DevWouter schreef op zaterdag 25 juni 2022 @ 10:38:
Mocht je de persoon niet aannemen (door nee of door je handen te wassen) dan nog zal je moeten inzetten op het gedrag van de bestaande werknemer. Het is namelijk ook niet acceptabel dat een persoon voorkomt dat een ander persoon aangenomen kan worden omdat het in de privésfeer niet botert. Zij heeft namelijk haar probleem het probleem van het bedrijf gemaakt. De toedracht is niet van belang. Ik zou het wel iets anders naar die persoon communiceren.
Omdenken:
Heeft zij van haar probleem het probleem van het bedrijf gemaakt, of heeft zij ervoor gezorgd dat haar probleem haar probleem blijft? Als zij echt een probleem heeft met deze andere persoon (en dat is, gezien de reactie, dus echt het geval), ben jij dan beter uit als bedrijf als zij niks had gezegd en het tot een of meerdere confrontaties gekomen was? Ik denk dat we met zekerheid kunnen stellen dat dit tot confrontaties gekomen was. Wellicht was zij daardoor in de ziektewet gekomen, had je max. 2 jaar met iemand gezeten die ziek was en daarna weer verplicht zou moeten re-integreren. Wat weer lastig is, want "vriendin" werkt daar nog, dus zij voelt zich niet veilig, oorzaak van het ziekworden is niet weggenomen, etc.
Dennism schreef op zaterdag 25 juni 2022 @ 09:25:
Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd of ze het 'van de andere kant' ook wel goed bekijkt, als ik de sollicitant was en ik krijg 'via via' mogelijk te horen dat nota bene iemand uit mijn vriendgroep er voor zorgt dat ik een baan niet krijg.
Zeker om zaken die mij, ieder geval zoals nu omschreven nogal 'pietluttig' en onvolwassen overkomen (ik kan werk en privé misschien minder goed scheiden boe hoe hoe).
Ik zou daar zachtsgezegd niet vrolijk over zijn en dat zou ook zeker in de vriendgroep besproken worden, dat zou echt voelen als matennaaien en de verhoudingen in de vriendengroep mogelijk ook goed op scherp stellen.
Wat is een vriendengroep. Klinkt als een paar mensen die elkaar echt als vrienden kennen en allemaal weer hun eigen vrienden erbij betrokken hebben, die niet persé ook elkaars vrienden zijn. Ik denk eerder dat je het als kennissenkring moet zien. Werknemer A kent sollicitant B omdat zij beiden bevriend zijn met persoon C, D, E en F, maar onderling geen vrienden zijn. Echter, daardoor komen ze elkaar wel met regelmaat tegen op dezelfde evenementen, feestjes, avondjes weg, etc.
De echte, hechte vriendengroep is dus C, D, E, F en daaromheen hangen A, B, H, I, J, X, etc. die, als het niet voor C, D, E en F zou zijn, nooit met elkaar op pad zouden gaan.
Ypuh schreef op zaterdag 25 juni 2022 @ 08:30:
Niet? Bij mij gaan vanaf post één wel wat belletjes af. Wil nog niet zo ver gaan dat er sprake is van discriminatie, maar amateurisme op z'n minst wel.
Nu ben ik ook het type persoon wat informele perikelen los ziet van werk, met de gedachte "Als het allemaal super lief en leuk zou zijn, zouden ze me er niet voor betalen". Ook verwacht ik bij bepaalde functies/opleidingsniveau een bepaalde mate van professionaliteit. Daar lijkt hier weinig sprake van; de dreiging dat er mogelijk iets mis zou kunnen gaan, dwingt haar al tot in tranen en dreigen dat ze vertrekt. Nergens worden inhoudelijke argumenten genoemd en van wat ik lees staan alle signalen op groen. Ik ga heel slecht op dat soort passieve aggresiviteit. Dit klinkt op papier mogelijk een directe/harde benadering, maar leiden tot een stuk minder vragen/discussies en tranen.
Dat je dit soort informele kronkels toe staat in je organisatie, dan moet je er ook maar mee dealen. Ik zie een mogelijke win-win, waarbij de kandidaat die je binnenhaalt een versterking is en de jonge meid die zich geen professionele houding aan kan meten vertrekt. Je moet toch al een nieuwe solliciatie-procedure opstarten, kies dan maar diegene die je het meeste potentieel oplevert. Mijn verwachting is dat de bestaande medewerker nu al niet overloopt van blijdschap ongeacht je de nieuwe medewerker nu wel of niet aanneemt. Mogelijk gaat ze schuldig voelen dat ze het proces verstoord heeft en alsnog (via de achterdeur) vertrekken.
Een sollicatie zou op inhoud/geschiktheid plaats moeten vinden en één stem/gevoel die eigenlijk helemaal geen partij is in dit proces, blokkeert nu de toekomst van haar 'vriendin'. Dat zal ook nooit lekker vallen in de vriendengroep. Als ik het een beetje zo lees creert de bestaande medewerker meer problemen voor zichzelf dan dat ze hiermee oplost.
Ik vind dat je hier op basis van een paar regels tekst wel een hele grove aanname doet. De sollicitant zou beter zijn dan de huidige medewerker, terwijl het echt NERGENS over het functioneren van de medewerker gegaan is. Alleen over het feit dat de sollicitant de best fit zou zijn. Maar die heeft een paar kruiwagentjes binnen de organisatie.
En jij noemt het nu passieve agressiviteit vanuit de werknemer. Misschien hebben werknemer A en sollicitant B wel met elkaar in de klas gezeten heeft is B juist een grote pestkop, die het altijd op A heeft gemunt? Misschien heeft B wel van A gestolen? Of wellicht is het na een woordenwisseling wel tot een poging tot mishandeling van B gekomen? Misschien heeft B ervoor gezorgd dat de (ex?) vriend van A is vreemd gegaan met B? Misschien heeft B er wel voor gezorgd dat A ergens is ontslagen en probeert A op deze manier wraak te nemen? Misschien heeft B wel plagiaat gepleegd op het werk van A, waardoor A een goede baan misliep omdat ze haar scriptie overnieuw moest maken? We weten het niet. We weten alleen dat het A hoog genoeg zit om hierover haar mond open te trekken en zelfs in tranen uit te barsten.
We hebben simpelweg te weinig info om hierover te oordelen. Zoals ik hier al zei:
Pizza_Boom in "Nieuwe collega's werven, vriend van huidig teamgenoot" Ik ben ooit met solliciteren naar een "voorval"/leugen gevraagd dat zich in de eerste 10 weken van mijn middelbare schooltijd heeft afgespeeld. Toen was ik 12. Ik heb het even nagezocht, het is gewoon 14 jaar later dat dat gebeurde. We zijn meer dan dubbel zo oud geworden, hebben een hele middelbare schooltijd erop zitten, een studietijd, reizen, werken, samenwonen, weet ik veel wat. 100.000 interessante en vormende zaken, ervaringen en dergelijke in je leven. En het eerste wat iemand zich, als je bij een bedrijf binnen stapt, over jou herinnert is een voorval dat 14 jaar daarvoor gebeurt zou moeten zijn. En dan ook nog eens niet waar.
Ik was op dat moment even van de kaart en best pissed, maar achteraf heel erg blij dat diegene zo snel zijn mond open heeft getrokken, het nodig vond zo snel al naar de voorgrond te treden. Heeft mij namelijk heel veel tijd bespaard en een slechte werkervaring met een giftige collega, want een grotere rode vlag had ik niet meer nodig. Ik heb toen acuut de sollicitatieprocedure beëindigd.
En misschien ben ik hier wat feller in, omdat ik een giftige werkomgeving al eens heb meegemaakt, ondanks mijn relatief jonge leeftijd. Ik heb gezien wat de terugkomst van 1 persoon deed met de afdeling waar ik op zat, hoe de gezelligheid en vriendelijkheid zo omsloeg in kilte. Je voelde de temperatuur haast zakken als hij binnen liep. Je zag mensen opeens weer 5 cm langer worden omdat ze op hun tegen gingen lopen.
Qwerty-273 schreef op vrijdag 24 juni 2022 @ 18:52:
Nu ligt de nadruk op de huidige werknemer die hier een groot probleem in ziet. Is er gepolst (al weet ik niet hoe je dat subtiel kan doen) bij de kandidaat hoe die het ziet dat ze in een team met de huidige werknemer zal komen te zitten?
Moet je het direct op haar richten of gewoon de teamgenoten eens voorstellen en kijken hoe de reactie is?
Nu heb ik ook collega’s gehad die heel gericht waren om werk en privé gescheiden te houden. Zo erg dat een enkeling direct vertrok toen een oud klasgenoot van de basisschool op dezelfde afdeling (maar andere hoek) kwam te werken. Ook al zat er toen der tijd al 20 jaar tussen deze momenten. Dat was dan nog zonder enige bekend conflict tussen die twee personen (de nieuwkomer wist niet beter dan dat ze klasgenoten waren geweest zonder noemenswaardige problemen). Punt is wel dat iedereen een ander perspectief heeft op wat er voorheen heeft afgespeeld.
Goed punt. Ik heb voor mijzelf een of twee personen, als die ergens binnenkomen als mijn directe collega ben ik weg.
Als HR een goede kandidaat niet wilt laten schieten, is de optie om te kijken of er een andere plek is in de hele organisatie een goede stap. Maar dan nog kan het extra stress veroorzaken bij de huidige werknemer.
Nu is het een hele directe en botte opmerking, maar biedt de organisatie hulp aan de huidige werknemer in de vorm van bijvoorbeeld het vergoeden van een stress cursus of vergoeden van de kosten van hulp organisaties die helpen bij stress klachten om te adviseren en de oorsprong er van te achterhalen.
Als de huidige werknemer al zoveel emoties laat zien in dit traject tot zover, dan zit er misschien meer niet goed waar professionele hulp broodnodig kan zijn. Natuurlijk zonder dat er inhoudelijk ook maar iets met de werkgever gedeeld wordt.
Goed advies. Kan zomaar een onverwerkt trauma zijn waarbij nu dus wonden worden opengereten.
PB-powell schreef op vrijdag 24 juni 2022 @ 09:38:
Goed dat jij zo denkt, maar dat wil niet zeggen dat HR-manager van TS ook zo professioneel is.
Kan ook iets zijn in de trant van 'ik regel het wel voor je, komt goed' *knipoog*. Jij ziet het voornamelijk als een werknemer die het proces verstoort, ik zie het als een werknemer die haar zorgen uit en problemen op voorhand aankaart. Voor beide valt wat te zeggen.
Maar imho kan geen enkele partij hier nog onpartijdig over oordelen, beste optie is daarom voor kandidaat 2 te gaan.
De pest hier is natuurlijk ook dat de voordracht vanuit de privésferen van HR komt. Ik zou het voor de meeste collega's niet persé onwenselijk vinden, maar vanuit HR iemand zo aandragen uit de privéomgeving, ik vind het glad ijs. HR zal, zeker in geval van conflict, nooit meer de schijn van onpartijdigheid kunnen ophouden. Wat er ook gebeurt, als er een conflict is zal er iemand vrij snel roepen: "Ja, jij hebt toch je oom/vader/neef/whatever in HR zitten, dus jij wordt nooit ergens op aangepakt."
Sovieto schreef op vrijdag 24 juni 2022 @ 11:57:
Een teamlid dat op onduidelijke gronden een kandidaat afwijst vind ik veel te ver gaan. Die kandidaat heeft ook gewoon recht op eerlijke kansen.
De ex-teamleider die wel erg pusht en problemen bagatelliseert stelt me dan weer erg ongerust. Maar goed, dat is aan de sollicitatiecommissie om daar objectief in het oordeel te blijven.
Maar dit is toch geen onduidelijke grond: Past niet in het team.
DevWouter schreef op zaterdag 25 juni 2022 @ 11:49:
Omdat je als manager niet kan beloven dat het werk altijd leuk en fijn is. Soms moet men met hun ergste vijand samenwerken en dat mag vanuit bedrijfsvoering geen probleem vormen. Als leider/manager ben je verantwoordelijk voor het resultaat.
Ik sta hier dan toch anders in. Moet je wel willen dat mensen met hun ergste vijand samenwerken? Hoe kan jij ooit de beste samenwerking garanderen als het op persoonlijk vlak al niet botert, als mensen elkaar al niet kunnen luchten of zien. Zeker als ze voor dezelfde baas werken, loop je een risico dat ze alles gaan aanpakken om de ander een oor aan te naaien of zichzelf in een beter daglicht te stellen. Fout in de tekst die het bedrijf een hoop geld kan kosten? Mooi laten staan als het niet jouw verantwoordelijkheid is, krijgt die ander op zijn donder. Is het wel jouw verantwoordelijkheid, dan ga je die fout extra uitvergroten en zorgen dat dit bij de juiste mensen terecht komt.
Ver gezocht? Neehoor. Zoals ik al schreef, ik heb een leidinggevende gehad die mij eruit probeerde te werken, maar daarin tegengewerkt werd door de zijne. Die voelde zich bedreigd door mij en heeft alles aangepakt. Die heeft letterlijk dit soort streken uitgehaald. Zomaar een opsomming:
- Geen werk geven, zodat ik nutteloos leek
- Alleen maar op briefjes communiceren. Bij voorkeur onleesbaar
- Nooit tegen mij praten, behalve wanneer ik aan de telefoon zat
- Alle fouten op mij afschuiven, zelfs dingen die ik niet gedaan kon hebben
- Alle informatie van mij verkeerd overnemen. Ik moest alles 3x controleren.
- Mijn urenbriefjes net te laat vrijgeven
- 5x dezelfde vraag stellen, maar de vraagstelling veranderen van vragend naar insinuerend
En gegeven het spreekwoord: Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken, is dat dus zo'n persoon waarbij ik de stelling hard inneem: Hij erin = ik eruit.