10 maanden ziektewet, hoe nu verder

[Benjamin-]

Voordat ik mijn verhaal begin, even wat feiten.
Ik ben in loondienst bij een jeugdzorg organisatie als groepsbegeleider, november 2020 kreeg ik hier een vast contract met daarbij een positieve beoordeling. Los van wat normale feedback, gaven zij aan geen enkele reden te zien om niet een vast contract te geven.
De locatie is een woongroep waar je alleen staat voor een gedeelte van de dag voor 12 jongeren rond de 16 jaar, en het andere gedeelte van de dag met een collega die 6 van hen op zich neemt.
De diensten duurde 13 uur of 13 werk + 8 slaap + 4 werk. (effectief 25 uur op locatie)


Rond kerst 2020 kreeg ik corona, dit sloeg op mijn longen, en vervolgens door bedlegerig te zijn, kwam daar nog een gescheurde spier in mijn onderrug bij.
Mijn herstel van die spier heeft ong een maand geduurd, in die tijd heb ik vanuit huis wel wat werk gedaan, maar zowel door pijn, als door beperkt thuis kunnen werken i.v.m. functie.
Toen mijn rug weer goed was, ben ik boventallig op de groep gaan staan. Eind maart ging de ziekmelding er af.

Door de enorme hoeveelheid incidenten, stonden wij er slecht voor, veel zieke collega's, en collega's die hadden besloten om te stoppen. Gedurende 2021 zijn van de 13 begeleiders, 7 langdurig ziek geweest en 5 zijn er vertrokken, hier zit wel een overlap van 3. Dus in totaal 9 ziek en/of weg. Dit is trouwens geen nieuwe situatie, op de locatie is al ruim 60 personeel gerouleerd in 3 jaan, en waren we al op manager nummer 6.

Toen ik weer ging werken merkte ik snel dat ik energie te kort kwam, maar ook de totale chaos niet meer trok, totdat ik 2 weken later trillend naar bed ging en uit bed kwam, omdat het niet meer ging.

Opnieuw is mijn ziekmelding ingezet. Ik heb een gesprek aangevraagd met HR om te kijken hoe ik weer gezond kon werken. Waar ik met een positief gevoel het gesprek in ging, was de boodschap duidelijk, er is geen functie meer voor mij in de organisatie (50+ locaties - met grote tekorten aan personeel), en ik moest maar elders gaan zoeken, daar wilden ze mij wel bij helpen.

Ik ben hier duidelijk niet mee akkoord gegaan, en zijn zij maar gaan pushen om elders te gaan werken.

Op een gegeven moment leken ze de hoop op te geven, ze trokken hun handen er af, de manager kijkt niet naar mij om, en ik ben gedumpt bij een HR medewerker, die ook geen ene donder doet.

In zeg die 6 maanden is vrijwel niets gebeurd, ik blijf vragen om werken, sta open om in te vallen enz. Dit is ook zo bekend bij de Arbo.
De arbo arts zegt had tevens ook al verwacht dat ik in september zou kunnen reintregreren, maar tot op heden hebben zij nog niets aangeboden, terwijl ik hier wederom wel om vraag. De verwachting is trouwens een reintegratie van 4 tot 6 weken.

Dinsdag heb ik weer een gesprek met HR, ze zullen vast wel weer komen met een spoor 2. Met een naderend april vraag ik me af waar ik nu slim aan doe.


De Arbo lijkt achter mij te staan in de zin dat zij niet begrijpen waarom mijn ziekmelding nog steeds loopt, zij blijven dan ook steeds adviseren om mij zo snel mogelijk te laten reintegreren. Tevens hebben zij destijds een bedrijfsmaatschappelijk werker gegeven om mij verder te ondersteunen.

Zij gaf als tip nog om naar een deskundigenoordeel te kijken via het UWV, dit denk ik ook te willen doen.

Verder vertelde zij dat bij 1 jaar de arbo arts gaat kijken naar de situatie en beoordelen of reintegratie mogelijk is, zowel of ik in staat ben, en of de organisatie hier de ruimte voor gaat geven, en dat zij dan een spoor 2 kunnen starten, maar wel met bepaalde regels.


Ik heb veel via mail gecommuniceerd, zoals mijn wens om te werken, vragen voor updates, dat thuis zitten negatief is voor mijn fysieke en mentale gezondheid enz. Dit zodat ik ook kan aantonen dat ik welwillend ben. Ik heb ook gesprekken opgenomen, gesprekken waar beloftes zijn gemaakt die ze nu niet willen nakomen (bijvoorbeeld een opleiding indien kwalificaties mis voor een baan - maar ook gewoon regelzaken enz)


Ik nader nu dus die 12 maanden, met 12 maanden mag volgens de CAO en wet mijn salaris naar 70%, mij lijkt dit niet redelijk omdat zij tegen die tijd zeker 8 maanden in gebreken zijn. Is het aannemelijk dat ik 100% kan blijven krijgen, door bijv naar de rechter te stappen? Is dat het financieel waard?

Wat als ze het contract onderling proberen te eindigen, wat is een redelijk eis die ik kan stellen? Bedoel willen ze genoeg betalen dan wil ik best weggaan.

Als ik in een spoor 2 kom, met of zonder bemiddeling van Arbo, wat kan ik daar uitslepen? Ik zou graag een HBO willen doen, is dat realistisch om te eisen, of zit ik dan te hoog of te laag?

Hebben jullie verder nog tips voor mij?

[FireAge]

Allereerst vervelend voor je. Had je dit al doorgenomen?

https://www.uwv.nl/partic...mijn-werkgever-bij-ziekte

UVW:
Houdt uw werkgever uw loon in? Dan kunt u proberen alsnog uw loon te krijgen door een loonvordering in te stellen bij de rechter. Daarvoor heeft u een deskundigenoordeel nodig.
Kunt u wel werken, maar krijgt u van uw werkgever geen kans? Dan kunt u een deskundigenoordeel aanvragen over de re-integratie-inspanningen van uw werkgever.

Deskundigeoordeel lijkt het goede pad te zijn.

[Yankovic]

Benjamin- schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 01:40:
Ik nader nu dus die 12 maanden, met 12 maanden mag volgens de CAO en wet mijn salaris naar 70%, mij lijkt dit niet redelijk omdat zij tegen die tijd zeker 8 maanden in gebreken zijn. Is het aannemelijk dat ik 100% kan blijven krijgen, door bijv naar de rechter te stappen? Is dat het financieel waard?

Wat als ze het contract onderling proberen te eindigen, wat is een redelijk eis die ik kan stellen? Bedoel willen ze genoeg betalen dan wil ik best weggaan.

Hoe 'ziek' ben je nu nog? Kan je weer 100% werken? Of maar een deel? 70% van het salaris mag alleen over het percentage dat jij ziek/arbeidsongeschikt gemeld bent. Als de arbo vind dat jij voor 80% kan werken zou het raar zijn als de werkgever je voor 100% ziek houdt en over het hele loon een percentage inhoud.
Dat oordeel van de arbo arts na een jaar is hier een belangrijke in. Als reintegratie mogelijk blijkt maar de werkgever niet wil dan kunnen ze grote problemen met het UWV krijgen. Dan zullen ze je namelijk nog een derde jaar door moeten betalen.

Het is van belang dat je jouw verhaal goed gedocumenteerd op orde houdt. En vooral dat jouw wil om te werken altijd terugkomt in de verslagen van de arbo en plan van aanpak (dat jij ook ondertekent). Mocht het ooit een naar staartje krijgen met rechters enzo dan heb je het papierwerk aan jouw kant.

Advocaten en rechters lijken me nog (veel) te vroeg. Ik zou wel kijken of je hier iets meer (professionele) hulp bij kan inschakelen om dit goed op orde te krijgen want niet kunnen meedoen op de arbeidsmarkt en zo vast te zitten is erg vervelend!

Het tweede spoor wil (en ik denk moet) je aan meewerken. De werkgever heeft namelijk de plicht dat je meedoet op de arbeidsmarkt, maar volgens mij hoeft dat niet bij dezelfde werkgever te zijn.
Jij hebt echter niet de plicht om een mindere baan aan te nemen!
Gebruik dus vooral de tijd om weer echt iets leuks te vinden waar je energie uit haalt en met plezier aan de slag kan. Reintegratie of niet, bij je huidige werkgever zal je denk ik sowieso niet meer echt met plezier terugkeren?

[Stewie!]

Er zijn zoveel vacatures, waarom kies je niet voor je eigen geluk en ga je elders met plezier naar je werk? Je geluk is meer waard dan enkele maandsalarissen.

[EWK]

Ik sluit me aan bij Stewie, het is alsof je nu blijft hangen aan een werkgever die jou niet wil (wat niet zo relevant is) , maar waar jij als je eerlijk bent volgens mij ook helemaal niet terug wilt en de oorzaak is/was van je ziek zijn.


Kies voor je eigen geluk.


Je zit trouwens niet in de ziektewet. Je hebt nu ziekteverlof (betaalt door de werkgever), na twee jaar (of bij enkele uitzondering eerder) wordt het ziektewet (betaalt door het uwv/overheid)

[shadowlyse]

Als je dit alleen gaat regelen loop je kans opnieuw uit te vallen. Met deze werkgever wordt de emotionele belasting al snel heel zwaar, waardoor je mogelijk juridische fouten maakt die in je nadeel kunnen werken.
Regel snel een goede advocaat die dit voor je regelt en/of hierbij helpt zodat jouw energie naar je herstel gaat en niet naar het “juridische gezeik” met je werkgever.

[WoBoW]

Stewie! schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 07:05:
Er zijn zoveel vacatures, waarom kies je niet voor je eigen geluk en ga je elders met plezier naar je werk? Je geluk is meer waard dan enkele maandsalarissen.

Is natuurlijk erg lastig om niet volledig inzetbaar te gaan solliciteren, dat is voor een nieuwe werkgever gewoon een te groot risico.

[Muismat1991]

Ik zal even meewegen adv mijn situatie. Eigenlijk die van mijn vriendin, maar als je ernaast staat en samen doet voelt het ook een beetje als die van mij.
Maar als eerste, en dit is waar we allebei gek van werden, je moet een lange adem hebben. Dit soort zaken hebben tijd nodig, echt veel tijd. Als je zelf gek wordt van thuis zitten en je werkgever wil je niet laten werken dan kun je het beste zelf wat vrijwilligerswerk gaan doen. Iets om te zorgen dat je de deur uit komt. Kies vooral voor vrijwilligerswerk en niet iets waar je voor betaald wordt, zodat je werkgever niet kan zeggen: Kijk, ze doet maar alsof!
Verder, voel je ook niet verplicht om terug aan het werken te moeten. Als hun oordeel is dat ze je niet aan het werk willen hebben maar wel betalen, dan zij het zo. Het is hun keus, niet die van jou.

Je hebt vanaf nu eigenlijk twee opties:
1) Je gaat echt je best doen om dit hele traject uit te zitten en daar weer terug aan het werk te gaan. Je vecht tegen een spoor 2 plaatsing en forceert je weg terug de organisatie in. Heel eerlijk gezegd weet ik niet waarom je dat zou doen, maar ieder zijn eigen ding. Reken wel dat je of juridische bijstand van een vakbond moet hebben, of van je rechtsbijstandsverzekering mocht je de juiste hebben of zelf een advocaat/jurist in moet schakelen op eigen kosten. Dit pad gaat je denk ik veel pijn en moeite kosten, vooral omdat als het je zou lukken je bij een werkgever zit die je niet wil hebben.

2) Je kijkt toch voor werk elders. Mijn vriendin heeft dit pad bewandelt en hier kan ik je wat tips over geven. Ik zou sowieso kijken om wat juridische bijstand in te winnen, zoals eerder benoemd via vakbond/verzekering/eigen kosten. Maar waar het vooral om draait is dat je ze duidelijk moet maken (op papier) dat jij alleen maar akkoord gaat met een spoor 2 traject omdat zij jou weg willen hebben, niet andersom. Dit gaat ze ook geld kosten. Als je de 100% doorbetaald wil krijgen moet je ze ook aanmanen dat te doen. Hoe dat verder gaat moet je toch echt over laten adviseren door iemand die er verstand van heeft ipv Tweakers waarvan je niet na kan gaan wat hun juridische kennis is. Verder sta je wel sterk in je schoenen gezien het feit dat ze jou weg willen en niet andersom. Ik zou gaan rondshoppen en ander werk zoeken. Op het moment dat je bijna wat hebt klop je aan voor een VSO (VastStellingsOvereenkomst) en mogen ze jou uitkopen. Mochten ze er niet mee akkoord gaan, dan geef je aan gewoon de twee jaar uit te zitten en het bij het UWV voor te leggen. Dan zullen ze waarschijnlijk peentjes zweten als jij je papierwerk bijhoudt. Het UWV is niet heel positief tegenover werkgevers die dit soort fratsen uithaalt.

Zo helaas als het is, denk ik dat je wel beter af bent om ergens anders werk te zoeken.Volgens mij is er wel genoeg markt in de jeugdzorg op het moment, wie weet kom je ergens terecht waar je wel de ruimte krijgt om lekker in je vel te zitten.
Vaak klinkt het als een enge stap, maar als je eenmaal die stap hebt genomen valt het meestal wel aardig mee.

Veel sterkte in ieder geval en mocht je nog iets willen weten mag je altijd vragen.
Antwoorden zijn tegen mijn normaal uurtarief, correcte antwoorden zijn 150% tarief. /s

[unifi]

Als ik m samenvat is er al een paar jaar 'totale chaos' die je niet meer trekt, lijkt de organisatie niet echt op je te zitten wachten en voel je je minder en minder gezien en gehoord. Tussen de regels door lees ik dat je er zelf ook niet echt naar terug hoeft.

Je kan ongetwijfeld je gelijk halen maar wat @Stewie!, @EWK en @Muismat1991 ook zeggen, ik zou voor je geluk kiezen.

Ik zou aansturen op een vaststellingsovereenkomst en vanaf vandaag lekker gaan solliciteren.

[boxlessness]

Wij hebben eenzelfde soort traject achter de rug, en de enige tip die ik je kan geven is: blik op oneindig, kijk naar het grotere plaatje waar je over een paar jaar wilt staan, en kies voor je zelf.

Wij liepen ook tegen een organisatie aan die zo min mogelijk wilde doen bij de reintegratie. Wettelijk zijn ze verplicht om jou een alternatief te geven en je te helpen om weer aan de slag te gaan, maar financieel is er voor de organisatie uiteindelijk weinig prikkel om echt een oplossing te bieden.

Je stelt dat je misschien het contract wilt laten ontbinden met een vaststellingsovereenkomst. Dat kan, maar vraag je wel af wat de tijd (dat extra jaar) jou waard is, en of je mindering in salaris (70%) geen probleem op gaat leveren. Op het moment dat jij op spoor 2 gezet wordt moet je ook de ruimte krijgen om je te ontwikkelen om je baankansen te vergroten. Dat extra jaar zou je daar voor kunnen aanwenden.
Wij hebben vanuit de organisatie een job-coach aangewezen gekregen. Of opleidingskosten ook gedekt kunnen worden weet ik niet.
Als jij er voor kiest om een HBO te gaan doen in je spoor 2, dan kunnen ze jou volgens mij geen stro breed in de weg leggen. Ik meen me te herinneren dat de tijd die in de opleiding gaat zitten, ook "werktijd" is. Want let wel, op het moment dat jij thuis duimen zit te draaien dan kunnen ze je nog steeds oproepen voor alternatieve/tijdelijke klusjes binnen jouw kunnen en voor het aantal uren dat je op contract hebt staan. Mijn vrouw is zo iedere paar maanden van afdeling naar afdeling geschoven voor tijdelijke klusjes.

Bij einde traject, na twee jaar ziektewet, dan is er een formule voor je vaststellingsovereenkomst (cq, oprotpremie). Daar heb je niets aan te onderhandelen/uitslepen. Ze MOETEN dat betalen.

[Lordy79]

Hier een werkgever die iemand had die helaas arbeidsongeschiktheid is geraakt door ziekte. De beste man is rond de 50.
Wij hebben niet eens gekeken naar onze rechten als werkgever maar gezegd dat we die 2 jaar gewoon doorbetalen en hem daarna ontslaan.
En verder gekeken wat er wél kan qua arbeid maar onder het mom van niets moet.

Ik vind het erg kwalijk dat er na 1 jaar maar 70pct loon wordt doorbetaald. Als iemand echt ziek is schop je hem/haar daarmee alleen maar verder de ellende in. Als iemand kwaadwillend is kun je genoeg rotklusjes bedenken om iemand die twee jaar nog te laten verschijnen...

Ik ga ervan uit dat TS ter goeder trouw is en dan moet je gewoon als werkgever zorgen voor je mensen.

[Montaner]

FireAge schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 05:58:
Allereerst vervelend voor je. Had je dit al doorgenomen?

https://www.uwv.nl/partic...mijn-werkgever-bij-ziekte

UVW:
Houdt uw werkgever uw loon in? Dan kunt u proberen alsnog uw loon te krijgen door een loonvordering in te stellen bij de rechter. Daarvoor heeft u een deskundigenoordeel nodig.
Kunt u wel werken, maar krijgt u van uw werkgever geen kans? Dan kunt u een deskundigenoordeel aanvragen over de re-integratie-inspanningen van uw werkgever.

Deskundigeoordeel lijkt het goede pad te zijn.

Een overheidsinstelling welke hiervoor 100€ durft te vragen, bizar. Prima dat ze een drempel willen hebben, maar maak hiervoor dan een borg-achtige constructie. Hoop dat TS dit hiervoor over heeft.

[RM-rf]

Benjamin- schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 01:40:

Waar ik met een positief gevoel het gesprek in ging, was de boodschap duidelijk, er is geen functie meer voor mij in de organisatie (50+ locaties - met grote tekorten aan personeel), en ik moest maar elders gaan zoeken, daar wilden ze mij wel bij helpen.

Ik ben hier duidelijk niet mee akkoord gegaan, en zijn zij maar gaan pushen om elders te gaan werken.

Mag ik vragen waarom je wil blijven?

Je geeft aan dat an sich je wrkgever een enorm personeelstekort heeft, maar toch je liever niet wil behouden.
Daar kunnen twee redenen achter steken:

1) je werkgever heeft misschien een enorm slechte houding jegens hun personeel en ziet hun werknemers niet als iets waar ze ook in willen investeren, wat de reden kan zijn voor de enorm hoge uitval, die ze misschien denken op te kunnen vangen door telkens weer nieuw personeel aan te nemen.

Als dat zo is, past eigenlijk maar één advies, vertrek daar liever eerder dan later

Of een andere mogelijkheid:
2) Je werkgever schat de werkzaamheden in als een enorm zware taak die erom vraagt dat personen ontzettend belastbaar en stressbesteding zijn... en is mogelijk tot de conclusie gekomen dat jij daarin niet echt goed past en ook een lange begeleiding dat misschien niet zal brengen, maar de kans groot maakt dat je enkel meer stress- en belastingsklachten kan krijgen.

Het klinkt hard, maar misschien denkt je werkgever dat je niet zo geschikt bent voor juist dit werk.
Of dat waar is kan nemand zeggen, maar als dat het geval is, past ook maar één advies en dat is dat je moet uitkijken naar een baan waar je beter op je plek zou zijn en wél die ondersteuning van een werkgever krijgt die je verdient.


Uit beide opties haal ik vooral dat het vermoedelijk beter voor jouw toekomst is uit te kijken naar ander werk...
juist als je werkgever aangeeft je daarbij te willen helpen, is dat dan geen betere optie dan blijven volharden erin om daar te willen blijven?

[redfox314]

Ik zou een afspraak maken bij UWV voor een deskundige oordeel. Een werkgever die helemaal niet meewerkt aan reintegratie: daar zijn sancties voor incluus 2 jaar doorbetalen van loon. UWV is de eerste stap daarin.

[11supplier]

Je werkgever blijft 2 jaar verantwoordelijk voor jou. In die tijd moeten ze goed onderzoek doen of jij ergens aan de slag kan in het bedrijf. Doen ze dat niet..., dan mogen ze na 2 jaar ziekte geen afscheid van jou nemen en blijf je een 3de jaar in dienst.

Gebruikelijk wordt hierom na het eerste jaar een arbeidsdeskundig onderzoek ingepland. Dit is een onafhankelijke deskundige die binnen de organisatie gaat kijken wat mogelijk is. Deze heeft ook een uitgebreid gesprek met jou om te bespreken wat kan.
De grootste kans van slagen heb je als jij een concreet voorstel hebt. "Het is een grote organisatie dus er zal wel wat zijn" heeft een kleine kans van slagen dan een "Ik zie functie X wel als een interessante functie".

Mocht je het niet eens zijn met de arbeidsdeskundig dan kan je altijd nog een deskundigenoordeel bij het UWV aanvragen met de vraag of de werkgever wel genoeg doet aan de re-integratie.

Tweede spoor opstarten kan nooit kwaad. Je sluit daarmee niet het eerste spoor af. Het doel is op korte termijn werk te vinden, dus een hbo opleiding is in de regel niet mogelijk, maar een korte cursus van 6 maanden wel.

[Wizard]

11supplier schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 13:19:
Je werkgever blijft 2 jaar verantwoordelijk voor jou. In die tijd moeten ze goed onderzoek doen of jij ergens aan de slag kan in het bedrijf. Doen ze dat niet..., dan mogen ze na 2 jaar ziekte geen afscheid van jou nemen en blijf je een 3de jaar in dienst.

Gebruikelijk wordt hierom na het eerste jaar een arbeidsdeskundig onderzoek ingepland. Dit is een onafhankelijke deskundige die binnen de organisatie gaat kijken wat mogelijk is. Deze heeft ook een uitgebreid gesprek met jou om te bespreken wat kan.
De grootste kans van slagen heb je als jij een concreet voorstel hebt. "Het is een grote organisatie dus er zal wel wat zijn" heeft een kleine kans van slagen dan een "Ik zie functie X wel als een interessante functie".

Heel leuk en aardig allemaal die regeltjes, alleen als de werkgever je niet meer wilt hebben (ongeacht de reden) dan pak ik toch heel snel mijn biezen. Een werkgever kan je anders alle rotklusjes etc laten doen (binnen contract) zodat je jezelf steeds ellendiger en ellendiger gaat voelen en uiteindelijk alsnog zelf weggaat.

Het moet van 2 kanten komen wil je plezierig werken, werkt de ene partij niet mee dan heeft het geen zin om als andere partij het te gaan forceren, want je verliest het altijd.

[RobbyTown]

Lordy79 schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 11:51:
Hier een werkgever die iemand had die helaas arbeidsongeschiktheid is geraakt door ziekte. De beste man is rond de 50.
Wij hebben niet eens gekeken naar onze rechten als werkgever maar gezegd dat we die 2 jaar gewoon doorbetalen en hem daarna ontslaan.
En verder gekeken wat er wél kan qua arbeid maar onder het mom van niets moet.

Ik vind het erg kwalijk dat er na 1 jaar maar 70pct loon wordt doorbetaald. Als iemand echt ziek is schop je hem/haar daarmee alleen maar verder de ellende in. Als iemand kwaadwillend is kun je genoeg rotklusjes bedenken om iemand die twee jaar nog te laten verschijnen...

Ik ga ervan uit dat TS ter goeder trouw is en dan moet je gewoon als werkgever zorgen voor je mensen.

Snap je helemaal.

Er zijn werkgevers die dat per direct al doen en pas na 1 jaar terug naar 100% gaan. Die hebben het omgedraaid.

[gorgi_19]

11supplier schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 13:19:
Je werkgever blijft 2 jaar verantwoordelijk voor jou. In die tijd moeten ze goed onderzoek doen of jij ergens aan de slag kan in het bedrijf. Doen ze dat niet..., dan mogen ze na 2 jaar ziekte geen afscheid van jou nemen en blijf je een 3de jaar in dienst.

Gebruikelijk wordt hierom na het eerste jaar een arbeidsdeskundig onderzoek ingepland. Dit is een onafhankelijke deskundige die binnen de organisatie gaat kijken wat mogelijk is. Deze heeft ook een uitgebreid gesprek met jou om te bespreken wat kan.
De grootste kans van slagen heb je als jij een concreet voorstel hebt. "Het is een grote organisatie dus er zal wel wat zijn" heeft een kleine kans van slagen dan een "Ik zie functie X wel als een interessante functie".

Mocht je het niet eens zijn met de arbeidsdeskundig dan kan je altijd nog een deskundigenoordeel bij het UWV aanvragen met de vraag of de werkgever wel genoeg doet aan de re-integratie.

Tweede spoor opstarten kan nooit kwaad. Je sluit daarmee niet het eerste spoor af. Het doel is op korte termijn werk te vinden, dus een hbo opleiding is in de regel niet mogelijk, maar een korte cursus van 6 maanden wel.

In grote lijnen klopt je verhaal, maar op details gaat het wel mank. Een tweede spoor moet op een bepaald moment opgestart worden, wil de werkgever geen risico lopen. De volgorde een focus van een tweedespoortraject kan wel verschillen. Onderdeel van een tweede spoor is ook het kijken voor een functie buiten de organisatie.

[11supplier]

gorgi_19 schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 15:03:
[...]

In grote lijnen klopt je verhaal, maar op details gaat het wel mank. Een tweede spoor moet op een bepaald moment opgestart worden, wil de werkgever geen risico lopen. De volgorde een focus van een tweedespoortraject kan wel verschillen. Onderdeel van een tweede spoor is ook het kijken voor een functie buiten de organisatie.

Klopt helemaal, maar het is niet zo dat activiteiten in het eerste spoor gestopt kunnen of mogen worden puur omdat een tweede spoor gestart is.

Als werknemer kan je dus met een gerust hard een tweede spoortraject volgen (eventueel wel expliciet aangeven dat je ook graag wil kijken of er in de organisatie) zonder dat je plots niet meer terug mag.

Sowieso mee eens dat het meestal weinig meerwaarde heeft om bij een werkgever te blijven die jou niet meer 'wil', maar ik denk dat daar ook een hoop nuance bij komt kijken. Als jij ziek bent vindt je ook niet zomaar ander werk. Een werkgever kan meer rekening met je houden (ook al doen ze dat nu niet). Het lijkt erop dat ze nu niet de moeite willen doen om ander werk aan te bieden. Dat betekent niet automatisch dat ze blijven volharden of dat ze je gaan pesten als er toch een passende functie wordt gevonden.

Bij een grote organisatie kan ik me bijna niet voorstellen dat ze het tot einde wachttijd laten komen zonder arbeidsdeskundig onderzoek.

[charrel]

Wizard schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 13:58:
[...]

Heel leuk en aardig allemaal die regeltjes, alleen als de werkgever je niet meer wilt hebben (ongeacht de reden) dan pak ik toch heel snel mijn biezen. Een werkgever kan je anders alle rotklusjes etc laten doen (binnen contract) zodat je jezelf steeds ellendiger en ellendiger gaat voelen en uiteindelijk alsnog zelf weggaat.

Het moet van 2 kanten komen wil je plezierig werken, werkt de ene partij niet mee dan heeft het geen zin om als andere partij het te gaan forceren, want je verliest het altijd.

Dat is toch geen advies als je in de ziektewet zit, wie zegt dat je weer 100% hersteld en vervolgens zeg je zelf inkomen op
Heb zelf nu 3 jaar geleden zo'n traject achter de rug, nu afgekeurd en weer iets aan het werk. Als het goed is krijg je een gesprek met de arbeidsdeskundige en komt er na het eerste jaar een 2e spoor beleid, die gaan ook mee kijken naar passende oplossingen/ vacatures buiten je huidige bedrijf. Nog even volhouden dus.
Ze kunnen je niet ontslaan en daarnaast hebben ze ook een inspanningsplicht als werkgever, als ze daar niet aan voldoen moeten ze de lasten nog een jaar dragen en dat willen ze vast niet. Dus ze zullen links of rechtsom toch moeten gaan meedenken.

[ Voor 27% gewijzigd door charrel op 04-02-2022 15:45 ]

[Benjamin-]

Allen bedankt voor jullie reacties, waardeer het zeker!

FireAge schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 05:58:
Allereerst vervelend voor je. Had je dit al doorgenomen?

https://www.uwv.nl/partic...mijn-werkgever-bij-ziekte

UVW:
Houdt uw werkgever uw loon in? Dan kunt u proberen alsnog uw loon te krijgen door een loonvordering in te stellen bij de rechter. Daarvoor heeft u een deskundigenoordeel nodig.
Kunt u wel werken, maar krijgt u van uw werkgever geen kans? Dan kunt u een deskundigenoordeel aanvragen over de re-integratie-inspanningen van uw werkgever.

Deskundigeoordeel lijkt het goede pad te zijn.

Loon wordt niet ingehouden, ik krijg op dit moment gewoon 100% uitbetaald. Het verlagen naar 70% na een jaar is volgens de wet. Die 100% het eerste jaar staat vastgelegd in de CAO.

En ja dat is waarom ik een deskundigeoordeel wil hebben, zij lijken totaal niet mee te willen werken aan mijn re-integratie, ik wil mezelf echt goed indekken.

Yankovic schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 06:34:
[...]


Hoe 'ziek' ben je nu nog? Kan je weer 100% werken? Of maar een deel? 70% van het salaris mag alleen over het percentage dat jij ziek/arbeidsongeschikt gemeld bent. Als de arbo vind dat jij voor 80% kan werken zou het raar zijn als de werkgever je voor 100% ziek houdt en over het hele loon een percentage inhoud.
Dat oordeel van de arbo arts na een jaar is hier een belangrijke in. Als reintegratie mogelijk blijkt maar de werkgever niet wil dan kunnen ze grote problemen met het UWV krijgen. Dan zullen ze je namelijk nog een derde jaar door moeten betalen.

Het is van belang dat je jouw verhaal goed gedocumenteerd op orde houdt. En vooral dat jouw wil om te werken altijd terugkomt in de verslagen van de arbo en plan van aanpak (dat jij ook ondertekent). Mocht het ooit een naar staartje krijgen met rechters enzo dan heb je het papierwerk aan jouw kant.

Advocaten en rechters lijken me nog (veel) te vroeg. Ik zou wel kijken of je hier iets meer (professionele) hulp bij kan inschakelen om dit goed op orde te krijgen want niet kunnen meedoen op de arbeidsmarkt en zo vast te zitten is erg vervelend!

Het tweede spoor wil (en ik denk moet) je aan meewerken. De werkgever heeft namelijk de plicht dat je meedoet op de arbeidsmarkt, maar volgens mij hoeft dat niet bij dezelfde werkgever te zijn.
Jij hebt echter niet de plicht om een mindere baan aan te nemen!
Gebruik dus vooral de tijd om weer echt iets leuks te vinden waar je energie uit haalt en met plezier aan de slag kan. Reintegratie of niet, bij je huidige werkgever zal je denk ik sowieso niet meer echt met plezier terugkeren?

Dat is dus de vraag, de verwachting van zowel mijzelf als de Arbo is dat ik vrij snel weer naar 100% kan.
Ik zal dit wel uitvragen bij de Arbo en mogelijk kijken of zij dit zo kunnen formuleren dat ik hier steviger nog in sta. Bijvoorbeeld iets van dat ik 100% kan werken met een korte opbouw.

Op papier staat dit allen gelukkig. Na het eerste gesprek waarbij zij geen medewerking wilde geven aan een vervangde plek binnen de organisatie, ben ik mezelf bewust in gaan dekken, dus mails met vermelding met wat wanneer is afgesproken, dat ik nog niets heb terug gehoord, en dat ik snel weer aan de slag zou willen.

Eens dat ik nog niet de juridische kant op wil, ik wil goed ingedekt zijn wanneer het zover is, maar het lijkt mij dat het niet veel uitmaakt of ik voor of na de inhouding van die 30% salaris dit aanvecht. Beter gezegd, nu is nog niets aan te vechten.

Bij het tweede spoor vraag ik me wel af wat dit ver moet inhouden. Wat ze toen wilde was mij 'helpen' aan dezelfde baan bij een andere organisatie, hiermee verlies ik echter wel mijn vaste contract, en gezien mijn gezondheid destijds, was dat een enorm risico. Als ik puur vanuit mijn gevoel kijk uit wat eerlijk is, dan vind ik het niet eerlijk dat ik risico's neem zonder hier wat voor terug te krijgen, daarom heb ik ook aangegeven dat ik dan wil kijken naar de combinatie met een opleiding.

Stewie! schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 07:05:
Er zijn zoveel vacatures, waarom kies je niet voor je eigen geluk en ga je elders met plezier naar je werk? Je geluk is meer waard dan enkele maandsalarissen.

Ik kom thuis te zitten met een burnout, ik heb nog niet kunnen re-integreren, en met daarbij een kind onderweg, neem ik de nodige risico's die ik nu niet wil nemen. Dat is dan niet kiezen voor mijn eigen geluk.
Begrijp me niet verkeerd, in de loop der tijd is dit natuurlijk veranderd, waar ik destijds zowel lichamelijk als mentaal er niet goed bij zat, en daardoor zag ik dit echt niet als een optie, is dat inmiddels wel beter geworden. Maargoed volgende maand moet de baby komen, moest er natuurlijk het nodige worden gedaan en zit voor mij ook heel erg het gevoel dat ik vind dat zij hier niet mee horen weg te komen.

Zij zijn echt bezig om ziek of kwakkelend personeel onder druk te zetten en weg te 'pesten'. Ik pas daarvoor.

EWK schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 07:21:
Ik sluit me aan bij Stewie, het is alsof je nu blijft hangen aan een werkgever die jou niet wil (wat niet zo relevant is) , maar waar jij als je eerlijk bent volgens mij ook helemaal niet terug wilt en de oorzaak is/was van je ziek zijn.


Kies voor je eigen geluk.


Je zit trouwens niet in de ziektewet. Je hebt nu ziekteverlof (betaalt door de werkgever), na twee jaar (of bij enkele uitzondering eerder) wordt het ziektewet (betaalt door het uwv/overheid)

Goede correctie!

Ik heb eigenlijk niet zoveel moeite om voor de organisatie te blijven werken. Het zou je misschien verbazen. maar vrijwel iedere zorginstelling waar ik heb gewerkt, doet smerige dingen zoals dit. Het is een sector waar we constant bezig zijn met de mentale gezondheid van mensen, maar voor het personeel wordt vaak slecht gezorgd. Dus mocht ik een prima plek vinden, dan is voor mij ook klaar.

Muismat1991 schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 09:19:
Ik zal even meewegen adv mijn situatie. Eigenlijk die van mijn vriendin, maar als je ernaast staat en samen doet voelt het ook een beetje als die van mij.
Maar als eerste, en dit is waar we allebei gek van werden, je moet een lange adem hebben. Dit soort zaken hebben tijd nodig, echt veel tijd. Als je zelf gek wordt van thuis zitten en je werkgever wil je niet laten werken dan kun je het beste zelf wat vrijwilligerswerk gaan doen. Iets om te zorgen dat je de deur uit komt. Kies vooral voor vrijwilligerswerk en niet iets waar je voor betaald wordt, zodat je werkgever niet kan zeggen: Kijk, ze doet maar alsof!
Verder, voel je ook niet verplicht om terug aan het werken te moeten. Als hun oordeel is dat ze je niet aan het werk willen hebben maar wel betalen, dan zij het zo. Het is hun keus, niet die van jou.

Je hebt vanaf nu eigenlijk twee opties:
1) Je gaat echt je best doen om dit hele traject uit te zitten en daar weer terug aan het werk te gaan. Je vecht tegen een spoor 2 plaatsing en forceert je weg terug de organisatie in. Heel eerlijk gezegd weet ik niet waarom je dat zou doen, maar ieder zijn eigen ding. Reken wel dat je of juridische bijstand van een vakbond moet hebben, of van je rechtsbijstandsverzekering mocht je de juiste hebben of zelf een advocaat/jurist in moet schakelen op eigen kosten. Dit pad gaat je denk ik veel pijn en moeite kosten, vooral omdat als het je zou lukken je bij een werkgever zit die je niet wil hebben.

2) Je kijkt toch voor werk elders. Mijn vriendin heeft dit pad bewandelt en hier kan ik je wat tips over geven. Ik zou sowieso kijken om wat juridische bijstand in te winnen, zoals eerder benoemd via vakbond/verzekering/eigen kosten. Maar waar het vooral om draait is dat je ze duidelijk moet maken (op papier) dat jij alleen maar akkoord gaat met een spoor 2 traject omdat zij jou weg willen hebben, niet andersom. Dit gaat ze ook geld kosten. Als je de 100% doorbetaald wil krijgen moet je ze ook aanmanen dat te doen. Hoe dat verder gaat moet je toch echt over laten adviseren door iemand die er verstand van heeft ipv Tweakers waarvan je niet na kan gaan wat hun juridische kennis is. Verder sta je wel sterk in je schoenen gezien het feit dat ze jou weg willen en niet andersom. Ik zou gaan rondshoppen en ander werk zoeken. Op het moment dat je bijna wat hebt klop je aan voor een VSO (VastStellingsOvereenkomst) en mogen ze jou uitkopen. Mochten ze er niet mee akkoord gaan, dan geef je aan gewoon de twee jaar uit te zitten en het bij het UWV voor te leggen. Dan zullen ze waarschijnlijk peentjes zweten als jij je papierwerk bijhoudt. Het UWV is niet heel positief tegenover werkgevers die dit soort fratsen uithaalt.

Zo helaas als het is, denk ik dat je wel beter af bent om ergens anders werk te zoeken.Volgens mij is er wel genoeg markt in de jeugdzorg op het moment, wie weet kom je ergens terecht waar je wel de ruimte krijgt om lekker in je vel te zitten.
Vaak klinkt het als een enge stap, maar als je eenmaal die stap hebt genomen valt het meestal wel aardig mee.

Veel sterkte in ieder geval en mocht je nog iets willen weten mag je altijd vragen.
Antwoorden zijn tegen mijn normaal uurtarief, correcte antwoorden zijn 150% tarief. /s

In dat geval zijn al je antwoorden hier incorrect.

Hopelijk gaat het nu beter met je vriendin. En eens dat je hier samen doorheen gaat, het heeft absoluut een effect op mij, en dus ook op mijn vriendin.

Over vrijwilligerswerk heb ik het ook gehad, zeker omdat het zo onduidelijk is hoe lang dit gaat duren. Ik heb mezelf ook voorgenomen om dit te gaan doen mocht a.s. dinsdag op niets uitlopen.

Ik vecht niet tegen een spoor 2, maar wel zoals zij dit voor ogen hebben. Mijn organisatie zit spoor 2 als wij helpen je met een nieuwe baan, en dan rot je op. Wel de lusten, maar niet de lasten. Dit was trouwens hun aanbod toen ik nog maar net ziek was, en ook echt niet in staat was om te gaan werken.
Ik wil er iets uithalen, want ik moet ook iets inleveren (vast contract en de onzekerheid dat 100% werken mij gaat lukken)

Omdat ik inmiddels weet dat anders de Arbo ingrijpt en dan regels opstelt, kijk ik daar een stuk positiever naar. Er werd bijv een voorbeeld gegeven van iemand die elders ging werken, maar de oude werkgever bleef verantwoordelijk voor het vaste contract. Dus zou de werknemer geen vast contract krijgen, dan moest de oude werkgever de werknemer terug nemen.

Op het moment dat je bijna wat hebt klop je aan voor een VSO (VastStellingsOvereenkomst) en mogen ze jou uitkopen.

Ik zal dit eens gaan uitzoeken, want ik heb het vaker gehoord, maar weet niet wat hier in zou moeten staan.

boxlessness schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 09:27:
Wij hebben eenzelfde soort traject achter de rug, en de enige tip die ik je kan geven is: blik op oneindig, kijk naar het grotere plaatje waar je over een paar jaar wilt staan, en kies voor je zelf.

Wij liepen ook tegen een organisatie aan die zo min mogelijk wilde doen bij de reintegratie. Wettelijk zijn ze verplicht om jou een alternatief te geven en je te helpen om weer aan de slag te gaan, maar financieel is er voor de organisatie uiteindelijk weinig prikkel om echt een oplossing te bieden.

Je stelt dat je misschien het contract wilt laten ontbinden met een vaststellingsovereenkomst. Dat kan, maar vraag je wel af wat de tijd (dat extra jaar) jou waard is, en of je mindering in salaris (70%) geen probleem op gaat leveren. Op het moment dat jij op spoor 2 gezet wordt moet je ook de ruimte krijgen om je te ontwikkelen om je baankansen te vergroten. Dat extra jaar zou je daar voor kunnen aanwenden.
Wij hebben vanuit de organisatie een job-coach aangewezen gekregen. Of opleidingskosten ook gedekt kunnen worden weet ik niet.
Als jij er voor kiest om een HBO te gaan doen in je spoor 2, dan kunnen ze jou volgens mij geen stro breed in de weg leggen. Ik meen me te herinneren dat de tijd die in de opleiding gaat zitten, ook "werktijd" is. Want let wel, op het moment dat jij thuis duimen zit te draaien dan kunnen ze je nog steeds oproepen voor alternatieve/tijdelijke klusjes binnen jouw kunnen en voor het aantal uren dat je op contract hebt staan. Mijn vrouw is zo iedere paar maanden van afdeling naar afdeling geschoven voor tijdelijke klusjes.

Bij einde traject, na twee jaar ziektewet, dan is er een formule voor je vaststellingsovereenkomst (cq, oprotpremie). Daar heb je niets aan te onderhandelen/uitslepen. Ze MOETEN dat betalen.

Wat het voordeligste is voor mij, dat is de grote vraag ja. Het gaat me niet zozeer om het geld. Ik wil me wel graag ontwikkelen, dat is iets wat ik al jaren wil, en dat is ook waarom ik hier ging werken, omdat ik de manager kende en zij wilde mij hier in helpen. Echter vertrok zij kort daarna, en waren die kansen ook weg.

Ik loop nu overal een beetje tegenaan dat niemand mij helpt met mijn rechten, de werkgever doet het niet, de Arbo blijft soort van onpartijdig al krijg ik ook tips die negatief zullen uitvallen voor de werkgever, maar niemand die zegt: "goh dit is wat jij wilt, dit moet realistisch haalbaar zijn of heb je recht op"
Dan denk ik dus wel dat ik bij een vakbond of rechtsbijstand moet aankloppen. Vakbond ben ik geen lid van, en volgens mij springen zij niet in situaties die voor het lidmaatschap zijn ontstaan?

Montaner schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 11:59:
[...]

Een overheidsinstelling welke hiervoor 100€ durft te vragen, bizar. Prima dat ze een drempel willen hebben, maar maak hiervoor dan een borg-achtige constructie. Hoop dat TS dit hiervoor over heeft.

Ik wist het bedrag al. Eens dat dit niet zo zou moeten zijn, maar het is voor mij wel een extra stuk bewijs die hopelijk meer waard is dan het kost.

RM-rf schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 12:15:
[...]


Mag ik vragen waarom je wil blijven?

Je geeft aan dat an sich je wrkgever een enorm personeelstekort heeft, maar toch je liever niet wil behouden.
Daar kunnen twee redenen achter steken:

1) je werkgever heeft misschien een enorm slechte houding jegens hun personeel en ziet hun werknemers niet als iets waar ze ook in willen investeren, wat de reden kan zijn voor de enorm hoge uitval, die ze misschien denken op te kunnen vangen door telkens weer nieuw personeel aan te nemen.

Als dat zo is, past eigenlijk maar één advies, vertrek daar liever eerder dan later

Of een andere mogelijkheid:
2) Je werkgever schat de werkzaamheden in als een enorm zware taak die erom vraagt dat personen ontzettend belastbaar en stressbesteding zijn... en is mogelijk tot de conclusie gekomen dat jij daarin niet echt goed past en ook een lange begeleiding dat misschien niet zal brengen, maar de kans groot maakt dat je enkel meer stress- en belastingsklachten kan krijgen.

Het klinkt hard, maar misschien denkt je werkgever dat je niet zo geschikt bent voor juist dit werk.
Of dat waar is kan nemand zeggen, maar als dat het geval is, past ook maar één advies en dat is dat je moet uitkijken naar een baan waar je beter op je plek zou zijn en wél die ondersteuning van een werkgever krijgt die je verdient.


Uit beide opties haal ik vooral dat het vermoedelijk beter voor jouw toekomst is uit te kijken naar ander werk...
juist als je werkgever aangeeft je daarbij te willen helpen, is dat dan geen betere optie dan blijven volharden erin om daar te willen blijven?

Dat tweede hebben ze op mijn proberen af te schuiven, de realiteit is dat er maar 1 andere collega is gelukt om langer door te blijven gaan dan ik, gezien de gemiddelde al binnen een jaar weg is omdat ze het niet trekken. Dit is ook na mijn vertrek onveranderd gebleven, en zijn collega's waar ik mijn hand voor in het vuur durft te steken wat betreft hun kwaliteiten e.d., ook op dezelfde manier of slechter behandeld.
Wanneer je de manager hoort zeggen dat hij mijn collega prees voor haar keuze, ondanks dat zij meerdere ziekmelding had gedaan omdat ze het niet trok, huilend bij de vergadering zat omdat zij onvoldoende steun voelde, absoluut niet binnen organisatie wilde blijven, en uiteindelijk haar baan opzegde (met vast contract) voordat ze iets anders had, dan krijg je wel een goed beeld van de situatie.

Ik durf zonder twijfel te zeggen dat ik 1 van de hardst werkende begeleiders was daar, ik had meer taken dan wie dan ook, wat ik combineerde met zeer effectieve begeleiding. Ik was ook de meest ervaren begeleider en ondersteunde mijn collega's ook veel, en deed daarnaast nog een stagiaire begeleiden.

Dit is naar mijn idee gewoon een risico taxatie, en zij zullen wel inschatten dat deze manier van zieke collega's behandelen, het minste kost.

En ja de doorstroom binnen de organisatie is extreem hoog, en talloze locaties kampen met deze problemen. Dat gezegd, HR heeft wel aangegeven dat het op geen enkele locatie zo slecht gaat, als waar ik zat.

Werkgever wilt mij niet helpen, ze willen zichzelf helpen door mij zo goedkoop mogelijk de deur uit te doen. In het tweede gesprek zeiden zij dan ook doodleuk dat ik een probleem had, niet de organisatie, en dat ik op zoek moest naar ander werk.

Wizard schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 13:58:
[...]

Heel leuk en aardig allemaal die regeltjes, alleen als de werkgever je niet meer wilt hebben (ongeacht de reden) dan pak ik toch heel snel mijn biezen. Een werkgever kan je anders alle rotklusjes etc laten doen (binnen contract) zodat je jezelf steeds ellendiger en ellendiger gaat voelen en uiteindelijk alsnog zelf weggaat.

Het moet van 2 kanten komen wil je plezierig werken, werkt de ene partij niet mee dan heeft het geen zin om als andere partij het te gaan forceren, want je verliest het altijd.

Dit is wel een stuk complexer, ik heb een specifieke functie, deze functie is gewoon beschikbaar, en daar in bestaan niet echt rotklusjes, want het is gewoon jongeren begeleiden. Ik zie ze hier niet echt mee weg komen.

[onno oliver]

misschien is een reintergratie tweede spoor iets om met HR en arboarts over te praten.
In het kort blijft in dienst van huidige werkgever re integreren bij een ander bedrijf dit kan van alles zijn.


https://www.uwv.nl/overuw...tegratie-tweede-spoor.pdf

[tweakduke]

Het tweede spoor is een rapport van de arbo arts en arbeidsdeskundige wat jij nog kan met bepaalde functies en daar moet jezelf sterk in staan: wat wil jijzelf en hoe zie je de toekomst voor je?

Ik mis nog wel hoe volledig inzetbaar ben je, waar loop je nog tegenaan? Als je nog niet op de oude manier kan werken en het nog niet duidelijk is of dat beter wordt dan zou ik het tweede spoor inzetten als het bij de huidige werkgever niet lukt. Dan loop jezelf het minste risico, je hebt immers nog het vaste contract. Zorg er dan wel voor dat het traject correct wordt ingezet, dus je moet eerst reïntegreren, niet meteen door naar een andere werkgever. Dan loop je het risico dat ze je afschuiven en als beter gemeld doorschuiven.

Het is heel cru, maar als de werkgever geen opties ziet, is het heel moeilijk om tegenin te gaan. Beschouw de relatie als iets waar je geen energie en tijd meer in moet steken en kies voor jezelf.

[Benjamin-]

tweakduke schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 19:04:
Het tweede spoor is een rapport van de arbo arts en arbeidsdeskundige wat jij nog kan met bepaalde functies en daar moet jezelf sterk in staan: wat wil jijzelf en hoe zie je de toekomst voor je?

Ik mis nog wel hoe volledig inzetbaar ben je, waar loop je nog tegenaan? Als je nog niet op de oude manier kan werken en het nog niet duidelijk is of dat beter wordt dan zou ik het tweede spoor inzetten als het bij de huidige werkgever niet lukt. Dan loop jezelf het minste risico, je hebt immers nog het vaste contract. Zorg er dan wel voor dat het traject correct wordt ingezet, dus je moet eerst reïntegreren, niet meteen door naar een andere werkgever. Dan loop je het risico dat ze je afschuiven en als beter gemeld doorschuiven.

Het is heel cru, maar als de werkgever geen opties ziet, is het heel moeilijk om tegenin te gaan. Beschouw de relatie als iets waar je geen energie en tijd meer in moet steken en kies voor jezelf.

Dat had ik wel al beantwoord, namelijk dat de verwachting is dit op korte termijn (4-6 weken) naar 100% zou kunnen.

Ik loop niet specifiek tegen iets aan, maar ben er wel lang uit nu, dus het is sowieso er weer terug in komen, daarnaast is natuurlijk niets 100%.

Dat was inderdaad ook 1 van mijn eisen voor spoor 2 te bekijken, dat ik eerst moet hebben kunnen reintregeren, los van natuurlijk dat ik iets als een opleiding wil doen.

Ik ben het eens dat er weinig tegenin is te gaan. Ik had eerst wel gehoopt dat nadat ze mij er uit probeerde te bluffen, dat ze wel zouden realiseren dat ik niet zou weggaan omdat zij dit wilde, en dat ze dan in ieder geval voldoende zouden investeren om dit wel te kunnen realiseren. Maar hun plan blijft hetzelfde, niets doen totdat ik weg ga, tenminste daar lijkt het op.

Voor mij is dit wel een keuze voor mezelf. Het is nu februari, ik had sowieso 2 weken vakantie gepland staan in maart (deze neem ik nu natuurlijk niet op), en dan nog verlof i.v.m. bevalling, dus ja ik zit vrij snel al in april. Nu switchen heeft dan ook geen praktisch nut, tegen de tijd dat ik aan de slag kan, gaat dat allemaal gebeuren. Dan had ik dit een paar maanden terug moeten doen.

In die zin is mijn keuze dan ook echt om dat jaar af te wachten en te zien wat de Arbo gaat doen, en zij geven aan dat ze wel de motivatie vanuit mij zien om te gaan werken, maar weinig actie zien vanuit de organisatie, dus dat zit wel goed. Ik wil me echter wel goed indekken voor dat traject.

[tweakduke]

Benjamin- schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 19:17:
[...]

Dat had ik wel al beantwoord, namelijk dat de verwachting is dit op korte termijn (4-6 weken) naar 100% zou kunnen.

Ik loop niet specifiek tegen iets aan, maar ben er wel lang uit nu, dus het is sowieso er weer terug in komen, daarnaast is natuurlijk niets 100%.

Dat was inderdaad ook 1 van mijn eisen voor spoor 2 te bekijken, dat ik eerst moet hebben kunnen reintregeren, los van natuurlijk dat ik iets als een opleiding wil doen.

Ik ben het eens dat er weinig tegenin is te gaan. Ik had eerst wel gehoopt dat nadat ze mij er uit probeerde te bluffen, dat ze wel zouden realiseren dat ik niet zou weggaan omdat zij dit wilde, en dat ze dan in ieder geval voldoende zouden investeren om dit wel te kunnen realiseren. Maar hun plan blijft hetzelfde, niets doen totdat ik weg ga, tenminste daar lijkt het op.

Voor mij is dit wel een keuze voor mezelf. Het is nu februari, ik had sowieso 2 weken vakantie gepland staan in maart (deze neem ik nu natuurlijk niet op), en dan nog verlof i.v.m. bevalling, dus ja ik zit vrij snel al in april. Nu switchen heeft dan ook geen praktisch nut, tegen de tijd dat ik aan de slag kan, gaat dat allemaal gebeuren. Dan had ik dit een paar maanden terug moeten doen.

In die zin is mijn keuze dan ook echt om dat jaar af te wachten en te zien wat de Arbo gaat doen, en zij geven aan dat ze wel de motivatie vanuit mij zien om te gaan werken, maar weinig actie zien vanuit de organisatie, dus dat zit wel goed. Ik wil me echter wel goed indekken voor dat traject.

Ah ik lees het, extra bijzonder dat de werkgever hier niet aan meewerkt.

Het tweede spoor moet uiterlijk 6 weken na de eerstejaarsevaluatie worden gestart dus je hebt niet helemaal de eigen regie hierover.

Wat vindt jezelf is die 4-6 weken haalbaar? Als je daar positief instaat dan kun je eens peilen hoe de arbeidsdeskundige hierin staat. Of hij dan ook vindt dat je ergens anders heen moet.
Als je toch wat anders meer ziet zitten dan zou ik mij goed verdiepen in wat je wil en dat bespreken.

[Benjamin-]

tweakduke schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 19:29:
[...]

Ah ik lees het, extra bijzonder dat de werkgever hier niet aan meewerkt.

Het tweede spoor moet uiterlijk 6 weken na de eerstejaarsevaluatie worden gestart dus je hebt niet helemaal de eigen regie hierover.

Wat vindt jezelf is die 4-6 weken haalbaar? Als je daar positief instaat dan kun je eens peilen hoe de arbeidsdeskundige hierin staat. Of hij dan ook vindt dat je ergens anders heen moet.
Als je toch wat anders meer ziet zitten dan zou ik mij goed verdiepen in wat je wil en dat bespreken.

De bedrijfsmaatschappelijkwerker hinte er op dat dit zal worden overgenomen door Arbo, omdat de werkgever niet lijkt te willen meewerken aan mijn reintegratie. Wanneer de Arbo concludeert dat hier blijven geen werkbare optie is, dan zullen zij spoor 2 inzetten. Daar heb ik vrede mee, want de Arbo zal strenger zijn naar de werkgever, dan de werkgever zelf.

4-6 weken is iets wat ik samen met de arbo arts heb besproken, en dat is naar beide inziens realistisch. Dit staat ook al sinds iets van juli-augustus in de stukken van de arbo arts.
Ik heb later deze maand weer een gesprek met haar, de laatste keer was zij negatief verrast dat ik nog steeds thuis zat, vermoedt dat dit nu niet anders zal zijn.

Wat ik wil is wel duidelijk, ik denk dat binnen de organisatie werken niet haalbaar is, anders hadden ze dit al lang geregeld. Mijn wens is om via een spoor 2 elders te gaan werken in combinatie met een opleiding.

1 van de dingen waar ik stuk op ben gelopen, is enerzijds de situatie zoals die was, maar ook mijn beperkte invloed op die situatie. Veel aangekaart, in veel werkgroepjes e.d. gezeten, maar ik was nooit aan zet.
Ik wil doorgroeien naar een positie waar ik meer aan zet ben. Ik wil dan ook een functie bekleden waar ik nog wel gedeeltelijk met de doelgroep werk, maar daarnaast overkoepelende taken heb.

Dit is tevens ook bekend bij de organisatie.

[ Voor 20% gewijzigd door Benjamin- op 04-02-2022 19:36 ]

[kiefty14]

Bij mijn partner iets soort gelijks mee gemaakt bij een grote zorginstelling. Hier hanteerde ze de pappen en nathouden tactiek en het langzaam laten door laten sudderen na 2 jaar. Passende vacatures onthouden en dergelijke, de verhalen verdraaien e.d.

Schakel juridisch advies in! Dit zijn vaak smerige spelletjes die gespeeld worden. Je kunt ervoor kiezen dat je zelf of via de advocaat correspondeert naar werkgever. Bij het laatste kom je meestal wel binnen

Ik had een advocaat ingeschakeld en ja dit kost wel een paar centen maar dit was het wel waard

[unifi]

Benjamin- schreef op vrijdag 4 februari 2022 @ 19:33:
[...]1 van de dingen waar ik stuk op ben gelopen, is enerzijds de situatie zoals die was, maar ook mijn beperkte invloed op die situatie.

Ik denk dat dit een wijze constatering is. Je hebt maar beperkt invloed. Neem dat mee in je plan.

Je geeft eerder aan dat je niet wil dat 'ze er zomaar mee weg komen'. (Benjamin- in "10 maanden ziektewet, hoe nu verder"). Ik denk dat ze er mee weg gaan komen, dat je niet de eerste en zeker niet de laatste bent en dat je er in de positie waar je nu zit verdomd weinig invloed op hebt.

[Frieda]

Ben je nu 100% ziekgemeld of gedeeltelijk? Je kunt je natuurlijk voor een x percentage beter melden bij je leidinggevende, dan ga je je werktijden afspreken en dan gewoon op je werk verschijnen. Als ze je dan wegsturen of nog niks te doen hebben sta je nog sterker met je verhaal.

[Benjamin-]

unifi schreef op zaterdag 5 februari 2022 @ 16:06:
[...]


Ik denk dat dit een wijze constatering is. Je hebt maar beperkt invloed. Neem dat mee in je plan.

Je geeft eerder aan dat je niet wil dat 'ze er zomaar mee weg komen'. (Benjamin- in "10 maanden ziektewet, hoe nu verder"). Ik denk dat ze er mee weg gaan komen, dat je niet de eerste en zeker niet de laatste bent en dat je er in de positie waar je nu zit verdomd weinig invloed op hebt.

Daarom wil ik ook echt die HBO opleiding eruit halen, dit omdat dit mij baan mogelijkheden geeft die ik nu niet kan krijgen, dus dat is echt een heel bewust doel.

Half mee eens. Los van wat ik er persoonlijk uit kan halen, geloof ik ook dat dit soort organisaties pas hun methodes aanpassen wanneer dit teveel kost. Ik zeg daarmee niet dat ik daar de grote verandering in zal zijn, maar door mij totaal niet te willen helpen, zetten zij duidelijk in op het negeren totdat iemand vertrekt. Dit werkt blijkbaar goed genoeg dat die uitschieters die niet weggaan, die ze veel meer daardoor kosten, niet opwegen tegen de voordelen.
Zij kunnen op dit moment niet anders oordelen dat deze methode bij mij ze meer geld heeft gekost. Dit gaat natuurlijk ze nog veel meer kosten, en wie weet gaan ze hier iets van leren.

Waarschijnlijk niet, maar ik heb nog nooit een organisatie zo idioot met geld om zien gaan, dus wie leren ze toch nog iets.


Daar nog even op voortbordurend, dit is een organisatie die geen geld stak in teamuitjes, vrijwel niet wilde investeren in teambuilding enz, maar het wel acceptabel vind om in 3 jaar misschien wel zo'n 3 FTE per jaar ziek te hebben. Gestoorde manier om je geld in te zetten, maarja wie ben ik.

Frieda schreef op zaterdag 5 februari 2022 @ 18:20:
Ben je nu 100% ziekgemeld of gedeeltelijk? Je kunt je natuurlijk voor een x percentage beter melden bij je leidinggevende, dan ga je je werktijden afspreken en dan gewoon op je werk verschijnen. Als ze je dan wegsturen of nog niks te doen hebben sta je nog sterker met je verhaal.

Dat is dus iets wat ik met de arboarts wil bespreken, want ik heb mijzelf nooit een bepaald percentage ziekgemeld.
Mijn originele ziekmelding was namelijk dat ik niet meer alleen wilde staan. Dus van 13 uur die ik normaal werkte, stond ik er 5 alleen, dat heb ik toen aangegeven dat ik dit niet meer trok. Vervolgens heb ik wat 8 uurs diensten gedraaid maar dit was maar kort mogelijk, omdat een collega door prive redenen kort thuis zat.

Er zijn vervolgens gesprekken geweest waarbij ik heb aangegeven 8 uurs diensten te willen draaien, maar zij vonden dit geen goed idee en is dus afgewezen. Ik heb toen nog een paar diensten gedraaid waarbij de eerste 5 uur door inval of een andere collega werd gedraaid, maar daar hebben ze van besloten dat dit geen werkbare situatie was en hebben zij de keuze gemaakt om mijn plek daar te beeindigen.

Het lijkt me in die zin dan ook te beargumenteren dat ik nooit voor een percentage ben ziekgemeld, en ik heb mij altijd open opgesteld om te werken. Dus dan is de vraag of ze uberhaupt mij voor minder dan 100% kunnen betalen.

Ik ben daar in het verleden nooit mee bezig geweest, want het was ook niet heel belangrijk, maar nu ga ik toch eens kijken wat er op papier staat, en wie dit besloten heeft.

[RM-rf]

Benjamin- schreef op maandag 7 februari 2022 @ 14:05:
[...]

Waarschijnlijk niet, maar ik heb nog nooit een organisatie zo idioot met geld om zien gaan, dus wie leren ze toch nog iets.


Daar nog even op voortbordurend, dit is een organisatie die geen geld stak in teamuitjes, vrijwel niet wilde investeren in teambuilding enz, maar het wel acceptabel vind om in 3 jaar misschien wel zo'n 3 FTE per jaar ziek te hebben. Gestoorde manier om je geld in te zetten, maarja wie ben ik.

wat heb jij daar verder aan?

Juist je vaststelling dat die werkgever zo dom is zoiets te doen, betekent vooral dat je een groot risico loopt uiteindelijk hooguit hen veel geld te kosten, maar er zelf niks verder mee te komen.


De door jou gewensde HBO-opleiding die zij zouden moeten betalen, lijk je met zeer grote zekerheid er niet uit te gaan slepen, zeker op basis van wat je zelf al aangeeft hoe je werkgever lijkt te handelen in dit sooort zaken;

dan kan het wel eens erop uitlopen dat je misschien tot een maximum van drie jaar daar in dienst blijft zonder enige taak te hebben, om daarna vermoedelijk je contract beeindigt te zien al dan niet met een volledige afkeuring of gewoon een WW-uitkering.
De vraag is of dat verder gunstig is of enig voordeel bied voor jou, anders dan dat je misschien het gevoel hebt 'je werkgever een streek te hebben geleverd' die imho bij hen sowieso niet aankomt.

[Frieda]

Je moet echt zsm uitzoeken of je nu ziekgemeld bent of niet en zo ja, met welk percentage. Misschien staat er iets op je loonstrook? Anders contact opnemen met HR of met het UWV om te vragen of er een ziekmelding open staat.

[Benjamin-]

Net mijn gesprek gehad met HR.

Er zijn veel dingen gezegd die feitelijk niet klopte, maar die details zijn niet zo heel belangrijk.

Het belangrijkste is dat zij geen kansen voor mij zien in de organisatie, zij gaven zelf aan dat zij veel vragen krijgen waarom ik ziek thuis zit, zij zeggen zelf hier niet met ze over te praten, maar dat al die lui wel met elkaar praten, waardoor ik eigenlijk geen kans meer heb. Zoals zij zeiden is dat het algemene beeld rondom mij te negatief is door hoe alles is afgelopen. Ik heb hierop geantwoord dat zij ook een ander beeld van mij kunnen schetsen, maar zij denken dat dit niet gaat lukken, want er blijven teveel twijfels.

Hierbij is zelfs de uitspraak gedaan, dat als ik op een bepaalde locatie extern had gesoliciteerd en dat ze niets van mij wisten, dat ze mij zeker hadden aangenomen.

Wat mij betreft erg gewaagde uitspraken, want daarmee lijken ze toch toe te geven dat zij als organisatie er niet in slagen om mij een kans te geven.

In principe willen ze niet verder met mij (wat een verassing) ik mag natuurlijk wel gewoon intern solliciteren en dan gaan ze hun 'best' doen.

Verder blijven ze op het spoor 2 verhaal, waarbij ik het verwijt kreeg dat ik hier niet aan mee wilde werken (ondanks dat zijzelf dit hebben stopgezet omdat ik alleen hier aan mee wilde werken als ik hierdoor ook objectief beter van werd, zoals bijv een opleiding - want anders ga ik naar dezelfde baan, maar ben ik mijn veiligheid kwijt), en hebben ze kort wat gezegd dat ze gingen kijken naar een aanbod om wat ik vermoed mijn contract te beeindigen.

Frieda schreef op maandag 7 februari 2022 @ 15:47:
Je moet echt zsm uitzoeken of je nu ziekgemeld bent of niet en zo ja, met welk percentage. Misschien staat er iets op je loonstrook? Anders contact opnemen met HR of met het UWV om te vragen of er een ziekmelding open staat.

Hier heb ik navraag over gedaan, zij zeggen dat ik voor 100% ziek sta in het systeem, maar zij konden ook niet melden wie dat bepaald heeft. Ze leken wel erg gretig te zijn om te melden dat ze inderdaad niet denken dat dit klopt, en dat ik naar hun idee wel gewoon zou kunnen werken. Ze wilde de ziekmelding al stoppen, ik heb toen aangegeven dat er eerst wel reintegratie moet plaatsvinden, en dat dit ook zo was bespoken met de arbo arts.

Hun welwillendheid om mijn ziekmelding te stoppen vertrouw ik niet, ik vermoed dat zij dit erg gunstig inzien.

[charrel]

Benjamin- schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 16:27:
Net mijn gesprek gehad met HR.


In principe willen ze niet verder met mij (wat een verassing) ik mag natuurlijk wel gewoon intern solliciteren en dan gaan ze hun 'best' doen.
.

Tja, in principe heb je voorrang op alles bij vacatures. Dus die "best" doen ze niet erg, maar dat was al duidelijk. Ellende zo, en ook verre van helpend vanuit de werkgever.
Ik heb ook wel wat dingen meegemaakt in het traject, maar in principe waren ze wel altijd welwillend.

[Frieda]

Benjamin- schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 16:27:
Net mijn gesprek gehad met HR.

Er zijn veel dingen gezegd die feitelijk niet klopte, maar die details zijn niet zo heel belangrijk.

Het belangrijkste is dat zij geen kansen voor mij zien in de organisatie, zij gaven zelf aan dat zij veel vragen krijgen waarom ik ziek thuis zit, zij zeggen zelf hier niet met ze over te praten, maar dat al die lui wel met elkaar praten, waardoor ik eigenlijk geen kans meer heb. Zoals zij zeiden is dat het algemene beeld rondom mij te negatief is door hoe alles is afgelopen. Ik heb hierop geantwoord dat zij ook een ander beeld van mij kunnen schetsen, maar zij denken dat dit niet gaat lukken, want er blijven teveel twijfels.

Hierbij is zelfs de uitspraak gedaan, dat als ik op een bepaalde locatie extern had gesoliciteerd en dat ze niets van mij wisten, dat ze mij zeker hadden aangenomen.

Wat mij betreft erg gewaagde uitspraken, want daarmee lijken ze toch toe te geven dat zij als organisatie er niet in slagen om mij een kans te geven.

In principe willen ze niet verder met mij (wat een verassing) ik mag natuurlijk wel gewoon intern solliciteren en dan gaan ze hun 'best' doen.

Verder blijven ze op het spoor 2 verhaal, waarbij ik het verwijt kreeg dat ik hier niet aan mee wilde werken (ondanks dat zijzelf dit hebben stopgezet omdat ik alleen hier aan mee wilde werken als ik hierdoor ook objectief beter van werd, zoals bijv een opleiding - want anders ga ik naar dezelfde baan, maar ben ik mijn veiligheid kwijt), en hebben ze kort wat gezegd dat ze gingen kijken naar een aanbod om wat ik vermoed mijn contract te beeindigen.

[...]

Hier heb ik navraag over gedaan, zij zeggen dat ik voor 100% ziek sta in het systeem, maar zij konden ook niet melden wie dat bepaald heeft. Ze leken wel erg gretig te zijn om te melden dat ze inderdaad niet denken dat dit klopt, en dat ik naar hun idee wel gewoon zou kunnen werken. Ze wilde de ziekmelding al stoppen, ik heb toen aangegeven dat er eerst wel reintegratie moet plaatsvinden, en dat dit ook zo was bespoken met de arbo arts.

Hun welwillendheid om mijn ziekmelding te stoppen vertrouw ik niet, ik vermoed dat zij dit erg gunstig inzien.

Als jij je beter meldt voor een bepaald percentage en de arbo arts zet dat in zn verslag, dan MOETEN ze jou aan het werk helpen. Nu moet je echt zsm aan de gang met een plan van aanpak. Daarin hadden je leidinggevende en jijzelf alle afspraken die gemaakt zijn vast moeten leggen. Ze gaan je nu woorden in de mond leggen over spoor 2 en over een VSO maar eigenlijk had jij vast moeten leggen dat er geen stappen gemaakt zijn op het gebied van reïntegratie. Ik denk dat het verstandig is om een jurist of advocaat hierover te raadplegen.

[tweakduke]

Benjamin- schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 16:27:
Net mijn gesprek gehad met HR.

Er zijn veel dingen gezegd die feitelijk niet klopte, maar die details zijn niet zo heel belangrijk.

Het belangrijkste is dat zij geen kansen voor mij zien in de organisatie, zij gaven zelf aan dat zij veel vragen krijgen waarom ik ziek thuis zit, zij zeggen zelf hier niet met ze over te praten, maar dat al die lui wel met elkaar praten, waardoor ik eigenlijk geen kans meer heb. Zoals zij zeiden is dat het algemene beeld rondom mij te negatief is door hoe alles is afgelopen. Ik heb hierop geantwoord dat zij ook een ander beeld van mij kunnen schetsen, maar zij denken dat dit niet gaat lukken, want er blijven teveel twijfels.

Hierbij is zelfs de uitspraak gedaan, dat als ik op een bepaalde locatie extern had gesoliciteerd en dat ze niets van mij wisten, dat ze mij zeker hadden aangenomen.

Wat mij betreft erg gewaagde uitspraken, want daarmee lijken ze toch toe te geven dat zij als organisatie er niet in slagen om mij een kans te geven.

In principe willen ze niet verder met mij (wat een verassing) ik mag natuurlijk wel gewoon intern solliciteren en dan gaan ze hun 'best' doen.

Verder blijven ze op het spoor 2 verhaal, waarbij ik het verwijt kreeg dat ik hier niet aan mee wilde werken (ondanks dat zijzelf dit hebben stopgezet omdat ik alleen hier aan mee wilde werken als ik hierdoor ook objectief beter van werd, zoals bijv een opleiding - want anders ga ik naar dezelfde baan, maar ben ik mijn veiligheid kwijt), en hebben ze kort wat gezegd dat ze gingen kijken naar een aanbod om wat ik vermoed mijn contract te beeindigen.

[...]

Hier heb ik navraag over gedaan, zij zeggen dat ik voor 100% ziek sta in het systeem, maar zij konden ook niet melden wie dat bepaald heeft. Ze leken wel erg gretig te zijn om te melden dat ze inderdaad niet denken dat dit klopt, en dat ik naar hun idee wel gewoon zou kunnen werken. Ze wilde de ziekmelding al stoppen, ik heb toen aangegeven dat er eerst wel reintegratie moet plaatsvinden, en dat dit ook zo was bespoken met de arbo arts.

Hun welwillendheid om mijn ziekmelding te stoppen vertrouw ik niet, ik vermoed dat zij dit erg gunstig inzien.

Je wordt naar een andere werkgever geduwd en 100% beter gemeld. Mijn ervaring is dat een arbeidsdeskundige hierin gewoon meewerkt.

De HBO opleiding verwacht ik niet dat je die zomaar gaat krijgen. Ze gaan eerder voor dat jezelf of met een coach een passende baan mag gaan vinden en je sollicitatieactiviteiten mag je bijhouden.
Als je echt wat meer ruggesteun wil hebben, wordt het juridisch advies indienen.

[Virtuozzo]

tweakduke schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 20:15:
[...]

Als je echt wat meer ruggesteun wil hebben, wordt het juridisch advies indienen.

Dit is op dit punt het beste advies voor de TS.

Ik begrijp het perspectief, ook de achterliggende overtuiging, maar als de TS constructief de uitdagingen aan wil gaan én aan blijven gaan, dan is dat een insteek die meer dan één invalshoek heeft. En meer dan één vereiste.

Juridisch advies is in deze überhaupt niet verkeerd. Maar als ik de berichten van de TS op een rij zet, dan is dat wat niet verkeerd is hier zo langzamerhand een vereiste. Voor het aanwezige traject, maar ook voor elk volgend en mogelijk traject.


Misschien is het ietwat cru om dit zo te stellen, maar de TS mag niet vergeten dat geen enkele partij in de mix op maar enige wijze een opdracht tot behartiging van zijn belangen heeft. Er zijn aspecten van procedurele vertegenwoordiging ja, maar dat is niet hetzelfde.

[Sempy]

Benjamin- schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 16:27:
Net mijn gesprek gehad met HR.

Er zijn veel dingen gezegd die feitelijk niet klopte, maar die details zijn niet zo heel belangrijk.

Het belangrijkste is dat zij geen kansen voor mij zien in de organisatie, zij gaven zelf aan dat zij veel vragen krijgen waarom ik ziek thuis zit, zij zeggen zelf hier niet met ze over te praten, maar dat al die lui wel met elkaar praten, waardoor ik eigenlijk geen kans meer heb. Zoals zij zeiden is dat het algemene beeld rondom mij te negatief is door hoe alles is afgelopen. Ik heb hierop geantwoord dat zij ook een ander beeld van mij kunnen schetsen, maar zij denken dat dit niet gaat lukken, want er blijven teveel twijfels.

Hierbij is zelfs de uitspraak gedaan, dat als ik op een bepaalde locatie extern had gesoliciteerd en dat ze niets van mij wisten, dat ze mij zeker hadden aangenomen.

Wat mij betreft erg gewaagde uitspraken, want daarmee lijken ze toch toe te geven dat zij als organisatie er niet in slagen om mij een kans te geven.

In principe willen ze niet verder met mij (wat een verassing) ik mag natuurlijk wel gewoon intern solliciteren en dan gaan ze hun 'best' doen.

Verder blijven ze op het spoor 2 verhaal, waarbij ik het verwijt kreeg dat ik hier niet aan mee wilde werken (ondanks dat zijzelf dit hebben stopgezet omdat ik alleen hier aan mee wilde werken als ik hierdoor ook objectief beter van werd, zoals bijv een opleiding - want anders ga ik naar dezelfde baan, maar ben ik mijn veiligheid kwijt), en hebben ze kort wat gezegd dat ze gingen kijken naar een aanbod om wat ik vermoed mijn contract te beeindigen.

[...]

Hier heb ik navraag over gedaan, zij zeggen dat ik voor 100% ziek sta in het systeem, maar zij konden ook niet melden wie dat bepaald heeft. Ze leken wel erg gretig te zijn om te melden dat ze inderdaad niet denken dat dit klopt, en dat ik naar hun idee wel gewoon zou kunnen werken. Ze wilde de ziekmelding al stoppen, ik heb toen aangegeven dat er eerst wel reintegratie moet plaatsvinden, en dat dit ook zo was bespoken met de arbo arts.

Hun welwillendheid om mijn ziekmelding te stoppen vertrouw ik niet, ik vermoed dat zij dit erg gunstig inzien.

Geheel doet me erg denken aan de situatie waar ik zelf enkele jaren geleden in verkeerde, inclusief bovenstaand gespreksverslag. In mijn geval was vervolgstap een oprotpremie in de hoop dat snel geld motiveert en toen dat niet werkte direct beter melding door arboarts en oproep door advocaat om op straffe van werkweigering direct aan de slag te gaan.

Ik zou op dit moment echt op zoek gaan naar juridisch advies. Je werkgever heeft ervaring hoe dit spel te spelen en de gemiddelde bedrijfsarts zal zo lang het niet heel onredelijk wordt met zijn opdrachtgever meegaan en is er niet voor jou. Je hebt zelf dus ook een ervaren adviseur nodig.

Ik lees in jou post ook "Er zijn veel dingen gezegd die feitelijk niet klopte, maar die details zijn niet zo heel belangrijk." en "Verder blijven ze op het spoor 2 verhaal, waarbij ik het verwijt kreeg dat ik hier niet aan mee wilde werken". Zorg dat je dit soort zaken altijd duidelijk weerlegt, desnoods achteraf nog in een mailtje. Dit soort terloopse opmerkingen zitten dadelijk wel in in hun dossier als het bij UWV of andere instantie komt.

in mijn geval was een deskundigenoordeel bij UWV de oplossing, maar dat kan per geval anders zijn. Dus volgende stap is echt gedegen juridisch advies zoeken. In ieder geval sterkte met de situatie, dit soort procedures kunnen echt stressvol zijn en zeker voor iemand die herstellende is.

[Benjamin-]

Frieda schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 20:02:
[...]

Als jij je beter meldt voor een bepaald percentage en de arbo arts zet dat in zn verslag, dan MOETEN ze jou aan het werk helpen. Nu moet je echt zsm aan de gang met een plan van aanpak. Daarin hadden je leidinggevende en jijzelf alle afspraken die gemaakt zijn vast moeten leggen. Ze gaan je nu woorden in de mond leggen over spoor 2 en over een VSO maar eigenlijk had jij vast moeten leggen dat er geen stappen gemaakt zijn op het gebied van reïntegratie. Ik denk dat het verstandig is om een jurist of advocaat hierover te raadplegen.

Het niet maken van stappen zijn vastgelegd, zowel middels diverse mails, als in de rapportages van de arbo arts, maar ook in alle gesprekken die ik heb opgenomen. Hun falen is dus absoluut vastgelegd.

Het enige gesprek dat ik niet heb vastgelegd, was het eerste gesprek. Omdat ik die uitkomst niet had verwacht, had ik geen enkele reden om wantrouwen te hebben. Diezelfde dag heb ik wel een verslag van dat gesprek gemaakt en feedback op hun handelen, hier hebben zij op gereageerd en niet ontkent.

Verder blijf ik veel twijfel hebben over het beter melden, ze waren simpelweg TE gemotiveerd om dit z.s.m. te regelen.

tweakduke schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 20:15:
[...]

Je wordt naar een andere werkgever geduwd en 100% beter gemeld. Mijn ervaring is dat een arbeidsdeskundige hierin gewoon meewerkt.

De HBO opleiding verwacht ik niet dat je die zomaar gaat krijgen. Ze gaan eerder voor dat jezelf of met een coach een passende baan mag gaan vinden en je sollicitatieactiviteiten mag je bijhouden.
Als je echt wat meer ruggesteun wil hebben, wordt het juridisch advies indienen.

Ik verwacht ook niet dat ze automatisch ja zeggen, maar uiteindelijk is het wel een rekensom voor ze. Uiteindelijk is een complete opleiding nog minder dan 2 maandsalarissen, dus voor hun is dat peanuts. Begrijp me niet verkeerd, het is niet de opleiding ipv bijv ontslagvergoeding oid. Maar het hoeft natuurlijk niet, als de zak geld groot genoeg is vind ik het ook best.

Als volgende stap ga ik het juridisch loket bellen.

Virtuozzo schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 20:23:
[...]


Dit is op dit punt het beste advies voor de TS.

Ik begrijp het perspectief, ook de achterliggende overtuiging, maar als de TS constructief de uitdagingen aan wil gaan én aan blijven gaan, dan is dat een insteek die meer dan één invalshoek heeft. En meer dan één vereiste.

Juridisch advies is in deze überhaupt niet verkeerd. Maar als ik de berichten van de TS op een rij zet, dan is dat wat niet verkeerd is hier zo langzamerhand een vereiste. Voor het aanwezige traject, maar ook voor elk volgend en mogelijk traject.


Misschien is het ietwat cru om dit zo te stellen, maar de TS mag niet vergeten dat geen enkele partij in de mix op maar enige wijze een opdracht tot behartiging van zijn belangen heeft. Er zijn aspecten van procedurele vertegenwoordiging ja, maar dat is niet hetzelfde.

Klopt absoluut wat je zegt. De werkgever doet wat goed voor hen is, en arbo houdt zich neutraal. Ik realiseer me dan ook zeker dat geen van beide mijn belangen behartigen.

Sempy schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 20:59:
[...]


Geheel doet me erg denken aan de situatie waar ik zelf enkele jaren geleden in verkeerde, inclusief bovenstaand gespreksverslag. In mijn geval was vervolgstap een oprotpremie in de hoop dat snel geld motiveert en toen dat niet werkte direct beter melding door arboarts en oproep door advocaat om op straffe van werkweigering direct aan de slag te gaan.

Ik zou op dit moment echt op zoek gaan naar juridisch advies. Je werkgever heeft ervaring hoe dit spel te spelen en de gemiddelde bedrijfsarts zal zo lang het niet heel onredelijk wordt met zijn opdrachtgever meegaan en is er niet voor jou. Je hebt zelf dus ook een ervaren adviseur nodig.

Ik lees in jou post ook "Er zijn veel dingen gezegd die feitelijk niet klopte, maar die details zijn niet zo heel belangrijk." en "Verder blijven ze op het spoor 2 verhaal, waarbij ik het verwijt kreeg dat ik hier niet aan mee wilde werken". Zorg dat je dit soort zaken altijd duidelijk weerlegt, desnoods achteraf nog in een mailtje. Dit soort terloopse opmerkingen zitten dadelijk wel in in hun dossier als het bij UWV of andere instantie komt.

in mijn geval was een deskundigenoordeel bij UWV de oplossing, maar dat kan per geval anders zijn. Dus volgende stap is echt gedegen juridisch advies zoeken. In ieder geval sterkte met de situatie, dit soort procedures kunnen echt stressvol zijn en zeker voor iemand die herstellende is.

Heb ik ten aller tijden ook tegengesproken, ook weer in dit gesprek. Dit is ook waarom de gesprekken inmiddels erg stroef lopen, omdat zij uitspraken doen waar ze geregeld erg flexibel omgaan met de waarheid, of gewoon feitelijk onjuiste uitspraken doen, en die laat ik absoluut niet gaan. Omdat alles opgenomen wordt, kunnen ze dit nooit tegen me gebruiken, maar vind het prima als ze dat doen, het liefst zwart op wit, want dan maken ze het wel heel simpel voor me.

Naast dat alles, heb ik geen negatieve beoordelingen gekregen, ze hebben in die zin geen poot om op te staan. Dus ik ga zeker nu juridisch advies inwinnen om te zorgen dat dit zo blijft.

Dat gezegd, blijf ik wel met de vraag, hoe verder? Want de vraag is niet of ik weg ga, maar hoe ik weg ga. En dan is ook de vraag wat het allemaal waard is. In die zin zou ik ook graag een idee willen krijgen wat realistisch mogelijk is qua bedrag (in verhouding met maandsalarissen)

[Sempy]

Benjamin- schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 22:16:
[...]

k wel met de vraag, hoe verder? Want de vraag is niet of ik weg ga, maar hoe ik weg ga. En dan is ook de vraag wat het allemaal waard is. In die zin zou ik ook graag een idee willen krijgen wat realistisch mogelijk is qua bedrag (in verhouding met maandsalarissen)

Transitievergoeding is 1/3 maandsalaris per dienstjaar, dus dat telt niet snel aan. Misschien willen ze er iets bovenop doen om het dossier te kunnen sluiten, maar een vetpot zal het niet zijn.

Misschien belangrijker om te kijken wat je zelf hierna wil doen en hoe de werkgever daar kan bijdragen: scholing, jobcoach, jouw salaris in 2e spoor doorbetalen zodat je in een positieve omgeving kan reintegreren, etc

[Yankovic]

Ik zou zeker professioneel advies inwinnen. Dit zijn lastige situaties met vele haken en ogen! Als je opeens deadlines oid krijgt om ergens een besluit over te nemen mag je ook gerust antwoorden dat je dit eerst met je adviseur/jurist/advocaat wil overleggen.

Ik denk dat je je idd af wil vragen hoe je weg wil. Als ze een leuke vaststellingsovereenkomst aanbieden kan dat aantrekkelijk zijn, mits je je fit genoeg voelt om aan een nieuwe job te beginnen!

Als je de twee jaar uitzit en het UWV een oordeel over je arbeidsongeschiktheid geeft kan de arbo een no-risk polis regelen. Eigenlijk een papiertje die elke toekomstige werkgever voor de komende vijf jaar vrijwaart van diezelfde 2 jaar reintegratie en waarmee je bij de eerste klachten direct de WIA in mag. Dat kan ook wat waard zijn als je je niet zeker voelt..

Maar zoals je ziet, dit zijn geen standaard zaken. Als zowel de arbo en je werkgever niet echt meehelpt om je op een goede plek te krijgen is professioneel advies de enige goede optie

[wernert]

tweakduke schreef op dinsdag 8 februari 2022 @ 20:15:
[...]Als je echt wat meer ruggesteun wil hebben, wordt het juridisch advies indienen.

Inwinnen. [Echt, zoveel lelijke taalfouten in dit topic. ] Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

[MagniArtistique]

CAO jeugdzorg en de wet verbetering poortwachter schrijven inderdaad een salariskorting voor na het eerste ziektejaar. Dat is heel normaal in vrijwel iedere zorg CAO.

Ga je re-integreren, of arbeidstherapeutisch aan de slag dan krijg je over de gewerkte uren doorgaans wel weer 100% uitbetaald.

Uit je verhaal lees ik dat je werkgever klaar is met je houding. Ze laten je liever nog een jaar indienst tegen 70% waarna ze zonder VSO van je af kunnen. Of dat terecht is kan ik niet beoordelen. Wat me wel opvalt is hoe vaak je je werkgever verwijten maakt hier, dat gaat je niet verder helpen als je deze discussie aan wilt met je werkgever.

Je kunt jezelf de vraag stellen of je nog een jaar ongewenste betaalde afwezigheid wilt (plus al het gezeik dat een juridisch geschil met zich mee brengt) of dat je weg wilt bij deze club waar zowel jij als je werkgever het vertrouwen in elkaar hebben opgezegd.

En wellicht nog als aanvulling: ik richt processen in omtrent salarisverwerking en verzuimmanagement. Ik zie duizenden situaties per jaar. Zowel in zorgland als overheidsland doet de situatie zich met regelmaat aan dat medewerkers zich na een vast contract (wat tegenwoordig vaak direct of na 1 jaar krijgen) ziekmelden zodat ze 2 jaar WIA steun kunnen trekken om vervolgens 2 maanden reïntegreren (reset op de verzuimmelding) om vervolgens nog een keer het traject te kunnen doen. Mogelijk heb je die indruk bij ze gewekt? Gezien je vlak na je vaste aanstelling ziek werd en nu vlak voor je loonkorting terug wilt komen.

[ Voor 48% gewijzigd door MagniArtistique op 09-02-2022 15:17 ]

[Benjamin-]

MagniArtistique schreef op woensdag 9 februari 2022 @ 07:32:
CAO jeugdzorg en de wet verbetering poortwachter schrijven inderdaad een salariskorting voor na het eerste ziektejaar. Dat is heel normaal in vrijwel iedere zorg CAO.

Ga je re-integreren, of arbeidstherapeutisch aan de slag dan krijg je over de gewerkte uren doorgaans wel weer 100% uitbetaald.

Uit je verhaal lees ik dat je werkgever klaar is met je houding. Ze laten je liever nog een jaar indienst tegen 70% waarna ze zonder VSO van je af kunnen. Of dat terecht is kan ik niet beoordelen. Wat me wel opvalt is hoe vaak je je werkgever verwijten maakt hier, dat gaat je niet verder helpen als je deze discussie aan wilt met je werkgever.

Je kunt jezelf de vraag stellen of je nog een jaar vakantie wil (plus al het gezeik dat een juridisch geschil met zich mee brengt) of dat je weg wilt bij deze club waar zowel jij als je werkgever het vertrouwen in elkaar hebben opgezegd.

En wellicht nog als aanvulling: ik richt processen in omtrent salarisverwerking en verzuimmanagement. Ik zie duizenden situaties per jaar. Zowel in zorgland als overheidsland doet de situatie zich met regelmaat aan dat medewerkers zich na een vast contract (wat tegenwoordig vaak direct of na 1 jaar krijgen) ziekmelden zodat ze 2 jaar WIA steun kunnen trekken om vervolgens 2 maanden reïntegreren (reset op de verzuimmelding) om vervolgens nog een keer het traject te kunnen doen. Mogelijk heb je die indruk bij ze gewekt? Gezien je vlak na je vaste aanstelling ziek werd en nu vlak voor je loonkorting terug wilt komen.

Ik heb toch wel heel erg het gevoel dat jij mijn berichten niet hebt gelezen, en zowel dan duidelijk moeite hebt om mij te geloven.

De werkgever is klaar met je zodra je ziek bent, ik ben daar voor de duidelijkheid niet de enige in. Veel van de collega's die ik heb gesproken worden zo behandeld.

Ik had al aangegeven dat ze mij een bod willen doen, en mijn ziekmelding willen eindigen, dat spreekt jouw gevoel tegen.

Het helpt mij niet verder als ik hier verwijten maak? Tenzij jij op mijn HR afdeling werk, dan zou ik niet zien hoe dit mij niet verder zou helpen?

Een jaar vakantie? Pardon? Jij ziet dit als vakantie? Je bevestigd voor mij iig dat ik niet de enige ben die slechte ervaringen met HR zal hebben, want als jij betrokken bent bij verzuim in jouw organisatie, dan zullen de medewerkers die 'lekker op vakantie' zijn, vast geen fijne ervaringen hebben.
Ik doe dit werk al 15 jaar. Een zware baan voor relatief weinig geld, ik raak ziek en jij bestempeld dit als vakantie. Absurd.

Mogelijk heb ik die indruk gewekt? Ik schreef toch heel duidelijk dat IK een gesprek had aangevraagd om weer gezond te gaan werken, en dat ik bleef vragen om werk.


Jouw bericht klinkt bij mij als een zeer verzuurde HR medewerker (of wat je titel precies is), die denkt dat mensen voor de vrije dagen ziek worden. En nee het interesseert me niet dat die mensen er zijn, los van dat die aanname nooit mag worden gedaan, geef ik hier gewoon aan dat ik al die tijd heb willen werken.

Dat is echter niet hetzelfde dat ik me een oor aan laat naaien, terwijl zij NIETS hebben gedaan om mij te laten reintegreren.

[Frieda]

Heb je nu wel of niet een plan van aanpak gemaakt met je werkgever en hierin alle afspraken vastgelegd? Ik krijg de indruk van niet namelijk, en dit is wel de bedoeling. Als je werkgever hierin geen stappen maakt moet je dat zelf doen richting de werkgever. Zsm doen. En zsm juridische hulp inschakelen. Zij hebben al eerder met dit bijltje gehakt, je werkgever ook, jij niet.

[MagniArtistique]

Benjamin- schreef op woensdag 9 februari 2022 @ 12:22:
[...]

Ik heb toch wel heel erg het gevoel dat jij mijn berichten niet hebt gelezen, en zowel dan duidelijk moeite hebt om mij te geloven.

De werkgever is klaar met je zodra je ziek bent, ik ben daar voor de duidelijkheid niet de enige in. Veel van de collega's die ik heb gesproken worden zo behandeld.

Ik had al aangegeven dat ze mij een bod willen doen, en mijn ziekmelding willen eindigen, dat spreekt jouw gevoel tegen.

Het helpt mij niet verder als ik hier verwijten maak? Tenzij jij op mijn HR afdeling werk, dan zou ik niet zien hoe dit mij niet verder zou helpen?

Een jaar vakantie? Pardon? Jij ziet dit als vakantie? Je bevestigd voor mij iig dat ik niet de enige ben die slechte ervaringen met HR zal hebben, want als jij betrokken bent bij verzuim in jouw organisatie, dan zullen de medewerkers die 'lekker op vakantie' zijn, vast geen fijne ervaringen hebben.
Ik doe dit werk al 15 jaar. Een zware baan voor relatief weinig geld, ik raak ziek en jij bestempeld dit als vakantie. Absurd.

Mogelijk heb ik die indruk gewekt? Ik schreef toch heel duidelijk dat IK een gesprek had aangevraagd om weer gezond te gaan werken, en dat ik bleef vragen om werk.


Jouw bericht klinkt bij mij als een zeer verzuurde HR medewerker (of wat je titel precies is), die denkt dat mensen voor de vrije dagen ziek worden. En nee het interesseert me niet dat die mensen er zijn, los van dat die aanname nooit mag worden gedaan, geef ik hier gewoon aan dat ik al die tijd heb willen werken.

Dat is echter niet hetzelfde dat ik me een oor aan laat naaien, terwijl zij NIETS hebben gedaan om mij te laten reintegreren.

Ik zal het iets minder amicaal brengen dan, schijnbaar raak je daar door getriggerd. En dat is ook logisch gezien de situatie. Tuurlijk is verzuim zonder ziekte geen vakantie, ik heb het gewijzigd in ongewenste betaalde afwezigheid zodat geenieder zich beledigd kan voelen.

Ik ben eigenlijk een zeer optimistische business consultant die voor een van de leukste werkgevers van Nederland mag werken. Nogmaals, ik oordeel niet, ik verplaats mij in een zorgwerkgever. Ik zeg niet dat je zo in elkaar steekt, ik zeg dat het veel voorkomt en dat werkgevers daardoor, hoe onterecht misschien ook voor jou, daarom op die manier met medewerkers en verzuim kunnen omgaan.

En toch zul je ook aan het einde van deze rit, welke dat dan ook moge zijn, moeten reflecteren op de situatie. Of te wel; Wat had ik anders kunnen doen. Waar had je invloed op? Alleen maar roepen hoe kut je werkgever is (hoe terecht ook) brengt je nogmaals niet verder.

Meer ontopic: Als er een probleemanalyse en een plan van aanpak zijn dan kun je die gewoon onder hun neus duwen. Eventueel gesteund door de bedrijfsarts. En anders spreek je je rechtsbijstandsverzekering aan en maak je er een procedure van. Het eindresultaat zal allebei hetzelfde zijn: dat je op zoek kan gaan naar een andere werkgever.

[ Voor 15% gewijzigd door MagniArtistique op 09-02-2022 15:18 ]

[Nutral]

MagniArtistique schreef op woensdag 9 februari 2022 @ 13:41:
[...]

Ik zal het iets minder amicaal brengen dan, schijnbaar raak je daar door getriggerd. En dat is ook logisch gezien de situatie. Tuurlijk is verzuim geen vakantie. Maar als jij beter bent, en je hoeft niet te integreren (ongeacht dat je dat zelf wel zou willen), dat is toch een beetje de defintiie van vakantie, niet? Je bent immers niet meer ziek. Je hoeft alleen niet te werken. En krijgt doorbetaald. Doorgaans heet zo'n situatie 'vakantie'.

Ik ben eigenlijk een zeer optimistische business consultant die voor een van de leukste werkgevers van Nederland mag werken. Nogmaals, ik oordeel niet, ik verplaats mij in een zorgwerkgever. Ik zeg niet dat je zo in elkaar steekt, ik zeg dat het veel voorkomt en dat werkgevers daardoor, hoe onterecht misschien ook voor jou, daarom op die manier met medewerkers en verzuim kunnen omgaan.

En toch zul je ook aan het einde van deze rit, welke dat dan ook moge zijn, moeten reflecteren op de situatie. Of te wel; Wat had ik anders kunnen doen. Waar had je invloed op? Alleen maar roepen hoe kut je werkgever is (hoe terecht ook) brengt je nogmaals niet verder.

Meer ontopic: Als er een probleemanalyse en een plan van aanpak zijn dan kun je die gewoon onder hun neus duwen. Eventueel gesteund door de bedrijfsarts. En anders spreek je je rechtsbijstandsverzekering aan en maak je er een procedure van. Het eindresultaat zal allebei hetzelfde zijn: dat je op zoek kan gaan naar een andere werkgever.

Je hebt duidelijk niet echt een goed idee hoe het is om een burnout te hebben. Een werkgever hoort te werken aan het beter worden uit de ziekte. Daar hoort begeleiding bij terwijl je beter word. Want je bent nooit direct beter, het is een proces waar je voorzichtig steeds een beetje meer aan kan.
Een werkgever die niet mee werkt aan integratie is gewoon negatief voor het ziektebeeld waar veel mentale spanning aan voraf gaat.

Dus nee, het is geen "vakantie" het is iets waardoor je langer ziek blijft of zelfs erger kan worden. Je zegt dat je niet oordeelt, maar dat doe je wel, je noemt ziekte "vakantie". De meeste mensen die dit hebben meegemaakt worden er door getriggerd.

[fonsoy]

MagniArtistique schreef op woensdag 9 februari 2022 @ 13:41:
[...]

Ik zal het iets minder amicaal brengen dan, schijnbaar raak je daar door getriggerd. En dat is ook logisch gezien de situatie. Tuurlijk is verzuim geen vakantie. Maar als jij beter bent, en je hoeft niet te integreren (ongeacht dat je dat zelf wel zou willen), dat is toch een beetje de defintiie van vakantie, niet? Je bent immers niet meer ziek. Je hoeft alleen niet te werken. En krijgt doorbetaald. Doorgaans heet zo'n situatie 'vakantie'.

Ik ben eigenlijk een zeer optimistische business consultant die voor een van de leukste werkgevers van Nederland mag werken. Nogmaals, ik oordeel niet, ik verplaats mij in een zorgwerkgever. Ik zeg niet dat je zo in elkaar steekt, ik zeg dat het veel voorkomt en dat werkgevers daardoor, hoe onterecht misschien ook voor jou, daarom op die manier met medewerkers en verzuim kunnen omgaan.

En toch zul je ook aan het einde van deze rit, welke dat dan ook moge zijn, moeten reflecteren op de situatie. Of te wel; Wat had ik anders kunnen doen. Waar had je invloed op? Alleen maar roepen hoe kut je werkgever is (hoe terecht ook) brengt je nogmaals niet verder.

Meer ontopic: Als er een probleemanalyse en een plan van aanpak zijn dan kun je die gewoon onder hun neus duwen. Eventueel gesteund door de bedrijfsarts. En anders spreek je je rechtsbijstandsverzekering aan en maak je er een procedure van. Het eindresultaat zal allebei hetzelfde zijn: dat je op zoek kan gaan naar een andere werkgever.

Dit zijn conclusies die je prima kan trekken als je enkel in excelsheets graaft en met HR-medewerkers praat. Maar niets van de praktijk weet.

Hoezo heb je bij het hebben van een weigerende werkgever ineens vakantie? Vakantie is een geplande periode van vrije dagen waar je zelf om hebt gevraagd, waarna je weer aan het werk kan.

Hier wordt een verplichting van de werkgever uitgesteld ten behoeve van een politiek spel. Je bent inderdaad met verlof, maar na het verlof dien je de re-integratie alsnog te doen. De werkgever is de tijd van de werknemer aan het verdoen.

Ik kan me verder ook nog voorstellen dat de werknemer zijn beste beentje voorzet en geen reden ziet om niet meer terug te keren bij de werkgever. Hier kunnen allerlei prima redenen voor zijn, bijvoorbeeld de reisafstand tot het werk, collega's, clienten, inhoud enzovoort.

Het is wel altijd goed om de eigen inbreng periodiek te evalueren om te controleren waar er dingen beter hadden gekund. Natuurlijk is dat in zo'n situatie wel lastig als er vanuit de werkgeverkant heel veel negativiteit komt.

[Mr. Stom]

TS, wat een rotsituatie. Heel veel sterkte in elk geval alvast.

De reden dat je werkgever happig is op 100% beter melden is het ontslagverbod bij ziekte: zodra jij beter bent zullen ze gaan bewegen richting een beëindiging: er staat ze dan niks meer in de weg om de duimschroeven aan te draaien. Als jij jezelf al beter hebt gemeldt heb je de 'joker' niet meer in handen. Tijdens je ziekte heb je de nodige bescherming en die is je werkgever vast graag kwijt.

De werkgever sorteert al voor op een exit: ze willen je nergens in de organisatie inzetten, ze stellen dat de organisatie al klaar met jou is en slecht over je spreekt en je spreekt zelf ook al over een ontslagvergoeding.

Het koe-handel zal straks wel beginnen: per wanneer ga je weg en met hoe veel geld?

Je hebt een complexe casus, er lopen veel feiten door elkaar en binnen het ontslag-/arbeidsrecht hebben veel feiten allemaal niks met elkaar te maken. Bijvoorbeeld: 100 extreem goede beoordelingen zijn leuk, maar als de gekozen ontslaggrond boventalligheid van je functie is heb je daar helemaal niks aan en verlies je nog steeds: beoordelingen doen er dan niet toe en het gaat alleen over de motivering die de werkgever heeft om de functie te laten vervallen. Je moet de werkgever dan pakken met de spelregels van re-organisatie, niet met de goede beoordelingen. Bijna elke werknemerscasus die ik zie gaat hier mis. Vaak is het verweer "jaa maar ze willen gewoon van me af en hielpen me nooit, ze spreken niet de waarheid over onze gesprekken en ik werd toch zo goed beoordeeld": dat leidt vrijwel altijd tot een ontslag met minimale vergoeding.


Het is daarom extreem belangrijk dat je een goed verweer kan en gaat voeren. Jij zit hoog in de emotie, niet negatief bedoeld, want dit onderwerp grijpt je aan. En no offence, maar voor HR of een eventuele advocaat van de werkgever is dat feest: jij voert in je emotie de verkeerde verweren op niet relevante onderwerpen en ze schepen je met minder dan het minimum af. Dat gebeurt zó ontzettend vaak.

Maar wat moet je dan? Simpel: een advocaat inschakelen. Het gaat hier om je baan, om veel geld, je gezondheid en je carrière. Dit is niet het terugsturen van een onderbroek onder garantie waar je met je eigen gehobby nog kunt proberen je gelijk te halen. Ook het juridisch loket klinkt leuk, maar iemand moet dit traject voor je begeleiden, dat doet het juridisch loket niet: die beantwoorden alleen (simpele) vragen (en ook vaak maar half).

Mocht het op een gegeven moment aankomen op een vertrek dan zal dat veelal via een vaststellingsovereenkomst gaan. Daarin wordt vaak ook een vergoeding opgenomen voor juridische kosten. Dat is niet kostendekkend, maar je kunt wel werken naar een bijdrage.

Misschien klink ik hard, en dat is misschien niet leuk, maar ik wil je graag op tijd waarschuwen. Als je geen rechtsbijstand hebt is dat balen, maar een goede arbeidsadvocaat verdient zichzelf grotendeels terug: zeker in dit complexe dossier.


TOEVOEGING: En noem de periode dat een werknemer thuis zit terwijl hij geen vakantiedagen opneemt nooit vakantie. In geen enkele situatie. Werknemers die thuiszitten zonder ziekte zitten ook 'ziek' thuis: zij ervaren een grote mate stress door de onzekerheid rond hun baan en toekomst, hun aanzien op de werkvloer of een andere reden waardoor ze thuiszitten. Deze groep ervaart al een algeheel rotgevoel door het feit dat ze niet aan het werk kunnen. Men is al snel bang dat collega's of anderen hen aanzien als nietsnutten die thuis vakantie zitten te vieren "want ze zijn niet ziek". Maar ze zitten thuis door een arbeidsconflict, er IS een reden. Als jij in de HR-wereld werkt dan ken je deze casussen ook en weet je dondersgoed dat het bestempelen van zo'n nare periode als 'vakantie' JUIST het meest pijnlijke is dat je kunt zeggen. En wist je dat niet? Dan weet je het nu.

[ Voor 12% gewijzigd door Mr. Stom op 09-02-2022 14:32 ]

[Cyberpope]

Je werkt daar nu 2,5 jaar of zo? Dan vrees ik dat je gedachte dat je er een HBO opleiding kunt uitslepen wel erg ver gezocht is. Nog niet zo lang geleden iemand een dergelijke opleiding laten doen en je hebt het al snel over 10k. Dat ga je niet als "oprotpremie" meekrijgen. Niet met een dienstverband van 2.5 jaar.

Zoek juridisch advies en ga voor een goede vaststellingsovereenkomst. Geeft jezelf meer rust en blik op de toekomst. Die heb je niet meer bij deze organisaties.

[Benjamin-]

Frieda schreef op woensdag 9 februari 2022 @ 13:08:
Heb je nu wel of niet een plan van aanpak gemaakt met je werkgever en hierin alle afspraken vastgelegd? Ik krijg de indruk van niet namelijk, en dit is wel de bedoeling. Als je werkgever hierin geen stappen maakt moet je dat zelf doen richting de werkgever. Zsm doen. En zsm juridische hulp inschakelen. Zij hebben al eerder met dit bijltje gehakt, je werkgever ook, jij niet.

Nee er zijn totaal geen afspraken vastgelegd, maar ook mondeling is eigenlijk niets afgesproken, alles is vrijblijvend lijkt het. Juridische hulp ga ik regelen.

MagniArtistique schreef op woensdag 9 februari 2022 @ 13:41:
[...]

Ik zal het iets minder amicaal brengen dan, schijnbaar raak je daar door getriggerd. En dat is ook logisch gezien de situatie. Tuurlijk is verzuim zonder ziekte geen vakantie, ik heb het gewijzigd in ongewenste betaalde afwezigheid zodat geenieder zich beledigd kan voelen.

Ik ben eigenlijk een zeer optimistische business consultant die voor een van de leukste werkgevers van Nederland mag werken. Nogmaals, ik oordeel niet, ik verplaats mij in een zorgwerkgever. Ik zeg niet dat je zo in elkaar steekt, ik zeg dat het veel voorkomt en dat werkgevers daardoor, hoe onterecht misschien ook voor jou, daarom op die manier met medewerkers en verzuim kunnen omgaan.

En toch zul je ook aan het einde van deze rit, welke dat dan ook moge zijn, moeten reflecteren op de situatie. Of te wel; Wat had ik anders kunnen doen. Waar had je invloed op? Alleen maar roepen hoe kut je werkgever is (hoe terecht ook) brengt je nogmaals niet verder.

Meer ontopic: Als er een probleemanalyse en een plan van aanpak zijn dan kun je die gewoon onder hun neus duwen. Eventueel gesteund door de bedrijfsarts. En anders spreek je je rechtsbijstandsverzekering aan en maak je er een procedure van. Het eindresultaat zal allebei hetzelfde zijn: dat je op zoek kan gaan naar een andere werkgever.

In jouw positie zou je het verschil moeten weten. Juist ook in het afgelopen 2 jaar zou toch niemand het ontschoten moeten zijn, dat thuis zitten echt voor niemand goed is. Zelfs mensen die denken dat ze dit niet erg vinden, lijden er meer onder dan ze door hebben.

Ja je kan beargumenteren dat zij zo denken, maar los van dat ik al schreef dat ik heb aangegeven dat ik graag wil werken, is dit ook wel een andere sector dan jij misschien gewend bent. In de jeugdzorg werken mensen niet om makkelijk geld te verdienen en het liefst zo min mogelijk doen. Er is een reden waarom zoveel mensen uitvallen, waarom er altijd zo'n grote vraag is naar personeel. Het werk is zwaar, zeer zwaar, en veel mensen kiezen er voor om de jeugdzorg te verlaten.
Gezien die 2 feiten, plus dat het leegloop op die locatie is, moet je als organisatie extreem arrogant zijn om te denken dat iemand thuis gaat zitten voor de centen.

Los van dat je niet zoveel kan verwachten van iemand die ziek is, weet ik zelf al dat ik vrijwel alles heb gedaan dat ik kon. Tuurlijk ik had iedere dag aan de bel kunnen hangen, maar ik verwacht niet dat dit veel had uitgemaakt. Ik heb zo vaak aangegeven dat ik wilde werken, gevraagd om updates enz enz Letterlijk geen enkele mail is ooit beantwoord door mijn HR contact persoon, berichtjes werden onbeantwoord enz. Hij heeft mij 2x gebeld, en dat was beide keren nadat iemand anders achter hem was aangegaan (collega HR en een manager).

Mr. Stom schreef op woensdag 9 februari 2022 @ 14:17:
TS, wat een rotsituatie. Heel veel sterkte in elk geval alvast.

De reden dat je werkgever happig is op 100% beter melden is het ontslagverbod bij ziekte: zodra jij beter bent zullen ze gaan bewegen richting een beëindiging: er staat ze dan niks meer in de weg om de duimschroeven aan te draaien. Als jij jezelf al beter hebt gemeldt heb je de 'joker' niet meer in handen. Tijdens je ziekte heb je de nodige bescherming en die is je werkgever vast graag kwijt.

De werkgever sorteert al voor op een exit: ze willen je nergens in de organisatie inzetten, ze stellen dat de organisatie al klaar met jou is en slecht over je spreekt en je spreekt zelf ook al over een ontslagvergoeding.

Het koe-handel zal straks wel beginnen: per wanneer ga je weg en met hoe veel geld?

Je hebt een complexe casus, er lopen veel feiten door elkaar en binnen het ontslag-/arbeidsrecht hebben veel feiten allemaal niks met elkaar te maken. Bijvoorbeeld: 100 extreem goede beoordelingen zijn leuk, maar als de gekozen ontslaggrond boventalligheid van je functie is heb je daar helemaal niks aan en verlies je nog steeds: beoordelingen doen er dan niet toe en het gaat alleen over de motivering die de werkgever heeft om de functie te laten vervallen. Je moet de werkgever dan pakken met de spelregels van re-organisatie, niet met de goede beoordelingen. Bijna elke werknemerscasus die ik zie gaat hier mis. Vaak is het verweer "jaa maar ze willen gewoon van me af en hielpen me nooit, ze spreken niet de waarheid over onze gesprekken en ik werd toch zo goed beoordeeld": dat leidt vrijwel altijd tot een ontslag met minimale vergoeding.


Het is daarom extreem belangrijk dat je een goed verweer kan en gaat voeren. Jij zit hoog in de emotie, niet negatief bedoeld, want dit onderwerp grijpt je aan. En no offence, maar voor HR of een eventuele advocaat van de werkgever is dat feest: jij voert in je emotie de verkeerde verweren op niet relevante onderwerpen en ze schepen je met minder dan het minimum af. Dat gebeurt zó ontzettend vaak.

Maar wat moet je dan? Simpel: een advocaat inschakelen. Het gaat hier om je baan, om veel geld, je gezondheid en je carrière. Dit is niet het terugsturen van een onderbroek onder garantie waar je met je eigen gehobby nog kunt proberen je gelijk te halen. Ook het juridisch loket klinkt leuk, maar iemand moet dit traject voor je begeleiden, dat doet het juridisch loket niet: die beantwoorden alleen (simpele) vragen (en ook vaak maar half).

Mocht het op een gegeven moment aankomen op een vertrek dan zal dat veelal via een vaststellingsovereenkomst gaan. Daarin wordt vaak ook een vergoeding opgenomen voor juridische kosten. Dat is niet kostendekkend, maar je kunt wel werken naar een bijdrage.

Misschien klink ik hard, en dat is misschien niet leuk, maar ik wil je graag op tijd waarschuwen. Als je geen rechtsbijstand hebt is dat balen, maar een goede arbeidsadvocaat verdient zichzelf grotendeels terug: zeker in dit complexe dossier.

Ja dat was direct mijn vermoeden ook al. Nu vraag ik me wel af of ze mij wel zomaar kunnen ontslaan, want dat lijkt me ook uitermate complex.
Er is geen opbouw van niet kunnen functioneren, daarnaast is er zat werk voor mijn functie, en is een simpele omscholing iets wat al meerdere keren als mogelijkheid is toegezegd (maar gaan ze niet over op aanbieden, ondanks dat ik er om vraag), boventalligheid is dus niet mogelijk voor hen om te gebruiken tegen mij.

Ik heb liever hard dan knuffels en lieve woorden, daar heb ik mijn vriendin al voor.

Ik ga wel eerst naar juridisch loket, kijken of ik al zo veel mogelijk kan regelen voordat ik naar een dure advocaat ga.