SD kaart na formateren van 16GB naar 256MB ???

[Jnm2]

Ik heb jaren een SD-kaartje in gebruik gehad op mijn RPI.
Alles werkte nog, hoewel sommige software wat trager ging.
Daarom besloot ik om de kaart zelf te herformateren en het nieuwste Raspbian erop te zetten
(ik heb verder enkel als extra software emule nodig).
Na het formateren blijkt het kaartje maar 256 MB groot te zijn. Nogmaals formateren, geen verandering.

Wat kan er nu mis zijn ?
Hoe kon dit kaartje dan toch nog gewerkt hebben (vooraf de formatering) ?
Is dit kaartje nu stuk of is er een methode om de oorspronkelijk 16 GB terug te krijgen ?

Thanks.

[borft]

hoe ziet de partitietabel eruit?

[edit]
Waarom denk je trouwens dat herformatteren hem sneller maakt? en daarnaast, je kunt toch gewoon updaten? Waarom een herinstall (dat zijn alleen maar extra writes op je kaartje, if anything, maakt dat hem alleen maar trager)?

[ Voor 78% gewijzigd door borft op 08-09-2021 11:21 ]

[DukeBox]

Waarschijnlijk formateer je alleen de eerste boot partitie, de rest is ext4 en standaard niet zichtbaar onder windows.

[ Voor 33% gewijzigd door DukeBox op 08-09-2021 11:20 ]

[Butz0rs]

Als het inderdaad met de partities te maken heeft zou je de Raspberry Pi Imager kunnen gebruiken om te formateren en meteen de laatste Raspberry Pi OS er op te zetten.

[DukeBox]

Waarom zou je hem überhaupt formatteren ? Dat heeft geen nut bij flash storage.

[ Voor 12% gewijzigd door DukeBox op 08-09-2021 11:29 ]

[Jnm2]

Opgelost...
Had nu zelf eerst mijn eigen topic-titel in google ingevoerd ...
Kom op een website van Sandisk ... download daar (naar aanleiding van de info aldaar) SDFormatter
Dit werkt quasi idem als de windows formatter, maar doet wel wat moet.
Ik had voordien ook al geprobeerd met Gparted, maar werkte ook niet.

Soit, het is gefixed nu.

[borft]

DukeBox schreef op woensdag 8 september 2021 @ 11:29:
Waarom zou je hem überhaupt formatteren ? Dat heeft geen nut bij flash storage.

Omdat je een filesystem nodig hebt als je er files op wilt zetten?

[DukeBox]

borft schreef op woensdag 8 september 2021 @ 12:58:
Omdat je een filesystem nodig hebt als je er files op wilt zetten?

Op zich staat dat los van elkaar. Een FS is op zich niet veel meer dan een nummer (type) anders zou iets als quick format niet bestaan. En in het geval van TS nog steeds nutteloos omdat bij schrijven van de image alles weer ongedaan wordt gemaakt.

[ Voor 15% gewijzigd door DukeBox op 08-09-2021 15:20 ]

[borft]

DukeBox schreef op woensdag 8 september 2021 @ 15:19:
[...]

Op zich staat dat los van elkaar. Een FS is op zich niet veel meer dan een nummer (type) anders zou iets als quick format niet bestaan. En in het geval van TS nog steeds nutteloos omdat bij schrijven van de image alles weer ongedaan wordt gemaakt.

Wat betreft het image heb je gelijk (er vanuitgaande dat je de image direct naar het blockdevice schrijft, en niet naar een partitie). Wat betreft een filesystem en formateren zou ik me even inlezen als ik jou was (hint: waarom zouden er verschillende filesystems met verschillende eigenschappen bestaan, als het alleen een nummertje in je partitietabel is (en waar denk je dat je FAT, of bv je superblocks vandaan komen)?, nog sterker, je kunt ook een filesystem direct op een blockdevice zetten, dan is er geen partitietabel, en dus ook geen nummertje.

[DukeBox]

Tuurlijk heb je specifieke eigenschappen maar het is echt niet meer nodig om bij flash iedere 'sector' te beschrijven wat een format normaalgesproken doet.

[dcm360]

DukeBox schreef op woensdag 8 september 2021 @ 15:33:
Tuurlijk heb je specifieke eigenschappen maar het is echt niet meer nodig om bij flash iedere 'sector' te beschrijven wat een format normaalgesproken doet.

Een 'quick format' waarbij niet meer elke sector beschreven wordt, is al zeker 20 jaar de standaard. Volledig formatteren is iets wat tegenwoordig alleen nog gebruikt wordt voor het opbouwen van 'klassieke' raid-arrays.

[DataGhost]

DukeBox schreef op woensdag 8 september 2021 @ 15:33:
Tuurlijk heb je specifieke eigenschappen maar het is echt niet meer nodig om bij flash iedere 'sector' te beschrijven wat een format normaalgesproken doet.

Het zit in de naam, bij een format wordt "het formaat van het filesystem" (de structuren e.d.) erop gezet in een lege toestand, waardoor effectief de data verdwijnt. In de volksmond heet dat een quick format ja. Iedere sector beschrijven heet zerofillen en dat kan tegelijk met een format gedaan worden (volksmond iets als full format), maar dat hoeft niet. Daarmee voorkom je alleen maar dat oude data nog terug te halen is. For all intents and purposes is er (qua gebruik) nul verschil tussen "quick format" en "full format". Quick format is in bijv. Windows al enorm lang standaard aangevinkt. Een format is wel degelijk nodig naast het nummertje in de partitietabel, om aan te geven hoe groot het filesystem precies is en hoe deze is ingedeeld (nogmaals: het formaat). Zonder deze informatie is er nog niks met de partitie te doen.

Zerofillen is bij SSDs in principe onwenselijk inderdaad, daarom zijn daar andere methoden voor (Secure Erase of TRIM) maar deze zijn bij SD-kaarten en USB-sticks helaas minder makkelijk toegankelijk.

[ Voor 10% gewijzigd door DataGhost op 08-09-2021 15:59 ]

[DukeBox]

DataGhost schreef op woensdag 8 september 2021 @ 15:58:
Het zit in de naam, bij een format wordt "het formaat van het filesystem" (de structuren e.d.) erop gezet..

Niet helemaal, vroeger had je op een raw medium een (low level) format nodig om de cilinders, tracks en vervolgens de sectoren te definiëren. Dat had niets met het filesystem te maken. Tegenwoordig is dat niet meer van toepassing en wordt dit voor int13 devices alleen nog maar geemuleerd.

[Renault]

dcm360 schreef op woensdag 8 september 2021 @ 15:49:
[...]

Een 'quick format' waarbij niet meer elke sector beschreven wordt, is al zeker 20 jaar de standaard. Volledig formatteren is iets wat tegenwoordig alleen nog gebruikt wordt voor het opbouwen van 'klassieke' raid-arrays.

Je bewering klopt helemaal.
Daarmee ga je er op basis van de hoge gemiddelde betrouwbaarheid van de huidige opslagmedia aan voorbij dat opslagmedia aan slijtage onderhevig zijn en dat een "quick format" eigenlijk helemaal geen format is: je benoemt blokken cellen, maar je checkt niet of elke cel in zo'n blok doet wat hij moet doen: op dat moment bewezen data betrouwbaar opslaan. Je schuift daarmee bewust mogelijke problemen voor je uit.
Maar ook ik voel me niet lekker als ik weer eens een paar uur zit te wachten op een full format ...

[MsG]

In de cli-tool raspi-config kan je toch je filesystem uitbreiden naar de max. van de SD-kaart. Probeer dat eens?

[Ben(V)]

Het verschil tussen quick format en full format heeft niet zoveel met formateren te maken.
Beiden doen precies hetzelfde namelijk de administratie opzetten voor het gekozen formaat.

Vroeger werd er zoals @DukeBox al zei, een lowlevel format gedaan die sectoren en track markers op een disk schreef maar dat is al heel heel lang niet meer het geval.
Elke nieuwe disk moest toen ook minimaal een keer een full format krijgen.

Wat nu een full format extra doet is een diskscan om te controleren of alle sectoren beschikbaar zijn, maar dat is met de huidig stand van de techniek volkomen nutteloos.
Als tijdens het gebruikt blijkt dat een sector niet te beschrijven is zal firmware van de disk deze nooit meer gebruiken en een andere sector nemen.

Kortom gewoon nooit een full format doen is altijd het beste
En bij een sd kaart of ssd disk al helemaal.
Als het goed is zullen formateer tools dat ook nooit doen, of hooguit wel die optie hebben maar nooit echt uitvoeren.

[ Voor 9% gewijzigd door Ben(V) op 12-09-2021 12:01 ]