Overstap vanuit het onderwijs

[MontyPython]

Deze vraag stel ik namens een vriend die graag een overstap wilt maken vanuit het onderwijs. Hij zit zelf niet op Tweakers, maar ik ben zelf wel benieuwd naar ervaringen en tips hier, welke ik mogelijk aan hem door kan geven.

Achtergrond
Hij is 29 jaar, getrouwd en heeft twee kinderen. Hij heeft PABO gedaan en werkt sinds zijn 22e of 23e in het onderwijs. Hij is o.a. dankzij werkdruk niet meer tevreden en wilt na twee burnouts graag uit het onderwijs. Hij is sinds een jaar of drie bezig om een overstap te maken, maar wordt vaak gelijk al afgewezen omdat zijn PABO opleiding, wat gewoon een hbo opleiding is, vaak niet wordt gezien als volwaardig hbo-papiertje (heeft hij meerdere malen te horen gekregen). Los daarvan heeft hij tijdens zijn studie ook een aantal interessante banen gehad, waaronder het opzetten en verkopen van een goedlopend bedrijf (soort Marktplaats voor duurzame artikelen zoals zonnepanelen). Ondanks zijn bredere ervaring dan alleen binnen het onderwijs wordt hij helaas dus vaak al niet op gesprek uitgenodigd.

Het ding is dat wanneer hij wel uitgenodigd wordt, hij 9 van de 10 keer tot de laatste rondes komt en hij het dan vaak verliest van anderen op basis van ervaring van een andere kandidaat - wat natuurlijk logisch is in vele gevallen. Daarnaast heeft hij inmiddels een stuk of 5 assessments moeten maken tijdens sollicitaties waaruit WO+ werk- en denkniveau is gekomen. Dat maakt het enorm frustrerend dat hij niet vaak uitgenodigd wordt en maar niet uit het onderwijs komt.

Eind vorig jaar is hij het tweede spoor gestart vanuit onderwijs, maar er kwamen dankzij de locatie waar hij woont (zuiden Limburg) geen matches uit, waardoor hij genoodzaakt was terug in het onderwijs te gaan werken (wel een andere werkgever). Een carrière switch wordt wat lastiger gezien ze onvoldoende geld hebben om een studie te volgen en minder te gaan werken. Simpelweg kan hij niet van 3000 bruto terugvallen naar bijvoorbeeld 2000 bruto. Het is dan ook nog niet gelukt om een werkgever te vinden die hem een kans biedt om te werken en leren tegelijk. Voorkeur gaat uit voor de culturele sector of binnen de overheid (MinOCW bijvoorbeeld).

Tips en tricks
Nu ben ik benieuwd of jullie ervaring hebben met een soortgelijke situatie en eventueel tips hebben. Ik vind het vervelend om hem zo te zien ''struggelen'', hij zit niet lekker in zijn vel terwijl het een slimme gast is die uitdaging tijdens werk nodig heeft om de goede prikkels te krijgen en gemotiveerd te blijven. Ik heb hem geprobeerd lekker te maken voor IT, maar dat is niet zijn ding helaas. Tips en tricks zijn welkom!

Edit
Ter aanvulling (was wat algemeen).
Reden voor vertrek uit onderwijs:
Hij was 16 toen hij moest kiezen welk studie hij wou doen. Inmiddels heeft hij compleet andere interesses en geen behoefte meer om binnen het onderwijs als leraar te werken. Dit plus de vele administratieve zaken zorgen ervoor dat hij lange dagen maakt (05.00 uur op, 7.00 op school tot 17.00 uur, dan eten en dan nog een uur of twee/drie lessen voorbereiden en andere administratieve zaken) en hij gewoon tijd te kort heeft om andere dingen te doen. Hierdoor kan hij de avonduren en het weekend maar minimaal gebruiken om iets anders te leren of een cursus te volgen.

Culturele sector of overheid:
Qua culturele sector denk aan werken bij een museum of culturele instelling. Projecten binnen kunst en cultuur en duurzaamheid is wel iets wat hij leuk zou vinden, maar ook het geven van trainingen en advies. Zo kon hij bijna beginnen bij een culturele instelling dat lessen aanbiedt op middelbare scholen over duurzaamheid. Qua overheid zoals beschreven bijvoorbeeld bij het ministerie van onderwijs, cultuur en wetenschap, iets met beleid of onderzoek uitvoeren die iets bijdragen aan kunst en cultuur. Iets leidinggevend zou ook mooi zijn weet ik (ik zeg dan altijd dat je daar ervaring binnen een vakgebied voor moet hebben), terwijl hij zegt dat hij hele klassen managed en niets meer doet dan doelen in de gaten houden en continue sturen.

Het is wat breed, maar dit is wat ik weet van hem. Ik weet wel dat hij een aantal keer heeft mee kunnen kijken bij culturele instellingen en bij een aantal gemeentes en hier enorm enthousiast van werd (uiteindelijk verloor hij van een andere kandidaat).

[ Voor 24% gewijzigd door MontyPython op 26-05-2020 16:21 ]

[Napo]

Het is nogal algemeen en te weinig informatie om hier iets echt mee te kunnen. Enige wat je kan adviseren is zoeken naar iets waar hij zijn ervaring als docent kan gebruiken in een nieuwe functie (trainer?).

Nu zie ik effectief enkel algemeenheden:
-Wil uit het onderwijs (waarom?)
-kan weinig terug in salaris (investeren ook in jezelf, kan ook tijdens huidige werk in avonduren of weekend bijvoorbeeld)
-wil iets doen in de culturele sector of overheid (nogal breed)

[Milo85]

Hij zou iets kunnen zoeken zoals leerplichtambtenaar? Dan kan je aan de slag bij de gemeente en komt zijn achtergrond wel van pas. Maar er staat in je post ook niet echt vermeld wat hij dan wel wil, zoals eerder gezegd is overheid erg breed.

[MontyPython]

@Napo en @Milo85 heb de openingspost geüpdatet onder de edit om het hopelijk wat te verduidelijken. Ik zie hem ergens volgende week weer, maar ik laat hem hier alvast wel meelezen

[Freeaqingme]

Tot in hoeverre is verhuizen een optie? Als iemand die in/aan de randstad woont is mijn indruk dat werkgelegenheid in (zuid-)limburg sowieso een dingetje is. Daarnaast heeft hij natuurlijk ook een jaar of 6 aan werkervaring die spontaan minder relevant wordt. Dan is een kleine terugval in inkomen sowieso te verwachten.

[DiedX]

Ik zie het probleem, maar ik denk ook dat de enige oplossing is: bijscholen.

Tuurlijk is de PABO gewoon een hbo-bachelor. Het probleem is dat de bachelor opleidt tot basisonderwijs. Je hebt een specialist voor het leren aan kinderen. Dat is geen advocaat, timmerman of IT'er, maar een vak.

Voordat hij besluit om iets volledig anders te doen zou ik écht op zoek gaan naar een persoon die kan helpen met carriereswitches. Mijn vriendin is nu bezig met de overstap van Semi-overheid-communicatie náár de PABO. Zij heeft advies ingewonnen bij een kennis van mij: http://www.eyeforyou.net (Geen aandelen, geen spam)

Het risico wat je loopt is totale deceptie en burn-out. Ik zou écht even langs een professional gaan voordat hij besluit "dat de cultuur ook wel leuk is".

En: Sterkte voor hem! Het is tof dat je achter 'm staat!

[MADG0BLIN]

Ik snap dat hij het onderwijs uit wil en begrijp me niet verkeerd, maar is een van de eerste dingen die hij misschien niet kan doen wat meer voor zich zelf opkomen en het aantal uren maken waarvoor hij betaald wordt en niet elke dag 4/5 overuren te maken?

Ik zie in je post staan dat hij dagen van 7 tot 5 maakt. Dat is 10 uur op een dag. Dan schrijf je dat hij nog 2 a 3 uur lessen moet voorbereiden. Als je dat 5 dagen in de week doet zit je op 60 uur in de week. Kan me niet voorstellen dat dat de bedoeling is. Ik heb om me heen nogal wat docenten, inclusief mijn vrouw, en werken variërend van lager onderwijs tot middelbaar en HBO en ken letterlijk niemand van die groep die zoveel moet werken. Dat is een hoeveelheid waarmee erg veel mensen een burnout zouden krijgen zoals je zelf ook al schrijft.

Is het geen optie om te proberen dat te verminderen en zodoende tijd over te houden om bijvoorbeeld een studie of cursus ernaast te doen om zo de kansen te vergroten dat hij wat anders kan vinden?
Hopelijk lukt het hem om wat anders te vinden.

[3x3]

Projecten binnen kunst en cultuur en duurzaamheid is wel iets wat hij leuk zou vinden, maar ook het geven van trainingen en advies.

Dit zijn zaken die je niet zomaar doet zonder achtergrond, ervaring kennis of opleiding. En het lijkt erop dat deze persoon nog steeds niet goed en duidelijk weet wat hij wil en maar half dedicated is om een stap te maken.

Ik zou op dit moment echt kiezen om gebruik te maken van coaching, om zijn doelen voor hem duidelijker en concreter te maken, maar ook om bijvoorbeeld te motiveren echt stappen te maken in bijvoorbeeld professionele ontwikkeling richting het concreet gestelde doel toe.

[finsdefis]

3x3 schreef op dinsdag 26 mei 2020 @ 16:36:
[...]
Ik zou op dit moment echt kiezen om gebruik te maken van coaching, om zijn doelen voor hem duidelijker en concreter te maken, maar ook om bijvoorbeeld te motiveren echt stappen te maken in bijvoorbeeld professionele ontwikkeling richting het concreet gestelde doel toe.

Het leren stellen van grenzen en persoonlijke ambities formuleren zijn twee dingen waar hij sowieso profijt van kan hebben denk ik. En laat het onderwijs in mijn ervaring nou net een budget(-je) hebben. Veel besturen hebben ook inhouse loopbaancoaching.

Ik ken wat mensen in het PO (werk zelf in het VO) en één van hen had ook ellenlange werkdagen. Maar door bepaalde taken gewoon niet meer uit te voeren en 'nee' leren zeggen is hij een heel eind gekomen. Toch blijft het een beetje in zijn karakter zitten en knaagt het wel. Je moet namelijk genoegen nemen met 'goed genoeg' en dat is des te lastiger hoe afhankelijker kinderen van je zijn.

Overigens denk ik dat het in het VO wel makkelijker is om grenzen te stellen, vooral op de hogere niveau's.

Dat laatste is ook wel een ding voor je vriend, want wie zegt dat hij niet tegen hetzelfde aanloopt bij andere beroepen waarbij je met mensen werkt en het werk nooit meetbaar af is?

[ Voor 4% gewijzigd door finsdefis op 26-05-2020 17:05 ]

[Koekfabriek]

Lijkt mij verstandig dat je vriend eerst een met een job-coach gaat praten. Heb ik zelf ook goede ervaringen mee en heeft mij erg geholpen met een carriere wisseling (zelf gestopt met master en gaan werken in compleete andere sector).

Sectoren die hij leuk vind zijn nou niet bepaald de sectoren waar je makkelijk inrolt zonder enige vorm van kennis/ervaring en netwerk. Helemaal de cultuursectoren waar de concurentie moordend is. Een goede job-coach geeft de mogelijkheid om juist iets te vinden wat buiten je comfort zone is maar misschien wel goed bij je past. Zo is een bekende van mij juist dankzij een job-coach het onderwijs ingegaan (en nog steeds na volle tevrendenheid bezig).

Ja het kost wat centen, en het is mogelijk wat jaren inleveren maar dat "hoort" er wel een beetje bij (en alles beteren dan burn-out na burn-out). Zelf ook bijna 3 jaar onder mij niveau gewerkt (en op die manier gecompenseerd) om later de stappen te maken naar een "passend" salaris.

MADG0BLIN schreef op dinsdag 26 mei 2020 @ 16:34:
Ik snap dat hij het onderwijs uit wil en begrijp me niet verkeerd, maar is een van de eerste dingen die hij misschien niet kan doen wat meer voor zich zelf opkomen en het aantal uren maken waarvoor hij betaald wordt en niet elke dag 4/5 overuren te maken?

Dit, ik heb zelf aardig wat bekende in het onderwijs werken, en hoewel regelmatig (onbetaald) overuurtje erbij hoort (zoals zoveel sectoren) is dit het eerste wat hij aan moet pakken. Zonder zelf kaders te stellen gaat je vriend er bij de volgende baan opnieuw tegenaanlopen.

[Verwijderd]

Denk ook eens aan als uitzendkracht voor de klas staan. Uitstekende mogelijkheden om alleen les te geven zonder alle gedoe er omheen, en natuurlijk de mogelijkheid om tijdens het schooljaar af en toe eens nee te zeggen tegen een klus (zodat je je kunt gaan heroriënteren).

Daarnaast worden er volgens mij ook veel (interim-)schoolhoofden gezocht, dat kan ook een geschikte vlucht vooruit zijn.

Jobcoach is daarnaast ook handig ja, én aftrekbaar van de belasting als je het zelf betaalt

[Virtuozzo]

MontyPython schreef op dinsdag 26 mei 2020 @ 15:48:
Deze vraag stel ik namens een vriend die graag een overstap wilt maken vanuit het onderwijs. Hij zit zelf niet op Tweakers, maar ik ben zelf wel benieuwd naar ervaringen en tips hier, welke ik mogelijk aan hem door kan geven.

Zuid-Limburg, geen gezond perspectief werkgelegenheid met zijn papieren. Dat als eerste.

Dat gezegd, heeft hij er al eens over nagedacht om als trainer / instructeur aan het werk te gaan - gericht op het onderwijs. Er zijn bedrijven die deze markt bedienen, over heel Nederland werken voor PO / VO et alii. Het kan de moeite lonen om wat te netwerken, daar zit immers ook ervaringsbasis. Hij is zeker niet de eerste of enige in zijn situatie.

Ander balletje, overeenstemming met de leerinstelling bereiken (over verlaging werkdruk of studieruimte) voor gebruik van lerarenbeurs (voor eigen onderwijs) middels gebruik van bestaande subsidies Rijk (ingang, CNV Onderwijs is een goede vraagbaak voor deze zaken).

Voorbeeld, de Schoolleiderstegemoetkoming, dat is subsidie voor de kosten van zijn vervanging tijdens het volgen van een masteropleiding. De subsidie is bedoeld voor de vervangingskosten van de betreffende schoolleider voor ten hoogste 640 studieverlofuren gedurende twee studiejaren. Het bedrag per studieverlofuur bedraagt € 49,- per uur voor het basisonderwijs, tot een maximum van €31.360,-. Het bedrag per studieverlof voor het (voortgezet) speciaal onderwijs bedraagt €53,- per uur (als ik het goed heb), tot een maximum van €33.920,-.

[MontyPython]

Dank voor alle reacties tot dusver. Ik heb gisteravond even gebeld met Bart en jullie tips doorgegeven. Hier heb ik vooral gelezen dat wordt aangeraden om met een job coach over zijn loopbaan te praten, omdat nog niet helder is wat hij precies wilt. Hij gaf aan dat hij er drie heeft gesproken afgelopen jaar en dat overal naar voren komt dat hij zou passen in de culturele sector vanwege zijn belangstelling of bij de overheid. Ook komt naar voren dat hij mensen goed kan begeleiden en trainen. Details hiervan weet ik niet, want ik vind dit zelf ook nog vaag. Het gesprek gisteren was kort, maar hij gaf aan dat hij hele concrete banen als uitkomsten had gekregen.

Hierbij heeft hij uiteraard allerlei capaciteitentesten gedaan en bij 1 jobcoach komt naar voren dat hij een goede (project)manager zou zijn en dat ook interessant vindt. Hier zijn hele trajecten voor gestart (wist ik zelf nog niet), maar feit blijft dat hij geen overstap kan maken omdat heel veel werkgevers vinden dat zijn opleiding niet voldoende is. 1 jobcoach waar hij bijna een jaar heeft rondgelopen kreeg meerdere keren te horen dat zijn hbo papier veel te specifiek is en dat hij niet uitgenodigd wordt op basis van zijn papiertje, ondanks dat resultaten van assessments met WO+ niveau meegestuurd worden.

Verhuizen naar een andere locatie is geen probleem. Hij heeft ook bij meerdere organisaties gesolliciteerd in de Randstad, maar ook hier komt hij niet aan de bak. Hij is inmiddels ook in België en Duitsland aan het kijken.

Wat betreft het stelselmatig overwerken is dat iets wat ik in de Randstad ook juist hoor. Ik woon zelf in de Randstad en twee andere vrienden werken op basisscholen en zitten ook makkelijk aan de 50 uur per week (terwijl ze een contract hebben van 32 uur). Jullie schrijven dat hij duidelijk grenzen moet aangeven. Dat is niet mogelijk bij zijn huidige en vorige werkgever: hij moet zoveel administratie doen, dat dat gewoon extra uren per dag kost. Niet doen is werkweigering is ontslag (heeft een collega van hem gehad).
Om een voorbeeld te geven: op zijn huidige school moet van elk kind elke dag beschreven worden wat leerdoelen zijn, hoe ze behaald kunnen worden en hoe ze behaald zijn. Dat keer 22 leerlingen zorgt dus voor extra uren. Daarnaast moet hij zijn lessen voorbereiden voor de volgende dag, zijn er werkgroepen en is er twee keer per week overleg omdat er twee kinderen met gedragsproblemen in zijn klas zitten. Het is simpelweg dus niet mogelijk om deze werkzaamheden niet meer uit te voeren. Wanneer hij dit aangeeft bij zijn werkgever, krijgt hij te horen dat hij efficiënter moet werken, terwijl bijna al zijn collega's dit doen (zij klagen echter niet, want zij vinden dit wel leuk en dus prima om meer uren te spenderen). Dit is dus ook één van de redenen om uit het onderwijs weg te gaan. Aan de slag als invaller is ook niet meer gewenst, hij wilt compleet weg van het voor de klas staan en is klaar met het lesgeven.

Dus de tips die ik hierboven heb gelezen, heeft hij allemaal al opgepakt afgelopen jaren. Het gaat hem er vooral om dat hij benieuwd is naar ervaringen van anderen met betrekking tot het overstappen vanuit het onderwijs. Jobcoaches, testen, meeloopdagen: hij heeft alles al gedaan, maar er zit een deviatie tussen zijn papiertje (hbo, al dan niet als hbo-waardig gezien door organisaties) en zijn kennis en kunde (WO+ niveau uit meerdere testen). Concreet gezegd: wat zijn alternatieve banen voor hem die zorgen dat hij uit het onderwijs komt? De jobcoaches gaven hem inzicht, maar helaas zijn werkgevers nog steeds niet bereid om hem aan te nemen.

[Pizza_Boom]

Heel eerlijk: Tijdens mijn studie deelden wij onze studiehuizen regelmatig met de informaticahoek en met de PABO. Dat niet iedereen dat als volwaardig HBO ziet, kan ik mij helaas voorstellen...

Een deel van de overuren is natuurlijk te verklaren door de langere vakanties. Maar 50 uur werken bij 32 uur is wel heel bizar veel. Op dat gebied is het natuurlijk goed om grenzen te stellen. Lastig, voor mensen die van nature redders zijn, maar het zal wel moeten. Anders ga je er zelf aan ten onder.

[DiedX]

Pizza_Boom schreef op woensdag 27 mei 2020 @ 08:58:
Heel eerlijk: Tijdens mijn studie deelden wij onze studiehuizen regelmatig met de informaticahoek en met de PABO. Dat niet iedereen dat als volwaardig HBO ziet, kan ik mij helaas voorstellen...

Een deel van de overuren is natuurlijk te verklaren door de langere vakanties. Maar 50 uur werken bij 32 uur is wel heel bizar veel. Op dat gebied is het natuurlijk goed om grenzen te stellen. Lastig, voor mensen die van nature redders zijn, maar het zal wel moeten. Anders ga je er zelf aan ten onder.

Dan heb jij een ander beeld van een bachelor Dat neemt niet weg dat een hbo een beroepsopleiding is. Al zou ik met mijn bedrijfskundige informatica luchtverkeersleider willen worden, dan kán dat simpelweg niet.

De overuren komen níet door de vakanties (we krijgen er ook niet voor betaald), maar is simpelweg cultuur. Ik zit zelf in het hbo-onderwijs, en 4 uur per week overuren is gebruikelijk. Maar 4 uur per dag bij het basisonderwijs ook (en simpelweg niet acceptabel).

De reden waarom het wérkt: mensen die in het basisonderwijs werken willen heel graag pleasen. Dat wordt dan goedgepraat met "als je ervaring hebt, dan komt het goed". Dat je daarvoor 20 jaar moet werken zeggen ze niet er bij.

Ik kan hier echt om worden. Het beste wat je kan doen is met je voeten stampen, maar wie gaat anders die lieve kindertjes opleiden?

[Citroentjuh]

TS, volgens mij ben jij keihard aan het werk voor Bas. Hartstikke lief, maar wat ik (via jou) vooral van hem hoor is wat er allemaal niet mogelijk is. Ik denk dat je er verstandig aan doet wat minder aan de slag te gaan voor hem tot hij zelf meer in beweging komt. Dit voelt cru gezegd een beetje als trekken aan een dood paard. Soms heeft iemand het nodig om nog meer in de shit te komen voor hij echt beslissingen gaat durven nemen. Hem niet (zo hard) proberen te helpen kan dan beter werken dan blijven sleuren.

[Basekid]

Misschien slim als die vriend zelf een account aanmaakt op Tweakers om te discusseren over zijn situatie? Dan hoef jij er niet tussen te zitten en komt het ook meer vanuit hem.

[Pizza_Boom]

DiedX schreef op woensdag 27 mei 2020 @ 09:21:
Dan heb jij een ander beeld van een bachelor Dat neemt niet weg dat een hbo een beroepsopleiding is. Al zou ik met mijn bedrijfskundige informatica luchtverkeersleider willen worden, dan kán dat simpelweg niet.

Zoals ik al zei, met mijn studie deelden wij ons studiehuis. Ik heb ook HBO gedaan. Het ging mij meer om het niveau wat ik zag. Zaken die ik als algemene basiskennis zie gewoon niet weten. Dat ik als techneut een PABO student op het vlak van wiskunde en techniek overklas, vind ik te billijken. Maar dat mijn kennis ook op het gebied van taal, topografie en geschiedenis beter is, doet mij fronsen. Ik ken natuurlijk niet het inhoudelijke programma, ik weet alleen wat ik her en der op ving in de studiehuizen (en de excessen blijven je natuurlijk bij).

De overuren komen níet door de vakanties (we krijgen er ook niet voor betaald), maar is simpelweg cultuur. Ik zit zelf in het hbo-onderwijs, en 4 uur per week overuren is gebruikelijk. Maar 4 uur per dag bij het basisonderwijs ook (en simpelweg niet acceptabel).

Dat is natuurlijk niet helemaal waar. Als jij een contract hebt voor 32 uur in de week, zul je meer uren moeten draaien in de weken dat je werkt, om te zorgen dat je aan die gemiddeld 32 uur in de week komt. Maar ik weet ook dat er de eerste en laatste weken van een vakantie alweer gewerkt wordt, dus het is fors minder dat je moet maken dan dat je daadwerkelijk maakt. En zoals de man uit de TO, 50% overwerk, dat is simpelweg krankzinnig.

De reden waarom het wérkt: mensen die in het basisonderwijs werken willen heel graag pleasen. Dat wordt dan goedgepraat met "als je ervaring hebt, dan komt het goed". Dat je daarvoor 20 jaar moet werken zeggen ze niet er bij.

Ik kan hier echt om worden. Het beste wat je kan doen is met je voeten stampen, maar wie gaat anders die lieve kindertjes opleiden?

Ik heb familie in het onderwijs, mijn moeder zit in het SVO. Hoe vaak ik die al gezegd heb dat ze gek is... Maarja, zoals je zegt, er zijn pleasers, maar de meeste zijn redders. Zeker in het VSO. Die voelen zich persoonlijk rot als een kind problemen heeft.

[DiedX]

Pizza_Boom schreef op woensdag 27 mei 2020 @ 10:21:

[...]
Dat is natuurlijk niet helemaal waar. Als jij een contract hebt voor 32 uur in de week, zul je meer uren moeten draaien in de weken dat je werkt, om te zorgen dat je aan die gemiddeld 32 uur in de week komt. Maar ik weet ook dat er de eerste en laatste weken van een vakantie alweer gewerkt wordt, dus het is fors minder dat je moet maken dan dat je daadwerkelijk maakt. En zoals de man uit de TO, 50% overwerk, dat is simpelweg krankzinnig.

Piekbelasting is een ding, maar ik wordt toch écht betaald voor 24 uur, en vakantie == vakantie. Dus zeggen 'dat de vakanties daarvoor zijn klopt niet. Dat mensen doorwerken in de avonden, weekenden en in de vakantie is niet goed te praten. Ik kan mij voorstellen dat de maat van de TS hierdoor afhaakt...

[FirePuma142]

Ik ken aardig wat mensen die in het basisonderwijs werken, en echt geen van hen maakt werkweken van 50 of 60 uur. Laten we wel wezen, dat is ook totaal stupide. Als je je in het basisonderwijs laat piepelen, gaat dat bij een nieuwe baan als herintreder ook gebeuren. Zeker als je als projectmanager aan de slag wil, daar loop je jezelf dan binnen de kortste keren voorbij.

Eerst aan jezelf werken, dan pas een stap maken. Anders stapt je vriend met frisse moed met beide benen in dezelfde valkuil.

[Anoniem: 1271350]

Eerlijk gezegd denk ik dat die vriend zijn capaciteiten mogelijk wat overschat. Ik kan het in ieder geval als werkgever wel begrijpen dat ze voor iemand anders kiezen. Laten we eerlijk zijn. Zou je als werkgever hem aannemen? Iemand van 29 die 2 burnouts van basisonderwijs heeft gehad, zoekt een baan als beleidsmaker/projectleider in de culturele sector (niet de sector met groot gebrek). Hoe kan ik beoordelen dat die een beetje geschikt is? Hij heeft 50+ uur per week nodig om een klas te managen.. maar denkt dan wel dat ie goed een project kan leiden. Aangezien hij geen ervaring heeft hierin zou ik eerder gaan voor een schoolverlater met opleiding in de geoede richting.. Ook geen ervaring, maar als starter te vormen/uit te testen en nog goedkoper.

[MontyPython]

@FirePuma142 Vreemd, ik ken dus mensen die juist meer uren maken. Basisonderwijs zit vol administratie, dat is niet binnen je werkdag (08.00 tot 16.00) te doen, want dan sta je voor de klas. Tijdens zijn baan voor het onderwijs (heeft eerst een jaar gewerkt binnen een PMO-team) pastte zijn werkzaamheden prima in zijn contracturen en daar ging het niet fout. Binnen zijn huidige baan past het aantal taken in zijn contracturen simpelweg niet, en dat is iets waar al zijn collega's tegenaan lopen. Hij heeft meerdere malen bij zijn werkgever aangegeven dat dit niet past, maar hij krijgt dan te horen dat het toch moet. De vakbond geeft in dit geval aan dat zijn werkgever moet zorgen dat het wel past, maar dat loopt elke keer dood en hij heeft geen energie mee om dat op te pakken als ik dat zo hoor.

@Anoniem: 1271350 Bas overschat in principe niets, is mijn aanname. Dit zijn hele concrete resultaten van 3 assessments bij loopbaancoaches en een stuk of 2 of 3 assessments als onderdeel van een sollicitatieprocedure. Burnout komt puur door het structureel te veel werken en er geen motivatie uit halen. Zou ook kunnen dat het een bore out is geweest, maar daar weet ik zelf onvoldoende van. Onderwijs is niets voor niets aan het staken afgelopen jaren vanwege werkdruk.

Conclusie
Bedankt voor jullie input! Ik zie dat het vaak gegooid wordt op het feit dat hij zijn grenzen moet bewaken, wat niet past in zijn huidige functie. Daarnaast dat hij eens moet praten met een jobcoach, maar ook dat heeft hij gedaan en naast advies en sturing levert dat in een paar jaar tijd nog geen concrete baan op. Punt blijft dat het lastig blijft om uit het onderwijs te stappen, ook al heb je zwart op wit staan dat je een hoger denkniveau hebt en meer uitdaging aan kan en aan wil.

Ik ga Bas melden dat hij hier gewoon een account moet maken en vanuit daar verder moet kijken wat hij met jullie hulp wil. Wat mij betreft kan dit topic gesloten worden.

[Sissors]

Hij is dus 10 uur per dag op school (en twee uur voor hij er is staat hij al op? Lijkt me toch niet dat een basisschool docent meer dan een uur reistijd heeft). Met zijn avonduren is hij 12.5 uur per dag bezig, dus ruim 60 uur per week. Voeg eraan toe dat een basisschool dag van half 9 tot half 3 ofzo is (misschien beetje meer, maar op woensdag weer minder), dan heeft hij dus voor elk uur dat hij les geeft (en dan reken ik de middagpauze ook mee als lesgeven!) meer dan een uur nodig aan administratie en voorbereiden?

Ik kan me niet anders voorstellen dan dat als hij projectmanager ergens moet worden hij binnen 4 maanden met een burnout zit. Grenzen stellen en efficienter werken zullen toch echt nodig zijn waar hij ook werkt. (En ik kan natuurlijk niet zijn specifieke situatie bekijken, dus ik weet niet in hoeverre efficienter werken bij zijn specifieke werkgever mogelijk is, maar dit gaat gewoon nergens over).

[FirePuma142]

MontyPython schreef op woensdag 27 mei 2020 @ 11:27:
@FirePuma142 Vreemd, ik ken dus mensen die juist meer uren maken. Basisonderwijs zit vol administratie, dat is niet binnen je werkdag (08.00 tot 16.00) te doen, want dan sta je voor de klas. Tijdens zijn baan voor het onderwijs (heeft eerst een jaar gewerkt binnen een PMO-team) pastte zijn werkzaamheden prima in zijn contracturen en daar ging het niet fout. Binnen zijn huidige baan past het aantal taken in zijn contracturen simpelweg niet, en dat is iets waar al zijn collega's tegenaan lopen. Hij heeft meerdere malen bij zijn werkgever aangegeven dat dit niet past, maar hij krijgt dan te horen dat het toch moet. De vakbond geeft in dit geval aan dat zijn werkgever moet zorgen dat het wel past, maar dat loopt elke keer dood en hij heeft geen energie mee om dat op te pakken als ik dat zo hoor.

Je geeft fulltime normaal gesproken een ~25 uur les. Waar je dan in hemelsnaam nog eens 35 uur administratieve taken vandaan haalt is mij een raadsel. Het is heel plat gezegd kiezen of delen, of je zoekt een andere baan in het onderwijs waar dit soort absurditeiten niet voorkomen, of je vindt die energie en je gaat de strijd aan. Het alternatief is niets doen, dat kost op de lange termijn veel meer. In casu de twee burnouts.

[Furion2000]

Ondanks dat dit topic voor je gesloten is geef ik mijn input voor toekomstige lezers in hetzelfde schuitje

Ik zie in de verhalen 3 dingen mis gaan:
- Limburg: in Brabant en Limburg is er in veel sectoren genoeg aanwas qua kandidaten, dus je moet inderdaad een goede babbel en een goede CV hebben. Dus ook lekker in je vel zitten.
- Geld: Hij wil iets compleet anders, maar wil niet teruggaan in salaris. Dat is niet realistisch. Je gaat van 6 arbeidsjaren naar 0 in een nieuwe sector en dan is het gewoon een feit dat je (helemaal in die regio) 2000 a 2400 bruto gaat verdienen.
- Wensen: Van 6 jaar leraar op het basis onderwijs naar een leidinggevende functie of beleidsbepaler. Ik denk dat je die functie niet word, maar daar in groeit bij een bedrijf. Veel gasten beginnen onder hun niveau (in deze regio) om zich vanuit daar op te werken. Binnen de IT is dit anders, maar management is heel tricky om in te beginnen.

Ze maken in mijn omgeving wel eens het grapje; managers regelen, wij werken. Nou kun je dit ook vertalen dat je eerst moet leren werken in het vakgebied waarin je zit alvorens je kunt gaan regelen (managen).

Dat gezegd hebbende, kun je dat niet bijvoorbeeld vanuit een PABO leraren functie de geleidelijke weg kiezen naar beleid en management? Dan ga je vaak vooruit in salaris, benut je optimaal je kennis van de afgelopen jaren en kun je dat meenemen in plaats van weggooien en overnieuw beginnen. Binnen grote basisscholen zijn er functies en anders zou je kunnen proberen om een leidinggevende functie te kunnen zoeken op een middelbare school. Als je dat een aantal jaar doet is beleidsbepaler binnen scholen naar een andere sector veel makkelijker. Dit is in mijn ogen de manier zonder te hoeven inleveren.

Daarnaast ben ik wel van mening dat er vaak extra energie en offers nodig zijn om een switch te maken of bij het weer op 0 beginnen.

Ik zie teveel voorbeelden van personen die niets willen inleveren of extra willen doen, maar wel verandering willen. Alles wat ze dan zelf verkeerd doen (e.g. geen nee kunnen zeggen of grenzen stellen) is niet de schuld van zichzelf, maar de schuld van iets anders. Als je 2 burn-outs hebt gehad en dan geen salaris wil inleveren voor een overstap snap ik echt niet wat er dan in je om gaat. Nog een idee: ga 2-3 jaar niet of nauwelijks op vakantie met je gezin en je kunt die salaris drop misschien wel aan (anno 2020 lijkt dit wel vloeken in de kerk....) en na jaar 3 ben je zelf gelukkiger en kun je weer op vakantie met je salaris groei (binnen 3 jaar moet je zeker op 3000 bruto kunnen zitten). Daarom zeg ik ook willen, want niet kunnen is onjuist als je niet gelukkig bent.

Cru gezegd misschien, maar ik zie aan de reacties dat er meer zo over denken.

Als ik dan een vriend van mij elke dag van Brabant naar A'dam zie knorren voor zijn eerste baan heb ik daar enorm veel respect voor, want hij is bereid om tijd (reistijd) op te offeren voor zijn eerste kans. Als Bart toch 2 jaar 2 uur moet rijden 8 uur werken en dan 2 uur rijdt is hij (07:00 - 19:00) helemaal klaar met werken...

@MontyPython Staken vanuit werk is in mijn ogen een groep mensen die het al jaren niet gelukt is om goed te onderhandelen en nee te zeggen. Ze kunnen het niet goed genoeg en hebben geen alternatieve uitweg voor zichzelf. Als 90% van de leraren ongelukkig is in hun baan, dan gaan ze toch iets anders doen? Dan worden vanzelf de problemen te hoog en worden vanzelf de voorwaarden beter voor de rest. Volgens mij zijn we nu al bijna op het punt beland dat er zo weinig leraren te krijgen zijn dat het individu veel meer macht in handen heeft. Ze weten het misschien alleen nog niet en hebben geen alternatief voor zichzelf.

Bekijk het ook in perspectief, want een ondernemer (werken vaak nog meer) die veel meer risico's heeft staat er altijd alleen voor en zal dus altijd naar zichzelf kijken als er iets mis gaat. Je kunt zeggen dat hij zelf kiest voor die risico's, maar een leraar kiest ook zelf voor de arbeidsvoorwaarden. Een leraar hoeft in principe zichzelf 0 zorgen te maken omdat er weinig kans is op risico (goede voorwaarden als ze ziek zijn, altijd werk).

Ikzelf ken ook een lerares die 07:30 tot 17:00 op kantoor zit en 's avonds nog dingen doet, maar die vind het geweldig om er mee bezig te zijn. Die vind haar vak gewoon leuk. Binnen de IT zijn er ook velen naast hun werk nog flink wat uren met hun vak bezig, puur omdat ze hun baan leuk vinden.

Ik ben dan ook wel van mening dat de slachtoffer rol in alle gevallen de meest slechte rol is die je kunt aannemen, je denkt dan in problemen en ziet overal beren. Denk ik oplossingen met een realistische kijk op dingen. Kun je wel een overstap maken in zuid-limburg zonder er offers voor te hoeven doen? Nee? Welke offers ben ik bereid te maken? Geen? Dan ben ik zelf verantwoordelijk voor hetgeen wat mij overkomt.

[ Voor 8% gewijzigd door Furion2000 op 28-05-2020 09:09 ]

[Verwijderd]

MontyPython schreef op woensdag 27 mei 2020 @ 08:38:
1 jobcoach waar hij bijna een jaar heeft rondgelopen kreeg meerdere keren te horen dat zijn hbo papier veel te specifiek is en dat hij niet uitgenodigd wordt op basis van zijn papiertje, ondanks dat resultaten van assessments met WO+ niveau meegestuurd worden.

Zeker in Nederland (of in ieder geval in 'Holland' zoals ze in Limburg zeggen) zou ik zeker geen resultaten van assessments meesturen, dat komt behoorlijk wanhopig over. Als je dan ook nog een Limburgs accent hebt, sta je 2-0 achter.

Als je toch wat extra's bieden wilt, doe dan nog een paar kortdurende cursussen erbij (bijvoorbeeld PRINCE2, al dan niet Agile, iets van de Bestuursacademie of zo), dan kun je snel het probleem van de PABO wegwerken.

En in (Zuid-)Limburg voor de overheid... niet de mindset op sollicitere maar op iech hoop tot de zon neet oonder geit!

[finsdefis]

MontyPython schreef op woensdag 27 mei 2020 @ 11:27:
@FirePuma142 Vreemd, ik ken dus mensen die juist meer uren maken. Basisonderwijs zit vol administratie, dat is niet binnen je werkdag (08.00 tot 16.00) te doen, want dan sta je voor de klas. Tijdens zijn baan voor het onderwijs (heeft eerst een jaar gewerkt binnen een PMO-team) pastte zijn werkzaamheden prima in zijn contracturen en daar ging het niet fout. Binnen zijn huidige baan past het aantal taken in zijn contracturen simpelweg niet, en dat is iets waar al zijn collega's tegenaan lopen. Hij heeft meerdere malen bij zijn werkgever aangegeven dat dit niet past, maar hij krijgt dan te horen dat het toch moet. De vakbond geeft in dit geval aan dat zijn werkgever moet zorgen dat het wel past, maar dat loopt elke keer dood en hij heeft geen energie mee om dat op te pakken als ik dat zo hoor.

Geloof dat hij het onderwijs al heeft afgeschreven, dus misschien tevergeefs. Maar er zijn ook genoeg basisscholen waarbij dit wel kan. In mijn familie en kennissenkring vol onderwijsmensen zijn er genoeg die om half 5 het klaslokaal op slot doen en daarmee is de kous af. Ook in het PO. Even afgezien van de ouderavonden en activiteiten e.d.

Zo werkt mijn tante al jaren op een school die op een gegeven moment zéér kritisch bekeken hebben wat er nou allemaal écht moet qua rapportage, inhoud, voortgangssystemen, etc. En dan valt er best wat weg te snijden. Ook vergaderen zij zo weinig mogelijk aan het einde van de dag.

Dus er zijn twee variabelen waar hij kritisch naar zou kunnen kijken die al langs gekomen zijn: (1) het eisenpakket van de werkgever/school en (2) hoe zijn eigen karakter daarbij aansluit.

Wie weet zijn er buiten zijn eigen regio wel scholen die veel flexibeler zijn.

Heeft hij al een stap naar het VO overwogen? Daar is het vaak mogelijk om beter grenzen te stellen, in mijn ervaring.

[Vinales]

Ik lees dat hij momenteel in Spoor 2 zit. Oftewel zijn 2de jaar dat hij ziek thuiszit en vanuit de wet Poortwachter wordt aangespoord om alternatieven te onderzoeken voor het vervolg van zijn carriere. Wellicht een leer-werk traject volgen in een andere branch...

Hoedanook zal hij moeten werken aan zichzelf en wat ik kan meegeven sluit het huidige hoofdstuk en start met een nieuw hoofdstuk.

[Verwijderd]

.

[ Voor 99% gewijzigd door Verwijderd op 19-06-2024 21:13 ]