Vriend geeft geld voor mijn dienst maar dat wil ik niet.

[Jeanke117]

Af en toe doe ik wel eens wat klusjes bij één persoon. Hij is een collega, een vriend en een handige beunhaas Ik doe klusjes voor hem (ICT gerelateerd) en als ik vragen heb over mijn auto of iets kapot is aan mijn auto, kan ik bij hem terecht en hij fixt het. Omdat het een goede vriend/collega is, wil ik geen geld vragen voor mijn diensten. Als ik hem wil betalen voor zijn diensten wilt hij dat ook niet hebben. Maar het is zo dat hij MIJ wel wilt betalen. Ik blijf dan vast zeggen "Nee, ik hoef geen vergoeding". Maar uiteindelijk duwt hij het geld mij zo in mijn handen en loopt weg. Er is geen ontkomen aan.

Ik heb het vaker met hem erover gehad, maar hij vindt het "normaal" dat hij betaalt voor andermans diensten. Maar voor zijn eigen diensten wilt hij niet betaald worden, ook al gebruik je dezelfde tactiek als hem. Aan de ene kant vind ik het lullig voor hem dat hij mij wel betaald en ik hem zogenaamd niet. Terwijl ik dit wel aanbied en wil.

Hoe zouden jullie zo'n situaties aanpakken?

[Yor]

Ik zou het geld aannemen, apart zetten totdat het een leuk bedrag is en iets voor hem kopen wat hij kan gebruiken.

Zo geef je geen geld, je neemt geen geld, en je zadelt hem op met een leuk item waar hij vast geen nee tegen kan zeggen.

[GermanPivo]

Creatieve oplossing: trakteer hem af en toe op een etentje/biertje.

[Sjaak_Afhaak]

Als je het geld echt niet wilt, en hij het echt wil geven, doneer het dan aan een goed doel, en vertel dat hem.

[Yor]

Sjaak_Afhaak schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:41:
Als je het geld echt niet wilt, en hij het echt wil geven, doneer het dan aan een goed doel, en vertel dat hem.

Help Yor de winter door is een heel goed doel btw..

[The Zep Man]

Yor schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:41:
Ik zou het geld aannemen, apart zetten totdat het een leuk bedrag is en iets voor hem kopen wat hij kan gebruiken.

Als je iets ICT gerelateerd voor een vriend doet, dan kan je eventuele kosten die je voor hem maakt natuurlijk uit dit potje halen. Dan reken je gewoon geen/minder materiaalkosten.

Yor schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:42:
Help Yor de winter door is een heel goed doel btw..

En The Zep Man de lente.

[ Voor 19% gewijzigd door The Zep Man op 01-04-2021 09:45 ]

[powerboat]

Yor schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:42:
[...]

Help Yor de winter door is een heel goed doel btw..

Ik doe ook aan eigen vermogensbeheer je mag het ook naar mij overmaken (stuur maar een DM als je er vanaf wilt )

Je kan het ook op vraag & aanbod plaatsen

[ Voor 7% gewijzigd door powerboat op 01-04-2021 09:45 ]

[Admiral Freebee]

Ik herken de situatie. Als jouw vriend het echt wilt dan kan je er niets tegen in brengen. Ik weiger doorgaans de eerste keer maar ga dan overstag bij aandringen. Bij ons gaat het trouwens om dichte familie en dan zet ik het geld gewoon op de kinderen hun spaarrekening. De tip om iets te kopen of te doen met je vriend vind ik dan ook een goede.

[NotSoSteady]

Haha dat ongemakkelijke gedram van 'pak maar', 'nee hoeft niet', 'nee, ik ga wil je graag betalen pak nou maar aan, 'nee, echt niet'.

[Jeanke117]

NotSoSteady schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:58:
Haha dat ongemakkelijke gedram van 'pak maar', 'nee hoeft niet', 'nee, ik ga wil je graag betalen pak nou maar aan, 'nee, echt niet'.

Precies dit inderdaad!!

Yor schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:41:
Ik zou het geld aannemen, apart zetten totdat het een leuk bedrag is en iets voor hem kopen wat hij kan gebruiken.

Zo geef je geen geld, je neemt geen geld, en je zadelt hem op met een leuk item waar hij vast geen nee tegen kan zeggen.

Dit is inderdaad een goede manier ja!

The Zep Man schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:44:
[...]
Als je iets ICT gerelateerd voor een vriend doet, dan kan je eventuele kosten die je voor hem maakt natuurlijk uit dit potje halen. Dan reken je gewoon geen/minder materiaalkosten.


[...]
En The Zep Man de lente.

Ga ik de volgende keer doen. Thanks!

[jack zomer]

Hier is de deal.

Of jij betaald mij en ik betaal jou. Met als resultaat dat het zelfde briefje van a naar b en van b naar a gaat.

Of we betalen elkaar niet.


Ik heb dit ook met een vriend,. Onze afspraak is. Een uurtje/ vriendendienst betalen we niet. Vanaf 4 uur betalen we wel... We hebben inmiddels met ze tweeën een leuke spaarpot opgebouwd die van hem naar mij schuift en weer terug naar hem... Heeft hij mij een dag nodig, dan zoek ik wel een project waarbij ik zijn hulp kan gebruiken..

[ Voor 51% gewijzigd door jack zomer op 01-04-2021 10:03 ]

[vivenator]

Waarschijnlijk zijn de bedragen totaal niet vergelijkbaar, maar ik heb/had altijd discussie over het betalen van benzinegeld bij het carpoolen. Dan praat je over bedragen van 5-10 euro. Uiteindelijk heb ik die discussies zo opgelost door altijd de verreden benzine in cash (muntgeld als het ff kan) bij me te hebben en het één keer aan te bieden en bij een "nee" zo achterover door de auto heen te mieteren, met de gedachte dat ze dat bedrag vroeg of - eerder - laat nog een keer tegenkomen bij het poetsen en er dan wel vrede mee hebben. De meeste mensen weten dit ondertussen ook en zeggen maar gewoon "thanks" tegenwoordig. Maargoed, als we het hebben over honderden euro's zul je iets vergelijkbaars moeten bedenken. Stiekem een spaarpot in huis zetten daar?

[naftebakje]

Mijn principe is ook: bij aanbieden moet je eerste keer uit beleefdheid weigeren. Als ze aandringen, is het net beleefd om het aan te nemen. Wees dankbaar, en maak duidelijk dat het echt niet hoeft.
Als je er je echt slecht bij voelt, zeg dan inderdaad dat je het aan een goed doel geeft.

[Agent47]

Ga met het geld dat hij gegeven heeft een keer een dag stappen of lekker uit eten of iets in die richting.

[SlaadjeBla]

naftebakje schreef op donderdag 1 april 2021 @ 10:03:
Mijn principe is ook: bij aanbieden moet je eerste keer uit beleefdheid weigeren. Als ze aandringen, is het net beleefd om het aan te nemen. Wees dankbaar, en maak duidelijk dat het echt niet hoeft.
Als je er je echt slecht bij voelt, zeg dan inderdaad dat je het aan een goed doel geeft.

Die miste ik inderdaad nog. Met dankbaarheid accepteren wat uit dankbaarheid wordt aangeboden.

Het is een cultuurdingetje. In sommige landen is het niet accepteren van een gift een faux pas. Hier is het te makkelijk accepteren dat juist. Blijft aftasten en samen een oplossing zoeken waar je je allebei prettig bij voelt.

[Dooxed]

Mijn advies: kijk of het advies van @naftebakje goed voelt voor jou.
Als het nog steeds niet goed voelt, dan ben je over je eigen grens aan het heen gaan.
In dat geval is nee is nee en moet je wellicht stoppen met wederzijdse diensten.

[GermanPivo]

naftebakje schreef op donderdag 1 april 2021 @ 10:03:
Mijn principe is ook: bij aanbieden moet je eerste keer uit beleefdheid weigeren. Als ze aandringen, is het net beleefd om het aan te nemen. Wees dankbaar, en maak duidelijk dat het echt niet hoeft.
Als je er je echt slecht bij voelt, zeg dan inderdaad dat je het aan een goed doel geeft.

Dat principe hanteer ik inderdaad ook.

Pa vroeg laatst of ik zijn buurvrouw ergens mee kon helpen. Ken die mensen al m'n hele leven en kom graag bij ze over de vloer, dus geen probleem. Alles klaar, vraagt de buurvrouw wat ik ervoor wilt hebben. Nou, helemaal niks, echt geen moeite. Maar ze stond erop. Klein bedrag geaccepteerd, haar ontzettend bedankt en nogmaals gezegd dat het dat het echt niet nodig is. Dag later een envelopje in m'n brievenbus: "We vonden het bedrag toch een beetje karig, dus hierbij nog een beetje".

[Lensent]

Niet zeuren, blij mee zijn en helemaal loesoe gaan met die buit

[HugoBoss1985]

Yor schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:42:
[...]

Help Yor de winter door is een heel goed doel btw..

De winter is al voorbij... oh wacht het is 1 april

[Admiral Freebee]

NotSoSteady schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:58:
Haha dat ongemakkelijke gedram van 'pak maar', 'nee hoeft niet', 'nee, ik ga wil je graag betalen pak nou maar aan, 'nee, echt niet'.

Vandaar dat ik het een goed idee vindt om één keer te zeggen: hoeft niet hoor en het daarna gewoon te aanvaarden. Je mag gerust zeggen dat je het niet nodig vindt maar als de andere er op staat dan is het beter voor iedereen om het gewoon te accepteren.

Als het natuurlijk over bedragen begint te gaan waar je je oncomfortabel bij voelt dan moet er misschien iets anders gebeuren maar voor wat tientjes zou ik niet te moeilijk doen.

[F_J_K]

"Ik heb in mijn contract staan dat er hele hoge boetes staan op side jobs. Zodra je me een euro geeft kost mij dat tienduizenden euro en mijn baan".

[ Voor 5% gewijzigd door F_J_K op 01-04-2021 10:27 ]

[NotSoSteady]

Admiral Freebee schreef op donderdag 1 april 2021 @ 10:21:
[...]

Vandaar dat ik het een goed idee vindt om één keer te zeggen: hoeft niet hoor en het daarna gewoon te aanvaarden. Je mag gerust zeggen dat je het niet nodig vindt maar als de andere er op staat dan is het beter voor iedereen om het gewoon te accepteren.

Als het natuurlijk over bedragen begint te gaan waar je je oncomfortabel bij voelt dan moet er misschien iets anders gebeuren maar voor wat tientjes zou ik niet te moeilijk doen.

Zo pak ik het ook altijd aan. Ik word van dat oneindige heen en waar gepraat erg ongemakkelijk. Vaak zijn het toch niet zulke spetterende bedragen, maar de ander voelt zich daardoor vermoedelijk ook minder 'schuldig'. Ligt overigens wel een beetje aan wie het is, want ik hoef geen geld van iemand die al amper wat te besteden heeft.

[wErudite]

Ik hou 't altijd vrij simpel, vraag voor 'n rondje eten (Keer Maccie, pizza etc.) helemaal niks terug, al zeggen ze wel; Stuur maar een Tikkie. Uiteindelijk lossen we elkaar daar toch wel een beetje in af, dan betaald die, dan die etc. etc. Ik zou gewoon 1 keer zeggen; Nee ik hoef 't niet te hebben en bij een tweede keer aannemen. Hij blij, jij wat extra's in je handen.

[verstappen33]

Herkenbaar, 2 jaar geleden ook iemand geholpen, ik kende hem verder niet persoonlijk maar via mijn broer kwam ik met hem in contact.

Opdracht was om in zijn nieuwe huis een compleet netwerk aan te leggen.
Bekabeling was al getrokken door de installateur, het ging dus alleen om een router + wifi punten en wat apparaten instellen..

Qua apparatuur had hij nog niets en aan de hand van een wensenlijstje heb ik een advies uitgebracht.
Deze apparatuur heeft hij zelf aangeschaft en ik ben daarna 2-3 uurtjes bezig geweest om alles netjes in orde te maken.

Enkele dagen later nog wat kleine tweaks toegepast.

Totaal nog geen 4 uur bezig geweest..
Qua tarief had ik 50 euro gevraagd voor de hele install, het was toch een goede vriend van mijn broer en behandelde hem dus ook als een vriendendienst door niet de hoofdprijs te vragen.

Toen ik na 2-3 uurtjes klaar was kreeg ik netjes 50 euro mee.
En een week later om nog wat tweaks te doen, die ik gewoon remote heb gedaan via screensharing en nog geen 10 minuten duurde, vroeg hij mij om een tikkie van 50 euro te sturen..

Dit weigerde ik en vond het prima zo.. Afspraak was dat ik ook verder geen support deed en dat het hiermee ook klaar was.

Komt mijn broer een paar dagen later aan de deur met 50 euro voor mij...

Sommige mensen vinden het lastig om een dienst aan te nemen zonder iets terug te doen of te geven..
Mijn Oma was ook zo, telkens als we daar kwamen kregen we wat geld voor de spaarpot..
In mijn kinderjaren was dit een paar gulden, maar zelfs in mijn volwassen jaren ging dit naar veel hogere bedragen tot wel honderd euro.

Motivatie van haar was: Ik kan het toch niet meer opmaken.. Jullie hebben er veel meer aan..
En ze wilde er helemaal niets voor terug...
Dit klinkt misschien als omkoping om maar op bezoek te blijven komen, zo is het absoluut niet want ik weigerde elke keer beleefd, maarja ze stond erop, en als ze geen geld in huis had dan stond het de volgende dag wel op je bankrekening...

[GugPanub]

Ik heb weleens hetzelfde dilemma gehad. Voor mijn vriendengroep verzorg ik al jaren een geheel gratis 24-uurs ICT-Service. Ik stel voor hen computers samen en los binnen meestal binnen 24 uur hun computerproblemen op. Ik wil daar principieel ook geen geld voor, behalve voor onderdelen maar dan alleen de prijs van die onderdelen. Ik kreeg weleens scheve gezichten omdat het een best vergaande service is die ik alleen kan volhouden omdat het alleen voor die selecte groep mensen geldt. Ik heb namelijk een full-time baan en een gezin. De scheve gezichten hielden pas op toen ik er bij zei dat ik helemaal niemand ooit help met verhuizen, want dat haat ik intens, maar ik wel van ze verwacht dat ze mij helpen op het moment dat ik verhuis. Wat ze dus ooit ook hebben gedaan. Pas door dat expliciet uit te spreken krijg ik nog steeds veel waardering van de service maar komen ze meestal niet meer met geld aanzetten. Ik moet zeggen, mijn vriendengroep bestaat al meer dan drie kwart van ons leven, dus we zijn meer een gemeenschap dan een gezelschap, met ieder zn eigen specialisme, en het werkte bij mij door dat expliciet uit te spreken.

[ Voor 4% gewijzigd door GugPanub op 01-04-2021 11:55 ]

[Theo]

verstappen33 schreef op donderdag 1 april 2021 @ 10:37:

Sommige mensen vinden het lastig om een dienst aan te nemen zonder iets terug te doen of te geven..
Mijn Oma was ook zo, telkens als we daar kwamen kregen we wat geld voor de spaarpot..
In mijn kinderjaren was dit een paar gulden, maar zelfs in mijn volwassen jaren ging dit naar veel hogere bedragen tot wel honderd euro.

Motivatie van haar was: Ik kan het toch niet meer opmaken.. Jullie hebben er veel meer aan..
En ze wilde er helemaal niets voor terug...
Dit klinkt misschien als omkoping om maar op bezoek te blijven komen, zo is het absoluut niet want ik weigerde elke keer beleefd, maarja ze stond erop, en als ze geen geld in huis had dan stond het de volgende dag wel op je bankrekening...

Hier snap ik je oma ook wel; zij weet ook dat geld van een warme hand veel beter is dan van een koude hand.

Bij mijn oma was ook soortgelijk; ze was minder vrijgevig dan jouw oma, maar haar gedachte was ook dat als er veel geld was als ze de pijp uitging dit toch wel naar de belastingdienst ging. Zij heeft gelukkig alles zelf op kunnen maken aan reizen en cadeaus voor de personen om haar heen.
Ik ben blij dat ze er ongeveer 20 jaren over heeft kunnen doen om een paar ton aan overwaarde lekker op te maken ipv het op te potten voor de nabestaanden

[neh]

F_J_K schreef op donderdag 1 april 2021 @ 10:26:
"Ik heb in mijn contract staan dat er hele hoge boetes staan op side jobs. Zodra je me een euro geeft kost mij dat tienduizenden euro en mijn baan".

Goeie, maar het zijn collega's. Dat kan nog wel eens terug komen :-)

[F_J_K]

neh schreef op donderdag 1 april 2021 @ 12:03:
[...]


Goeie, maar het zijn collega's. Dat kan nog wel eens terug komen :-)

offtopic:
Oh ja

Ah well, in ieder geval een die als tip voor andere lezers kan gelden.

[Harm_H]

Jeanke117 schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:39:
... uiteindelijk duwt hij het geld mij zo in mijn handen en loopt weg. Er is geen ontkomen aan.

Ik heb zelf een 'nice guy' vader, maar heel soms ook in de trant van:
"ja maar toen had ik dit en dit voor je gedaan"

Dat lijkt me een heel logische reden om dus wel een bedrag te accepteren.

Sinds ik er een paar jaar bewust van ben, doe ik twee dingen:
1. Ik zeg alleen komen als je er zelf zin in hebt
2. bied ik geld aan.
Ondertussen hoor ik het niet meer.

Ik wil bij niemand 'in debt' zijn.

[ Voor 19% gewijzigd door Harm_H op 01-04-2021 12:55 ]

[polopolo150]

Jeanke117 schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:39:
Ik blijf dan vast zeggen "Nee, ik hoef geen vergoeding". Maar uiteindelijk duwt hij het geld mij zo in mijn handen en loopt weg. Er is geen ontkomen aan.

Interessant. Dit heb ik van beide kanten meegemaakt.

Dit heb ik met wildvreemden gehad aan de ontvangende kant. Ik moest van mijn ICT studie enkele dagen in de week (meestal vaste dagen) in de bibliotheek toezicht houden op de openbare computers. Tevens was het een gratis punt voor gratis basis ICT advies. Er zijn mensen die dit zo waarderen dat ze graag een vijfje of een tientje geven. Zelf weigerde ik het gezien het advies die ik gaf en de zeer kleine minuten die hierin is gespendeerd. Vooral als ik een antwoord Google en die 1-op-1 gaf voelde ik me enorm bezwaard. Maar na een "ah joh. Neem het nou aan" ging ik overstag. Dan nam ik het wel aan, omdat ik ervoor duidelijk heb gemaakt dat mijn service gratis is. (officieel mag ik eigenlijk geen geld aannemen terwijl dit zichtbaar bij vaste bibliotheek medewerkers te zien was en ik niet in een moeilijke situatie wou komen.)

Er was ook een vrouw die op een dag naar me toekwam met haar laptop met wat vragen. Vanaf toen kwam ze geleidelijk elke dag (en daarna standaard) wanneer ik werkte langs.
Dezelfde vragen stellen, vervolgens dingen op de computer oefenen. Op een gegeven moment kwamen er computer problemen langs. Dit waren echt van de kaliber dat er ergens in Windows en Facebook een vinkje is uitgezet waar ik echt denk van "hoe is dit mogelijk." En aangezien ik mijn hele leven voor computer problemen en vragen al hulp geef voor vrienden en familie en dus bekend ben met de gemiddelde problemen en vragen vond ik het een vage fenomeen. Enfin. Waarom ik dit zeg? Dit begon inderdaad met vijfjes en tientjes per dag dat ze langskwam maar dit liep op tot 50 euro per dag. Bij elke verhoging protesteerde ik en hoe hoger het bedrag hoe directer ik dit zei maar ze stond er zo erg op. Op een gegeven moment ook dat ik protesteerde op een manier dat dit in de bibliotheek normaal te horen was. En zelfs dan moest ik het aannemen.

Aan de gevende kant ook iets raars meegemaakt. Met studiegenoten gingen we bij een vriend van hen afspreken. Ineens zei iemand "we gaan een hotel boeken!" en iedereen zei "jaaaaaa. Doen we gewoon!". In een kwestie van een half uur is dit ook geboekt om eigenlijk gelijk te vertrekken naar het zuiden van het land. Ik gaf aan dat ik het leuk voor hen vond maar dat ik dit niet kan veroorloven. Iedereen spoorde me aan om toch mee te gaan ondanks dat ik zei dat ik wel meekon maar niks leuks dan kan doen. De gesplitte hotel en benzine kosten kon ik een maand later betalen, de rest kon ik gewoon meedoen zonder dat er iets voor terughoefde. Bij momenten waar er een kleine bedrag werd betaald bij splitsing betaalde ik graag wel mee. Als ik ergens iets wel kon betalen deed ik dat wel, zie ook het volgende:

We gingen naar een terras in een bruisende uitgaanstraat. We kochten allen een biertje om erna weer te gaan. Ons drankje was bijna op en ik ging even naar het toilet. Bij de bar heb ik afgerekend en bij het terras zei ik van "ik heb betaald, dus als we klaar zijn kunnen we gewoon gaan ". Hier was een vriend die ik sinds de middelbare school ken totaal niet mee eens, want ik had toch geen cent te makken? Ik gaf aan dat ik gewoon een rondje heb gegeven. Hij maakte er zo'n principieel punt van dat dit een show werd voor de straat. Om mij te betalen kwam er op een gegeven muntgeld variërend van 5 cent tot 1 euro op de tafel van de drie mensen waar ik mee was (de andere twee schaamden zich kapot) . Het totale bedrag was €10,20 en minus mijn biertje lag er een bedrag op tafel dus ik zag het probleem niet voor het bedrag die ik eraan uitgaf. Dat ik het niet accepteerde was, naast dat ik niet voor Jan met de korte achternaam met een fysiek dikke portomonee wou lopen, was dat er opgedrongen werd om dit bedrag ook te splitten "want zo hoort het". Als hij me 2,50 gaf om zijn aandeel te betalen was er 0,0 iets aan de hand. Ik bleef gewoon weigeren waarop er naar me geschreeuwd werd door deze vriend. Dit bruisende uitgaanstraat werd muisstil ervan. De eigenaar kwam naar buiten en ik zei dat hij het geld van de tafel mocht houden wat op de tafel lag en in een synchroon beweging stonden we op en liepen we weg. Met een zinnetje over dat we eens waren met het fooi na minuten doodgezwegen te hebben is dit nooit meer tersprake gekomen.

Blijkt echt een ding te zijn voor sommigen, voor beide partijen. Kan er nog veel meer over vertellen maar dit waren de excessen. Misschien zit ik op mijn verhalen van boven niet altijd goed, dat geef ik toe. Uiteindelijk leer je ervan en neem je dat mee verder in je leven.

[verstappen33]

@polopolo150 Herkenbaar, zo had ik vroeger ook een persoon in mijn vriendengroep die amper rond kon komen.. Als hij 50 euro per week had voor eten/drinken was het veel..

Vakanties kende hij niet, en uitgaan kon hij ook niet..
Qua uitgaan heb ik hem toen kunnen helpen omdat ik als glazenhaler en later als barman af en toe wat kon toestoppen..
Maar ook met vakanties met vrienden viel hij telkens buiten de boot want hij kon het niet betalen..
We hadden dus ook besloten om hem mee te nemen als de extra kosten niet te hoog zouden zijn.

We zouden naar een jongeren camping in Kroatie..
Leuke road trip met 8 personen (2 auto's).

De bedoeling was gewoon lekker chillen op de camping en een beetje feesten met andere camping gasten. En misschien een avondje of 2 uit..

Qua verblijf en eten/drinken op de camping was iedereen 100 gulden extra kwijt om hem die vakantie te gunnen. Dit was geen enkel probleem en we vertelden hem het nieuws..

Hij was heel enthousiast en blij dat hij mee kon..

4 maanden later was het zover en wij lekker op pad..
Maar vanaf dag 2-3 ging het ineens bergafwaarts met hem.. Hij voelde zich schuldig omdat hij van iedereen profiteerde en het voelde niet goed voor hem dat hij niet meebetaalde aan boodschappen en drank etc.

Het is toen ook tot een redelijke ruzie gekomen en gelukkig hebben we nog op hem kunnen inpraten om de laatste 3-4 dagen nog te blijven want hij wilde alweer vertrekken en evt liftend terug naar NL zien te komen..
Maar die laatste dagen heeft hij letterlijk op water en wat brood geleefd omdat hij niet meer van ons wilde profiteren..

Na de vakantie is het nog even goed gegaan, maar na enkele maanden had hij zich helemaal terug getrokken uit de vriendengroep omdat hij dacht dat hij niet aan die maatstaf kon voldoen..
Hij wilde absoluut niet profiteren van anderen want hij wilde perse zijn eigen boontjes kunnen doppen.
En wij vonden het geen probleem om hem af en toe wat toe te stoppen om hem toch wat plezier te gunnen.

Ik had nog wel wat persoonlijk contact met hem, maar ook dat was na 2-3 jaar weg..
En dan heb je zulke goede bedoelingen, maar ik kan mij zijn reactie ook wel voorstellen.


Gelukkig heb ik het ook wel anders mee gemaakt..
Ik kreeg vorig jaar enkele bol.com kaarten voor mijn verjaardag, totale waarde iets van 70-80 euro..
Maarja ik bestel er bijna nooit wat en had ook geen doel voor dit geld.

Een goede vriend van mij zit al jaren in de bijstand en is 100% afgekeurd vanwege diverse gezondheidsklachten.. Hij red het net, maar ook bij hem blijft er geen geld over voor leuke dingen..

Ik heb hem al die cadeau bonnen gegeven met de mededeling iets leuks voor zichzelf te kopen..
Tot op de dag van vandaag is hij nog steeds super blij hiermee...

En hoewel ik niets terug verwacht weet ik gewoon dat hij klaar zal staan als ik een keer zijn hulp nodig heb..

[com2,1ghz]

Een relatie bestaat uit geven en nemen. Het heeft hem een goed gevoel als hij jou geld geeft voor jouw diensten. Doe ook iets wat jou een goed gevoel geeft die hij wel weer waardeert. Bijvoorbeeld trakteren op eten of drinken of iets voor hem kopen.
Hoeft niet 1 op 1 gelijk te zijn natuurlijk.

Ik doe een hoop voor veel mensen. Dus ook ICT dingetjes, laminaat leggen, verhuizen, mee wezen auto kopen, of het regelen van administratieve zaken. De een wilt mij graag betalen en de ander die trakteert mij op eten, of diegene staat klaar als ik hem een keer nodig heb.
Heb ik een keer een bus nodig, of mensen die wat kunnen tillen dan kan ik zo mensen uit hun bed hiervoor bellen.

Ik merk eigenlijk zelf het omgekeerde dat Nederlanders vaak mensen niet "lastig" willen vallen en nogal terughoudend hierin zijn.
Ook een beetje het gevolg van individualisme waarbij men ook geen zin heeft om in het krijt te staan bij iemand.

[remkovdhoef]

bedelen mag je ergens anders doen.

[ Voor 88% gewijzigd door Ardana op 01-04-2021 18:25 ]

[wouter3]

Jeanke117 schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:39:
Hoe zouden jullie zo'n situaties aanpakken?

Gewoon aannemen zou ik zeggen.
Ik herken dit zelf ook erg.
Ik hoef er echt geen geld voor als ik iemand help of als ik iemand wat geef. Tegelijk betaal ik graag wel iemand anders als hij mij een keer helpt of mij iets geeft. Op een of andere manier wil ik geen schulden hebben bij een ander, maar vind ik het wel logisch dat hij of zij een vergoeding krijgt als ik iets ontvang. Vreemd maar waar.

Wat je inderdaad zou kunnen doen is het geld opzij zetten en er een keer iets leuks van kopen of een keer op een etentje trakteren ofzo.

[Marzman]

NotSoSteady schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:58:
Haha dat ongemakkelijke gedram van 'pak maar', 'nee hoeft niet', 'nee, ik ga wil je graag betalen pak nou maar aan, 'nee, echt niet'.

Mijn vrouw is ook een moeilijke daarin, die neemt nooit wat aan en geeft ook altijd. Meestal tot ik boos wordt omdat ik zie hoe ongemakkelijk het wordt voor andere mensen. Soms geven ze het dan ook aan mij om klaar te zijn.

[Jantje2000]

Ik hoef ook nooit geld, waarschijnlijk om een andere reden dan TS, maar het schept ook een soort verplichtingen. Want als je iemand met een computer helpt (gratis) en een maandje later werkt het niet meer, prima. Maar als er twintig euro is gegeven werd er wel verwacht dat het probleem permanent is opgelost en als volgende week de printer niet meer werkt lag dat waarschijnlijk aan jou. Dan liever gratis en zonder verplichtingen.

[-tom-562]

Heb je kinderen? Anders gewoon aannemen en zeggen 'Dat is leuk voor in het spaarpotje van Jantje/Marietje'. Zo doe ik het tegenwoordig

[Jeanke117]

-tom-562 schreef op donderdag 1 april 2021 @ 20:23:
Heb je kinderen? Anders gewoon aannemen en zeggen 'Dat is leuk voor in het spaarpotje van Jantje/Marietje'. Zo doe ik het tegenwoordig

Nee, helaas.

[Christoxz]

Jeanke117 schreef op donderdag 1 april 2021 @ 09:39:
Af en toe doe ik wel eens wat klusjes bij één persoon. Hij is een collega, een vriend en een handige beunhaas Ik doe klusjes voor hem (ICT gerelateerd) en als ik vragen heb over mijn auto of iets kapot is aan mijn auto, kan ik bij hem terecht en hij fixt het. Omdat het een goede vriend/collega is, wil ik geen geld vragen voor mijn diensten. Als ik hem wil betalen voor zijn diensten wilt hij dat ook niet hebben. Maar het is zo dat hij MIJ wel wilt betalen. Ik blijf dan vast zeggen "Nee, ik hoef geen vergoeding". Maar uiteindelijk duwt hij het geld mij zo in mijn handen en loopt weg. Er is geen ontkomen aan.

Maar voor zijn eigen diensten wilt hij niet betaald worden, ook al gebruik je dezelfde tactiek als hem.

Wellicht de zelfde tacktiek gebruiken hoe hij het geld in zijn handen voorkomt.

Ik ben er verder zelf flauw in en leg het na ontvangst op de grond of tafel als ik het niet wil, let maar op hoe snel het weer in eigen zak beland.

[m.z]

Ik weet niet of hij ook kosten maakt voor repareren van je auto? Gezien je spreekt over het maken van iets wat kapot is aan je auto?

Leuk topic, dus kijk ook even mee, maar zelf zit in ander dilemma (deels off-topic/andere situatie(s)), maar ik ben er eigenlijk heel strikt in:

1. Collega's help ik niet als dit om privé ICT-zaken gaat, ook als het tegen betaling wordt aangeboden. Hoofdreden: ik wil niet betaald worden door een collega, ik vindt dit een heel vreemd idee. Vooralsnog kan de lijn tussen werk/privé soms dun zijn.

2. In vrienden familiekring ben ik bijna net zo strikt. Ik help zo min mogelijk mensen en mensen buiten mijn kring help ik niet: "mijn vriend/kennis/familielid heeft een probleem, kan je diegene helpen!" uhhmmm sorry, maar het antwoord is nee. Betalingen neem ik zo min mogelijk aan, mits het een dienst is/waar ik zelf kosten voor maak.

Hierbij dek ik me in, om te voorkomen dat mijn privé-leven beïnvloed/veel tijd gaat kosten/meer mensen geneigd zijn aan te kloppen. Verder ook om e voorkomen dat ik probleem X oplos en de schuld krijg voor probleem Z. Ik help graag, maar probeer dit meer uit zelfbescherming minimaal te houden en vooral mondeling advies geven. In enkele gevallen help sommige gewoon met fysieke/virtuele ondersteuning.

[FRANQ]

F_J_K schreef op donderdag 1 april 2021 @ 10:26:
"Ik heb in mijn contract staan dat er hele hoge boetes staan op side jobs. Zodra je me een euro geeft kost mij dat tienduizenden euro en mijn baan".

Weet niet wat je doet dat je baas vind dat je privé tijd ook van hem is.

Maar ik had een (redelijk standaard) concurrentiebeding, dat als ik binnen 3 jaar bij een werkgever in dezelfde branche ging werken er een boete op stond.

Ik heb die zinnen aangestreept hele spul teruggegeven, dat dat er eerst uit moet voor ik teken.

Zou een boete voor werk in privé tijd zeker niet accepteren.


@Jeanke117
Lekker die briefjes in zijn gereedschapwagen leggen als hij wegloopt.

[ Voor 6% gewijzigd door FRANQ op 02-04-2021 08:05 ]

[Jeanke117]

m.z schreef op vrijdag 2 april 2021 @ 07:35:
Ik weet niet of hij ook kosten maakt voor repareren van je auto? Gezien je spreekt over het maken van iets wat kapot is aan je auto?

Leuk topic, dus kijk ook even mee, maar zelf zit in ander dilemma (deels off-topic/andere situatie(s)), maar ik ben er eigenlijk heel strikt in:

1. Collega's help ik niet als dit om privé ICT-zaken gaat, ook als het tegen betaling wordt aangeboden. Hoofdreden: ik wil niet betaald worden door een collega, ik vindt dit een heel vreemd idee. Vooralsnog kan de lijn tussen werk/privé soms dun zijn.

2. In vrienden familiekring ben ik bijna net zo strikt. Ik help zo min mogelijk mensen en mensen buiten mijn kring help ik niet: "mijn vriend/kennis/familielid heeft een probleem, kan je diegene helpen!" uhhmmm sorry, maar het antwoord is nee. Betalingen neem ik zo min mogelijk aan, mits het een dienst is/waar ik zelf kosten voor maak.

Hierbij dek ik me in, om te voorkomen dat mijn privé-leven beïnvloed/veel tijd gaat kosten/meer mensen geneigd zijn aan te kloppen. Verder ook om e voorkomen dat ik probleem X oplos en de schuld krijg voor probleem Z. Ik help graag, maar probeer dit meer uit zelfbescherming minimaal te houden en vooral mondeling advies geven. In enkele gevallen help sommige gewoon met fysieke/virtuele ondersteuning.

Die kosten die hij maakt vergoed ik gewoon. Maar het gaat meer om de man uren die hij erin stopt. Daar wil ik hem voor betalen, maar dat wil hij niet.

FRANQ schreef op vrijdag 2 april 2021 @ 08:03:
[...]


Weet niet wat je doet dat je baas vind dat je privé tijd ook van hem is.

Maar ik had een (redelijk standaard) concurrentiebeding, dat als ik binnen 3 jaar bij een werkgever in dezelfde branche ging werken er een boete op stond.

Ik heb die zinnen aangestreept hele spul teruggegeven, dat dat er eerst uit moet voor ik teken.

Zou een boete voor werk in privé tijd zeker niet accepteren.


@Jeanke117
Lekker die briefjes in zijn gereedschapwagen leggen als hij wegloopt.

Zoiets bedacht ik me ook al. Is geen slecht plan. We hadden ook één keer gewoon het geld bij hem in de brievenbus gegooid. Maar paar uur later kregen we telefoon dat hij dit niet nodig vond en of ik het geld wilde ophalen. Het is een enorme goedzak die in he hele dorp bekend is om zijn goedwil.

[hoi1234]

Ik heb weleens een PC voor m'n zus en zwager gebouwd. Is overigens niet gelukt om ze naar een computerwinkel te sturen, want ik vind het toch leuk, dus doe het maar gewoon en het is niet erg als er wat kapot gaat.

Afgesproken om een keer met ons zusje te blijven eten. Dan zou ik wat vroeger komen en de PC even in orde maken. Omdat het nieuw voor mij was had ik flink wat tijd nodig. Nog op zondag teruggekomen om de laagste dingen te regelen. Omdat het rond lunchtijd was, ook nog een lunch aangeboden gekregen en toen ik weg ging vroegen ze wat ik moest hebben.

Paar weken later waren ze via onze vader achter mijn rekeningnummer gekomen en stond er opeens 60 euro bijgeschreven. Ik durfde dat toen niet terug te storten, dus maar gewoon gehouden.

Ik ben er eigenlijk altijd wel blij mee. Stort ik het gewoon op een aparte rekening (dat kan bij de ING) en als het genoeg is, betaal ik er een grote uitgave mee. Natuurlijk hoef ik het niet te hebben, maar het is wel prettig. Bij een groot bedrag kan ik daar ook echt heel dankbaar voor zijn. Meestal heb ik wel iets voor m'n racefiets dat ik wil hebben. En als ik dat opeens in één keer kan kopen, vanwege een meevaller, word ik blij.

[ Voor 31% gewijzigd door hoi1234 op 02-04-2021 10:21 ]