Pietervs schreef op dinsdag 31 maart 2020 @ 18:01:
Als er iets duidelijk is, is het wel dat er in Nederland volop gesjoemeld wordt met cijfers.
Patiënten worden niet getest tot ze doodziek in het ziekenhuis belanden, anderen krijgen het stempel "longontsteking", "griep" of "Corona" afhankelijk van de huisarts en wat hij denkt.
Vervolgens, als een patiënt overlijdt in het ziekenhuis, moet er eerst getest worden of de patiënt wel aan Corona is overleden. Gevolg is dat er soms dagen overheen gaan voordat de definitieve doodsoorzaak bekend is en doorgegeven wordt.
Je ziet de Nederlandse cijfers dan ook meer schommelen dan die van andere landen.
Het feit dat alleen al zo'n flutgrafiekje aanleiding is voor discussie toont al aan dat er geen duidelijkheid gegeven kan of mag worden.
We zijn niet aan het sjoemelen met cijfers. We werken op basis van onvolledige informatie die met verschillende snelheden in verschillende vormen binnenkomt zonder centrale regie waar ook nog eens enorme verschillen zijn op niveau's van regio en instellingen in methodes van registraties en zelfs selecties van registraties.
Daarbij, een crisis als deze, dat is per definitie achter zaken aanlopen.
Maar dat is niet sjoemelen. Dat is flink lering moeten trekken terwijl je keihard aan de bak gaat. Maar daar gaat tijd overheen, en ondertussen is er al rapportage actief en moeten de riemen waar je mee roeit elke keer weer verder aangepast worden.
Absoluut, er zijn keuzes gemaakt in welke selecties gemaakt worden bij beperkte informatiestromen. Daar zit wel enige discussie.
Maar sjoemelen? Dat is een woord waar wel een smaak bij zit. Misschien reageer ik daar wat sterk op, dat kan, ik kan zo niet inschatten of de connotatie wel de bedoeling is - ik struikel wel over hoe makkelijk (en vaak/snel) gedaan wordt alsof zaken gemanipuleerd worden.
Tot op zekere hoogte zal bij een crisis als deze altijd gemasseerd worden, maar dat ligt in de lijn van vereisten, het is immers een crisis van gedrag. De informatiestroom zelf, daar is dat niet van toepassing, dat kunnen we ook niet riskeren. We baseren immers behoorlijk hard beleid op wat we aan data verwerken bij alle complicaties en complexiteit daarbij.
Het wringt bij het niet kunnen geven van volledige duidelijkheid. We zijn gewend dat wel te verwachten, alsof we het van het schap in de supermarkt kunnen pakken. Maar dat kan bij dit soort crisis gewoon niet. Sterker nog, wel het proberen te doen levert juist complicaties op.
Ietwat eenvoudig gesteld proberen we eigenlijk alle beeld en informatie te nemen alsof we in een IC setting te werk gaan, waarbij alle data voorhanden is, we weten wat welk knopje doet, hoe wat waar op reageert en zo meer. Terwijl dit veel meer een uitdaging is van een SEH setting, in termen van plannen / observeren / handelen. Werken op basis van onbekende informatie naast bekende informatie bij continu potentieel van veranderlijkheid en grote verschillen tussen observatie / handeling / effect vanuit eigen punt na observatie / handeling op ander punt.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.