Je hebt het in principe ook niet, maar je moet het wel in kas hebben. Voor 1 jaar is dat misschien niet zo spannend, maar als je iemand in dienst hebt die al 20 jaar vakantiedagen aan het opsparen is en vervolgens 2 jaar eerder stopt met werken (maar je wel moet doorbetalen wegens vakantiedagen) heb je 2 jaar lang iemand op de loonlijst staan die geen omzet genereerd.
En je hebt beroepen waar je misschien 20-27 vrije dagen hebt, maar in de sector waar ik werk heb je er op jaarbasis al snel 47. Als je dan maar 2x per jaar een weekje weg gaat zou dat heel snel oplopen.
Klopt. In welke zin ondersteunt dit je mening dat het opsparen van vrije dagen een kostenpost is?
Het ondersteund dat het geen diefstal is (naar mijn idee jouw perspectief van de werkgever naar de werknemer)
[...]
Nee? En als ze nou nog ingepland waren?
Ingepland als in? Werknemer die een half jaar geleden al de vakantie gepland heeft maar deze nu niet door ziet gaan? Lijkt mij verder niet relevant. Als je de dagen terugkrijgt en mag gaan werken dan heb je de dagen weer terug om elders in te zetten. Máár dus wel voor dat ze verlopen van rechtswege.
De werkgever mag teruggeven van de vakantiedagen ook weigeren bij een zwaarwegend bedrijfsbelang.
[...]
Kijk, mijn 'diefstal' opmerking was nogal provocatief, maar jij denkt wel heel erg vanuit het werkgever-perspectief.
Maar daar ging het toch ook om? 'Diefstal' (zoals zojuist eerder aangegeven, vanuit de werkgever naar de werknemer toe) is het allerminst. Je hebt recht op vakantiedagen, je hebt veelal niet het recht deze onbeperkt mee te nemen. Neem je geen vrij dan vervallen je dagen gewoon. Uitbetalen is niet altijd een mogelijkheid of überhaupt een verplichting.
Ergo; vrije dagen die vervallen is geen diefstal (hooguit van je eigen portemonnee).
Als je het 'diefstal' uit perspectief van de werknemer ziet dan hoor ik graag wat je daarmee dan bedoelde

.
Gomez12 schreef op maandag 20 april 2020 @ 11:38:
[...]
Het gaat in 1e instantie nog niet eens om bewaren, maar als iedereen die 3 weken in november / december neemt gaat weer het bedrijf dicht. Dan kan de werkgever vanuit bedrijfskritieke redenen daar wel enige vakanties weigeren, maar die zullen dan per definitie wel over moeten naar volgend jaar.
Een dergelijke situatie kan zich voor doen, maar het zou de werknemers toch wel sieren het niet zo te plannen dat echt iedereen in die periode weg gaat. Lijkt mij ook geen gevalletje goed werknemersschap.
Als je dan zo op je strepen gaat staan om daar vervolgens het bedrijf mee tot last te zijn schiet niemand wat mee op. Dan komen we op:
[...]
Nope, alles in goed overleg tussen werkgever en werknemer. Het enige wat je bereikt door te zeggen dat het bij de gratie van de werkgever moet gebeuren is dat men gewoon de vakanties niet meer door gaat geven tot 2 weken voor vertrek, aangezien dan de werkgever met heel zware argumenten moet komen om het te weigeren.
En dan kan de werkgever de planning compleet op zijn buik schrijven...
Inderdaad, ik heb het wat gechargeerd getikt. In goed overleg is er een hoop mogelijk.
Maar er is geen recht (anders dan omschreven in een CAO bijvoorbeeld) dat je de dagen zomaar mee mag nemen. Ook deze crisis is daar geen reden voor.
Er zijn wel situaties waarin het mogelijk is, maar dat is niet perse verbonden aan deze crisis. Als je echt niet de mogelijkheid hebt gehad vakantie op te nemen (en dat je niet thuis vakantie wilt houden, maar ergens in het buitenland is dus
geen goede reden) zou je de dagen kunnen meenemen.
De enige uitzonderingen zijn in principe dus een hoge werkdruk (waardoor vrij nemen gewoonweg niet mogelijk/wenselijk was), een artikel in je CAO of Arbeids Overeenkomst, of zo mogelijk in goed overleg met je werkgever. Verder is daarin niks geregeld en ben je de dagen gewoon kwijt als je ze niet geniet.
[
Voor 8% gewijzigd door
BLACKfm op 20-04-2020 14:33
]