Natuurlijk is de huurschuld opeisbaar op het moment dat de termijn vervalt, maar wat wil je daarmee zeggen? Linksom of rechtsom, als je gerede twijfel hebt over aan wie je bevrijdend kunt betalen, mag je de betaling opschorten. Art. 6:37 BW. Dan moeten ze maar met een gezamenlijke verklaring komen aan wie je bevrijdend kunt betalen.
Er valt wel te verdedigen dat je hier mag twijfelen. Twee partijen maken aanspraak op betaling, met de ene heb je een contract, terwijl de andere redelijkerwijs de inkomsten nodig heeft om de vaste lasten te betalen. Daarnaast bestaat de kans dat man en vrouw in gemeenschap gehuwd zijn, of dat de huurinkomsten in de gemeenschap vallen. Dan is al niet meer relevant dat het huurcontract alleen op naam van de vrouw staat, de man is dan ook gebonden. Andere optie is dat de woning is of wordt overgedragen aan de man als gevolg van een scheiding. Genoeg opties om te gaan en mogen twijfelen.
Er is geen sprake van contractbreuk als je mag opschorten. Maar zelfs als het contractbreuk is, wat dan? Dochter van TS wil er toch al weg binnen een periode waarin de verhuurder juridisch weinig kan maken. Dit alles naar NL recht dan. Van het recht van onze zuiderburen heb ik geen kaas gegeten.