[Showcase] Nepal: inwoners en gebergte

[inquestos]

20 jaar geleden registreerde ik mij op tweakers, en dat mag gevierd worden! Het is al jaren geleden dat ik hier iets heb gepost, maar vanwege deze gelegenheid trakteer ik op een showcase. Ik ben daar begin oktober een maand geweest, net nadat de verplichte quarantaine daar was opgeheven. Zoals je wellicht merkt houd ik van straatfotografie. Ik probeer het echte leven vast te leggen, en probeer de cliche's van vakantiefoto's te ontwijken, al slaag ik daar niet altijd in ; ) .


Shyala: dit dorp staat bekend om zijn prachtige uitzichten op witte toppen. Het dorp zelf bestaat niet veel meer dan uit een bemodderd pad

Kathmandu: het grootste festival (Daishan) van het jaar is begonnen. Ongeveer de helft van de inwoners heeft de stad verlaten om het feest te vieren bij hun familie, veelal buiten de stad. De resterende inwoners zijn opvallend feestelijk gekleed.

Kathmandu: tijdens Daishan zijn deze verkopers nog druk bezig om hun waren te verkopen. Net zoals vorig jaar hebben velen het financieel moeilijk door corona en zullen ze door verminderde inkomsten niet naar hun familie kunnen afreizen.

Dharapani: de sneeuw is vroeg gevallen op de Larky Pass en ook in Dharapani kleurt de rijp de omgeving wit, inclusief deze yak.

Shyala: terwijl andere kinderen op school zaten waren deze kwajongens buiten aan het spelen en dansen met modder.

Pokhara: jongeren op straat tijdens het festival Tihar begin november.

Pokhara: buiten het Tibetaanse vluchtelingenkamp 'tashi palkhel' zijn ook andere verdreven inwoners neergestreken.

Bandipur: het bereik van de telefoon laat soms te wensen over dus dit meisje heeft een optimale plek uitgezocht voor bereik om toch te kunnen bellen.

Ik heb uiteraard nog meer foto's, maar we beginnen voorzichtig hier mee.

Over de reis zelf:
De eerste twee weken hebben we de Manaslu trek gedaan (rondom de Manaslu, 8ste hoogste berg van de wereld). Normaal gesproken al niet een heel toeristisch gebied, maar met corona was dit op binnenlandse toeristen na vrijwel uitgestorven. Erg bijzondere ervaring. Daarna hebben we nog een week doorgebracht in het Annapurna gebergte en andere dorpen en steden bezocht. De foto's zijn niet in chronologische volgorde.

Over de apparatuur:
Op reis waren mee mijn Sony A7III in combinatie met een Canon 16-35mm 2.8 II en een canon F/1.8 MKI (jazeker, met ~ 30 jaar een oudje maar wel lekker compact). Ik heb lichte spijt dat ik niet mijn sigma 35mm F/1.4 en canon 100mm F/1.8 heb meegenomen. De 16-35 geeft wel wat meer bereik, vooral in de bergen, maar de scherptediepte die de F/1.4 creeert was ook heerlijk geweest.

[Karel V]

Jammer dat we je tegenwoordig zo weinig met je fotografisch werk zien langskomen. Je naam doet gelijk een lampje branden en volgens mij was je best een tijd actief en positief betrokken op dit forumgedeelte. Wie weet mogen we je werk weer wat vaker bewonderen!

Wat mij opvalt is dat wat je zelf ook beschrijft: je maakt contact met je onderwerp.
In die zin vind ik je bovenstaande fotoserie goed geslaagd.
Ik weet niet of je in RAW fotografeert. Als ik je foto's zo bekijk lijkt het me dat je in de nabewerking nog wat kunt winnen door het harde contrast tussen licht en donker wat af te vlakken. Bijvoorbeeld door donkere delen op te lichten en kleur/tekening terug te halen in de uitgebeten gedeeltes.
Compositie is altijd lastig, zeker met bewegende onderwerpen. Wat je goed doet is bijvoorbeeld het lage standpunt van de yak. Alleen verdwijnt het imposante dier daar teveel in de omgeving, in overbodige randelementen. Een verticale uitsnede van je foto, met iets minder lucht, zou hem denk ik veel indrukwekkender maken.
Ook qua spelen met diepte en achtergrond liggen er denk ik nog kansen. De foto in Shyala is grandioos qua blikken: het gevoel en het moment zijn puik. Wat dit betreft mijn favoriet van je serie. Aan de andere kant heeft het jongetje rechts wel een draad in zijn hoofd en de uitgebeten lucht kijkt minder prettig weg. De omgeving is in mijn ogen ook onrustig in beeld door allerlei overbodige chaos.
Al deze bovengenoemde elementen heb je goed voor elkaar in je avondfoto uit Pokhara. Fototechnisch vind ik die de beste van je serie. Alles zit er in. Sfeer, context (niet te sterk aanwezig door een fijne dof maar vertelt wel het verhaal van het straatbeeld), contact met je onderwerp en door je lage standpunt voelt het bij het zien van deze foto alsof je als kijker midden in deze actie staat. Netjes gekaderd en overbodige elementen keurig buiten beeld gelaten.

Bovenstaande vat wat mij betreft samen wat je eventueel op de andere foto's ook kunt toepassen.

Je bent erin geslaagd om tussen de mensen te staan en het leven vast te leggen. Dat maakt je serie fijn om naar te kijken. Leuk dat je deze serie met ons hebt willen delen

[inquestos]

Bedankt voor je uitgebreide commentaar wordt, zeer gewaardeerd Bijzonder dat mijn naam nog een lampje moet branden. Ik heb in het verleden inderdaad behoorlijk wat werk gepost en andermans werk voorzien van commentaar .

Je hebt gelijk hoor, sommige composities kunnen net wat beter, of met meer scherptediepte. Maar dit is het beste wat ik ervan kon maken. Voor mij is het 'moment' belangrijker dan de compositie, dus vaak zit er in de serie foto's die ik maak nog wel een waar de compositie iets beter is, maar dan was het moment al weg. Bij die jongens op straat heb ik 2-3 minuten gezeten dus had ik wel alle tijd . En wat ik al aangaf: ik heb wel lichte spijt niet mijn F1.4 te hebben meegenomen, want dat had de onderwerpen wat beter geisoleerd dan nu het geval was bij de 'kwajongens'.

Nabewerking: ik begrijp je punt. Ik moet wel zeggen dat alle foto's al wel precies de nabewerking hebben die je suggereert. Over het algemeen licht ik mijn 'onderwerp' altijd wat op om deze net wat meer aandacht te geven (+ wat contrast/texture). En uitgebeten stukken trek ik wat terug, en schaduwpartijen oplichten is ook een standaardhandeling. Maar ik ben er inderdaad wel subtiel in geweest. Als ik het gevoel heb dat je de bewerking kan zien dan verminder ik de bewerking. Ik wil het in elk geval wel naturel laten ogen, dus misschien moet ik er nog eens beter naar kijken. Mocht iemand het interessant vinden om te kijken wat hij/zij uit een foto kan halen wil ik best een raw bestand delen.
Ik baal inderdaad van de elektriciteitskabel boven het hoofd van het rechterjongetje. Maar om deze nu weg te shoppen had ik niet aan gedacht, maar ga ik wel proberen.

Ik ben zeker van plan nog meer werk te laten zien, maar goed, dat ben ik ook wel eerder van plan geweest.

[OttiglioM]

inquestos schreef op dinsdag 30 november 2021 @ 21:02:
20 jaar geleden registreerde ik mij op tweakers, ...........Zoals je wellicht merkt houd ik van straatfotografie. Ik probeer het echte leven vast te leggen, en probeer de clichés van vakantiefoto's te ontwijken, al slaag ik daar .......

Gefeliciteerd met je 20 jaar! Zelf zit ik hier een stuk korter. Ik kom niet uit de ICT (hoewel ik kan programmeren in Z80, MC68000 en 80x86) en mijn leeftijd is inmiddels 66. Niet de doorsnee tweaker lijkt me. Ik ben dus nog steeds aan het ontdekken of ik hier wel thuis hoor/ben.

Ter introductie: Fotograferen is een van mijn mijn hobby’s. Ik houd van communiceren omtrent fotografie als onderdeel van een proces om mijn fotografie te verbeteren in die zin dat ze blijft bevredigen. Ik geloof niet zo in cursussen, fotovakscholen en de hang naar de nieuwste gear en fotobewerkers. Allemaal technisch gedoe dat afleidt van de kern van boeiende fotografie: Interessante onderwerpen middels een sturende compositie in een kader plaatsen. Lukt dat, dan worden zelfs uitgesproken saaie onderwerpen boeiend…. In die zin is leren fotograferen leren kijken. En leren kijken is weer leren analyseren. En leren analyseren is weer leren communiceren. En je communiceert optimaal indien je zowel positieve als negatieve aspecten weet te benoemen. En last but not least: te motiveren. In dat opzicht communiceert het hier op tweakers soms heel aardig, soms helemaal niet.

Je was aflopen oktober in Nepal. Weinig toerisme vanwege de corona perikelen. Ik was er maart 2006. Toen geen corona maar een zeer actieve maoïstische beweging. Met als effect dat de economische impuls van het toerisme grotendeels weggevallen was. Lekker rustig voor ons maar voor een aanzienlijk deel van de bevolking een regelrechte ramp. Bovendien werd maar een heel klein deel van Nepal veilig genoeg geacht om te kunnen bezoeken. Verplaatsingen in konvooien en soms was vliegen de enige optie.

Je manier van fotograferen bevalt me zeer. Dat komt hoofdzakelijk door de keuze van je lage standpunten. Denk ik. Fotograferen vanaf ooghoogte heeft hetzelfde euvel als het onderwerp in het midden plaatsen: Het is het meest saaie uitgangspunt dat je kunt bedenken.

Ik heb je hele Nepal serie op Flickr bekeken. Indien ik de foto’s serieus neem doe ik dat op mijn 55” Oled. En niet anders. Sterke serie! Ik zou zelf een andere selectie gemaakt hebben. Ik neem aan dat je begonnen bent met wat je ons het liefst wil laten zien.

Shyala1: Op 3500 meter. Een achtduizender op iets minder dan 12 km. Dat is hoger en dichterbij in de Himalaya dan ik het ooit gebracht heb Man en paard vormen een sterk koppel. Waar we als kijker intensief contact mee beleven. De ietwat droevig desolate blik is karakteristiek voor veel Nepalezen. De afwezigheid van een glimlach is zowel in India als Nepal een teken dat de fotograaf serieus genomen wordt. De rommelige gebouwen karakteriseren de moeilijke omstandigheden waarin deze afgelegen plaatsen mee te maken hebben. Ik heb zo de indruk dat je hebt ingezet op een sterke scheiding van voor- en achtergrond. Dat is goed gelukt. Zij het dat de Manaslu, in mijn beleving, wel iets meer structuur had mogen behouden. Zoals de Ngadi Chuli. Vraag: Zit er iets kunstmatigs in je vervaging? Vooral het rechterdeel van de foto is er suggestief voor.

Kathmandu1: Volop in beweging. Iedereen lijkt zich naar zijn bestemming te haasten. De twee vrouwen met hun gelijkmatige tred en kleding zijn de blikvangers. Persoonlijk zou ik er links één half mens afsnijden. Het gouden licht door de haren is mooi, maar niet mooi genoeg om daarom te handhaven. Je foto is druk genoeg. De ingreep verplaatst onze aandacht meer naar midden rechts, daar waar het gebeurt.

Katmandu2: Verkopen? Voor die woerd ziet het er niet zo best uit. Vrees ik. Leuk beeld van koopwaar en vervoermiddel. Man links kijkt ietwat te pontificaal het beeld uit maar de blik van de “poelier” hebben we toch maar te pakken. Je zou kunnen overwegen boven en rechts nog wat van de foto af te snijden. De simpele regel “ga dichter naar je onderwerp” pakt bijna altijd goed uit. Dat kunnen we ook bereiken door zaken die weinig tot niets aan je onderwerp toevoegen weg te halen.

Dharapani: Laat ik zeggen dat ik het zonder meer een fraai beeld vind. Het lage standpunt en de Yak die iets op ons neer kijkt. De majestueuze Manaslu op de achtergrond. Ik heb geen idee of die beesten echt zo gevaarlijk zijn als sterke verhalen vertellers ons willen doen laten geloven. Maar mocht ie zo tam zijn als een Zwitserse koe dan zou ik met dit lage standpunt tot pakweg twee meter onder zij neus willen kruipen en hem dan nog eens met die Manaslu op de achtergrond willen fotograferen. Met mijn neus op mijn 55” zie ik het al gebeuren.

Shyala2: Prachtig beeld. Niets meer aan doen. Tja, die draad, ik zou hem ook weghalen maar echt storend is deze bescheiden vorm van “couleur locale” nu ook weer niet. De schijnbare overmaat aan ruimte pakt goed uit. Prachtige types. De warme belangstelling waar we als kijker op mogen rekenen, de ongeregiseerde medewerking van diegene die voorover buigt, de klauwachtige afsteuning op de knieën geven deze foto veel extra’s. Ik haat het woord, maar dit vind ik een topper.

Pokhara1: Leuke samenwerking van kijker en geportretteerde die samen door de knieën gaan.

Pokhara2: Rondom Pokhara zijn ze al redelijk wat toeristen gewend, hetgeen je terug kunt zien in dit beeld. Doet me een beetje denken aan de wandeling langs Sarankot. Het enige waar we indertijd in Pokhara aan toe kwamen.

Bandipur: Erg fraai. Sterk die positionering tegen de rechter kant aan. De “wat moet je” blik Moet eigenlijk beeldvullend op een flinke 4k monitor beken worden. Op “gewoon” LCD komt het gezicht er niet helemaal goed uit. Op Oled wel. Via maskeren het gezicht een beetje ophelderen zou het goed doen. Denk ik. Maar wie ben ik? Het is mijn impressie niet

Samenvattend: Fraaie serie. Zou wel iets bredere verbale aandacht verdienen.

@Karel V Leuk je uitgebreide impressie te lezen. En leuk om te constateren dat er behalve overeenkomsten ook verschillen van inzicht zijn. Er zit inderdaad relatief veel "massief' zwart in de foto's. Toch stoort het me niet echt. Ik zie voldoende verloop naar minder zwarte delen. Alleen een broekspijp in foto1 is echt te massief zwart. Het diepe zwart in sommige foto's is wel het fundament waarop de heldere delen intensiever beleefd worden.