Rukapul schreef op dinsdag 18 augustus 2020 @ 16:10:
[...]
Dat laatste is in beginsel niet zo. Elke perceeleigenaar is in beginsel verantwoordelijk voor zijn eigen perceel.
Deze betreffende perceeleigenaar kan bijvoorbeeld niet zomaar de factuur voor herstel naar rato bij zijn buren door de bus duwen en verwachten dat deze betaald wordt.
Gezamenlijke verantwoordelijkheid wil natuurlijk niet zeggen dat partij A iets beslist en B maar moet dokken, dit moet in wederzijdse overeenstemming. Daarom geldt in beginsel ook de VVE-plicht, zodat verantwoordelijkheid ook netjes formeel vastgelegd is. Maar voor een tegelstrookje van amper 10m2 ga je dat natuurlijk niet doen.
Maar het zijn wel de eigenaren van de direct aangrenzende percelen die verantwoordelijk zijn. Mocht er schade ontstaan bij een andere belanghebbende (die bijv. via recht van overpad over dit pad komt), dan komt die rekening wel degelijk bij beide eigenaren te liggen.
Overigens is over dit onderwerp nog wel een leuke uitzending van Mr. Frank Visser. Uiteindelijk haalde die een kapstokargument naar voren om de woningstichting die de meeste woningen bezit/bezat te naaien met het nemen van de verantwoordelijkheid.
In de praktijk is het in normale gevallen geen issue omdat het onderhoud en herstel van zo'n pad geen drol kost.
Precies, dit is gewoon een keer samen wat zand halen, tegels eruit, zand erin, tegels erop, flesje bier open en klaar. Of je laat een stratenmaker voor een dagje komen.
Maar niet nadat eerst onderzocht is waar dat zand is gebleven (gezien het schuurtje, gok ik op een gebroken hemelwaterafvoer).
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier