Let op! Als je dit leest op het toilet ga je vragen krijgen waarom je zo lang weg was!
Inleiding
Naast eventuele laadstress ervaren sommige mensen ook keuzestress rondom de wereld van de automobielen.
Maar hoe kan je nou keuzestress hebben in de steeds groeiende wereld van de automobielen
Voor mij een solide vraag om aan mijzelf te stellen...
Het geval apart...
Laat ik dan nu net even die vreemde eend in de bijt zijn, die door de zelfgecreëerde bomen het zelf geplante bos niet meer kan zien..
Ik zie zoveel moois en minder moois om mij heen dat ik het niet zozeer meer weet te vinden....gelukkig is alleen het zoeken al een feestje...zeker nu alle merken een "stel hier je auto samen" functie aanbieden...heerlijk!
De geschiedenis
Zoals vele mensen bezit ik al een auto sinds ik mijn rijbewijs gehaald heb. Na eerst een weekje of 4 in de auto van mijn vader door NL rondgetuft te hebben, een zeer fraaie Ford Escort 1.6 met bijbehorende roestgaten, deuken en hokkende en stotende koppeling/gaspedaal, heb ik daar mijn eerste eigen auto aangeschaft.
Voor het weledele bedrag van 250 gulden wist ik een Ford Fiesta 1.1 met 55pk te kopen. Blij als een klein kind stapte ik in een auto waarvan de lichten niet werkte, er geen dashboard verlichting was, de banden eerder slicks waren dan normale banden voor op de openbare weg, laat staan dat voor dit bedrag de brandstofmeter het deed.
Maar enfin, ik was zo blij als een kind en reed er overal mee naartoe, vrienden in de auto en gaan...zo af en toe met een jerrycan vol met benzine terug lopen naar mijn auto omdat de tank weer eens leeg was en uiteraard het nodige gepruttel horen onder de motorkap omdat er weer eens een slang losgeschoten was.
Helaas, na 4 maanden mocht ik het Fordje begraven...deze had een aantal paaltjes na een slippartij niet overleeft....
Maar eenmaal een auto, altijd een auto....dus ik ging met mijn zuurverdiende centjes weer op zoek naar een nieuw slachtoffer. Dit keer in de vorm van een Daihatsu Charade...wederom een 1.1 met het vermogen van "niet vooruit te branden". Kosten? 200 euro! Dealtje!
Door mijn eigen stickeractie op de motorkap van de Charade werd het voertuig omgedoopt tot "De Gier" en daar ging ik weer hoor, vrienden in de auto en hotsenklotsen van A naar B. Heerlijk!
Helaas bleek het voertuig niet opgewassen tegen een stoplichtsprintje met een Suzuki Alto...door het brute geweld van alle PK's onder de motorkap scheurde 1 van de koelvloeistofbuizen en knalde er een scheur van onder naar boven in het gigantische motorblok wat er onder de kap lag. Jammerlijk verloor ik het sprintje wel van deze zeer brute en snelle Alto uit het jaar 1988. De volgende stop : De sloperij.
En zo was nummer 2 gesneuveld...zoektocht naar nummer 3 kon beginnen..
Deze liet helaas wat op zich wachten...mede ook door het ontbreken van de benodigde middelen daarvoor (armlastige student)...en daar was Paps zijn auto dan weer....in dit geval een mooie Golf 2 Synchro, de lage versie...vele malen beter dan het voorgaande hok. Volledig niet voorzien van stuurbekrachtiging en de auto bleef ook lekker koud door de ontbrekende airconditioning.... van de ontbrekende elektrische ramen kreeg je flinke spierballen en was de luchtvochtigheid een stevige 75%.....
En toen was daar ineens een hele mooie, betaalbare, youngtimer in de vorm van een wereldse Volkswagen Scirocco MK2 GTX16v, een aantal jaren daarvoor vers geïmporteerd uit het onbekende land Duitsland.
Een monsterlijke auto, 139pk op de krukas, van 0 naar een rammelende 100km/h binnen 7,8 seconde en ook zeker een vierzitter....als de personen achterin geen benen hadden.
Deze auto bleek een stuk beter in elkaar te zitten dan de auto's waarin ik hiervoor gereden had...door deze auto kwam ik in aanraking met de tuning scene en later zelfs de racing scene (op een blauwe maandag)...maar vooral ; Meetings, heel veel meetings, heerlijk!
Na wat meer kennis opgedaan te hebben, had ik zeer veel aan dit beestje versleuteld, zonder aan het uiterlijk te zitten...een zogenaamde sleeper. In haar hoogtij trok het beestje, met een nieuwe versnellingsbak, aangepakt motorblok en uitlaatsysteem een kleine 172pk op de krukas. Deed ze het 0 naar 100 sprintje in een tamelijke 6,5e seconden en stokte de topsnelheid op 235km/h.
Dit alles, wederom, zonder airco, zonder elektrische ramen, zonder stuurbekrachtiging. Gewoon een rauwe auto, ideaal als eerste sportauto.
Na 4,5 mooie jaren samen had ik het besluit genomen, of eigenlijk, mijn vriendin had het besluit genomen, dat de auto verkocht moest gaan worden. Op naar een nieuwe uitdaging...en laat de opvolgende voertuigen een stuk minder interessant zijn dan de hieraan voorafgaande....
Van een Volkswagen Polo 6N2 (verlaagd, mooie velgjes, maar niet vooruit te branden) de stap gemaakt naar een Ford Focus Titanium editie, waar ik nog een jaar of 5 met enige plezier in gereden heb...
En toen kwam het moment daar...gezinsuitbreiding..dus de noodzaak voor een grotere auto...en tja...wat is er leuker dan gewoon echter helemaal zelf een auto samenstellen, bestellen en wachten tot deze geleverd word bij de dealer....ik kon niet wachten...
Na een hoop getob met als uitgangspunt een station, kwam daar de keuze te liggen op een Opel Insignia 1.6T Sports Tourer. Deze 170pk tellend slagschip voor op de weg brengt mij op het moment nog steeds dagelijks naar waar ik moet zijn.
Met een heuse 1 liter op 13 kilometer gemiddeld, tuf ik in dit 1.600 kilo wegende monster op de weg zeer relaxed van A naar B en naar C om vervolgens bij D,E of F uit te komen...1 woord : briljant.
Van alle gemakken voorzien : Vol lederen verwarmde elektrisch verstelbare stoelen met koude lucht doorvoer, climate control, volledig digitaal dashboard, wegklapbare trekhaak, dab+ radio, android auto, winterpakket, 17" lichtmetaal met brede sloffen er omheen...ge-wel-dig!
Maarja, dit slagschip is dan ook wel de zwaarste in zijn klasse...er weegt er geen 1 meer...zelfs enkele EV's zijn lichter dan dit moederschip....maarja, dat verklaard wel waarom deze mammoet overheerlijk op de weg ligt....en waarom ik ondertussen, terwijl mijn rijgedrag een stuk rustiger is geworden, wel al aan mijn 3e setje banden toe ben...banden van 250 ekkies per stuk...en dat met het jonge bouwjaartje 11-2016.....
Maar heeft moeder de gans dan ook nadelen? Ja, dat heeft ze zeker...naast dat ze zwaar is, en daardoor net eventjes iets meer aan wegenbelasting kost per maand...zuipt ze aardig wat brandstof weg door dit gewicht en de manier waarop de motor is opgebouwd...een 1.6 met een beste turbo, die je weg hoort suizen zodra je het pedaal intrapt...een kleine 100 euro voor een volle tank om de 2 weken is toch wel een redelijke reden om eens verder te kijken....zeker als je weet dat er sinds 2016 slechts 61.000km mee verreden is...
De keuzestress
Maar wat is dan nu het probleem? Je rijdt immers in een prima auto, bijna helemaal van deze tijd...niets te klagen toch?
Tja....wel dus....
Ondanks dat ik in een fijne auto rond rij begint de auto ondertussen te "groot" te worden. De kinderen worden groter, we hoeven minder spullen mee op reis te nemen en 99% van de tijd ben ik de enige die in dit voertuig zit.
Het grootste probleem in deze waslijst aan keuzes is wat ik dan precies wil, wil ik nou een kleinere auto, of juist een grotere, wil ik een hoge of een lage auto, wil ik elektrisch of wil ik fossiele brandstoffen, wil ik een duur A-merk of is een goedkoper merk prima te doen...wat zijn nu eigenlijk mijn eisen, wensen, mijn willens....
De opties
Waar moet een auto dan eigenlijk aan voldoen? Tja...eigenlijk wil je er niet op achteruit gaan.... maar als je dan al in de meest luxe auto van een topmerk rond rijdt...wat kan een ander merk dan meer bieden? Of gaan we juist voor een beetje minder, om het geld wat daar mee te besparen valt uit te geven aan weer andere nieuwere opties....
Wat mijn persoonlijke voorkeuren heeft is eigenlijk wel simpel....de auto moet voldoende ruimte bieden, zowel voorin als achterin, voor iemand van mijn lengte...het weledele getal 1,91m.
De kofferbak moet ruim genoeg zijn om gesloten en wel mee op vakantie te gaan, waarbij alle spullen van mijn volledige gezin hierin kwijt kan en ik niet de behoefte aan een dakkoffer heb...
Een trekhaak moet ook zeker aanwezig zijn, dit om lekker de fietsendrager op te gooien, een kleine aanhanger te monteren of zelfs de caravan er (eventueel) achter te hangen....
Climatronic is een must, verwarmde zetels maken mij niet zoveel uit. Voorruitverwarming is een mooie optie, maar niet noodzakelijk, leren bekleding is ook wel een must en het mag voor nu, na jaren handgeschakeld te hebben gereden, best wel een automaatje worden. Mijn DAB+ mag er wel uit....alles is nu toch spotify...maar het digitale dashboard vind ik dan wel weer erg praktisch en mooi.
Zucht...zoals je ziet noem ik de opties op waarbij ik eigenlijk wel bij elk merk en vrijwel elk type terecht kan...
Laten we dan eens naar de prijs kijken...want daar word het leuk...een auto kan 12.000 euro mogen kosten, of 50.000 euro...het maakt niet echt uit, zolang hij maar lang mee kan gaan.....
Ik heb mijzelf op de 1 of andere manier in het hoofd gehaald dat als ik een auto niet zelf kan betalen, dan koop ik hem niet. Dus leasen is uit den boze, of zelfs lenen voor een voertuig...brrr.... ik krijg er al de kriebels van als ik er aan denk...
Moet de auto weer nieuw zijn, of mag het er 1 zijn waar de kop van af is? Tja...nieuw kopen doe ik niet meer....de afschrijving is overweldigend op het moment dat ik de showroom uit rij...dat hoeft voor mij niet meer. Dan maar een showroom modelletje...of een mooie tweedehands met de kop er van af....
Dan de kleur...ik ben zo kleurenscheel als maar kan...groen is bij mij geel en oranje is bij mij rood....ook paar s en roze doen het erg leuk...zucht...
De conclusie
Ik ben een drama met het vinden van een juiste auto, omdat de keuze te groot is...
Hoe doen jullie dit? Bepalen welke auto geschikt is voor je. Waar heb jij je keuze op gebaseerd? Wat waren je vereisten? Waar heb je concessies gedaan en waar juist niet, en waarom dan?
De TLDR;
Ik wil een nieuwe auto, maar weet niet welke en kan daartussen ook geen keuze maken omdat de vele merken teveel op elkaar lijken...
Inleiding
Naast eventuele laadstress ervaren sommige mensen ook keuzestress rondom de wereld van de automobielen.
Maar hoe kan je nou keuzestress hebben in de steeds groeiende wereld van de automobielen
Voor mij een solide vraag om aan mijzelf te stellen...
Het geval apart...
Laat ik dan nu net even die vreemde eend in de bijt zijn, die door de zelfgecreëerde bomen het zelf geplante bos niet meer kan zien..
Ik zie zoveel moois en minder moois om mij heen dat ik het niet zozeer meer weet te vinden....gelukkig is alleen het zoeken al een feestje...zeker nu alle merken een "stel hier je auto samen" functie aanbieden...heerlijk!
De geschiedenis
Zoals vele mensen bezit ik al een auto sinds ik mijn rijbewijs gehaald heb. Na eerst een weekje of 4 in de auto van mijn vader door NL rondgetuft te hebben, een zeer fraaie Ford Escort 1.6 met bijbehorende roestgaten, deuken en hokkende en stotende koppeling/gaspedaal, heb ik daar mijn eerste eigen auto aangeschaft.
Voor het weledele bedrag van 250 gulden wist ik een Ford Fiesta 1.1 met 55pk te kopen. Blij als een klein kind stapte ik in een auto waarvan de lichten niet werkte, er geen dashboard verlichting was, de banden eerder slicks waren dan normale banden voor op de openbare weg, laat staan dat voor dit bedrag de brandstofmeter het deed.
Maar enfin, ik was zo blij als een kind en reed er overal mee naartoe, vrienden in de auto en gaan...zo af en toe met een jerrycan vol met benzine terug lopen naar mijn auto omdat de tank weer eens leeg was en uiteraard het nodige gepruttel horen onder de motorkap omdat er weer eens een slang losgeschoten was.
Helaas, na 4 maanden mocht ik het Fordje begraven...deze had een aantal paaltjes na een slippartij niet overleeft....
Maar eenmaal een auto, altijd een auto....dus ik ging met mijn zuurverdiende centjes weer op zoek naar een nieuw slachtoffer. Dit keer in de vorm van een Daihatsu Charade...wederom een 1.1 met het vermogen van "niet vooruit te branden". Kosten? 200 euro! Dealtje!
Door mijn eigen stickeractie op de motorkap van de Charade werd het voertuig omgedoopt tot "De Gier" en daar ging ik weer hoor, vrienden in de auto en hotsenklotsen van A naar B. Heerlijk!
Helaas bleek het voertuig niet opgewassen tegen een stoplichtsprintje met een Suzuki Alto...door het brute geweld van alle PK's onder de motorkap scheurde 1 van de koelvloeistofbuizen en knalde er een scheur van onder naar boven in het gigantische motorblok wat er onder de kap lag. Jammerlijk verloor ik het sprintje wel van deze zeer brute en snelle Alto uit het jaar 1988. De volgende stop : De sloperij.
En zo was nummer 2 gesneuveld...zoektocht naar nummer 3 kon beginnen..
Deze liet helaas wat op zich wachten...mede ook door het ontbreken van de benodigde middelen daarvoor (armlastige student)...en daar was Paps zijn auto dan weer....in dit geval een mooie Golf 2 Synchro, de lage versie...vele malen beter dan het voorgaande hok. Volledig niet voorzien van stuurbekrachtiging en de auto bleef ook lekker koud door de ontbrekende airconditioning.... van de ontbrekende elektrische ramen kreeg je flinke spierballen en was de luchtvochtigheid een stevige 75%.....
En toen was daar ineens een hele mooie, betaalbare, youngtimer in de vorm van een wereldse Volkswagen Scirocco MK2 GTX16v, een aantal jaren daarvoor vers geïmporteerd uit het onbekende land Duitsland.
Een monsterlijke auto, 139pk op de krukas, van 0 naar een rammelende 100km/h binnen 7,8 seconde en ook zeker een vierzitter....als de personen achterin geen benen hadden.
Deze auto bleek een stuk beter in elkaar te zitten dan de auto's waarin ik hiervoor gereden had...door deze auto kwam ik in aanraking met de tuning scene en later zelfs de racing scene (op een blauwe maandag)...maar vooral ; Meetings, heel veel meetings, heerlijk!
Na wat meer kennis opgedaan te hebben, had ik zeer veel aan dit beestje versleuteld, zonder aan het uiterlijk te zitten...een zogenaamde sleeper. In haar hoogtij trok het beestje, met een nieuwe versnellingsbak, aangepakt motorblok en uitlaatsysteem een kleine 172pk op de krukas. Deed ze het 0 naar 100 sprintje in een tamelijke 6,5e seconden en stokte de topsnelheid op 235km/h.
Dit alles, wederom, zonder airco, zonder elektrische ramen, zonder stuurbekrachtiging. Gewoon een rauwe auto, ideaal als eerste sportauto.
Na 4,5 mooie jaren samen had ik het besluit genomen, of eigenlijk, mijn vriendin had het besluit genomen, dat de auto verkocht moest gaan worden. Op naar een nieuwe uitdaging...en laat de opvolgende voertuigen een stuk minder interessant zijn dan de hieraan voorafgaande....
Van een Volkswagen Polo 6N2 (verlaagd, mooie velgjes, maar niet vooruit te branden) de stap gemaakt naar een Ford Focus Titanium editie, waar ik nog een jaar of 5 met enige plezier in gereden heb...
En toen kwam het moment daar...gezinsuitbreiding..dus de noodzaak voor een grotere auto...en tja...wat is er leuker dan gewoon echter helemaal zelf een auto samenstellen, bestellen en wachten tot deze geleverd word bij de dealer....ik kon niet wachten...
Na een hoop getob met als uitgangspunt een station, kwam daar de keuze te liggen op een Opel Insignia 1.6T Sports Tourer. Deze 170pk tellend slagschip voor op de weg brengt mij op het moment nog steeds dagelijks naar waar ik moet zijn.
Met een heuse 1 liter op 13 kilometer gemiddeld, tuf ik in dit 1.600 kilo wegende monster op de weg zeer relaxed van A naar B en naar C om vervolgens bij D,E of F uit te komen...1 woord : briljant.
Van alle gemakken voorzien : Vol lederen verwarmde elektrisch verstelbare stoelen met koude lucht doorvoer, climate control, volledig digitaal dashboard, wegklapbare trekhaak, dab+ radio, android auto, winterpakket, 17" lichtmetaal met brede sloffen er omheen...ge-wel-dig!
Maarja, dit slagschip is dan ook wel de zwaarste in zijn klasse...er weegt er geen 1 meer...zelfs enkele EV's zijn lichter dan dit moederschip....maarja, dat verklaard wel waarom deze mammoet overheerlijk op de weg ligt....en waarom ik ondertussen, terwijl mijn rijgedrag een stuk rustiger is geworden, wel al aan mijn 3e setje banden toe ben...banden van 250 ekkies per stuk...en dat met het jonge bouwjaartje 11-2016.....
Maar heeft moeder de gans dan ook nadelen? Ja, dat heeft ze zeker...naast dat ze zwaar is, en daardoor net eventjes iets meer aan wegenbelasting kost per maand...zuipt ze aardig wat brandstof weg door dit gewicht en de manier waarop de motor is opgebouwd...een 1.6 met een beste turbo, die je weg hoort suizen zodra je het pedaal intrapt...een kleine 100 euro voor een volle tank om de 2 weken is toch wel een redelijke reden om eens verder te kijken....zeker als je weet dat er sinds 2016 slechts 61.000km mee verreden is...
De keuzestress
Maar wat is dan nu het probleem? Je rijdt immers in een prima auto, bijna helemaal van deze tijd...niets te klagen toch?
Tja....wel dus....
Ondanks dat ik in een fijne auto rond rij begint de auto ondertussen te "groot" te worden. De kinderen worden groter, we hoeven minder spullen mee op reis te nemen en 99% van de tijd ben ik de enige die in dit voertuig zit.
Het grootste probleem in deze waslijst aan keuzes is wat ik dan precies wil, wil ik nou een kleinere auto, of juist een grotere, wil ik een hoge of een lage auto, wil ik elektrisch of wil ik fossiele brandstoffen, wil ik een duur A-merk of is een goedkoper merk prima te doen...wat zijn nu eigenlijk mijn eisen, wensen, mijn willens....
De opties
Waar moet een auto dan eigenlijk aan voldoen? Tja...eigenlijk wil je er niet op achteruit gaan.... maar als je dan al in de meest luxe auto van een topmerk rond rijdt...wat kan een ander merk dan meer bieden? Of gaan we juist voor een beetje minder, om het geld wat daar mee te besparen valt uit te geven aan weer andere nieuwere opties....
Wat mijn persoonlijke voorkeuren heeft is eigenlijk wel simpel....de auto moet voldoende ruimte bieden, zowel voorin als achterin, voor iemand van mijn lengte...het weledele getal 1,91m.
De kofferbak moet ruim genoeg zijn om gesloten en wel mee op vakantie te gaan, waarbij alle spullen van mijn volledige gezin hierin kwijt kan en ik niet de behoefte aan een dakkoffer heb...
Een trekhaak moet ook zeker aanwezig zijn, dit om lekker de fietsendrager op te gooien, een kleine aanhanger te monteren of zelfs de caravan er (eventueel) achter te hangen....
Climatronic is een must, verwarmde zetels maken mij niet zoveel uit. Voorruitverwarming is een mooie optie, maar niet noodzakelijk, leren bekleding is ook wel een must en het mag voor nu, na jaren handgeschakeld te hebben gereden, best wel een automaatje worden. Mijn DAB+ mag er wel uit....alles is nu toch spotify...maar het digitale dashboard vind ik dan wel weer erg praktisch en mooi.
Zucht...zoals je ziet noem ik de opties op waarbij ik eigenlijk wel bij elk merk en vrijwel elk type terecht kan...
Laten we dan eens naar de prijs kijken...want daar word het leuk...een auto kan 12.000 euro mogen kosten, of 50.000 euro...het maakt niet echt uit, zolang hij maar lang mee kan gaan.....
Ik heb mijzelf op de 1 of andere manier in het hoofd gehaald dat als ik een auto niet zelf kan betalen, dan koop ik hem niet. Dus leasen is uit den boze, of zelfs lenen voor een voertuig...brrr.... ik krijg er al de kriebels van als ik er aan denk...
Moet de auto weer nieuw zijn, of mag het er 1 zijn waar de kop van af is? Tja...nieuw kopen doe ik niet meer....de afschrijving is overweldigend op het moment dat ik de showroom uit rij...dat hoeft voor mij niet meer. Dan maar een showroom modelletje...of een mooie tweedehands met de kop er van af....
Dan de kleur...ik ben zo kleurenscheel als maar kan...groen is bij mij geel en oranje is bij mij rood....ook paar s en roze doen het erg leuk...zucht...
De conclusie
Ik ben een drama met het vinden van een juiste auto, omdat de keuze te groot is...
Hoe doen jullie dit? Bepalen welke auto geschikt is voor je. Waar heb jij je keuze op gebaseerd? Wat waren je vereisten? Waar heb je concessies gedaan en waar juist niet, en waarom dan?
De TLDR;
Ik wil een nieuwe auto, maar weet niet welke en kan daartussen ook geen keuze maken omdat de vele merken teveel op elkaar lijken...
Wabbawabbawabbawabba