Vandaag moet ik mijn hond in laten slapen

[Annie1980]

Hoe gaan/zijn jullie daarmee omgegaan?
Wanneer laat je je dier inslapen?

En hoe snel neem je qeer een nieuw hond?

Ik merk dat ik het best moeilijk heb. Asta heb ik nu 14 jaar en het doet echt wel pijn dat ik haar moeten laten inslapen. Maar ze is de laatste tijd achteruit gegaan. Wel opgeknapt met pijnstilling. Nu is ze nog wel beetje vrolijk maar ik merk dat ze toch nog wel pijn heeft/ dat ze niet meer kan wat ze wil. Om te voorkomen dat het lijden wordt laat ik haar vanmiddag inslapen.

[YRH]

Geen ervaring mee, maar in ieder geval heel veel sterkte. Is enorm zwaar het verliezen van een huisdier wat al zo lang bij je is,

[D.deJong]

Heel veel sterkte. Wanneer je toe bent aan een nieuwe hond is niet te voorspellen maar geef het tijd, 14 jaar is niet niks.

[418O2]

ik heb gewoon een potje keihard zitten janken toen ik mijn kat moest laten inslapen. Heeft ook wel even geduurd, maar ik ben ook wel redelijk emo.

Nieuwe kat kwam na een paar maanden, maar we hadden er nog 1 dus dat was misschien anders.

Volg je gevoel. Als jij na 2 weken een nieuw hondje wil hoef je niet te denken "wat denken anderen hier van".

Ben je er na een jaar nog niet aan toe, doe je het niet.

[FRANQ]

Annie1980 schreef op dinsdag 11 mei 2021 @ 15:48:
Hoe gaan/zijn jullie daarmee omgegaan?
Wanneer laat je je dier inslapen?

En hoe snel neem je qeer een nieuw hond?

Ik merk dat ik het best moeilijk heb. Asta heb ik nu 14 jaar en het doet echt wel pijn dat ik haar moeten laten inslapen. Maar ze is de laatste tijd achteruit gegaan. Wel opgeknapt met pijnstilling. Nu is ze nog wel beetje vrolijk maar ik merk dat ze toch nog wel pijn heeft/ dat ze niet meer kan wat ze wil. Om te voorkomen dat het lijden wordt laat ik haar vanmiddag inslapen.

Een nieuwe hond had je beter een jaar geleden kunnen doen omdat je huidige hond dan al erg veel bijbrengt met de basisregels.
Nu zou ik gewoon wachten tot het juiste moment daar is.
Voor de een is dat een paar weken/maanden voor de ander jaren of misschien wel nooit.


Sterkte.

Ik heb het een aantal jaren geleden ook gehad met de hond van mijn ouders.
Zij hebben haar toen met paracetamol en andere madicatie nog een paar maanden laten rond wandelen omdat ze geen afscheid konden nemen.
Uiteindelijk heb ik tegen ze gezegd dat ze de knoop moesten doorhakken, want het beest stond te trillen op haar poten van de pijn.

Ik heb het inslapen zelf als erg moeilijk maar ook mooi ervaren omdat je letterlijk het leven uit haar voelt gaan. (het is zo'n dubbele situatie...)
Maar ik ben nog steeds zo dankbaar dat ik het heb mogen meemaken.
Ik zat op de grond bij de dierenarts, en zij lag tussen mijn benen met de kop op schoot.
Erg dierbare herinnering ondanks dat ik er nog steeds de tranen van in mijn ogen krijg.
En ik ben tot het laatste moment bij haar geweest om haar gerust te stellen en op haar gemak te houden.


Ik kan je alleen maar adviseren om van te voren nog een mooi plekje op te zoeken in een park of bos en daar een paar mooie foto's van je hond te maken.
En flink knuffelen.

Die foto's zal je later blij mee zijn.

Sterkte straks!

(letterlijk tranen hier nu)

[ Voor 7% gewijzigd door FRANQ op 11-05-2021 16:05 ]

[m0nk]

Sterkte, iig bij je huisdier zijn als deze bij de dierenarts is. Voor de rest zal je verdriet "slijten" en zal je denken aan alle mooie herinneringen die je hebt gemaakt.

Zie de datums in mijn signature en onder mijn icon.. allemaal data dat ik afscheid heb moeten nemen van mijn huisdieren.. Onder mijn icon was mijn liefste hond. Echt enorm gejankt toen... In mijn signature mijn 2 Brits kortharen. Mijn eerste 2 echte eigen huisdieren..

Inmiddels lopen er hier 2 Maine coons rond. Toevallig ook in dezelfde kleuren als de Brits kortharen die wij hadden.

Nogmaals sterkte!

[ Voor 32% gewijzigd door m0nk op 11-05-2021 16:07 ]

[Basekid]

Wat ik geleerd/ervaren heb is dat er geen "standaard" of "normale" processen zijn hoe mensen omgaan met een overlijden. Doe gewoon wat goed voelt voor jezelf!

En sterkte

[eric.1]

Wanneer laat ik mijn dier inslapen? Sjah, lastig, wanneer het dier constant pijn heeft dan houdt het snel op. Ik wil mijn huisdier niet laten lijden om het nog (bij wijze van spreke) een dagje uit te rekken. Dat kan ik niet.

Hoe ermee om te gaan, ja, je zal toch door de "rollercoaster" genaamd emoties heen moeten gaan. Het is niet anders, het is niet mooier en het is zeker niet makkelijker dan dat. En dat is ook zeker niet iets om je voor te schamen.

Hoe snel een nieuw dier nemen? Nou, zelf moet ik er wel echt aan toe zijn. Ik wil niet een nieuw dier nemen om mijn vorige dier te "vervangen" om het zo maar te noemen, hetzelfde zal het nooit zijn dus die verwachting wil ik ook zeker niet hebben ten tijde van het binnenhalen van een nieuw dier. Wanneer het goed voelt, is denk ik het enige juiste antwoord.

In ieder geval veel sterkte.
14 jaar, dat is niet niets.

[Tsurany]

Een nieuwe hond neem je wanneer je daar behoefte aan hebt. Sommigen kunnen enorm slecht tegen de stilten in huis en missen de vriendschap van een huisdier enorm, die zoeken sneller een nieuwe hond dan anderen. Er is hier geen goed of fout, je doet waar je zelf behoefte aan hebt en wat voor jou goed voelt.

Een nieuwe hond nemen is absoluut geen indicatie dat je al over het verlies heen bent of dat de vorige te weinig betekent heeft, het is juist een indicatie dat de vorige zoveel toevoegde aan je leven dat je dat weer wilt vinden. Je kan rouwen om het verlies van je oude vriend en tegelijkertijd blij zijn met het gezelschap van een nieuwe vriend.

[Invisible_man]

Na tien jaar mis ik mijn hond nog steeds, maar was ivm werk niet in de gelegenheid om weer een hond te nemen. Als ik wel weer een nieuwe hond zou hebben willen nemen, had ik daar achteraf zeker niet meer dan een paar weken mee gewacht denk ik. Juist het gemis van een hond die er altijd is als je thuis komt en ook altijd blij is je te zien maakt dat je continue er weer aan herinnerd wordt. Een nieuwe hond zou dat gat zeker weer vullen.

Maar zoals al eerder hier genoemd, het blijft een persoonlijke keus natuurlijk, maar moreel gezien zie ik niet waarom je je daar bezwaart om moet voelen. Ik zou alleen wel de tijd nemen om na te denken voor wat je wilt (ras, asiel, enz.), maar dat geld voor iedereen die een hond neemt natuurlijk.

[Señor Sjon]

Bij de eerste loop je altijd te lang rond, opvolgende honden hebben we altijd eerder uit hun lijden verlost. Maar zoals @FRANQ al zegt. 11 jaar na de laatste heb ik zomaar een brok in mijn keel als ik eraan terugdenk.

[Paganstars]

Helaas geen ervaring mee, maar heel veel sterkte met het verlies van je maatje!

[absrnd]

Het is altijd heel moeilijk om je huisdier in te laten slapen,
Bij mij is de keuze snel gemaakt als het dier pijn heeft, of als deze niet meer kan lopen, eten, drinken of ze ding kan doen, dan neemt de kwaliteit van het leven voor het huisdier zeer snel af.

Verder ben ik pragmatisch als het aankomt op aanschaf van een nieuw huisdier, wij hebben alleen maar katten, en als er een overlijdt dan ben ik al snel op zoek naar een ander.
je geeft een huisdier een zo'n goed mogelijk leven, en als je er andere aanschaft doet dat niets aan het verdriet of de herinneringen van de vorige.

Wij wisselen ook af met een kitten, of een oudere (soms veel ouder) kat uit het asiel

Ik wens je veel sterkte !

[Agent47]

Blijf bij je beestje als het gebeurd. Koop een hond wanneer het goed voelt. Zitten geen regels aan vast.
Huilen mag, keihard huilen mag, huilen als een klein kind mag. Ga het niet inhouden.

Neem een dag vrij als dat kan en maak een goede (bos)wandeling. Accepteer dat je dier is overleden, het is oud geworden en jullie hebben als het goed is lang plezier gehad met elkaar.

[M!chel]

Het moeilijkste stukje van het hebben en houden van je huisdier.
Iedereen vind dit moeilijk.
Belangrijk is om te beseffen dat jij je huisdier een mooi leven hebt gegeven, en uiteindelijk ook een goed einde. Zonder lijden en last.

Natuurlijk is het straks een gemis, maar je kunt dan nog wel trots zijn op het feit dat je een goeie baas bent geweest.
Dat zal geen hond je kwalijk nemen!

Sterkte!

[SmurfLink]

Het kutste is de eerste weken.. als je thuiskomt en het is stil. Geen gebruikelijke gewoontes, je word niet welkom geheten... het is stil. Heel veel sterkte de komende periode. Wanneer je een nieuwe hond wilt voel je vanzelf aan. Bij sommige mensen is dit heel snel, bij anderen moet er een paar jaar overheen. Luister naar jezelf wat dat betreft.

[Jester-NL]

Een paar jaar geleden bleek dat een van mijn (toenmalige) katten kanker had aan zijn keel.
Ik heb een week vrijgenomen en voor de vrjidag een afspraak gemaakt om hem te laten inslapen en cremeren.

Op donderdag beide ventjes extreem vertroeteld en op vrijdag met de patient naar de dierenarts. Daarna met het dooie mannetje naar huis en hem nog een paar uur in het zonnetje laten liggen, zodat de ander ook kon zien dat hij door was. De achterblijver heeft zijn vriendje gewassen en hem daarna gelaten (beide mannetjes waren altijd samen).
Ik heb (nog steeds) het idee dat, omdat ik hem de tijd gegeven heb om het lijkje te onderzoeken, dat de achterblijver wist dat zijn vriend overleden was.

Na een aantal maanden heb ik een nieuwe kat uit het asiel gehaald en (gelukkig) werden hij en mijn achterblijver opnieuw goeie vrienden.

Een paar jaar terug is een andere kat (de enige op dat moment) aangereden en als gevolg daarvan overleden. Daar ben ik toch een paar dagen behoorlijk van van de kaart geweest (meer dan van bovenstaande, terwijl ik met die katten jaren ben opgetrokken, en die laatste maar een jaar oud geworden is...) Waarschijnlijk is het de rustige voorbereiding geweest op de dood van de eerste. Want uiteindelijk mis ik die twee katten nog steeds...

[ex87]

“Some of you, particularly those who think they have recently lost a dog to ‘death’, don’t really understand this. I’ve had no desire to explain, but won’t be around forever and must.

Dogs never die. They don’t know how to. They get tired, and very old, and their bones hurt. Of course they don’t die. If they did they would not want to always go for a walk, even long after their old bones say: ‘No, no, not a good idea. Let’s not go for a walk.’ Nope, dogs always want to go for a walk. They might get one step before their aging tendons collapse them into a heap on the floor, but that’s what dogs are. They walk.

It’s not that they dislike your company. On the contrary, a walk with you is all there is. Their boss, and the cacaphonic symphony of odor that the world is. Cat poop, another dog’s mark, a rotting chicken bone (exultation), and you. That’s what makes their world perfect, and in a perfect world death has no place.

However, dogs get very very sleepy. That’s the thing, you see. They don’t teach you that at the fancy university where they explain about quarks, gluons, and Keynesian economics. They know so much they forget that dogs never die. It’s a shame, really. Dogs have so much to offer and people just talk a lot.

When you think your dog has died, it has just fallen asleep in your heart. And by the way, it is wagging its tail madly, you see, and that’s why your chest hurts so much and you cry all the time. Who would not cry with a happy dog wagging its tail in their chest. Ouch! Wap wap wap wap wap, that hurts. But they only wag when they wake up. That’s when they say: ‘Thanks Boss! Thanks for a warm place to sleep and always next to your heart, the best place.’

When they first fall asleep, they wake up all the time, and that’s why, of course, you cry all the time. Wap, wap, wap. After a while they sleep more. (remember, a dog while is not a human while. You take your dog for walk, it’s a day full of adventure in an hour. Then you come home and it’s a week, well one of your days, but a week, really, before the dog gets another walk. No WONDER they love walks.)

Anyway, like I was saying, they fall asleep in your heart, and when they wake up, they wag their tail. After a few dog years, they sleep for longer naps, and you would too. They were a GOOD DOG all their life, and you both know it. It gets tiring being a good dog all the time, particularly when you get old and your bones hurt and you fall on your face and don’t want to go outside to pee when it is raining but do anyway, because you are a good dog. So understand, after they have been sleeping in your heart, they will sleep longer and longer.

But don’t get fooled. They are not ‘dead.’ There’s no such thing, really. They are sleeping in your heart, and they will wake up, usually when you’re not expecting it. It’s just who they are.

I feel sorry for people who don’t have dogs sleeping in their heart. You’ve missed so much. Excuse me, I have to go cry now.”

toon volledige bericht

Ernest Montague

[Annie1980]

Asta ging de laatste tijd achteruit. Pijnstilling hielp wel. Maar toch ik zag aam haar dat het goed was. Ik wilde ook niet dat het lijden zou worden.

Bedankt voor alle reacties, ga er nog up terugkomen. Ben nu echt eventjes helemaal kapot van dat ze er niet meer is.

[TommyGun]

Heel veel sterkte...

[XeNeRgY]

Veel sterkte gewenst. Is een ontzettend rot moment en knap besluit dat je genomen hebt.

[Anoniem: 395567]

<knip> De huiskamer is een paar deuren verderop, deze reactie is ongepast.

[ Voor 76% gewijzigd door Ardana op 11-05-2021 20:30 ]

[rc5proxy]

Als eerste gecondoleerd.

Verder wij hebben 2 jaar geleden in een half jaar tijd 2 honden moeten laten inslapen.
Gelukkig is dit mogelijk als je ziet dat een dier pijn lijdt,

Wij persoonlijk hadden ons voor genomen even een "rust" periode te nemen.
gewoon even dingen doen die je niet kan als je 2 keffers hebt dus weekendje in een luxe hotel enz.
gewoon hele dag winkelen in een verre stad zonder oppas uitlaat te moeten regelen.

nu afgelopen januari begon het toch weer beetje te komen na rustig rond kijken hadden we ergens in februari besloten niet een pup te nemen maar een hond een 2e kans/gouden mandje te gunnen
uit eindelijk is hier een hond uit een asiel gekomen die eigenlijk kansloos zou zijn voor adoptie.
zes jaar uit blind aan 1 oog (en bijna meter hoog).

ze is hier sinds 6 maart in huis en ondertussen zo verzot op ons als ik thuis kom moet ik verplicht 5 minuten kroelen op de grond met haar.

ik zeg niet dat je een Asiel hond moet nemen maar overweeg het in indergeval.

[Annie1980]

Sorry voor de late reactie. Bedankt voor de lieve, steunende maar ook realistische reacties.

Ik kreeg een aanbod van een kennis voor een pup uit een goldenretriever nest dat nog geboren moet worden in juli. Dus hopelijk loopt hier in september weer een pupje rond. Ik vind dat wel een mooi tijdspad.

Ik mis haar nog vreselijk maar ik ben blij dat ik haar niet langer heb laten doorlopen. Het is raar stil in huis daar kan ik gewoon nog niet aan wennen.
Maar soms op straat zie ik oudjes strompelen en dan ben ik blij dat ik dat mijn asta niet langer heb laten doorlopen.

[Invisible_man]

Toevallig laatst een stukje gezien op het Youtube kanaal van Ceasar Milan (die hondenfluisteraar met zijn tv programma) en die gaf aan dat die tijd voordat je een nieuwe hond neemt inderdaad persoonsafhankelijk is, maar dat het belangrijk voor de nieuwe hond is dat je de rouw achter de rug hebt. Honden voelen namelijk prima jouw emoties, maar weten het niet altijd te plaatsen en voor hun voelt rouw bij het baasje aan alsof hij/zij (de nieuwe hond) iets fout gedaan heeft. Kan het filmpje zo gauw helaas niet vinden.

[benoben1988]

heel veel sterkte!! voor buitenstaanders is het vaak "maar een dier", maar als eigenaar kan het verdorie lang zeer doen!!

[sorted.bits]

benoben1988 schreef op zaterdag 5 juni 2021 @ 10:19:
heel veel sterkte!! voor buitenstaanders is het vaak "maar een dier", maar als eigenaar kan het verdorie lang zeer doen!!

Dit, toen mijn ouders' hond dood ging een 20 jaar terug (waar ik nog mee in huis gewoond heb), was ik behoorlijk van slag. Mijn vriendin snapte dat niet goed.

20 jaar later loopt hier een leuke herder door het huis en als die alleen al verkeerd niest is mijn vrouw (toenmalige vriendin dus) al vol zorgen door huis. Ik denk echt dat je iets met (huis)dieren moet hebben om het te snappen.

Heel veel succes met het verwerken, maar ook plezier met het wachten op je nieuwe pup.

[Bestla]

@FRANQ Veel sterkte
Je maatje verliezen is verschrikkelijk.

Onze twee poezen Juffie en Troela hebben we 5 weken na elkaar in moeten laten slapen. Als ik daaraan terugdenk hoe we Troela ten einde raad thuis nog een vochtinfuus gegeven hebben wat niet meer mocht baten. De rit naar de dierenarts was niet best. Ze stierf als een hoopje ellende in mijn armen.
Na een week daarna zat ik al sites af te speuren van dierenasiels. Ik kon niet tegen de stilte in huis. Nu hebben we al 6 jaar kater MisterX en poes Maisie rondlopen. Net een getrouwd stel, hij is de stoere kater met X poten, zij Mevrouw Jekyll & Hide

[Exorcist]

Sterkte..!

Wat ik persoonlijk belangrijk vind is er vrede mee te hebben, omdat je kiest om je dier geen pijn meer te laten hebben. De ultieme opoffering komt voort uit pure liefde.

Zelf èèn van mijn twee katers verleden jaar laten inslapen. Beiden zestien. Hij had een tumor in zijn keel wat zijn reuk beïnvloede, katten stoppen dan met eten. Na een paar dagen en alles geprobeerd te hebben ook de beslissing genomen om hem in te laten slapen.

Als gezin om hem heen gestaan, allen gehuild als een klein kind. Maar, ik had er snel vrede mee. Het was de enige juiste beslissing op dat moment en dat voelde goed. Dat en de wetenschap dat hij ontzettend liefdevol behandeld is die zestien jaar gaf rust.

Pijn en liefde gaan hand in hand.

Nogmaals, sterkte..

[NotSoSteady]

Sterkte. De lengte van rouw hangt in mijn ogen ook af van de leeftijd van de hond. Toen de hond van mijn ouders overleed (woonde er destijds nog en liep er geregeld mee) was dat erg verdrietig. Het was alleen wel zo dat ie nog amper kon lopen en met een karretje naar het park moest worden gebracht. We zagen dat hij simpelweg op was en dat we er alles aan hebben gedaan om hem een zo goed mogelijk leven te geven. Het verwerkingsproces gaat daardoor ook wat sneller dan wanneer je een jonge hond hebt die na 3 of 4 jaar komt te overlijden door een ongeluk of ziekte.

Zou bij een nieuwe hond overigens opletten naar welke fokker je gaat, want momenteel zijn ze goud waard. Als je het ras echt een plezier wilt doen, dan zou ik kijken bij de Golden Retriever Club Nederland, waar nog echt wordt gegeven om de rasstandaard en de gezondheid.

[Annie1980]

Hoi ja ik denk dat tegen die tijd het verdriet minder is. Heb nu ook al gekeken maar dat zou niet eerlijk zijn. Heb nu gewoon nog iets teveel verdriet ervan. Heb haar 14 jaar gehad. Ik laat nu af en toe een hond voor de ggz kennel uit als ze moeilijke honden hebben waar ze zelf niet bij durven. Dat deed ik al vaker.
En voor mij was ze inderdaad veel meer dan maar een huisdier. Was echt mijn maatje.

De pup komt van kennissen, met stamboom die lid zijn van de rasvereniging. Daarom kon ik er plots tussen. Ze weten hoe ik met mijn hond omga. Ze zijn zelf ook vrij actief met de honden. En ze rekenen geen coronaprijzen. Goedkoop is het nog niet maar een goede fokker is ook veel waard.

[ Voor 6% gewijzigd door Annie1980 op 07-06-2021 17:36 ]

[gambieter]

Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om. Mijn broertje heeft geen nieuwe kat willen nemen nadat hij afscheid had moeten nemen van zijn 18-jarige kater, terwijl er bij mij nooit veel tijd tussen zit. Ik heb drie weken terug mijn kat moeten laten inslapen (heb die week ook soortement van vrij genomen, alleen urgente dingen gedaan), en binnen 5 dagen waren er twee nieuwe asielkatten van wie ik geniet. Ik vergeet mijn vorige katten niet, maar ik denk aan de goede tijden en wil nieuwe katten dezelfde kans geven op dat thuis. En ondanks dat het asiel dacht dat ze lang nodig zouden hebben om zich thuis te voelen (gebaseerd op vorige plaatsing) zijn ze al geheel en al ontspannen en aandachtvragend.

Als je er nog niet klaar voor bent, gewoon wachten. Kijk alleen uit dat je niet te lang wacht, want op een bepaald moment wordt het wel moeilijker

[FRANQ]

Door likes blijft dit topic onder mijn aandacht komen.

Waar ik benieuwd naar ben is of @Annie1980 nog een mooi afscheid heeft kunnen nemen.

Erg leuk dat er een pup in het vooruitzicht is


"Mijn" hond een paar weken voordat ze ingeslapen werd (onder flinke pijnstillers).


Mis haar nog regelmatig.

[Annie1980]

Ja we hebben de dingen gedaan die ze leuk vond, bij de bakker slager visboer etc langsgaan, binnen mogen en wat lekkers krijgen. Ook nog gezwommen ( onder de pijnstillers) en gewandeld. En nog wat gespeurd ook al ging dat vooral langzamer. En bij het zwemmen had ze soms wat hulp nodig om eruit te komen maar, de bal halen he wat beter dan dat.
Verder lekker veel laten snuffelen dus ja gelukkig kon dat nog wel

[Jabbah]

In het verleden toen ik nog bij m'n ouders woonde, twee keer onze hond in laten slapen. Vreselijke momenten. Nu heb ik m'n eigen gezin en hebben we vorige maand onze kat in moeten laten slapen. Kinderen thuis afscheid genomen en ik met het beestje naar de dierenarts. Hij was 13 jaar en had al een week niet gegeten en gedronken. Ik hield me sterk bij de dierenarts, heb 'm geaaid tot z'n hart er mee stopte. Terug in de auto 5 minuten zitten huilen voordat ik weg kon rijden. Zit nu weer met een brok in m'n keel.

Een bijzonder moment was dat hij de avond vantevoren nog op mijn schoot sprong met het laatste beetje energie dat ie nog in z'n lichaam had, en een uur daar heeft gelegen. Dat had hij al een week niet gedaan. Alsof hij afscheid van me nam.

@TS: Logisch dat je nog veel verdriet hebt. Voel je niet schuldig om al een nieuwe hond te nemen, als je dat op korte termijn al wil. Sterkte in ieder geval.

[Brent]

Ik zal je eerlijk vertellen, toen ik mijn 2-jarige kat wegens kanker liet inslapen schoot ik vol. Had ik niet van mijzelf verwacht. Z'n nieren waren opgevroten door de tumor, dus hij kon ook niet langer door. Hem zelf begraven vond ik eigenlijk heel fijn.

[ex87]

Mijn hond is ondertussen 13, nog redelijk gezond (voor zover ik kan zien) maar heb door dit topic contact gezocht met een dierenarts om hem thuis te laten in slapen waneer het nodig is / zo ver is.

Ik denk niet dat ik in de auto moet stappen na het moment, en voor de hond zelf lijkt het me ook fijner in z'n eigen mandje.. Ok nu ga ik er verder niet meer over nadenken tot het nodig is.

Hij heeft een prima leven (gehad), 3x internationaal verhuisd en vind het allemaal maar prachtig.

[Theo]

FRANQ schreef op dinsdag 11 mei 2021 @ 16:03:
[...]


Een nieuwe hond had je beter een jaar geleden kunnen doen omdat je huidige hond dan al erg veel bijbrengt met de basisregels.

Dit is wel een heel goed punt; niet alleen voor de opvoeding is het handig als 'opa' er nog even is (qua gedrag/opvoeding en zodat een jonge pup dan nooit alleen thuis is als jullie even weg zijn), een pup voelt dan ook het verdriet wanneer de oude hond wegvalt en kan ook heel veel troost bieden En hoe raar het klinkt; van 1 naar 0 hond gaan is veel zwaarder dan van 2 naar 1 honden te gaan.

[Annie1980]

Ik snap wat je bedoelt met een jonge hond nemen als de oude er nog is. Dat had ik ook een aantal jaren geleden gedaan. Alleen dat ging niet goed en die heb ik dus moeten herplaatsen.
Dus dat risico wilde ik niet nog een keer nemen.

[gambieter]

Annie1980 schreef op donderdag 10 juni 2021 @ 12:39:
Ik snap wat je bedoelt met een jonge hond nemen als de oude er nog is. Dat had ik ook een aantal jaren geleden gedaan. Alleen dat ging niet goed en die heb ik dus moeten herplaatsen.
Dus dat risico wilde ik niet nog een keer nemen.

Het alternatief is niet met een pup te beginnen, maar met een "tweedehandsje", dwz een hond uit het asiel/herplaatsing. Dat is wat ik altijd doe met katten; ze zijn dan al zindelijk, het karakter is meer bekend en je weet ook of er problemen zijn. Ik heb ooit een stukje daarover geschreven voor de lokale (Engeland) Cats Protection.

Die zijn ook vaak moeilijker te plaatsen dan een pup of kitten (die zijn schattig), maar pups en kittens vereisen veel meer aandacht en training.

[Krista]

Op een gegeven moment was mijn hond er echt slecht aan toe. Maar ik was er zelf nog niet klaar voor. Ik heb toen gezocht naar een second opinion. Dit vond ik online bij *knip* waar ik via app kon praten over mijn gevoel en mijn probleem. Die dierenarts vroeg toen of ik het medische dossier kon opsturen. Moest ik eerst opvragen natuurlijk. Maar na het lezen van dat dossier kon ze in elk geval uitgebreid uitleggen wat er nou aan de hand was met mijn hond. Waar mijn dierenarts gewoon alleen zei wat hij had gaf zij ook nog de hele uitleg erbij. Op basis van die uitleg begreep ik beter waarom mijn hond zich zo beroerd voelde en kreeg ik de kracht om hem wel in te laten slapen. En natuurlijk ben ik daar heel verdrietig om, maar ik weet nu wel zeker dat het de juiste beslissing was!

[ Voor 2% gewijzigd door tweakduke op 07-10-2022 09:41 ]

[Bob Popcorn]

Rare kick, lijkt op reclame.

[tweakduke]

Krista schreef op donderdag 6 oktober 2022 @ 10:30:
Op een gegeven moment was mijn hond er echt slecht aan toe. Maar ik was er zelf nog niet klaar voor. Ik heb toen gezocht naar een second opinion. Dit vond ik online bij *knip* waar ik via app kon praten over mijn gevoel en mijn probleem. Die dierenarts vroeg toen of ik het medische dossier kon opsturen. Moest ik eerst opvragen natuurlijk. Maar na het lezen van dat dossier kon ze in elk geval uitgebreid uitleggen wat er nou aan de hand was met mijn hond. Waar mijn dierenarts gewoon alleen zei wat hij had gaf zij ook nog de hele uitleg erbij. Op basis van die uitleg begreep ik beter waarom mijn hond zich zo beroerd voelde en kreeg ik de kracht om hem wel in te laten slapen. En natuurlijk ben ik daar heel verdrietig om, maar ik weet nu wel zeker dat het de juiste beslissing was!

Welkom op Tweakers. Het is niet de bedoeling om hiervoor een oud topic omhoog te kicken. Daarnaast heeft jouw post wat weg van promotie dus heb ik de link weggehaald en doe ik het topic op slot.