Hoe mijn boreout cyclus te doorbreken

[Boreout]

Ben benieuwd of er mensen zijn met soortgelijke ervaringen.

Werk in R&D, ben begin 30.

Gedurende mijn tienjarige carrière beland ik keer op keer in een patroon waar ik niet uit kan breken. Over een periode van ongeveer anderhalf tot twee jaar:

1. Vind een nieuwe baan of opdracht, start met veel enthousiasme.
2. Knal een half jaar tot een jaar met volle motivatie, overtreft verwachtingen en krijg top beoordelingen.
3. Nieuwe raakt er vanaf, ontdek dat volle motivatie helemaal niks toevoegt. Raak sierlijk verveeld.
4. Wordt depressief en zoek een drastische verandering. Terug naar af.

Dit patroon ervaar ik ook met hobby's, maar met een hobby kan ik stap 3 overslaan en iets nieuws zoeken, of de hobby niet meer oppakken. Met werk moet ik mijn 40 uur maken (al kom ik met heel veel slacken weg, zeker met thuiswerken).

Nou sta ik wederom op stap 4, eind dit jaar begin ik met iets nieuws waarna ik weer op stap 1 terecht kom. Maar nu is de vraag, hoe blijf ik dit keer op stap 2 steken.

Er is altijd wel iets wat me tegenvalt in een opdracht.

• Geen uitdaging
• Project is uitdagend, maar er zit te veel bullshit omheen (eindeloos vergaderen, reviewen, consessies doen, verantwoordelijkheden afschuiven).
• Het einddoel is "nutteloos" (uitdagend product maar niemand die het gaat gebruiken).
• Mijn bijdrage is een extra naam op de lijst van approvers.
• Worden verbeterplannen gevraagd waarvan je weet dat ze genegeerd gaan worden door de directie.
• etc.

Nu wil ik echt heel graag gewoon eens ergens settelen en met plezier naar mijn werk gaan, maar wat ik ook probeer, ik kom altijd weer in stap 3 terecht. Heb al vanalles geprobeerd:

• Management, in het begin interessant en uitdagend, maar als middelmanager ervaar ik toch snel weer verveling.
• Academische wereld, vond ik vooral technisch uitdagend, maar je output zijn papers en die hebben vaak weinig impact. Als ze impact hebben dan moet je altijd rekening houden met commerciële belangen en wordt het snel al weer politiek. (Resultaat niet publiceren zodat je groep er meer papers over kan schrijven zonder dat je andere die kans kan geven).
• R&D onderzoeker. Interessante technische uitdaging, totdat je het in een product moet krijgen en het tot moes gestompt wordt in een slap aftreksel van dat wat waar je team 2 jaar aan gewerkt heeft.
• Handenwerk, productie draaien, vaak heerlijk werk want direct resultaat, maar intellectueel niet prikkelend.

Ik weet het niet meer, ergens weet ik niet meer wat ik moet doen. Als ik kon stoppen met werken wist ik het wel maar ik moet helaas nog een kleine 40 jaar.

[detonated]

Als je zou kunnen stoppen met werken, wat zou je dan wel weten?

[thlst]

Ik herken hier wel wat in

Mijn oplossing: voor jezelf beginnen

[Yaksa]

thlst schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:08:
Ik herken hier wel wat in

Mijn oplossing: voor jezelf beginnen

Je haalt me de woorden uit de mond.
Gewoon gaan doen waar je echt voldoening uit haalt, waar je goed in bent en, nog belangrijker, waar je gelukkig van wordt. Met daarbij in het achterhoofd dat geld niet gelukkig maakt, genoeg om van te leven is vaak ook genoeg en, beter nog, met weinig geld wordt je creativiteit gestimuleerd en krijg je meer waardering voor hetgeen je echt nodig hebt.

[Boreout]

detonated schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:08:
Als je zou kunnen stoppen met werken, wat zou je dan wel weten?

Als geld geen issue was, dan zou ik een combinatie gaan doen van:

• Impactvol vrijwilligerswerk. Mensen helpen, iets als schuldhulpverlening, daklozen helpen etc. Niet in dienstverband, heb wel eens jeugdzorg overwogen maar daar zitten veel verplichtingen omheen die je inherent hinderen om mensen te helpen.
• Start-up achtige projectjes, app/website idee? Uitvoeren en kijken waar het schip strandt. Commercieel succes is leuk, maar niet het doel, leren, uitgedaagd worden en mensen blij maken is het doel.
• Meer tijd voor hobbies, dingen oppakken die veel tijd kosten maar wel kunnen prikkelen (iets als een oldtimer opknappen ofzo, dat ga je niet snel doen met een full-time baan.)

thlst schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:08:
Ik herken hier wel wat in

Mijn oplossing: voor jezelf beginnen

Ik overweeg het wel eens. Ben benieuwd of de extra uitdaging van opdrachten vinden lang genoeg intressant blijft voor mij. Ook ben ik ergens bang dat ik of veel niet zo diepgaande kortdurige projecten ga doen dan, of juist de langdurige in een verkapt dienstverband waar ik weer in stap 3 terecht kom.

Yaksa schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:13:
[...]

Je haalt me de woorden uit de mond.
Gewoon gaan doen waar je echt voldoening uit haalt, waar je goed in bent en, nog belangrijker, waar je gelukkig van wordt. Met daarbij in het achterhoofd dat geld niet gelukkig maakt, genoeg om van te leven is vaak ook genoeg en, beter nog, met weinig geld wordt je creativiteit gestimuleerd en krijg je meer waardering voor hetgeen je echt nodig hebt.

Ik weet niet waar ik echt voldoening uit haal. Heb nou al zo veel dingen geprobeerd waarvan ik dacht dat het me voldoening zouden geven die tegenvielen. Ben op het punt gekomen waar ik niet meer wil zoeken.

[Milo85]

Praat anders eens met een jobcoach, daar kunnen soms ook wel verrassende zaken uitkomen. Kan in ieder geval geen kwaad

[thlst]

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:20:
Ik overweeg het wel eens. Ben benieuwd of de extra uitdaging van opdrachten vinden lang genoeg intressant blijft voor mij. Ook ben ik ergens bang dat ik of veel niet zo diepgaande kortdurige projecten ga doen dan, of juist de langdurige in een verkapt dienstverband waar ik weer in stap 3 terecht kom.

Ik doelde niet op uurtje-factuurtje (waar niets mis mee is) maar eigen projecten/ideeen uitvoeren voor eigen rekening en risico

Je zal wel bijna altijd met een aanloopperiode zitten dus spaargeld is noodzakelijk

[Ernemmer]

Zorgen dat je voldoening uit dingen, anders dan je werk kan halen. Dan is de uitdaging op je werk een kleiner deel van je leven en kom je minder snel in een bore-out.

PS. zelf ben ik gaan ZZP-en, zodat ik zelf de leuke uitdagende projecten/bedrijven kan uitkiezen.

[ Voor 24% gewijzigd door Ernemmer op 29-06-2021 16:12 ]

[raze88]

Erg herkenbaar en soms is de cyclus bij mij nog korter. Voor mij is er de overweging om erbij naast voor mij zelf te gaan beginnen. Voor mij een grote stap waar ik over twijfel. Deze twijfel zit in of ik het wel aandurf en of ik de verantwoording die erbij hoort wil dragen. Welk denk ik dat dit voor mij de oplossing is om mijzelf te blijven uitdagen.
De verwachtingen die ik dan van de vaste baan heb kunnen dan omlaag omdat ik mijn heil ergens anders vandaan kan halen.

[ Voor 20% gewijzigd door raze88 op 29-06-2021 16:19 ]

[Boreout]

Milo85 schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:37:
Praat anders eens met een jobcoach, daar kunnen soms ook wel verrassende zaken uitkomen. Kan in ieder geval geen kwaad

Goed idee, ben ergens bang dat ook een verandering voorgesteld door een jobcoach uiteindelijk weer in stap 3 terecht komt, maar het zou ook wel eens tot hele goede nieuwe inzichten kunnen leiden.

thlst schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:02:
[...]


Ik doelde niet op uurtje-factuurtje (waar niets mis mee is) maar eigen projecten/ideeen uitvoeren voor eigen rekening en risico

Je zal wel bijna altijd met een aanloopperiode zitten dus spaargeld is noodzakelijk

Ja dat zou inderdaad aantrekkelijker zijn, maar ben wel aardig risicomijdend en nog niet echt op een financieel punt waar mijn gouden kooi opzeggen en vanaf nul beginnen echt verstandig lijkt. Daarnaast zit ik er ook een beetje mee dat nog een paar jaar carrière maken en netwerken een veel betere start meegeeft voor een eigen onderneming dan waar ik nu sta. Dan nog persoonlijke omstandigheden die het maken dat zekerheid opzeggen "eng" is. Twijfels twijfels.

Ernemmer schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:12:
Zorgen dat je voldoening uit dingen, anders dan je werk kan halen. Dan is de uitdaging op je werk een kleiner deel van je leven en kom je minder snel in een bore-out.

PS. zelf ben ik gaan ZZP-en, zodat ik zelf de leuke uitdagende projecten/bedrijven kan uitkiezen.

Ik ben 's avonds zo afgestompt dat ik op een goede avond nog 1, misschien 2 uur echt aan hobby kan besteden. En dat is voor veel dingen die ik ambieer (bijvoorbeeld programmeerprojecten) niet genoeg om echt in de materie te komen en stappen te maken.

[dragonhaertt]

Heb je wel eens aan detachering gedacht?
Er zijn genoeg detacherings bureaus die niet met deta-vast constructies werken, maar uitsluitend op projectbasis mensen verhuren.

Telkens een nieuw project, ook bij een nieuw bedrijf, maar wel met de zekerheid van een vast contract en gedefinieerde salaris/kennis groei.

Het is mij in ieder geval goed bevallen in de eerste 3.5 jaar van mijn professionele carrière.

[Ernemmer]

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:21:

Ik ben 's avonds zo afgestompt dat ik op een goede avond nog 1, misschien 2 uur echt aan hobby kan besteden. En dat is voor veel dingen die ik ambieer (bijvoorbeeld programmeerprojecten) niet genoeg om echt in de materie te komen en stappen te maken.

Misschien dan toch eens kijken naar een ander soort baan, misschien gewoon iets met mensen gaan doen, daar heb je afwisseling genoeg door de dag heen.
Of lekker bedrijfhoppen, al dan niet in detachering of als zelfstandige.

[ Voor 6% gewijzigd door Ernemmer op 29-06-2021 16:26 ]

[CH4OS]

Milo85 schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:37:
Praat anders eens met een jobcoach, daar kunnen soms ook wel verrassende zaken uitkomen. Kan in ieder geval geen kwaad

Toen ik loopbaan coaching had, kwam diegene ook met de vraag 'Waar wordt CH4OS het blijste van om te gaan doen in zijn werk?', waar ik destijds nog best moeite mee had om te beantwoorden ook, maar toch... Uiteindelijk (nu zes jaar verder) doe ik werk wat lijkt op wat er toen uit kwam, puur omdat het uiteindelijk niet helemaal gelukt is. Vooral omdat bedrijven mij wel hebben zien groeien, maar als puntje bij paaltje komt, elke keer 'net niet genoeg' was...

Ik zie het maar als dat men tijdelijk wat hulp zocht.

[samo]

Milo85 schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 15:37:
Praat anders eens met een jobcoach, daar kunnen soms ook wel verrassende zaken uitkomen. Kan in ieder geval geen kwaad

Mee eens. Zoek een goeie coach die je helpt met de uitdagingen waar jij tegenaan loopt. Dat kan een jobcoach zijn, of kijk wat bij je past.

Wat je wil is niet een oplossing voor het probleem van buitenaf, maar kijken wat jij kan doen om dit patroon naar je voordeel te zetten. En dan komen er oplossingen als start voor jezelf, detachering, etc naar boven. Maar belangrijker is dat jij weet wat jij daar aan heb en. welke rol iets heeft in het doorbreken van patronen.

Een coach heeft mij in ieder geval enorm geholpen.

[k995]

Doe zoals ik: zoek een job waarin je het werk snel kan doen, deftig betaald is en dan de rest spendeer je aan wat JIJ wil doen.

Ideaal is dat niet maar zelfstandig wou ik niet (teveel werk), carriere maken evenmin dus is dit de beste tussen oplossing.

[holygame]

Ik heb last van precies hetzelfde, ik lees even mee

[Qwerty-273]

Een nick change aanvragen
/slappe flauwe opmerking

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 14:57:
Gedurende mijn tienjarige carrière beland ik keer op keer in een patroon waar ik niet uit kan breken. Over een periode van ongeveer anderhalf tot twee jaar:

1. Vind een nieuwe baan of opdracht, start met veel enthousiasme.
2. Knal een half jaar tot een jaar met volle motivatie, overtreft verwachtingen en krijg top beoordelingen.
3. Nieuwe raakt er vanaf, ontdek dat volle motivatie helemaal niks toevoegt. Raak sierlijk verveeld.
4. Wordt depressief en zoek een drastische verandering. Terug naar af.

Nou sta ik wederom op stap 4, eind dit jaar begin ik met iets nieuws waarna ik weer op stap 1 terecht kom. Maar nu is de vraag, hoe blijf ik dit keer op stap 2 steken.

Ik denk dat het al misgaat bij stap 2. Jij steekt er explosief veel energie in die stap 2. De mensen om je heen niet - dat gaat op een gegeven moment intern bij je wrijven, want jij lijkt alles te duwen en trekken terwijl de mensen om je heen het rustiger aanpakken. Als je alleen maar in 2 zou blijven zitten kom je waarschijnlijk op een gegeven moment in een burnout spiraal naar de bodem terecht. Want er is geen ander moment (zo lijkt het) waar jij jezelf kan opladen. Dat lijk je nu te doen in stap 1 met het groene gras aan de overkant.

Aan de andere kant heb je natuurlijk inkomen nodig om te kunnen leven. Is het een mogelijkheid om deeltijfs te gaan werken (eventueel zelfs bij de huidige werkgever). En dan er naast één van je andere opties te kijken als impactvol vrijwilligerswerk, start-up achtige projectjes of een hobbie waar je niet binnen de kortste keren op uitgekeken raakt. Daarvan geef je zelf al aan dat je verwacht dat leuk te vinden, maar er nu geen tijd voor te hebben.

[Jeffrey]

Wij hebben denk ik hetzelfde karakter. Als ik mijn interesse verlies in het werk dat ik doe dan heb ik geen motivatie meer. Zelf heb ik hierdoor de bewuste keuze gemaakt om in de detachering te gaan werken. Ik weet namelijk precies tot wanneer mijn opdracht loopt en hierdoor heb ik altijd iets om naar uit te kijken. Weer een nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe werkzaamheden. Hierdoor kan ik mijn motivatie behouden.

[boxlessness]

Herkenbaar...
Mijn persoonlijke conclusie na jaren slecht erover gevoeld te hebben, is dat de manier waarop onze arbeidsmarkt is ingericht niet past bij hoe ik functioneer. Ik heb heel snel een "oooooh shiny"-enthousiasme, duik ik er vol in, ken ik het trucje, zie ik dat het lijkt op een ander trucje (oude wijn in nieuwe kruiken), en dan wil ik het volgende "oooh shiny" dingetje hebben/uitzoeken. Mijn "geluk" daarbij is dat dat vooral gaat over abstracte concepten. Dat wil zeggen dat ik interesse heb voor wetenschap/domeinen/kennis op een abstract niveau, en dat ik niet ieder weekend het volgende software tooltje ga uitproberen en helemaal wil doorgronden.

De huidige arbeidsmarkt is enorm gefocussed op specialisatie... je moet hetzelfde steeds meer, steeds beter, steeds efficienter kunnen. En ik raak verveeld van steeds hetzelfde, ik wil de breedte in. Voor mij zijn alle fragmentjes kennis een bron van inspiratie en potentiele oplossingen voor problemen die ik ga tegenkomen. Al die kennis gaat in mijn gereedschapskistje, en kan ik er uit halen wanneer ik die nodig heb. Ik zeg ook nooit dat ik een software engineer BEN, maar dat ik software MAAK. Software is een stukje gereedschap in mijn kistje.

Ik heb nu een job waar creativiteit belangrijk is, en waar ik heel veel kennis in kan combineren (UI, 3D graphics, useability, wiskunde, statistiek, natuurkunde, databases, een nieuwe programmeertaal, GPGPU, en mijn software engineering achtergrond), en dan ben ik in mijn element.
Ik ga ook proberen zo lang mogelijk in de R&D hoek te blijven. En dan voornamelijk de R-kant. Een one-trick-pony worden kan ik altijd nog.

[Boreout]

dragonhaertt schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:25:
Heb je wel eens aan detachering gedacht?
Er zijn genoeg detacherings bureaus die niet met deta-vast constructies werken, maar uitsluitend op projectbasis mensen verhuren.

Telkens een nieuw project, ook bij een nieuw bedrijf, maar wel met de zekerheid van een vast contract en gedefinieerde salaris/kennis groei.

Het is mij in ieder geval goed bevallen in de eerste 3.5 jaar van mijn professionele carrière.

Begin van mijn carriere ook gedaan. Werkgever liet op een gegeven moment toch doorschemeren liever niet ieder half jaar/jaar een nieuwe opdracht voor me te zoeken als de huidige opdrachtgever nog tevreden is. Ook was het bij sommige opdrachtgevers zo dat ja als detacheerder niet evenveel inbreng had als een vaste medewerker. Daarom uiteindelijk bij een opdrachtgever in dienst gegaan en daar intern nog een paar switches in projecten/afdelingen kunnen maken.

Ernemmer schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:26:
[...]


Misschien dan toch eens kijken naar een ander soort baan, misschien gewoon iets met mensen gaan doen, daar heb je afwisseling genoeg door de dag heen.
Of lekker bedrijfhoppen, al dan niet in detachering of als zelfstandige.

Ergens ben ik bang dat ook daar de verveling toe slaat, of de bureaucratie omtrent hulpverlening (administratieve rompslomp bij Jeugdzorg bijv) me net zo tegen gaat staan als mijn vorige opdrachten. Als je dan bedenkt dat ik voor mijn ervaring en opleidingsniveau meer dan goed verdien, en dat ik minimaal de helft ga inleveren als ik de CAOs bekijk (plus vaak nog een opleiding moet doen)... Is een erg grote stap voor een oplossing die misschien niet eens werkt...

k995 schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:30:
Doe zoals ik: zoek een job waarin je het werk snel kan doen, deftig betaald is en dan de rest spendeer je aan wat JIJ wil doen.

Ideaal is dat niet maar zelfstandig wou ik niet (teveel werk), carriere maken evenmin dus is dit de beste tussen oplossing.

Stiekem wel een goede oplossing, al strookt het nog niet helemaal met mijn ethisch besef... Of juist wel gaan doen met ZZP opdrachten die niet uurtje factuurtje zijn. Elk uur dat ik het minder kan doen is een uur extra vrije tijd, misschien wel erg goede motivatie.

[Jazco2nd]

Ik begrijp niet zo goed hoe "voor jezelf beginnen" iets verandert aan de omschreven cyclus.
Je moet iets gaan doen wat je (zo te horen) niet leuk vind: telkens weer die stap 4 (een nieuw project/bedrijf/vacature vinden). Daarnaast is de kans groot dat je dan nog minder zinvols toevoegd, want je bent extern dus je hebt gewoon bepaalde dingen te doen die af moeten (of het ergens toe leidt of niet).

In elk geval zie ik elke stap die je niet leuk vind juist versterkt worden..

Je kan of (mits de werkgever Ok is voor je) proberen langer vol te houden, en al dat slacken, die tijd vullen met dingen die je persoonlijk nuttig vind. Wellicht dat er nog een keer een promotie in zit richting product (ipv mensen managen) waarbij je zelf een hoop kan bepalen.

Of iets totaal anders gaan doen, desnoods wat cursussen volgen daarin voordat je daaraan begint.

Het lijkt er namelijk op dat je de boel al onder de knie hebt, je kan het wel weer elders toepassen, en dat kan leuk en spannend en nieuw zijn, maar het werk zelf, heb je allemaal al eens gedaan.

Dus door iets te gaan doen waarin jij juist absoluut geen expert bent, door jezelf voldoende om te scholen om daar werk in te vinden, kan je wellicht een uitdaging creeren voor de komende 10-15 jaar
Is wel eng en moeilijk, want je zit nu al een tijdje ontzettend comfortabel in je werk lijkt het. Dat is dan weg.

[Yucon]

Als je een startup zoekt zit je in ieder geval iets logischer wat betreft flink knallen. Maar het gaat slecht samen met het risicomijdende dat je noemt.

[Boreout]

Qwerty-273 schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:34:
Een nick change aanvragen
/slappe flauwe opmerking

[...]

Ik denk dat het al misgaat bij stap 2. Jij steekt er explosief veel energie in die stap 2. De mensen om je heen niet - dat gaat op een gegeven moment intern bij je wrijven, want jij lijkt alles te duwen en trekken terwijl de mensen om je heen het rustiger aanpakken. Als je alleen maar in 2 zou blijven zitten kom je waarschijnlijk op een gegeven moment in een burnout spiraal naar de bodem terecht. Want er is geen ander moment (zo lijkt het) waar jij jezelf kan opladen. Dat lijk je nu te doen in stap 1 met het groene gras aan de overkant.

Ik wil juist een baan waar explosief werken wel op de lange termijn motiveert en waar mijn collega's dat waarderen. Als boven het maaiveld uitsteken niet gewaardeerd wordt dan gaat het niks worden (en daar zit misschien ook wel deel van het probleem en het bewijs dat ik voor mezelf moet gaan).

Ik kan heel goed mezelf ergens in vastbijten en dat zijn ook de zeldzame momenten dat ik op mijn best ben. Maar zodra die interesse zakt... middelmatigheid wat de klok slaat. Ik weet niet of ik wel zonder stap 2 kan, ergens wil ik in stap 2 blijven.

Aan de andere kant heb je natuurlijk inkomen nodig om te kunnen leven. Is het een mogelijkheid om deeltijfs te gaan werken (eventueel zelfs bij de huidige werkgever). En dan er naast één van je andere opties te kijken als impactvol vrijwilligerswerk, start-up achtige projectjes of een hobbie waar je niet binnen de kortste keren op uitgekeken raakt. Daarvan geef je zelf al aan dat je verwacht dat leuk te vinden, maar er nu geen tijd voor te hebben.

Deeltijd is een grote wens van me, maar ook einde carriere in mijn vakgebied. Financieel zal het ook niet minder dan 32 uur per week worden ben ik bang. Dan slaaf ik nog liever 5 jaar door met wat jobhops die uiteindelijk vervelen en een salaris dat beduidend hoger is dan het huidige.

[Furion2000]

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:21:
[...]


Ja dat zou inderdaad aantrekkelijker zijn, maar ben wel aardig risicomijdend en nog niet echt op een financieel punt waar mijn gouden kooi opzeggen en vanaf nul beginnen echt verstandig lijkt. Daarnaast zit ik er ook een beetje mee dat nog een paar jaar carrière maken en netwerken een veel betere start meegeeft voor een eigen onderneming dan waar ik nu sta. Dan nog persoonlijke omstandigheden die het maken dat zekerheid opzeggen "eng" is. Twijfels twijfels.


[...]


Ik ben 's avonds zo afgestompt dat ik op een goede avond nog 1, misschien 2 uur echt aan hobby kan besteden. En dat is voor veel dingen die ik ambieer (bijvoorbeeld programmeerprojecten) niet genoeg om echt in de materie te komen en stappen te maken.

Is dat niet steeds de dooddoener om verder te komen? Je twijfelt, je denkt teveel na of je ziet teveel risico's? Je zegt dat je vrijwilligerswerk wilt doen, MAAR
Je zegt dat iets voor jezelf beginnen leuk zou zijn, MAAR

Ik doe het zelf ook (uitstellen/kapot relativeren/neiging excuses te verzinnen) alleen ik corrigeer mijzelf vaak en leg de schuld/zoek antwoorden dan bij mijzelf en niet bij iets anders. Klein maar o zo belangrijk verschil. Ik had het bijv. met hobby's en teveel interesses en merk, nu dat ik beter word in 1 hobby omdat ik mij weerhoud van andere interesses, de hobby voor langere tijd leuker blijft en ik durf te investeren in die hobby.

Ga een uur vrijwilligerswerk doen in 2021, stop in 2022 of maak er 2 uur van
Maak een mini app die je in 2 weekenden kan afmaken, zet hem op het net en faal hopeloos

Als het balletje maar gaat rollen....

Dan nog stap 2,3. Wat als je volle motivatie niks toevoegt? Dan boek je lof maar niet de resultaten die je wil? Doe je het dan wel goed? Moet de motivatie anders besteed worden? Puur gewetensvraag...

Als je altijd op dezelfde manier faalt raak je afgestompt ja, wat als je een keer wint? Ga voor die quick wins en dan kom je misschien in de winning mood? Word je mood ook gelijk beter

[ Voor 5% gewijzigd door Furion2000 op 29-06-2021 17:00 ]

[mannowlahn]

Ik heb hetzelfde probleem, ook met hobbies, ga freelancen, perfecte oplossing

[Boreout]

@boxlessness ik denk dat jouw eerste twee paragrafen heel goed mijn persoonlijkheid samenvatten. En ik probeer in mijn werk ook de breedte in te gaan, wat niet altijd voor diepgang zorgt, dan blijft het werk oppervlakkig. Specialiseren heb ik ook jaren gedaan, maar dat was een opdracht waar je op een gegeven moment genoeg wist om je functie te vervullen en de vragen erg vergelijkbaar waren, maar dan weer wel technisch diepgaand.

Ik wil dat "oooh shiny" gevoel iedere dag...

@Furion2000 heb inderdaad veel MAARs gegeven in dit topic. Klein beginnen gaat mijn onvrede van de fulltime baan niet wegnemen. Ik doe al genoeg zaken in de avonden en weekenden die me wel energie geven, maar uiteindelijk neutraliseert dat de doordeweekse baan niet. Voor mezelf beginnen is momenteel mijn beste overweging, al heb ik (en andere posters hier) twijfels over of dat het inherente probleem gaat wegnemen.

[Essie689]

Herkenbaar verhaal. Ik heb er nog niet de oplossing voor gevonden, alhoewel ik wel denk dat deze vooral gevonden gaat worden in de randzaken.

Van wat ik lees bij jou, gaat je interesse veel sneller in wat voor een bedrijf bij te houden is.

Het enige wat dus voor je kan werken is als zelfstandige waarbij je zeer veel afwisselende klanten hebt (maar voor mij persoonlijk zou dat ook niet werken, gezien ik juist graag aan 1 Max 2 projecten gelijkertijd werk).

Ik ben benieuwd of er nog andere ideeën in dit topic naar boven komen.

[Furion2000]

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 17:05:
@Furion2000 heb inderdaad veel MAARs gegeven in dit topic. Klein beginnen gaat mijn onvrede van de fulltime baan niet wegnemen. Ik doe al genoeg zaken in de avonden en weekenden die me wel energie geven, maar uiteindelijk neutraliseert dat de doordeweekse baan niet. Voor mezelf beginnen is momenteel mijn beste overweging, al heb ik (en andere posters hier) twijfels over of dat het inherente probleem gaat wegnemen.

Ik doelde op de opties die je wel oppert maar daarna weer zelfs al de kop in boort. De actie blijft zo weg. Fair enough, de focus is puur op de baan.

Je kunt je twijfels wegnemen door te gaan ondernemen in de brede zin van het woord. Niet op basis van twijfels van andere posters, maar actie en vanuit je eigen ervaring concluderen. Bij twijfel bestaat er dus een kans dat je de cyclus doorbreekt al is die kans maar 20%.

[k995]

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:40:
Stiekem wel een goede oplossing, al strookt het nog niet helemaal met mijn ethisch besef... Of juist wel gaan doen met ZZP opdrachten die niet uurtje factuurtje zijn. Elk uur dat ik het minder kan doen is een uur extra vrije tijd, misschien wel erg goede motivatie.

Ethisch besef? Ik doe alles wat men van mij vraagt met een glimlach en zonder ooit te protesteren. Alles is op tijd klaar zonder klachten van de klanten (werk als consultant) . De teams die ik aanstuur halen hun SLA's/KPI's en daar komen nooit problemen uit die tot management boven bij geraken (ik los dat op).

Dat ik daarnaast de helft van de tijd soms overheb om iets anders te doen (juist de first draft van mijn eerste boek afgewerkt) is juist omdat ik goed en zorgvuldig werk zonder tralala's.

[Ernemmer]

k995 schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 19:08:
[...]

Ethisch besef? Ik doe alles wat men van mij vraagt met een glimlach en zonder ooit te protesteren. Alles is op tijd klaar zonder klachten van de klanten (werk als consultant) . De teams die ik aanstuur halen hun SLA's/KPI's en daar komen nooit problemen uit die tot management boven bij geraken (ik los dat op).

Dat ik daarnaast de helft van de tijd soms overheb om iets anders te doen (juist de first draft van mijn eerste boek afgewerkt) is juist omdat ik goed en zorgvuldig werk zonder tralala's.

Inderdaad, juist met ZZP-en kan je meerwaarde creëren voor jezelf en wordt effectief en snel en goed werken beloont. Elke handigheid die je gebruikt levert vrije tijd op, goed gefocust werken ipv gezellig doen met collega's levert vrije tijd op, elke fout die je niet maakt levert extra vrije tijd op. Zolang jij zorgt dat de target/productie wordt gehaald maakt het de opdrachtgever het echt niet uit of jij dat in 30 of in 40 uur doet.

[k995]

Ernemmer schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 19:29:
[...]


Inderdaad, juist met ZZP-en kan je meerwaarde creëren voor jezelf en wordt effectief en snel en goed werken beloont. Elke handigheid die je gebruikt levert vrije tijd op, goed gefocust werken ipv gezellig doen met collega's levert vrije tijd op, elke fout die je niet maakt levert extra vrije tijd op. Zolang jij zorgt dat de target/productie wordt gehaald maakt het de opdrachtgever het echt niet uit of jij dat in 30 of in 40 uur doet.

Ik ben geen zzp'er :-), gewoon in loondienst en werk als consultant.

[Ernemmer]

k995 schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 20:01:
[...]

Ik ben geen zzp'er :-), gewoon in loondienst en werk als consultant.

Als je een werkgever hebt die je zo vrij laat is denk ik een aardige uitzondering.

[k995]

Ernemmer schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 20:14:
[...]


Als je een werkgever hebt die je zo vrij laat is denk ik een aardige uitzondering.

Ik werk voor een indische werkgever en heb al heel veel verschillende directe bazen gehad.
Mits wat intelligentie (wat OP dan wel zal hebben) kan je dat gerust geregeld krijgen, gewoon laten zien wat je voor hen kan doen als ze je laten doen (en dan een deel dat een deel wat niet weet wat niet deert) en zorgen dat er nooit problemen zijn.

[laurens0619]

Ik heb ook in de r&d gezeten. Mij viel het tegen want
- je creëert geen directe inkomsten dus kost geld
- je producten zijn de tijd vooruit en worden niet direct gebruikt
- soms lever je falende producten op

Ik vond t niets dus mee gekapt
Toen big 4 gedaan, erg veel geleerd wat ik wel wilde bij verschillende klanten

Nu ciso bij een organisatie. Nog steeds soms lastig want je zit niet in het primaire process en je kost geld maar het wordt steeds vaker ingezien dat ik t werk veiliger probeer te maken, niet perse moeilijk

Mijn advies: ga lekker bij een big4 aan dr slag en leer jezelf en de bedrijven kennen

[gold_dust]

Ik herken het ook wel wat: PhD gedaan, met veel optimisme een paar banen begonnen maar dat verveelde snel, alles R&D functies, meer dan een jaar ergens blijven lukte mij ook niet.

Freelancen bevalt goed, ik werk vanuit thuis wat ook veel van de dagelijkse sleur wegneemt. Nog steeds R&D. Mijn langste freelance opdracht is langer dan mijn langste dienstverband.

Detachering en jaarlijks van opdracht/klant wisselen zou ook een optie zijn als de arbeidsvoorwaarden in de detachering niet zo bedroevend slecht zouden zijn.

Echt onderzoek moet je ook geschikt voor zijn, het kan zijn dat je jaren aan iets werkt wat dan uiteindelijk niet haalbaar is. Daar moet je tegen kunnen, helemaal als er commerciële druk achter zit om iets op te leveren.

[Aghanim]

Misschien helpt het om je te realiseren dat de perfecte baan (waarschijnlijk) niet bestaat. Ik vind het positief dat je dit probleem actief op probeert te lossen en al veel daartoe ondernomen hebt. Je lijkt echter iedere keer vast te lopen. Mogelijk is je verwachting van werk in de basis niet goed en raak je daardoor gefrustreerd of teleurgesteld.

Daarmee wil ik niet zeggen dat je alles moet accepteren en niet op zoek blijven naar verbetering overigens.

[ Voor 13% gewijzigd door Aghanim op 29-06-2021 21:33 ]

[FireAge]

Als je denkt dat het kunt, probeer eens bij Innovatie ipv R&D terecht te komen.

Daar zit je op de bleeding edge qua ontwikkeling, lever je een concept demonstrator op van iets en geeft het door aan R&D, waarna je doorgaat naar de volgende ontwikkeling.

Je bent daar bijna 100% van jezelf afhankelijk, en moet uit het "niets" nieuwe concepten ontwikkelen.

In mijn ervaring weinig rompslomp qua vergaderingen etc, omdat men dat niet van je verwacht en er geen vastomlijnde kaders zijn voor wat je doet.

[DR!5EQ]

Boreout, ik moet je wat vertellen en ik denk ook iets aan alle andere mensen in dit topic. Dit blijft terugkeren zolang je denkt dat je bore out te maken heeft met wat voor werk je doet. De oorzaak van je probleem heeft meer met jezelf te maken, wie jij bent en uiteindelijk hoe je het werk doet. Wat ik je zie omschrijven is je irritatie aan hoe de arbeidsmarkt functioneert en dat bepaalde facetten van het werk je tegenstaan. Hoewel je werk niet altijd even leuk kan zijn is het wel belangrijk dat je er energie uit kunt halen om door te gaan. Je bent al een winnaar door dat in te zien en na verloop van tijd ga je op zoek naar iets anders. Klasse. Van een bore out wil je geen burn out maken.

Wist je al dat wij als millennials graag betekenisvolle functies willen uitoefenen? grappig genoeg heb je dat al te kennen gegeven. Ik zie ook nog een ander ding en dan kom ik eigenlijk terug op hoe een mens werkt.

Je schrijft onder andere: volle motivatie en veel enthausiasme en dat je echt heel graag ergens wilt settelen en diepgang zoekt in je werk. Is hetgeen wat je tot dusver hebt neergezet dan niet goed genoeg geweest? Moet je altijd in de 6e versnelling blijven rijden tot je 70 bent?

Ik denk dat door jezelf constant door die cyclus te jagen je ook zegt dat het nooit goed genoeg is wat je ook doet. Ik denk dat er sprake is van faalangst en misschien lijdt je ook wel aan het patroon dat perfectionisme heet. Geniet je wel van de dagen dat je naar je werk gaat? We leven tegenwoordig in een prestatiemaatschappij. Wat je ook doet in het leven, het is nooit goed genoeg voor een ander, maar dit kun je wel voor jezelf bepalen.

[CyberMania]

Tja als je al zo veel dingen geprobeerd hebt, moet je de schuld niet bij externe dingen blijven neerleggen maar bij jezelf. Misschien werken aan volhardingsvermogen etc. Het (werk)leven is nou eenmaal meestal niet 5x8 100% entertainment. Ik zou eerder oplossingen in jezelf zoeken, mss 4x9 werken en een dag in de week meer andere afwisselende dingen voor jezelf doen etc. Werk is maar werk hè. Volgens mij maak je je veel te druk om het willen vinden van de perfecte baan.

[Harm_H]

Benieuwd wat er gebeurt als je in een groeiend bedrijf terecht komt!

[President]

@Boreout maak je wel eens iets af? Of begin je vol aan het uitdenken en opzetten maar haak je af bij de uiteindelijke laatste stappen?

[JJ Le Funk]

ik krijg vaak jeuk bij het woord 'uitdaging' of de uitdrukking 'toe aan een nieuwe uitdaging'.
alsof constant de Mt Everest beklommen moet worden voor een interessant leven.
@Boreout neem meer verantwoording op je schouders en zorg ervoor dat waar jij jezelf verantwoordelijk voor hebt gemaakt goed en consistent resultaat oplevert. Dat kan privé en/of in werk.

[Crabro]

Klinkt nogal herkenbaar (boreout, depressie, en niemand die het door heeft dat je overperformed met halve inzet) dus daarom wat mijn pad er uit was:

1. In de consultancy gaan werken (ipv detachering) - ik doe duidelijk omlijnde projecten met een resultaatsafspraak. Ook alleen maar klussen die me leuk lijken. Soms in een interimconstructie, maar zodra ik me begin te vervelen is het over het algemeen het signaal dat ik niks meer toevoeg en je dus prima weer weg kan. Na het spelletje geleerd te hebben in dienstverband werk ik momenteel voor mijzelf.

2. In therapie gaan (of begin bij een coach als dat te spannend is). Je omschrijft een patroon dat je probeert buiten je jezelf op te lossen door steeds maar de context te veranderen. Je geeft aan dat dat niet werkt, misschien eens stoppen dezelfde oplossing te proberen? Het is mijn eigen ervaring dat het veel duurzamer is om ook aan jezelf te werken, dan volgt het andere veel makkelijker...
(Dus ik zou bij deze beginnen 😉)

[Furion2000]

Als ik huppelend naar het werk ga doe ik iets goed, als ik steeds in de sleur terecht kom doe ik iets fout en moet ik het anders doen. Alleen zo doorbreek ik die negatieve cyclus.

Ik las veel maar's en twijfels en @DR!5EQ omschrijft het veel beter, dat zijn millenial issues. Kapot gaan aan de twijfel en verwachten van meer van iets dat niet zomaar meer is als je het zelf niet doet.

@Crabro beschrijft zijn oplossing als voorbeeld alleen dan kun je denken aan dat IT voorbeeld van die schommel. Voor iedereen is die oplossing anders en heel persoonlijk. Om die reden liggen de antwoorden ook intern en niet extern. Een extern iemand kan je wel helpen om intern die antwoorden te vinden, dat vind ik een erg goed advies.

De ideeën waarmee je dan komt hebben allemaal valkuilen, nadelen en risico's maar we moeten durven falen om te kunnen winnen. Risicoloos winnen bestaat eigenlijk niet. Als je durft te falen, ga je ook sneller dingen uitproberen.

De mogelijke oplossingen kunnen we allemaal verzinnen, maar onze persoonlijke mogelijke oplossingen vinden is stap 1. Daarom krijg je bij een jobcoach vaak die vragen als van 'wat deed je graag als een kind', door die vragen te beantwoorden kun je erachter komen wat jou laat 'tikken'.

[Luuk013]

Zelfde hier, gestopt en gouden kooi ingeleverd en voor mezelf begonnen, precies doen wat ik leuk vind met de mogelijkheid eigen uren in te plannen en verdien nu in 2 dagen wat ik in een week tijd verdiende. Daarnaast alleen vergaderingen die ik zelf organiseer of belang bij heb, de rest van de bedrijfsvoering gaat aan mijn neus voorbij. CV heb je meestal niet nodig als zelfstandige, zorg dat je ergens aan het werk kan en bouw goede referenties op. Gun factor telt meer dan ervaring.

Alleen onzekerheid tjaa. Dat is ondernemen.. en als je niet kan functioneren of wordt ongelukkig bij een bedrijf blijf je op een rotonde rijden.

[ Voor 28% gewijzigd door Luuk013 op 30-06-2021 09:16 ]

[Sissors]

Luuk013 schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 09:13:
Zelfde hier, gestopt en gouden kooi ingeleverd en voor mezelf begonnen, precies doen wat ik leuk vind met de mogelijkheid eigen uren in te plannen en verdien nu in 2 dagen wat ik in een week tijd verdiende. Daarnaast alleen vergaderingen die ik zelf organiseer of belang bij heb, de rest van de bedrijfsvoering gaat aan mijn neus voorbij. CV heb je meestal niet nodig als zelfstandige, zorg dat je ergens aan het werk kan en bouw goede referenties op. Gun factor telt meer dan ervaring.

Alleen onzekerheid tjaa. Dat is ondernemen.. en als je niet kan functioneren of wordt ongelukkig bij een bedrijf blijf je op een rotonde rijden.

Jij hebt geen CV nodig omdat je blijkbaar een goede CV hebt.

[Boreout]

DR!5EQ schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 22:10:
Boreout, ik moet je wat vertellen en ik denk ook iets aan alle andere mensen in dit topic. Dit blijft terugkeren zolang je denkt dat je bore out te maken heeft met wat voor werk je doet. De oorzaak van je probleem heeft meer met jezelf te maken, wie jij bent en uiteindelijk hoe je het werk doet. Wat ik je zie omschrijven is je irritatie aan hoe de arbeidsmarkt functioneert en dat bepaalde facetten van het werk je tegenstaan. Hoewel je werk niet altijd even leuk kan zijn is het wel belangrijk dat je er energie uit kunt halen om door te gaan. Je bent al een winnaar door dat in te zien en na verloop van tijd ga je op zoek naar iets anders. Klasse. Van een bore out wil je geen burn out maken.

Wist je al dat wij als millennials graag betekenisvolle functies willen uitoefenen? grappig genoeg heb je dat al te kennen gegeven. Ik zie ook nog een ander ding en dan kom ik eigenlijk terug op hoe een mens werkt.

Je schrijft onder andere: volle motivatie en veel enthausiasme en dat je echt heel graag ergens wilt settelen en diepgang zoekt in je werk. Is hetgeen wat je tot dusver hebt neergezet dan niet goed genoeg geweest? Moet je altijd in de 6e versnelling blijven rijden tot je 70 bent?

Ik denk dat door jezelf constant door die cyclus te jagen je ook zegt dat het nooit goed genoeg is wat je ook doet. Ik denk dat er sprake is van faalangst en misschien lijdt je ook wel aan het patroon dat perfectionisme heet. Geniet je wel van de dagen dat je naar je werk gaat? We leven tegenwoordig in een prestatiemaatschappij. Wat je ook doet in het leven, het is nooit goed genoeg voor een ander, maar dit kun je wel voor jezelf bepalen.

Het kan me niet schelen of of ik in de eerste of zesde versnelling werk. Het kan met niet schelen of ik CEO van een multinational ben of heggen ga snoeien voor een hovenier. Impact, uitdaging, zingeving is allemaal irrelevant zolang ik me maar niet dood verveel. Ik probeer te ontdekken over welke as ik het moet zoeken, maar ik betwijfel of shiften van het een naar het andere de kern van het probleem wegneemt. Vandaar dit topic in de hoop voor meer ervaringen.

CyberMania schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 22:53:
Tja als je al zo veel dingen geprobeerd hebt, moet je de schuld niet bij externe dingen blijven neerleggen maar bij jezelf. Misschien werken aan volhardingsvermogen etc. Het (werk)leven is nou eenmaal meestal niet 5x8 100% entertainment. Ik zou eerder oplossingen in jezelf zoeken, mss 4x9 werken en een dag in de week meer andere afwisselende dingen voor jezelf doen etc. Werk is maar werk hè. Volgens mij maak je je veel te druk om het willen vinden van de perfecte baan.

Ik hoef geen perfecte baan, die bestaan niet. Ik wil een baan waar ik me niet 5 x 8 uur als een zombie voel omdat het werk uiteindelijk saai en on-uitdagend geworden is. Ik denk niet dat 4 x 9 een zombie zijn de oplossing is.

President schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 06:51:
@Boreout maak je wel eens iets af? Of begin je vol aan het uitdenken en opzetten maar haak je af bij de uiteindelijke laatste stappen?

Afhaken is op werk geen optie, dus het komt wel "af", maar dat is zelden een achievement. Dat is meer een moment van opluchting dat ik me eindelijk met iets anders kan gaan bezig houden. Management zegt dan "goed gedaan", maar ik denk vooral ik heb wat gegoogled, wat powerpoints in elkaar geklikt of wat software in elkaar getikt als proof-of-concept en zo spannend was het allemaal niet. Echte uitdagende projecten moeten meteen met 5 architects, 3 managers en 15 vergaderrondes aangepakt worden waardoor mijn bijdrage kapot gepoldert wordt.

Qua hobbies heb ik ondertussen wel geleerd geen projecten die maandenlang duren op te pakken. Woon niet in een "help mijn man is klusser" huis, maar echt langetermijn projecten voor hobby oppakken is gedoemd de vergetelheid in te geraken. Enige waar dat niet voor geldt is een App waar ik meer dan een jaar af en aan mee bezig ben, op dit tempo gaat dat ook nog wel even duren voordat het af is. Wil mezelf enigszins niet dwingen daar ieder vrij uur mee bezig te zijn (want dan is het geen hobby meer), maar het steekt ook wel dat het niet af raakt, wat ik dan maar moet accepteren.

JJ Le Funk schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 07:15:
ik krijg vaak jeuk bij het woord 'uitdaging' of de uitdrukking 'toe aan een nieuwe uitdaging'.
alsof constant de Mt Everest beklommen moet worden voor een interessant leven.
@Boreout neem meer verantwoording op je schouders en zorg ervoor dat waar jij jezelf verantwoordelijk voor hebt gemaakt goed en consistent resultaat oplevert. Dat kan privé en/of in werk.

Als ik mijn baas moet geloven maak ik geweldig goede dingen en neem ik constant extra verantwoordelijkheid op mijn schouders dus ik denk dat het wel goed zit. Probleem is dat het gewoon enorm saai is, top op het punt dat ik consistent wegren voor projecten/banen die ik goed doe. Dat patroon wil ik doorbreken.

En nee ik hoef de Mt Everest niet te beklimmen, verre van, als ik me maar niet sierlijk verveel de hele tijd. Of dat gebeurt door de Mt Everest te beklimmen of thuis op de bank een docu te kijken over de Mt Everest maakt me niet uit.

Furion2000 schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 08:52:
Als ik huppelend naar het werk ga doe ik iets goed, als ik steeds in de sleur terecht kom doe ik iets fout en moet ik het anders doen. Alleen zo doorbreek ik die negatieve cyclus.

Ik las veel maar's en twijfels en @DR!5EQ omschrijft het veel beter, dat zijn millenial issues. Kapot gaan aan de twijfel en verwachten van meer van iets dat niet zomaar meer is als je het zelf niet doet.

@Crabro beschrijft zijn oplossing als voorbeeld alleen dan kun je denken aan dat IT voorbeeld van die schommel. Voor iedereen is die oplossing anders en heel persoonlijk. Om die reden liggen de antwoorden ook intern en niet extern. Een extern iemand kan je wel helpen om intern die antwoorden te vinden, dat vind ik een erg goed advies.

De ideeën waarmee je dan komt hebben allemaal valkuilen, nadelen en risico's maar we moeten durven falen om te kunnen winnen. Risicoloos winnen bestaat eigenlijk niet. Als je durft te falen, ga je ook sneller dingen uitproberen.

De mogelijke oplossingen kunnen we allemaal verzinnen, maar onze persoonlijke mogelijke oplossingen vinden is stap 1. Daarom krijg je bij een jobcoach vaak die vragen als van 'wat deed je graag als een kind', door die vragen te beantwoorden kun je erachter komen wat jou laat 'tikken'.

Ik heb niet het idee dat ik niet wil veranderen of twijfel de overhand neemt. Maar ik herken een patroon, altijd als ik denk dat het gras groener is bij de buren en dat deze nieuwe baan/opdracht beter gaat zijn blijk ik terug te vallen in verveling. Nu kijk ik naar maatschappelijk werk als groener gras, maar denk niet dat het heel raar is dat ik betwijfel of dat het patroon gaat doorbreken. Het is niet alsof ik al 10 jaar op dezelfde plek me zit te vervelen. Heb al vele werkgevers gehad en veel verschillende soorten functies en die vervelen allemaal, waarom zou maatschappelijk werk dat dan niet bewerkstelligen? Is het dan echt handig om nu drastische beslissingen te nemen met een grote kans dat ze niet het gewenste resultaat hebben (maar wel een giga gat in mijn cv slaan, enorme stap terug in salaris zijn, en vaak nog extra kostbare opleiding kosten).

[Omisys]

Herken mezelf goed in je verhaal. De eerste paar maanden is het altijd tof, zie/leer/gebruik je dingen voor het eerst. Daarna ken je de slagen van de zweep, wordt het routine en heb je geen zin meer om iets te doen. Loopt het team lekker en gaat iedereen 100% voor een doel wordt je erin meegezogen en vliegt de tijd voorbij. Keert het normale werk weer terug is het saai en wil je wat nieuws.

De oplossing kan ik je ook niet geven, ik ben er ook nog naar op zoek. Soms voel ik me een beetje zoals in die south park aflevering, Chasing the Dragon, constant op zoek naar die rush van motivatie. Is die aanwezig dan kan ik er vol voor gaan, zo niet slaat de sleur er gelijk weer in.

Mocht je de oplossing vinden hou ik me aanbevolen.

[The Eagle]

Vooraf: niet het hele topic doorgelezen, maar een paar momenten voor mij was al genoeg, herkende namelijk ook veel.

Als ik het zo lees haal jij je voldoening voornamelijk uit mensen kunnen helpen. Je wilt er voor ze zijn. Dat doe je nu door je werk zo goed mogelijk te doen. En op een gegeven moment is het dat en dat was het dan. Maar als je mensen echt wilt helpen, waarde toe wilt (blijven) voegen, dan zul je moeten luisteren naar wat mensen willen en nodig hebben. Dat helpen op technisch vlak, daar ben je voor aangenomen, dat geloof je wel. De rest kun je leren door te luisteren. Naar wat mensen willen, wat gewenste (al dan niet persoonlijke) resultaten zijn. En dan verbetering toe te voegen en ze zo te helpen. Ik denk dat daar je grote uitdaging zit

De vraag is ook waar je energie van krijgt. Uit je werk haal je die ten dele nu, wellicht ook uit je prive? Kijk eens naar leuke dingen in je omgeving waar je energie van krijgt, en ga die doen. Kan best zijn dat er een hobbel voor te nemen is, maar hobbels zijn er om glad te strijken. Voor alles is een oplossing namelijk

Tot slot +1 voor de coach. Heeft mij een paar jaar geleden ook heel goed geholpen en echt anders in het leven doen staan. Corona en werk is niet tof, maar door die sessies ben ik me bewuster van mezelf, en kan ik ook aan wat er allemaal op me af komt. Zoek een goede waar je een klik mee hebt. Ik ben destijd bij Corinor in Breda geweest. Was erg prettig en goed, zou ik zo weer doen

[Furion2000]

@Boreout Snap je dat veel nu denken dat hij vooral weet wat hij NIET wil en heeft het over 'vele werkgevers en posities in 10 jaar', wat betekent nooit langere tijd. Je denkt te kunnen leren van andermans ervaringen en hoopt op die silver bullet, die lijkt helaas geheel persoonlijk te zijn. Het advies luidt dan ook van de laatste reacties 'ga bij jezelf te rade' en verzin wat je WEL zou kunnen proberen en probeer dat.

Je weet al 2 dingen, elke keer switchen van baan is niet de oplossing voor je verveling en risico vermijdend principes houden je tegen om dingen te proberen. Bouw daarop verder zou ik zeggen en het is dus ook niet de schuld van de werkgever. Blijven proberen maar niet 10 jaar lang op dezelfde manier, dat heb je nu wel gezien.

Daarnaast ook blijven relativeren
Ik moet nu denken aan relaties, wat een werkgever in principe ook is. Zodra de kalverliefde voorbij is dan komen er fases waar je doorheen moet voordat je pas begrijpt wat een relatie eigenlijk is op de lange termijn. Dat kun je alleen leren door te ervaren. https://www.beautify.nl/vijf-fases-relatie-2020/ om even een voorbeeld te geven.

Als je voor langere een relatie aan wilt gaan moet je dingen leren accepteren en met die relatie op zoek gaan naar nieuwe spanningen. Wil je altijd de spanning en sensatie van een verse relatie, dan moet je lekker blijven scharrelen. Scharrelen met werkgevers is niks mis mee als dat werkt voor je, maar de een ambitie voor een langdurige werkgever valt dan af.

[DR!5EQ]

Boreout schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 10:03:
[...]


Het kan me niet schelen of of ik in de eerste of zesde versnelling werk. Het kan met niet schelen of ik CEO van een multinational ben of heggen ga snoeien voor een hovenier. Impact, uitdaging, zingeving is allemaal irrelevant zolang ik me maar niet dood verveel. Ik probeer te ontdekken over welke as ik het moet zoeken, maar ik betwijfel of shiften van het een naar het andere de kern van het probleem wegneemt. Vandaar dit topic in de hoop voor meer ervaringen.


[...]


Ik hoef geen perfecte baan, die bestaan niet. Ik wil een baan waar ik me niet 5 x 8 uur als een zombie voel omdat het werk uiteindelijk saai en on-uitdagend geworden is. Ik denk niet dat 4 x 9 een zombie zijn de oplossing is.


[...]


Afhaken is op werk geen optie, dus het komt wel "af", maar dat is zelden een achievement. Dat is meer een moment van opluchting dat ik me eindelijk met iets anders kan gaan bezig houden. Management zegt dan "goed gedaan", maar ik denk vooral ik heb wat gegoogled, wat powerpoints in elkaar geklikt of wat software in elkaar getikt als proof-of-concept en zo spannend was het allemaal niet. Echte uitdagende projecten moeten meteen met 5 architects, 3 managers en 15 vergaderrondes aangepakt worden waardoor mijn bijdrage kapot gepoldert wordt.

Qua hobbies heb ik ondertussen wel geleerd geen projecten die maandenlang duren op te pakken. Woon niet in een "help mijn man is klusser" huis, maar echt langetermijn projecten voor hobby oppakken is gedoemd de vergetelheid in te geraken. Enige waar dat niet voor geldt is een App waar ik meer dan een jaar af en aan mee bezig ben, op dit tempo gaat dat ook nog wel even duren voordat het af is. Wil mezelf enigszins niet dwingen daar ieder vrij uur mee bezig te zijn (want dan is het geen hobby meer), maar het steekt ook wel dat het niet af raakt, wat ik dan maar moet accepteren.


[...]


Als ik mijn baas moet geloven maak ik geweldig goede dingen en neem ik constant extra verantwoordelijkheid op mijn schouders dus ik denk dat het wel goed zit. Probleem is dat het gewoon enorm saai is, top op het punt dat ik consistent wegren voor projecten/banen die ik goed doe. Dat patroon wil ik doorbreken.

En nee ik hoef de Mt Everest niet te beklimmen, verre van, als ik me maar niet sierlijk verveel de hele tijd. Of dat gebeurt door de Mt Everest te beklimmen of thuis op de bank een docu te kijken over de Mt Everest maakt me niet uit.

[...]


Ik heb niet het idee dat ik niet wil veranderen of twijfel de overhand neemt. Maar ik herken een patroon, altijd als ik denk dat het gras groener is bij de buren en dat deze nieuwe baan/opdracht beter gaat zijn blijk ik terug te vallen in verveling. Nu kijk ik naar maatschappelijk werk als groener gras, maar denk niet dat het heel raar is dat ik betwijfel of dat het patroon gaat doorbreken. Het is niet alsof ik al 10 jaar op dezelfde plek me zit te vervelen. Heb al vele werkgevers gehad en veel verschillende soorten functies en die vervelen allemaal, waarom zou maatschappelijk werk dat dan niet bewerkstelligen? Is het dan echt handig om nu drastische beslissingen te nemen met een grote kans dat ze niet het gewenste resultaat hebben (maar wel een giga gat in mijn cv slaan, enorme stap terug in salaris zijn, en vaak nog extra kostbare opleiding kosten).

Als ik dit zo allemaal lees, denk ik niet dat Tweakers je hierbij kan helpen. Ik zou inderdaad iets van een jobcoach of een andere professional opzoeken om je hier mee te helpen. Succes.

[Widow]

Herkenbaar verhaal, ik werk in consultancy en ik doe dat voor de afwisseling. Ik wil alleen aan projecten werken, maar zelfs in die projecten merk ik dat het veel herhaling is. In de basis zijn het allemaal dezelfde systemen die al jaren dezelfde mankementen hebben, en de vraag is op een gegeven moment niet meer OF je het oplost, maar hoe lang het duurt voordat je het oplost. Soms is het een halve dag, soms een half jaar.

Wat mij wel opvalt is dat je veel plezier uit je werk wilt halen voor de voldoening die je zoekt. Heb je ooit eens geprobeerd om die voldoening uit iets anders dan werk te halen? Dat werk is om geld binnen te krijgen zodat je de leuke dingen kan doen die jou energie geven? Ik sta zelf vaak voor vrienden of familie te BBQen omdat ik het wel leuk vind om samen met andere mensen van lekker eten te genieten. Op werk zit ik dan een beetje te bladeren in de folders van de groothandels om te zien of ze een mooi stuk vlees hebben, en praat ik met vrienden hoe we het deze keer willen bereiden. En dan lekker op vrijdag vlees halen en voorbereiden, en zaterdag lekker gaan grillen

[overhyped]

Yucon schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:50:
Als je een startup zoekt zit je in ieder geval iets logischer wat betreft flink knallen. Maar het gaat slecht samen met het risicomijdende dat je noemt.

Ik zat ook te denken, ga naar een startup. Paar jaar knallen, hopelijk en leuke exit, even relaxen en de volgende. (of een andere baan Wel alleen bij een startup gaan werken als je ook equity krijgt, anders geef je dure stres jaren aan een ander z'n exit.

[Rob Krauts]

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 16:50:
[...]


Ik wil juist een baan waar explosief werken wel op de lange termijn motiveert en waar mijn collega's dat waarderen. Als boven het maaiveld uitsteken niet gewaardeerd wordt dan gaat het niks worden (en daar zit misschien ook wel deel van het probleem en het bewijs dat ik voor mezelf moet gaan).

Ik kan heel goed mezelf ergens in vastbijten en dat zijn ook de zeldzame momenten dat ik op mijn best ben. Maar zodra die interesse zakt... middelmatigheid wat de klok slaat. Ik weet niet of ik wel zonder stap 2 kan, ergens wil ik in stap 2 blijven.


[...]


Deeltijd is een grote wens van me, maar ook einde carriere in mijn vakgebied. Financieel zal het ook niet minder dan 32 uur per week worden ben ik bang. Dan slaaf ik nog liever 5 jaar door met wat jobhops die uiteindelijk vervelen en een salaris dat beduidend hoger is dan het huidige.

Als je voor jezelf begint, dan heb je geen collega's meer waar je het mee kunt delen. Ik weet niet of je een blijk van waardering nodig hebt in het werk, maar neem het mee.

Sta je open om minder te werken, zodat je je meer kunt richten op bijv. vrijwilligerswerk of een (onbekende) hobby?

[noslen]

Heeft het thuiswerken deze 'bore out' doen versterken voor je?

[Boreout]

Widow schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 13:27:
Herkenbaar verhaal, ik werk in consultancy en ik doe dat voor de afwisseling. Ik wil alleen aan projecten werken, maar zelfs in die projecten merk ik dat het veel herhaling is. In de basis zijn het allemaal dezelfde systemen die al jaren dezelfde mankementen hebben, en de vraag is op een gegeven moment niet meer OF je het oplost, maar hoe lang het duurt voordat je het oplost. Soms is het een halve dag, soms een half jaar.

Wat mij wel opvalt is dat je veel plezier uit je werk wilt halen voor de voldoening die je zoekt. Heb je ooit eens geprobeerd om die voldoening uit iets anders dan werk te halen? Dat werk is om geld binnen te krijgen zodat je de leuke dingen kan doen die jou energie geven? Ik sta zelf vaak voor vrienden of familie te BBQen omdat ik het wel leuk vind om samen met andere mensen van lekker eten te genieten. Op werk zit ik dan een beetje te bladeren in de folders van de groothandels om te zien of ze een mooi stuk vlees hebben, en praat ik met vrienden hoe we het deze keer willen bereiden. En dan lekker op vrijdag vlees halen en voorbereiden, en zaterdag lekker gaan grillen

Me stuk zitten te vervelen full-time heeft een dusdanige impact dat mijn bezigheden in mijn vrije tijd dat niet "draagbaar" maken. Of ik moet inderdaad tijdens het "werken" me met andere dingen gaan bezighouden die me wel energie geven. Misschien is dat op de lange termijn de beste optie.

noslen schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 15:51:
Heeft het thuiswerken deze 'bore out' doen versterken voor je?

Nee, het heeft het minder gemaakt. Thuis hoef ik niet te doen alsof ik bezig ben en kan ik rustig voor wat afleiding zorgen (YouTube ernaast bijvoorbeeld). Op de kantoortuin werd ik juist knettergek omdat mensen constant meekijken.

[Boreout]

De reacties zijn overweldigend en helpt enorm met dingen op een rijtje zetten.

Mijn energie vinden buiten werk om kan ik helaas niet als oplossing accepteren. Dat klinkt voor mij toch als iemand met een burnout adviseren in het weekend lekker rustig aan te doen en verwachten dat het probleem zichzelf dan oplost.

Daarnaast wil ik ook benadrukken dat mijn ongenoegen meer is dan het "standaard millenial ongenoegen" van een perfecte baan met zingeving willen vinden. Daar ben ik niet naar op zoek, ik ben op zoek naar een baan waar ik me niet ieder uur waardeloos voel en aftel naar 5 uur.

Al met al denk ik dat de adviezen duidelijk zijn. Iedereen die aangeeft hetzelfde te ervaren geeft aan dat ze zijn gaan freelancen/ZZPen. Het advies van een groeiende startup staat me ook wel aan.

Als mijn volgende opdracht niet aanslaat (ik heb al ja gezegd en heb er ook wel zin in, zoals altijd), dan ga ik een jobcoach benaderen en kijken hoe die er in staat. Wie weet wat daar voor een verassing uit komt. Anders wordt het op zoek naar ZZP opdrachten of een consultancy firma die het vertrouwen in mijn heeft om mij veel verschillende opdrachten aan te kunnen bieden.

Ergens had ik gehoopt dat mensen tips hadden om mijn interesse vast te kunnen houden, maar denk dat de harde waarheid gewoon is dat het onderdeel is van mijn persoonlijkheid en dat ik me beter in een baan kan werken waar ik dat goed kwijt kan. Of ik die ooit ga vinden weet ik niet, maar ik weet wel in welke richting ik ga zoeken in het vervolg.

[wm1234]

Dit verhaal klinkt behoorlijk bekend, ik had er ook altijd last (gelukkig zonder uitval) van en nu gelukkig in mindere mate, al blijft de zinloosheid vaak wel aan de orde.

Ik denk persoonlijk dat het niet echt aan jou ligt maar vooral aan de omgevingen waar je werkt. Je hebt het gewoon nog niet gevonden. Kijk ook waar je passie ligt (jeukwoord maar er zit helaas na vele coaching sessies wel een kern van waarheid in). Goed weten wie ben je, waar krijg je energie van en negatieve punten (vaak al in je jeugd zitten hier al punten in die er niet meer uitgaan). Invloed van je ouders etc.

Als je deze punten ook duidelijk met je omgeving bespreekt, kan iedereen er rekening mee houden. Super belangrijk om je te blijven uit te spreken.

Ik heb uiteindelijk ook veel gedaan zowel hobby's en werk, altijd hard gewerkt en mijn ervaring is, alles is te leren als je beetje hersenen hebt. Ook is mijn ervaring dat het werk wat ik doe (sector&soort werkzaamheden), voor mij niet echt boeit en in principe kan ik alles wel oppakken. Het zijn vaak truc'jes/structuren die je door ervaring wel kan leren en dat vooral de omgeving belangrijk is waar je werkt (leuke mensen die energie geven bijvoorbeeld).

Als ik je verhaal lees, moet je niet te lang bij 1 opdrachtgever maar een centraal punt waar je meerdere klanten behandeld, veel vernieuwing/wijzigingen en veel verschillende onderwerpen.

Dat heb ik gelukkig kunnen vinden, korte cyclussen, hoge druk, veel prestatie wordt verwacht en veel verschillende onderwerpen, internationaal. Ik verveel mij nooit meer en de tijd vliegt om. Wel moest ik doorbijten met mindere rollen om er te komen, ook met lood in mijn schoenen naar een klant omdat ik mij zo verveelde. Het is belangrijk om te stappen te zetten.

Ook jezelf doelen opleggen, blijven leren en door ontwikkelen zorgt ervoor dat ik altijd in beweging ben.

Overigens is het geen Viva forum maar ook het persoonlijke vlak is belangrijk: Pyramide van Maslow maar daar begin ik nu niet over maar check al die vlakken voor jezelf en breng wijzigingen aan.

Ik probeer altijd te relativeren, als het even niet mee zit: Ben ik en mijn naasten gezond, heb ik een dak boven mijn hoofd en kan ik eten. Dat is altijd het geval dus dan is een werk probleem vaak niet meer dan een vervelende situatie, die wel weer over gaat.

[ Voor 11% gewijzigd door wm1234 op 30-06-2021 18:28 ]

[samo]

Boreout schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 16:17:

[...]
Als mijn volgende opdracht niet aanslaat (ik heb al ja gezegd en heb er ook wel zin in, zoals altijd), dan ga ik een jobcoach benaderen en kijken hoe die er in staat. Wie weet wat daar voor een verassing uit komt.

Dit soort reacties zie ik wel vaker van je. Je zoekt de oplossing in wat jou wordt aangeboden en niet hoe je er mee om gaat. Maar daarmee ga je er écht niet mee komen. Je zal toch écht eens kritisch moeten kijken naar de patronen die jij opzoekt en in stand houdt die er voor zorgen dat je na een tijdje je plezier ergens in verliest. Doe dat lekker eerder dan later, zet een coach of psycholoog in om te zorgen dat je bij je volgende opdracht het plezier behoudt. Door het uit te stellen vermijd je om je eigen gedrag en patronen aan te passen en is de kans groot dat je in dezelfde situatie blijft.

Lees alle ervaringen en opmerkingen over coaches en psychologen nog maar eens terug. Dan zie je echt dat een coach meer is dan iemand die banen aanraadt.


Maar dan moet je er wel voor open staan

[DR!5EQ]

Boreout schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 16:17:
[...]
Ergens had ik gehoopt dat mensen tips hadden om mijn interesse vast te kunnen houden, maar denk dat de harde waarheid gewoon is dat het onderdeel is van mijn persoonlijkheid en dat ik me beter in een baan kan werken waar ik dat goed kwijt kan. Of ik die ooit ga vinden weet ik niet, maar ik weet wel in welke richting ik ga zoeken in het vervolg.

Dat hoopte ik ook tijdens mijn gesprekken met een professional. Ik moet je teleurstellen, dat gaat niet gebeuren. Jij bent de oplossing van je eigen problemen, anderen kunnen je er alleen maar in ondersteunen.

[Barrycade]

Zo je TS te lezen zit je in het verkeerde werkgebied. Alle "producten" die je maakt vindt je niet leuk of zingevend.

Nou heb ik dat ook vaak het gevoel bij IT producten maar ik ben dan ook geen ITer .

Ik heb ook er even over gedaan om ergens te landen waar ik even vooruit kon, ook ongeveer 10 jaar na het afronden van mijn opleiding.

Ook in het begin in jobs gezeten waar het eind resultaat me niet kon boeien of in de vorm van een consultancy rapportje was waar de la bij afronden meestal al open stond om in te verdwijnen.

Maar ik werk nu al redelijk wat jaren bij een multinational die wat nuttigs maakt en zo breed georiënteerd is dat ik nu in mijn 4e rol zit binnen hetzelfde bedrijf maar wel 4 verschillende rollen en/of onderdelen.

Maar ik heb in de loop van tijd de BS bingo maar geaccepteerd, dat hoort gewoon bij "werk". Ik probeer er voor te zorgen dat het me niet te veel in de weg zit. Ik maak me er in ieder geval niet (meer) druk om.

Ondertussen weet ik ook dat rollen waar ik me het fijnste in voel en kan ontwikkelen de rollen zijn waar ik vrijheid krijg om het resultaat te bereiken.

Dus ben scherp op kansen die daar op lijken, dus meeste keren ging het goed en bleek de vrijheid er te zijn. Helaas is de huidige plek wat beperkend geworden (hallo nieuwe micro managing manager) en zie je dat ook meteen terug in mijn motivatie en gedrag.

Dus er komt weer een switch aan.

Qua coach, ik heb het meeste aan mensen die me goed een spiegel voor konden houden.
Ik vraag soms mensen die wat verder van me af staan maar me wel meemaken als collega om feedback.

Je berichten lezen alsof je weinig interactie met je collega's hebt, je spreekt er namelijk vrij afstandelijk over.
Maar is er nergens een persoon die je af en toe aan het nadenken zet door je van feedback te voorzien?

Die kan je wellicht in de goede richting wijzen.

[Verwijderd]

CyberMania schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 22:53:
Tja als je al zo veel dingen geprobeerd hebt, moet je de schuld niet bij externe dingen blijven neerleggen maar bij jezelf. Misschien werken aan volhardingsvermogen etc. Het (werk)leven is nou eenmaal meestal niet 5x8 100% entertainment. Ik zou eerder oplossingen in jezelf zoeken, mss 4x9 werken en een dag in de week meer andere afwisselende dingen voor jezelf doen etc. Werk is maar werk hè. Volgens mij maak je je veel te druk om het willen vinden van de perfecte baan.

Meh, er zijn nog meerdere opties zoals voor jezelf beginnen of bij een startup gaan werken. Sommige mensen hebben nou eenmaal meer vrijheid nodig en raken snel verveeld. Het goede nieuws is dat er echt wel banen zijn waar je veel dynamiek en vrijhebt hebt.

Ik heb bij een international gewerkt en was heel blij toen ik daar met mijn klussen klaar was. Elke keer burocratie en eigenlijk weinig het idee hebben dat je echt aan het 'werk' bent.

Het gevoel van TS snap ik heel goed en heeft niks met de wil om te werken te maken. (Kei)hardwerken kan naar mijn mening ook hartstikke leuk zijn. Ik heb soms hele stressvolle dagen en het gevoel daarna is heel goed als je iemand weer met een uitdagende klus hebt kunnen helpen.

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 01-07-2021 11:22 ]

[Widow]

Boreout schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 16:07:
[...]


Me stuk zitten te vervelen full-time heeft een dusdanige impact dat mijn bezigheden in mijn vrije tijd dat niet "draagbaar" maken. Of ik moet inderdaad tijdens het "werken" me met andere dingen gaan bezighouden die me wel energie geven. Misschien is dat op de lange termijn de beste optie.

Als het werk zo tegenstaat is het inderdaad geen optie. Ik vind mn werk niet vervelend, leuke sfeer, organisatie doet mooie dingen, behoorlijk wat vrijheid om zelf dingen op te pakken. Maar ik heb wel zoiets van "het is maar werk" en daar kan een goede zaterdagavond met vrienden niet tegenop.

Ik vraag me bij het typen van deze post wel af, hoeveel contact heb je met de "eindklanten" van de producten die je maakt? Krijg je daar feedback van? En vind je het type organisatie waar je voor werkt nuttig? Ik heb ooit een jaar voor een overheidsorganisatie allerlei management rapporten en dashboards gemaakt. Als ik dan vroeg "wie kijkt hier naar" dan kreeg ik als antwoord dat die dashboards nodig waren vanwege bepaalde regelgeving. Als ik vroeg wat er dan in moest komen, was er altijd een vaste set requirements, nooit een gesprek met de mensen die er echt mee werkten. Ik heb voor de lol een keer een counter in een rapport gebouwd en daar zag ik dat dat rapport in een half jaar tijd drie keer bekeken werd. Dat voelde echt zo compleet nutteloos.

[Jan1337]

Boreout schreef op woensdag 30 juni 2021 @ 16:17:
Ergens had ik gehoopt dat mensen tips hadden om mijn interesse vast te kunnen houden, maar denk dat de harde waarheid gewoon is dat het onderdeel is van mijn persoonlijkheid.

Ik ga misschien enkele gekke dingen roepen maar heb je al geprobeerd jezelf te 'ontprikkelen'? In het moderne leven zijn we zó gewend geraakt constant uitgedaagd en afgeleid te worden dat ons brein zeurt om de stofjes die hier bij vrijkomen (waaronder dopamine). Het probleem is dat hier steeds meer van nodig is om hetzelfde effect te bereiken. En het put je ontzettend uit.

Dat betekent dat je tot op zekere hoogte hier ook van moet afkicken. Ga voor jezelf na op welke fronten dit bij jou gebeurt, al kan dat in het begin erg lastig zijn. Je kunt denken aan alle social media apps van je telefoon halen of zelfs de accounts geheel verwijderen, geen televisie meer na 9 uur 's avonds en geen porno kijken (ja, ook die laatste is een hele sluwe dopamineboost bij veel mensen). Heb je het gevoel dat er altijd dingen 'moeten' of ervaar je een fear of missing out, probeer dan te achterhalen waardoor dit precies komt

Geef jezelf de ruimte om met wezenlijke dingen in je directe omgeving bezig te gaan (natuur, ruimte, het weer, de seizoenen, etc). Verveling heeft bij jou een negatieve connotatie, maar volgens onderzoek is het mentaal gezond om je af en toe even te vervelen omdat het ook een moment voor reflectie en creativiteit is. Meditatie kan daarbij ontzettend goed werken maar vraagt ook wel een toewijding om mee te beginnen.

[Furion2000]

Jan1337 schreef op vrijdag 2 juli 2021 @ 12:33:
[...]

Ik ga misschien enkele gekke dingen roepen maar heb je al geprobeerd jezelf te 'ontprikkelen'? In het moderne leven zijn we zó gewend geraakt constant uitgedaagd en afgeleid te worden dat ons brein zeurt om de stofjes die hier bij vrijkomen (waaronder dopamine). Het probleem is dat hier steeds meer van nodig is om hetzelfde effect te bereiken. En het put je ontzettend uit.

Dat betekent dat je tot op zekere hoogte hier ook van moet afkicken. Ga voor jezelf na op welke fronten dit bij jou gebeurt, al kan dat in het begin erg lastig zijn. Je kunt denken aan alle social media apps van je telefoon halen of zelfs de accounts geheel verwijderen, geen televisie meer na 9 uur 's avonds en geen porno kijken (ja, ook die laatste is een hele sluwe dopamineboost bij veel mensen). Heb je het gevoel dat er altijd dingen 'moeten' of ervaar je een fear of missing out, probeer dan te achterhalen waardoor dit precies komt

Geef jezelf de ruimte om met wezenlijke dingen in je directe omgeving bezig te gaan (natuur, ruimte, het weer, de seizoenen, etc). Verveling heeft bij jou een negatieve connotatie, maar volgens onderzoek is het mentaal gezond om je af en toe even te vervelen omdat het ook een moment voor reflectie en creativiteit is. Meditatie kan daarbij ontzettend goed werken maar vraagt ook wel een toewijding om mee te beginnen.

Ondanks dat je helemaal gelijk hebt is dit voor velen 'tegen dovemansoren'. Dat 'zweverige' en 'doe gewoon normaal' zorgt ervoor dat mensen blijven hangen in andermans oplossingen (soms helpt dat als je geluk hebt), maar ze komen nooit achter de 'waarom'. Tweakers tussen het werk door kost je ook dat momentje rust overigens

Denken in oorzaak vs voorgekauwde oplossingen. Als zoeken naar de oplossing op stackoverflow en niet de moeite nemen waarom het nou eigenlijk echt fout ging

[HallonRubus]

Ik kan me heel goed relateren aan jouw verhaal, maar ik zie het probleem niet zo. Als je na 2 jaar uitgekeken bent op een baan, dan is het toch prima als je naar iets nieuws zoekt zolang je een dusdanig CV hebt dat je steeds weer een goede baan kan vinden. Alle dingen die jou tegenvallen heb je bij elke baan zoals je zelf ook al opmerkt. Ook ZZPers moeten regelmatig vergaderen en bovendien moet je je ook nog druk maken om administratie. Start-up is ook niet ideaal, in mijn ervaringen is er vaak geen geld/middelen om je onderzoek goed te doen, en weinig startups brengen hun product zelf op de markt, het loopt vaak in de R&D fase tegen onoverkomelijke problemen op en dan neemt een multinational met diepe zakken de tent over puur voor het R&D personeel. Het soort werk lijkt me dan ook niet het probleem, geheel terecht dat je zegt "er is altijd wel iets wat me tegenvalt". Het perfecte werk bestaat gewoon niet.

Nu wil ik echt heel graag gewoon eens ergens settelen

Wil je dat zelf, of zeggen mensen uit je omgeving dat? Want verder lijkt het alsof je juist graag steeds ergens opnieuw begint, daar haal je de meest energie uit. En wellicht dat je bij de komende baan of die daarna opeens wel langer wilt blijven.

[Bulder]

HallonRubus schreef op vrijdag 2 juli 2021 @ 14:22:
Ook ZZPers moeten regelmatig vergaderen en bovendien moet je je ook nog druk maken om administratie.

Dit valt juist wel mee. Je moet eens opletten hoe snel je niet meer uitgenodigd wordt voor semi-onnodige meetings als de klant weet dat je daar voor €100 per uur bij zit. En voor je administratie huur je natuurlijk weer een andere ZZP'er in.

[Brent]

Boreout schreef op dinsdag 29 juni 2021 @ 14:57:

• Academische wereld, vond ik vooral technisch uitdagend, maar je output zijn papers en die hebben vaak weinig impact. Als ze impact hebben dan moet je altijd rekening houden met commerciële belangen en wordt het snel al weer politiek. (Resultaat niet publiceren zodat je groep er meer papers over kan schrijven zonder dat je andere die kans kan geven).
• R&D onderzoeker. Interessante technische uitdaging, totdat je het in een product moet krijgen en het tot moes gestompt wordt in een slap aftreksel van dat wat waar je team 2 jaar aan gewerkt heeft.

Er zit hier een middenweg, al is het aanbod in NL niet breed. Ik werk bij een onderzoeksinstituut als software dev (en velen met mij) en we maken software voor gebruik door wetenschappers. We proberen hun onderzoek dus te enablen, maar publiceren zelf nauwelijks, daar hangt onze baan niet vanaf. Uitdagend werk, zonder de meeste academische nadelen. Wel is funding natuurlijk een punt, dat hangt af van hoe je baan precies betaalt wordt en hoe leuk je het vind nu en dan grants te schrijven en de samenwerking te zoeken.

Ik werk niet in NL (ik gok jij wel), maar daar heb je TNO achtige toko's (Surfnet schiet me net te binnen), maar scroll ook eens door het aanbod van uni's of software dev achtige posities.

[Frieda]

Ik heb jaren als consultant bij diverse klanten gewerkt en zo de 3-maanden-verveling weten te vermijden. Toen ik daarmee moest stoppen en ergens in vaste dienst ging heb ik er een leuke hobby bij gevonden die genoeg uitdaging geeft. De reden dat ik dat ook aanraad (ook al heb je geen interesse) is dat door je activiteiten te verbreden na werktijd, de focus op je werk automatisch minder zal zijn en het gevoelsmatig minder belangrijk is dat je je werk niet leuk vindt

Heb je het al eens met je werkgever besproken eigenlijk? Misschien zijn er aanpassingen in je rol en taken mogelijk? Ik heb bijvoorbeeld altijd gezorgd dat ik werkte in een team met een afmaker waar ik de boel aan door kon geven als ik met het opstarten klaar was. Dat helpt echt enorm, en de afmaker was ook blij dat hij geen dingen meer vanuit het niets hoefde te bedenken.

[ Voor 5% gewijzigd door Frieda op 02-07-2021 18:14 ]