Wat is je oudste herinnering?

[Pathfinder]

Hier een topic over de interessante vraag "wat is je oudste herinnering?". Er is al een topic met dezelfde titel in de HK, maar daar ontbreekt het toch een beetje diepgang (zoals het hoort natuurlijk )


Dus vertel wat je oudste herinnering is, en liefst een beetje uitgebreid. Want hetgene waarin ik vooral geïnteresseerd ben, is het feit dat bij de meeste mensen de oudste herinneringen gepaard gingen met sterke emoties (is volgens mij ook al wel wetenschappelijk bewezen, maar dat weet ik niet zeker).


Mijn oudste herinnering is van toen ik 4 was, ik zat in groep 1 van de basisschool. Het was de eerste lesdag, dus alles en iedereen was nog nieuw. Toen heb ik iets gedaan bij/tegen een moeder van een klasgenootje (weet niet meer wat), waarna deze me een tik gaf een uitkafferde. Hier dus in elk geval een sterke emotie van schrik (vanwege de plotselinge reactie) en schaamte...



En nu jullie!



PS: Je hoort ook wel 's van mensen die zich kunnen herinneren dat ze in de baarmoeder zaten... ik heb dit nooit zo geloofd, misschien dat er mensen zijn die dat hebben?

[Anoniem: 4472]

Mijn moeders verjaardag toen ik 2 jaar oud was

[MrMartinH]

offtopic:
Is hir niet al eens eene topic over geweet?

Mijn oudste herinnering is van toen ik 4 was. We gingen verhuizen en ik liep langs de kar waar alle bloemen op stonden van de kamer.

Niet echt veel emotie denk ik zo, maar wel mijn oudste herinnering.

[Anoniem: 4551]

Op dinsdag 21 augustus 2001 23:55 schreef NukeZz het volgende:

offtopic:
Is hir niet al eens eene topic over geweet?

Even beter lezen.

Mijn oudste herinnering is ons huis van vroeger. Meer hoe het lag en waar een bekende woonde. De omgeving die je van 1 plek kon bekijken. Dat is van toen ik 2 was.

[Pathfinder]

Op dinsdag 21 augustus 2001 23:54 schreef BAZZA het volgende:
Mijn moeders verjaardag toen ik 2 jaar oud was

Nog sterke emoties toen, of niks bijzonders?

[Pathfinder]

Op dinsdag 21 augustus 2001 23:55 schreef NukeZz het volgende:
Niet echt veel emotie denk ik zo, maar wel mijn oudste herinnering.

Misschien wel, kan het niet zijn dat je die bloemen helemaal fantastisch vond?

[voorbeeld modus]
* Pathfinder heeft een zusje dat altijd hard "Water, water!" begon te roepen als je in de buurt van een sloot oid kwam
[/voorbeeld modus]

[BitByter]

mijn eerste herrinnering, was in de peuter speelzaal
ik wou naar de zandbak links lopen, maar daar kon ik niet heen?!? (de deur was gewoon dicht)

misschien dat ik nog wel eerdere dingen kan herrinneren, maar dat zal alleen zijn, als bv m'n ouders een voorbeeld geven, zodat ik het me ineens weer herrinner...

ik herrinner me ook nog, dat m'n ouders zeiden dat we naar de bank gingen, en dat ik dacht, oh, we gaan naar een bank (een bank waar je op zit) maar ik weet niet of dat voor die tijd is geweest van die peuter speelzaal...

[Pathfinder]

Op dinsdag 21 augustus 2001 23:57 schreef Xaran het volgende:

[..]

Even beter lezen.

Mijn oudste herinnering is ons huis van vroeger. Meer hoe het lag en waar een bekende woonde. De omgeving die je van 1 plek kon bekijken. Dat is van toen ik 2 was.

Weet je heel goed dat dat eigen herinnering was? Kan het niet zo zijn dat je je dit (onbewust) van een foto oid herinnert? (sorry als ik wat bot klink, is niet mijn bedoeling)

[Pathfinder]

Hm ik herinner me nu nog iets ouders, van het eerste huis waar we woonden (oké flatje )... 1 shot van het interieur, en 1 shot van het dressoir (nadat ik hard m'n hoofd tegen een van de punten ervan had gestoten). Maar bij dat eerste herinner ik me vreemd genoeg geen emotie...

xaran: weet wel zeker dat dat niet van een foto is trouwens, voor het geval je dat denkt

[Anoniem: 4551]

Op woensdag 22 augustus 2001 00:06 schreef Pathfinder het volgende:

[..]

Weet je heel goed dat dat eigen herinnering was? Kan het niet zo zijn dat je je dit (onbewust) van een foto oid herinnert? (sorry als ik wat bot klink, is niet mijn bedoeling)

Het is denk ik echt wel mijn eigen herinnering. Ik kan in gedachten ook rond lopen daar. Ik weet heeel weinig van vroeger. Kan mij maar weinig dingen herinneren. Maar dit is wel iets dat altijd bij me is gebleven.

[fulgore]

Ik weet nog dat mijn overgrootvader met een zelfgemaakt pakhuis (ongeveer 4x zo breed als een bigtower en 1,5 x zo hoog) boven op zijn fiets aan kwam rijden (fietsen), simpel vastgemaakt met zo'n ouderwets touwtje. Ik was toen een jaar of 3 a 4 vermoed ik. Ik weet nog steeds niet hoe die dat heeft geflikt. Maar ja, hij nam mij en mijn zus ook altijd mee op 1 fiets EN en hij had nog van die zijtassen helemaal volgepakt met spullen. (was misschien voor het evenwicht) Mooie man, ik mis hem nog steeds.

[Anoniem: 4551]

Op woensdag 22 augustus 2001 00:08 schreef Pathfinder het volgende:
Hm ik herinner me nu nog iets ouders, van het eerste huis waar we woonden (oké flatje )... 1 shot van het interieur, en 1 shot van het dressoir (nadat ik hard m'n hoofd tegen een van de punten ervan had gestoten). Maar bij dat eerste herinner ik me vreemd genoeg geen emotie...

xaran: weet wel zeker dat dat niet van een foto is trouwens, voor het geval je dat denkt

Gij zeit vergeven mijn zoon.

[Anoniem: 4472]

Op woensdag 22 augustus 2001 00:02 schreef Pathfinder het volgende:

[..]

Nog sterke emoties toen, of niks bijzonders?

Nee... alleen dat ik wel blij was

[lester]

mijn oudste herinnering is dat toen ik in de box zat, dat ik dacht dat "grote mensen" de hele dag met hun ogen knipperden, ik heb dit toen zelf geprobeerd, maar ik snapte niet hoe ze het vol hielden.

(ik ben er al achter dat het niet zo moet hoor )

[Mx. Alba]

Mijn eerste herinnering is van toen ik net anderhalf was. We gingen verhuizen van het hoekhuis waar we toen woonden naar de boerderij van de ouders van mijn vader. Ik herinner me dat ik in mijn bed lag in het oude huis, in mijn kamer waar de vloerbedekking en behang al van gestript waren voor de oplevering. Ik herinner me ook vlagen van de verbouwing van die boerderij. Dat ik daar rondliep in die boerderij zonder binnenmuren, overal gestut met van die metalen buizen. En dat het buurmeisje, Marleen Koekoek, die toen 12 was ofzo, haar arm gebroken had en dus met haar arm in het gips en in een mitella liep, wat ik ook mateloos interessant vond. Het lijkt me logischerwijs zo dat die herinneringen van die verbouwing van de boerderij voor die herinnering van dat slapen in die gestripte slaapkamer zou moeten zijn - je kan immers moeilijk wonen in een huis dat grondig verbouwd wordt - maar toch herinner ik het me in deze vrij vreemde volgorde.

[paradoXical]

Toen ik een jaar of 3/4 was was ik eens met mijn moeder in een winkel, een dikke zak snoep was ik aan het legen

Todat ik mijn moeder en mijn zusje opeens uit het oog was verloren (en zij mij). Zover ik het nog weet ging ik een beetje rondlopen en toen was en zo'n meisje jaar of 18 (ik was er al vroeg bij ) waarmee ik een tijdje rond heb gelopen (ze wilde zich natuurlijk om dit lieve jongentje ontfermen). Toen we later naar de winkel teruggingen vond ik mijn familie weer terug, gelukkig..

Ik geloof dus ook dat je zoiets onthoudt door spanning en emotie.. Misschien heeft het ook wel iets met instinct te maken, anyway.. Je hersenen registreren dat je misschien wel bang bent, en maken een kopie van de situatie wat je later goed van pas zou kunnen komen?

[Mx. Alba]

Op woensdag 22 augustus 2001 12:10 schreef HarrieH het volgende:
Ik geloof dus ook dat je zoiets onthoudt door spanning en emotie.. Misschien heeft het ook wel iets met instinct te maken, anyway.. Je hersenen registreren dat je misschien wel bang bent, en maken een kopie van de situatie wat je later goed van pas zou kunnen komen?

Dat is inderdaad zo. Angst heeft een vreemd effekt op het geheugen. Als er iets schokkends gebeurt, herinner je je dat extra goed, maar je vergeet dingen die ervoor gebeurd zijn.

Bij ratten is het getest door ze door een doolhof te laten lopen. Na enige tijd kennen ze het doolhof precies, en kunnen ze in één keer de uitgang vinden. Laat je ze dan een plaatje van een kat zien (de ultieme schrik voor een rat natuurlijk), is hij kats vergeten hoe hij uit het doolhof moet komen. Ook bij mensen werkt het zo. Als er iets schokkends of angstaanjagends is gebeurd, weet je vaak niet meer waar je je sleutels, jas, fiets of auto hebt gelaten...

[Anoniem: 11999]

mijn oudste herinnering was toen ik een jaar of 5-6 was, weet niet meer precies en ik liep door een dierenpark.
er kwam zon heel schattig aapje op me af en ik wou hem aaien, alleen hij beet mij dus....

[Anoniem: 1626]

Op woensdag 22 augustus 2001 15:03 schreef MindsMonk het volgende:
mijn oudste herinnering was toen ik een jaar of 5-6 was, weet niet meer precies en ik liep door een dierenpark.
er kwam zon heel schattig aapje op me af en ik wou hem aaien, alleen hij beet mij dus....

waahaa dat heb ik ook gehad bij het bassie en adriaan circus toen ik 5 was
ik zie een aapie, ik denk liev.. , wil ik dat beest aaien, bijt dat mormel in me hand wil ik hem weghalen met m'n andere hand, bijt dat kreng daar ook nog in..

m'n broer die buiten stond dacht dat het aappie aan het krijsen was... maar dat was de flamezkabouter

[araphor]

Toen ik een jaar of 5 was ging ik naar een park met m'n ouders, daar zag ik een lama en pauwen achter een hek.



Oja, en toen ik nog wat jonger was, ging ik naar een peuterspeelzaal boven een bibliotheek in Zoetermeer. Ik kreeg een beker chocolademelk. Mjum

[AKA_ACE]

Mijn oudste herinnering is er èèn vol angst en "afwijzing".
Ik zal zo'n 3/4 jaar oud zijn geweest en het gebeurde in het Flevohof (een agrarisch themapark in <duh> de Flevopolder. Waar nu imho Six Flags is ).
Ik wilde naar mijn vader toe en zag hem een stukje voor mij lopen. Ik roepen en schreeuwen naar hem maar geen reactie. Na een klein sprintje had ik 'm eindelijk ingehaald maar toen "mijn" vader zich omdraaide bleek het een andere man man te zijn met dezelfde schoenen, jas en broek te zijn.
De angst die toen over mij heen kwam zal ik nooit en te nimmer vergeten. Helemaal alleen in dat inmens grote park zonder iets bekends om mij heen.
Dit heeft toen een zware impact gehad.
Sterker nog, ik ben nu 36 en soms (en gelukkig niet al te vaak) droom ik er nog over. En dan bedoel ik nachtmerrie dromen met schreeuwen, angstzweet en een "zwaar" gevoel van onmacht.

Op zich niet echt een traumatische ervaring maar ik ben, volgens mijn ouders, een week van de kook geweest.
En nu ik zelf een dochtertje heb zie ik haar ook dit "foutje" maken. En ook zij schrikt zich de typhus..........

En nu ik er over nadenk heb ik ook nog een "waanherinnering".
Volgens mij ben ik vroeger, ook zo'n 3/4 jaar oud, van het balkon (1 hoog)gevallen en heeft mijn vader me toen opgevangen.
Maar toen ik het navroeg bleek het waanzin te zijn.
Maar voor mij is het echt gebeurt, zo echt dat ik twijfel.....

[Anoniem: 33355]

Mijn oudste herinnering, die ik me nu te binnen schiet, is van de peuter speelzaal. Daar was een grote soort gymzaal bij, waar een tijdje van de dag in gespeeld werd en daar hadden ze allemaal benen wagens en andere speeltjes. En het was steeds de zaal bestormen geblazen wie de leuke wagens het eerste had. Er waren ook wagens waar je met zijn 2en op kon zitten, maar dat vond ik niks, ik wilde liever alleen zijn .. op een leuke blauwe tractor benen wagen
Ik kan me ook nog wel de emoties herinneren, spanning of je een mooie wagen zo bemachtigen, verdriet als het niet lukte en angst voor de andere mensjes.

<offtopic :?>
Eigenlijk is dit niet mijn oudste herinnering, ik heb herinnerningen die nog veel ouder zijn, dit zijn mischien meer gevoelens dan 3d herinneringen.
Zo herinner (dus weet) dat ik als wezen meer ben dan alleen een mens, dat ik hier ben gekomen om bepaalde dingen te doen en lessen te leren simpel gezegt. Het is niet dat ik geloof of wil geloven dat ik een groter wezen was voordat ik hier in mensenlijke vorm op aarde kwam, het is echt een weten dat al altijd in me heeft gezeten .... en ik kan er dus ook nooit aan kan ontsnappen hoe hard ik dit ook heel lang geprobeert heb.
(Maar vaak zijn ervaringen hiervan en aan andere zaken
zoals OOBE, geesten, aliens vergeten dat is mischien ook vaak een kwestie van zelf bescherming van de hersenen, die negeren / vergeten (eigenlijk niet helemaal waar, vaak worden deze ervaringen in een speciale plek opgeslagen en beschermd tegen toegang, buiten het bewuste herinnerings deel) alle ervaringen wat te vreemd te onbegrijpelijk voor ze is, te ver afwijkt van hun huidige denk patroon... zodat iemand niet door draaid en normaal kan blijven functioneren.)

Of tellen herinneringen (eigenlijk meer gevoelens)
van voor je huidige leven niet mee in deze discussie
Want je oudste herinneringen zijn je gevoelens (vaak angsten) die je hebt voor bepaalde dingen en niet kan verklaren. Omdat er geen 3d beelden meer aanwezig zijn bij deze gevoelens en stammen ook vaak uit een vorig / ander leven. Maar omdat je wedergeboren word eerst via een andere (hogere) dimensie waar de 3d regels niet van toepassing zijn, maar juist wel je gevoel. Zo kan je wel gevoelens meenemen uit een vorig leven (omdat gevoelens door de verschillende dimensies heen gaan) maar geen 3d beelden (omdat 3d beelden iets typies is van deze dimensie waarin wij leven.)
</offtopic :?>

[toraq]

Ik kan me er nog 2 goed voor de geest halen, namelijk :

Ik was 3 jaar oud en het was Sinterklaas en ik kreeg een mooi lego-vliegveld en een cowboypak

En een keer toen ik 4 was toen ik ineens snapte hoe je moest lezen en dat niemand mij geloofde omdat ze dachten dat ik dat allemaal gewoon uit mijn hoofd wist

[Anoniem: 24417]

Op woensdag 22 augustus 2001 22:46 schreef Aragorn123 het volgende:
[..]


Of tellen herinneringen (eigenlijk meer gevoelens)
van voor je huidige leven niet mee in deze discussie
Want je oudste herinneringen zijn je gevoelens (vaak angsten) die je hebt voor bepaalde dingen en niet kan verklaren. Omdat er geen 3d beelden meer aanwezig zijn bij deze gevoelens en stammen ook vaak uit een vorig / ander leven. Maar omdat je wedergeboren word eerst via een andere (hogere) dimensie waar de 3d regels niet van toepassing zijn, maar juist wel je gevoel. Zo kan je wel gevoelens meenemen uit een vorig leven (omdat gevoelens door de verschillende dimensies heen gaan) maar geen 3d beelden (omdat 3d beelden iets typies is van deze dimensie waarin wij leven.)
</offtopic :?>

eej semi naamgenoot (ik poste hier vroeger altijd onder "Aragorn" )

<nog meer offtopic :?>
is tijd ook een dimensie die bij onze '3d' wereld hoort? (of is tijd een dimensie en is de term 3d wereld dus eigenlijk 4d wereld?) heb nooit gesnapt hoe tijd pcies werkt wat dat betreft en ben erg benieuwd..
</nog meer offtopic :?>

[MisterDon]

http://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/188853


Hoe is het mogelijk....

Ik was je voor.... Maar het blijft fascineren he?

(voor de GoTters die geen HK toegang hebben.... Exact hetzelfde onderwerp startte ik een maand of twee geleden)

[FCA]

Toen ik 3 was en ik met m'n fietsje voor het eerst zonder zijwieltjes ongelooflijk hard tegen een stilstaande auto reed.

Durfde daarna een tijd lang niet meer te fietsen.

[Anoniem: 33281]

Toen ik een jaar of 2-3 was (denk ik tenminste) werd er vuurwerk afgestoken in een park in Purmerend en het ging mis... Er staat me dus iets bij van paniekerige mensen.

[Anoniem: 4551]

Op dinsdag 21 augustus 2001 23:37 schreef Pathfinder het volgende:
Hier een topic over de interessante vraag "wat is je oudste herinnering?". Er is al een topic met dezelfde titel in de HK, maar daar ontbreekt het toch een beetje diepgang (zoals het hoort natuurlijk )

Op donderdag 23 augustus 2001 05:35 schreef MisterDon het volgende:
(voor de GoTters die geen HK toegang hebben.... Exact hetzelfde onderwerp startte ik een maand of twee geleden)

Blijft fascineren he?

[Anoniem: 30466]

mijn oudste herinnering is dat een kop koffie over m'n pa liet vallen, hij was (zachtjes uitgedrukt) een beetje boos op mij daarna
Ook kan ik nog altijd een bepaalde droom/nachtmerrie herinneren. Hier ben ik toch minder blij mee dan het eerste hehe

[7ouis]

Toen ik 4 was liep ik een winkel binnen met me moeder en vroeg om een klein brandweer autootje. Wat ik niet mocht hebben Eenmaal de winkel uit en thuis aan gekomen haalde ik het uit me broekzak en ging er vrolijk mee spelen Toen me moeder het zag zijn we terug gegaan en moest ik mijn excuse aanbieden aan de winkel . zo ben ik dus toch op het rechte pad gekomen

[AKA_ACE]

Op donderdag 23 augustus 2001 23:11 schreef NOxie het volgende:
Toen ik 4 was liep ik een winkel binnen met me moeder en vroeg om een klein brandweer autootje. Wat ik niet mocht hebben etc. etc. etc.

Niet mijn eerste herinnering maar wel een herinnering

[Rocketman]

Mijn 3e verjaardag aan de Kinkerstraat op 3 hoog...

[RSP]

toen ik een schild en zwaard kreeg van me moeder toen ik een prik was wezen halen bij het constatatie *zo zei ik het :P* bureau ... en toen ik een Vrijbuiters ding van lego kreeg voor me 4e verjaardag

[Anoniem: 14869]

Denk dat ik toen 3 jaar was ofzo. We kwamen ergens terug en toen liep ik met m'n teddybeer naar binnen

[fulgore]

Op vrijdag 24 augustus 2001 00:50 schreef ChUcKy2731 het volgende:
Denk dat ik toen 3 jaar was ofzo. We kwamen ergens terug en toen liep ik met m'n teddybeer naar binnen

Met een mes ?!

[Servowire]

Dat ik op de peuterspeelzaal mijn jas kwijtwas (en hij was net nieuw )

Janken!!!!

[Anoniem: 30799]

Ik was anderhalf, en ik reed met mijn moeder in de kinderwagen (ik in de kinderwagen, mijn moeder erachter ). Het was een witte kinderwagen met een stang ervoor met witte ballen. En ik zat naar mijn schoenen te kijken. Ik zie nog mijn voeten met die schoenen voor me. Ik vond het enorme schoenen. Ik heb nog steeds één van die schoenen, en ze zijn echt piepklein

Een andere herinnering uit die tijd is dat ik met mijn moeder naar de wasserette ging en dat zij een theedoek in zo een ouderwetse centrifuge deed (1971). In de wasserette hadden ze een zwarte kat, en ik gooide zijn bakje water om

Ik weet dat ik rond die tijd anderhalf geweest moet zijn omdat we nog in Amsterdam woonde en we zijn naar Oegstgeest verhuist toen ik 2 jaar was.

[araphor]

Toen ik een jaar of 5 was ging ik naar een park met m'n ouders, daar zag ik een lama en pauwen achter een hek

Hmm, ik heb altijd gedacht dat ik toen een jaar of vijf was, maar bij navraag bij m'n moeder was ik toen 11 maanden!!! Sjemig, dat is jong! De lama was trouwens een hert, en de pauwen waren echt pauwen.

(trouwens geen herinnering door een foto, want we hebben geen foto's van die pauwen, wel van de herten)

[Hendigebaal]

Op donderdag 23 augustus 2001 04:41 schreef Baz_ het volgende:

[..]

eej semi naamgenoot (ik poste hier vroeger altijd onder "Aragorn" )

<nog meer offtopic :?>
is tijd ook een dimensie die bij onze '3d' wereld hoort? (of is tijd een dimensie en is de term 3d wereld dus eigenlijk 4d wereld?) heb nooit gesnapt hoe tijd pcies werkt wat dat betreft en ben erg benieuwd..
</nog meer offtopic :?>

<heel veel offtopic *D>
Tijd is geen dimensie, men denkt dat tijd een 4e dimensie is, maar tijd bestaat helemaal niet, tijd is verzonnen door de mensen, om te weten wat wanneer gebeurd is... Ga maar na: In de geschiedenis wordt er nooit gesproken over: het was zolaat toen Jezus Jeruzalem binnenkwam, nee, er wordt gezegd: De zon was al aan het schemeren toen Jezus Jeruzalem binnenkwam. Er wordt geen directe tijd aangegeven, tijd is pas rond de middeleeuwen 'verzonnen'. (ja, in de Romeinse oudheid, en misschien wel eerder had men al zonnewijzers, maar die waren niet met uren aangegeven.)
</heel veel offtopic *D>

[Hendigebaal]

Na antwoord te hebben gegeven op een vraag die offtopic :)was, vertel ik bij deze mijn oudste herinnering:

Ik was een jaar of anderhalf toen ik tegen de gloeiendhete oven (waar overigens een oveheerlijke appeltaart in stond (vertelde mijn moeder me later)) aan kroop, en mijn hand ertegen duwde. (deed natuurlijk verschrikkelijk pijn)

Nu blijkt, dat ik koken en bakken en whatever. Hartstikke interessant en leuk vind...

[Pathfinder]

Om maar even een soort conclusie te geven op deze topic (ik geloof dat er inmiddels niemand meer reageert ): ik denk dat wel duidelijk is dat de meeste oude herinneringen inderdaad gepaard gingen met sterke emoties.

Leuke quote van Reyn_Eaglestorm trouwens, dat las ik zelf ook laatst, volgens mij in een Scientific American.

Dus een vrijwel eenduidig antwoord op de eerste stelling... maar helaas geen reactie op de tweede... ach ja, je kunt niet alles hebben natuurlijk

[Anoniem: 33181]

Op zondag 26 augustus 2001 18:31 schreef Hendigebaal het volgende:
Ik was een jaar of anderhalf toen ik tegen de gloeiendhete oven (waar overigens een oveheerlijke appeltaart in stond (vertelde mijn moeder me later)) aan kroop, en mijn hand ertegen duwde. (deed natuurlijk verschrikkelijk pijn)

<personal>
WHÈÈÈH!! (dit is nix beledigends, Hendigebaal snapt dit)

</personal>

[Anoniem: 6480]

Mijn allereerste herinnering is dat mijn zusje geboren werd en ik toen op de trap zat te wachten tot ik erbij mocht. Ik was toen 16 maanden...

[Anoniem: 33313]

Ik was nog niet geboren en zat lekker warm in de baarmoeder. Ik voelde door mijn navelstreng in een keer een heleboel rommel naar binnen komen. Het zat wel voedsel geweest zijn. Sinds dien krijg ik elke keer een raar gevoel als ik op mijn navel druk.

[Blue-eagle]

Ik was 3/4 jaar oud, ehm, jong... en ik werd voor de eerste keer naar de kleuterschool gebracht.
Leuk dat ik het vond!
De lerares was jarig en we mochten allemaal wat uit een grote bruine schoenendoos van Scapino pakken. Ik pakte als eerst iets, wat 'Tha Bully' van de klas eigenlijk wilde.
Hij wilde het afpakken, maar ik gooide mijn rode brandweer auto`tje naar z`n kop. Toen moest ie janken, en ik was nog blijer.

Dat gaf een gevoel van macht... Leuk was dat!

Ik kan me vaag ook iets herinneren van een raar speelding die aan een wieg hing, zo`n bere gezicht in t geel, met een bel aan z`n neus enzo... best wel cewl ding
Maar dit weet ik niet zeker.

[Ivo]

Ik denk dat dit mijn oudste herinnering is:

Ik had een grote beer (of aap). Ik had hem op mijn kamer staan en daar wilde het weleens donker. Ik vond het een ontzettend grappig beest en ik speelde er vaak mee. Niks aan de hand zou je denken.

Nou is het zo dat mijn moeder een enorme angsthaas is. Zij liep dus vaker langs dat beest en schrok zich heel vaak de pleuris, terwijl ze wist dat het beest daar stond. Toen heeft ze hem aan de creche cadeau gedaan. Ik vond dat niet leuk.

Of was dit nou mijn oudste:

Ik had een verjaardag, mijn 3^e of 4^e en ik had een speelpartijtje bij ons op de hof. Ik stond dus op een gegeven moment achter een andere jongen. Nog een andere jongen vond het toen blijkbaar leuk om me om te duwen en ik flikkerde tegen die jongen voor me aan. Hij viel op de grond en deed zich flink pijn (zal wel niks zij geweest, maar op die leeftijd jankt iedereen straten bijelkaar). Die jongen riep dus mijn moeder en zei dat ik hem geduwd had, wat niet waar was. Ik kreeg toen straf en mocht niet mee kegelen op mijn eigen verjaardag. Ik heb toen de hele dag ge en als ik nu aan deze gebeurtenis terug denk wordt ik vaak nog steeds droevig.

P.S. Ik denk dat deze laatste idd mijn oudste herinnering is.

[Anoniem: 300]

Een jaar of 5, m'n ouders ruziend en vechtend.
Pa gooide de plantenbak naar me ma. (heavy shit op je 5e)

-- Scheiding ---

M'n pa al, god mag weten, lang niet meer gezien en ik heb er geen probleem mee. Al is ie dood, jammer dan.
Goeie vent op zich, hij ziet maar...

Ik heb m'n vriendin verloren op 24-jarige leeftijd. (Zij was 23)

Ik ben allang (half)dood van binnen......

[Clay]

toen ik net 4 was en we in amerika woonden was er aan het eind van de straat een zwembad, daar gingen ik en mun zus altijd knikkers in mieteren om ze dan op te duiken. En bij datzelfde zwembad zaten ook van die grote rode mieren, die waren echt irri.
Maar het kan ook nog eerder zijn van toen ik 3 was in zoetermeer, alleen woonde ik toen ik 5 was weer daar, dus waarschijnlijk zijn die herinneringen daarvan, 3 is ook wat jong om te leren fietsen denk ik. was ook wel lollig, ik pleurde altijd van mijn fietsje omdat ik geen bochten kon nemen, en mijn zus sprong echt finaal van d'r fiets af

[Clay]

Op dinsdag 28 augustus 2001 22:30 schreef ALepH het volgende:

...

Ik ben allang (half)dood van binnen......

man dat is zware shit

[Zarc.oh]

Een van m'n oudste herinneringen zijn dat m'n moeder in het ziekenhuis lag en m'n broertje aan uitproppen was (was toen 2). Denk dat dat m'n oudste herinnering was...
Heb er nog wel meer, weet alleen niet hoe oud ik toen was, iig allemaal onder de 6 jaar oud, omdat we toen uit dat huis zijn vertrokken.