1e functioneringsgesprek en twijfels

[plant]

Eind juni heb ik mijn eerste functioneringsgesprek (ooit), maar ik heb twijfels. Het team is enorm leuk, maar de beroepskeuze is iets waar ik al langer mee worstel.

Een beetje achtergrond info:
Ik ben een paar jaar geleden afgestudeerd, hbo communicatie.
Ik twijfelde tijdens de studie al over mijn keuze en ook nu - ik werk nu iets meer dan 1,5 jaar - zijn er met ups en downs twijfels.
Het is veel denkwerk en bijna alleen maar op kantoor natuurlijk. En dat terwijl ik ook echt een doener ben, en graag eropuit ga.

Mijn studie heb ik ondanks twijfels afgemaakt en ik begon aan mijn eerste baan in citymarketing. Veel te veel verantwoordelijkheid, weinig binding met het kleine team (iedereen werkte maar 2 dagen, want freelancers en kinders) en er was meer werk dan tijd.
Ook was er door de instabiele situatie van de org. geen functioneringsgesprek langsgekomen. Ik ben ook niet iemand die makkelijk uit zichzelf problemen aankaart.
Na iets meer dan een jaar stress had ik het wel gezien. Áls ik dan ergens over ging stressen, dan in een baan die ik wél nuttig vond.

Ik vond een baan bij een enorm leuk team (zo'n 12 mensen), in een sector die ik wél belangrijk vind.
Er zijn dingen in mijn baan die ik leuk vind (website onderhouden, stukje CRM systeem, drukwerk maken met vormgever enz), maar een belangrijke taak waar ik voor een groot deel op aangenomen ben (activiteiten organiseren en binding leden enz) past niet bij me.
Dat is een te chaotisch proces en voor mij lastig te bolwerken (ik heb ADD).

Ik blijf voorlopig graag in het team waar ik nu zit. Leuke collega's vind ik belangrijk en dat vind je niet overal.
Toch zijn er werkzaamheden die mij niet liggen, maar wel belangrijk voor de organisatie.
Binnenkort heb ik een functioneringsgesprek. Hoe zouden jullie dit aanvliegen? Is dit de tijd om het aan te geven? En wat denken jullie dat ik kan verwachten als ik dat doe?

[pagani]

Tja, "bijna alleen maar op kantoor" nadelig vinden en er op uit willen maar wel de chaos van de buitenwereld (en het organiseren ervan) "te chaotisch proces en voor mij lastig te bolwerken" is een lastige combinatie. Bijna al het niet-kantoorwerk hangt aan elkaar van chaotische processen en veel ballen tegelijk hooghouden.

[Voor 4% gewijzigd door pagani op 17-05-2022 09:59]

[SinergyX]

Toch zijn er werkzaamheden die mij niet liggen

Toch gewoon 'part of the job'? Als ik verkoper ben vind ik het geweldig producten te verkopen aan potentiele nieuwe klanten, maar daar hoort ook de hele administratie bij. Dat laatste vind ik niet leuk, maar het is 'part of the job'. Elke baan bestaat uit een leuk stuk en een 'minder leuk' stuk, programmeren en documenteren, produceren en schoonmaken.

Hoe zou jij dat willen zien? De leuke dingen doen en een ander maar die 'kutklusjes' laten doen?

[init6]

Na al die jaren heb ik geleerd dat: Twijfels spreek je niet uit tenzij je bereid bent dat iemand anders voor jou de keuzes maakt. De keren dat ik twijfels uitgesproken heb was het meteen einde oefening. Mensen willen niet investeren in iemand met twijfels.

[NoepZor]

SinergyX schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:06:
Toch zijn er werkzaamheden die mij niet liggen

Toch gewoon 'part of the job'? Als ik verkoper ben vind ik het geweldig producten te verkopen aan potentiele nieuwe klanten, maar daar hoort ook de hele administratie bij. Dat laatste vind ik niet leuk, maar het is 'part of the job'. Elke baan bestaat uit een leuk stuk en een 'minder leuk' stuk, programmeren en documenteren, produceren en schoonmaken.

Hoe zou jij dat willen zien? De leuke dingen doen en een ander maar die 'kutklusjes' laten doen?

Vergeet niet dat TS add heeft en daarmee concentratieproblemen kan hebben, met name bij “saaie” werkzaamheden, of een gebrek aan organisatie bij een taak welke veel detail en planning vergt. Dit uit zich in chaos of in uitstelgedrag bijv. Het hoeft dus niet per se een kwestie van leuk/niet leuk te zijn maar ook meer van strength/weakness.

Wellicht is aangeven wel het meest eerlijk. ADD komt ook met positieve kanten (stukje creatieve en out of the box kunnen denken, goed analyseren/verbanden leggen). Uiteindelijk hebben jij én je werkgever er beide wat aan als je op een plek zit waar je in je kracht staat. En natuurlijk horen er dingen bij die minder liggen, maar dat hou je altijd. Als de verhouding maar goed is.

[Joris748]

init6 schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:19:
Na al die jaren heb ik geleerd dat: Twijfels spreek je niet uit tenzij je bereid bent dat iemand anders voor jou de keuzes maakt. De keren dat ik twijfels uitgesproken heb was het meteen einde oefening. Mensen willen niet investeren in iemand met twijfels.

Ik heb de tegenovergestelde ervaring. Door twijfels uit te spreken, begonnen mensen mee te denken en kwamen er juist nieuwe mogelijkheden/taken die beter bij me pasten.

[plant]

SinergyX schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:06:
Toch zijn er werkzaamheden die mij niet liggen

Toch gewoon 'part of the job'? Als ik verkoper ben vind ik het geweldig producten te verkopen aan potentiele nieuwe klanten, maar daar hoort ook de hele administratie bij. Dat laatste vind ik niet leuk, maar het is 'part of the job'. Elke baan bestaat uit een leuk stuk en een 'minder leuk' stuk, programmeren en documenteren, produceren en schoonmaken.

Hoe zou jij dat willen zien? De leuke dingen doen en een ander maar die 'kutklusjes' laten doen?

Klopt, er zijn altijd dingen die leuker zijn en die minder leuk zijn, maar het scharen één van de hoofdtaken onder 'kutklusje' doet wel een beetje onder aan wat het is. Menig mens zou deze werkzaamheid niet als 'kutklusje' ervaren, in tegendeel. Er zijn veel mensen die het juist leuk zouden vinden. Het is eigenlijk eerder zo dat ik een taak 'hog' die iemand anders graag zou willen hebben.

Misschien heb ik het aandeel 'ligt me niet en breekt me op' wat de zacht uitgedrukt en te klein gemaakt. Afijn, dat er altijd dingen zijn die leuk zij en minder zijn klopt, dus goed dat je het noemt. Maar volgens mij past de rest van het bericht niet helemaal bij de werkelijkheid.

[plant]

Joris748 schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:26:
[...]

Ik heb de tegenovergestelde ervaring. Door twijfels uit te spreken, begonnen mensen mee te denken en kwamen er juist nieuwe mogelijkheden/taken die beter bij me pasten.

Fijn dat jullie je ervaring delen @Joris748 en @init6

@Joris748 hoe heb je dat aangepakt? En hoe was de reactie? Ik verwacht vaak een te negatief antwoord (doemdenken), terwijl het in de praktijk best meevalt.

@init6 hoe is dat uiteindelijk uitgepakt? Ik denk ook: misschien is het niet erg als de keuze voor je wordt gemaakt als iets toch niet goed genoeg bij je past. Maar misschien heb jij een andere ervaring?

[DeMolT.]

Als eerste zou ik mij afvragen, krijg ik energie van het werk of kost het energie?
Als het energie kost, dan wordt het tijd voor iets anders. Als het nog energie oplevert, dan zou ik nog lekker blijven zitten en ondertussen eens kijken of je niet volledig kunt schuiven naar hetgeen je wel leuk vind om te doen.

En dan nog even een quote, waar ik me altijd aan optrek (ik twijfel ook veel over mijn werk):

Don't feel guilty if you don't know what you want to do with your life. The most interesting people I know didn't know at 22 what they wanted to do with their lives. Some of the most interesting 40-year-olds I know still don't

[hmmmmmmmmmpffff]

Joris748 schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:26:
[...]

Ik heb de tegenovergestelde ervaring. Door twijfels uit te spreken, begonnen mensen mee te denken en kwamen er juist nieuwe mogelijkheden/taken die beter bij me pasten.

Het zal toch wel aan het bedrijf liggen waar je werkt, maar meestal moet je zoals @init6 aangeeft toch zelf maar met een oplossing voor je problemen komen.

[init6]

Mijn tijdelijke contract werden destijds niet verlengd, heb dit 2x meegemaakt.

Sindsdien buig ik het om van twijfels naar acties, ik probeer het om te zetten naar iets waar ik hulp bij nodig heb en aan wil er aan gaan werken en ga er proactief mee aan de gang. Kortom het punt signaleren naar de werkgever en kijken of je ondersteuning kan krijgen om er aan te werken met een eigen plan van aanpak in plaats van dat aan anderen over te laten. Het signaleren naar de werkgever is belangrijk op twee punten: 1. Je bent proactief en als je wilt blijven levert het je waardering op, 2. Zodra het toch niets is kan je aangeven dat je het er over gehad hebt en is het niet een echte verrassing voor iedereen.

Ondertussen hou ik mijn twijfels voor mij en haal meningen uit mijn omgeving om te zien hoe zij erin staan. Misschien is het allemaal niet zo zwart/wit en daar kan iemand die er buiten staat vaak bij helpen.

[Joris748]

Met twijfel uitspreken, bedoel ik niet te zeggen dat je zegt dat je twijfelt over je functie bij deze werkgever.

Benoem waar je goed in bent, wat je leuk vind en waar je staartje van gaat kwispelen. Illustreer dat ook met voorbeelden, om te laten zien dat je er goed in bent. Door dingen te vertellen waar je energie van krijgt, ga je dat ook uitstralen.

Maar benoem ook waar je minder goed in bent en de taken waar je op leeg loopt. Taken waar je minder goed in bent, kun je vragen om begeleiding om je daarin te bekwamen. Taken waar je op leeg loopt, zul je anders moeten gaan organiseren. Door die te beperken, door die op een andere manier uit te voeren of op een ander moment of door die misschien wel geheel of gedeeltelijk door anderen op te laten pakken. Door die energieslurpers te elimineren, houdt je meer energie en ben je waardevoller voor de werkgever. Soms zul je zien dat een verbeterplan (met SMART verbeterpunten) helpt om een energieslurper om te buigen naar iets wat niet heel veel energie meer kost.

Ik denk overigens dat @init6 redelijk op dezelfde lijn zitten, maar dat we het anders verwoorden.

[Furion2000]

DeMolT. schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:44:
Als eerste zou ik mij afvragen, krijg ik energie van het werk of kost het energie?
Als het energie kost, dan wordt het tijd voor iets anders. Als het nog energie oplevert, dan zou ik nog lekker blijven zitten en ondertussen eens kijken of je niet volledig kunt schuiven naar hetgeen je wel leuk vind om te doen.

En dan nog even een quote, waar ik me altijd aan optrek (ik twijfel ook veel over mijn werk):

[...]

Deze is toepasbaar voor de oudere generatie of mensen die al een tijd hetzelfde doen. TS vind 80% van het werk wel leuk en 20% van het werk niet? Als je 40+ uur werkt kost het altijd imo altijd energie op de dagen dat je minder energie hebt. Stiekem denk ik dat we momenteel bij starters dit ook nog zelfs naar beneden kunnen trekken naar 24+ uur. Het schijnt al snel teveel zijn lijkt toch wel de tendens.

@plant
Komt op mij over dat je nog niet 'klaar' bent hier. Je werkt in totaal 1,5 jaar waarvan 1 en een beetje bij een minder leuke werkgever? Dus nu komt dit bericht na wat? 3 maanden?

Als je kritisch naar jezelf kijkt kun je misschien met de volgende dingen eens zijn?
- Je bent jong en je hebt de neiging om snel te twijfelen?
- Mogelijk is verantwoording voor organisatie een stressfactor?
- Mogelijk zijn die sociale events een stressfactor?

Nu de tips:
- Verdeel je carriere (afgezien van toxic werkgevers) in 2 a 3 jaren en verplicht jezelf om dan pas te oordelen en dus te committeren aan iets. Die twijfels zijn killing voor motivatie/prestatie en je carriere.
- De momenten die ik hierboven 'stressfactor' noem zijn mogelijk de momenten dat je uit je comfort zone stapt? Het grappige is dat deze momenten inderdaad als stressvol worden ervaren, maar eigenlijk giga leermomenten zijn. Momenten dat je groeit en dingen leert. Het word steeds minder stressvol en je word steeds beter en hoe awesome zou het zijn als je naast een goede contentmanager ook die sociale events uit je mauw schudt alsof het niks is over 10 jaar? Waardevolle skills die je niet in 3 maanden kunt leren, net zoals elke skill overigens....
- Als je je wil focussen op een deel van het werk en minder op het andere? Kun je de aandacht van je leidinggevende er ook op richten. Laten zien dat je goed bent in dat deel, samen kijken hoe het nog beter kan, zeggen dat je erg blij word van dat deel, succesmomenten delen. Door dat te doen, word het minder leuke minder belangrijk en word je ook sneller gevraagd voor het leuke. Ze gaan je zien als kennishouder van de dingen die je leuk vind.

Dat laatste gezegd hebbende als starter moet je gewoon de kutklussen een paar jaar doen, pas wanneer je verder bent kun je meer kiezen en je specialiseren. Dat proces versnel je door je te focussen op deze ontwikkeling.

In voetbal:
1. Net in een nieuw team moet je nou eenmaal wat vaker die waterzak vullen
2. Als je die vrije trappen na de training blijft oefenen en beter word (ook al heb je geen aanleg word je beter) dan maak je vanzelf kans om de vrije trap specialist te worden...\

Geef het tijd en stuur het zoveel mogelijk de goede richting op, met positieve inzet met de grootste focus op de dingen die je leuk vind.

[EU_RAZER]

plant schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 09:55:
Dat is een te chaotisch proces en voor mij lastig te bolwerken (ik heb ADD).

En hoe kan jij dit hele chaotische proses dan minder chaotisch maken?

Dit lijkt me voor iedereen een goed idee, dus denk daar eens over na en overleg dit met je leidinggevende en wie weet los je dan gelijk een paar problemen op.

Of terwijl niet in problemen denken, maar in oplossingen en niet bang zijn een suggestie te doen als jij denkt dat het anders wellicht beter kan.

[Voor 15% gewijzigd door EU_RAZER op 17-05-2022 21:15]

[JBplap]

DeMolT. schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:44:

En dan nog even een quote, waar ik me altijd aan optrek (ik twijfel ook veel over mijn werk):

[...]

Wel goed zonnebrand op blijven doen

[DeMolT.]

Furion2000 schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 18:53:
[...]


Deze is toepasbaar voor de oudere generatie of mensen die al een tijd hetzelfde doen. TS vind 80% van het werk wel leuk en 20% van het werk niet? Als je 40+ uur werkt kost het altijd imo altijd energie op de dagen dat je minder energie hebt. Stiekem denk ik dat we momenteel bij starters dit ook nog zelfs naar beneden kunnen trekken naar 24+ uur. Het schijnt al snel teveel zijn lijkt toch wel de tendens.

@plant
Komt op mij over dat je nog niet 'klaar' bent hier. Je werkt in totaal 1,5 jaar waarvan 1 en een beetje bij een minder leuke werkgever? Dus nu komt dit bericht na wat? 3 maanden?

Als je kritisch naar jezelf kijkt kun je misschien met de volgende dingen eens zijn?
- Je bent jong en je hebt de neiging om snel te twijfelen?
- Mogelijk is verantwoording voor organisatie een stressfactor?
- Mogelijk zijn die sociale events een stressfactor?

Nu de tips:
- Verdeel je carriere (afgezien van toxic werkgevers) in 2 a 3 jaren en verplicht jezelf om dan pas te oordelen en dus te committeren aan iets. Die twijfels zijn killing voor motivatie/prestatie en je carriere.
- De momenten die ik hierboven 'stressfactor' noem zijn mogelijk de momenten dat je uit je comfort zone stapt? Het grappige is dat deze momenten inderdaad als stressvol worden ervaren, maar eigenlijk giga leermomenten zijn. Momenten dat je groeit en dingen leert. Het word steeds minder stressvol en je word steeds beter en hoe awesome zou het zijn als je naast een goede contentmanager ook die sociale events uit je mauw schudt alsof het niks is over 10 jaar? Waardevolle skills die je niet in 3 maanden kunt leren, net zoals elke skill overigens....
- Als je je wil focussen op een deel van het werk en minder op het andere? Kun je de aandacht van je leidinggevende er ook op richten. Laten zien dat je goed bent in dat deel, samen kijken hoe het nog beter kan, zeggen dat je erg blij word van dat deel, succesmomenten delen. Door dat te doen, word het minder leuke minder belangrijk en word je ook sneller gevraagd voor het leuke. Ze gaan je zien als kennishouder van de dingen die je leuk vind.

Dat laatste gezegd hebbende als starter moet je gewoon de kutklussen een paar jaar doen, pas wanneer je verder bent kun je meer kiezen en je specialiseren. Dat proces versnel je door je te focussen op deze ontwikkeling.

In voetbal:
1. Net in een nieuw team moet je nou eenmaal wat vaker die waterzak vullen
2. Als je die vrije trappen na de training blijft oefenen en beter word (ook al heb je geen aanleg word je beter) dan maak je vanzelf kans om de vrije trap specialist te worden...\

Geef het tijd en stuur het zoveel mogelijk de goede richting op, met positieve inzet met de grootste focus op de dingen die je leuk vind.

Hij is 1,5 jaar verder, als het dan (nog steeds) energie kost en niet oplevert, dan zit je niet op de juiste plek.
Juist als je jong bent, is het ook geen probleem om dit uit te vinden en te switchen. Als je na 3 maanden de moed al opgeeft, ben ik het met je eens en heb je het niet echt een kans gegeven.
Maar het is niet duidelijk of het energie kost / oplevert en wat zijn definitie daarvan is, blijft sowieso lastig een advies te geven.
Sowieso is de definitie voor iedereen anders, want aan het einde de dag moe zijn van je werk, kun je ook zien als 'energie kosten'. Maar wat ik bedoel is, geen plezier meer hebben en met tegenzin gaan en daardoor geen energie meer krijgen.

[Furion2000]

DeMolT. schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 10:56:
[...]


Hij is 1,5 jaar verder, als het dan (nog steeds) energie kost en niet oplevert, dan zit je niet op de juiste plek.
Juist als je jong bent, is het ook geen probleem om dit uit te vinden en te switchen. Als je na 3 maanden de moed al opgeeft, ben ik het met je eens en heb je het niet echt een kans gegeven.
Maar het is niet duidelijk of het energie kost / oplevert en wat zijn definitie daarvan is, blijft sowieso lastig een advies te geven.
Sowieso is de definitie voor iedereen anders, want aan het einde de dag moe zijn van je werk, kun je ook zien als 'energie kosten'. Maar wat ik bedoel is, geen plezier meer hebben en met tegenzin gaan en daardoor geen energie meer krijgen.

TS werkt 1,5 jaar in totaal waarvan iets meer dan een jaar bij een andere 'slechte' werkgever, lees jij hem niet zo?

Jou scenario zie ik het beste geval zo voor mij:
2 a 3x iets 1,5 jaar proberen en dus na 3 - 4,5 jaar je absolute droombaan vinden waarvan je met de volle 100% met plezier aan kan werken

Jou scenario bij veel jonge mensen en de tendens die ik zie:
oneindig op novice niveau blijven hangen, dingen afvinken voordat je intermediate level hebt bereikt en over heel veel dingen blijven roepen dat je het niet kan of niets voor je is:

Mijn scenario:
Intermediate niveau bereiken wat je in 2 a 3 jaar kunt doen met volle inzet, dan oordelen en ondertussen kijken wat de volgende 2 a 3 jaar inhouden.

Waarom vind ik mijn scenario beter:
1. Pas zodra je het novice niveau van je af hebt gezet krijg je meer de regie over de dingen die je wil doen in plaats dat een manager je gaat vertellen wat je moet doen. Het word gewoonweg leuker en vaak ga je ook de positieve dingen zien van de dingen die eerst niet leuk waren.
2. Twijfelen doen we met alles en is slecht om te doen, het kan leiden tot stress, depressie, uitstelgedrag, motivatieproblemen. Het is simpel te tacklen door jezelf een doel te stellen, te commiteren en dan pas te oordelen. Dit is alleen simpel op papier
3. Net zoals dat vlinders in de buik uiteindelijk houden van word, geloof ik net zo min in rozengeur en maneschijn bij een baan. Wie pas blij word van 100% goed (m.a.w. perfect) zal altijd op zoek blijven. Waarom kunnen we niet enorm blij zijn met 80% goed en word 60% niet al een goed percentage gevonden?

Meningen dus geen goed of fout, maar mogelijk inspireert het een beetje net zoals je zonnebrand nummer quote die ik nu alweer 2x heb zitten luisteren

[Voor 7% gewijzigd door Furion2000 op 18-05-2022 13:56]

[DeMolT.]

Furion2000 schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 13:52:
[...]


TS werkt 1,5 jaar in totaal waarvan iets meer dan een jaar bij een andere 'slechte' werkgever, lees jij hem niet zo?

Jou scenario zie ik het beste geval zo voor mij:
2 a 3x iets 1,5 jaar proberen en dus na 3 - 4,5 jaar je absolute droombaan vinden waarvan je met de volle 100% met plezier aan kan werken

Jou scenario bij veel jonge mensen en de tendens die ik zie:
oneindig op novice niveau blijven hangen, dingen afvinken voordat je intermediate level hebt bereikt en over heel veel dingen blijven roepen dat je het niet kan of niets voor je is:

Mijn scenario:
Intermediate niveau bereiken wat je in 2 a 3 jaar kunt doen met volle inzet, dan oordelen en ondertussen kijken wat de volgende 2 a 3 jaar inhouden.

Waarom vind ik mijn scenario beter:
1. Pas zodra je het novice niveau van je af hebt gezet krijg je meer de regie over de dingen die je wil doen in plaats dat een manager je gaat vertellen wat je moet doen. Het word gewoonweg leuker en vaak ga je ook de positieve dingen zien van de dingen die eerst niet leuk waren.
2. Twijfelen doen we met alles en is slecht om te doen, het kan leiden tot stress, depressie, uitstelgedrag, motivatieproblemen. Het is simpel te tacklen door jezelf een doel te stellen, te commiteren en dan pas te oordelen. Dit is alleen simpel op papier
3. Net zoals dat vlinders in de buik uiteindelijk houden van word, geloof ik net zo min in rozengeur en maneschijn bij een baan. Wie pas blij word van 100% goed (m.a.w. perfect) zal altijd op zoek blijven. Waarom kunnen we niet enorm blij zijn met 80%
goed en word 60% niet al een goed percentage gevonden?

Meningen dus geen goed of fout, maar mogelijk inspireert het een beetje net zoals je zonnebrand nummer quote die ik nu alweer 2x heb zitten luisteren

Ik las hem idd als 1,5 jaar bij zijn huidige werkgever, dat verklaart wel ons verschil denk ik.

Maar nog steeds ben ik het niet helemaal met je eens, want hoewel 100% niet bestaat, is 70% toch wel een prima streven. Maar dat weet je niet al na 3 maanden en ook 1,5 jaar is kort, maar als je echt met tegenzin naar je werk gaat; dan switchen was mijn standpunt

Trouwens, Simon Sinek heeft een heel interessant stuk over millenials op de werkvloer, volgens de definitie ben ik zelf een millienial ('86), maar kan ik mij totaal niet herkennen in zijn verhaal. Ik begrijp wel dat de generatie na mij, dit potentieel zal herkennen.
YouTube: This Is Why You Don't Succeed - Simon Sinek on The Millennial Genera...

En dat nummer is inderdaad erg mooi haha

[Rmg]

init6 schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:19:
Na al die jaren heb ik geleerd dat: Twijfels spreek je niet uit tenzij je bereid bent dat iemand anders voor jou de keuzes maakt. De keren dat ik twijfels uitgesproken heb was het meteen einde oefening. Mensen willen niet investeren in iemand met twijfels.

Dit advies hangt af van van hoe je werkgever is. Niet elke werkgever is zo.

Bij ons is daar wel ruimte voor, dan kunnen we kijken naar dingen als meer persoonlijke aandacht, of een ander team beter past, invulling van je functie, trainingen enz enz.


Maar dan moeten mensen dat wel aangeven.. liefst voor ze een ander aanbod hebben of een burnout..

[sOid]

Joris748 schreef op dinsdag 17 mei 2022 @ 10:26:
[...]

Ik heb de tegenovergestelde ervaring. Door twijfels uit te spreken, begonnen mensen mee te denken en kwamen er juist nieuwe mogelijkheden/taken die beter bij me pasten.

Precies dit. Als je goed werk levert willen ze je echt behouden. Zeker in deze tijd. Een tevreden werknemer is veel meer waard (beter werk, minder kans op uitval) dan een ontevreden werknemer.

@plant Ik ben werkzaam in dezelfde tak, bij een (uitvoerende) overheidsorganisatie. Prima werkgever, leuk team, werkzaamheden kan ik grotendeels ook zelf vormgeven. Maar dit doe ik nu een jaar of 6 en hoewel ik echt veel heb geleerd, is de rek er voor mij wel een beetje uit. Ik heb het gevoel dat ik weinig meer kan leren, en de specialisaties (strategische communicatie bijvoorbeeld) boeien me niet zo.

Samen met een interne loopbaancoach ben ik aan het kijken wat nu bij me past. Welke richting ik op wil. Als resultaat heb ik nu een interne 'stage' voor een aantal uren per week. De organisatie wil mij graag behouden en is ook bereid opleidingen voor me te betalen.

Moraal van het verhaal is wat mij betreft benadrukken wat je leuk en belangrijk vindt, maar ook duidelijk zijn over de dingen die je minder liggen. Besef wel dat het gras elders vaak groener is én elke baan ook kutklussen heeft.

[Frieda]

Iedereen valt nu over de "kutklussen die ook gewoon erbij horen" terwijl de TS dat door een aangeboren aandoening simpelweg niet goed kan. Aan iemand zonder benen vraag je ook niet of die even de ladder op wil omdat dat erbij hoort.

IMHO staat de TS nu voor een keuze of deze open gaat zijn over de strubbelingen van ADD en daar hulp bij gaat vragen ja of nee. Als het team leuk is en je kan goed met ze overweg, staan ze er niet gewoon voor open om de taken anders te verdelen?

[m-vw]

Frieda schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 18:26:
Iedereen valt nu over de "kutklussen die ook gewoon erbij horen" terwijl de TS dat door een aangeboren aandoening simpelweg niet goed kan. Aan iemand zonder benen vraag je ook niet of die even de ladder op wil omdat dat erbij hoort.

IMHO staat de TS nu voor een keuze of deze open gaat zijn over de strubbelingen van ADD en daar hulp bij gaat vragen ja of nee. Als het team leuk is en je kan goed met ze overweg, staan ze er niet gewoon voor open om de taken anders te verdelen?

Maar TS weet toch waar hij op gesolliciteerd heeft: "maar een belangrijke taak waar ik voor een groot deel op aangenomen ben"

[Frieda]

m-vw schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 18:36:
[...]


Maar TS weet toch waar hij op gesolliciteerd heeft: "maar een belangrijke taak waar ik voor een groot deel op aangenomen ben"

Dat heet voortschrijdend inzicht. Soms kom je er pas gaandeweg achter waar je beperkingen je echt beperken.

[Furion2000]

Frieda schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 18:26:
Iedereen valt nu over de "kutklussen die ook gewoon erbij horen" terwijl de TS dat door een aangeboren aandoening simpelweg niet goed kan. Aan iemand zonder benen vraag je ook niet of die even de ladder op wil omdat dat erbij hoort.

IMHO staat de TS nu voor een keuze of deze open gaat zijn over de strubbelingen van ADD en daar hulp bij gaat vragen ja of nee. Als het team leuk is en je kan goed met ze overweg, staan ze er niet gewoon voor open om de taken anders te verdelen?

Enerzijds ja je hebt gelijk je gaat niet tegen iemand zeggen dat ze iets moeten blijven doen wat ze niet kunnen.

Anderzijds zou je iemand die jong is en constant excuses verzint door zijn eigen onzekerheid ook constant willen beamen in dit gedrag? De een is dan toch veel meer geholpen met een 'zetje in de rug' of even een uitleg van hoe het zomaar zou kunnen werken voor je?

Tweakers? De plek waar we op basis van weinig geschreven info een standpunt vormen

Ik heb begrip voor beide standpunten en neig meer naar de laatste, maar TS zou deze twijfels beter met vrienden/familie kunnen bespreken om een 'eerlijker' antwoord te krijgen.

[olafmol]

Ik heb in mijn professionele leven vaker aan de andere kant gestaan (werkgever, manager) dus vanuit dat perspectief kan ik zeggen: als je ergens mee zit, kaart het aan bij je manager/leidinggevende. Ga niet wachten tot een functioneringsgesprek, vaak is het dan al te laat of is de setting er niet voor. Verreweg de meeste leidinggevenden/managers willen "het juiste doen" en jou helpen om je werk optimaal te laten doen, en jou daarmee te helpen. Daarmee is nl iedereen gebaat. Niemand zit er op te wachten om een slecht nieuws gesprek te voeren en weer een vacature te moeten opvullen. Als je tijdig kunt acteren om bij te sturen heeft dat altijd te voorkeur.

Probeer wel van te voren te bedenken wat een mogelijke oplossing voor je probleem zou kunnen zijn, dat helpt in een gesprek, dat maakt het constructief, en geeft jou ook gelegenheid om zoveel mogelijk in de regie te blijven.

Succes!

[Voor 24% gewijzigd door olafmol op 19-05-2022 09:21]