(Oud) Duitse Herder pup, 12 weken oud. Er zijn dagen dat hij prachtig luistert, maar zoals andere herder eigenaren zullen herkennen zijn ze slimmer dan goed is voor sommige baasjes
.
Ik heb vooral moeite met inschatten wat 'normaal' gedrag is en wat niet. De eerste dagen was hij heel rustig - nieuwe omgeving natuurlijk, eng en spannend, dus hij lag dan bij onze voeten een beetje te dutten. Dat was met 8 weken. Nu is hij een stuk actiever. We wandelen (als dat lukt) 3 keer per dag wat langer (5 minuten per maand leeftijd, dus ongeveer een kwartier nu) en tussendoor vaker heel kort buiten in het gras voor zijn behoeftes.
We hebben een bench, en daar omheen een puppyren. De gedachte is dat hij de bench als veilige slaapplek heeft (mogen de kinderen ook niet komen) met zijn favo dekentje (de bench houd hij ook schoon dus handig voor zindelijkheidstraining) en de ren voor gecontroleerd op zichzelf zijn en een beetje spelen en eten.
Tussen half 7/7 gaat hij voor het eerst uit en rond half 11 voor het laatst. 's Nachts is hij zindelijk, overdag nog niet. Het ritme dat we proberen aanhouden is wandelen, dan eventueel een beetje spelen of trainen (dat laatste max 10 minuten per keer) en als het etenstijd is (3 keer per dag) dan aan het eind van het spelen eten en daarna de bench in voor een dutje. We proberen te sturen op 1 uur actief en 2 uur rust (of slapen) maar dat laatste vind hij zelf totaal niet nodig.
Qua commando's hebben we hem zit, af, los, hier en 'op' geleerd (voorpoten op een steen of krukje, of mijn gebogen been). Luisteren doet hij echter alleen als hij daar zin in heeft of als er iets lekkers volgt. We experimenteren dus veel met lekkere hapjes om te kijken waar hij het meest voor 'doet'. Zitten gaat overigens bijna altijd goed, ook zonder beloning.
Elke maandag gaan we naar puppycursus. Dat gaat goed, maar dat is een nieuwe omgeving waar hij dicht bij mij blijft en dus relatief goed luistert. Het is vooral thuis waar het mis gaat (of misschien wel helemaal niet, maar ben ik te moeilijk). Waar heb ik moeite mee:
Hij bijt veel. Dat is normaal voor puppies, maar als hij overprikkeld is kun je hem niet meer normaal aanpakken, hij hapt overal naar. Hij hangt in broeken, sokken, mouwen, armen, en laat niet los. Hij kent los op commando, maar op dat moment denk hij stik er maar in, dit hou ik. We weten dat je speels bijtgedrag moet negeren (stoppen met spelen/aaien) en op rustige momenten snapt hij dat. Hij gaat dan steeds zachter happen tot het punt dat hij alleen nog 'voelt' met de tanden of likt -> vinden we prima.
Maar soms gaat hij veel te ver. Overal naar happen, blaffen, bijten, compleet overprikkeld. Ik wil hem niet straffen, we leren volgens de positieve bevestigings methode. Die vertellen dat je hem een time-out moet geven door hem even in de ren of bench te zetten. Dat is machtig prachtig als je een harige rat hebt van één of twee kilo, maar dit is 12 kilo aan tanden en poten en alhoewel ik hem prima onder controle kan houden, is het moeilijk een puppy zachtzinnig mee te nemen als hij overal zijn snuit in zet (ik ben aggressieve katten gewend en niet bang ingesteld voor honden). Het is tot nu toe enkele keren voorgekomen dat ik geen uitweg zag dan bij zijn halsband grijpen en gewoon meenemen.
De methodes leren afleiden met een speeltje of snoep. Prima, dat gebruiken we als hij in de handdoeken hangt of de gordijnen, soms in combinatie met 'los'. En dat gaat goed, hij laat de gordijnen nu met rust en handdoeken of de bezem kunnen we nu afleiden naar iets anders. Maar ik wil hem niet 'belonen' voor goed gedrag door hem een geweldig speeltje of snoepje aan te bieden op het moment dat hij mijn sokken of mijn vrouw's arm niet los wil laten.
Ik heb ook ontdenkt wat zijn favo treat is: rollen worst (speciaal voor honden uiteraard). Dat snij ik in brokken (heb ik moeten halen vanwege medicatie die hij nodig had waar ik de pillen in kon steken) en voer ik hem af en toe iets van. Maar hij word wíld van die worst. Dus hij was net lief met een speeltje aan het knauwen in de woonkamer, lekker rustig, dus ik denk, dat beloon ik met een hapje. Positief is dat je al zijn aandacht hebt op dat moment, hij zou door een brandende hoepel springen als je het vroeg. Negatief is dat hij compleet door het lint gaat zodra het op is en begint te springen en happen naar mijn handen om te kijken of er meer is. Dus dan wil ik hem even wegzetten in de ren om af te koelen, hij bijt mijn shirt stuk van opwinding (my bad, kan gebeuren) maar meekrijgen naar de ren lukt natuurlijk niet. Ik kan hier roepen tot ik een ons weeg, hij weet hoe laat het is en gaat demonstratief liggen buiten handbereik.
Daarnet had hij gepiest in de ren dus we willen hem even wegsteken zodat we het rustig op kunnen ruimen, maar hij begon weer om zich heen te bijten en te blaffen. Tja, dan toch maar bij zijn riem gegrepen en erin gepropt want je wil hem niet leren dat als hij verzet door te bijten, dat hij dan zijn zin krijgt. Daarna donderde hij in slaap overigens (dus waarschijnlijk toch weer overprikkeld/te moe). Dat is nog wel een dingetje trouwens, hij weigert echt regelmatig zijn rust te pakken. Ik moet hem echt in de bench steken om gewoon even rustig te gaan liggen rusten of slapen.
Dus ja - negeren van slecht gedrag, belonen van goed gedrag. Ik snap het, en ik poog het te volgen. Maar 'zet hem in de bench om af te koelen' werkt niet hetzelfde tussen poedeltjes en 'herdertjes'. We maken lange wandelingen (waar hij soms gewoon geen zin in heeft, dan gaat hij neus richting huis op de grond zitten of liggen) en socialiseren hem door hem om de dag mee te nemen naar iets spannends of nieuws (keertje naar het meer wandelen, langs een grote weg, naar de grasmaaier in de tuin, kampvuurtje, etc). Hij ziet ook regelmatig andere honden waarbij ik hem beloon als hij rustig is (dus niet blaffen en trekken, dat negeer ik gewoon).
Er zijn ook echt geweldig goeie dagen. Vanmiddag bij een lange wandeling liep hij voorbeeldig mee zonder trekken, halverwege kreeg ik dikke knuffels en likjes en hij reageerde heel rustig bij een grasmaaier, andere mensen en sommige honden. Hij kent ondertussen het commando 'aaien' waarbij hij op zijn zij of rug gaat liggen zodat hij bellyrubs krijgt. Hij is heel erg op mij gericht (en op mijn vrouw gelukkig, opvoeden doen we samen), slaapt op zijn rug met poten omhoog (dus op zijn gemak, denk ik dan) en soms kunnen we prima knuffelen en spelen zonder gezeik. Maar toen ik hem na de laatste wandeling wilde afdrogen (drijfnatte hond) was het hommeles natuurlijk, die handdoek moest dood en dan loop je risico dat je vingers erbij zitten.
Slecht gedrag zit niet in de hond, dat leert hij van mij (ons). Dus ik doe vast een hoop fout. Maar wat precies? En hoe kan ik het gedrag beter herkennen, plaatsen en leiden?
Ik heb vooral moeite met inschatten wat 'normaal' gedrag is en wat niet. De eerste dagen was hij heel rustig - nieuwe omgeving natuurlijk, eng en spannend, dus hij lag dan bij onze voeten een beetje te dutten. Dat was met 8 weken. Nu is hij een stuk actiever. We wandelen (als dat lukt) 3 keer per dag wat langer (5 minuten per maand leeftijd, dus ongeveer een kwartier nu) en tussendoor vaker heel kort buiten in het gras voor zijn behoeftes.
We hebben een bench, en daar omheen een puppyren. De gedachte is dat hij de bench als veilige slaapplek heeft (mogen de kinderen ook niet komen) met zijn favo dekentje (de bench houd hij ook schoon dus handig voor zindelijkheidstraining) en de ren voor gecontroleerd op zichzelf zijn en een beetje spelen en eten.
Tussen half 7/7 gaat hij voor het eerst uit en rond half 11 voor het laatst. 's Nachts is hij zindelijk, overdag nog niet. Het ritme dat we proberen aanhouden is wandelen, dan eventueel een beetje spelen of trainen (dat laatste max 10 minuten per keer) en als het etenstijd is (3 keer per dag) dan aan het eind van het spelen eten en daarna de bench in voor een dutje. We proberen te sturen op 1 uur actief en 2 uur rust (of slapen) maar dat laatste vind hij zelf totaal niet nodig.
Qua commando's hebben we hem zit, af, los, hier en 'op' geleerd (voorpoten op een steen of krukje, of mijn gebogen been). Luisteren doet hij echter alleen als hij daar zin in heeft of als er iets lekkers volgt. We experimenteren dus veel met lekkere hapjes om te kijken waar hij het meest voor 'doet'. Zitten gaat overigens bijna altijd goed, ook zonder beloning.
Elke maandag gaan we naar puppycursus. Dat gaat goed, maar dat is een nieuwe omgeving waar hij dicht bij mij blijft en dus relatief goed luistert. Het is vooral thuis waar het mis gaat (of misschien wel helemaal niet, maar ben ik te moeilijk). Waar heb ik moeite mee:
Hij bijt veel. Dat is normaal voor puppies, maar als hij overprikkeld is kun je hem niet meer normaal aanpakken, hij hapt overal naar. Hij hangt in broeken, sokken, mouwen, armen, en laat niet los. Hij kent los op commando, maar op dat moment denk hij stik er maar in, dit hou ik. We weten dat je speels bijtgedrag moet negeren (stoppen met spelen/aaien) en op rustige momenten snapt hij dat. Hij gaat dan steeds zachter happen tot het punt dat hij alleen nog 'voelt' met de tanden of likt -> vinden we prima.
Maar soms gaat hij veel te ver. Overal naar happen, blaffen, bijten, compleet overprikkeld. Ik wil hem niet straffen, we leren volgens de positieve bevestigings methode. Die vertellen dat je hem een time-out moet geven door hem even in de ren of bench te zetten. Dat is machtig prachtig als je een harige rat hebt van één of twee kilo, maar dit is 12 kilo aan tanden en poten en alhoewel ik hem prima onder controle kan houden, is het moeilijk een puppy zachtzinnig mee te nemen als hij overal zijn snuit in zet (ik ben aggressieve katten gewend en niet bang ingesteld voor honden). Het is tot nu toe enkele keren voorgekomen dat ik geen uitweg zag dan bij zijn halsband grijpen en gewoon meenemen.
De methodes leren afleiden met een speeltje of snoep. Prima, dat gebruiken we als hij in de handdoeken hangt of de gordijnen, soms in combinatie met 'los'. En dat gaat goed, hij laat de gordijnen nu met rust en handdoeken of de bezem kunnen we nu afleiden naar iets anders. Maar ik wil hem niet 'belonen' voor goed gedrag door hem een geweldig speeltje of snoepje aan te bieden op het moment dat hij mijn sokken of mijn vrouw's arm niet los wil laten.
Ik heb ook ontdenkt wat zijn favo treat is: rollen worst (speciaal voor honden uiteraard). Dat snij ik in brokken (heb ik moeten halen vanwege medicatie die hij nodig had waar ik de pillen in kon steken) en voer ik hem af en toe iets van. Maar hij word wíld van die worst. Dus hij was net lief met een speeltje aan het knauwen in de woonkamer, lekker rustig, dus ik denk, dat beloon ik met een hapje. Positief is dat je al zijn aandacht hebt op dat moment, hij zou door een brandende hoepel springen als je het vroeg. Negatief is dat hij compleet door het lint gaat zodra het op is en begint te springen en happen naar mijn handen om te kijken of er meer is. Dus dan wil ik hem even wegzetten in de ren om af te koelen, hij bijt mijn shirt stuk van opwinding (my bad, kan gebeuren) maar meekrijgen naar de ren lukt natuurlijk niet. Ik kan hier roepen tot ik een ons weeg, hij weet hoe laat het is en gaat demonstratief liggen buiten handbereik.
Daarnet had hij gepiest in de ren dus we willen hem even wegsteken zodat we het rustig op kunnen ruimen, maar hij begon weer om zich heen te bijten en te blaffen. Tja, dan toch maar bij zijn riem gegrepen en erin gepropt want je wil hem niet leren dat als hij verzet door te bijten, dat hij dan zijn zin krijgt. Daarna donderde hij in slaap overigens (dus waarschijnlijk toch weer overprikkeld/te moe). Dat is nog wel een dingetje trouwens, hij weigert echt regelmatig zijn rust te pakken. Ik moet hem echt in de bench steken om gewoon even rustig te gaan liggen rusten of slapen.
Dus ja - negeren van slecht gedrag, belonen van goed gedrag. Ik snap het, en ik poog het te volgen. Maar 'zet hem in de bench om af te koelen' werkt niet hetzelfde tussen poedeltjes en 'herdertjes'. We maken lange wandelingen (waar hij soms gewoon geen zin in heeft, dan gaat hij neus richting huis op de grond zitten of liggen) en socialiseren hem door hem om de dag mee te nemen naar iets spannends of nieuws (keertje naar het meer wandelen, langs een grote weg, naar de grasmaaier in de tuin, kampvuurtje, etc). Hij ziet ook regelmatig andere honden waarbij ik hem beloon als hij rustig is (dus niet blaffen en trekken, dat negeer ik gewoon).
Er zijn ook echt geweldig goeie dagen. Vanmiddag bij een lange wandeling liep hij voorbeeldig mee zonder trekken, halverwege kreeg ik dikke knuffels en likjes en hij reageerde heel rustig bij een grasmaaier, andere mensen en sommige honden. Hij kent ondertussen het commando 'aaien' waarbij hij op zijn zij of rug gaat liggen zodat hij bellyrubs krijgt. Hij is heel erg op mij gericht (en op mijn vrouw gelukkig, opvoeden doen we samen), slaapt op zijn rug met poten omhoog (dus op zijn gemak, denk ik dan) en soms kunnen we prima knuffelen en spelen zonder gezeik. Maar toen ik hem na de laatste wandeling wilde afdrogen (drijfnatte hond) was het hommeles natuurlijk, die handdoek moest dood en dan loop je risico dat je vingers erbij zitten.
Slecht gedrag zit niet in de hond, dat leert hij van mij (ons). Dus ik doe vast een hoop fout. Maar wat precies? En hoe kan ik het gedrag beter herkennen, plaatsen en leiden?
[ Voor 8% gewijzigd door HTT-Thalan op 08-05-2021 19:03 ]