Een dienst kan een consumentenovereenkomst zijn. Voor een consumenten
koop moet een roerende zaak worden geleverd. Zie art. 7:5 lid 1 BW:
1 In deze titel wordt verstaan onder consumentenkoop: de koop met betrekking tot een roerende zaak die wordt gesloten door een verkoper die handelt in het kader van zijn handels-, bedrijfs-, ambachts- of beroepsactiviteit en een koper, natuurlijk persoon, die handelt voor doeleinden buiten zijn bedrijfs- of beroepsactiviteit.
De definitie van een zaak staat in art. 3:2 BW:
Zaken zijn de voor menselijke beheersing vatbare stoffelijke objecten.
Zie verder ook art. 3:2a en 3:3 BW. Een dienst (overeenkomst van opdracht) is dus geen consumenten
koop, want er wordt juist
geen zaak geleverd. Een dienst speelt ook helemaal geen rol in het verhaal van de TS. Maar de kooptitel is krachtens art. 7:47 BW wel van toepassing op de koop van vermogensrechten "voor zover dit in overeenstemming is met de aard van het recht" en daarom kan dus herroeping wel van toepassing zijn. Net als bij een toegangskaartje bijvoorbeeld.
Het opladen is uiteraard geen aanneming van werk en dat beschreef ik ook. Maar de toelichting op de vraag wat aanneming van werk is staat op pagina 12 van de MvT die ik hierboven citeerde:
(...) Niet zonder aarzeling is de benaming «aanneming van werk» voor deze overeen– komst behouden. Het bezwaar tegen deze term en tegen de daarmee verband houdende benaming van de partijen bij dit contract, is dat in het gewone spraakgebruik bij een «aannemingscontract»en bij «aannemer» bijna uitsluitend wordt gedoeld op de aanneming van bouwwerken of wat daarmee verband houdt, terwijl de titel over aanneming van werk betrekking heeft op een oneindig veel grotere variëteit van contracten, zoals de overeenkomsten tot het wassen of stomen van kleren, tot het repareren van gebruiksvoorwerpen enz (...)
Vervang het woord "kleren" in de laatste zin door "auto's" voor wat betreft het wassen en het is duidelijk dat het wassen van een auto in een autowasstraat aanneming van werk betreft.
Het is tegoed dat hij heeft gekocht maar dat is uiteindelijk ook een product.
Een tegoed is niet stoffelijk van aard en dus geen zaak en ook de pas had de TS al ('onlangs mijn pas opgewaard'). Maar goed, onder de streep zijn we het wel met elkaar eens dat de TS recht heeft op herroeping binnen 14 dagen en dat is waar het om draait uiteindelijk.