Moeheid na coronaperiode

[codex]

Hi,

Ik ben benieuwd of ik de enige ben die dit ervaart.

Sinds feitelijk wat het einde is van corona ervaar ik veel vermoeidheidsklachten. Dan hebben we het niet over eerder in de avond moe zijn, maar compleet uitgeblust zijn aan het einde van de ochtend. Ik heb dan ook moeite om me te focussen en merk dat ik het liefst mijn bed in duik. Als ik in de middag even langs de winkel moet dan is het net alsof ik een nacht heb doorgehaald, zo voel ik mij.

Omdat dit behoorlijk mijn leven verstoord heb ik al de huisarts bezocht. Die kan niks vinden, ik heb ook geen andere klachten dan alleen die vermoeidheid(uitgeblust, energieloos). Alarmsignalen als gewichtsverlies, gebrekkige eetlust etc heb ik allemaal niet. Volledig bloedonderzoek gedaan(lever, schildklier, nieren, ontstekingen, suiker etc), allemaal keurig. Hart en longen klinken normaal, zuurstofverzadiging en bloeddruk zijn ook goed.

Nog wel even besproken met de assistent omdat ikzelf geen idee heb of het nou iets lichamelijks is of geestelijks, zij geeft aan dat ze het wel meer dan gebruikelijk horen. Ik weet nou niet of het dan een long covid achtige ding is of wellicht een soort elastiek dat te lang is aangespannen waardoor ik geestelijk een tik heb gekregen. Long covid lijkt mij enigszins sterk, aangezien ik eigenlijk niks van mijn coronabesmetting heb gemerkt en de klachten daarvoor al had.

Ik weet zelf niet zo goed wat ik hier mee aan moet, los van de lusteloosheid en vermoeidheid is er echt niks negatiefs in mijn leven. Relatie is top, financieel heb ik niets te klagen en ik heb leuke dingen gepland staan. Eigenlijk is dit de minst stressloze periode in mijn leven, maar gooit dat energietekort roet in het eten

Zijn er Tweakers met soortgelijke ervaringen aansluitend op de coronaperiode?

[Sleeon]

Sport je?

[frickY]

Hoe voel je je sochtends als je wakker wordt? Energiek en opgeladen of nog steeds moe?

Mogelijk een slaapapneu?

[souljah1h]

Ik lees niks over aan baan. Werk je?

[olafmol]

En je huisarts heeft verder geen niet-medische vragen aan je gesteld? Alleen maar een "checkup" laten doen? Dit kan nl ook heel goed iets psychisch zijn, bv een verwaarloosde burn-out bv.

@codex heb je met je huisarts nog over niet-medische oorzaken gesproken?

[ Voor 17% gewijzigd door olafmol op 19-05-2022 13:17 ]

[Taab]

Wat ik bij mijzelf merk is dat de ommezwaai van bijna geen prikkels naar een maatschappij die weer volledig op stoom komt enorm veel energie vreet.

Waarbij vroeger een hele dag fysiek overleg kon ‘hebben’, heb ik nu bij 1 klant bezoek al dat ik moet bijkomen.

Ik denk dat ik weer langzaam moet wennen aan een maatschappij die niet natuurlijk bij mijn persoon past: Introvert en hoog sensitief.

Wellicht spelen dergelijke punten ook bij jou?

[migchiell]

Je schrijft dat je nu in de minst stressvolle periode van je leven zit, maar hoe was dat de afgelopen paar jaar?

Je voelt vaak pas hoeveel stress je hebt gehad als de stressfactoren zijn weggevallen (je voelt pas hoe zwaar je rugzak is nadat je hem afdoet).

En stressfactoren hoeven niet alleen negatieve dingen te zijn, ook positieve dingen (nieuwe relatie, nieuwe baan, verhuizen...) kunnen stress geven cq. je moe maken.

[SmurfLink]

Taab schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:50:
Wat ik bij mijzelf merk is dat de ommezwaai van bijna geen prikkels naar een maatschappij die weer volledig op stoom komt enorm veel energie vreet.

Waarbij vroeger een hele dag fysiek overleg kon ‘hebben’, heb ik nu bij 1 klant bezoek al dat ik moet bijkomen.

Ik denk dat ik weer langzaam moet wennen aan een maatschappij die niet natuurlijk bij mijn persoon past: Introvert en hoog sensitief.

Wellicht spelen dergelijke punten ook bij jou?

Dit heb ik inderdaad ook. Alles is extra prikkels, ik ben niks meer gewend. Dus ik heb nu ook dat ik 1 dag naar kantoor ga en daarna dood op de bank lig. Hoop dat het wel gewoon weer opbouwt anders gaat mijn leven een stuk saaier worden.

[Taab]

SmurfLink schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:53:
[...]

Dit heb ik inderdaad ook. Alles is extra prikkels, ik ben niks meer gewend. Dus ik heb nu ook dat ik 1 dag naar kantoor ga en daarna dood op de bank lig. Hoop dat het wel gewoon weer opbouwt anders gaat mijn leven een stuk saaier worden.

Ik ben mij bewust weer meer aan het openstellen voor dit soort prikkels en als ik ze gecontroleerd toevoeg dan merk ik dat mijn tolerantie weer hoger wordt. Dus ik denk zeker dat dit weer terug komt, het gaat alleen niet vanzelf is mijn conclusie..

[codex]

Sleeon schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:41:
Sport je?

Ja, 4 keer per week. Vanmorgen was zo vreemd weer, totaal futloos gegaan maar zie een toename in kracht en uithoudingsvermogen. Paradoxaal.

[samo]

Er wordt meer en meer duidelijk dat er veel mensen zijn met vermoeidheidsklachten en concentratieproblemen na coronabesmetting. Niet per se na een heftige coronabesmetting. Ik lees veel verhalen van mensen die écht enorm vermoeid zijn, minder prikkels kunnen verwerken, kortere aandachtsspanne. Ik heb daar zelf ook maanden last van gehad.

Het enige dat tot nu toe echt lijkt te werken is rust houden.

Sleeon schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:41:
Sport je?

Het belasten of opbouwen na de virusinfectie lijkt tegen-productief te zijn. Dus sporten en fysio-oefeningen helpen niet lijkt nu vastgesteld. Ik heb even de bronnen er niet bij.

[codex]

frickY schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:43:
Hoe voel je je sochtends als je wakker wordt? Energiek en opgeladen of nog steeds moe?

Mogelijk een slaapapneu?

Nog steeds moe, bij wakker worden. Mijn vrouw heeft daar wel eens op gelet, maar ik stop nooit met ademen. Snurken doe ik wel, helaas voor haar 😂

[codex]

souljah1h schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:43:
Ik lees niks over aan baan. Werk je?

Ja, vanuit huis. Nieuwe werkgever, veel leuker dan mijn vorige werkgever. Dus dat is ook positief.

[Tartarus]

Dit is zo herkenbaar voor mij. Het is goed om te weten dat ik en enkele vrienden van mij hier niet de enige in zijn.

[codex]

Taab schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:50:
Wat ik bij mijzelf merk is dat de ommezwaai van bijna geen prikkels naar een maatschappij die weer volledig op stoom komt enorm veel energie vreet.

Waarbij vroeger een hele dag fysiek overleg kon ‘hebben’, heb ik nu bij 1 klant bezoek al dat ik moet bijkomen.

Ik denk dat ik weer langzaam moet wennen aan een maatschappij die niet natuurlijk bij mijn persoon past: Introvert en hoog sensitief.

Wellicht spelen dergelijke punten ook bij jou?

Voor mij is in dat opzicht weinig veranderd, ik ben bovendien extrovert. Prikkels kan ik weer niet zo goed tegen, wat dat betreft blij dat ik weg ben uit de Randstad.

[FastFred]

SmurfLink schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:53:
[...]

Dit heb ik inderdaad ook. Alles is extra prikkels, ik ben niks meer gewend. Dus ik heb nu ook dat ik 1 dag naar kantoor ga en daarna dood op de bank lig. Hoop dat het wel gewoon weer opbouwt anders gaat mijn leven een stuk saaier worden.

Ik heb daar in 2020 na de eerste lockdown al de oplossing voor gevonden: gewoon naar kantoor komen Ik heb alleen tijdens de eerste lockdown een paar weken thuis gewerkt, het werkte in mijn functie ook gewoon niet om thuis te zitten 'he mijn laptop doet raar kun je even kijken' - 'ja hoor, dit is m'n huisadres, zie je zo!'

Maar los van corona (geen besmetting gehad zelf) ben ik ook vaak moe/futloos, ik wordt soms moe wakker, zeker tegen het eind van de week. In het weekend kan ik meestal wel bijladen. Zal ook deels door de hitte komen, dan slaap ik slecht.

[ Voor 14% gewijzigd door FastFred op 19-05-2022 13:07 ]

[codex]

migchiell schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:53:
Je schrijft dat je nu in de minst stressvolle periode van je leven zit, maar hoe was dat de afgelopen paar jaar?

Je voelt vaak pas hoeveel stress je hebt gehad als de stressfactoren zijn weggevallen (je voelt pas hoe zwaar je rugzak is nadat je hem afdoet).

En stressfactoren hoeven niet alleen negatieve dingen te zijn, ook positieve dingen (nieuwe relatie, nieuwe baan, verhuizen...) kunnen stress geven cq. je moe maken.

Dat is wel een hypothese die ik heb, ik heb eigenlijk mijn hele leven stress gekend, corona kwam daar bovenop. Dankzij hypnotherapie heb ik een hoop ballast los kunnen laten. Nu is er volledige rust en misschien is dat nu waardoor dit eruit komt?

[osmosis]

Ben grotendeels van mijn leven een chronisch vermoeide postduif.
Maar corona heeft er wel een schepje bovenop gedaan.
Wat voor mij lijkt te helpen is juist het gene waar je niet zin in hebt, blijven bewegen.
Ook al merk ik wel na 4 dagen werken echt gesloopt ben

[Yaksa]

Ga (veel) wandelen of fietsen, doe elke dag (minstens) een half uur zware fysieke inspanning. Op tijd naar bed, vroeg weer op. Bouw een ritme op en hou daar aan vast, ook in het weekend. En ontspan op zijn tijd, luister naar je lichaam. Eet gezond, drink voldoende (water) en denk positief.

[codex]

Yaksa schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 13:11:
Ga (veel) wandelen of fietsen, doe elke dag (minstens) een half uur zware fysieke inspanning. Op tijd naar bed, vroeg weer op. Bouw een ritme op en hou daar aan vast, ook in het weekend. En ontspan op zijn tijd, luister naar je lichaam. Eet gezond, drink voldoende (water) en denk positief.

Ja, misschien eis ik ook wel teveel van mezelf. Omdat ik allerlei plannen heb en dingen wil heb ik moeite met accepteren dat ik misschien even een stapje terug moet doen en weer wat energie moet opbouwen. Hebben we iets afgesproken, wat ik normaal leuk vind, maar eigenlijk heb ik er de energie niet voor. Wil dan niet zeuren en doe het gewoon, achteraf wordt die vermoeidheid het er natuurlijk niet beter van als ik blijf forceren.

[Orion84]

Je wordt niet vermoeid doordat "de corona periode is afgelopen". Dat is geen ding. Wat natuurlijk wel kan is dat er (al dan niet gerelateerd aan corona) dingen veranderd zijn in jouw leven/omgeving die hier de oorzaak van zijn. Daar zul je dus naar op zoek moeten. Wat is er de afgelopen periode voor jou veranderd? Ben je weer naar kantoor aan het gaan na een lange periode thuiswerken? Is je sociaal leven na een lange dip weer veel actiever?

En dan zijn er wellicht hier ook wel mensen met vergelijkbare ervaringen, maar het helpt wel om het wat concreter te proberen te maken dan "na de coronaperiode".

[codex]

olafmol schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:45:
En je huisarts heeft verder geen niet-medische vragen aan je gesteld? Alleen maar een "checkup" laten doen? Dit kan nl ook heel goed iets psychisch zijn, bv een verwaarloosde burn-out bv.

@codex heb je met je huisarts nog over niet-medische oorzaken gesproken?

Nee, daar denk ik zelf aan. Huisarts gaf wel aan dat als alle onderzoeken niks uitwijzen het dan waarschijnlijk geen lichamelijke grondslag heeft. Aangezien hij mij kent en weet dat ik al wat ervaring heb met psychische problemen zal hij wel weten dat ik dan gerust gesteld ben.

Ik ken dit overigens niet, maar ik ben alleen bekend met angststoornissen en hyperventilatie. Nooit zo moe geweest, ik stond juist altijd tot in het vervelende aan. Daarom frustreert dit misschien ook zo.

[codex]

Orion84 schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 13:19:
Je wordt niet vermoeid doordat "de corona periode is afgelopen". Dat is geen ding. Wat natuurlijk wel kan is dat er (al dan niet gerelateerd aan corona) dingen veranderd zijn in jouw leven/omgeving die hier de oorzaak van zijn. Daar zul je dus naar op zoek moeten. Wat is er de afgelopen periode voor jou veranderd? Ben je weer naar kantoor aan het gaan na een lange periode thuiswerken? Is je sociaal leven na een lange dip weer veel actiever?

En dan zijn er wellicht hier ook wel mensen met vergelijkbare ervaringen, maar het helpt wel om het wat concreter te proberen te maken dan "na de coronaperiode".

Sociaal leven is hetzelfde eigenlijk, ik heb een aantal mensen die ik regelmatig spreek. Ik werk nog altijd volledig thuis. Het enige wat er voor mij is veranderd is dat juk van corona. Dichte sportscholen, maatregelen, angst voor Corona zelf en me opgesloten voelen. Daar heb ik wel last van gehad.

[Falcon]

Nu er veel druk in de lucht zit (stormfront onderweg/geweest) ben ik ook moe, net even een uurtje gelegen op de bank.

Gisteren had ik daarin tegen juist weer veel energie.

[olafmol]

codex schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 13:22:
[...]

Nee, daar denk ik zelf aan. Huisarts gaf wel aan dat als alle onderzoeken niks uitwijzen het dan waarschijnlijk geen lichamelijke grondslag heeft. Aangezien hij mij kent en weet dat ik al wat ervaring heb met psychische problemen zal hij wel weten dat ik dan gerust gesteld ben.

Ik ken dit overigens niet, maar ik ben alleen bekend met angststoornissen en hyperventilatie. Nooit zo moe geweest, ik stond juist altijd tot in het vervelende aan. Daarom frustreert dit misschien ook zo.

Het is niet onwaarschijnlijk dat, door veranderingen in je leven/gedrag/hoofd, allemaal opgebouwde stress en spanning er nu "uitkomt", wat zich vertaalt in minder energie en eerder vermoeid zijn.

Zolang je je happy en in balans voelt, en er medisch niets uit is gekomen, zou ik proberen het zoveel mogelijk te negeren en niet te vergelijken met vroeger, en gewoon lekker te doen wat je kunt en daarvan te genieten. Succes!

[Zenomyscus]

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, al is het bij mij iets minder extreem. Ik merk dat ik door corona anders ben gaan kijken naar bepaalde zaken en daardoor ook minder zin heb om bepaalde dingen te doen. Denk aan reizen voor werk, maar ook andere dingen. Maar ik merk ook dat sinds corona een hoop zaken trager gaan of langer duren. Ik merk echt dat er op veel plekken mensen tekort zijn. En dat merk ik pas sinds corona. Het lijkt wel alsof we allemaal een stuk minder efficient zijn geworden, of gewoon andere keuzes zijn gaan maken.. ik weet het eigenlijk niet. Maar ik kan niet meer op handige dagen naar de tandarts en voor een nieuwe afspraak kun je pas na maanden terecht. Als ik bel naar mijn huisarts heb ik 20 wachtenden voor me (serieus). Dat was een paar jaar geleden niet zo. Voor de sportschool, de gemeente of het wegbrengen van afval moet ik nog steeds tijdblokken reserveren "want dat is handig en werkt ideaal". Behalve dat bij de gemeente alle blokken (van 10 minuten) al voor minimaal een week vol zit. Alle handige momenten zitten ook al vol. Iedereen kan vanaf zijn luie stoel een handig plekje kiezen. En ze kunnen je er niet tussen zetten als je belt, want ze weten niet of er mensen zijn die niet komen. Vroeger (lees 3 jaar geleden) trok ik gewoon een kaartje en moest je op piekmomenten even wachten. Ik had gewoon mijn ding geregeld binnen een halfuur in plaats van dat ik eerst moet gaan zoeken naar een handig moment die er niet is omdat ik namelijk gewoon werk. Vervolgens kies je maar een tijdslot en moet je een week wachten voor je je ding geregeld hebt. Ondertussen staat het altijd in die queue van je brein en moet je je afspraak niet vergeten. Dat ipv fietsen naar de gemeente, kaartje trekken, je ding regelen. Drie keer raden welke optie mij meer energie kost en waardoor ik me dus sneller moe voel?

Gevoelsmatig gaat het nu overal zo. Op een of andere manier moet ik nu steeds weer zoeken naar handige momenten en dingen schuiven. Soms zie ik er al tegenop om iets te gaan ondernemen. Het kost zoveel moeite dat ik liever niks doe. Nog los van het feit dat alles zo duur is geworden dat er gevoelsmatig een meter begint te lopen als ik de deur dichttrek.

Zelfs mijn verjaardag wilde ik eigenlijk niet houden, simpelweg omdat mensen nu verwachten dat je veel flexibeler bent. Een jaar geleden was dat nodig, toen kon je met max 2 anderen in een huis zitten. Maar die mate van flexibiliteit wordt nog steeds verwacht. Vroeger zei ik (en anderen): ik vier op X mijn verjaardag, tussen Y en Z. De meeste mensen zagen dat natuurlijk al aankomen, die weten wanneer ik jarig ben. Als iemand niet kon dan was dat jammer. Nu is de reactie: "ja uh, kan het ook wat later", "kan ik ook op zondag komen ipv zaterdag" etc. Ook dat was 3 jaar geleden amper aan de orde. En nu heel veel vaker. Iedereen is druk, vol, gehaast, etc. Waarschijnlijk ook omdat een hoop dingen voor hun minder efficient gaan dan vroeger, net zoals bij mij.

Goed. Tot zover mijn rant. Ik ben inmiddels weer moe geworden.

[mike0001]

Leuk om dit forum te lezen.
Ik heb aantoonbaar Long covid gehad en ervaar veel klachten.
Hier even mijn verhaal:

Ik heb mijn 2e vaccinatie vorig jaar Juli gehad en ben daarna 3 dagen ziek geweest. Ik heb me niet laten testen want dacht dat het een reactie was op het vaccin.
Voor de 2e vaccinatie was ik een fanatiek mountainbiker waarbij ik gemiddeld 2 a 3 keer per week deed mountainbiken met tripjes van ongeveer 2 uur.

Na ziek zijn geweest weer mountainbiken maar mijn niveau en conditie was extreem afgenomen. Goed dat kan komen van 3 dagen ziek zijn geweest, komt wel weer goed was mijn gedachte.

Maar dat kwam niet goed en werd zelf erger en erger. Ook had ik last van overmatig transpireren en extreme hoofdpijn als ik klaar was met mountainbiken.
Begin december naar de huisarts geweest en bloed laten onderzoeken. Hier kwam niks uit.
Vervolgens vlak voor kerst naar het ziekenhuis en bij de sportarts geweest een conditie en long test gedaan.

Hier kwam uit dat ik long covig heb gehad. MIjn aerobe verbranding gaat bij een hartslag van 115 al over naar anaerobe verbranding (verzuring) en dat had ik dus blijkbaar al 4 maanden gedaan door te blijven mountainbiken.

Omdat mijn energie rond kerst echt drama was ben ik ook gestopt met sporten wat als resultaat had dat ik helemaal instortte. Ik kon niet eens meer een trap oplopen zonder buiten adem te zijn.
Ik ben begin januari begonnen met fysio om te trainen op conditie. Naast dat 2 keer in de week te doen ben ik voor mezelf begonnen met wandelen. Waar ik in het begin na een paar km al helemaal kapot was, loop ik nu dagelijks ongeveer 10 km.
(ik werk 5 uur per dag omdat ik geestelijk nog wel erg veel last heb. daar kom ik zo op)

Naast het conditionele heb ik ook enorm last van zware hoofdpijnen. Ik heb eigenlijk dagelijks hoofdpijn van een 5 tot een 10.
Waar ik naast het conditionele nog meer last van had is dat ik helemaal gek werd van mensen. 1 op 1 was geen probleem maar een ruimte waar ik 3 of meer mensen zijn die ik ken, dan word ik helemaal gek. Ik krijg letterlijk paniek aanvallen. ik wil vluchten en mijn hoofdpijn wordt per minuut erger.

Naar de markt gaan is daarentegen geen probleem. Ik heb geen last van visuele prikkels en de mensen op de markt kan ik heel goed negeren. dat kost me geen moeite. Het is echt het verwerken van informatie waar ik zelf van denk dat ik dat moet volgen (familie, vrienden, collega's etc)

Ik ben sinds kort in behandeling bij een neuro psycholoog en heb een concentratie/ geheugen test gedaan waaruit blijkt dat mijn lange en korte termijn geheugen goed zijn, maar zintuigelijk geheugen een drama. Ik kan dingen aanhoren en van dat gesprek helemaal niks opslaan. Zeer frustrerend.

Wat mijn probleem is en waar ik momenteel aan werk is rustig aandoen. Dat klinkt heel raar, maar ik wilde te graag beter worden dus zette alles op alles om mijn conditie goed te krijgen waarbij ik elke dag over mijn grens ging en waardoor mijn hoofd dus achterblijft. Ik word dus letterlijk geremd door mijn neuro psycholoog.

Dus mijn tip/advies als dit niet verbeterd is toch een goed in gesprek gaan met een arts en eventueel fysiotherapie.

[codex]

mike0001 schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 13:43:
Leuk om dit forum te lezen.
Ik heb aantoonbaar Long covid gehad en ervaar veel klachten.
Hier even mijn verhaal:

Ik heb mijn 2e vaccinatie vorig jaar Juli gehad en ben daarna 3 dagen ziek geweest. Ik heb me niet laten testen want dacht dat het een reactie was op het vaccin.
Voor de 2e vaccinatie was ik een fanatiek mountainbiker waarbij ik gemiddeld 2 a 3 keer per week deed mountainbiken met tripjes van ongeveer 2 uur.

Na ziek zijn geweest weer mountainbiken maar mijn niveau en conditie was extreem afgenomen. Goed dat kan komen van 3 dagen ziek zijn geweest, komt wel weer goed was mijn gedachte.

Maar dat kwam niet goed en werd zelf erger en erger. Ook had ik last van overmatig transpireren en extreme hoofdpijn als ik klaar was met mountainbiken.
Begin december naar de huisarts geweest en bloed laten onderzoeken. Hier kwam niks uit.
Vervolgens vlak voor kerst naar het ziekenhuis en bij de sportarts geweest een conditie en long test gedaan.

Hier kwam uit dat ik long covig heb gehad. MIjn aerobe verbranding gaat bij een hartslag van 115 al over naar anaerobe verbranding (verzuring) en dat had ik dus blijkbaar al 4 maanden gedaan door te blijven mountainbiken.

Omdat mijn energie rond kerst echt drama was ben ik ook gestopt met sporten wat als resultaat had dat ik helemaal instortte. Ik kon niet eens meer een trap oplopen zonder buiten adem te zijn.
Ik ben begin januari begonnen met fysio om te trainen op conditie. Naast dat 2 keer in de week te doen ben ik voor mezelf begonnen met wandelen. Waar ik in het begin na een paar km al helemaal kapot was, loop ik nu dagelijks ongeveer 10 km.
(ik werk 5 uur per dag omdat ik geestelijk nog wel erg veel last heb. daar kom ik zo op)

Naast het conditionele heb ik ook enorm last van zware hoofdpijnen. Ik heb eigenlijk dagelijks hoofdpijn van een 5 tot een 10.
Waar ik naast het conditionele nog meer last van had is dat ik helemaal gek werd van mensen. 1 op 1 was geen probleem maar een ruimte waar ik 3 of meer mensen zijn die ik ken, dan word ik helemaal gek. Ik krijg letterlijk paniek aanvallen. ik wil vluchten en mijn hoofdpijn wordt per minuut erger.

Naar de markt gaan is daarentegen geen probleem. Ik heb geen last van visuele prikkels en de mensen op de markt kan ik heel goed negeren. dat kost me geen moeite. Het is echt het verwerken van informatie waar ik zelf van denk dat ik dat moet volgen (familie, vrienden, collega's etc)

Ik ben sinds kort in behandeling bij een neuro psycholoog en heb een concentratie/ geheugen test gedaan waaruit blijkt dat mijn lange en korte termijn geheugen goed zijn, maar zintuigelijk geheugen een drama. Ik kan dingen aanhoren en van dat gesprek helemaal niks opslaan. Zeer frustrerend.

Wat mijn probleem is en waar ik momenteel aan werk is rustig aandoen. Dat klinkt heel raar, maar ik wilde te graag beter worden dus zette alles op alles om mijn conditie goed te krijgen waarbij ik elke dag over mijn grens ging en waardoor mijn hoofd dus achterblijft. Ik word dus letterlijk geremd door mijn neuro psycholoog.

Dus mijn tip/advies als dit niet verbeterd is toch een goed in gesprek gaan met een arts en eventueel fysiotherapie.

Dank, heftig verhaal wel. Sterkte ermee.

[codex]

Zenomyscus schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 13:29:
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben, al is het bij mij iets minder extreem. Ik merk dat ik door corona anders ben gaan kijken naar bepaalde zaken en daardoor ook minder zin heb om bepaalde dingen te doen. Denk aan reizen voor werk, maar ook andere dingen. Maar ik merk ook dat sinds corona een hoop zaken trager gaan of langer duren. Ik merk echt dat er op veel plekken mensen tekort zijn. En dat merk ik pas sinds corona. Het lijkt wel alsof we allemaal een stuk minder efficient zijn geworden, of gewoon andere keuzes zijn gaan maken.. ik weet het eigenlijk niet. Maar ik kan niet meer op handige dagen naar de tandarts en voor een nieuwe afspraak kun je pas na maanden terecht. Als ik bel naar mijn huisarts heb ik 20 wachtenden voor me (serieus). Dat was een paar jaar geleden niet zo. Voor de sportschool, de gemeente of het wegbrengen van afval moet ik nog steeds tijdblokken reserveren "want dat is handig en werkt ideaal". Behalve dat bij de gemeente alle blokken (van 10 minuten) al voor minimaal een week vol zit. Alle handige momenten zitten ook al vol. Iedereen kan vanaf zijn luie stoel een handig plekje kiezen. En ze kunnen je er niet tussen zetten als je belt, want ze weten niet of er mensen zijn die niet komen. Vroeger (lees 3 jaar geleden) trok ik gewoon een kaartje en moest je op piekmomenten even wachten. Ik had gewoon mijn ding geregeld binnen een halfuur in plaats van dat ik eerst moet gaan zoeken naar een handig moment die er niet is omdat ik namelijk gewoon werk. Vervolgens kies je maar een tijdslot en moet je een week wachten voor je je ding geregeld hebt. Ondertussen staat het altijd in die queue van je brein en moet je je afspraak niet vergeten. Dat ipv fietsen naar de gemeente, kaartje trekken, je ding regelen. Drie keer raden welke optie mij meer energie kost en waardoor ik me dus sneller moe voel?

Gevoelsmatig gaat het nu overal zo. Op een of andere manier moet ik nu steeds weer zoeken naar handige momenten en dingen schuiven. Soms zie ik er al tegenop om iets te gaan ondernemen. Het kost zoveel moeite dat ik liever niks doe. Nog los van het feit dat alles zo duur is geworden dat er gevoelsmatig een meter begint te lopen als ik de deur dichttrek.

Zelfs mijn verjaardag wilde ik eigenlijk niet houden, simpelweg omdat mensen nu verwachten dat je veel flexibeler bent. Een jaar geleden was dat nodig, toen kon je met max 2 anderen in een huis zitten. Maar die mate van flexibiliteit wordt nog steeds verwacht. Vroeger zei ik (en anderen): ik vier op X mijn verjaardag, tussen Y en Z. De meeste mensen zagen dat natuurlijk al aankomen, die weten wanneer ik jarig ben. Als iemand niet kon dan was dat jammer. Nu is de reactie: "ja uh, kan het ook wat later", "kan ik ook op zondag komen ipv zaterdag" etc. Ook dat was 3 jaar geleden amper aan de orde. En nu heel veel vaker. Iedereen is druk, vol, gehaast, etc. Waarschijnlijk ook omdat een hoop dingen voor hun minder efficient gaan dan vroeger, net zoals bij mij.

Goed. Tot zover mijn rant. Ik ben inmiddels weer moe geworden.

Bij mij is die periode juist wel weer fijn geweest. Meer waardering voor wat ik heb en de vrijheden die ik had, minder druk maken om zaken die niet essentieel zijn. Bijzonder om te zien dat dit ook weer per persoon verschilt.

[Marzman]

Ik heb het een beetje, maar ik weet niet of het aan de Corona ligt. Het enige verschil met pre corona is dat mijn collega's nu ook thuis werken (voorheen was ik de enige).

Ik heb besloten weer wat meer te gaan sporten. Ik ben ook 15 KG aangekomen in de Coronaperiode, ik denk dat dit meer het probleem is

[frickY]

codex schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 13:02:
Nog steeds moe, bij wakker worden. Mijn vrouw heeft daar wel eens op gelet, maar ik stop nooit met ademen. Snurken doe ik wel, helaas voor haar 😂

Dan zitten wij in hetzelfde schuitje. Behalve dan dat hier overgewicht te schuld krijgt
Heb je ook concentratieproblemen? En hoe gaat bijvoorbeeld hoofdrekenen je af?

Behalve hoesten als een hond in februari 2020 heb ik nooit (andere) Corona-gerelateerde klachten gehad.

[ Voor 10% gewijzigd door frickY op 19-05-2022 15:38 ]

[codex]

frickY schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 15:29:
[...]
Dan zitten wij in hetzelfde schuitje. Behalve dan dat hier overgewicht te schuld krijgt
Heb je ook concentratieproblemen? En hoe gaat bijvoorbeeld hoofdrekenen je af?

Behalve hoesten als een hond in februari 2020 heb ik nooit (andere) Corona-gerelateerde klachten gehad.

Heel erg concentratieproblemen, de meest stomme dingen niet meer op kunnen komen zoals namen. Een typisch brain fog gevoel. Irritante is, in de avond leef ik weer een beetje op. Dat zorgt er vaak voor dat ik langer wakker lig dan wat ik zou willen, wat mijn totale slaapduur niet ten goede komt.

[frickY]

Dan zou ik toch ook slaapproblematiek niet uitsluiten @codex . Dat kan op zich zelf ook weer een gevolg zijn van iets natuurlijk, maar is misschien iets eenvoudiger te diagnoseren.
Ikzelf ben het in ieder geval ook in die (psychische) hoek aan het zoeken.

[codex]

frickY schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 19:59:
Dan zou ik toch ook slaapproblematiek niet uitsluiten @codex . Dat kan op zich zelf ook weer een gevolg zijn van iets natuurlijk, maar is misschien iets eenvoudiger te diagnoseren.
Ikzelf ben het in ieder geval ook in die (psychische) hoek aan het zoeken.

Ik had nog een abonnement op Snorelab kwam ik achter net, vanavond eens aanzetten. Kijken of die iets raars opvangt, als ik apneu heb zal je dat vast horen.

[Deathchant]

@codex Allereerst; wat vervelend dat je je allang zo voelt.

Snurken alleen al is reden genoeg om te laten onderzoeken.
Ja, adempauzes van tenminste 10 seconde is dé trigger om aan slaapapneu te denken, maar er zijn ook mensen die slaapapneu hebben terwijl ze niet stoppen met ademen. Slaapapneu heeft doorgaans 3 vormen:
- obstructief apneu (obstructie in je keel waardoor je volledige afsluiting krijgt voorafgaand aan snurken)
- centraal apneu (je hersenen die geen ademprikkel afgeven)
- hypopneu (gedeeltelijke blokkade zonder volledige afsluiting)

En met name die laatste gaat gepaard met snurken maar geen volledige ademstops.

Daarnaast kun je ook RERA's hebben; dat is feitelijk geen apneu maar een flowlimitation, waardoor het lijkt geen slaapapneu te zijn maar je toch alle gevolgen hebt van slaapapneu (vermoeid zijn door de dag, concentratie issues e.d.).

Dus mijn advies zou zijn om toch bij je huisarts te vragen voor een onderzoek.
Eerst ga je naar KNO arts om te zien of je blokkades hebt, en daarna ga je naar de neuroloog voor een slaappnderzoek/polysomnografie. Is niks engs, kan gewoon thuis, net zoals bloeddruk meten thuis. Je krijgt wat sensortjes op je geplakt met een zakje op je borst met een apparaatje die van alles meet. En daar slaap je dan mee.

Ik heb zelf ook slaapapneu en dan met name hypopneus: geen volledige afsluiting maar toch genoeg om wekreacties van mijn hersenen te krijgen.

[codex]

Deathchant schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 23:37:
@codex Allereerst; wat vervelend dat je je allang zo voelt.

Snurken alleen al is reden genoeg om te laten onderzoeken.
Ja, adempauzes van tenminste 10 seconde is dé trigger om aan slaapapneu te denken, maar er zijn ook mensen die slaapapneu hebben terwijl ze niet stoppen met ademen. Slaapapneu heeft doorgaans 3 vormen:
- obstructief apneu (obstructie in je keel waardoor je volledige afsluiting krijgt voorafgaand aan snurken)
- centraal apneu (je hersenen die geen ademprikkel afgeven)
- hypopneu (gedeeltelijke blokkade zonder volledige afsluiting)

En met name die laatste gaat gepaard met snurken maar geen volledige ademstops.

Daarnaast kun je ook RERA's hebben; dat is feitelijk geen apneu maar een flowlimitation, waardoor het lijkt geen slaapapneu te zijn maar je toch alle gevolgen hebt van slaapapneu (vermoeid zijn door de dag, concentratie issues e.d.).

Dus mijn advies zou zijn om toch bij je huisarts te vragen voor een onderzoek.
Eerst ga je naar KNO arts om te zien of je blokkades hebt, en daarna ga je naar de neuroloog voor een slaappnderzoek/polysomnografie. Is niks engs, kan gewoon thuis, net zoals bloeddruk meten thuis. Je krijgt wat sensortjes op je geplakt met een zakje op je borst met een apparaatje die van alles meet. En daar slaap je dan mee.

Ik heb zelf ook slaapapneu en dan met name hypopneus: geen volledige afsluiting maar toch genoeg om wekreacties van mijn hersenen te krijgen.

Heel interessant, nooit geweten. Bedankt voor de uitleg, ik ga het met mijn huisarts bespreken.

[AlwaysNick]

codex schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 12:40:

Nog wel even besproken met de assistent omdat ikzelf geen idee heb of het nou iets lichamelijks is of geestelijks, zij geeft aan dat ze het wel meer dan gebruikelijk horen. Ik weet nou niet of het dan een long covid achtige ding is of wellicht een soort elastiek dat te lang is aangespannen waardoor ik geestelijk een tik heb gekregen. Long covid lijkt mij enigszins sterk, aangezien ik eigenlijk niks van mijn coronabesmetting heb gemerkt en de klachten daarvoor al had.

Ik weet zelf niet zo goed wat ik hier mee aan moet, los van de lusteloosheid en vermoeidheid is er echt niks negatiefs in mijn leven. Relatie is top, financieel heb ik niets te klagen en ik heb leuke dingen gepland staan. Eigenlijk is dit de minst stressloze periode in mijn leven, maar gooit dat energietekort roet in het eten

Zijn er Tweakers met soortgelijke ervaringen aansluitend op de coronaperiode?

Hi,

Ten eerste balen dat jij je zo voelt. Ik ben geen huisarts en kan je daarom geen medisch advies geven. Ik ben sinds maart 2020 al Long Covid patient. Ik was niet getest en ook moe. Na 6x langs de huisarts geweest te zijn een antistoffen onderzoek gekregen. Wat denk je Corona. Het lijkt mij een goed iets om toch een bloedonderzoek te doen om te kijken of je antistoffen hebt. Dan kan je Long covid wel of niet uitsluiten.

Zoals je zegt een stress loze periode dus zou je niet moe hoeven te zijn. Maar luister naar je lichaam en doe chill aan! Beterschap

[Verwijderd]

edit:
Laat ook maar, niet de plek voor.

[ Voor 93% gewijzigd door Verwijderd op 20-05-2022 13:43 ]

[FormFirm]

https://www.volkskrant.nl...chappers-long-covid-te-be

Dit is een goede podcast over long COVID. Een internist-oncoloog wordt geïnterviewd over haar eigen long COVID en wat op dit moment wel of niet bekend is in de wetenschap.

Eindelijk beginnen wetenschappers long covid te begrijpen

Waar de een amper iets merkt van het coronavirus, houdt een ander maanden of soms zelfs jaren klachten. Internist-oncoloog Josefine Schopman veranderde na een covid-infectie van een gezonde vrouw in een patiënt voor wie zelfs het aankleden al een onmogelijke inspanning is. Samen met zorgverslaggever Ellen de Visser vertelt ze over hoe wetenschappers het post-covid-syndroom eindelijk beginnen te snappen. Maar betekent dit ook dat er een behandeling aan zit te komen?

[codex]

Vandaag mijn bloedwaardes terug gekregen, alles door een ringetje te halen. Volgende week nog een gesprek met de huisarts, toch alles wat lichamelijk is uitsluiten. Moet zeggen dat mij symptomen wel op de klachten bij een burnout lijken. Zou dan wel een gevolg kunnen zijn van te lange tijd gestressed zijn. Ben heel benieuwd wat er uit gaat komen.

Net even naar de supermarkt, het voelt alsof er een deken van moeheid over me heen hangt. Ik kan ook niet eens goed pinpointen of het lichamelijke moeheid of geestelijke moeheid is.

Bij sporten merk ik bijvoorbeeld dat ik wel veel uithoudingsvermogen heb als ik mij erdoorheen zet, van de week nog in de avond een boswandeling gemaakt door best wel heuvelachtig gebied, 10 kilometer gelopen zonder enige gevoel van lichamelijke vermoeidheid. Alleen zit ik dan vandaag weer achter mijn laptop te vechten tegen de slaap en baal ik van mijn gebrek aan energie. Zo vermoeiend dit (toepasselijke woordspeling).

[EWK]

@codex ik kan je één advies geven.

Als je het gevoel hebt dat er lichamelijk iets mis met je is, blijf naar de huisarts gaan en laat je niet met een kluitje in het riet sturen.
Ik heb de afgelopen drie jaar helaas gemerkt dat je kneiter assertief moet zijn als het gaat om je gezondheid naar zorgverleners toe.

Mij is 10x gevraagd of ik geen burnout had (nee, ik had alle levenslust was alleen moe) , of ik wel sport (2x in de week) hoe mijn drankgebruik was (max 2 drankjes in de week) etc etc. Beetje wat ik hierboven ook zie gebeuren.

Na vier maanden naar de huisarts te zijn gegaan werd ik in het ziekenhuis eindelijk begrepen, na twee maanden zoeken hadden ze de oorzaak, een maand daarna een second opinion opgevraagd bij een gespecialiseerd ziekenhuis en bleek dus al die tijd mijn gevoel juist.
Ik donk niet te veel, ik at niet ongezond, ik sportte gewoon, ik werkte (meer dan) fulltime, had plezier en alle levenslust zoals altijd. Lichamelijk kon ik alleen niet meer.

Ik wil niet meteen suggereren dat je iets ergs hebt of dezelfde pech hebt als die ik heb gehad (die kans is gelukkig heel klein), ik wil je alleen aanmoedigen om niet aan jezelf te twijfelen en het aan te blijven geven bij de huisarts en eventueel door te laten verwijzen.


EDIT: 'alles wat lichamelijk is, uitsluiten'
Wat houdt dit in? Krijg je ook een ctscan bijvoorbeeld?

[ Voor 4% gewijzigd door EWK op 20-05-2022 20:43 ]

[thewizard2006]

Wellicht heb ik het gemist ergens maar heb je niet "gewoon" Corona gehad (wellicht ziek geweest recent en niet getest?) en zijn dit de gevolgen van Long Covid?

[WillySis]

Er worden veel adviezen gegeven, maar veel is niet bewezen effectief.

Uit allerhande literatuur en patiënt beschrijvingen is wel bekend dat Covid langdurige klachten op kan leveren, ook als je er niet of nauwelijks ziek van bent geworden. Een verminderd longfunctie, met of zonder aantoonbare schade komt veel voor, zeker bij mensen die ernstig ziek zijn geweest.
Er zijn verder beschrijvingen van zenuw schade (veel), verminderde spierfunctie en verminderde hart functie. De zenuwschade is inmiddels aangetoond en door de aanwezigheid van Covid cellen op of nabij zenuwen is het zeer aannemelijk dat er een causaal verband is. De kans is groot dat dit een langzame, progressieve aandoening is.
Covid virussen zijn verder haast in het hele lichaam aangetroffen. Ze lijken daar weinig schade aan te richten, maar als de virussen meer dan een half jaar na een besmetting nog overleven is enige schade eigenlijk onvermijdelijk, maar dat betekent niet dat die ook aantoonbaar is. Het algemene kenmerk van dit soort schades is een toenemende vermoeidheid. Over het toekomstbeeld is nog niets bekend, maar men houdt er ernstig rekening mee dat het een chronische aandoening kan worden.

Behandelingen van Covid bestaan eigenlijk nog niet. Er wordt veel geprobeerd en een deel van de mensen heeft er ook baat bij, maar een aantoonbaar goede behandeling bestaat helaas nog niet.

Voor de goede orde, ik ben geen medicus, maar een data-analist met een biologisch/wetenschappelijke achtergrond. Ik heb ook veel analyses op het Covid vraagstuk gedaan. Naast de analyses over besmettingskansen en bijbehorende risico's horen daar ook analyses over de werkzaamheid van medicatie en therapieën bij.

[sh4d0wman]

frickY schreef op donderdag 19 mei 2022 @ 15:29:
[...]
Heb je ook concentratieproblemen? En hoe gaat bijvoorbeeld hoofdrekenen je af?

Hmm dus dat kan ook door Covid komen? Zelf ben ik er afgelopen najaar vrij ziek van geweest (Delta, ondanks dubbele vaccinatie). Met name koorts,
pijn in de neus en snelle hartslag bij geen inspanning. Hoesten / longen geen klachten. Mijn vrouw had daar meer last van.

Sinds die tijd heb ik naast vermoeidheid inderdaad last van hoofdrekenen, tussen 2 valuta wat ik dagelijks al jaren doe. Verder nog steeds gedeeltelijk smaak en reuk verlies. Verhoogde hartslag/racen is gelukkig wel bijna over.

Waar ik nu woon is er weinig aandacht voor long covid dus moeilijk om iets vast te (laten) stellen. Zodra ik weer eens in NL of Bangkok ben zal ik daar eens een dokter opzoeken.

[Hahn]

Wat ik nog niemand (?) heb zien noemen: hoe oud zijn jullie?

Zelf ben ik net een paar weekjes 35 en merk ik al zeker sinds m'n 30e dat ik een stuk minder energie heb dan daarvoor.

Ook een tijd gelopen met het idee dat het niet zo extreem zou moeten zijn als je begin 30 bent. Maar inmiddels heb ik toch wel redelijk het idee geaccepteerd dat m'n lichaam inmiddels de beste jaren gepasseerd is, en dat dit natuurlijk is. Niet gezegd dat je op je 30e of 35e dan maar verrot moet voelen en niks meer kan, maar het zal meer tijd en energie kosten om in een goede staat te blijven, dan wanneer je 20 of 25 bent.

Daarnáást herken ik me heel erg in wat een aantal hier ook al benoemen: door corona zijn omstandigheden zo veranderd, dat ik qua bijvoorbeeld geluiden om me heen veel minder gewend ben. Elk geluidje van m'n buren erger ik me de laatste tijd rot aan, terwijl ik me niet kan herinneren dat dat tot een jaar of 2 geleden me ooit opgevallen is.

Nu werk ik 80 tot 100% van de tijd thuis, in plaats van 100% van de tijd op een (veel te) druk kantoor. Wat qua 'basis' van herrie om me heen dus is gegaan van constant gepraat, gelach, mensen lopen, etc, naar vrijwel constant alleen maar stilte, op af en toe wat gestommel en half verstaanbaar gepraat door de muur van m'n buurvrouw heen na

[Savalizz]

November 2019 ben ik thuis komen te zitten met Burnout gerelateerde klachten. Extreem vermoeid, snel overprikkeld en paniekaanvallen. Helaas voor mij bleek na 2 maanden dat er meer aan de hand was dan gedacht. Toen ik die diagnose kreeg vielen de Burnout klachten van mij af en leek mijn energie niveau weer normaal.

Leek, want na ruim een jaar na de diagnose en de behandeling, stortte ik na een pittig gesprek compleet in. De burnout was in ene keer terug. Stuk erger dan de eerste keer dat de diagnose werd gesteld. Nu ruim een jaar later loop ik mede door dit een traject bij het revalidatiecentrum.

Daar werk ik aan mijn conditie, lichamelijk en mentaal. Het komt er op neer dat
ik 80% van mijn beschikbare energie maar mag gebruiken. Alleen op die manier kan ik weer opbouwen. Even iets doen en dan een pauze houden. De vuistregel is dat de pauze de dubbele tijd is als de inspanning. Erg lastig, maar ik merk resultaat.

Kortom je grenzen op blijven zoeken zal eerder averechts werken en je in een slechtere positie brengen.

[Beekforel]

Ik herken dezelfde klachten. Ook wat @Hahn zegt, de jaren lijken ook te tellen (ben 38 nu).

Ben wel benieuwd wat de diagnose van @EWK was? Of hou je dat liever privé?

Het begon bij mij rond kerst '21 beetje te knagen dat ik niet lekker in m'n vel zat. In januari oid kreeg ik Covid en toen heb ik mij gerealiseerd dat ik al vele jaren flink over mijn grenzen gegaan ben. In de twee jaren thuiswerken heb ik dit nog even extra gedaan zelfs.

Ik heb tot 1 mei voor 50 tot 70 procent gewerkt en sindsdien vakantie, nog tot half juni. Merk nu dat het wel weer beter gaat maar ik moet op zoek naar wat mijn echte grens is en hoe ik balans vind tussen in- en ontspanning. Ik moet leren vervelen.

Heb goede hulp gehad via www.openup.nl en ook vanuit m'n vrouw, werk en collega's.

[EWK]

Beekforel schreef op zaterdag 21 mei 2022 @ 11:38:
Ik herken dezelfde klachten. Ook wat @Hahn zegt, de jaren lijken ook te tellen (ben 38 nu).

Ben wel benieuwd wat de diagnose van @EWK was? Of hou je dat liever privé?

Het begon bij mij rond kerst '21 beetje te knagen dat ik niet lekker in m'n vel zat. In januari oid kreeg ik Covid en toen heb ik mij gerealiseerd dat ik al vele jaren flink over mijn grenzen gegaan ben. In de twee jaren thuiswerken heb ik dit nog even extra gedaan zelfs.

Ik heb tot 1 mei voor 50 tot 70 procent gewerkt en sindsdien vakantie, nog tot half juni. Merk nu dat het wel weer beter gaat maar ik moet op zoek naar wat mijn echte grens is en hoe ik balans vind tussen in- en ontspanning. Ik moet leren vervelen.

Heb goede hulp gehad via www.openup.nl en ook vanuit m'n vrouw, werk en collega's.

Bij mij wist ik (zover ik als medisch leek dat kan weten) 100% zeker dat het lichamelijk was en niet geestelijk. En denk dat het in jouw geval anders is.

Ik was op dat moment 31,dus ik snap ik burnout vragen enzo wel, maar zoals ik zei, ik voelde dat er lichamelijk iets niet goed was, waardoor ik geen energie had.

Ik wil ts niet onnodig zorgen laten maken, want de kans dezelfde pech te krijgen als die ik had is minder dan 0,02% per jaar. Mocht je het uit interesse willen weten, slide dan even in mijn dm.

[Hahn]

EWK schreef op vrijdag 20 mei 2022 @ 20:39:
@codex ik kan je één advies geven.

Als je het gevoel hebt dat er lichamelijk iets mis met je is, blijf naar de huisarts gaan en laat je niet met een kluitje in het riet sturen.
Ik heb de afgelopen drie jaar helaas gemerkt dat je kneiter assertief moet zijn als het gaat om je gezondheid naar zorgverleners toe.

Mij is 10x gevraagd of ik geen burnout had (nee, ik had alle levenslust was alleen moe) , of ik wel sport (2x in de week) hoe mijn drankgebruik was (max 2 drankjes in de week) etc etc. Beetje wat ik hierboven ook zie gebeuren.

Na vier maanden naar de huisarts te zijn gegaan werd ik in het ziekenhuis eindelijk begrepen, na twee maanden zoeken hadden ze de oorzaak, een maand daarna een second opinion opgevraagd bij een gespecialiseerd ziekenhuis en bleek dus al die tijd mijn gevoel juist.
Ik donk niet te veel, ik at niet ongezond, ik sportte gewoon, ik werkte (meer dan) fulltime, had plezier en alle levenslust zoals altijd. Lichamelijk kon ik alleen niet meer.

Ik wil niet meteen suggereren dat je iets ergs hebt of dezelfde pech hebt als die ik heb gehad (die kans is gelukkig heel klein), ik wil je alleen aanmoedigen om niet aan jezelf te twijfelen en het aan te blijven geven bij de huisarts en eventueel door te laten verwijzen.


EDIT: 'alles wat lichamelijk is, uitsluiten'
Wat houdt dit in? Krijg je ook een ctscan bijvoorbeeld?

Mag ik zo brutaal zijn om te vragen wat dan uiteindelijk de oorzaak was bij jou? Want die lijk je niet te noemen (of ik lees ik niet goed?).

[aawe mwan]

Heeft de huisarts getest of je misschien huisstofmijt allergie gekregen hebt?
Omdat huisstofmijten vooral in je bed zitten, raak je dan extra vermoeid door langer in bed te liggen.

[Tk55]

Mooi topic! Naast langdurige coronaklachten, merk ik dat de laatste maanden een aantal dingen enorm zijn toegenomen:
- sociale activiteiten
- werken op kantoor
- de werkdruk (voor mijzelf)

Als deze dingen met mate aanwezig zijn, dan geven ze mij energie. Als het te veel wordt, kost het energie. En dan voel je je snel moe. Ook neemt het veel tijd in. Dat zorgt weer voor stress, omdat andere activiteiten niet plaatsvinden. Activiteiten die je misschien juist rust geven.

Daarnaast heb ik ervaren dat stress hele rare dingen met je lichaam doet. Van die vage klachten, die voor iedereen anders kunnen zijn.

Het is voor mij belangrijk om hier ritme in te vinden. Dat kan er zo uit zien:
- max 2 dagen per werk naar kantoor
- niet 2 dagen achter elkaar naar kantoor
- 1 sociale activiteit doordeweeks
- 1 sociale activiteit in het weekend
- vrij nemen om juist te ontspannen, niet voor activiteiten
- qua werk minder taken op je nemen en meer delegeren

[codex]

aawe mwan schreef op zaterdag 21 mei 2022 @ 12:11:
Heeft de huisarts getest of je misschien huisstofmijt allergie gekregen hebt?
Omdat huisstofmijten vooral in je bed zitten, raak je dan extra vermoeid door langer in bed te liggen.

Allergietesten gedaan, omdat ik wel wat neus en keel klachten heb. Kwamen negatief terug.

[WillySis]

Vermoeidheidsklachten en concentratieproblemen worden heel veel genoemd na een Corona infectie. Jonge mensen denken dat ze weinig last hebben van Covid, maar hoewel ze er gemiddeld veel minder ziek van worden worden de vermoeidheidsklachten en concentratieproblemen ook frequent door jongeren (tot 30 jaar) genoemd. De kans dat iemand onder de 30 last van deze problemen lijkt nu zo rond de 10% te liggen, vermoedelijk is het werkelijke aantal door ontkenning of misdiagnose nog hoger. Bij 50+ ligt het aantal mensen met geregistreerde klachten na infectie rond de 20%. Bij ouderen is er een verband met de ernst van het ziekteverloop. Bij jongeren ontbreekt die. Jongeren kunnen zelfs meer dan een half jaar na infectie nog last krijgen van Covid gerelateerde vermoeidheidsklachten of concentratieproblemen.

Zaken als burnout, drankgebruik, allergieën, natuurlijke achteruitgang enz. zijn gemakkelijk te scheiden. Voor burnouts is een goede diagnostische vragenlijst, andere zaken kunnen gemakkelijk vergeleken worden met de periode voor de klachten.

[J0rdym23]

Misschien al geopperd maar een fysiotherapeut en/of een ergotherapeut kan je helpen bij (long)Covid klachten.

Ik zelf heb heel licht covid gehad begin februari en ervaar alleen bij zware fysieke inspanning nog extreme vermoeidheidsklachten welke na een goede nachtrust wel zijn verdwenen.