Ervaringen pup kiezen uit een nest

[Leia]

Beste Allemaal,

Mijn hele leven lang hebben wij altijd honden gehad thuis (boomer, berner sennen, Friese stabij, Lhasa Apso heel gevarieerd). Nu woon ik een tijd op mezelf en ben ik situationeel gezien klaar voor een eerste eigen hond. Het hondje is al geboren, nu 4 weken oud, een gezellig nest van 6.

Mijn probleem op dit moment is dat ik van de fokker de eerst keus heb, wat heel aardig is, alleen ik ben iemand die soms lastig kan kiezen, wellicht is dat mijn slechtste eigenschap.

En omdat dit mijn eerste eigen hond gaat worden heb ik ook geen ervaring met het kiezen van een pup (dat deden mijn ouders immers of de fokker of gezamenlijk).

Zelf heb ik 'keuzestress' tussen 2 van de pups. Eentje is absoluut de mooiste qua tekening, maar deze lijkt wat minder aanhankelijk dat de andere.

Hoe maken jullie keuzes wat een pup betreft? Waar let je op? Uiterlijk of karakter? Je gevoel? In hoeverre is karakter op deze leeftijd uberhaupt al gevormd? Misschien is over 4 weken de andere pup wel wat meer open/aanhankelijker dan de ander naar mij toe.

Jullie ervaring zou mij goed op weg kunnen helpen met het maken van mijn keuze. De goede keuze lijkt me belangrijk want ik hoop toch zo'n 15 jaar van mijn nieuwe maatje te mogen genieten

Groetjes!

(Wilde dit eigenlijk op een hondenforum plaatsen maar de ene is momenteel van server aan het wisselen en de ander laat me niks posten. Hopelijk zijn hier ook ervaringsdeskundigen/kenners aanwezig)

[Heroic_Nonsense]

Leuk en lastig tegelijk!

Wij (gezin; vriendin en ik individueel ervaring met honden uit onze jeugd maar voor beiden eerste eigen hond) keken naar wat voor een karakter het best in ons gezin past. Dat is in beginsel vooral afhankelijk van het ras en of je een reu of teefje hebt, maar onderling verschillen de pups ook. De fokker weet daar het meeste van; die obeserveert hoe de pups onderling met elkaar omgaan in het nest.

Wil je haantje-de-voorste, of heb je liever een rustigere pup. Of de meer onderzoekende die steeds uit de puppybench ontsnapt. Of de pup die je altijd onder de andere pup vandaan moet toveren omdat hij het prima vind dat e bovenop hem zitten. Of kies je juist de pup die het eerst naar je toekomt als je op je knieën voor ze gaat zitten?

Het geeft je een eerste indruk van hoe een pup is. Maar het karakter kan ook omslaan: die rustige pup kan in de puberteit (vanaf een maand of 5, afhankelijk van het ras) opeens omslaan in een stuiterbal. Omgekeerd zal dat niet vaak voorkomen.

Succes!

[HMaster_II]

Ik heb van huis uit ervaring met de verkoop van nesten pups. Bouviers voor de bewaking/knpv sport.

Als je een pup wil, denk dan zelf goed na of je een "andermans vriendje" wil of een "scherpe" voor huis/object bewaking. Let bijvoorbeeld op bij het kijken naar het groepje honden-kleuters of er eentje tussen zit die op een afstandje de boel observeert. Dat is vaak de gene die je als scherp (waaks) kan bestempelen. Die is vaak ook meer een vechter binnen de groep. Wil je echt een huishond/dweil, kijk dan naar de hondjes die meteen vooraan bij het hek staan te kwispelen. En die bijna over het hek klimmen om bij je op schoot te zitten.

Ga vooral af op je gevoel...en je doelkeuze.

[Excalibaard]

Leuk! Wij (vrouw en ik; beide met honden ervaring uit ouderlijk huis) hebben een jaar geleden onze eerste pup uitgekozen (Dwergpincher), nestje van 4, zelfde dilemma. Mijn vrouw en ik klikten met verschillende hondjes, wat het ook wat lastiger maakte.

Karakter zit verwoven met het ras dat je uitzoekt en of het een reu of teefje is, en je kunt misschien nog iets specifieker kijken naar hun gedrag in het nestje of kleine tekenen in het uiterlijk. De fokker zal dat het beste weten, die is er immers altijd bij.
De pup die ik leuk vond was wat dikker, wellicht een teken dat die wat meer de baas is en zo dus meer eten kon verzamelen. De pup die zij leuk vond kwam eerst heel hard aangerend, maar lag toch liever bij zijn moeder in de mand en kwam soms voorzichtig even kijken. Hij was ook de enige bruine terwijl de rest allemaal black&tan waren, en daardoor ook degene die er altijd op werd gepakt om te knuffelen.
Uiteindelijk hebben we gewoon op gevoel besloten om de bruine te nemen, ook al leek die eerst wat minder aanhankelijk en meer op zijn slaapplek gesteld. Maar nu is hij niets liever dan naast zijn baasjes op de bank (en als hij geen toestemming krijgt, op het kleed).

Veel belangrijker of je een gehoorzame/leuke hond krijgt ligt niet zo zeer aan zijn karakter, maar aan de opvoeding en traumatische ervaringen die ze kunnen (zijn) op(ge)lopen door omstandigheden, bijv. in een asiel terecht komen, andere loslopende onopgevoede honden, broodfokkers die ze allemaal in een schuur houden, dat soort dingen. Ik zou dus vragen aan de fokker wat een beetje hun karakters zijn en dan gaan met je gevoel.

[ Voor 8% gewijzigd door Excalibaard op 17-09-2021 16:14 ]

[wiemelen]

Zoals door anderen al vermeld, eerst voor je zelf uitmaken wat voor een type hond je wil.
Reu of teef ... heel aanhankelijk of net wat zelfstandiger ... andere karaktertrekken ... uiterlijk (tekening/kleur/etc).
En dan dit ook eens voorleggen aan de fokker. Zij hebben daar vaak ook goed inzicht in.

[Will_M]

De meest actieve pup nú (met 4 weken), en dan tot aan minimaal 3 maanden (12 á 13 weken) bij de teef laten.

Vaak worden de pups tegenwoordig helaas al met ± 10 weken of zelfs nog jonger uit het nest verkocht terwijl ze in die paar weken éxtra zó ontzettend veel van de 'oude' én elkaar kunnen en vooral ook gáán leren qua roedelvorming.

[ Voor 6% gewijzigd door Will_M op 17-09-2021 16:17 ]

[Leia]

Leuk dat jullie je verhalen met me delen! Daar heb ik wel wat aan, bedankt

Wat ik al weet is dat ik voor een teefje ga. En qua karakter zoek ik eigenlijk een hondje dat aanhankelijk is en naast me op de bank kruipt als dat mag, maar tevens enige zelfstandigheid bezit zodat af en toe even alleen thuis zijn ook mogelijk is. Een waakse hond hoeft voor mij zeker niet, kan mezelf wel goed beschermen en dan krijg ik denk ik ruzie met de buren

[Fiber]

Waarom niet allebei nemen...?

[Anoniem: 39993]

Fiber schreef op vrijdag 17 september 2021 @ 17:49:
Waarom niet allebei nemen...?

Nou, ik kan me heel snel al zo'n 1000 redenen bedenken. Misschien zelfs wel méér.

TS is alleen. Dat is hier wel een voordeeltje. Wij willen ook weer een hond, maar onze dochter heeft nog wat problemen met onbekende wat oudere pups. Laatst bij een nestje Spaniel Poodle gekeken en dat klikte niet omdat ze al 17 weken waren en natuurlijk erg druk. Dat klikte dus niet. Ik was eigenlijk de enige die wel een klik had met 1 van de pups. Waarschijnlijk werkt een kennismaking op bijvoorbeeld 6 weken beter. We wachten nog heel even voor we weer een poging gaan doen.

[vhal]

wiemelen schreef op vrijdag 17 september 2021 @ 16:10:
Zoals door anderen al vermeld, eerst voor je zelf uitmaken wat voor een type hond je wil.
Reu of teef ... heel aanhankelijk of net wat zelfstandiger ... andere karaktertrekken ... uiterlijk (tekening/kleur/etc).
En dan dit ook eens voorleggen aan de fokker. Zij hebben daar vaak ook goed inzicht in.

Daarnaast zijn er genoeg fokkers die bepalen welke pup het meest geschikt is voor iemand of zelfs de keus voor jou maken. Het selecteren op kleur is dan van ondergeschikt belang. Dan wordt het eerst 10 keer kijken, de fokker weet wel een beetje wat voor persoon iemand is en vervolgens krijg je er 1 toegewezen die het beste bij jou past.

[ Voor 11% gewijzigd door vhal op 17-09-2021 18:16 ]

[Leia]

Fiber schreef op vrijdag 17 september 2021 @ 17:49:
Waarom niet allebei nemen...?

Haha als dat eens zou kunnen. Nee dat zit er niet in helaas, alle pups zijn al vergeven en dat zou voor nu wat te veel zijn.

[D.deJong]

Wij hebben destijds eigenlijk de keuze door de pup laten doen, het klinkt vreemd en zal zeker niet altijd zo gaan maar de pup ging bij mijn toen nog 5 jarige dochter op schoot liggen en viel in een diepe slaap en de keus was dus snel gemaakt. Wij hebben in de afgelopen 11 jaar nog nooit een seconde spijt gehad van die keuze.
Vorig jaar zomer hebben wij de keuze gemaakt om een tweede hond er bij te nemen en deze via een stichting te adopteren, dat is pas spannend.
Ik wilde graag een Windhond en in Spanje worden deze jaarlijks aan het einde van het jachtseizoen bij duizenden gedumpt of op beestachtige wijze vermoordt dus dat zou het worden.
Na maanden op internet op zoek naar stichtingen en ervaringen een teefje aan de hand van de omschrijving, wat foto’s en 2 filmpjes op YouTube gevonden die ons wel geschikt leek bij ons te passen en dus contact opgenomen met de vrijwilligers van de stichting voor meer informatie.
Na een huisbezoek van een van de vrijwilligers groen licht gekregen om te kunnen adopteren en dan begint het wachten op de entingen en natuurlijk een transport vanuit Spanje. Na 2 maanden in spanning kregen we het bericht dat de hond eind September in Nederland aan zou komen.
Hoe zou het gaan, zou ze niet te getraumatiseerd zijn, zou het onze andere hond het accepteren en zou er een klik zijn?
Kort gezegd, wat een fijne, lieve en zachtaardige hond hebben we er nu bij in huis, een schitterende Galgo-dame uit zuid-Spanje.
Waarom uit Spanje zou je denken, in Nederland zitten de asiels vol met hoog risicohonden en probleemgevallen en zoek je nou eenmaal een Windhond dan kom je algauw in het buitenland terecht want hier worden ze niet gefokt op de kleine Whippets en Italiaantjes na dan.

https://greyhoundfriends....e-prodean-la-linea/akira/


Lang verhaal en niet ontopic op jouw vraag maar ik moest het even kwijt, veel plezier met kiezen en de hond de komende jaren.

[NexussJR]

Een puppy, super leuk! Wij (ik en mijn vriendin) hebben zelf deze keuze in april moeten maken. Vooraf dachten we dat het onwijs moeilijk zou worden, toen we daar aankwamen gebeurde het eigenlijk heel erg vanzelf.

Wij waren keuze nummer 7 voor een nest van 14 pups. Wij wilde een reu dus bleven er nog 7 opties over.
Van deze 7 waren er al 3 gekozen door andere mensen dus 4 te gaan.

Bij het kijken werden de 4 beschikbare pups los gelaten en konden we knuffelen, kijken en kennismaken. Er waren er 2 die op de grond in slaap vielen dus die vielen voor ons op gevoel af. Deze waar ook aanzienlijk kleiner dan de rest dus dat hielp ook mee in de keuze.

De overige 2 besloten het moeilijk te maken, 1 ging bij mijn vriendin knuffelen en de ander bij mij. Allebei super schattig, super mooi en gezond (mijn zus was mee en die is dierenarts dus dat was fijn om te weten)

Toen kwam het moment dat we moesten kiezen, eigenlijk achteraf heel makkelijk toen ik zag hoe gelukkig mijn vriendin was met haar puppy opgerold in haar armen Gekleurd bandje er om en terug naar huis, wachten tot ze 8 weken oud waren!

Toen we enkele weken later de puppy op konden halen bleek dat er enkele bandjes losgeraakt waren en de fokker niet meer zeker wist wie welke puppy gekozen had.. Beetje een domper maar ze had ook een van de reutjes onze kleur bandje om kunnen doen er we hadden geen moment getwijfeld, je herkende ze niet meer terug xD

Tijdens het kennis maken hebben we uitgebreid gesproken met de fokker over hoe de pups zich gedroegen in het nest, ik zou dit zeker aanraden.

Geen idee om wat voor ras het gaat en of de kleur/tekeningen van de vacht nog heel erg kunnen veranderen als hij ouder wordt maar afhankelijk van het ras moet je je hier niet blind op staren.

Ik zou me er vooraf niet te veel zorgen om maken in ieder geval, geniet vooral van de onwijs leuke ervaring en luister naar je gevoel en de fokker.

Alvast heel veel plezier van je nieuwe pup

[Skybullet]

Wij waren andersom juist net degene met de laatste keuze. En kregen dus het "overblijfsel" de hele stille, schuwe en met afstand lelijkste van het nestje.

We hebben nogsteeds contact (facebook) met alle anderen eigenaren van hetzelfde nestje en hebben een enkele keer een soort samenkomst gehad.
En nu 8 jaar later is die van ons (hoewel natuurlijk sterk bevooroordeeld) het mooiste opgebloeid met een heel warm, spontaan en speels karakter.

[Annie1980]

Helpt de fokker helemaal niet?
Zoals al eerder gezegd, wat past het best bij jullie. Zelfstandig eigenwijs of aanhankelijk en wat meer timide. Een vooroploper of een volger. Een knuffelaar of eenfje die niet graag geknuffeld wordt. Als je kinderen hebt zou ik voor een knuffelaar gaan.

[Matis]

Is het geen idee om jouw ouders mee te nemen en van hen de fijne kneepjes van het vak te leren?

Ik maak uit jouw verhaal nergens op of ze nog leven en/of in de gelegenheid zijn om mee te gaan.

Maar dat lijkt me de meest logische stap.

[segil]

Heb je ook gedacht een een asiel? En hoe weet je dat je niet te maken hebt met broodfok?

[RobinHood]

Ik had nog de keuze uit twee pups toen ik mijn Engelse Mastiff bij de fokker mocht uitkiezen.

Ik was er al een aantal keer een paar uur geweest, bij de pups, maar heeft deze beslissing mij ook uren gekost.

Uiteindelijk de pup gekozen die vanaf het begin al het meeste interesse in mij had, maar ook een tikje ondeugend was [happen in mijn baard bijvoorbeeld].

Nog steeds super blij mij, Merlin en ik hebben vanaf de eerste dag dat ik hem had al een enorme band.

Uiterlijk was voor mij minder van belang: Het waren allebei mooi "fluffen", en kleur zegt vrij weinig bij Mastiffs als ze zo jong zijn. Ze waren ook ongeveer even groot, en allebei reutjes. Puur op karakter gekozen dus.

De fokker heeft het 100% aan mij gelaten, al had ze gedacht dat ze voor de ander ging, die had ze de fokkersnaam gegeven waarvan ze dacht dat ik die wel leuk zou vinden. Maarja, ik koos voor de ander

[Leia]

segil schreef op zondag 19 september 2021 @ 14:36:
Heb je ook gedacht een een asiel? En hoe weet je dat je niet te maken hebt met broodfok?

Gelukkig ken ik beiden ouderdieren al jaren, zijn er papieren etc. Van broodfok is gelukkig echt geen sprake. Dat is tevens ook een van de redenen waarom ik nu voor een pup van de bekende honden ga, ik weet dus wel waar ze vandaan komt.

Asiel hebben we vroeger als gezin ook een hond uit gehad en ook eens een herplaatser, beiden top honden. Momenteel zit er in het asiel hier in de buurt echter niet echt iets bij voor mij helaas (veel pitbulls en dergelijke of met bepaalde gedragsproblemen waar ik geen ervaring mee heb).

[Leia]

D.deJong schreef op zondag 19 september 2021 @ 09:06:

...

Lang verhaal en niet ontopic op jouw vraag maar ik moest het even kwijt, veel plezier met kiezen en de hond de komende jaren.

Toch leuk om te lezen. Fijn dat jullie zo’n geluk hebben gehad met de geadopteerde hond

[Leia]

Ik ben vandaag nogmaals wezen kijken bij de pups met mijn ouders en heb goed met de fokker gesproken. En ik heb mijn keuze gemaakt; op basis van een combinatie van mijn persoonlijke voorkeuren, gevoel, advies van mijn ouders en de fokker. Ik denk dat het wel goedkomt, ben erg benieuwd hoe mijn hondje zich gaat ontwikkelen en naar ons leven samen. Bedankt voor alle reacties!

[segil]

Leia schreef op zondag 19 september 2021 @ 23:43:
[...]


Gelukkig ken ik beiden ouderdieren al jaren, zijn er papieren etc. Van broodfok is gelukkig echt geen sprake. Dat is tevens ook een van de redenen waarom ik nu voor een pup van de bekende honden ga, ik weet dus wel waar ze vandaan komt.

Asiel hebben we vroeger als gezin ook een hond uit gehad en ook eens een herplaatser, beiden top honden. Momenteel zit er in het asiel hier in de buurt echter niet echt iets bij voor mij helaas (veel pitbulls en dergelijke of met bepaalde gedragsproblemen waar ik geen ervaring mee heb).

Okay, duidelijk. Mocht je toch nog naar een asiel willen kijken, dan is deze website wellicht iets voor jou:

http://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl/

[Anoniem: 454358]

uiterlijk maakt mij (ons) niet zoveel uit, kies die hond waar je het fijnst bij voelt. Zo hadden wij vroeger een hond waar elk oog een andere kleur had, de fokker wilde die laten inslapen want niet volgens de fokstandaard 😠
maar vanaf de eerste seconde voelden we daar een band mee, en die werd het dus ook.

[Anoniem: 39993]

segil schreef op zondag 19 september 2021 @ 14:36:
Heb je ook gedacht een een asiel? En hoe weet je dat je niet te maken hebt met broodfok?

Dat was ook het eerste wat ik bedacht toen we min of meer weer besloten hadden om een hond in huis te nemen. Daar was ik snel van genezen. Voornamelijk probleemhonden, veel aanbod van "aggressie" rassen en kruisingen.... verder nauwelijks aanbod. Katten, die hebben ze in overvloed. Maar ik kwam eigenlijk nooit meer dan 5 honden tegen op de website van asiels en daarvan vielen er op voorhand al 4 af.

Leuke honden gaan vaak niet naar een asiel. Die vinden vaak "in de kennissenkring" wel weer een nieuw huis of via bemiddeling uit diezelfde kennisenkring.

De asiels zitten niet vol met huishonden. Volgens mij zit er nu vooral wat niet écht geschikt is als huishond voor de meeste gezinnen. Ik zie vooral veel advertenties met "Stafford" en "Bull" in de genoemde rassen. Je gaat daar echt geen leuke Poodle kruising (voorbeeldje) vinden hoor.

Broodfok herken je snel genoeg hoor. Je hebt fokkers die het iets té serieus nemen en nog strenger zijn dan de kinderbescherming is bij het adopteren van kinderen. Dat zoeken we niet, we zoeken een hond. Maar je komt ook bij thuisfokkers die het puur doen om een centje bij te verdienen. Die pik je er zo uit, want het straalt er daar best wel redelijk vanaf dat het ze "geen reet interesseert". Persoonlijk vind ik iemand die pups voor 2k+ per stuk aanbiedt ook altijd een broodfokker. Wil niet zeggen dat ze de honden niet goed verzorgen, maar daar wordt gewoon flink verdiend. We hadden laatst een broodfokker aan de lijn die 2,5k voor een Labradoodle pup vroeg (je weet eigenlijk al hoe laat het is als ze adverteren met "prijs op aanvraag"). Op onze vraag waar die hoge kosten in zaten, kregen we als antwoord dat 40 procent van dat geld naar de Kamer van Koophandel moest. Yeah..... right. Succes met de zaken!

[ Voor 30% gewijzigd door Anoniem: 39993 op 20-09-2021 09:34 ]

[segil]

Anoniem: 39993 schreef op maandag 20 september 2021 @ 09:25:
[...]

Dat was ook het eerste wat ik bedacht toen we min of meer weer besloten hadden om een hond in huis te nemen. Daar was ik snel van genezen. Voornamelijk probleemhonden, veel aanbod van "aggressie" rassen en kruisingen.... verder nauwelijks aanbod. Katten, die hebben ze in overvloed. Maar ik kwam eigenlijk nooit meer dan 5 honden tegen op de website van asiels en daarvan vielen er op voorhand al 4 af.

Leuke honden gaan vaak niet naar een asiel. Die vinden vaak "in de kennissenkring" wel weer een nieuw huis of via bemiddeling uit diezelfde kennisenkring.

De asiels zitten niet vol met huishonden. Volgens mij zit er nu vooral wat niet écht geschikt is als huishond voor de meeste gezinnen. Ik zie vooral veel advertenties met "Stafford" en "Bull" in de genoemde rassen. Je gaat daar echt geen leuke Poodle kruising (voorbeeldje) vinden hoor.

Dat valt gelukkig wel mee. Althans, wel bij het asiel waar ik vrijwilligerswerk gedaan heb. Genoeg leuke, vriendelijke honden die geen issues hebben. Ik denk dat daar minstens 50% van de honden in de categorie zaten dat iedereen ze mocht verzorgen (wat in houdt dat ze niet gevaarlijk zijn en leken zoals ik ook erbij mogen). Ook had je oranje en rood als categorie en die waren alleen voor degenen toegankelijk die wisten hoe je met honden om moest gaan. En 1x heb ik een hond gezien in de zwarte categorie. Dat was een politiehond die getraind was aan te vallen als je je arm omhoog deed. Niet zo handig voor in het gezin. Ik weet niet wat met die hond gebeurd is. Over het algemeen als het gedrag te gevaarlijk blijft, en niet aangepast kan worden met gedragstraining in het asiel, krijgt een hond (of kat) uiteindelijk een spuitje. In principe kan je er vanuit gaan dat alle honden en katten die een asiel verlaten, geschikt zijn voor een normale thuissituatie. Dan kan het zeker nog wel zo zijn dat een hond uiteindelijk niet past in een bepaalde thuissituatie, vanwege de drukte / kinderen / andere dieren / gedrag van de eigenaren, etc.

[Anoniem: 39993]

segil schreef op maandag 20 september 2021 @ 10:08:
[...]


Dat valt gelukkig wel mee. Althans, wel bij het asiel waar ik vrijwilligerswerk gedaan heb. Genoeg leuke, vriendelijke honden die geen issues hebben. Ik denk dat daar minstens 50% van de honden in de categorie zaten dat iedereen ze mocht verzorgen (wat in houdt dat ze niet gevaarlijk zijn en leken zoals ik ook erbij mogen). Ook had je oranje en rood als categorie en die waren alleen voor degenen toegankelijk die wisten hoe je met honden om moest gaan. En 1x heb ik een hond gezien in de zwarte categorie. Dat was een politiehond die getraind was aan te vallen als je je arm omhoog deed. Niet zo handig voor in het gezin. Ik weet niet wat met die hond gebeurd is. Over het algemeen als het gedrag te gevaarlijk blijft, en niet aangepast kan worden met gedragstraining in het asiel, krijgt een hond (of kat) uiteindelijk een spuitje. In principe kan je er vanuit gaan dat alle honden en katten die een asiel verlaten, geschikt zijn voor een normale thuissituatie. Dan kan het zeker nog wel zo zijn dat een hond uiteindelijk niet past in een bepaalde thuissituatie, vanwege de drukte / kinderen / andere dieren / gedrag van de eigenaren, etc.

Verschilt dan misschien per regio. Net even het asiel hier in de buurt erbij genomen. De Staffords, Bulls en Chihuhua's niet bekeken en alle 5 overigen bekeken:
1. Kan niet met mannen.
2. Hele lieve hond, maar valt kruipende babies aan als ze naar mama kruipen. (Wel wat onhandig voor een Rottweiler kruising.)
3. Bijtincident in de familie.
4. Portugees paspoort, heeft al meerdere baasjes gehad waar ze "pech" mee had. "Maar ze heeft ook wel een verhaal te vertellen."
5. Bang voor alles. Kan absoluut niet alleen zijn. Naar het toilet of douchen kan alleen met de deur open. Italiaanse straathond.

[Tsurany]

Als fokker van katten herken ik die twijfel bij mensen die bij ons komen kijken. Doorgaans is de beste keuze om de gene te nemen die op je af komt en waar je een klik mee hebt, uiterlijk heb je na een tijdje wel gezien maar een klik is vaak voor het leven. Al hangt het ook heel erg van het moment af, soms ligt een van de pups/kittens een paar uur plat omdat ze net heel druk gespeeld hebben en dan lijken ze automatisch saai en minder interessant terwijl ze bij een bezoek twee uurtjes eerder wellicht de perfecte keuze zouden zijn.

Wat betreft broodfok, dat herken je vaak aan een aantal punten:

• Honden niet in het gezin maar in een aparte ruimte
• Geen bedenktijd van hun kant, ze vinden iedereen wel prima als koper
• Ouders niet aanwezig
• Geen fatsoenlijke stamboom
• Aanbetaling nodig
• Geen contracten
• Liefst contante betaling

Nu is niet elk punt direct een rede tot alarm maar vaak is het een combinatie die daar voor zorgt. Je merkt al snel genoeg dat een verkoper vooral wilt verkopen en zich niet druk maakt om waar een dier terecht komt, dan heb je met een broodfokker te maken.

[wErudite]

Wat voor ras is het? Of ik ben scheel of 't staat nergens

[Anoniem: 39993]

Tsurany schreef op maandag 20 september 2021 @ 11:10:
Als fokker van katten herken ik die twijfel bij mensen die bij ons komen kijken. Doorgaans is de beste keuze om de gene te nemen die op je af komt en waar je een klik mee hebt, uiterlijk heb je na een tijdje wel gezien maar een klik is vaak voor het leven. Al hangt het ook heel erg van het moment af, soms ligt een van de pups/kittens een paar uur plat omdat ze net heel druk gespeeld hebben en dan lijken ze automatisch saai en minder interessant terwijl ze bij een bezoek twee uurtjes eerder wellicht de perfecte keuze zouden zijn.

Wat betreft broodfok, dat herken je vaak aan een aantal punten:

• Honden niet in het gezin maar in een aparte ruimte
• Geen bedenktijd van hun kant, ze vinden iedereen wel prima als koper
• Ouders niet aanwezig
• Geen fatsoenlijke stamboom
• Aanbetaling nodig
• Geen contracten
• Liefst contante betaling

Nu is niet elk punt direct een rede tot alarm maar vaak is het een combinatie die daar voor zorgt. Je merkt al snel genoeg dat een verkoper vooral wilt verkopen en zich niet druk maakt om waar een dier terecht komt, dan heb je met een broodfokker te maken.

Ik vind een aantal van deze punten geen echte red flags. Een aantal dan weer wel.
- Stamboom vind ik niet interessant. Liever iets dat niet helemaal raszuiver is.
- Een kleine aanbetaling vind ik niet raar zodra je je keuze maakt en de pup dus niet meer beschikbaar is voor andere geïnteresseerden.
- Ik ben niet anders gewend dat er alleen een handgeschreven "contractje" komt met daarin de beschrijving van de door ons gekozen pup (bij onze vorige hond "reutje direkleurige kop", de prijs, de aanbetaling en dat datum vaarop de pup het nest mag verlaten.
- Ouders niet aanwezig. Daar maak ik dan "moeder niet aanwezig" van, want het is niet ongebruikelijk dat de dekreu helemaal niet van de fokker zelf is. Meestal is er wel een foto van de dekreu thuis bij de fokker.

Maar mijn opa was broodfokker. Lang geleden, toen was dat nog heel normaal. Natuurlijk ook gewoon een stukje hobby, maar hij verdiende er wel degelijk een centje mee bij. Maar hij fokte voornamelijk voor de Belgische markt. Daar had hij 2 vaste afnemers die de honden verkochten op dierenmarkten (bestaan die eigenlijk nog?). Het kwam een enkele keer weleens voor dat hij een hondje verkocht aan een (kennis van een) local, maar daar deed hij verder dus geen moeite voor. Moet zeggen dat hij voor die tijd goed voor zijn hondjes zorgde. Elke moederhond had een eigen binnen- en buitenverblijfje, de boel werd regelmatig schoongemaakt en de honden ook zo nu en dan, de nestjes waren verwarmd met lampen. En elke moederhond had een naambordje bij haar verblijf. Dat laatste zegt misschien wel meer dan je zou denken. Maar de kleinkinderen zorgden over het algemeen voor de enige "socialisatie" voor de pups naar de handelaar gingen.

En zeker op het "platteland" zul je nog wel mensen vinden die dat nog steeds een beetje op die manier doen.

[Tsurany]

Anoniem: 39993 schreef op maandag 20 september 2021 @ 11:37:
[...]

Ik vind een aantal van deze punten geen echte red flags. Een aantal dan weer wel.
- Stamboom vind ik niet interessant. Liever iets dat niet helemaal raszuiver is.

Een stamboom laat zien dat er geen inteelt plaats vind en dat een vereniging toezicht houd en dat bekend is wie de ouders en grootouders van de vader en moeder zijn. Wij betalen volgens mij een paar tientjes per nest aan administratiekosten voor de stamboom, op een nest van een paar duizend euro aan verkoop zijn dat de kosten niet. Wel laat het zien dat wij weten dat er geen inteelt plaats vind, dat we weten wie de (groot)ouders zijn en dat problemen ook herleidbaar zijn. Ook kunnen we gezondheidstesten van (groot)ouders overleggen.

- Een kleine aanbetaling vind ik niet raar zodra je je keuze maakt en de pup dus niet meer beschikbaar is voor andere geïnteresseerden.

Een aanbetaling alleen is niet gek maar in combinatie met andere signalen kan het wel een indicatie zijn. Wij doen expres geen aanbetaling omdat we willen dat mensen er kosteloos vanaf kunnen, dat ze geen kitten aanschaffen omdat ze nu al aanbetaald hebben.

- Ik ben niet anders gewend dat er alleen een handgeschreven "contractje" komt met daarin de beschrijving van de door ons gekozen pup (bij onze vorige hond "reutje direkleurige kop", de prijs, de aanbetaling en dat datum vaarop de pup het nest mag verlaten.

Als daar nog de gegevens van koper en verkoper op staan is dat prima, maar dan heb je wel op papier dat je een pup gekocht hebt van een verkoper en welke pup het is. WIj hebben daar gewoon een model contract voor waar ook garantievoorwaarden in staan, eenmalig opzetten en daarna tientallen keren herbruiken . Maar helemaal geen papier of bewijs is wel weer een extra signaal.

- Ouders niet aanwezig. Daar maak ik dan "moeder niet aanwezig" van, want het is niet ongebruikelijk dat de dekreu helemaal niet van de fokker zelf is. Meestal is er wel een foto van de dekreu thuis bij de fokker.

Een dekreu kan natuurlijk prima, maar dan wil je wel weten waar die vandaan komt en wie de eigenaar is. Als dat niet duidelijk is en er geen foto's zijn is dat ook weer een extra signaal.

Maar mijn opa was broodfokker. Lang geleden, toen was dat nog heel normaal. Natuurlijk ook gewoon een stukje hobby, maar hij verdiende er wel degelijk een centje mee bij. Maar hij fokte voornamelijk voor de Belgische markt. Daar had hij 2 vaste afnemers die de honden verkochten op dierenmarkten (bestaan die eigenlijk nog?). Het kwam een enkele keer weleens voor dat hij een hondje verkocht aan een (kennis van een) local, maar daar deed hij verder dus geen moeite voor. Moet zeggen dat hij voor die tijd goed voor zijn hondjes zorgde. Elke moederhond had een eigen binnen- en buitenverblijfje, de boel werd regelmatig schoongemaakt en de honden ook zo nu en dan, de nestjes waren verwarmd met lampen. En elke moederhond had een naambordje bij haar verblijf. Dat laatste zegt misschien wel meer dan je zou denken. Maar de kleinkinderen zorgden over het algemeen voor de enige "socialisatie" voor de pups naar de handelaar gingen.

En zeker op het "platteland" zul je nog wel mensen vinden die dat nog steeds een beetje op die manier doen.

Dat is dan een broodfokker die het nog netjes doet maar ik vind dat zelf al geen fijne manier van zaken doen, ik zou daar bij weg lopen.

[Anoniem: 39993]

Tsurany schreef op maandag 20 september 2021 @ 11:47:
[...]

Een stamboom laat zien dat er geen inteelt plaats vind en dat een vereniging toezicht houd en dat bekend is wie de ouders en grootouders van de vader en moeder zijn. Wij betalen volgens mij een paar tientjes per nest aan administratiekosten voor de stamboom, op een nest van een paar duizend euro aan verkoop zijn dat de kosten niet. Wel laat het zien dat wij weten dat er geen inteelt plaats vind, dat we weten wie de (groot)ouders zijn en dat problemen ook herleidbaar zijn. Ook kunnen we gezondheidstesten van (groot)ouders overleggen.

[...]

Een aanbetaling alleen is niet gek maar in combinatie met andere signalen kan het wel een indicatie zijn. Wij doen expres geen aanbetaling omdat we willen dat mensen er kosteloos vanaf kunnen, dat ze geen kitten aanschaffen omdat ze nu al aanbetaald hebben.

[...]

Als daar nog de gegevens van koper en verkoper op staan is dat prima, maar dan heb je wel op papier dat je een pup gekocht hebt van een verkoper en welke pup het is. WIj hebben daar gewoon een model contract voor waar ook garantievoorwaarden in staan, eenmalig opzetten en daarna tientallen keren herbruiken . Maar helemaal geen papier of bewijs is wel weer een extra signaal.

[...]

Een dekreu kan natuurlijk prima, maar dan wil je wel weten waar die vandaan komt en wie de eigenaar is. Als dat niet duidelijk is en er geen foto's zijn is dat ook weer een extra signaal.

[...]

Dat is dan een broodfokker die het nog netjes doet maar ik vind dat zelf al geen fijne manier van zaken doen, ik zou daar bij weg lopen.

35 jaar geleden was dat heel normaal hoor. Mijn opa vond de hondjes en alles wat daarbij kwam kijken heel leuk, maar hij had absoluut geen behoefte aan "kijkers" elke keer. Daarom had hij dus vaste afnemers. Die kochten eigenlijk gewoon alles wat hij aanbood, want - hoewel je natuurlijk nooit garantie hebt bij iets levends - de pups zagen er eigenlijk altijd netjes en goed doorvoed uit. Hij had ongeveer 10 moederhonden, dus toch wel regelmatig nestjes. Als hij aan particulieren zou gaan leveren, dan zou hij het hele jaar door aanloop van vreemden hebben gehad.

Wij zijn 2 weken geleden weggelopen bij een fokker om 2 redenen:
- geen klik met de pups en de pups waren al te oud
- de omstandigheden waren nog minder dan bij mijn opa 35 jaar geleden (alle honden, behalve hun eigen huishond, gewoon ronduit smerig bijvoorbeeld). Die man was gewoon van de oude stempel en die mensen zien dat gewoon helemaal anders. "Het is maar een hond."

[ Voor 3% gewijzigd door Anoniem: 39993 op 20-09-2021 12:10 ]

[Valandil]

Hier twee keer ervaring met uitkiezen van pups.

Voor beide keren hebben we gekozen een van de rustige karakters uit het nest.
Een hond met hoge energie past niet goed in ons gezin en terugkijkend was het ook een verstandige keuze.

Beide honden zijn speels, voldoende energie.
Daarnaast luisteren ze goed, zijn in huis lekker rustig en vooral relaxed.
Het zijn geen slome druiloren. Ze houden van rennen, vliegen, draven, spelen, maar zijn niet dominant, te druk en heb er in huis eigenlijk geen omkijken naar.

We hebben veel adviezen en tips opgevolgd van een boek van Ceasar Millan en dat kan ik echt van harte aanbevelen. (uiteraard niet alle tips hebben we trouw gevolgd, het moet ook bij je passen).

[Wootlock]

Misschien een hele rare gedachte, maar bij onze hond koos de fokker welke hond bij ons paste en niet andersom.
Ik dacht eigenlijk dat dat ook bij andere fokkers zo was

[Tsurany]

Wootlock schreef op maandag 20 september 2021 @ 15:03:
Misschien een hele rare gedachte, maar bij onze hond koos de fokker welke hond bij ons paste en niet andersom.
Ik dacht eigenlijk dat dat ook bij andere fokkers zo was

Het moet naar mijn idee altijd een samenwerking tussen fokker en koper zijn. Een fokker kent de honden beter qua karakter, de koper kent zichzelf en zijn omgeving beter. Zoeken ze een bepaald karakter dan kan de fokker aangeven welke pup rustiger is en welke drukker is, welke onderzoekender is en welke liever de kat uit de boom kijkt. Echter als ze direct een klik hebben met een bepaalde pup dan heeft het weinig meerwaarde om ze van mening te laten veranderen, hetzelfde met wanneer ze totaal geen klik hebben, dan heeft een pup pushen weinig zin.

Bovendien zijn het pups van een paar weken oud, dat karakter kan nog zo sterk veranderen.

[DaYwaLkUr]

Leuk om dit topic te lezen! Wij moeten ook gaan kiezen tussen 2 teefjes Toypoedel. Het lastige vind ik eentje is echt een heel stuk kleiner, je wilt niet “runt of the litter”. De eerste keer dat we ze gezien hadden waren ze nog heel klein, nu moeten we met 6 weken echt een keus maken.

Op basis van de filmpjes, lijkt de kleinere actiever,kwispelend,likkend etc de grotere zit gewoon stil haha 😄

De fokker adviseert de kleinere voor ons. iedereen die ik spreek zegt “kies nooit de kleinste pup” ik ben heel rationeel ingesteld en zoek een soort bevestiging, maar ik ben erachter gekomen dat dit niet mogelijk is.

Ik denk dat we op ons gevoel moeten afgaan en de fokker vragen naar hun karakter. Erg lastig ik maak nooit keuze op gevoel.