Ik heb hier toevallig onlangs voor mijn master Finance onderzoek naar gedaan.
Allereerst, het onderzoek dat Lubach aanhaalt over dat flitshandel 5 miljard kost op jaarbasis is erg omstreden. Er zijn in dit onderzoek ruime assumpties gedaan waardoor dit getal behoorlijk aangedikt is.
Daarnaast bieden flitshandelaren ook voordelen, die worden niet meegenomen in het artikel noch in het item van Lubach. Het grootste voordeel van flitshandelaren is dat ze zorgen voor liquiditeit. Doordat zij de verschillen tussen exchanges weghalen maakt het voor de retail investor (jij en ik) niet uit op welke exchange wij onze shares kopen, overal zal de prijs gelijk zijn. Daarnaast zijn er onder MiFID 2 ook behoorlijk veel regulaties gekomen voor flitshandelaren. Waardoor ze zelfs verplicht zijn om te orders aan beide kanten van het orderboek uit te hebben staan (ze moeten dus zowel een koop als verkoop bod uit hebben staan). Daardoor kunnen retail investors op elk moment shares kopen of verkopen voor een "eerlijke" prijs.
Natuurlijk moeten deze flitshandelaren ook winst maken om dit te kunnen blijven doen. Een bekende uitspraak is dat flitshandelaren op 49% van hun traders verlies maken en op 51% van hun traders winst maken. Dus uiteindelijk moeten ze op het op die ene procent hun winst pakken.
De partij dat het meeste last heeft van flitshandelaren zijn grote institutionele beleggers (in Nederland pensionfonden). Albert Menkveld professor aan de Vrije Universiteit Amsterdam heeft hier
onderzoek naar gedaan. Hieruit kwam naar voren dat zodra deze instituten grote hoeveelheden aandelen willen kopen of verkopen, flitshandelaren hierin mee profiteren wat uiteindelijk leidt tot hogere kosten voor deze instituten.
De vraag of deze kosten voor institutionele beleggers opwegen tegen de voordelen van het verschaffen van liquiditeit door flitshandelaren is eigenlijk geen eenduidig antwoord op te geven. Omdat zowel de kosten als voordelen niet tot moeilijk in cijfers zijn uit te drukken.