De BTW kan je gewoon verwerken zoals normaal, de maatstaf van de BTW wijzigt wel enigszins als je invoerrechten betaald hebt (die worden bij de maatstaf BTW opgeteld), maar meestal maakt dat onder de streep niet uit, vanwege aftrek voorbelasting als je doorlevert, of als het BTW-vrij in je bedrijf blijft.
Bij het invoeren van post- en koerierspakketten is het formeel een vrij eenvoudig verhaal: dat gaat hetzelfde als bij alle andere goederen die het grondgebied van de Unie worden binnengebracht, met wat extra vrijstellingen voor lage waarden. Alles is (op hoofdlijnen) geregeld in het Douanewetboek van de Unie (DWU, Verordening 952/2013).
De praktijk is weerbarstiger. De aantallen zendingen ten opzichte van de capaciteit die nodig is om alle pakketten te controleren en een uitnodiging tot betaling (zo wordt de aanslag genoemd in douaneland) vast te stellen, maakt dat maar een beperkt deel wordt behandeld door de douane. Het is uitdrukkelijk niet zo dat geen aangifte gedaan hoeft te worden, of dat uit de wetgeving voortvloeit dat het een soort lotto is. Voor alle binnengebrachte goederen moet in principe gewoon aangifte gedaan worden. Er zijn enkele vereenvoudigingen voor gewone post en paketten, vanwege de massa.
Voor het volgende even wat achtergrond. Goederen die een grens passeren, zich bevinden in een ruimte voor tijdelijk opslag, douane-entrepots etc. zijn natuurlijk in het zicht van de douane en staan onder toezicht. Daarvan weet de douane, dat daar voor hen een toezichthoudende taak ligt, en die goederen kunnen normaliter gevolgd worden doordat op ieder punt bekend is van wie of namens wie de goederen zijn opgeslagen, wie namens wie de summiere aangifte bij binnenbrengen (scheeps- of luchtvaartmanifest), de vervoersaangifte, de invoeraangifte of welke andere vorm dan ook heeft gedaan. De douane kan nadat is gebeurd nog allerlei controles doen (juistheid boeken, bescheiden i.r.t. de aangifte, 48 DWU).
Diegene die die goederen invoert, vervoert of wat dan ook moet dan aantonen welke status zij hebben, Unie of niet-Unie (stom gezegd: moet nog betalen, of hoeft niet te betalen). Nadat goederen in het vrije verkeer zijn gebracht (ingevoerd met betaling van alle verschuldigde belastingen), die van buiten de Unie komen, krijgen zij de douanestatus van Uniegoederen.
Vaak wordt een aangifte ten invoer gedaan (douaneregeling "in het vrije verkeer brengen" artikel 201 DWU), waardoor de niet-Uniegoederen, Uniegoederen worden en vrij mogen worden gebruikt, verbruikt, vervoerd etc.
Goederen die zich in het binnenland bevinden, heeft de douane geen taak in (behoudens accijns en verbruiksbelasting). Van alle goederen bínnen het douanegebied van de Unie wordt vermoed dat zij al Uniestatus hebben, en dat dus alle douaneverplichtingen zijn voldaan (153 DWU).
Het woord "vermoed" wijst op de bewijslast, die ligt niet bij de houder/eigenaar van de goederen, maar bij de douane. Als de douane aan kan tonen dat de goederen géén Uniestatus hadden, dan kunnen zij alsnog optreden en invoerrechten (of andere belastingmiddelen waar van toepassing) in rekening brengen.
In theorie zou het kunnen dat wanneer een belastingdienst controle plaatsvindt, daar wordt opgemerkt dat goederen van buiten de Unie zijn ingevoerd maar geen aangifte is gedaan, en dus geen rechten zijn betaald, zij de douane inschakelen om e.e.a. te onderzoeken. Er is over het algemeen zeker geen actieve speurtocht naar goederen zoals deze (lage waarde, enkele zendingen).
De gedachte vanuit mensen die dergelijke zendinkjes ontvangen is denk ik veelal dat je er toch nooit, of bijna nooit, last mee krijgt en dat bijna altijd, zeker als het niet om veel geld gaat. Omgekeerd kan je zeggen dat als het toch niet om veel geld gaat, je dat toch ook liever gewoon wel helemaal goed wilt doen.
Je kan de douane verzoeken om een beschikking (zo'n uitnodiging tot betaling, of UTB), ook wel een verzoek om bijbetaling genoemd. Die worden normaal ingediend door professionele aangevers, die een fout hebben gemaakt in de aangifte en dat zelf opmerken, om zo op eigen initiatief het juiste bedrag aan belastingen bij invoer alsnog te voldoen (en omgekeerd kan je ook verzoeken om terugbetaling als dat aan de orde is).
Je kan dan een brief sturen aan de douane, o.v.v. bijbetaling waarin je uitlegt wat er is gebeurd, met een factuur erbij en iets waaruit de vrachtkosten blijkt en dan kan krijg je in principe een UTB toegestuurd en kan je de verschuldigde belastingen betalen. Als het is binnengekomen via een koeriersbedrijf zijn zij vaak aangever geweest en moeten zij je machtigen om iets te mogen doen namens hen (net zoals bij terugbetaling en bezwaar).
Dit is in een situatie zoals dit echt heel ongebruikelijk (waarschijnlijk omdat het uiteindelijk toch geen problemen oplevert, zullen veel mensen dit nooit doen), en komt nauwelijks voor, maar het kan wel.
In sommige gevallen moet het echt (bijv. schadeauto uit Zwitserland importeren, gewoon hierheen slepen, maar daarna vastlopen bij de RDW-keur omdat geen douaneaangifte is gedaan).
/u/799965/crop57a058e143ac6.png?f=community)
.. Maar zij kon mij niet verder helpen./u/45865/crop62338715be02f.png?f=community)
/u/98547/crop5db2a7ff7f697_cropped.png?f=community)
:strip_exif()/u/141708/crop594cce484292b_cropped.gif?f=community)
/u/28468/librarian2.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/78725/train-icon3.jpg?f=community)
