defusion schreef op dinsdag 23 februari 2021 @ 20:08:
[...]
Nu weet ik niet of het dan inderdaad met de nieuwe regels anders is, maar in mijn geval was het zo:
Ik was in 2005 begonnen met een studie, maar niet afgerond. Vervolgens moet je binnen 10 jaar afgestuurd zijn wil het een gift worden.
In 2014 ben ik opnieuw begonnen, en zou binnen 1 jaar de termijn van 10 jaar voorbij zijn.
Dat ene jaar heb ik nog stufi kunnen aanvragen, maar het was onmogelijk om binnen de 10 jaar (geteld vanaf 2005) af te studeren, dus het werd sowieso een lening.
Maar goed, dat betekende wel dat ik meer tijd kon studeren, en minder hoefde te werken. Ofwel kon werken en een spaarpotje opbouwen voor de jaren erna.
Dat is voor jou toch ook nog een optie? Die 2 jaren wel stufi krijgen (wetende dat je het moet terugbetalen)?
En direct erna beginnen met terugbetalen: dat is neem ik aan nog altijd afhankelijk van je inkomen? En in mijn geval was het geloof ik zelfs zo dat ik niet hoefde terug te betalen zo lang ik nog studeerde (ondanks dat de afstudeerdtermijn voorbij was, en ongeacht mijn inkomen). Maar wellicht zijn die regels nu inderdaad anders, dat durf ik niet te zeggen.
En verder: volgens mij kun je ook nog altijd het terugbetalen uitstellen zonder opgaaf van reden voor in totaal/maximaal 60 maanden? Of hebben ze dat ook al afgeschaft?
In elk geval zou mijn keus zijn om gewoon de studie te volgen die je wilt, en de financiële gevolgen erbij accepteren. Op de lange termijn zou het rendabel moeten zijn.
Jouw 'optie 1' dus.
edit: dit gaat er natuurlijk wel van uit dat je het die laatste 2 jaar ook financieel weet uit te zingen. Laten we even uit gaan dat corona dan voorbij is, en dat je weer een regulier bijbaantje kunt doen.
Bedankt voor het meedenken! Voor mij is vooral dat laatste punt belangrijk, want ik zou het extreem zonde vinden als het in die laatste 2 jaar toch fout blijkt te gaan, omdat het financieel niet meer te redden is. Dan heb ik mijn baan opgezegd, spaargeld er doorheen geblazen, extra geleend en alsnog geen diploma.
Ik sluit de optie niet uit, maar ik vind het wel fijn dat ik met anderen gedachten kan uitwisselen (zoals nu met jou!

).
Hier ook nog een opmerking over: een werkgever moet een verzoek om werktijden in de korten serieus overwegen, en kunnen motiveren om dat af te wijzen. Lees je daar ook even goed over in, voordat je zomaar ontslag neemt oid.
bijv
https://www.awvn.nl/blog/...werk-onderbouwd-afwijzen/
Ik ben hier ook zeker nog serieus naar aan het kijken. Ik ben me nu ook echt aan het voorbereiden op alle mogelijke opties (o.a. die ik in mijn topic start heb genoemd).
Er zijn wel regelingen bij mijn werkgever om zulke dingen mogelijk te maken (in het kader van je leven lang kunnen leren en jezelf ontwikkelen). Mijn werkgever, notabene een overheidsorganisatie, staat er helaas wel om bekend dat ze het niet zo nauw nemen met de belangen van de werknemer - ik wil dus, voordat ik met een verzoek of voorstel kom, eerst echt alles goed hebben doordacht en ook al mijn opties goed op een rijtje hebben.
Qwerty-273 schreef op dinsdag 23 februari 2021 @ 20:45:
Dit is inderdaad één van de rand scenario's dat net over randen van de regelgeving valt. Maar wat ik mis, je bent eerder begonnen en gestopt. Nu heb je werkervaring met een vaste baan en daarnaast nog een hypotheek. Je hebt op dit moment zin om er vol voor te gaan, maar verwacht je dat je een voltijd opleiding van 3 of 4 jaar (voor de meeste HBO bachelors) vol zal houden? De peer groep is hoogst waarschijnlijk een stuk jonger, waar je jezelf wellicht de "oude man" tussen gaat voelen. En je dan sociaal niet lekker aansluit bij de groep, en die 3-4 jaar toch echt lang gaan aanvoelen.
Goede vraag en goede punten. Maar: ja, ik verwacht wel dat ik het kan volhouden.
Veel hoge scholen bieden flexibele deeltijdopleidingen aan, al dan niet bij alle opleiding keuzes. Je hoeft dan niet perse voor een 2 jarige associate degree te gaan, en kan je gewoon inplannen voor de volledige opleiding. Al is een associate degree ook een optie, die kan je daarna gewoon verder afmaken naar het complete ding als je daar genoeg drive voor hebt (over het algemeen doe je er dan net zo lang over als de volledige opleiding).
Voordeel van deeltijd is dat je zowel werkervaring blijft opbouwen, gewoon salaris verdient om in je levensonderhoud te voorzien, en een opleiding kan volgen. Wel is het natuurlijk een zwaardere belasting op je eigen tijd.
Met mijn werkgever wil ik inderdaad binnenkort in gesprek gaan, maar als ik er realistisch naar kijk, dan is de kans zeer klein dat mijn werkgever hierin gaat meebewegen. Áls dat wel zo is, dan is deeltijd inderdaad weldegelijk een optie, des te meer omdat ik dan ook (een deel) van mijn salaris behoud. In dat geval is er helemaal geen noodzaak voor een studielening of studiefinanciering.
Daarnaast is de opleiding die ik wil doen in een compleet andere sector dan mijn huidige baan. De werkervaring die ik nu dan nog op doe zal minder relevant zijn.
Dat het college geld wellicht wat hoog is als je geen enkele regeling kan gebruiken is lastig. Maar het is wel een investering voor je eigen toekomst

En je kan dit veel beter op dit moment doen als je daar drive voor hebt.
Ik ben het met je eens dat het een investering in mijn eigen toekomst is.

Maar ik vrees wel dat als het niet in combinatie met studiefinanciering of een baan kan, dat ik dan in de loop van het derde of vierde jaar móet afhaken.
skai21 schreef op dinsdag 23 februari 2021 @ 20:48:
[...]
Ik heb zo zelf en duale studie bij Hogeschool Utrecht gedaan, die doe je de ene week op een vrijdagmiddag. De andere week op de zaterdag.
Dit kun je vrijwel met iedere baan wel combineren, de rest van die studie die je in je vrije tijd.
Op die manier heb je en inkomen, en doe je de studie. Het is wel zwaar want, vrije tijd heb je niet meer

PS. In mijn geval betaalde mijn werkgever de studie ook nog eens, en dat is volgens mij niet eens heel ongewoon. Misschien op zoek naar een werkgever die dat wil doen?
Als je werkgever je studie betaalt is het natuurlijk ideaal. En toegegeven: ik ben (nog) niet naar een andere werkgever toegestapt met de vraag of ze ook mijn studie willen betalen... maar hoe welwillend zijn werkgevers om daar nu mee in te stemmen, in tijden van economische onzekerheid, voor iemand die ze verder niet kennen?