Ongelukkig in de ICT

[Xanthine]

Ik zal vast niet de enige zijn: een goedbetaalde IT job vlakbij huis, maar er toch geen voldoening uit halen.

Ik werk intussen al zo'n 15 jaar in de IT sector, waarbij ik gemiddeld om de 2 jaar van functie verander. Ik heb hierdoor al heel wat ervaring opgedaan in verschillende delen (support, software, system, network engineer) en ook zowel interne functies als outsourcing via grote spelers.

Momenteel heb ik mijn huidige functie een jaar, dit als allround ITer binnen een middelgrote multinational. Hier sta ik met 1 collega (mijn baas) in voor de IT infrastructuur wereldwijd alsook de end user support. Als dat nog niet genoeg was doe ik ook nog de programmatie en onderhoud van de intern ontwikkelde applicaties.

Het loon is goed (maar als ik kijk wat ik allemaal doe zou ik het 'ok' noemen, niet slecht maar ook niet goed), en ik werk op 20 minuutjes van thuis.

Maar toch.....

Ik word met de dag ongelukkiger. Ik denk niet dat van job veranderen de oplossing is want deze job is best ok, maar ik denk dat de hele ICT sector mij gewoon niet ligt (terwijl anderen mij qua skills toch als bovengemiddeld omschrijven).

Nu komt het probleem, mijn hele leven is gebouwd op mijn huidig loon. Ik heb een redelijke woning gekocht, mijn partner hoeft niet fulltime te werken en we houden voldoende over om goed te leven. Als ik nu nadenk voor mezelf welke job ik echt zou willen doen, is dat een job ver weg van de ICT sector, maar met ook maar de helft van mijn huidig loon, wat niet haalbaar is.

Dit klinkt een beetje als een burn out of bore out. Aan elke nieuwe functie begin ik zeer positief, maar na het eerste jaar heb ik het precies altijd een beetje gehad, en val ik weer in diezelfde routine en ga ik me vervelen.

Ik heb er ook al aan gedacht om een functie als teamlead/IT manager te zoeken, maar dit is buiten mijn comfort zone gezien ik vooral een technisch talent ben. Misschien kan iemand zijn ervaring delen, of een tip geven waar ik iets aan heb?

[ConQuestador]

zeeer herkenbaar, ik heb geen adviezen, maar ga wel even meelezen want ik ervaar precies ditzelfde.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar voor mij helpt het niet dat we nu thuis moeten werken. Juist het collega contact hield het voor mij altijd nog een beetje leuk. Nu dat wegvalt blijft puur "IT" over.

[ Voor 51% gewijzigd door ConQuestador op 15-11-2021 12:07 ]

[Tonkowonko]

Ik heb hier juist totaal geen ervaring, ben tenslotte nog student (ICT). Nou spreek ik wel veel docenten die een beetje in hetzelfde schuitje als jou zaten. Deze zijn toen docent geworden op een hogeschool (universiteit kan natuurlijk ook alleen wel stuk meer theoretisch) en halen weer veel voldoening uit hun werk. Zeker omdat niet alles puur ICT is en je je kennis kunt overdragen aan de "nieuwe" generatie. Geen idee of het iets voor jou is, maar misschien iets om naar te kijken. Succes!

[ Voor 7% gewijzigd door Tonkowonko op 15-11-2021 12:14 ]

[m0nk]

Wat doe je buiten je werk? Ik heb dit ook gehad alleen was dit na 15 jaar gewerkt te hebben als senior systeem/netwerkbeheerder bij hetzelfde bedrijf. Ik ben buiten mijn werk veel meer doelen gaan stellen (haalde bijvoorbeeld mijn licentie sportmasseur waar ik inmiddels vrij weinig meer mee doe). Ik ben ook actief op de lokale voetbal vereniging waar ik de jeugdselectie onderbouw train en volg ook een knvb trainerscursus. Daar haal ik ook veel voldoening uit.. M.a.w. juist door deze doelen buiten het werk om hield ik het veel beter uit op mijn werk.

Uiteindelijk wel gekozen om ergens anders te gaan werken. Mijn eerste keuze was geen succes en ben binnen mijn proeftijd van 2 maanden weer gewisseld. Inmiddels werk ik op een grote middelbare school als Hoofd ICT en stuur ik wat mensen aan. Heb hier wel weer mijn plezier in het werk terug gevonden omdat ik veel meer doe dan alleen maar technisch werk. Daarnaast is mijn salaris flink omhoog gegaan om nog maar niet te beginnen ver het aantal vakantie dagen..

[ Voor 4% gewijzigd door m0nk op 15-11-2021 12:13 ]

[Verwijderd]

Als je geen dynamisch werk hebt en elke keer dezelfde taakjes moet uitvoeren. snap ik heel goed dat je je gaat vervelen.

In andere branches kan je dat echter ook hebben. Zoek dus naar werkzaamheden die dynamisch zijn en waar je niet steeds hetzelfde aan het uitvoeren bent.

[t_captain]

De beleving van geluk ontstaat uit een complex samenspel van alle omstandigheden in je leven plus een ingewikkelde chemische reactie in je hoofd. Ik denk dat je iets te smal kijkt naar het probleem.

Met 15 jaar ervaring en een goede carriere denk ik dat je een beetje naar een "midlife crisis" onderweg kunt zijn. Dat klinkt heel pathetisch, maar ik ga het wat positiever schetsen.

Rond de 40 is het moment dat mensen beter hun levensboog gaan overzien. De herinneringen aan verschillende periodes in het verleden komen meer in balans met de vooruitzichten voor je verdere leven. Je krijgt voor het eerst een helder en persoonlijk beeld van hoe het zal zijn om 50, 60, 70 of 80 te zijn. "het grote onbekende" verdwijnt uit de toekomst.

Ook kom je op het punt dat de groei eruit is. Als je 25 bent, is het leven gericht op meer, meer, meer. Eigen huis, partner, gezin, groter huis, promotie, meer salaris, meer dingen kunnen doen. Dat slijt eraf, bovenin je levensboog zijn je omstandigheden en mogelijkheden vrij constant. Ambitieuze mensen kunnen een stukje uitdaging gaan missen. Daar komt bij dat je voor de toekomst een bepaalde krimp in je mogelijkheden gaat zien. Het leven van een 70-jarige is immers kleiner en bescheidener dan dat van een 40-jarige.

Mijn advies is om eens goed na te denken hoe je hierin zit. Is het beeld helder, of heb je bijvoorbeeld last van een chronische stress die het uitzicht vertroebelt? Heb je vrede met wat je bereikt hebt? En met wat je voor de toekomst voorziet?

Misschien is het wel tijd voor een nieuwe baan. Misschien ook voor een grotere verandering. Maar misschien kun je ook wel een nieuwe bron van levenslust aanboren buiten je werk.

[Furion2000]

Ik lees niet echt wat je tegenstaat, meer dat het gras ergens anders groen is/lijkt. Wat staat je dan eigenlijk tegen en is dat 100% zeker in andere sectoren?

Ik lees, die baan lijkt mij leuk MAAR salaris, die functie lijkt mij leuk MAAR buiten mijn comfort zone.

Vooral dat laatste vind ik opvallen, buiten je comfort zone is slecht?

Ik ben van mening dat menig persoon sneller groeit als hij/zij steeds dingen buiten zijn comfort zone doet. Grotere stappen zet, fouten maken en daarvan leren, nieuwe talenten ontdekt. Durven te falen leidt misschien ook wel tot het durven zeggen dat je boven gemiddeld bent in je werk t.o.v. dat andere dat van je moeten zeggen?

Tussen de regels door lees ik dat je stappen zijwaarts doet, stapje terug is qua salaris niet handig, dus dan is een stap vooruit misschien wel de beste oplossing?

[wm1234]

Uiteindelijk elk werk (kan ik inmiddels na verschillende sectoren en tientallen soorten banen wel stellen), na een tijd wordt alles normaal dus daar moet je niet je energie uithalen.

Het werk zelf moet uiteindelijk goed passen bij je interne motivaties en passies, waar je energie van krijgt.

Als ik mijzelf als voorbeeld neem: Verkoop, deals in elkaar draaien, hoog dynamisch/afwisselend, veel nieuwe mensen ontmoeten en als het kan internationaal. Ik heb dat al voor verschillende sectoren gedaan en het is elke keer vergelijkbaar, ondanks het 100% afwijkt qua functie.

Als je kijkt naar jezelf: Technisch heel goed, expert en veel gevraagd maar is dat ook wat je zelf leuk vindt. Het kan ook zo zijn, dat je het leuk vond maar nu niet meer. Goed naar je gevoel luisteren en stappen zetten. Schrijf het eens op, wat je leuk vind en wat je tegenstaat en wat je misschien nog wel een keer zou willen doen.

[wuzzy]

Is er geen ruimte binnen je salaris om gewoon minder uren te gaan werken en meer tijd te besteden aan ontspanning/ hobby's / sport e.d.? We besteden allemaal maar een groot deel van ons leven aan ons werk maar niet iedereen wordt per se gelukkig van werken. Je tijd wat anders verdelen in het voordeel van vrije tijd kan daar ook in helpen.

[Ascension]

Xanthine schreef op maandag 15 november 2021 @ 12:02:

Aan elke nieuwe functie begin ik zeer positief, maar na het eerste jaar heb ik het precies altijd een beetje gehad, en val ik weer in diezelfde routine en ga ik me vervelen.

En wie zegt dat je dat niet hebt als je werk buiten de ICT-sector hebt?

[ybos]

Xanthine schreef op maandag 15 november 2021 @ 12:02:

Ik heb er ook al aan gedacht om een functie als teamlead/IT manager te zoeken, maar dit is buiten mijn comfort zone gezien ik vooral een technisch talent ben.

Deze viel mij vooral op, en mijn gedachte is: Nou en
Buiten je comfort zone gaan is soms niet leuk, maar wel heel goed. Je daagt jezelf uit om door te gaan en te groeien!

[TheBoneJarmer]

Ik heb in mijn klein aantal jaren als devops en software ontwikkelaar meegemaakt dat de passie bij veel collega's compleet weg was. Collega's die er zowel een decennia zaten als nog maar een paar jaar. En ik merk bij mijzelf ook dat ik ook zo ben geworden. Ik heb echter ook gerealiseerd dat dit niet gaat veranderen. En zodoende heb ik het idee er ook een beetje bij gelaten dat mijn job nog echt leuk en passioneel wordt. Want ik ben al een aantal keer veranderd geweest en het resultaat blijft.

Ik ben daarom ook heel actief als hobbyist naast werk om zo nog te kunnen werken aan projecten dat ik effectief leuk vind om aan te werken. En zo heb ik nog collega's die dit doen. Na werktijd praten wij eigenlijk over onze eigen projecten en delen wij screenshots en helpen we elkaar via Discord. Vind dat eigenlijk supertof op die manier en zo vinden wij een balans.

[sanane]

Zelfde probleem hier... ik ga dagelijks met tegenzin naar werk en wordt er helemaal gek van.
Intussen heb ik chronische stress ontwikkeld wat ook niet meehelpt.

Ik heb zelf besloten om volgend jaar compleet te stoppen met ICT en te solliciteren bij politie als hoofdagent.
Niet alles in het leven draait om geld.

[Xanthine]

sanane schreef op maandag 15 november 2021 @ 16:38:
Zelfde probleem hier... ik ga dagelijks met tegenzin naar werk en wordt er helemaal gek van.
Intussen heb ik chronische stress ontwikkeld wat ook niet meehelpt.

Ik heb zelf besloten om volgend jaar compleet te stoppen met ICT en te solliciteren bij politie als hoofdagent.
Niet alles in het leven draait om geld.

Toevallig, dat is net hetzelfde wat ik zou willen

[wm1234]

Als voorbeeld Hoofdagent bij de Politie: Onregelmatige diensten draaien in de nacht en op feestdagen, mensen die je kapot schelden/agressief zijn of zelfs willen verwonden, minimaal salaris waardoor je beperkt de rekeningen kan betalen in een steeds duurdere maatschappij.

Die mensen willen weer graag een kantoorbaan omdat ze het bovenstaande zat zijn.

Blijft lastig...

[Mistraller]

Ik denk daar ook wel eens over na. Ik heb ooit gelezen dat je boven een bepaald salaris niet meer gelukkiger wordt. Ik zit op dat punt, dus ik heb de conclusie al getrokken; als ik nog doorgroei in salaris, ga ik korter werken. Zo creeër ik ruimte om te doen wat ik naast mijn werk ook leuk vind. Om ergens opnieuw te beginnen word ik niet blij. Ik zorg er wel voor dat ik projecten pak die mij energie geven, en qua comfortzone: probeer ik zo nu en dan eens wat nieuws uit; zo heb ik nu de rol van Scrummaster op mij genomen. Dat is wel even eng, maar ik krijg er positieve feedback op en dat geeft toch weer nieuwe energie. En omdat het een rol is, die ik naast mijn engineer functie doe, is het een stuk minder eng, en is er ook geen impact op salaris.

Aan de andere kant, als je ongelukkig wordt van je werk; bedenk hoeveel je werkt in je leven. Is ongelukkig zijn op je werk ondergeschikt aan je salaris? Een goede vriendin van mij is nu een jaar werkloos. (zelf opgezegd dus geen WW). Ze vertelde onlangs dat ze nu pas ontdekken dat je écht met veel minder toe kunt dan we in Nederland soms denken. Manlief werkt 32u als ambtenaar, 4 kinderen tussen 12 en 17, vrijstaande woning, dus dat is passen en meten; ik zou het zelf als karig omschrijven hoe ze hun leven inrichten, maar ik ben wel jaloers op de zeeën van quality time die ze daar hebben met z'n 6en)

[sanane]

wm1234 schreef op maandag 15 november 2021 @ 16:56:
Als voorbeeld Hoofdagent bij de Politie: Onregelmatige diensten draaien in de nacht en op feestdagen, mensen die je kapot schelden/agressief zijn of zelfs willen verwonden, minimaal salaris waardoor je beperkt de rekeningen kan betalen in een steeds duurdere maatschappij.

Die mensen willen weer graag een kantoorbaan omdat ze het bovenstaande zat zijn.

Blijft lastig...

Politie heeft inmiddels een regeling voor mensen die van een andere sector overstap willen maken.
Dus qua salaris ga je er niet veel achteruit. ik verdien momenteel netto 2750 en na een gesprek met één van de medewerkers zal ik met toeslagen ongeveer richting 3000 of zelfs meer kunnen verdienen.

https://kombijde.politie....euzehulp/ik-werk/algemeen

Enige minpunt voor mij zou zijn de onregelmatige diensten maar daar tegenover staat dat je baan hebt waar je elke dag iets anders meemaakt. Mijn huidige baan is extreem eentonig en is om gek van te worden.

[Brandaris01]

Partner van TS heeft nu parttime werk. Wellicht zou die meer uren kunnen gaan werken, om zo de verwachte teruggang in inkomen (deels) op te vangen.

[ Voor 8% gewijzigd door Brandaris01 op 15-11-2021 18:45 ]

[Yucon]

Brandaris01 schreef op maandag 15 november 2021 @ 18:42:
Partner van TS heeft nu parttime werk. Wellicht zou die meer uren kunnen gaan werken, om zo de verwachte teruggang in inkomen (deels) op te vangen.

Inderdaad. "hoeft niet fulltime te werken" is een beetje vreemd als de consequentie is dat TS zich naar z'n werk moet slepen.

[MaltheseFalcon]

Xanthine schreef op maandag 15 november 2021 @ 12:02:
Ik heb er ook al aan gedacht om een functie als teamlead/IT manager te zoeken, maar dit is buiten mijn comfort zone gezien ik vooral een technisch talent ben. Misschien kan iemand zijn ervaring delen, of een tip geven waar ik iets aan heb?

Samenvatting: Je wilt iets anders, zonder iets anders te willen!

Dit is natuurlijk wat gechargeerd, maar wellicht heb je er meer aan om naar jouw innerlijke ik te kijken dan naar jouw omgeving (andere baan). Stel jezelf eens wat vragen zoals:
- Waar word ik gelukkig of ongelukkig van?
- Wanneer had ik voor het laatst plezier in mijn werk en hoe kwam dat?
- Waar ben ik goed in en matcht dat met hetgeen waar ik gelukkig van word?

[S.McDuck]

De belangrijkste vraag is: Wat zou je dan willen doen?

Zelf weet ik uit ervaring dat dit de moeilijkste is om te beantwoorden. Ik ben al redelijk bejaard met mijn 46 en zonder nuttige vooropleiding. Die heb je ook nodig met een vervolg stap, tenzij je een soort van zij instroom gaat doen.Wat wil je gaan doen en is het haalbaar is toch wel een lastige vraag om te beantwoorden. Of doe je een 'vlucht' uit je huidige situatie. Helemaal eerlijk zijn naar jezelf is best lastig.

Uit ervaring en een serieuze poging weet ik weet wat ik echt zou willen en wat mijn droombaan zou zijn. Echter heb ik moeten accepteren dat ik hier nooit zou komen door alle factoren bij elkaar. Dus ik blijf maar in de IT.

Mijn tip:
Vraag jezelf goed af, kijk ik eerlijk naar de nieuwe carrière of zie ik alleen de roze wolk?

Succes met dit uitzoeken voor jezelf.

[Mistraller]

S.McDuck schreef op maandag 15 november 2021 @ 19:28:
De belangrijkste vraag is: Wat zou je dan willen doen?

Zelf weet ik uit ervaring dat dit de moeilijkste is om te beantwoorden. Ik ben al redelijk bejaard met mijn 46 en zonder nuttige vooropleiding. Die heb je ook nodig met een vervolg stap, tenzij je een soort van zij instroom gaat doen.Wat wil je gaan doen en is het haalbaar is toch wel een lastige vraag om te beantwoorden. Of doe je een 'vlucht' uit je huidige situatie. Helemaal eerlijk zijn naar jezelf is best lastig.

Uit ervaring en een serieuze poging weet ik weet wat ik echt zou willen en wat mijn droombaan zou zijn. Echter heb ik moeten accepteren dat ik hier nooit zou komen door alle factoren bij elkaar. Dus ik blijf maar in de IT.

Mijn tip:
Vraag jezelf goed af, kijk ik eerlijk naar de nieuwe carrière of zie ik alleen de roze wolk?

Succes met dit uitzoeken voor jezelf.

Alle IT-ers die de IT beu zijn lijken bij ons allemaal naar het onderwijs te verdwijnen

[Mr. Jinx]

Ook hier zeer herkenbaar. Helaas heb ik ook geen oplossing, daarom volg ik dit topic ook aandachtig.

Ik zit zelf 20+ jaar in de IT en ben inmiddels op een positie gekomen waar al mijn kennis goed van pas komt: IT Security. Mooi salaris, zinvol en interessant werk. Dit zou ik leuk moeten vinden.
Maar om het heel simpel te zeggen, ik vind er echt geen reet aan en verveel me gewoon ondanks dat er oneindig veel werk is. Het is niet boeiend meer, niet interessant genoeg en je haalt er geen energie uit.

Je bent op een gegeven moment wel klaar met de complexiteit en vernieuwing in de IT, het is voor mij nog bij te houden maar je ziet gewoon in elke vergadering dat iedereen zoekende is. Er is niemand die het nog lijkt te snappen wat er allemaal gebeurd. We doen maar wat, en er zijn vaak maar 1 of 2 IT-ers die het echte werk lijken te doen, de rest hangt er een beetje omheen met zelf verzonnen processen, excel-lijstjes, rapporten, werkoverleggen, sprintplanningen etc etc. Praten of werk, met name met mensen die zelf niets doen, ik heb er een hekel aan.

Ik heb er ook al aan gedacht om een functie als teamlead/IT manager te zoeken, maar dit is buiten mijn comfort zone gezien ik vooral een technisch talent ben.

Ook zeer herkenbaar. Dat is vaak een probleem met doorgroeien. In een technische functie houdt dat vaak op (afhankelijk van de sector waar je in zit) terwijl er in de management functies eindeloze doorgroei mogelijkheden zijn. Maar dan moet je het wel leuk vinden om mensen aan te sturen. Als je liever zelf achter de knoppen zit, dan kan het doorgroeien naar een management functie lastig worden.

[ Voor 0% gewijzigd door Mr. Jinx op 16-11-2021 12:01 . Reden: typo ]

[Livi]

Een paar dingen in je verhaal vallen me op:

- Je vrouw werkt nu parttime en jij fulltime, maar dat is geen vaststaand feit lijkt me. Als jij niet gelukkig bent zoals het nu is, dan moet er dus iets veranderen. Als jullie het geld hard nodig hebben, dan zou je vrouw een stap naar voren kunnen zetten, zodat jij meer ruimte hebt voor een carrièreswitch.

- Heb je al dat geld echt nodig, of zouden jullie het met wat minder ook nog redden? Vaak is er echt wel wat mogelijk zonder gelijk heel erg in te hoeven leveren. Ga eens kritisch door je uitgaven van de afgelopen drie maanden, wat valt op? Waar kun je pijnloos snoeien?

- Wat zou je wel willen doen? Je schrijft vooral op wat je allemaal niet leuk vindt en niet wil, maar heb je een helder idee van wat je wel wil?

[Petje72]

Ik heb hetzelfde gevoel gehad en ben na een kleine 25 jaar ICT in 2018 uit de ICT gestapt en een koksopleiding gaan volgen, 1 dag leren 4 dagen werken in de horeca. Ik had als hobby/passie thuis koken en BBQen en zag het wel zitten om in die branche te gaan werken en zeker te gaan leren.
Van te voren er natuurlijk goed over nagedacht omdat je salaris halveert (althans in mijn geval). Ik heb in een aantal jaren een apart spaarpotje gevuld om dat "gat" voor een jaar op te vangen. Zo kon ik toch met een (financieel) safe gevoel aan de nieuwe uitdaging beginnen.

Na 9 maanden kwam ik er achter dat de horeca niet mijn ding is. Ik heb de opleiding nog afgemaakt en ben weer in de ICT gaan werken.

Lesson learned (voor mij):

Volg je passie en durf (welliswaar goed financieel voorbereid) iets nieuws te beginnen. Ik ben achteraf blij dat ik de stap gemaakt heb. Anders zou ik er later spijt van hebben gehad: had ik het toch maar geprobeerd.

Het gras is niet altijd groener bij een andere (ICT) werkgever. Ik had het bij mijn ICT werkgever voor mijn switch niet verkeerd maar werk was stressvol en saai (geen uitdaging en sleur). Nu bij mijn huidige ICT werkgever heb ik het prima naar mijn zin, ook gezeik en stress (vergelijkbaar als bij vorige) maar nu kijk ik er anders tegen aan: stress doet me niet zo veel meer en ik zoek zelf de uitdagingen op om het werk ook leuk te houden.

Wellicht kan je iets mijn persoonlijke ervaring.

[hollandnick]

Xanthine schreef op maandag 15 november 2021 @ 16:49:
[...]


Toevallig, dat is net hetzelfde wat ik zou willen

Hé niet iedereen moet dit plan gaan volgen, anders zijn er niet genoeg functies beschikbaar

[S.McDuck]

Mistraller schreef op maandag 15 november 2021 @ 20:36:
[...]

Alle IT-ers die de IT beu zijn lijken bij ons allemaal naar het onderwijs te verdwijnen

Dit is inderdaad een simpele stap (no offense intended) IT is veel gevraag, leraren zijn veel gevraagd dus zij instroom is zeer simpel. Als je een HBO papiertje bezit tenminste. Anders is er nog een route met intakes, assessments en EVC trajcten. Moet onderwijs je alleen wel liggen.

Zelf zat ik in de creatieve hoek richting themaparken Helaas een dood spoor voor mij. Dus dan maar verder in de IT security.
@Mr. Jinx Ik snap helemaal wat je zegt

[ Voor 3% gewijzigd door S.McDuck op 15-11-2021 23:00 ]

[Xanthine]

Dank allemaal voor jullie reacties.

Na alles te lezen en er eens een nachtje over te brainstormen kom ik tot volgende stappen:

- Ik ga allereerst werken aan mijn mentale en fysieke gezondheid, dit door een leven op te bouwen buiten het werk zoals sommigen zeiden. Als ik hier hulp bij nodig heb ga ik ook een psycholoog raadplegen, zeker gezien ik enorm slecht met gevoelens om kan gaan.

- Na x aantal maanden zal ik opnieuw de situatie bekijken, maar hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik naar het onderwijs neig te gaan. Ik vind het enorm jammer dat de IT kennis van jongeren jaar na jaar afneemt. Als ik een combinatie van ICT coördinator met lesgeven zou kunnen doen zou dat ideaal zijn. Voor een klas staan is ook buiten mijn comfort zone, maar dat is een uitdaging die ik wel aan wil gaan omdat ik er ook in geloof dat ik leerlingen iets kan bijbrengen. Ook praktisch is het haalbaar want (normaal gezien) nemen ze mijn gewerkte jaren over zodat ik met een aanvaardbaar loon kan starten. Mijn partner werkt ook in het onderwijs dus als we dan beiden tijdens schoolvakanties thuis kunnen zijn is ook wel een bonus waarvoor ik graag wat loon inlever.

[Leandera]

Xanthine schreef op dinsdag 16 november 2021 @ 11:18:
Dank allemaal voor jullie reacties.

Na alles te lezen en er eens een nachtje over te brainstormen kom ik tot volgende stappen:

- Ik ga allereerst werken aan mijn mentale en fysieke gezondheid, dit door een leven op te bouwen buiten het werk zoals sommigen zeiden. Als ik hier hulp bij nodig heb ga ik ook een psycholoog raadplegen, zeker gezien ik enorm slecht met gevoelens om kan gaan.

- Na x aantal maanden zal ik opnieuw de situatie bekijken, maar hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik naar het onderwijs neig te gaan. Ik vind het enorm jammer dat de IT kennis van jongeren jaar na jaar afneemt. Als ik een combinatie van ICT coördinator met lesgeven zou kunnen doen zou dat ideaal zijn. Voor een klas staan is ook buiten mijn comfort zone, maar dat is een uitdaging die ik wel aan wil gaan omdat ik er ook in geloof dat ik leerlingen iets kan bijbrengen. Ook praktisch is het haalbaar want (normaal gezien) nemen ze mijn gewerkte jaren over zodat ik met een aanvaardbaar loon kan starten. Mijn partner werkt ook in het onderwijs dus als we dan beiden tijdens schoolvakanties thuis kunnen zijn is ook wel een bonus waarvoor ik graag wat loon inlever.

Herkenbaar verhaal! Ik heb ook ruim 16 jaar in de ICT gewerkt en merkte dat ik aan het einde nergens meer tevreden was. Binnen 2 jaar drie keer van baan gewisseld. Dit was een combinatie van slechte werkgevers, slechte sfeer in een bedrijf of een functie die ik niet leuk vond. Ik zag mijzelf niet nog een keer ergens in de detachering werken of systeembeheerder / supportmedewerker voor een matig salaris.

Ik heb de overstap naar het onderwijs gemaakt (MBO), zonder echte onderwijservaring. Het is een heftige overstap geweest. Ik ben gelijk voor een niveau 3 klas gezet met de opmerking "hier is het lesmateriaal en veel plezier!" Uiteindelijk is het goed gekomen en ben ik nu bezig met mijn docentenopleiding.

Van een ding ben ik overigens wel teruggekomen (dat ik ook in jouw verhaal denk te lezen). Je bent vooral bezig met het begeleiden van de studenten en zorgen dat iedereen een beetje mee kan komen, dan dat je echt heel heftig ICT staat de doceren.

Mocht je de overstap echt overwegen, ga eens een dagje meedraaien met iemand. Goede ICT docenten zijn hard nodig, dus ik denk dat het ROC/MBO bij jou in de buurt je zeker wil helpen met zoiets.
Als je nog vragen hebt aan mij, geen probleem! Laat maar weten!

Succes met al je plannen!

[ Voor 0% gewijzigd door Leandera op 18-11-2021 22:13 . Reden: toevoeging, hart onder de riem ]

[Joppiez]

Dit topic is mij opgevallen omdat ik in een vergelijkbare situatie zit.
Ben zelf dan wel 31 jaar, zo 8,5 jaar geleden mijn bachelor informatica afgerond, full time gaan werken als Java programmeur, soort bore out ontwikkeld, ontslag en wo (pre)master CS gedaan, nu werk ik ondertussen alweer drie jaar als Java programmeur.

En het werk komt mij ondertussen echt de strot uit. Taken waar ik normaliter twee uur mee bezig ben kost mij nu onderhand twee dagen. Met tegenzin werken aan andermans code, nooit het gevoel hebben goed genoeg te zijn, het gevoel hebben dat er een soort slapende potentie in mij zit maar er bijna nooit uit wil komen. En nu zit ik op een punt dat het mij allemaal vrij weinig interesseert helaas.

Afgelopen tijd veel nagedacht over wat dit nou betekent voor mij en hoe ik hier aan kan werken. En ik ben er wel van overtuigd dat het prive leven vaak het probleem is, al dan niet onbewust. Daarbij is communicatie op het werk erg belangrijk en laat ik het op dat punt afweten. Het kan ook zijn dat ik het op een totaal andere boeg moet gooien, en alles drastisch moet veranderen in mijn leven. Zo denk ik nu ook aan emigreren naar Oost Europa, waar mijn vriendin vandaan komt. Maar vanuit carriere perspectief maak ik mij daar wel wat zorgen over, als je kijkt hoe het leven van programmeurs aldaar eruit ziet...

We zullen zien

[Bouke-p]

Herkenbaar, ik ben jaren lang militair bij de verbindingsdienst van de Landmacht geweest en na m'n diensttijd ben ik support specialist geworden bij een bedrijf dat software leverde aan de Politie.
Daarna ben ik bij een online media/marketing bedrijf aan de slag gegaan.
Leuk werk, grote speler op de wereldmarkt maar... Ik kreeg serieus last van het feit dat je met marketing nou niet echt wat bijdraagt aan de samenleving.

Nu werk ik als systeembeheerder bij de Politie en draag ik weer actief iets bij aan de bv Nederland.
Ook mooi is dat er voldoende doorgroei mogelijkheden zijn en er ook functies zijn waarbij je naast IT wat anders doet.

[anboni]

Herkenbaar. Dit gevoel had ik tot een maand of twee geleden ook. Ik heb de afgelopen 13 jaar in functies gewerkt waar ik ook "alles" deed en daar was ik ook wel klaar mee. Nu werk ik in een functie waar ik me veel meer ga specialiseren op een beperkt aantal onderwerpen. Daar heb ik de zin weer van teruggekregen.

[Looner]

Ik schrijf mijn ervaring ook eens kort en bondig op. Wellicht dat je er iets mee kunt.

Ik heb een tijd in Sydney Aus gewerkt als business Dev manager / calculator. In het begin leuk en lekker puzzelen. Na verloop van tijd geen zak meer aan. Toen ben ik daar 1x per week op de woensdag begonnen op een parkeerplaats wat te gaan rotzooien met de motor en oefeningen.

Anderen kwamen daar ook op af en die ben ik gaan helpen om hun beheersing wat meer op peil te krijgen en de examens die ze nog moesten afleggen succesvol af te ronden. Goede vrienden gemaakt en veel voldoening uit gehaald. Dit was voor mij de perfecte combinatie. Het plan was om daar uiteindelijk zelf wat serieus mee te gaan doen en die kantoorbaan op te zeggen.

Terug in NL begonnen als rij instructeur (motor), leukste baan die ik tot dusver heb gehad. En toch ga ik er weer uit, nu de IT in. Waarom? het is niet uitdagend, het is gewoon leuk. Mijn hersenen zijn zich enorm aan het vervelen. Daarnaast moet je in die branche idioot veel uren draaien voor een leuk basis salaris.

Mijn plan is nu om eenzelfde invulling te gaan doen als in Sydney. Een baan die de hersenen wat bezig gaat houden, en daarnaast het lesgeven houden waar het kan en dus toch nog wat met m`n passie aan de slag. Ik merkte in Sydney dat als er een paar aansluitende woensdagen wegvielen dat ik m`n hoofd niet goed leeg kon krijgen. Daardoor vond ik in die weken het werk ook veel zwaarder. Maar nu zonder "normaal" werk zijn m`n hersenen ongelukkig 😅.

Een beetje net als @Petje72

[onno oliver]

Lijstje maken voor je zelf waar je graag en in welke functie je zou willen werken?
Daarna je professioneel laten helpen door een coach.
Van uit de BV Nederland zijn er voor mensen boven de ?? speciale potjes subsidie.
(sorry kan het even niet vinden online hoe dit heet)

[PLAE]

Bouke-p schreef op zondag 21 november 2021 @ 00:13:
Leuk werk, grote speler op de wereldmarkt maar... Ik kreeg serieus last van het feit dat je met marketing nou niet echt wat bijdraagt aan de samenleving.

Nu werk ik als systeembeheerder bij de Politie en draag ik weer actief iets bij aan de bv Nederland.
Ook mooi is dat er voldoende doorgroei mogelijkheden zijn en er ook functies zijn waarbij je naast IT wat anders doet.

Dat lijkt mij toch vooral iets wat je jezelf wijsmaakt. vanuit die marketingrol maak je het mede mogelijk dat alle ambtenaren er kunnen zijn.

[Reacher]

Ik vind het vakgebied geweldig. De snelheid van ontwikkelingen, complete paradigma verschuivingen. Maar hoevaak ervaar je dat nu echt ? Vaak zit je als IT-er in de klachten-business. Zie je nog wel de spannende dingen in je vakgebied ? Of is de shit of yesterday je navigatie geworden in je vakgebied.

Ik ben een andere IT studie erbij gedaan doen. Het voelde voor mij ook als "is dit het ?". Uit mijn comfortzone, interactie met andere mensen, op zoek naar andere voor mij nog onbekende kennis binnen de IT.

Wanneer ik zeg studie, dan heb ik het niet over een certificaatje hier of daar. Maar een andere richting. Voor mij heeft het geholpen. Ik merkte ook dat ik heel zuur was geworden omdat ik veel te maken had met 'beheerders'. Dat zijn vaak mensen die ook de liefde voor het vakgebied zijn kwijt geraakt. Nu heb ik meer te maken met ontwikkelaars en dat vind ik voor nu erg prettig.

my 2 cents. Doe er je voordeel mee, kijk eens wat breder naar IT.

[hes20]

Vaak lees ik mee op het forum hier, maar zelden breng ik zelf iets bij.
Omdat deze post (net zoals bijna elke reageerder hier) zo herkenbaar is, wil ik nu toch ook even mijn mening delen.

Wat ik hier nog niet gelezen heb is het begrip van een 'gouden kooi' of 'gouden handboeien'.
BIJNA alles is perfect, waardoor je jezelf erg opgesloten voelt en het lijkt alsof er niets beters bestaat in de wereld. Weet dat er in IT altijd een weg terug is. Er is zo veel werkgelegenheid dat je altijd weer snel een gouden kooitje kan gaan opzoeken mocht er iets misgaan met je toekomstige keuze

Momenteel werk ik zelf 10 jaar bij mijn eerste en huidige werkgever en heb over niets objectief te klagen. Maar het gevoel is ook belangrijk, en daar klopt het niet meer. Nu had ik voor mezelf 2 keuzes.
De een is technisch doorgroeien naar een ander bedrijf. Uitdagender werk, complexer werk, specialisatie, enzovoort. Dit pad ben ik nu aan het kiezen, maar op lange termijn weet ik al dat ik op dezelfde muur zal botsen als nu.

De tweede optie is niet technisch groeien, maar persoonlijk groeien en zelfstandig ondernemer worden. Dit wilde voor mij zeggen (ik werk in IT consultancy) klanten zoeken van een kleinere omvang, maar wel heel veel voldoening halen omdat je voorzelf werkt. Van IT in een multinational voor een baas werken, naar de bakker en slager op de hoek voor jezelf... Het kan een heel andere insteek zijn. (want realistisch ben ik wel, consultancy als individu bij een grote firma gaan uitvoeren is misschien niet aan de orde, tenzij je natuurlijk een echte specialist bent in één vakgebied).

Als je snel dingen beu wordt, is van klant naar klant springen voor eigen rekening misschien wel een oplossing Een andere sector dan IT opzoeken lijkt me persoonlijk niet echt de juiste oplossing, want daar ga je naar mijn inziens net hetzelfde ervaren. Het is natuurlijk een grote stap, en de eerste maanden zullen keihard zijn, maar misschien is dat net wat je nodig hebt. Ik ga de stap maken NA mijn volgende ervaring bij een grote firma, waar ik mijn wereld eerst ga verruimen. Een langetermijnvisie hebben kan dus ook enorm helpen. Dit in tegenstelling van dag tot dag leven, zoals je vermoedelijk nu ook doet, net als ik deed.

En zoals ik eerder al aanhaalde, de stap terug is eenvoudig gemaakt. We hebben niet echt veel te verliezen, op een paar maandlonen na dan...

[gotangclan]

Zowel voor als na mijn carrière switch (naar de IT), dit laatste wat ik echt heb gedaan omdat daar mijn passie ligt, heb ik het nooit echt lang uitgehouden bij een werkgever. Een halfjaartje, dan ben ik er meestal wel weer klaar mee. Vaak merk ik dat na zo'n periode de uitdaging significant afneemt.

Nu als freelancer (software development) is het toekomst perspectief gewoon beter: heb je het gezien in je huidige opdracht, dan is het vaak hooguit een maand of 2-3 wachten voordat die afgerond is en je weer naar de volgende opzoek kan. Uiteraard kan dat ook eerder, maar dat moet je niet te vaak doen

Daarnaast heb ik echt te weinig aan 20-25 vakantiedagen in een jaar; doe mij maar een maand of 3. Het freelancen is daarin wel echt de ideale uitkomst geweest voor mij.

[Ronwiel]

Interessant om mee te lezen hoe iedereen er op een andere manier naar kijkt.

@Xanthine misschien toch nog een aanvulling. Je omschrijft een privé situatie met een bepaald prijskaartje. Bedenk dat je daar wellicht ook een stap terug kan doen. Check bijv. de documentaire https://www.netflix.com/nl/title/80114460. Die stroming gaf mij het inzicht dat je echt met minder af kan. En als dat lukt (een kleiner huis, minder op vakantie, etc.) kan je de eisen aan je werk verlagen.

Overigens loop ik ook met hetzelfde probleem rond. 5 a 10 jaarwerkervaring in digital marketing. Ik werk voor een maatschappelijk betrokken organisatie en heb een prima salaris. Komt bij dat ik vier dagen werk en veel vrije dagen heb.

En toch heb ik totaal geen fut om te werken. Voor mij speelt ook mee dat het thuiswerken echt een drama is. Voorheen zat ik 50% van de tijd in overleg, creatieve sessies met collega's etc. En nu zit ik 8 uur per dag naar een scherm te turen. En met het hybride werken ben ik bang dat we nog maar zelden teruggaan naar fysiek meetings.

Lastig, zelf overweeg ik om met m'n handen te gaan werken. Bijv. als elektricien. Redelijk wat zij instroom trajecten beschikbaar. Stof tot nadenken!

[Tk55]

Xanthine schreef op dinsdag 16 november 2021 @ 11:18:
Dank allemaal voor jullie reacties.

Na alles te lezen en er eens een nachtje over te brainstormen kom ik tot volgende stappen:

- Ik ga allereerst werken aan mijn mentale en fysieke gezondheid, dit door een leven op te bouwen buiten het werk zoals sommigen zeiden. Als ik hier hulp bij nodig heb ga ik ook een psycholoog raadplegen, zeker gezien ik enorm slecht met gevoelens om kan gaan.

- Na x aantal maanden zal ik opnieuw de situatie bekijken, maar hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik naar het onderwijs neig te gaan. Ik vind het enorm jammer dat de IT kennis van jongeren jaar na jaar afneemt. Als ik een combinatie van ICT coördinator met lesgeven zou kunnen doen zou dat ideaal zijn. Voor een klas staan is ook buiten mijn comfort zone, maar dat is een uitdaging die ik wel aan wil gaan omdat ik er ook in geloof dat ik leerlingen iets kan bijbrengen. Ook praktisch is het haalbaar want (normaal gezien) nemen ze mijn gewerkte jaren over zodat ik met een aanvaardbaar loon kan starten. Mijn partner werkt ook in het onderwijs dus als we dan beiden tijdens schoolvakanties thuis kunnen zijn is ook wel een bonus waarvoor ik graag wat loon inlever.

Mooie terugkoppeling!

Kun je niet parttime werken in de ICT en parttime lesgeven? Of een baan vinden waarbij de. combinatie mogelijk is. Een deel van mijn werk is bijvoorbeeld trainingen geven. Dat vind ik hartstikke leuk maar zou ik ook weer niet elke dag willen doen. Juist die combinatie vind ik prettig. Het zou een goede manier zijn om het lesgeven te proberen, zonder gelijk veel zekerheid op te geven.

Je zegt dat je nu bij een middelgrote multinational werkt, maar past dat wel goed bij je? Ik ervaar binnen grotere (internationale) organisaties namelijk veel trage processen, veel politiek en vaak weinig ambitie. Bij kleinere organisaties is dat weer heel anders, met meer vrijheden, verantwoordelijkheden en ambities. Natuurlijk heeft dat een keerzijde, maar het is het overwegen waard. Ook zijn er kleine organisaties met goede voorwaarden én misschien zelfs extra perks zoals deels kunnen lesgeven.