3D-pop effect, micro contrast, de "zeiss look"

[Deathchant]

Waar eigenlijk nog geen apart topic voor is, of besproken kan worden in het techtalk sticky topic, is het door veel genoemde, zichtbare "3D effect" wat sommige foto's hebben.
We hebben het voornamelijk over technische zaken als dynamisch bereik, scherpte van een lens, kleur en contrast e.d. , kortom: factoren die te maken hebben met hoe een lens (i.c.m. een sensor) een beeld rendert. Iedereen heeft een andere voorkeur wat rendering betreft. De EF 85/1.2L is een voorbeeld van een veelbesproken lens met een hele pleasing rendering, buiten kleurtjes en contrastjes om. De algehele "look" van foto's die uit die lens komen is een veel besproken onderwerp, wat uiteraard heel smaakgerelateerd is.

Zo ook het onderwerp van deze discussie, het 3d pop effect wat voor mij persoonlijk dé rendering is die ik zoek in een foto.

Het zijn díe foto's die iets aparts hebben, die aparte rendering waar geen photoshop aan te pas komt om onderwerpen echt uit de foto te laten springen:
- foto's waarbij onderwerpen bijna voelbaar uit de foto te plukken zijn, alsof je de textuur van het onderwerp kunt aanraken.
- wanneer contrastovergangen van licht naar donker heel breed zijn (tonal range) en heel natuurlijk uitzien, waardoor details zoveel rijker worden
- "opstaande" lijntjes/randjes door een combi van contrast en scherpte
- bijna voelbare dieptewerking door vloeiende contrastovergangen en textuur
- veel betere perceptie van dimensies van een onderwerp en daardoor een verbeterde waarneming van diepte

Ik merk dat ik het zelf ook maar moeilijk kan uitleggen. Ik werd ermee bekend ergens in 2010 toen @Universal Creations mij een foto liet zien van een rotsblok in de zee waar pelicanen op zaten (volgens mij kwam die foto van Fredmiranda.com). Ik was meteen verliefd op die foto en dát was wat ik al die tijd zocht van hoe ik mijn foto's het liefste gerendered wilde hebben.
Dit is de foto waar het om gaat:


Je ziet heel duidelijk de diepteverschillen in textuur van die rotsblok, en ook het water wat er links tegenaan beukt. Ook de overgang naar de achtergrond naar de andere rotsblok is heel goed waarneembaar en goed inschatbaar hoe ver die uit elkaar staan.

Er is allerlei documentatie over te vinden op internet, waar het fenomeen veelal onder de noemer "micro contrast" geschaard wordt. Micro contrast gaat zich dan niet om de keiharde zwart-wit verhouding, maar juist om de subtiliteit van overgang van zwart naar wit, deels beinvloed door scherpte, licht en kleur wat het meest zichtbaar is in randjes en textuurovergangen.
Om de mate van micro contrast aan te tonen wordt er vaak gekeken naar hoe een foto geconverteerd naar zwartwit uitziet in de contrastovergangen en de verschillende tinten grijs tussen zwart en wit. Hoe meer tinten in de overgang, hoe hoger je micro contrast.
Ook wordt er gezegd dat het niet direct te maken heeft met optische scherpte, bokeh-effect en/of scherptediepte. Microcontrast komt voor op allerlei f-waardes, maar kent wel een afname door hoge f-waardes (waarbij diffractie een punt wordt), maar het schijnt dus een misvatting te zijn dat het alleen op waardes als 1.4, 1.8 of f/2 voorkomt vanwege een geringe scherptediepte; ja, het zorgt wel mee voor onderwerpisolatie, maar het gaat zich niet om de isolatie door achtergrondblur, maar om isolatie door de het wijde spectrum in contrastovergangen in texturen. In dit Zeiss blog wordt dit uitgelegd aan de hand van genoeg voorbeelden. Er zijn dus ook lenzen die niet zo scherp zijn, maar toch microcontrast hebben.
Dit artikel vind ik dat het goed beschrijft.

Er wordt herhaaldelijk gezegd dat er Zeiss en Voigtlander lenzen zijn waarbij het fenomeen het duidelijkst zichtbaar is:
- Zeiss 100/2 Makro-Planar
- Zeiss 50/2 Makro-Planar
- Zeiss 135/2 Apo Sonnar
- Zeiss 85/1.4 (zowel classic als Milvus)
- Zeiss 25/2 Distagon
- Zeiss 35/2.0 en 1.4 Distagon
- Voigtlander SLII 90/3.5
- Voiglander 65/2 Apo Lanthar
- Voigtlander 110/2.5 Apo Lanthar
- Voigtlander 21/3.5 Color Skopar
- Nikkor 35 f2d
- Nikkor 50 1.8d
- Enkele leica lenzen.

De Otus lijn zou juist ietsje meer micro contrast inleveren ten faveure van scherpte.

Wat zorgt precies voor microcontrast? Op internet kom je verschillende info tegen zoals dat het aantal lenselelementen meespeelt om het te krijgen. Hoe minder lenselementen, hoe groter de kans, maar ook de coatings spelen mee. Zo zou de RF 85/1.2L lens een flink aandeel aan microcontrast hebben volgens de review van Dustin Abbott (hij heeft ook een uitgebreidere review, moet je effe zoeken), en ook de 135/2 apo sonnar/Milvus. Vanaf 10:40 begint ie te vertellen over microcontrast. Ook dit filmpje van em (begint bij 5:20) legt hij uit waar het hem om gaat.

De 100/2 Makro-Planar en 50/2 Makro-Planar hebben ook een flink aandeel aan microcontrast, alsmede de 65/2 apo lanthar en ook de Canon 70-200/2.8L IS II in sommige gevallen, en ik kan dit toelichten met eigen voorbeelden. Het zijn geen technische hoogstandjes, maar gewoon om even aan te geven wat er bedoeld wordt met de 3d-look (klikbaar voor groter):

Canon 70-200 (f/2.8):



Je ziet hier de rotsblokken echt naar voren komen, en hier is geen photoshop aan te pas gekomen.

Zeiss 50/2 Makro-Planar (Canon 40D, f/2):




Wederom zie je de boompjes echt naar voren komen, terwijl de omgeving ernaast van dezelfde "scherpe randjes" is, maar toch niet helemaal hetzelfde lijkt.

(Canon 6D, f/2)

Bij deze idemdito: het boompje komt duidelijk naar voren en lijkt visueel qua scherpte meer te poppen dan de rest van de omgeving (terwijl dat ook net zo scherp is, maar door het microcontrast dan net effe wat anders is).

Zeiss 100/2 Makro-Planar (Canon 6D + f/2):

Het eekhoornjesbrood komt duidelijk los van de rest, terwijl de rest qua scherpte ook gewoon on par is.


Hier doet de scherptediepte dat effect nog wat extra versterken, maar de "pop" is duidelijk zichtbaar, die zou er ook zijn als de boom dichterbij de achtergrond stond zeg maar.

Dit kan ik laten zien aan de hand van deze foto:

Hier staat de boom veel dichter bij de achtergrond en toch kun je het onderscheid maken, en dat komt niet alleen doordat ik f/2 gebruikt heb.


Hier zie je ook dat het standbeeld van de adelaar en ook de waterfontein duidelijk loskomt van de achtergrond, terwijl de blaadjes in de achtergrond niks van scherpte inlevert.

Voigtlander 65/2 Apo Lanthar (geschoten met een A7 III van @Hamed ):

Ook hier zie je duidelijk die dieptewerking, waarbij de combi van f/2, en het mooie graduele verloop naar de achtergrond toe voor dat pop-effect zorgen.


Hier zie je in de details ook heel goed dat 3D effect; de rechter leuning van dit "stoeltje" valt net heel lichtjes buiten de plane of focus, maar qua scherpte en detail is het eekhoorntjesbrood nog steeds goed individueel onderscheidbaar en de diepte ervan is goed waarneembaar.

Een laatste voorbeeld van de 65/2 Apo Lanthar:

De kleine scherptediepte speelt wel een rol, maar kijk naar de "elleboog" van de uitstekende tak. De groefjes/rimpeltjes is iets waar mijn oog direct naartoe gaat en bijna voelbaar is.

Wat ik met dit topic wil bereiken is gewoon discussieren over dit fenomeen, welke lenzen het wel hebben en niet hebben + redenatie waarom en of jullie het wel/niet pleasing vinden. Ikzelf ben verknocht aan mijn Zeiss 100/2MP vanwege dit effect, maar 1 zeer storende factor is de oncorrigeerbare chromatic aberration die voorkomt in bijna elke f/2-geschoten foto; toch neem ik het voor lief ten faveure van de 3d-look.
De 50/2MP heeft deze look ook zeer sterk, maar is qua randscherpte niet mijn favoriet en hij heeft hele onrustige bokeh bij struikgewas e.d. Dus met de 50MP moet je beter in de gaten hebben voor welke toepassingen het geschikt is.
De 135 Apo Sonnar staat al sinds 2014 op de lijst om te kopen, maar zoals jullie misschien wel weten ben ik een langzame koper. Helaas zijn alle "favorieten" manual focus lenzen en ik wil uiteindelijk toch naar mirrorless. Lenzen zoals de RF 85/1.2L die dus ook die portie microcontrast schijnt te hebben word ik dan wel enthousiast van. Focal length is vaak onderschikt aan de rendering, als ik tot een koop overga.
De 65/2 Apo Lanthar van Voigtlander spreekt me ook echt behoorlijk aan (bedankt Hamed dat ik deze mocht proberen).
Het wordt tijd dat Zeiss en Voigtlander als de wiedeweerga autofocuslenzen van de classic/milvus/otus lijn gaat maken

Hier nog wat leesvoer:
https://theothersideofbok...p-zeiss-exclusive-traits/
https://yannickkhong.com/...tical-luxury-of-the-world
https://yannickkhong.com/...es-or-the-death-of-3d-pop

[RobertJRB]

Jaren geleden op het FM forum was er een lange discussie over dit onderwerp in volgens mij het leica gedeelte waarin veel mooie voorbeelden voorbij kwamen.
Mij staat vooral de Zeiss 35/1.4 met driehoekig diafragma bij dat die heel erg mooie 3D beelden gaf. Dit was overigens op een canon camera.

Zal eens kijken of ik die beelden weer terug kan vinden en of ze me nog steeds imponeren.

[Ventieldopje]

Ik zal morgen eens wat lenzen verzamelen zodat we een 'blinde" steekproef kunnen doen

[Steef]

Interessant topic, zeker na je serie in [Verzamel] Herfst (klik) waarin je #6 eenzelfde dieptewerking vertoont.

Ik ga je linkjes lezen, het effect is inderdaad grijpend

[Hamed]

135GM is hier ook zeer goed in na mijn mening

[LA-384]

Misschien denk ik te simpel, maar zien we niet gewoon het effect van een goede scherptediepte icm een goed gekozen scherpstelpunt, waardoor het hele onderwerp scherp is en de omgeving niet/minder, zonder al teveel bokeh? Uiteraard zal contrast ook mee spelen, maar in hoeverre is dat de lens ipv de lichtinval?

ik heb alleen de alinea boven het eerste plaatje en de plaatjes bekeken

[ Voor 28% gewijzigd door LA-384 op 13-11-2020 20:43 ]

[Deathchant]

LA-384 schreef op vrijdag 13 november 2020 @ 20:40:
Misschien denk ik te simpel, maar zien we niet gewoon het effect van een goede scherptediepte icm een goed gekozen scherpstelpunt, waardoor het hele onderwerp scherp is en de omgeving niet/minder, zonder al teveel bokeh? Uiteraard zal contrast ook mee spelen, maar in hoeverre is dat de lens ipv de lichtinval?

ik heb alleen de alinea boven het eerste plaatje en de plaatjes bekeken

Het plaatje van het adelaarstandbeeld wat ik zelf heb gemaakt, komt nog het dichtst in de buurt van het plaatje met die pelicanen. Je ziet gewoon dat de overgangen en achtergronden gewoon optisch scherp zijn en dus niet in de bokeh als blur zitten. In het geval van de rotsen kun je gewoon nog scherpte in de textuur zien, en in het geval van de adelaar kun je de individuele blaadjes aan de boom gewoon tellen zonder dat je iets van een bokeh-effect/blur ziet; het is gewoon scherp.

Die overgang van hetgeen op de voorgrond staat en de achtergrond kun je dan mijns inziens niet toewijzen aan "het scherptediepte effect"; de rendering van het scherptediepte-effect is niet dusdanig bokeh'ig dat het boterig of blurry wordt, nee, het is juist qua scherpte gewoon net een tikkie minder, en ik weet ook niet goed wat die duidelijke scheiding veroorzaakt, maar vermoedelijk dus microcontrast, waarbij licht en kleur en scherpte allemaal een rol spelen.

[Ventieldopje]

Vanmiddag even het bos in geweest om te kijken naar een geschikte plek waar dit tot zijn recht moet komen. Ik moet zeggen dat dit erg lastig te vinden is op dit moment. Je wil natuurlijk wel een béétje een realistisch scenario hebben van een boeiende foto (en imho vind ik dat die van die boomstammen niet). Helaas was er echt niks te fotograferen waarbij je dit effect zal zien en het is dan dus ook maar weer een boomstam geworden. Puur maar even om een blinde test te doen.

Het is nog belachelijk warm voor de tijd van het jaar en ik zweet me kapot. Ik ga even douchen en dan zal ik de foto's hier plaatsen (zonder exif, die plaats ik later als jullie geraden hebben).

[hfos]

Deathchant schreef op vrijdag 13 november 2020 @ 21:14:
[...]

Het plaatje van het adelaarstandbeeld wat ik zelf heb gemaakt, komt nog het dichtst in de buurt van het plaatje met die pelicanen. Je ziet gewoon dat de overgangen en achtergronden gewoon optisch scherp zijn en dus niet in de bokeh als blur zitten. (...) ik weet ook niet goed wat die duidelijke scheiding veroorzaakt, maar vermoedelijk dus microcontrast, waarbij licht en kleur en scherpte allemaal een rol spelen.

Bij je adelaar heb ik sterk het idee dat er ook veel van het effect wat je beschrijft wordt veroorzaakt door de belichting van het onderwerp t.o.v. de rest van de scène. Dat heb ik sowieso wel bij meer van de voorbeelden. Belichting is dan natuurlijk ook wat contrast veroorzaakt, dus ik vermoed dat daar minstens zoveel valt te halen als bij lenskeuze. Niet dat ik denk dat elke lens hier geschikt voor is - de sterkste voorbeelden die ik voorbij zie komen hebben een enorm 'primegehalte,' maar ze hebben ook de meest ideale belichting voor het effect.

Ik moet zeggen dat ik me er nooit zo mee heb beziggehouden (ben dan ook geen landschapsfotograaf), ik zal eens kijken of ik ook zoiets voor elkaar kan boksen hier. En ik zal me in proberen te houden met Photoshop, al is Photoshop überhaupt de reden geweest dat ik ooit mijn eerste camera heb gekocht... Maar daar zijn andere topics voor .

[Ventieldopje]

f/1.4


1487564711


1594882764


8484928432

f/2


6671241313


5608296505


7856499616


7977698002

f/3.5


1740718958


4167145143


4286102831


7857569532

f/5.6


8089792917


9050875492


9374784418


9588722317

--

Dus, ik ben heel benieuwd wat jullie bevindingen zijn. Het was niet makkelijk om iets te vinden waar het zichtbaar zou zijn. Dit gaat dan ook niet de schoonheidsprijs winnen maar ik ben benieuwd of jullie het zien en of je ook verschillen ziet tussen de foto's. Foto's zijn verder onbewerkt op witbalans, exposure, lenscorrectie, vignet correctie na om ze zo goed mogelijk gelijk te krijgen. Foto's zijn allemaal vanaf statief genomen.

Ik heb dezelfde foto's ook nog in f/2.8 maar dan werd het wel een erg lange post en best wel veel werkt. Alle metadata is gestript en bestanden zijn hernoemd zodat je geen idee hebt hoe of wat Als jullie die ook willen zien kan ik die alsnog posten. Klik voor groot! (ook daar geen exif )

[bobcom]

Aardig thema, dit. Misschien ligt het aan mijn ogen (net een nieuwe bril besteld) of aan mijjn manier van kijken, maar ik zie in de bovenstaande voorbeelden veel minder effecten waarvan ik zeg "he' dat is speciaal".

Ik denk dat "plasticiteit" het woord is wat ik in de voorbeelden die ik wel snap het meest herken - maar dat komt inhoudelijk ook het dichtst bij "pop". De pelikanen zou je zo van de pagina kunnen pakken, datzelfde geldt voor de rots met de 70-200, de bezonde boompjes van de makro-planar 50 en de foto's van de makro-planar 100. De overige, zoals adelaar die als typerend voorbeeld moet gelden komen voor mij niet echt los, maar misschien dat een setje foto's "wel pop, geen pop" verhelderender werkt.

Ook bij de foto's van @Ventieldopje zie ik weinig poppend verschil. Nogmaals: best mogelijk of zelfs waarschijnlijk dat dat door het ongetrainde oog van een fotografische dilettant komt, maar ik denk zelf dat de fameuze "pop" niet alleen aan de lens ligt, maar ook (en misschien vooral) aan de omstandigheden. Een combinatie van microcontrast, detailscherpte, maar ook toonverschillen.

In dat licht (pun intended) lijkt het mij geen toeval dat op de foto's waar ik het bedoelde effect wel zie de poppende plekken extra aangelicht worden - de zon op de pelikanen, de rots en de elfenbankjes, de zone waar het houten huisje en de appelaar staan. De foto's waar ik het niet zie zijn alle veel egaler van toon.

Stelt mij ergens ook wel een beetje gerust: het betekent dat toeval en omstandigheden niet weg te cijferen zijn, en dat er nog hoop is voor mij en mijn collectie flessenbodems

Natuurlijk wel een beetje vloeken in de kerk op dit forum, waarbij beheersbaarheid en technologie toch wel de belangrijkste geloofsartikelen zijn, en misschien kom ik tot een beter inzicht als ik straks mijn nieuwe bril heb. Tot dan blijf ik meekijken...

[ehtweak]

@Ventieldopje Ik merk in eerste instantie weinig bijzonderheden aan de, via dit forum, getoonde foto's. Indien ik er echter op klik, dan is het ineens; wow, dat oogt strak, prettig en fraai.
Kijkende via mijn gecalibreerde qhd 27" schermen wel!

M.a.w. er gebeurt in ieder geval iets kwalitatiefs teleurstellend, bij het linken v.d. foto's alhier. Heb ze ook ff bekeken via 2 verschillende slimfeuns; maar daar valt het niet zo op, daar zijn ze ook 'gewoontjes'.

Nog iets wat het vergelijken lastig maakt: de beelduitsnedes zijn net allemaal verschillend, m.a.w. als ik alles een beetje naast elkaar zet en door de beelden heenklik, verspringt er van alles.
Ook de kleurrendering is verschillend; het groen verandert en de bruintinten veranderen per beeld.
En dat de DOF verandert, da's wel duidelijk. Maar ik heb nou niet nadrukkelijk een voorkeur voor 't een, of 't ander.

[ Voor 31% gewijzigd door ehtweak op 15-11-2020 14:53 ]

[Ventieldopje]

ehtweak schreef op zondag 15 november 2020 @ 14:33:
@Ventieldopje Ik merk in eerste instantie weinig bijzonderheden aan de, via dit forum, getoonde foto's. Indien ik er echter op klik, dan is het ineens; wow, dat oogt strak, prettig en fraai.
Kijkende via mijn gecalibreerde qhd 27" schermen wel!

M.a.w. er gebeurt in ieder geval iets kwalitatiefs teleurstellend, bij het linken v.d. foto's alhier. Heb ze ook ff bekeken via 2 verschillende slimfeuns; maar daar valt het niet zo op, daar zijn ze ook 'gewoontjes'.

Nog iets wat het vergelijken lastig maakt: de beelduitsnedes zijn net allemaal verschillend, m.a.w. als ik alles een beetje naast elkaar zet en door de beelden heenklik, verspringt er van alles.
Ook de kleurrendering is verschillend; het groen verandert en de bruintinten veranderen per beeld.
En dat de DOF verandert, da's wel duidelijk. Maar ik heb nou niet nadrukkelijk een voorkeur voor 't een, of 't ander.

Het licht veranderde snel door de ondergaande zon De compositie gelijk houden zonder overlay, ongelijke grond en verschillende lenzen is ook een hele uitdaging. Ben er een tijd mee zoet geweest en het is wel even goed zo

Punt is of het voorkomt ja of nee of dat het vooral aan de omstandigheden ligt. Nogmaals niet om of het een mooie foto is (dat is het niet) )

[MRIdev]

Ik DENK het te zien in:
1487564711
4286102831

@Deathchant je hebt al vaker foto's met deze effecten laten zien (meestal Schotland) en ik vind dat het een mooi effect kan zijn. Het kan ook door de nabewerking komen, maar soms vind ik het ook lijken alsof er teveel verscherping in zit. Bijvoorbeeld de boom rechts/midden van de eerste foto genomen met Zeiss 50/2 Makro-Planar (Canon 40D, f/2). Aan de andere kant lijkt bij de 65/2 Apo Lanthar het helemaal goed te zitten.

Verscherpen is natuurlijk ook lokaal het contrast verhogen en het effect schijnt te komen door mico-contrast wat dus mijn idee van (te) veel verscherpen veroorzaken.

[Deathchant]

MRIdev schreef op zondag 15 november 2020 @ 15:39:
Ik DENK het te zien in:
1487564711
4286102831

@Deathchant je hebt al vaker foto's met deze effecten laten zien (meestal Schotland) en ik vind dat het een mooi effect kan zijn. Het kan ook door de nabewerking komen, maar soms vind ik het ook lijken alsof er teveel verscherping in zit. Bijvoorbeeld de boom rechts/midden van de eerste foto genomen met Zeiss 50/2 Makro-Planar (Canon 40D, f/2). Aan de andere kant lijkt bij de 65/2 Apo Lanthar het helemaal goed te zitten.

Verscherpen is natuurlijk ook lokaal het contrast verhogen en het effect schijnt te komen door mico-contrast wat dus mijn idee van (te) veel verscherpen veroorzaken.

Mijn sharpness settings in Lightroom:
Sharness: 60
Radius: 0,5
Details: 60
Masking: 80

Pas ik direct toe bij de import. Overigens link ik de foto's vanaf Flickr, ik vind dat daar nog een extra bak scherpte wordt toegevoegd ja. Die foto met die boompjes kan ook liggen aan de 10MPix van de 40D. Het was dan ook als voorbeeld genoemd om het 3d effect te laten zien, niet de scherpte. Ik weet niet of scherpte toevoegen de stapjes tussen 1 en 100 (1 is dan helemaal zwart en 100 helemaal wit) vergroot qua contrast...

Ik vind het ook moeilijk zichtbaar bij de foto's van Ventieldopje. Ik denk het eigenlijk maar in 1 foto te zien en dat is 9050875492, en dat is dan een f/5.6 foto. Dus het hoeft dan idd niet te liggen aan een wijd diafragma.

Het kan zoals bobcom en hfos zeggen, misschien ook aan de (lokale) belichting liggen idd, lijkt me ook logisch aangezien de belichting het verloop in contrast ook bepaalt. Je zou bij die pelicanen-foto de rots eigenlijk eens donkerder moeten maken, eens kijken of het dan nog steeds zichtbaar is (vermoedelijk wel omdat je elke tonal-difference equally mee donker maakt).

[bobcom]

In eerste instantie vergeten te klikken, maar dat wel gedaan hebbende wordt bijvoorbeelde de adelaar van @Deathchant een stuk plastischer. Niet helemaal pelikaan, zeg maar, maar toch een stuk dichter in de buurt.

Het lijkt mij dat het vooral verschil in contrast en scherpte tssen de poppende delen en de rest is, dat een rol speelt bij dit effect. Zou zelfs een gokje willen wagen: de lenzen met de meeste "pop" hebben een scherpte- en contrastverloop dat steiler is dan de minder poppende. De scherpste en contrastrijkste stukken springen er meer uit dan bij "gewonere" lenzen, bij die laatste is het onderscheid tussen dat wat "scherp" is en dat wat dat niet is minder. Vergelijk het een beetje met geluidsinstallaties: als het dynamisch bereik en de dynamische respons (zeg je dat zo?) van de installatie groter is, komt de mziek beter tot leven.

Dat sluit een beetje aan bij wat ik soms in LR probeer: dingen er met de clarity- en texture-sliders uit te laten springen, en dan ook nog wat extra wit- en shadow-boost meegeven. (Mislukt doorgaans).

En idd, wat @ehtweak zegt: de ene monitor is de andere niet, misschien dat ik het beter zie met een betere, goed gecalibreerde monitor (en mijn nieuwe bril). Aan de andere kant: dan zie ik alleen maar des te meer hoe matig mijn eigen glas is. Dus voorlopig hou ik mijn lenzen, monitor en ilussies (maar niet mijn oude bril).

[ Voor 42% gewijzigd door bobcom op 16-11-2020 09:30 ]

[Wormaap]

Er vallen mij zo twee dingen op bij de test van @Ventieldopje. Het eerste is dat de twee mensen die concreet foto's hebben benoemd allebei andere noemen. En daar ga ik zelf aan toevoegen dat voor mij 7856499616 er redelijk uit springt.
Het tweede is dat voor mij dat gevoel van '3D' blijkbaar nogal vergroot wordt door dieptecompressie van langere lenzen. Want 7856499616 lijkt, gezien de achtergrond, met een langere lens gemaakt te zijn dan de andere in die serie. Als ik zou moeten gokken zou ik de 200 f/2 roepen. Die plaat voelt voor mij alsof'ie uit het scherm komt.

[Deathchant]

Ik zie het dan weer niet bij 7856499616 Maar ja, blijkbaar is het heel subjectief dus, de een ziet het wel, de ander niet, weer een ander bij een totaal andere foto weer wel...

Ik doe zelf echt niet zoveel lokale sharpening o.i.d. Ik kijk op een gecalibreerde Asus MG279Q monitor (1440p). Als ik de foto's op mijn telefoon zet, zie ik het op mijn telefoonschermpje ook gewoon. Wat ik wel soms doe, is dat wanneer in Photoshop unsharp mask gebruik, dan wil ik dan nog wel eens in de lucht weg masken. Wolken bijvoorbeeld hoef ik niet altijd gesharpened te hebben, maar over het algemeen wil ik zo min mogelijk werk hebben, en ik heb doorgaans echt geen zin om uren met een foto bezig te zijn.

Ik heb 2 recente voorbeelden geschoten waarbij je inderdaad zou kunnen zeggen dat de belichting een rol speelt:

Hier zie je dat de voorste stam vrij licht is. De andere 2 bomen op de achtergrond vallen meer in de schaduw en zijn donkerder. Maar daar waar de stam zich vertakt in meerdere takken is er 1 tak die "naar voren" komt die ook weer lichter is dan de stam zelf, wat mijns inziens dan ook bijdraagt aan de 3d-werking, los van het feit dat deze boom mijns inziens sowieso al naar voren treedt.
Ik heb hier niks lokaals gebrushed aan exposure of sharpness o.i.d. Ik heb in photoshop gewoon een unsharpmask van 60 gedaan over de gehele foto (zonder masking) met een radius van 1.0 en threshold van 1.


Bij deze was het al wat donkerder aan het worden. Ik heb hier de shadows (global) op +23 gezet, whites op +20, geel saturation op +30, oranje saturation op +20 en de blue luminance op -35. Ook geen lokale belichting of sharpness brushes gebruikt, en toch vind ik dat de boom (kijk naar de stam) uit het scherm lijkt te komen, en mijn oog wordt getrokken naar de lichtere blaadjes, dus ik denk dan idd dat lokale lichtere belichting een rol kan spelen. Maar als een lens niet dat microcontrast zou hebben, zou lokale lichtere belichting dan nog steeds diezelfde rol spelen?

Overigens beide foto's ook op f/2. Bijna alle voorbeelden die ik in de openingspost heb gezet zijn hoofdzakelijk f/2 bedenk ik me nou. Ik zal eens zoeken of ik zelf f/5.6 foto's o.i.d. heb waar ik het ook in zie.

[Deathchant]

Ik heb een foto gevonden op f/5.6 (Zeiss 50/2MP) waarbij ik wel degelijk 3D zie. Ja ik weet, het is een foto van een plat schilderij waarbij je elk reliëfje ziet, maar ik zie een behoorlijke 3D pop in ondanks de reliëffen in dit schilderij eigenlijk minimaal zijn. Ik vind dat je de verfstrepen bijna voelt:


Hier heb ik nog wat voorbeelden:
Zeiss 100/2MP @f/5.6:

Technisch niet het meest bijzondere, maar het verloop van scherpte en contrast naar de voor- en achtergrond toe verloopt zo "natuurlijk", dat ik toch het 3d effect zie.

Zeiss 50/2MP @f/5.6:

Deze foto heeft iets minder dat er een sterk pop-effect is waarbij 1 ding naar voren komt, maar de 3D look is er mijns inziens wel degelijk, je kunt bijna alle naaldjes/blaadjes van de boompjes tellen en de diepte in volgen. Ok, ik denk wel dat de schaduwen van de boompjes wel veel doen aan het effect. Maar nergens is de schaduw diepzwart, maar ook niet te licht.

[Ventieldopje]

Deathchant schreef op maandag 16 november 2020 @ 12:22:
Ik zie het dan weer niet bij 7856499616 Maar ja, blijkbaar is het heel subjectief dus, de een ziet het wel, de ander niet, weer een ander bij een totaal andere foto weer wel...

Ik doe zelf echt niet zoveel lokale sharpening o.i.d. Ik kijk op een gecalibreerde Asus MG279Q monitor (1440p). Als ik de foto's op mijn telefoon zet, zie ik het op mijn telefoonschermpje ook gewoon. Wat ik wel soms doe, is dat wanneer in Photoshop unsharp mask gebruik, dan wil ik dan nog wel eens in de lucht weg masken. Wolken bijvoorbeeld hoef ik niet altijd gesharpened te hebben, maar over het algemeen wil ik zo min mogelijk werk hebben, en ik heb doorgaans echt geen zin om uren met een foto bezig te zijn.

Ik heb 2 recente voorbeelden geschoten waarbij je inderdaad zou kunnen zeggen dat de belichting een rol speelt:
[Afbeelding]
Hier zie je dat de voorste stam vrij licht is. De andere 2 bomen op de achtergrond vallen meer in de schaduw en zijn donkerder. Maar daar waar de stam zich vertakt in meerdere takken is er 1 tak die "naar voren" komt die ook weer lichter is dan de stam zelf, wat mijns inziens dan ook bijdraagt aan de 3d-werking, los van het feit dat deze boom mijns inziens sowieso al naar voren treedt.
Ik heb hier niks lokaals gebrushed aan exposure of sharpness o.i.d. Ik heb in photoshop gewoon een unsharpmask van 60 gedaan over de gehele foto (zonder masking) met een radius van 1.0 en threshold van 1.

[Afbeelding]
Bij deze was het al wat donkerder aan het worden. Ik heb hier de shadows (global) op +23 gezet, whites op +20, geel saturation op +30, oranje saturation op +20 en de blue luminance op -35. Ook geen lokale belichting of sharpness brushes gebruikt, en toch vind ik dat de boom (kijk naar de stam) uit het scherm lijkt te komen, en mijn oog wordt getrokken naar de lichtere blaadjes, dus ik denk dan idd dat lokale lichtere belichting een rol kan spelen. Maar als een lens niet dat microcontrast zou hebben, zou lokale lichtere belichting dan nog steeds diezelfde rol spelen?

Overigens beide foto's ook op f/2. Bijna alle voorbeelden die ik in de openingspost heb gezet zijn hoofdzakelijk f/2 bedenk ik me nou. Ik zal eens zoeken of ik zelf f/5.6 foto's o.i.d. heb waar ik het ook in zie.

Zie je het wel bij een van de andere foto's dan of zie je het helemaal nergens?

(in dat geval is het subjectief dan wel zwaar onderhevig aan omstandigheden en geen "effect" zoals bijv met Petzval lenzen)

[Deathchant]

Ventieldopje schreef op maandag 16 november 2020 @ 13:49:
[...]


Zie je het wel bij een van de andere foto's dan of zie je het helemaal nergens?

(in dat geval is het subjectief dan wel zwaar onderhevig aan omstandigheden en geen "effect" zoals bijv met Petzval lenzen)

Ik zie het in 9050875492 en ook (maar in iets mindere mate) 9588722317 en 7857569532. Bij de rest zie ik het niet echt....
Ik geloof sowieso wel dat het een subjectief iets is, en ondanks ik zat gelezen heb hoe dit fenomeen te verklaren/meetbaar is, merk ik dat ik het nog steeds wat moeilijk vind te verwoorden.

[hfos]

Ik heb het idee dat wat helpt is als het onderwerp wat in focus is (en, voor zover ik begrijp, het '3D-effect' geeft) een fijne structuur heeft. Blaadjes aan een boom, een grove rotspartij, een stevige laag verf/vernis op een schilderij... Dat, gecombineerd met een specifieke, niet te diffuse belichting lijken me ideale ingredienten om wat @Deathchant beschrijft te realiseren. Nu zijn dat sowieso de onderdelen in een foto waar het clarity-filter in Lightroom/Camera Raw van smult, maar tegelijkertijd erg vatbaar voor oversharpening...

[Deathchant]

hfos schreef op maandag 16 november 2020 @ 15:15:
Ik heb het idee dat wat helpt is als het onderwerp wat in focus is (en, voor zover ik begrijp, het '3D-effect' geeft) een fijne structuur heeft. Blaadjes aan een boom, een grove rotspartij, een stevige laag verf/vernis op een schilderij... Dat, gecombineerd met een specifieke, niet te diffuse belichting lijken me ideale ingredienten om wat @Deathchant beschrijft te realiseren. Nu zijn dat sowieso de onderdelen in een foto waar het clarity-filter in Lightroom/Camera Raw van smult, maar tegelijkertijd erg vatbaar voor oversharpening...

Clarity...ik probeer daar niet veel aan te zitten, want daar worden randjes vaak snel lelijk dik zwart van. Hooguit +10 en dan stopt het voor mij toch echt wel.

Ik zie overigens wel verschil in contrast van de lenzen die ik heb. Mijn histogrammen zijn bij de zeiss lenzen altijd dusdanig dat het niet tegen de linker of rechterkant aan komt. Dus er is genoeg ruimte nog voor de highlights en ook de blacks. Dus in eerste instantie ogen ze wat contrastlozer dan bijvoorbeeld de foto's van mijn 16-35 of 70-200, maar ze hebben een veel duidelijkere definitie van reliëf en randjes dan mijn 2 canonlenzen.
Bij het bewerken van mijn foto's moet ik dan inderdaad vaak (afhankelijk van de lichtomstandigheden waarin de foto geschoten is) nog wat blacks of contrast toevoegen. Dit was ook zo bij mijn vroegere 17-55 van Canon, maar daar werden het gewoon wat dikkere zwarte randen, waarbij het bij mijn zeiss lenzen juist duidelijkere definities van randjes worden. Dus er moet inderdaad iets met die lenzen zijn waardoor het zo gerendered wordt.

[Ventieldopje]

Oke hier de nummers en lenzen die gebruikt zijn. Alles is geschoten met de Canon 1DX op ISO 100 vanaf statief.

Canon EF 200mm f/2 - 7856499616 (f/2), 4286102831 (f/3.5), 9050875492 (f/5.6)
Zeiss Milvus 85mm f/1.4 - 8484928432 (f/1.4), 7977698002 (f/2), 4167145143 (f/3.5), 9374784418 (f/5.6)
Zeiss Milvus 50mm f/1.4 - 1594882764 (f/1.4), 5608296505 (f/2), 7857569532 (f/3.5), 8089792917 (f/5.6)
Zeiss Otus 55mm f/1.4 - 1487564711 (f/1.4), 6671241313 (f/2), 2189103492 (f/3.5), 9588722317 (f/5.6)

@MRIdev: 1487564711 (Otus 55mm f/1.4 op f/1.4), 4286102831 (EF 200mm f/2 op f/3.5)

@Deathchant: 9050875492 (EF 200mm f/2 op f/5.6), in mindere mate bij: 9588722317 (Otus 55mm f/1.4 op f/5.6), 7857569532 (Milvus 50mm f/1.4 op f/3.5)

@Wormaap: 7856499616 (EF 200mm f/2 op f/2)

Score:
EF 200mm f/2: 3
Otus 55mm f/1.4: 1.5
Milvus 50mm f/1.4: 0.5
Milvus 85mm f/1.4: 0

De gedoodverfde favoriet viel dus met 0 stemmen echt af

[Deathchant]

Tja, dat wilt niet zeggen dat het er niet is he. Het kan natuurlijk van onderwerp tot onderwerp en van foto tot foto verschillen.
Er zijn genoeg foto's te vinden waarbij dat ik het in ieder geval wel kan zien.

Maar goed, wat het denk ik laat zien (behalve dat het nog steeds vreselijk subjectief is) is het volgende:
- het lijkt idd scene en belichting afhankelijk; behoorlijk "vlak" licht over de gehele scene lijkt de 3D-pop te verminderen
- er lijkt onderscheid te zijn tussen microcontrast en het 3d-pop effect; niet alle foto's met microcontrast leiden dan automatisch tot 3D-pop
- scherptediepte speelt een rol (ik zie het vooral bij de f/5.6 platen, waar anderen het juist bij f/2 en 1.4 zien)

Ik heb zelf ook genoeg landschapsfoto's die ik op f/5.6 heb gemaakt waarbij alles "ver weg" is zeg maar. Ja, het is dan wel echt ragscherp en dat je elk individueel lijntje kunt tellen, maar dat betekent dus niet dat er automatisch een 3D-pop effect ontstaat.

Misschien werkt een geringere afstand tussen onderwerp en achtergrond (al dan niet door compressie met telelenzen) ook een goeie microcontrast-transitie naar de achtergrond wel mee.

[Gonadan]

Het is best subjectief inderdaad, bij de voorbeelden die je nu als laatste linkt vind ik het eigenlijk alleen bij de eerste écht aanwezig en bij de tweede en de laatste een beetje. Verder niet echt eigenlijk.

Goede scherpe lens, weinig randverzachtende CA, licht van opzij op structuren die daardoor een duidelijk hard contrast laten zien zonder storend te worden. Ik heb het gevoel dat het meer in die hoek zit.

De foto's van @Ventieldopje vind ik in die zin veel te vlak qua licht om überhaupt zo'n effect te kunnen hebben. Daar zie ik het dan ook niet echt.

[Ventieldopje]

Eigenlijk zou je op pad moeten met bijvoorbeeld een kit lens of een 50mm f/1.8 om te kijken of je dan ook dit effect kan krijgen. Het gaat dan idd om de juiste omstandigheden en ik geloof dat je dit ook dan wel moet kunnen krijgen.

Het weer is echter prut en ik ben hartstikke druk met werk. Als iemand anders zich geroepen voelt dan graag

[Maarten_E]

Zal het sowieso ook niet deels te maken hebben met de camera?
Kan mij voorstellen dat een camera met APS-C sensor minder goed in staat is een bepaalde scherptediepte te renderen dan met een fullframe sensor.

Een vriend van mij heeft een Carl Zeiss 35 f/2 op een analoge Contax die ook echt zo kan renderen, wat ik iets terug kan zien bij mijn Jupiter 3 50 1.5.

[Gonadan]

Zou kunnen, maar denk het zelf niet. De foto's met 'pop' zijn niet altijd wijd open geschoten dus zou het scherptediepte-equivalent prima gehaald moeten kunnen worden met een cropcamera.

[Deathchant]

Maarten_E schreef op dinsdag 17 november 2020 @ 13:47:
Zal het sowieso ook niet deels te maken hebben met de camera?
Kan mij voorstellen dat een camera met APS-C sensor minder goed in staat is een bepaalde scherptediepte te renderen dan met een fullframe sensor.

Een vriend van mij heeft een Carl Zeiss 35 f/2 op een analoge Contax die ook echt zo kan renderen, wat ik iets terug kan zien bij mijn Jupiter 3 50 1.5.

Ik heb genoeg foto's gemaakt met de Canon 40D (10Mpix) die echt wel 3D pop laten zien:














Dus ik denk niet dat de camera zelf een rol speelt.

[Ventieldopje]

Tsja, ik zie wat je bedoeld maar imho is dit niet anders dan afgestopt schieten met een goeie lens.

Tegenwoordig schieten de meeste mensen niet meer echt afgestopt en als het om dit soort foto's gaat dan pakken ze liever een (travel) zoom ipv een goeie prime. Je went er dus een beetje aan dat je óf afgestopt een lelijke bokeh ziet óf een mooie zachte achtergrond, maar amper een duidelijkere achtergrond die wel mooi is. Want voor dat laatste heb je goed glas nodig.

Ik zal proberen van de week nog eens wat afgestopt te schieten met de Otus of de Milvus 25. Durf te wedden dat als ik op f/4 schiet je dit in bijna alle foto's terug gaat zien. Ik heb geen andere lenzen om mee te proberen helaas maar zou graag eens willen vergelijken met bijv. een 50 1.8 STM of tsja noem iets.

[Deathchant]

Dat kan ja, want waar het om gaat is dat je niet perse onderwerpisolatie krijgt door extreme scherptediepte (zoals bij 1.4 ofzo), maar het gaat zich juist om zeer subtiele onderwerpisolatie door een zo natuurlijk mogelijke transitie naar de achtergrond qua contrast en belichting.
Maar ik geloof dan niet dat je dit kunt krijgen door slechts "af te stoppen met een goeie lens", want niet elke lens verzorgt die natuurlijke contrast-transities blijkbaar....

[Gonadan]

Deathchant schreef op dinsdag 17 november 2020 @ 14:37:
[...]

Ik heb genoeg foto's gemaakt met de Canon 40D (10Mpix) die echt wel 3D pop laten zien:

Dus ik denk niet dat de camera zelf een rol speelt.

Nu wordt het interessant. Ik ben laatst namelijk juist met een onderzoek bezig geweest waarom de 40D wél goed is in het laten zien van de harde contrastrijke randen en bij bepaalde nieuwere generaties zoals de 7DII er een soort CA lijkt te ontstaan die dat tegen werkt.
Aangezien het fenomeen 'pop' nog best vaak ongrijpbaar is zou het mij niets verbazen als het een combinatie van factoren is en de camera ook best van invloed kan zij.

[Deathchant]

Ik bedoelde dat ook als reactie op Maarten_E die lijkt te suggereren dat een apsc camera minder 3d effect zou kunnen opleveren door de verminderde scherptediepte t.o.v. fullframe, waarop ik dan weer tegenantwoord gaf dat ik dus NIET denk dat een APSC-camera een factor is die het 3d effect "verslechtert" of niet goed weergeeft

[Hamed]

Kon niet maar stil blijven. 5 foto's hieronder zijn de reden waarom ik steeds meer leuker ben gaan vinden om Zeiss spul te halen. Ze zijn gemaakt met een CARL ZEISS PLANAR 1,7/50 T* (C/Y) Die lens heb ik nog steeds











Verder heb ik geen zin om nu foto's bewerken. Wat ik jullie wel kan vertellen is dat sommige lenzen hier echt goed in zijn. Bijv Batis 25, Sony Zeiss 35 1.4 en vooral 135GM. Met 135GM en Voigtländer 65mm zijn zulke foto's normaal en met weinig moeite genomen. Bij Batis 25 leer je dat na een tijdje, afstand tot het object Hieronder een paar onbewerkte nieuwe foto's waar ik van mening ben dat ze toch iets aparts hebben. Deze foto's bekeken heb ik besloten om de 24GM weg te doen en weer een Batis 25 te halen

[ Voor 11% gewijzigd door Hamed op 17-11-2020 20:30 ]

[Jongde]

Ik heb mooie 3D-Pop Foto's gezien, gemaakt met een Nikon D700, niet met 1 specifikel lens maar het schijnt dat de 12MP sensor in de D700 samen met de processor in de D700 een unieke combinatie zijn voor 3D-Pop foto's. Voor mijn gevoel zijn het niet alleen de lenzen die dit mogelijk maken maar zeker ook de camera.

[Steef]

@Hamed wow! Bij een aantal van je foto's komt het onderwerp mijn scherm uit, bijzonder sterk effect.

Wat me vooral opvalt is dat het effect versterkt wordt als de foto geen overige items binnen je focus range heeft, zo komen met name je boompjes in vrije velden heel sterk naar voren.

[ Voor 47% gewijzigd door Steef op 19-11-2020 13:52 ]

[Isniedood]

Steef schreef op donderdag 19 november 2020 @ 13:51:
@Hamed wow! Bij een aantal van je foto's komt het onderwerp mijn scherm uit, bijzonder sterk effect.

Wat me vooral opvalt is dat het effect versterkt wordt als de foto geen overige items binnen je focus range heeft, zo komen met name je boompjes in vrije velden heel sterk naar voren.

Ik heb het idee dat het bij de foto's van Hamed vooral komt doordat hij met hele extreme perspectieven en combinatie diafragma/focal lenght werkt.

Met de 16mm fujinon heb ik ook altijd heel veel pop bij een portret, maar dat komt vooral doordat deze een bijzondere afstand en diafragma heeft voor portretfoto's. De portretten die Hamed laat zijn lijken mij ook groothoek portretten.

De bomen die poppen hebben een extreem korte scherpte diepte. Vermoedelijk de meest lichtsterke tele primes.

Het voorbeeld uit de topic start heeft juist niet veel scherpte diepte, maar daarbij komt de pop naar mijn idee veel meer doordat het onderwerp heel duidelijk is uitgelicht. Verder heeft de foto duidelijk voorgrond, achtergrond en lijnenspel wat diepte nog eens flink versterkt.

[Deathchant]

In bijna elke foto van Hamed zie ik het 3D effect, maar niet bij alle foto's vind ik het even mooi of passend. Zo is het 3D effect een stuk sterker bij de eenerlaatste (boompje) foto en het is iets minder sterk bij de foto's van het kindje, maar ik vind juist bij die foto's de rendering wel het meest pleasing moet ik zeggen. Volgens mij zijn die foto's met de Batis 25/2 gemaakt, en het is absoluut een hele mooie rendering van die lens.

Voor mij hoeft niet perse de achtergrond compleet uitgeblurred te zijn om het 3d effect te versterken; mij gaat het zich juist om die mooie contrastovergang naar de achtergrond toe zonder dat je crispyness verliest zonder dat de achtergrond compleet smooth is. Nogmaals wat ik ook in mijn startpost zei: een zeer wijd diafragma zorgt wel mee voor onderwerpisolatie, maar het gaat zich bij het bespreken van deze 3D-pop niet om de isolatie door achtergrondblur, maar om isolatie door de het wijde spectrum in contrastovergangen in texturen.

[Ventieldopje]

Deathchant schreef op vrijdag 20 november 2020 @ 12:28:
In bijna elke foto van Hamed zie ik het 3D effect, maar niet bij alle foto's vind ik het even mooi of passend. Zo is het 3D effect een stuk sterker bij de eenerlaatste (boompje) foto en het is iets minder sterk bij de foto's van het kindje, maar ik vind juist bij die foto's de rendering wel het meest pleasing moet ik zeggen. Volgens mij zijn die foto's met de Batis 25/2 gemaakt, en het is absoluut een hele mooie rendering van die lens.

Voor mij hoeft niet perse de achtergrond compleet uitgeblurred te zijn om het 3d effect te versterken; mij gaat het zich juist om die mooie contrastovergang naar de achtergrond toe zonder dat je crispyness verliest zonder dat de achtergrond compleet smooth is. Nogmaals wat ik ook in mijn startpost zei: een zeer wijd diafragma zorgt wel mee voor onderwerpisolatie, maar het gaat zich bij het bespreken van deze 3D-pop niet om de isolatie door achtergrondblur, maar om isolatie door de het wijde spectrum in contrastovergangen in texturen.

Dan bedoelen we dus al tijden lang het zelfde

Het gaat dan ook niet om onderwerp isolatie an sich, dat is namelijk een koud kunstje. Prime er op, wijd diafragma en knallen maar. Het gaat om je onderwerp te isoleren door vrijwel overal gebruik van te maken behalve een wijd diafragma.

In sommige foto's (ook van Hamed) zie je dat de mist voornamelijk die rol verzorgt. Dit heeft dan niks met de lens te maken maar kun je doen met iedere lens. Even van uitgaande dat iedere lens wel een béétje scherp is op f/5.6

Waar de kwaliteiten van de lens er wél toe doen is in de situatie waar er geen mist is en je onderwerp ook niet veel duidelijker belicht is dan de achtergrond (zoals bijv. foto 1 en 3 en wss nog wel meer). Daar moet je het hebben van de bokeh (= kwaliteit van de achtergrond blur, niet de hoeveelheid).

Om het effect te krijgen moet je 9/10 keer afgestopt schieten met een lens die zowel scherp is als ook een goede bokeh heeft. Dat wil zeggen, geen storende highlights, geen onion rings, weinig/geen CA, detail laat zien zonder dat dit "te druk" wordt. Nou lijkt dit vanzelfsprekend maar veel scherpe lenzen zijn puur dat en hebben hooguit alleen wide open een beetje een pleasing bokeh maar als je ook maar iets afstopt dan trek je al snel dit gezicht

Een andere optie om het effect waarschijnlijk te krijgen is als je een rete scherpe tele-lens hebt met die eigenschappen en met wat slim compositiewerk de compressie dit effect laat veroorzaken ipv puur de hoeveelheid achtergrondonscherpte.

Op een aantal foto's van oa. Hamed zie ik dit effect wel duidelijk, als je weet waar je op moet letten pak je dit er wel makkelijk uit. Een deel van de foto's leunt echter alleen op de kleine scherpte-diepte en dus veel achtergrondonscherpte, in mijn ogen is dit dus géén 3D-pop maar gewoon standaard onderwerp isolatie. Anders kunnen we dit topic ook vullen met alle portretten etc. en dan haak ik toch echt af.

Tot zo ver mijn poging om dit topic iets minder zweverig te maken.

[Hamed]

Exif data:

1 Sony Zeiss 35 1.4 @ 1.4
2 Sony Zeiss 35 1.4 @ 2.8
3 Sony Zeiss 35 1.4 @ 2.8
4 Sony Zeiss 35 1.4 @ 1.4
5 Batis 25 F2 @ 5,6
6 Voigtländer 90mm f/3.5 APO-Lanthar SL-II @ 3.5
7 Voigtländer 90mm f/3.5 APO-Lanthar SL-II @ 5.6
8 Batis 25 F2 @ 2
9 Batis 25 F2 @ 2.2
10 Batis 25 F2 @ 2.2
11 Sony FE 90 Makro @ 2.8
12 Sony FE 90 Makro @ 5.6
13 135 GM @ 1.8
14 135 GM @ 1.8
15 135 GM @ 1.8
16 135 GM @ 1.8

[^^0nMe]

Ventieldopje schreef op vrijdag 20 november 2020 @ 13:09:
[...]

Om het effect te krijgen moet je 9/10 keer afgestopt schieten met een lens die zowel scherp is als ook een goede bokeh heeft. Dat wil zeggen, geen storende highlights, geen onion rings, weinig/geen CA, detail laat zien zonder dat dit "te druk" wordt. Nou lijkt dit vanzelfsprekend maar veel scherpe lenzen zijn puur dat en hebben hooguit alleen wide open een beetje een pleasing bokeh maar als je ook maar iets afstopt dan trek je al snel dit gezicht

Grotendeels eens met jouw post, behalve dit puntje mbt 9/10 afgestopt schieten voor de Zeiss look. Met name in het analoge tijdperk maar ook bij moderne manual focus lenzen (bv Loxia 85 F2.4) heb je een hele zwikje 'slow primes' van verschillende merken waarmee je dit effect juist wide open voor elkaar krijgt. Met name bepaalde Zeiss/Leica van 50-85mm f2/f2.8 zijn vrij berucht voor het 3d effect. Ook heb je bepaalde macro lenzen die wijdopen haarscherp zijn en weinig aberaties hebben zoals de Tokina/Tamron 90mm. Dan heb je bijna precies de juiste mix van scherpte, zachte contrast(overgang), bokeh kwaliteit en is het vooral een kwestie van de juiste compositie vinden:

Met Contax Zeiss 85mm @ F2.8


Met Rokkor 35mm @F2.8


Beiden zijn geschoten met een cropcamera, dus dat is op zich geen limiterende factor.

[Ventieldopje]

Natuurlijk werkt het met een trage lens (evt prime) ook. Bedoelde meer dat je moet schieten met een grote scherpte diepte dan we tegenwoordig gewend zijn mee te schieten.