De psychische maatschappelijke gevolgen van covid-19

[Fuujii]

Volgens mij is er nog niet echt een topic hierover. Een onderbelicht onderwerp wat mij betreft: de psychische gevolgen van corona. Ik ben benieuwd of er interesse is in zo'n topic.

Inmiddels zitten we al bijna een jaar in deze pandemie met verschrikkelijke gevolgen voor iedereen. De maatregelen die zijn ingevoerd zijn vooral vanuit medisch oogpunt en niet sociaal en psychische. Terwijl deze pandemie wel flinke psychische impact heeft op sommige mensen. Daar bedoel ik niet mee dat we per se verkeerd handelen. Wat ik wél wil zeggen is dat dit een belangrijk onderwerp is.

Zijn we verwend in Nederland? Ja ontzettend! Maar dat betekent niet dat de gevolgen niet reëel zijn. Dat maakt je echt niet gelijk een aansteller. Dat geldt voor iedereen. En bepaalde groepen krijgen hardere klappen dan anderen (horeca, studenten).

De schade opmaken is natuurlijk nu nog lastig. Er komt met regelmaat wel een artikel voorbij met een alarmerende kop, maar dat is vaak anekdotisch. Geeft deze pandemie werkelijke een flinke klap voor de psyche van mensen, of valt dat mee? Gaat we hier als maatschappij in de nabije toekomst 'last' van krijgen?

Zelf ben ik nog relatief jong en ik merk dat de hele situatie ook wel flink aan me begint te knagen, al helemaal met de avondklok die er waarschijnlijk gaat komen.
Gelukkig heb ik een vast contract en een woning, dus wel een solide basis. Het voelt echter wel zeer deprimerend om al mijn toekomstplannen te moeten uitstellen en mijn sociale leven op hold te moeten zetten. Het voelt nu allemaal uitzichtloos. Mijn motivatie voor o.a. werk wordt ook een stuk minder door dit alles. Vaak rol ik een kwartier voor werktijd uit bed (stiekem ook wel fijn af en toe ).
Ik heb het nog relatief goed en de situatie heb ik zo veel mogelijk geaccepteerd. Ook ben ik niet iemand die zich snel verveelt. Voor mijn vriendin valt het allemaal een stuk zwaarder. Die vind het erg lastig allemaal en voelt zich vaak heel down door de hele situatie. Dat knaagt misschien nog wel het meest aan me.

Dit is geen zielig doen topic, maar een belangrijke vraag: gaat dit nog grote maatschappelijke gevolgen hebben op het psychische vlak? En hoe ervaar je het misschien zelf?

[Voor 5% gewijzigd door Fuujii op 14-01-2021 09:13]

[VirinR]

Ik denk dat er meer aandacht komt voor geestelijke gezondheid. Voor veel mensen wordt de tol simpelweg te hoog op psychisch vlak (thuiswerken met kinderen) maar of er drastische maatschappelijke gevolgen komen durf ik niet te zeggen.

Zelf ben ik ook jong en zit inmiddels aan het einde van mijn anderhalve tussenjaar. Ik heb in die tijd wel veel zelfstudie gedaan (GMAT en Engels C1) om toegelaten te worden bij een universiteit. Ik heb een particuliere cursus gedaan voor de GMAT, maar contact met andere cursisten was voor mij niet van belang. In de periode dat ik bezig was met de GMAT heb ik dagenlang thuis gestudeerd zonder sociaal contact met anderen. Ik ben erg zelfstandig dus voor mij maakte dit niet veel uit, hoewel ik wel begrijp dat anderen niet in hetzelfde schuitje zitten.
In juli was ik klaar en nam ik wat tijd voor mijzelf na de stress van de GMAT en Engels toets. Ik begin op 1 februari weer met studeren en ik ben benieuwd hoe dan het online contact zal verlopen (awkward of juist vol enthousiasme van anderen omdat andere beginnende studenten weer like-minded studenten ontmoeten).

Ik heb vrienden maar die zie ik niet zo vaak omdat zij fulltime werken en niet in de buurt wonen. Mijn bijbaan is maar 2 à 3 dagen in de week en dat ging gewoon door tijdens beide lockdowns. In september en oktober heb ik wel meer gewerkt maar dat voornamelijk voor een buffer, niet voor het sociale contact.
Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik game/serie verslaafd ben dus ik heb thuis meer dan genoeg te doen.

[Voor 9% gewijzigd door VirinR op 14-01-2021 09:51]

[Tom-Z]

Corona heeft (nog) niet geleid tot een toename van het aantal suïcides.
Corona is een situatie waar niemand iets aan kan doen en het is ook geen uitzichtloze situatie. Misschien dat dat helpt? Ik kan me voorstellen dat als je "normaal" wordt ontslagen dat je dan denkt "ik ben waardeloos, ik ga nooit meer een baan vinden" maar dat als je tijdens Corona wordt ontslagen dat je dan eerder denkt "het is de schuld van Corona en zodra dit voorbij is heb ik zo weer werk". Corona is een heel goed excuus om iets anders de schuld te geven dan jezelf

Het aantal werklozen is wel flink toegenomen met ~150.000 extra werklozen. Vooralsnog is er geen toename in langdurige werkeloosheid. De grootste toename is onder jongeren.
De grootste klappen vallen natuurlijk in de horeca. Niet dat daar geen mensen zitten die een jarenlange carrière in duigen zien vallen, maar ik denk dat het gros van de ontslagen jongeren zijn die een bijbaantje hadden. Voor hen is dat werk toch minder belangrijk, en die komen ook wel weer aan een baan.

Niet dat de gevolgen niet heel vervelend zijn. Ik denk dat iedereen zich wel eens behoorlijk somber en/of eenzaam voelt. Maar dat is tijdelijk en vanaf het voorjaar worden de maatregelen afgebouwd, en tegen het eind van de zomer is de hele crisis hopelijk voorbij. Waarschijnlijk is het dan weer in mum van tijd weer oud-normaal.

Het leven staat een jaartje stil. We pakken het wel weer op.

[Brent]

Fuujii schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 09:06:

Dit is geen zielig doen topic, maar een belangrijke vraag: gaat dit nog grote maatschappelijke gevolgen hebben op het psychische vlak? En hoe ervaar je het misschien zelf?

Verandering op zich is reden voor discomfort en (milde?) depressie. En je hebt gelijk, voor sommigen is dit niet prettig. Zonder op die dingen af te willen doen, moeten we echter niet vergeten wat er tegenover staat. Ik ken meer dan 1 persoon die het juist heel fijn vind, die rust nu. Rust op straat, winkels (voor zover die open zijn), in het sociale leven (geen bombardement van uitnodigingen meer). Dit zijn mensen die 'normaal' dus juist niet per se prettig vonden.

Persoonlijk ben ik heel, heel, heel blij dat thuiswerken genormaliseerd is. Ik heb het altijd van de zotte gevonden dat voor bureaubanen, waar zo'n 80% van de Nederlander het brood mee verdient, je toch verwacht werd je kunt om 9 uur op een kantoor gemiddeld steeds verder weg van huis te plaatsen, zonder intrinsieke reden buiten dat dat 'nu eenmaal zo gaat'. Ik kreeg 1 a 2 dagen thuiswerken niet voor elkaar, pre-crisis. Denk je eens in hoeveel tijd we nu collectief uitsparen zonder die 500-1000km file per dag, al dat forensen. Om over de ongelukken die daarin plaatsvinden niet te spreken. Daar ben ik echt enorm blij mee.

[FoxLenny]

Goed topic! Ik denk inderdaad dat er momenteel wel een hoop psychische klachten zijn, maar dat die ook wel relatief snel weer over zijn als alles weer normaal is.

Als ik naar mezelf kijk is het ook gewoon een klote tijd. Op zich heb ik niks te klagen, ben hartstikke gezond, werk gaat erg goed (vast contract, alleen maar groei vorige jaar) en m'n familie/directe omgeving ook iedereen goed en gezond. Maar voor m'n gevoel staat m'n leven gewoon al bijna een jaar stil. Normaal ben ik bijna elke avond erop uit, als ik twee avonden in de week thuis ben is het al veel. Uit eten met vrienden, borrels/feestjes, heel veel sporten (waarbij naborrelen vaak langer duurt dan sporten zelf), gewoon een heerlijk druk leven. Ook veel spontane weekendjes weg/vakanties, zit normaal bijna elke maand wel in het buitenland. Ik merk ook echt dat ik energie krijg van mensen om me heen, dingen doen en ondernemen. In de zomer was er gelukkig nog wel veel mogelijk, maar met eerste lockdown en nu is het gewoon niks meer. Het helpt natuurlijk niet dat ik alleen woon, alhoewel ik nu ook erg vaak bij m'n ouders ben om toch maar mensen om me heen te hebben en in het echt iemand te kunnen spreken ipv via een Teams meeting.

Op dit moment probeer ik vooral veel te wandelen met vrienden, dat is ongeveer het enige wat nog kan. Met z'n 6en ofzo middagje lopen, elke keer 2 aan 2 zodat je iedereen weer hebt gezien en gesproken. Dat is altijd wel weer erg gezellig en leuk om te doen. In theorie zou ik ook nog elke avond bij iemand anders op bezoek kunnen, maar dat vind ikzelf corona technisch gewoon niet verantwoord.

[KirovAir]

Brent schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 09:58:
[...]

Persoonlijk ben ik heel, heel, heel blij dat thuiswerken genormaliseerd is. Ik heb het altijd van de zotte gevonden dat voor bureaubanen, waar zo'n 80% van de Nederlander het brood mee verdient, je toch verwacht werd je kunt om 9 uur op een kantoor gemiddeld steeds verder weg van huis te plaatsen, zonder intrinsieke reden buiten dat dat 'nu eenmaal zo gaat'. Ik kreeg 1 a 2 dagen thuiswerken niet voor elkaar, pre-crisis. Denk je eens in hoeveel tijd we nu collectief uitsparen zonder die 500-1000km file per dag, al dat forensen. Om over de ongelukken die daarin plaatsvinden niet te spreken. Daar ben ik echt enorm blij mee.

Ik vind het juist verschrikkelijk om thuis te werken. En dit komt van iemand die over het algemeen geen fan is van 'kantoorcultuur'. Nu pas merk ik hoe veel waarde ik eigenlijk hecht aan het direct kunnen aanspreken van mensen of iets face2face te kunnen bespreken in plaats van via Teams waar niet iedereen direct reageert of niet direct zijn telefoon op neemt. Ieder z'n ding natuurlijk maar voor mij moet het echt niet veel langer meer duren want ik begin straks nog een hekel aan mijn geliefde baan te krijgen.

[Brent]

KirovAir schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:03:
[...]


Ik vind het juist verschrikkelijk om thuis te werken. En dit komt van iemand die over het algemeen geen fan is van 'kantoorcultuur'. Nu pas merk ik hoe veel waarde ik eigenlijk hecht aan het direct kunnen aanspreken van mensen of iets face2face te kunnen bespreken in plaats van via Teams waar niet iedereen direct reageert of niet direct zijn telefoon op neemt. Ieder z'n ding natuurlijk maar voor mij moet het echt niet veel langer meer duren want ik begin straks nog een hekel aan mijn geliefde baan te krijgen.

Dat niet iedereen hetzelfde prettig vind is natuurlijk evident. Waarom ik er blij mee ben: voorheen was er voor veel mensen geen ruimte om zelfs maar zoiets te bespreken. Nu wel. Oftewel, nu kunnen meer mensen werken zoals ze dat prettig vinden.

Ik hoef ook niet 5 dagen per week thuis te zitten, maar, zoals in een eerder leven, graag zou ik het gewoon zelf inplannen, en dan meestal rond vergaderingen/wie ik vandaag echt even _moet_ spreken over X. Dat is nu denk ik voorgoed een discussie die mogelijk is met je werkgever.

[Droefsnoet]

Tom-Z schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 09:50:

Het leven staat een jaartje stil.

Hier bagatelliseer je toch enorm wat een jaar is. Kun je het voorstellen dat je een afspraak mist en er dan wordt gezegd, de volgende is over een jaartje. Helaas u was niet thuis voor de bezorging, we proberen het over een jaartje nog eens. "Heb je een momentje voor mij?", "Ja ik kom over een jaartje even bij je."

Dikke kans dat het ook niet bij een jaartje blijft, maar dat we ook tot diep in 2021 blijven aanmodderen. Dan krijg je straks veel vakantie fotoalbums die van 2019 overgaan naar 2022. Vanwege 'een jaartje' corona ben je twee jaar niet op vakantie geweest. Een evenement dat twee keer niet doorgaat en je kan in 2022 zeggen dat de laatste keer dat je bent geweest drie jaar geleden is. Vanwege 'een jaartje' corona.

Stel je voor dat je echt strikt de regels hebt opgevolgd en al het bezoek hebt afgezworen. Dan heb je van maart 2020 tot september 2021 geen contact gehad met mensen. Dat is best pittig.

[caspervc]

Ik denk dat niet moet worden onderschat wat de impact is op
- basisschool kinderen, die weer thuis zitten en veel stof missen (met name in immigranten gezinnen)
- middelbare school kinderen waarbij ouders soms nauwelijks kunnen helpen de stof goed uit te leggen (Frans, scheikunde etc)
- ouders met onzelfstandige jonge kinderen die nu moeten schipperen tussen werk / school / bso zijn
- de al bijna jaar lange periode van sociaal isolement
- mensen die hun zaak en vaak levenswerk failliet zien gaan door de crisis
- zorgpersoneel dat structureel overbelast is
- mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt

Dit gaan we nog misschien we decennia in de maatschappij voelen....

[Tom-Z]

Droefsnoet schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:30:
[...]

Hier bagatelliseer je toch enorm wat een jaar is. Kun je het voorstellen dat je een afspraak mist en er dan wordt gezegd, de volgende is over een jaartje. [...]

Ik bagatelliseer niet, ik relativeer alleen. Ik heb het afgelopen jaar inderdaad meerdere keren meegemaakt dat een afspraak is afgezegd (bijvoorbeeld vrienden die uit Amerika op bezoek zouden komen) en die voorlopig (misschien wel twee jaar) niet doorgaat.
Ja, natuurlijk betekent een "jaartje corona" dat je misschien wel één of twee jaar achter elkaar een bepaalde vakantie/evenement mist. Ik ga zelf heel graag op wintersport en verheug me daar altijd al weken van te voren op. Afgelopen maart stond ik letterlijk mijn koffer in te pakken toen het hotel belde dat ik niet hoefde te komen. Dit jaar kan ik het ook wel vergeten, denk ik...

Dikke kans dat het ook niet bij een jaartje blijft, maar dat we ook tot diep in 2021 blijven aanmodderen. Dan krijg je straks veel vakantie fotoalbums die van 2019 overgaan naar 2022. Vanwege 'een jaartje' corona ben je twee jaar niet op vakantie geweest. Een evenement dat twee keer niet doorgaat en je kan in 2022 zeggen dat de laatste keer dat je bent geweest drie jaar geleden is. Vanwege 'een jaartje' corona.

Maar, laten we eerlijk wezen: als het "ergste" gevolg dat je kan benoemen is dat je niet op vakantie kan, dan ben je toch enorm bevoorrecht? Dat je in een land als Nederland leeft, waar het quasi-normaal is dat je meerdere keren per jaar op (vlieg-)vakantie gaat? Dat dat nu een/twee jaar niet kan is jammer, maar 't komt wel weer. Ik denk dat we zeker oog moeten hebben voor de écht ernstige gevolgen van Corona, maar laten we niet teveel zelfmedelijden hebben omdat 2020/2021 wat minder leuke jaren waren. Onze baseline is gewoon enorm goed vergeleken met elders in de wereld.

Met een beetje geluk heeft het seizoen inderdaad veel invloed, kunnen we over een maand of twee/drie weer terug naar de situatie zoals van de zomer (met open terrassen) en is tegen de tijd dat het weer weer slechter wordt een voldoende groot deel gevaccineerd. Niet op vakantie kunnen is jammer, maar dat is geen blijvend maatschappelijk/psychisch gevolg. Ga volgend jaar wel een week langer skiën.

Stel je voor dat je echt strikt de regels hebt opgevolgd en al het bezoek hebt afgezworen. Dan heb je van maart 2020 tot september 2021 geen contact gehad met mensen. Dat is best pittig.

Dat is inderdaad extreem. Ik mag hopen dat niemand de regels adviezen daadwerkelijk zó strikt heeft opgevolgd. Ik woon alleen, werk alleen maar thuis (met ~1u per week zoom-meeting met collega's) maar heb wel steeds met tussenpozen van twee weken met iemand afgesproken (dat lijkt me redelijk verantwoord, want zelfs als ik het van mijn vorige bezoeker zou hebben opgelopen is twee weken voldoende tijd om te isoleren).

[President]

Is het een direct gevolg van corona, of heeft corona er grotendeels voor gezorgd dat de psychische problemen naar voren zijn gehaald? Net zoals volgend sommige mensen Corona niet zorgt voor extra doden, maar het sterven van sommige mensen heeft versneld.

Ook zo met bijvoorbeeld meer kindermishandeling wat momenteel gemeld wordt. Komt het door Corona dat er meer mishandeling plaats vindt? Of komen degelijke situaties nu door Corona sneller aan het licht? En moeten we 'blij' zijn met een melding omdat een kind nu drie weken lang elke dag wordt mishandeld, terwijl het kind daarvoor wekelijks werd mishandeld? Ik bedoel, de mishandeling die nu aan het licht komt voorkomt misschien de mishandeling welke anders nog jaren zou plaatsvinden voordat het aan het licht komt...

Oorzaak, gevolg en verband: het is zo lastig om conclusies te trekken.

[toolkist]

Droefsnoet schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:30:
[...]

Hier bagatelliseer je toch enorm wat een jaar is. Kun je het voorstellen dat je een afspraak mist en er dan wordt gezegd, de volgende is over een jaartje. Helaas u was niet thuis voor de bezorging, we proberen het over een jaartje nog eens. "Heb je een momentje voor mij?", "Ja ik kom over een jaartje even bij je."

Dikke kans dat het ook niet bij een jaartje blijft, maar dat we ook tot diep in 2021 blijven aanmodderen. Dan krijg je straks veel vakantie fotoalbums die van 2019 overgaan naar 2022. Vanwege 'een jaartje' corona ben je twee jaar niet op vakantie geweest. Een evenement dat twee keer niet doorgaat en je kan in 2022 zeggen dat de laatste keer dat je bent geweest drie jaar geleden is. Vanwege 'een jaartje' corona.

Stel je voor dat je echt strikt de regels hebt opgevolgd en al het bezoek hebt afgezworen. Dan heb je van maart 2020 tot september 2021 geen contact gehad met mensen. Dat is best pittig.

Ik vind dat je rijkelijk overdrijft..
Het zijn nog steeds luxe problemen, je hebt je foto albums nog steeds, je hebt je gedachten aan eerdere vakanties. Eigenlijk heb je alles nog gewoon...
En ondertussen zijn er enorm veel landen waar Covid net zo hard of nog veel harder aankomt maar waar de bevolking zonder Covid al genoeg moeite moest doen om überhaupt te overleven.
Nee een jaar geen festival of wintersport is inderdaad erg belangrijk en oh zo zwaar...

[Droefsnoet]

Tom-Z schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 13:29:
[...]

Maar, laten we eerlijk wezen: als het "ergste" gevolg dat je kan benoemen is dat je niet op vakantie kan, dan ben je toch enorm bevoorrecht? Dat je in een land als Nederland leeft, waar het quasi-normaal is dat je meerdere keren per jaar op (vlieg-)vakantie gaat? Dat dat nu een/twee jaar niet kan is jammer, maar 't komt wel weer. Ik denk dat we zeker oog moeten hebben voor de écht ernstige gevolgen van Corona, maar laten we niet teveel zelfmedelijden hebben omdat 2020/2021 wat minder leuke jaren waren. Onze baseline is gewoon enorm goed vergeleken met elders in de wereld.

Natuurlijk hebben we het goed in Nederland, maar op die manier kan je alles kapot relativeren. Ik weet niet of je meer topics leest op tweakers.net, maar er zijn hier genoeg zeiksnorren waarvan hun probleem niet het ergste is. Ik denk ook regelmatig "Ga je echt een rechtszaak beginnen, omdat je € 3,95 aan verzendkosten hebt moeten betalen?".

Ik ben best soepel in alles, ik ga niet moeilijk doen om een mondkapje etc, heb sowieso geen sociaal leven, maar toch begin ik het ook wel beu te vinden dat corona gedoe. Juist omdat ik al zo weinig buiten kom is het zonde dat de dingen waar ik elk jaar naar uitkijk niet doorgaan. En dan niet alleen in 2020, maar ook in 2021. Dat is voor mij nou net even wat langer dan slechts 'een jaartje'.

Dan kan ik wel indenken dat ze het in Afrika nog slechter hebben, maar eerlijk gezegd kan Afrika me geen ene zak schelen. Ik voel me al 35 jaar schuldig elke keer als ik eten weggooi, want de kindjes in Afrika hebben helemaal niks.

Ik ga weer snel naar een ander subforum van tweakers.net waar mensen klagen dat er geen darkmodus is van deze site, terwijl er oorlog is in Syrië.

[Brent]

Droefsnoet schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 14:53:
[...]
Ik ben best soepel in alles, ik ga niet moeilijk doen om een mondkapje etc, heb sowieso geen sociaal leven, maar toch begin ik het ook wel beu te vinden dat corona gedoe.

Niemand is er blij mee denk ik. Het probleem zit hem erin te moeten afwijken van routine/gewoonte.

Het enige dat ik niet wil vergeten in de discussie is dat 'vroeger' voor sommigen ten dele problematisch was, en nu misschien niet meer. Het is dus een kwestie van afwegen, en uiteraard elke benadeelde zien te helpen. Depressie is niet goed, ongeacht aanleiding.

Misschien dat de crisis ons kan leren dat a) psychische problemen ook echte problemen zijn (dat is nog altijd iets dat niet vanzelf spreekt bij velen) en b) ons eigen omgang met de crisis de oplossing ervan in de weg zit. In Wuhan is alles weer terug naar 'normaal' sinds april 2020, omdat ze met die griepklinieken en religieus maskers dragen een werkbare oplossing hebben. Daar willen horden Nederlanders nog lang niet aan (muh onderdrukking!!!11), terwijl de feiten zijn dat overal waar het wordt toegepast uitstekend werkt.

[Tom-Z]

Droefsnoet schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 14:53:
[...]

Natuurlijk hebben we het goed in Nederland, maar op die manier kan je alles kapot relativeren.
[...]
Dan kan ik wel indenken dat ze het in Afrika nog slechter hebben, maar eerlijk gezegd kan Afrika me geen ene zak schelen.
[...]
Ik ga weer snel naar een ander subforum van tweakers.net waar mensen klagen dat er geen darkmodus is van deze site, terwijl er oorlog is in Syrië.

Dit topic gaat over de "psychische/maatschappelijke" gevolgen van Corona. Dan denk ik aan mensen die depressief worden, zelfmoord plegen, stoppen met hun studie, een flinke blijvende leerachterstand oplopen, hun huis of bedrijf kwijtraken of langdurig werkloos raken. Dan lijkt dit me dit niet het juiste topic om je te beklagen dat je niet op vakantie kan.
In deze tijden is het verstandig om een beetje positief te blijven en niet al te somber te doen over dingen die in het grote plaatje niet zo belangrijk zijn, anders loopt iedereen straks met een depressie rond. Als gemiste vakanties je grootste corona-ongemak zijn mag je héél erg blij zijn (en dan hoeft je baseline niet eens een Syrisch weeskindje te zijn maar dan ben je ook vergeleken met een Nederlandse horeca-ondernemer een geluksvogel).

[Droefsnoet]

Tom-Z schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 15:28:
[...]

Als gemiste vakanties je grootste corona-ongemak zijn mag je héél erg blij zijn (en dan hoeft je baseline niet eens een Syrisch weeskindje te zijn maar dan ben je ook vergeleken met een Nederlandse horeca-ondernemer een geluksvogel).

Dat was mijn punt helemaal niet. Ik bedoelde dat jij het wel heel erg makkelijk over 'een jaartje' hebt. Die Nederlandse horeca ondernemer hoeft ook maar slechts een jaartje dicht. Die heeft maar amper een jaartje geen inkomsten en dan pakt die het wel weer op. Ik geef alleen aan dat 'een jaartje' best lang is en het naar verwachting niet bij een jaartje blijft.

Neemt niet weg dat ik bevoorrecht ben. Ik spoel mijn toilet door met schoon water en ik kan css gebruiken om darkmodus te forceren. Dus waar hebben we het over, eigenlijk is er niks aan de hand.

[dr.lowtune]

Droefsnoet schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 19:29:
[...]

Dat was mijn punt helemaal niet. Ik bedoelde dat jij het wel heel erg makkelijk over 'een jaartje' hebt. Die Nederlandse horeca ondernemer hoeft ook maar slechts een jaartje dicht. Die heeft maar amper een jaartje geen inkomsten en dan pakt die het wel weer op. Ik geef alleen aan dat 'een jaartje' best lang is en het naar verwachting niet bij een jaartje blijft.

Neemt niet weg dat ik bevoorrecht ben. Ik spoel mijn toilet door met schoon water en ik kan css gebruiken om darkmodus te forceren. Dus waar hebben we het over, eigenlijk is er niks aan de hand.

Precies, een "jaartje" geen inkomen voor (bijvoorbeeld) een horeca ondernemer kan die persoon en bijbehorende familie voor de komende jaren diep in de schulden en bijbehorende schuldsanering drukken. Dat ene jaartje worden dan al snel meerdere jaren ellende en armoede voor meerdere personen.

Het feit dat de doorsnee tweaker hier natuurlijk makkelijk 2 jaar van zijn spaargeld kan leven en dan nog 35k op de bankrekening over houdt is totaal niet representatief voor de maatschappij...

Ik denk dat heel veel mensen wel psychische restschade overhouden aan deze crisis. Als je in de hoek zit waar de klappen vallen is dat zwaar ellendig, geen inkomsten en ook geen mogelijkheden om er "even uit te gaan" en het vooruitzicht dat je er de komende jaren nog niet vanaf bent.

Overigens ben ik er eentje uit de categorie "ik vind de extra rust wel even lekker, maar het duurt nu wel iets te lang naar mijn zin". Ik heb dan weer wel het geluk dat ik een nieuwe (langdurige) opdracht heb gevonden die behoorlijk essentieel is voor de maatschappij, dus ook weer een aantal x per week onder de mensen ben. Ik moet bekennen dat ik dat stiekem meer heb gemist dan ik toe wilde geven (ik heb vanaf maart ook full-time thuis gewerkt).

[ZieMaar!]

Wat soms lastig is in deze discussie, is dat het erg voor de hand ligt om te gaan relativeren. Hoe erg is het nou om thuis te werken, als de horeca man helemaal niet kan werken. Hoe erg is het als je café dicht moet, als je gewoon elke dag te eten hebt. Hoe erg is het als je niet elke dag te eten hebt, als je wel een dak boven je hoofd hebt? Etcetera, mijn punt is wel duidelijk denk ik.

Echter, zo werken mensen niet. Geluk (of ongeluk) wordt bepaald door de afwijking op je baseline waarbij toch echt met name je eigen referentiekader een rol speelt. Dat is maar goed ook, want hou hadden mensen vroeger gelukkig kunnen zijn, toen de kindersterfte hoog was, er geen stromend water was etc? Ook mensen die in oorlog leven, hebben geluksmomenten. Mensen lijken hun eigen baseline te hebben, en de afwijking daarop lijkt te bepalen hoe je je voelt en die baseline kan zich vervolgens weer aanpassen aan de nieuwe situatie,

Natuurlijk niet altijd, maar ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat het feit dat het ‘erger’ kan, of dat de situatie die mensen erg vinden voor sommige mensen juist heel wenselijk is, eigenlijk niet iets zegt over hoe mensen zich daaronder voelen. Dat afdoen als een luxeprobleem is, vaak, ook niet terecht.

[SlaadjeBla]

Eens met @ZieMaar!

Fuujii schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 09:06:
Zijn we verwend in Nederland? Ja ontzettend! Maar dat betekent niet dat de gevolgen niet reëel zijn. Dat maakt je echt niet gelijk een aansteller. Dat geldt voor iedereen. En bepaalde groepen krijgen hardere klappen dan anderen (horeca, studenten).

In de discussie, ook in dit topic, wordt dit snel vergeten. Er zal altijd iemand zijn die het slechter heeft, maar dat maakt jouw situatie nog niet prettig. Daar mag best wat begrip voor zijn, in plaats van alleen maar vanuit je eigen perspectief ("jij moet je niet aanstellen, ik heb het pas slecht") of vanuit horeca-ondernemers' perspectief ("jij moet je niet aanstellen, zij hebben het pas slecht").

Wat je situatie ook is of daarvoor ook was, iedereen kan psychische problemen ontwikkelen en corona en zijn maatregelen hebben dat risico enorm vergroot. Daar hoef je niet over te oordelen, maar mag je best gewoon begrip voor hebben.

[Deezers]

Door de lockdown en eigenlijk al sinds maart vorig jaar zijn mijn escapes verdwenen. Te veel thuiszitten is niet goed voor mij, nog meer piekeren, letterlijk dagenlang isoleren en weinig aanspraak behalve familie. Hoe lang duurt de lockdown nog denken jullie? Dat er weer uitjes mogelijk zijn etc.?

[Pizza_Boom]

Deezers schreef op zaterdag 23 januari 2021 @ 22:26:
Door de lockdown en eigenlijk al sinds maart vorig jaar zijn mijn escapes verdwenen. Te veel thuiszitten is niet goed voor mij, nog meer piekeren, letterlijk dagenlang isoleren en weinig aanspraak behalve familie. Hoe lang duurt de lockdown nog denken jullie? Dat er weer uitjes mogelijk zijn etc.?

Ik reken op na de zomer... En heel eerlijk? 2021 is imho voor het grootste deel al afgeschreven. Eer de vaccinatiegraad behaald is, zijn we ver na de zomer. En dat is de graadmeter. In de zomer zal het wat afnemen waardoor we iets meer mogen, maar daarna gaan we met de komst van het griepseizoen weer dezelfde ellende in als afgelopen jaar.

In de loop van 2022 zal het leven langzaamaan weer naar normaal gaan... Maar komen ook de klappen, als de uitgestelde belastingen e.d. alsnog betaald moeten gaan worden. Het is leuk dat de huur, belasting e.d. uitgesteld wordt, maar het moet wel betaald gaan worden. Ik hoop voor de horeca heel erg dat ze komende zomer wel open mogen... Dan kunnen ze nog wat goed gaan maken. Want dat zal, zeker in de eerste weken, wel gebeuren. Het zou mij niet verbazen als de restaurants de eerste weken uitpuilen.

Omtrent de maatregelen: Ik hoop heel erg dat ik ernaast zit, maar het zou mij niet verbazen als de echte verlichting kort voor de verkiezingen komt...

[Uthog]

Pizza_Boom schreef op zaterdag 23 januari 2021 @ 22:55:
[...]
Ik reken op na de zomer... En heel eerlijk? 2021 is imho voor het grootste deel al afgeschreven. Eer de vaccinatiegraad behaald is, zijn we ver na de zomer. En dat is de graadmeter. In de zomer zal het wat afnemen waardoor we iets meer mogen, maar daarna gaan we met de komst van het griepseizoen weer dezelfde ellende in als afgelopen jaar.

In de loop van 2022 zal het leven langzaamaan weer naar normaal gaan... Maar komen ook de klappen, als de uitgestelde belastingen e.d. alsnog betaald moeten gaan worden. Het is leuk dat de huur, belasting e.d. uitgesteld wordt, maar het moet wel betaald gaan worden. Ik hoop voor de horeca heel erg dat ze komende zomer wel open mogen... Dan kunnen ze nog wat goed gaan maken. Want dat zal, zeker in de eerste weken, wel gebeuren. Het zou mij niet verbazen als de restaurants de eerste weken uitpuilen.

Omtrent de maatregelen: Ik hoop heel erg dat ik ernaast zit, maar het zou mij niet verbazen als de echte verlichting kort voor de verkiezingen komt...

Ik denk dat wij nog heel lang het kind van de rekening zullen zijn, zowel op financieel als mentaal gebied.
Bij mij op het werk(vitale sector) begint de een na de andere uit te vallen vanwege burnout/depressie.
Dat is gewoon niet belangrijk op dit moment, het is nu even niet belangrijk hoe iemand zich voelt, en als iemand het niet eens is met een maatregelen is het meteen een wappie of een aansteller.

Over het laatste puntje ben ik het helaas met jou eens.
Je ziet nu al politieke spelletjes, ik krijg het gevoel dat het kabinet al weet dat wij kunnen verlichten maar het nog gewoon niet doen om straks nog zieltjes te winnen. Ik hoop zo dat dit niet waar is maar ik ben er bang voor.

[Jedi_Pimp]

Ik heb het geprobeerd onder de aandacht te brengen (zowel hier als op andere plekken) maar ik ben inmiddels afgestompt door de aantallen negatieve reacties: "is hij viroloog dan?", verwijten van pseudo "expert" zijn, etcetera. Zeer frusterend om te zien dat de meest gerenommeerde sociaal-demografen en economen van Nederland en andere Europese landen afgedaan worden als irrelevant onder het mom van de (ogenschijnlijke) medische urgentie.

[codex]

Vanuit mijn eigen perspectief sprekend, ik denk dat de grootste behoefte een lichtpuntje is, een stip aan de horizon.

Een stuwende factor in (de oorzaak van) depressie is uitzichtloosheid. Mocht vaccinaties niet de uitweg blijken, dan denk ik dat er veel psychische klachten gaan ontstaan.

Het idee dat dit een tijdelijke situatie is voorkomt erger, al hebben mensen om mijzelf heen en ik zelf ook meer psychische klachten dan normaal gesproken.

[loki504]

Tom-Z schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 09:50:
Corona heeft (nog) niet geleid tot een toename van het aantal suïcides.
Corona is een situatie waar niemand iets aan kan doen en het is ook geen uitzichtloze situatie. Misschien dat dat helpt? Ik kan me voorstellen dat als je "normaal" wordt ontslagen dat je dan denkt "ik ben waardeloos, ik ga nooit meer een baan vinden" maar dat als je tijdens Corona wordt ontslagen dat je dan eerder denkt "het is de schuld van Corona en zodra dit voorbij is heb ik zo weer werk". Corona is een heel goed excuus om iets anders de schuld te geven dan jezelf

Het aantal werklozen is wel flink toegenomen met ~150.000 extra werklozen. Vooralsnog is er geen toename in langdurige werkeloosheid. De grootste toename is onder jongeren.
De grootste klappen vallen natuurlijk in de horeca. Niet dat daar geen mensen zitten die een jarenlange carrière in duigen zien vallen, maar ik denk dat het gros van de ontslagen jongeren zijn die een bijbaantje hadden. Voor hen is dat werk toch minder belangrijk, en die komen ook wel weer aan een baan.

Niet dat de gevolgen niet heel vervelend zijn. Ik denk dat iedereen zich wel eens behoorlijk somber en/of eenzaam voelt. Maar dat is tijdelijk en vanaf het voorjaar worden de maatregelen afgebouwd, en tegen het eind van de zomer is de hele crisis hopelijk voorbij. Waarschijnlijk is het dan weer in mum van tijd weer oud-normaal.

Het leven staat een jaartje stil. We pakken het wel weer op.

https://www.gelderlander....dt-steeds-erger~a339c4f6/

Dit schept toch een beeld. En ook de gesprekken die 113 krijgt zijn toegenomen.

Daarbij verwacht ik niet dat de crisis na de zomer voorbij is hoor. Gezien nog lang niet iedereen(volgens de huidige cijfers) in 2021 gevaccineerd kan worden verwacht ik voorjaar/zomer 2022 dat we weer richting normaal kunnen gaan.

[Deezers]

loki504 schreef op zondag 24 januari 2021 @ 11:47:
[...]


https://www.gelderlander....dt-steeds-erger~a339c4f6/

Dit schept toch een beeld. En ook de gesprekken die 113 krijgt zijn toegenomen.

Daarbij verwacht ik niet dat de crisis na de zomer voorbij is hoor. Gezien nog lang niet iedereen(volgens de huidige cijfers) in 2021 gevaccineerd kan worden verwacht ik voorjaar/zomer 2022 dat we weer richting normaal kunnen gaan.

En een hoop mensen kwamen erachter dat sommige vriendschappen geen echte vriendschappen waren en inmiddels zijn verwaterd door het ontbreken van gezamenlijk doel of contactmoment. Nieuwe mensen ontmoeten gaat waarschijnlijk ook lastiger als je ook straks nog vaker thuis moet werken.

[Soccer98]

loki504 schreef op zondag 24 januari 2021 @ 11:47:
[...]


https://www.gelderlander....dt-steeds-erger~a339c4f6/

Dit schept toch een beeld. En ook de gesprekken die 113 krijgt zijn toegenomen.

Daarbij verwacht ik niet dat de crisis na de zomer voorbij is hoor. Gezien nog lang niet iedereen(volgens de huidige cijfers) in 2021 gevaccineerd kan worden verwacht ik voorjaar/zomer 2022 dat we weer richting normaal kunnen gaan.

Vind ik wel laat eigenlijk. Zoals ik het interpreteer is vooral de beginfase wat traag (o.a. tegenvallende levering AZ), maar dat wordt wel ingehaald in Q3 en Q4. Zo niet, dan moeten ze de boel maar opengooien wat mij betreft nadat de 50+'ers gevaccineerd zijn. Dat lukt makkelijk dit jaar. De ziekenhuizen zijn dan echt niet vol meer en daar deden we het allemaal voor.

[Ikke_Niels]

Tom-Z schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 15:28:
[...]

Dit topic gaat over de "psychische/maatschappelijke" gevolgen van Corona. Dan denk ik aan mensen die depressief worden, zelfmoord plegen, stoppen met hun studie, een flinke blijvende leerachterstand oplopen, hun huis of bedrijf kwijtraken of langdurig werkloos raken. Dan lijkt dit me dit niet het juiste topic om je te beklagen dat je niet op vakantie kan.....

Het ligt eraan wat je "de vakantie" aan waarde geeft.
Voor veel mensen is de vakantie een rustmoment in het jaar om psychisch aan te sterken. Het is niet voor niets in Nederland zo dat we bij wet geregeld hebben dat mensen recht hebben op een minimaal aantal vakantie dagen, en een minimum (2 weken?) aaneengesloten periode om op vakantie te gaan. Of dat in de buurt is, in een Europees land of zelfs nog verder.

Het afdoen van "ach je bent je vakantie kwijt, niet zo zeuren" is logische redenatie als je het voor jou als persoon allemaal op de rit is en dat onderdeel gemakkelijk gemist kan worden.

Voor een deel van de mensen is het missen van vakantie "het laatste duwtje" om een depressie in te gaan (of nog erger).
Vakantie zit wat dat aan gaat in hetzelfde rijtje als:
- niet meer je hobby kunnen uitoefenen
- minder tot weinig sociaal contact (en nee online vervangt dit niet)
- minder tot weinig fysiek contact
- etc etc


Ik merk in mijn vriendenkring dat bepaalde personen er ook echt moeite mee hebben, en dat zijn dan personen die het nog "redelijk goed voor elkaar hebben" (ruim huis, goede baan waarbij thuisgewerkt wordt etc etc).

Depressie is iets wat zich niet alleen in de meest extreme vormen manifesteert...

Ik heb zelf aan het begin van vorig jaar, gelukkig, een beginnende burnout weten om te vormen naar een positieve situatie. En ben bij god dankbaar dat die situatie net voor corona was "opgelost" (1 van de onderdelen was een vakantie tussendoor om extra rust te pakken), anders weet ik zeker dat het traject wel een stukje anders had gelopen.

[JJ Le Funk]

probleem is ook de uitzichtloosheid. ik vond het de eerste maand thuiswerken nog wel grappig, maar na een jaar kan ik stellen dat zonder sociale interactie werken een stuk minder leuk is geworden. Ook zie ik steeds meer meetings strak om 0900 uur beginnen, dat was ondenkbaar op kantoor omdat dan nog niet iedereen binnen was.
sowieso de duur van meetings, de hoeveelheid aan meetings, ik kan er de dag mee vullen en het geeft een zinloos gevoel.

kortgezegd werkt volledig thuiswerken en het annuleren van alle vakantieplannen vanwege reisbeperkingen, vereenzaming in de hand. dat is geen gelukkige situatie.
en wanneer is het klaar? ik heb er steeds minder vertrouwen in dat vaccinatie de oplossing gaat zijn vanwege gebrekkige bescherming en angst voor bijwerkingen waardoor teveel mensen er niet eens aan beginnen, nog los van het feit dat er te weinig vaccins beschikbaar zijn.

[DaneV]

Tom-Z schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 09:50:
Corona heeft (nog) niet geleid tot een toename van het aantal suïcides.
Corona is een situatie waar niemand iets aan kan doen en het is ook geen uitzichtloze situatie. Misschien dat dat helpt? Ik kan me voorstellen dat als je "normaal" wordt ontslagen dat je dan denkt "ik ben waardeloos, ik ga nooit meer een baan vinden" maar dat als je tijdens Corona wordt ontslagen dat je dan eerder denkt "het is de schuld van Corona en zodra dit voorbij is heb ik zo weer werk". Corona is een heel goed excuus om iets anders de schuld te geven dan jezelf

Wow... wat een tenenkrommende post zeg
Yeah right, de mensen in de evenementensector, horeca, retail en nog tig andere takken die direct worden getroffen door deze maatregelen gebruiken corona als smoesje dat ze nu werkloos zijn. Dat hun werkgever binnen een paar weken naar 0 omzet is gegaan heeft daar vast niks mee te maken. En de ondernemers die nu omvallen geldt dat natuurlijk ook .

Het aantal werklozen is wel flink toegenomen met ~150.000 extra werklozen. Vooralsnog is er geen toename in langdurige werkeloosheid. De grootste toename is onder jongeren.
De grootste klappen vallen natuurlijk in de horeca. Niet dat daar geen mensen zitten die een jarenlange carrière in duigen zien vallen, maar ik denk dat het gros van de ontslagen jongeren zijn die een bijbaantje hadden. Voor hen is dat werk toch minder belangrijk, en die komen ook wel weer aan een baan.

Natuurlijk is er nog geen toename in langdurige werkloosheid. De crisis duurt ook pas sinds maart en vanaf het begin wordt er door middel van subsidies werkloosheid vermeden. Nu die subsidies steeds kariger worden en ondernemers het water echt aan de lippen staat komen die werklozen vanzelf. En je idee dat het hier om bijbaantjes zou gaan raakt de werkelijkheid ook niet echt. Ik heb zelf 8 jaar een restaurant gehad en het merendeel van de mensen die daar werkten waren vaklui die wel degelijk en op hun niveau een carrière om de horeca heen hebben gebouwd. Ondersteund door enkele studenten/jongeren.

Het leven staat een jaartje stil. We pakken het wel weer op.

Vertel dat eens tegen een ondernemer die zijn levenswerk (al dan niet van meerdere generaties) in rook op zit gaan, de 50+ er die al jaren gepassioneerd als chef kok werkt en straks niet meer aan de bak komt, de jongere die in een moeilijke thuissituatie zit en daar nu letterlijk in opgesloten wordt, de student die voor de crisis in de huidige tijd al veel kans had op depressie en angst, de oudere die eenzaam zit weg te kwijnen in het verpleegtehuis. Enzovoort. Enzovoort.

Gok ik het goed als ik denk dat jij een prima betaalde en zekere kantoorbaan met vast contract hebt in een sector hebt die niet direct door de coronamaatregelen wordt geraakt ?

[Tom-Z]

DaneV schreef op zondag 24 januari 2021 @ 22:39:
[...]

Yeah right, de mensen in de evenementensector, horeca, retail en nog tig andere takken die direct worden getroffen door deze maatregelen gebruiken corona als smoesje dat ze nu werkloos zijn. Dat hun werkgever binnen een paar weken naar 0 omzet is gegaan heeft daar vast niks mee te maken. En de ondernemers die nu omvallen geldt dat natuurlijk ook

Ik zeg helemaal niet dat corona een smoesje is -- in die laatste zin van die paragraaf staat niet voor niets een smiley. Corona (en de daardoor veroorzaakte economische malaise) is dé reden dat die mensen werkloos zijn. En dat is misschien een "prettiger" reden om werkloos te zijn dan dat je zaak flopt omdat je zélf iets fout hebt gedaan. Dat laatste zou je je zelf aan kunnen rekenen, terwijl je - als je in de huidige situatie werkloos raakt - terecht de schuld ergens anders kunt leggen.

Wat ik in mijn post probeer uit te drukken is ongeveer wat er in dit artikel over het niet-toenemen van zelfdodingen staat: we zitten allemaal in hetzelfde schuitje, en dat gevoel van saamhorigheid helpt mogelijk.

Natuurlijk is er nog geen toename in langdurige werkloosheid

Hoezo is dat natuurlijk? Ja, natuurlijk zijn de mensen die in de coronacrisis ontslagen zijn nog geen onderdeel van de statistiek. Maar dat betekent niet dat cijfers over langdurige werkloosheid niets zeggen. Iemand die in december vorig jaar is ontslagen zou (bijvoorbeeld) in april een nieuwe baan hebben kunnen vinden. Dat het aantal langdurig werklozen niet is gestegen, betekent dat het voor iemand die in december 2019 is ontslagen nog even makkelijk was om in april 2020 een nieuwe baan te vinden als voor iemand die in december 2018 is ontslagen een nieuwe baan te vinden in april 2019. Als het écht een en al rampspoed zou zijn zouden we wél een stijging moeten zien, want dan zouden mensen die eind 2019 zijn ontslagen nu in de statistiek als "langdurig werkloos" moeten komen.

Gok ik het goed als ik denk dat jij een prima betaalde en zekere kantoorbaan met vast contract hebt in een sector hebt die niet direct door de coronamaatregelen wordt geraakt ?

Qua werk heb ik inderdaad een fijne kantoorbaan in het onderwijs maar met een tijdelijk contract. Het is absoluut niet een gegeven dat ik de doelstellingen zal halen om dat om te kunnen zetten naar vast en corona heeft (naar ik meen) mijn prestaties behoorlijk beïnvloed. Ik ben begin 2020 hiernaar toe verhuisd, woon alleen op ~180km afstand van "thuis" en heb sinds maart alleen maar thuisgewerkt met een ongeveer uurtje contact met collega's per week. Ik ben over het algemeen redelijk tevreden met mijn situatie, maar soms is het ook best wel lastig om zo ver van je oude woonplaats te zitten terwijl ik nog helemaal geen kans heb (gehad) om hier een sociale kring op te bouwen.