Terugkeren naar single player games?

[jmignolet]

Hey mede-tweakers.

Kort voorstellen: 28 ja .. nee 29 jaar onlangs geworden.. Hehe
Ik ben sinds jonge leeftijd aan het gamen, ik geloof sinds ik 8 jaar was, en ik speelde uiteraard vooral single-played story based games op PS1. Sinds mijn 14-15 jaar kreeg ik de competitieve multiplayer games te pakken en ben ik dan ook kort in de e-sport wereld verschenen van mijn 16 tot mijn 18 jaar. Fijne tijden!

Nu, ik ben intussen blijven gamen maar ik bleef in die multiplayer trend met CSGO, Rocket League (nog steeds van toepassing), maar ik merk dat ik er meer en meer stress van krijg en soms helemaal niet meer geniet van het spelen. Vooral bij RL heb ik gewoonweg een burnout.

Ik wil weer naar die voldoening van een spel uit te spelen maar ik zit met een probleem: ik heb snel concentratieverlies, en ik verlies snel mijn geduld. Een cutscene kan voor mezelf een eeuwigheid duren en ik geraak niet vast in een verhaal. Buiten Spiderman op PS4, omdat ik een die hard fan, kon ik het spel echt apprecieren. Ik kreeg ook onlangs de diagnose van ADD, dus dat verklaart heel wat van vroeger maar ook tot op vandaag bots ik er soms tegen.

Ik ben niet zozeer op zoek naar welke games ik zou kunnen spelen, want ik heb al een Witcher 3 proberen te spelen of een Fallout, of een Halo, maar keer op keer stop ik na een halfuurtje. Ik ben er wel van overtuigd dat er singe player spellen zijn voor mij, maar het is nog even zoeken welke zouden werken.
Maar eventueel tips zijn welkom? Ik weet het, beetje vreemde vraag.. But hey.. misschien zitten andere mensen in het zelfde schuitje. Ik speel nu trouwens enkel op PC.

Thanks!

PS: Yes ik kijk uit naar Cyberpunk 2077, maar fingers crossed dat ik het daar volhoud..

[WEBGAMING]

Je zegt vooral wat je niet wil, geen of weinig verhaal, maar je zegt eigenlijk niet wat je nou wel wil. Shooters zo te merken? Er zijn natuurlijk ook 100 genres.

AAA games zullen snel afvallen, bijna alle grote single player games hebben een verhaal wat je toch wel een beetje moet volgen zodat het leuk blijft.

Ik zou vooral wat meer naar indie games kijken. Daar is vaak de gameplay belangrijker als het verhaal, en word er minder op het verhaal gefocussed. (ligt er natuurlijk ook aan, er zijn ook indiegames die juist helemaal op het verhaal focussen)

[bram1984]

Bloodborne en Sekiro. Weinig cutscènes!

[Verwijderd]

@jmignolet

me 2 hier, zelfde diagnose, helaas is het bij elk spel anders, ik kan bijvoobeeld flink wat potjes fortnite spelen, minecraft met de kids wil ook nog wel, maar de intro spelen van bijvoorbeeld forza motorsport 7 nee die scenes, heb dat ook net bijvoorbeeld rainbow six.

Maar idd wat geopperd is indie games, stardew valley enz.

Waar ik me ook mee kan vermaken is Rime

[ Voor 15% gewijzigd door Verwijderd op 24-10-2020 14:08 ]

[Falcon]

Heb je die korte spanningsboog alleen met games, vraag ik mij dan direct af?

[De Nelis]

Hetzelfde hier, speel veel multiplayer FPS en ook fighters. Maar een singleplayer tussendoor is wel fijn. Games zoals jij ze aanhaalt heb ik ook maar kort plezier van. GTA V en Red Dead Redemption 2 kunnen me dan wel langer bezig houden.

Waar ik vooral veel plezier aan beleef zijn de adventures zoals bijvoorbeeld Thimbleweed Park maar ook pak ik de klassiekers weer op die in een modern jasje zijn gehesen. De duur van de game is wat korter dan al die campaign driven games. Wellicht is dat een optie.

[ Voor 8% gewijzigd door De Nelis op 24-10-2020 14:12 ]

[Trinsec]

Tja, welke genres spreken je aan? Ik zou b.v. aanraden om eens naar roguelikes te kijken. Slay the Spire en aanverwanten? Dicey Dungeons en similar? Of anders card battle games zoals Star Realms? Ze zijn relatief korte games, kan je er direct mee aan de slag.

Ik heb hetzelfde met concentratieproblemen de laatste tijd, maar ik kan altijd even snel zo'n quick game spelen. Er zijn maar weinig spellen die me lang kunnen boeien. Lord of the Rings Online speel ik samen met een vriend, dus dat is makkelijk. Minecraft, afhangende van modpack, kan ik ook urenlang spelen met vrienden op een server. Maar als ik NU even wat zou moeten spelen, is het vaak van die korte spelletjes.

[jmignolet]

Falcon schreef op zaterdag 24 oktober 2020 @ 14:11:
Heb je die korte spanningsboog alleen met games, vraag ik mij dan direct af?

Neen, heb dit eigenlijk een beetje met alles. Studeren, met mensen praten. Ik ben rap verveeld, ik onderbreek veel mensen ook. Alles moet snel gaan, impulsieve reacties. Om even een idee te geven.

De Nelis schreef op zaterdag 24 oktober 2020 @ 14:11:
Hetzelfde hier, speel veel multiplayer FPS en ook fighters. Maar een singleplayer tussendoor is wel fijn. Games zoals jij ze aanhaalt heb ik ook maar kort plezier van. GTA V en Red Dead Redemption 2 kunnen me dan wel langer bezig houden.

Waar ik vooral veel plezier aan beleef zijn de adventures zoals bijvoorbeeld Thimbleweed Park maar ook pak ik de klassiekers weer op die in een modern jasje zijn gehesen. De duur van de game is wat korter dan al die campaign driven games. Wellicht is dat een optie.

GTA V ook geprobeerd en RDR2 wil ik eens proberen met mijn nieuwe grafische kaart. Benieuwd, en hopelijk kan ik het daar ook volhouden. Eens ik getriggered ben, lukt het uiteraard meestal.

bram1984 schreef op zaterdag 24 oktober 2020 @ 12:50:
Bloodborne en Sekiro. Weinig cutscènes!

Bloodborne geprobeerd, moeilijkheidsgraad was me even té. Maar Sekiro kon ik inderdaad wel apprecieren! Dank je.

Trinsec schreef op zaterdag 24 oktober 2020 @ 14:11:
Tja, welke genres spreken je aan? Ik zou b.v. aanraden om eens naar roguelikes te kijken. Slay the Spire en aanverwanten? Dicey Dungeons en similar? Of anders card battle games zoals Star Realms? Ze zijn relatief korte games, kan je er direct mee aan de slag.

Ik heb hetzelfde met concentratieproblemen de laatste tijd, maar ik kan altijd even snel zo'n quick game spelen. Er zijn maar weinig spellen die me lang kunnen boeien. Lord of the Rings Online speel ik samen met een vriend, dus dat is makkelijk. Minecraft, afhangende van modpack, kan ik ook urenlang spelen met vrienden op een server. Maar als ik NU even wat zou moeten spelen, is het vaak van die korte spelletjes.

Met vrienden coop games spelen is voor mij ook een stuk makkelijker om langer mijn aandacht te houden.
Ik heb als roguelike Dead Cells geprobeerd en was idd fijn door het fijn dat het snel speelde. Ik rush meestal altjid door levels, ongeacht wat ik speel. Is ook gewoon zo in het echte leven.

[PepieNL]

Ik zou je een game als Diablo 3 aan willen raden.
Kan solo prima maar als je wat meer prikkels en diepte zoekt doe je wat potjes co-op.

Het fijn van een game als dit is dat er tig builds leuk zijn en een paar goeie drops kunnen ervoor zorgen dat je een heeeeel andere build wilt bouwen.
Heb je weer wat om naar toe te bouwen, je speelstijl veranderd en je bent weer ff zoet.
Ook kan de game steeds zwaarder ingesteld worden, tot aan hardcore toe (dood = dood).

[Lynx]

Klinkt wel herkenbaar. Zelfs dat deel over rocket league. Ik merk dat ik doe nieuwe open world rage voor single player niet trek. RDR, nieuwe AC's, etc. Ik heb in het verleden enorm genoten van mass effect en daarmee gededuceerd dat een adventure/rpg die meer "on rail" is en meer story driven beter bij mijn spanningsboog past. Zodoende bijvoorbeeld enorm genoten van de nieuwe Star Wars fallen order game.

[Jorgen]

Op de ps4 heb ik enorm genoten van de Uncharted games en van de reboot reeks van Tomb Raider. Afwisselend schieten, puzzelen, ontdekken en klimmen, maakten dit samen met leuke personages en onderhoudende verhaallijnen tot heel vermakelijke spellen. Een gevarieerde rollercoaster, alsof je een Dan Brown boek leest. Ik heb ervan genoten. Wat mij betreft zijn dit aanraders.

[DirtyBird]

Falcon schreef op zaterdag 24 oktober 2020 @ 14:11:
Heb je die korte spanningsboog alleen met games, vraag ik mij dan direct af?

Hoe is dat relevant, vraag ik me dan direct af(?).

@jmignolet misschien vind je slay the spire wat? Dit is hands-down mn beste aanschaf van de afgelopen jaren. Ik blijf erbij terug komen.

easy to learn, hard to master-game met veel diepgang en variatie. Geen verhaal, geen graphics, geen minimum speeltijd, geen tijdsdruk, geen multiplayer, maar man o man wat een spel.

Anders misschien iets als rimworld, of een pes/fifa career mode? Ik weet het, allemaal hele verschillende games, maar misschien zit er wat bij

[jmignolet]

Jorgen schreef op zondag 25 oktober 2020 @ 03:29:
Op de ps4 heb ik enorm genoten van de Uncharted games en van de reboot reeks van Tomb Raider. Afwisselend schieten, puzzelen, ontdekken en klimmen, maakten dit samen met leuke personages en onderhoudende verhaallijnen tot heel vermakelijke spellen. Een gevarieerde rollercoaster, alsof je een Dan Brown boek leest. Ik heb ervan genoten. Wat mij betreft zijn dit aanraders.

Klopt, de Uncharted reeks heb ik dan ook volledig uitgespeeld toen ik met Drake's Fortune was begonnen op de PS3.

Don't get me wrong, ik heb spellen uitgespeeld in het verleden. Maar ik denk dat ik ze op mijn 2 handen kan tellen en dat ik dan inderdaad naar de welgekende franchises keek.

Lynx schreef op zaterdag 24 oktober 2020 @ 20:02:
Klinkt wel herkenbaar. Zelfs dat deel over rocket league. Ik merk dat ik doe nieuwe open world rage voor single player niet trek. RDR, nieuwe AC's, etc. Ik heb in het verleden enorm genoten van mass effect en daarmee gededuceerd dat een adventure/rpg die meer "on rail" is en meer story driven beter bij mijn spanningsboog past. Zodoende bijvoorbeeld enorm genoten van de nieuwe Star Wars fallen order game.

Ik ben opgegroeid met Star Wars en ik kijk alle films zeker elk jaar opnieuw. Toch vergat ik na 3 uur spelen Fallen Order en deed ik verder met iets anders. Ik ga nog eens even proberen.
Tegelijkertijd kan een verhaal voor mezelf heel snel vervelen, maar wat een zalig gevoel als je je volledig erin kan verdiepen.. Uitkijiken naar je volgende gamesessie, wat dagdromen over het verhaal. Heerlijk. Maar al lang geleden dat ik zoiets meemaakte jammer genoeg.

DirtyBird schreef op zondag 25 oktober 2020 @ 07:47:
[...]


Hoe is dat relevant, vraag ik me dan direct af(?).

Ik vind het op zich geen probleem dat Falcon dit schreef. Begrijpelijk, en ikzelf hoopte ook dat dit enkel met games was. Het ging verder dan dat, zo blijkt.

@jmignolet misschien vind je slay the spire wat? Dit is hand-down mn beste aanschaf van de afgelopen jaren. Ik blijf erbij terug komen.

easy to learn, hard to master-game met veel diepgang en variatie. Geen verhaal, geen graphics, geen minimum speeltijd, geen tijdsdruk, geen multiplayer, maar man o man wat een spel.

Anders misschien iets als rimworld, of een pes/fifa career mode? Ik weet het, allemaal hele verschillende games, maar misschien zit er wat bij

Leuk! Ik zal er eens naar kijken.
FIFA heb ik zeer lang gespeeld want dit was opnieuw zeer competitief online en ik ben ook zo ingesteld. Maar daar kon ik bv een Career mode niet bekoren. Enorm saai, want het is AI. Dus je kan wel zeggen dat ik naar meer spanning zoek.
Rimworld heb ik al eens voorbij zien komen. Zal mezelf er eens in verdiepen.


Al bij al, bedankt aan iedereen voor jullie reacties! Ik denk dat het sowieso een zoektocht is naar games die 'voor mij' gemaakt zijn. En er mezelf bij neerleggen dat grote AAA games niet voor mij zijn. Moeilijk, als je zoveel hype tegenkomt.

[Erik-1980]

Ik vond deadnation op de ps4 een topgame. Helemaal grijs gespeeld

[frickY]

Misschien ben je gewoon even uitgekeken op games? Ik heb dat in het verleden (ben nu 37) ook meermaals gehad, na perioden van 40u per week gamen.
Dat duurt dan een paar maanden, waarin ik een hoop series/films kijk. En op een gegeven moment ben ik dat weer beu en ga ik weer gamen.

Het lijkt nu net of gamen je doel is. Je wilt het doen en bent aan het uitzoeken hoe/wat. Probeer het om te draaien; ga doen wat je leuk vind.

[Fitzer]

Ik loop ook tegen hetzelfde aan, dat singeplayer games mij niets zo vast kunnen houden. Maar dan voornamelijk door tijdgebrek vertik ik het om mezelf te verdiepen in een spel. Ik geniet meer van een spel samen met vrienden spelen, en dan niet zo zeer tegen vrienden spelen.

Een spel zoals World War Z, waar je met 3 andere vrienden online tegen het spel speelt, met een kort verhaaltje er tussen. Geweldig!
Of even nostalgie met Halo Collection de spellen van vroeger samen spelen.
Vermintide 2 ook veel gespeeld met vrienden, waar je ook tegen de computer speelt, alla L4D.
Ben onlangs begonnen met Baldur's Gate 3, om met een ander vriend weer af te spreken.

Mocht je Halo weer eens willen oppakken, ik zoek nog een partner om die spellen samen uit te spelen. Niemand in mijn vriendenkring heeft dat spel.

[Mattie112]

Al eens Factorio gedaan Typisch zo'n game waar je denkt ?!?!? is het al weer zo laat! Kan zo wel single als multy maar er zit niet (echt) een verhaal achter.

[Hydra]

Mattie112 schreef op zondag 25 oktober 2020 @ 10:40:
Al eens Factorio gedaan Typisch zo'n game waar je denkt ?!?!? is het al weer zo laat! Kan zo wel single als multy maar er zit niet (echt) een verhaal achter.

Factorio is echt een periode slecht voor m'n nachtrust geweest Tot 3 uur 's nachts doorgaan en dan niet kunnen slapen omdat je de hele tijd aan procesoptimalisaties ligt te denken

[RocketKoen]

Factorio, Satisfactory, Civilization VI, Prison Architect, Frostpunk.
Allemaal van die spellen waar je zo in wordt gezogen dat het ineens 5 uur later is.

[TweakMDS]

Hoewel ik op geen enkele manier ADD heb herken ik het gevoel van "competitive burn-out" wel. Eigenlijk zijn competitieve spellen iets heel anders dan spellen waarbij je een verhaal moet vormen. Ik wil me vaak ook helemaal niet committeren aan een verhaallijn van 20 - 60 uur.
Zo heb ik laatst the outer worlds in een aanbieding gekocht, en een heel eind gespeeld, maar uiteindelijk niet uitgespeeld. GTA 5 destijds wel op de PS3, maar dat zou nu ook niet meer gebeuren.

Rocket League heb ik best veel gespeeld (~1200 uur), maar daar had ik na een aantal plateau's op een bepaald moment ook genoeg van; in combinatie met een dochter krijgen, en TE vaak tijdens een potje toch even AFK moeten gaan. Ik mis het nu wel, maar wil de tijd er eigenlijk niet in investeren. Na een jaar niet spelen ben ik ook zo ver onder mijn potentieel niveau gezakt dat het vooral frustreert.

Ik houd nu van spellen waar niet te veel verhaal, maar wel veel progressie in zit. Zo vond ik My Time At Portia leuk. Ik heb enorm genoten van Steamworld Heist, net als Slay the Spire, en MTG Arena is nu met afstand mijn meest gespeelde spel.
Een andere die wel met verhaal en geduld goed viel was Mutant: Year Zero. Dat spel gaf me genoeg rust en voldoening en weinig cutscenes.

Spellen zoals Civ 6, Cities Skyline of Tropico vind ik leuk, maar laat ik de laatste tijd meestal links liggen en ga als ik de neiging heb om dat te doen wat programmeren. Dat raakt hetzelfde stukje van mijn hersenen, en heeft een iets productievere uitkomst.

Verder nog: ik heb in de afgelopen 10 jaar heel erg veel tegen RSI aangezeten, en speel ook bewust geen spellen die snelle reacties of heel veel muis interactie nodig hebben. Shooters zijn dus een no-go, en ik speel zo veel mogelijk met een controller, of juist rustige (turn based) spellen.

[ Voor 16% gewijzigd door TweakMDS op 25-10-2020 12:52 ]

[Amdwarrior]

Hallo ts ik heb ass maar ook veel raakvlakken met add

Ik spel nu veel Sea of thieves is wel multiplayer maar vaak erg leuk met groepje of 2 man je kan andere spelers aanvallen maar ook ontwijken achtervolging is juist leuk en hilarisch niet echt spanning waar ik ook vaak laatst van heb

Daarom baal ik altijd dat ik nooit Silent hill kan spelen veel te veel stress voor mij

[jmignolet]

RocketKoen schreef op zondag 25 oktober 2020 @ 12:21:
Factorio, Satisfactory, Civilization VI, Prison Architect, Frostpunk.
Allemaal van die spellen waar je zo in wordt gezogen dat het ineens 5 uur later is.

Ik heb eerlijk gezegd liever zo'n spellen dan dan mezelf te frustreren in RL op teammates maar ook op mezelf lol. Ik heb er heel veel al over nagedacht omdat dit soort spellen te spelen. Ipv daarover te piekeren, moet ik het eens opstarten..

SndBastard schreef op zondag 25 oktober 2020 @ 12:49:

...

Verder nog: ik heb in de afgelopen 10 jaar heel erg veel tegen RSI aangezeten, en speel ook bewust geen spellen die snelle reacties of heel veel muis interactie nodig hebben. Shooters zijn dus een no-go, en ik speel zo veel mogelijk met een controller, of juist rustige (turn based) spellen.

RSI moet ik zelf ook zeker niet onderschatten.. Ik investeer zelf niet in een goede bureaustoel, maar door de hele stress zijn mijn schouders en rug gespannen. Eens ik stop met spelen, voel ik zo de pijn in mijn schouders. Ik moet hier dus ook echt wel mee oppassen.


Ik ben echt aangenaam verrast door jullie reacties. Danku wel!

[Remi]

Ik heb dan geen diagnose ADD of wat dan ook maar de stress en irritaties van MP games kan ik wel begrijpen.

De meest recente ervaringen zijn met Fortnite en COD Warzone waar ik inmiddels mee ben gestopt. Op zich geweldige games die ik vroeger helemaal kapot had gespeeld maar tegenwoordig trek ik het niet meer. Er zijn tegenwoordig, voor mijn gevoel, veel meer gamers die jonger zijn dan ik en daardoor sneller reageren. Ook denk ik dat ze meer tijd hebben om het spel te spelen en daardoor hun skills beter zijn. Daar komt bij dat cheats vrij makkelijk zijn te verkrijgen en ook vrij normaal worden gevonden in sommige kringen.
Dus als "oudere" gamer (ben 38 maar goed) merk ik dat het niet meer zo soepel gaat en dan is de vraag komt dat omdat je tegenstander jonger/sneller is, of meer skills heeft of gewoon aan het cheaten is.

En met die onzekerheid/frustraties kan ik steeds minder goed omgaan. Het haalt gewoon het plezier uit het spel en ipv van te ontspannen raak ik juist gespannen. Ik ben dus inmiddels gestopt met de grote MP games. Soms doe ik nog wat online co-op games zoals L4D2 maar dan alleen tegen zombies en geen echte tegenstanders. WoW staat ook al 15 jaar op m'n desktop maar ik doe niet mee aan de high end endgame content en PVP vermijd ik ook als de pest.

Uiteraard speelde ik al zat single player games maar dat is uiteindelijk alleen maar meer geworden. Games zoals de Fallout series kan ik eindeloos opnieuw spelen. Hitman is ook al jaren een persoonlijke favoriet. De Tombraider reboot vond ik ook erg sterk.

Kortom, het doel van gamen is voor mij om te ontspannen. Ik moet dus accepteren dat ik of de wereld om mij heen veranderen en ik mijn game behoeftes daarop moet afstemmen.

Dit zijn mijn persoonlijke ervaringen dus misschien dat iemand anders van mijn leeftijd er heel anders in zit maar voor mijzelf probeer ik om het gewoon leuk te houden.

[psychodude]

Zelf speel ik vrijwel enkel en alleen nog maar singleplayer. Heb een redelijke transitie doorgemaakt in mijn gaming geschiedenis. In mijn vroege tienerjaren veel FPS gaming, redelijke wat strategy gaming. Dit ook competitief online voor zover dit destijds bestond in de goede oude dial up tijd. Daarna vele jaren top tier raiding in MMO's, server firsts nastreven, fastest kills nastreven, etc. met gemak 4+ raiding nights.

Op dit moment mijn games met de meeste uren in de afgelopen maanden? Titels als American Truck Simulator, Euro Truck Simulator 2, Flight Simulator, theHunter: Call of the Wild als ook voor meer story driven single player games als Tomb Raider, Assassin's Creed, etc.

Met name de simulator titels en bijvoorbeeld theHunter: Call of the Wild zijn gewoon lekker ontspannend. Niks fast pace. En hoewel als je mij 10 jaar geleden gezegd zou hebben, "Ik heb hier toch een goed spel. Je rijdt rond in een vrachtwagen door de VS of Europa" zou ik natuurlijk ook gedacht hebben, hoe kan dat nou leuk zijn. Inmiddels slijt ik vele honderden uren per jaar in dit soort titels. Heerlijk. Beetje rijden met een stuurtje, radio aan, genieten van het virtuele uitzicht. Of in Call of the Wild genieten van de virtuele bossen en graphics.

Juist het gebrek aan een echt verhaal binnen dit soort titels maakt het voor mij erg vermakelijk. Verhaal in veel titels is toch veel te geforceerd.

Bij iedere steam sale doe ik dan ook weer eens gek en koop ik voor een euro of 10 - 20 enkele discounted games uit genres die ik normaal nooit speel. En rol zo maar een totaal nieuw genre binnen.

[Yankovic]

Ik zou Prey kunnen aanraden. Je beweegt je vrij door een space station. Je kan je enorm verdiepen in elke kamer maar er ook net zo goed langsrennen/schieten en daarbij bied elke nieuwe ruimte weer nieuwe of andere prikkels.
De uitleg over de main story duurt niet lang waarmee je dus makkelijk verder kan en de enorme bak aan verdieping die je kan krijgen is allemaal optioneel. Er zijn ook vrijwel geen cutscenes in de game te vinden.
Tevens heeft het (voor mij iig) een hoge replay value omdat er talloze mogelijkheden zijn om het spel uit te spelen.

[GianniH]

Ik zelf heb last van hetzelfde probleem, ik krijg gewoon geen vreugde meer uit veel spellen maar laatst ben ik begonnen met platformers spelen en ik vindt het toch wel heel leuk met zo nu en dan een frustratiemomentje. Als ik jouw was zou ik Hollow knight een kans geven en Cuphead (alleen spelen als je met een anders speelt wordt je alleen boos op elkaar) want die hebben een goede mix van uitdaging en satisfaction.

[Denman]

Ik liep de laatste tijd een beetje tegen hetzelfde probleem aan, weinig games die mijn aandacht vast konden houden en/of waar ik veel plezier in had met spelen. De laatste die dat enigszins kon was CoD Warzone, maar ook die leg ik nu na 1 potje opzij.

Enkele weken terug hoorde ik van Hades, een roguelike. Te krijgen op PC en Switch. Heerlijk spel met goede actie, leuk verhaal, goede humor, veel uitdaging en sowieso enorm veel voldoening tijdens het spelen omdat je altijd wel progressie maakt en wil maken. Ik zit nu op 75 uur en ben nog lang niet klaar. Voor mij GOTY! En dat voor maar 25 Euro (21 op Steam)

[rickysedai]

Eentje die ik volgens mij nog niet voorbij heb zien komen: subnautica. Ik herken veel van de knelpunten die je noemt en raak ook al jaren nauwelijks meer games aan om precies die redenen. Subnautica begint vrijwel direct en je ontdekt het verhaal eigenlijk tijdens het spelen. En elke keer is er wel iets te doen en een stapje te zetten. Je hebt veel vrijheid, maar het is ook niet zo overweldigend als veel open world games. Ik heb hem in een paar weken tijd uitgespeeld. Ik kreeg hem niet weggelegd!

Tegenwoordig heb ik overigens 3 kinderen en is tijd kostbaarder dan goud geworden. Recent een switch aangeschaft die me verrassend goed bevalt. 10 minuten hier, uurtje daar. Alleen, samen, handheld of op het grote scherm. Die flexibiliteit is ideaal en nodigt veel meer uit tot gamen. Geregeld dat ik naast vrouwlief op de bank zit te gamen terwijl zij een serie kijkt. Iedereen blij!

[ Voor 5% gewijzigd door rickysedai op 25-10-2020 17:16 ]

[Amdwarrior]

No man sky vergeten! Zo relaxt spel lekker rondvliegen en planeten ontdekken zonder stress , zelfs speelbaar met vrienden

[Mattie112]

rickysedai schreef op zondag 25 oktober 2020 @ 17:14:
Eentje die ik volgens mij nog niet voorbij heb zien komen: subnautica. Ik herken veel van de knelpunten die je noemt en raak ook al jaren nauwelijks meer games aan om precies die redenen. Subnautica begint vrijwel direct en je ontdekt het verhaal eigenlijk tijdens het spelen. En elke keer is er wel iets te doen en een stapje te zetten. Je hebt veel vrijheid, maar het is ook niet zo overweldigend als veel open world games. Ik heb hem in een paar weken tijd uitgespeeld. Ik kreeg hem niet weggelegd!

Tegenwoordig heb ik overigens 3 kinderen en is tijd kostbaarder dan goud geworden. Recent een switch aangeschaft die me verrassend goed bevalt. 10 minuten hier, uurtje daar. Alleen, samen, handheld of op het grote scherm. Die flexibiliteit is ideaal en nodigt veel meer uit tot gamen. Geregeld dat ik naast vrouwlief op de bank zit te gamen terwijl zij een serie kijkt. Iedereen blij!

Subnautica GEWELDIG! Man man man het lijkt zo erg op een simple indy game zonder verhaal but boy I was wrong

(/me kijkt expres niks van sub-zero ik wil het verhaal zelf ervaren als het af is)

[Ramon27]

Ben zelf 38 jaar en heb een paar jaar geleden ook de stempel ADD op me gekregen.

Ben ook enorm snel afgeleid bij alles, zoek continue nieuwe prikkels.

Wat betrekkende tot gamen, ben ik zo goed als gestopt met multiplayer shooters. Het gaat me zoiezo te snel tegenwoordig terwijl ik vroeger veel CS 1.6 + Unreal + Unreal Tournement + Quake 3 speelde.

Nee ik blijf het nu vooral houden met single player games. Zowel op de Xbox als Playstation.
Games als God of war, Bioshock, Tombraider, The Last of Us vind ik fantastich en bij deze spellen kan ik ook goed me aandacht erbij houden.

Hoezeer ik bijv ook op het begin genoot van RDR 2 (behalve dat extreem trage begin, geloof me met ADD duurde het een eeuwigheid) kon ik vanwege iets maar niet aan het spel wennen. En na een uur of 30 gespeeld te hebben ligt ie nu stof te happen. Hoe jammer ik het ook vind.

(het typen van deze lange tekst was al een hele opgave)

[jmignolet]

Ramon27 schreef op vrijdag 30 oktober 2020 @ 11:42:

(het typen van deze lange tekst was al een hele opgave)

Denk je ook van 'Ach, who cares anyways?' Hahaha.

Bedankt voor je bericht! Ik herken het, en ben tegenwoordig ook enorm aan het twijfelen om terug te keren naar de consoles die naar mijn gevoel meer gericht zijn naar single player avonturen.

Tuurlijk wil ik die vette 240hz IPS paneel voor zaken als RL en Valorant, maar ik merk het zelf dat ik enorm traag begin te worden en er dus alleen maar gefrustreerd van geraakt..

Dat laatste geeft me dan weer impulsieve maar twijfelachtige gevoelens van misschien eerder te kijken naar een 1440p 144hz - 165hz scherm voor eigenlijk meer productieve zaken te doen. Constante struggle in mijn hoofd die maar niet tot rust komt en dit 24u/24u.

[Ramon27]

jmignolet schreef op vrijdag 30 oktober 2020 @ 11:56:
[...]


Denk je ook van 'Ach, who cares anyways?' Hahaha.

Bedankt voor je bericht! Ik herken het, en ben tegenwoordig ook enorm aan het twijfelen om terug te keren naar de consoles die naar mijn gevoel meer gericht zijn naar single player avonturen.

Constante struggle in mijn hoofd die maar niet tot rust komt en dit 24u/24u.

Denk je ook van 'Ach, who cares anyways?' Hahaha.
Nee heb ik gelukkig niet.

Ik heb zoveel rust met de single player games die ik momenteel speel(de). Kan me zelf uren verliezen in een single player game in het weekend. Maar tussen filmpjes moeten niet te lang duren want die ben ik zo zat.

En ja 24 uur geen rust in mijn kop, herken ik maar al te duidelijk.
Een paar maanden geleden de Bugatti van Lego gekocht (aanrader).
Dit is ook het perfecte voorbeeld van ADD. Van gamen naar lego (onderwerp)

Maar nogmaals koop een console. Je gaat er mits je er de tijd voor hebt geen spijt van krijgen.

[Tassadar32]

Hier nog een gamer (34) die een tijdje het helemaal zat is geweest.

Vanuit strategy (Dune 2, Settlers, C&C, Starcraft) en wat FPS (CS:Source, COD4) doorgestroomd naar MMO (Warcraft, EVE online) en toen ik fulltime ben gaan werken is dat op een steeds lager pitje gaan staan. Af en toe nog iets kleins of een indiegame (FTL!) maar echt gemotiveerd om iets groots op te pakken en me helemaal onder te dompelen in een game was ik niet echt meer.

En toen maakte ik kennis met standalone VR! Had al eerder met een vive headset bij een arcade (Enversed in Eindhoven) gespeeld maar echt niet de ruimte of zin om een dedicated VR setup thuis weg te gaan zetten (en duur!!). PSVR bij een vriend geprobeerd maar zittend VR is toch wat beperkt. Diezelfde vriend liet me een jaar later de Quest proberen en die heb ik dezelfde avond nog besteld! Het gemak van een console, je zet em op en kan direct gaan gamen! VR games zijn zoveel makkelijker om helemaal je in te verliezen en van te genieten. Groot voordeel is ook dat je in de meeste games wel wat moet bewegen dus die couch potato houding is er ook gelijk niet meer (wel zo fijn na 8 uur developen). Ondertussen is er hier ook een Quest 2 in huis en speel ik nu VR games met mijn vrouw!

Favorieten:
Echo Arena (favo multiplayer momenteel)
Beat Saber (ook door mevrouw goedgekeurd)
Pistol Whip
Superhot
Rec Room (spelen we veel samen)