NotSoSteady schreef op woensdag 26 augustus 2020 @ 09:30:
[...]
Peter Kager (ICTRecht):
Hoewel het vervelend kan zijn voor de betreffende webwinkelier, zie ik juridisch geen enkel aanknopingspunt om € 24,- terug te betalen in plaats van € 30,-. De wet is namelijk heel duidelijk en stelt dat uitsluitend de kosten voor de retourzending voor rekening van de consument komen indien deze de koop wenst te ontbinden. Sterker nog,
de wet stelt zelfs dat de webwinkelier verplicht is om eventuele verzendkosten voor de heenzending van het product ook te vergoeden.
Dat stelt de wet niet. De wet stelt:
De handelaar vergoedt na ontbinding van de overeenkomst overeenkomstig artikel 230o onverwijld doch uiterlijk binnen veertien dagen na de dag van ontvangst van de verklaring tot ontbinding alle van de consument ontvangen betalingen, met inbegrip van de leveringskosten.
Art. 6:230r lid 1 BW
De wet stelt ook:
Tenzij de handelaar heeft aangeboden de op basis van de ontbonden overeenkomst geleverde zaken zelf af te halen, zendt de consument onverwijld en in ieder geval binnen veertien dagen na het uitbrengen van de in artikel 230o lid 3 bedoelde verklaring de door hem ontvangen zaken terug of overhandigt deze aan de handelaar of aan een persoon die door de handelaar is gemachtigd om de zaken in ontvangst te nemen.
Art. 6:230s lid 1 BW
Het ontbinden van een overeenkomst doe je immers - zoals de naam al zegt - op de overeenkomst en niet op zaken. De handelaar zou dus kunnen eisen dat de consument alle ontvangen zaken retourneert en niet slechts een deel. Maar dat is voor beide partijen onwenselijk. Dus gaan handelaar en consument een nieuwe overeenkomst aan voor de zaken die de consument wenst te behouden. Als de consument en de handelaar geen andere voorwaarden voor de nieuwe overeenkomst bespreken, moet gekeken worden naar welke voorwaarden gelden.
In dit geval zijn de voorwaarden voor de onlangs ontbonden overeenkomst het meest voor de hand liggend. Die voorwaarden zijn voor de TS duidelijk genoeg gebleken.
Syreetha Gielen (Gielen Juridisch Advies):
Ik ben van mening (in verband met extra beschermende regels voor consumenten) dat de webwinkel niet dan alsnog de verzendkosten in rekening mag brengen. Als er namelijk alsnog verzendkosten in rekening worden gebracht dan zou er mijn inziens extra kosten in rekening worden gebracht voor het herroepingsrecht. Had de consument namelijk geen gebruik gemaakt van zijn herroepingsrecht, dan werden er geen verzendkosten voor heenzending in rekening gebracht.
Best kwalijk dat een juridisch adviseur zo’n drogreden gebruikt. Als tegenargument kun je dan simpelweg stellen: had de consument de zaak die hij heeft herroepen in eerste instantie al niet niet besteld, dan werden de verzendkosten voor de andere zaken ook in rekening gebracht.
Flauw hoor; jezelf een schouderklopje geven omdat je de mening van juristen als “juridisch” bron aanhaalt, maar de leidraad afkomstig van het Europees Parlement zo afdoet. Volgens mij besef je niet wat de leidraad is en wat voor juridische waarde dit heeft. De juridische waarde van enkele juristenmeningen kan zich er niet mee vergelijken.