Faalangst en zoektocht naar een nieuwe baan

[sennits]

Aantal jaar geleden heb ik me laten omscholen naar Software Tester via een detacheringsbureau. Tijdens de zoektocht naar een werkgever waar ik me kon laten omscholen had ik tweemaal een analytische test niet gehaald. Hierdoor ben ik erg gaan twijfelen over mijn intelligentie en sinds dien heb ik hier regelmatig last van.

De test bestond uit: redactiesommen, cijferreeksen en figuurreeksen. Bij een van de twee testen had ik ongeveer 40 punten gescoord en 60 was het minimale. De redactiesommen vond ik het lastigst. Blijkbaar had ik de test heel slecht gemaakt. Sinds dien ben ik dus erg gaan twijfelen over mijn capaciteit. Vaak als ik bijvoorbeeld iets niet snap, denk ik terug aan die gefaalde testen. Zelf bij een verspreking hoor ik een zacht stemmetje in mijn hoofd. "zie je nou wel, daarom heb je ook die testjes niet gehaald". Dan voel ik me een tijdje slecht en onzeker.

Onlangs ben ik verhuist en wil ik dichterbij huis aan de slag gaan. Dat betekent dus ook dat ik moet gaan solliciteren, alleen als ik denk aan een sollicitatieproces word ik erg onrustig en paniekerig.

Heeft iemand enig advies en of aanmoedigingen om hiermee om te kunnen gaan?

Sidenote 1: Op mijn huidige werk als "Agile tester" zijn ze tevreden over mijn functioneren en heb ik de afgelopen jaren uitstekende beoordelingen gehad.


Sidenote 2: ik heb een hbo diploma "management economie en recht"

[Blue-eagle]

Je diploma zegt dat je niet dom bent. En die tests zeggen niet zoveel. Als je een vis beoordeelt op hoe goed hij een boom kan beklimmen, dan zal de vis zijn hele leven denken dat 'ie een idioot is. Kijk eens naar je sterke punten of leg tests af (online) waaruit je kan opmaken waar jouw sterke punten liggen, mocht je dat nog niet weten.

Verder zou ik twee dingen adviseren:

1. Kijk eens naar iemand als een job-coach. Die hebben echt een meerwaarde bij het stellen van de juiste vragen zonder oordeel.
2. Bij échte faalangst hoor je in gesprek te gaan met een specialist. Ga naar je huisarts hiermee, dring aan op een consult met een specialist. Dat zal eerst een gedragstherapeut zijn maar kan later ook een psycholoog worden als dat nodig blijkt.

Aanvullend bij dat laatste punt, er zijn ook services online (zoals BetterHelp) die (betaald) de nodige hulp kunnen bieden mocht het dringend zijn.

[Dennisweb]

Je kunt altijd vragen of je huidige werk straks een referentie kan geven aan je toekomstige werkgever.

Ik zal je een troost bieden: ik ben heel goed met talen, maar een ramp in alles wat met wiskunde te maken heeft. Omzetbelasting invullen en facturen maken lukt mij prima. Maar cijferreeksen en figuren, vergeet het. Dat lukt mij simpelweg niet.

De psycholoog heeft daarom maar het stempeltje autisme maar op me gedrukt. Ik dacht dat ik juist heel intelligent was vanwege mijn woordenschat. Maar de conclusie is eigenlijk dat ik juist overprikkeld ben en men mij alles duizend keer moet uitleggen.

In de praktijk is dat nooit zo. Ik ben zzp’er en heb het werk gekozen waar ik goed in ben. Daardoor ben ik veel sneller klaar dan anderen.

Om ‘t grof te zeggen, met een hbo-diploma én je huidige werk ben je zeker niet dom. Hecht er niet te veel waarde aan. Ik zou liever iemand aannemen omdat ‘ie goed is in zijn werk, dan omdat hij 100 punten heeft gescoord in een test. Het kan alsnog een arrogante eikel zijn en daar heb je nog niks aan.

[iamcj]

Misschien ben je wel gewoon roestig. Redactiesommen, cijferreeksen en figuurreeksen zijn te trainen. Er is wel wat gratis online beschikbaar, maar als je er een paar euro insteekt nog veel meer. Dus ga oefenen tot dat je die online oefentesten haalt en dan kun je met zelfvertrouwen gaan solliciteren.

[Dennisweb]

iamcj schreef op woensdag 29 januari 2020 @ 23:44:
Misschien ben je wel gewoon roestig. Redactiesommen, cijferreeksen en figuurreeksen zijn te trainen. Er is wel wat gratis online beschikbaar, maar als je er een paar euro insteekt nog veel meer. Dus ga oefenen tot dat je die online oefentesten haalt en dan kun je met zelfvertrouwen gaan solliciteren.

Of pak het echte probleem aan: je eigendunk. Blijkbaar heeft hij nogal een knauw gehad van die test en is ‘ie nu voortdurend een reden aan het vinden om zichzelf neer te halen.

Dat heeft meer te maken met de psyche. Ik schat zomaar dat als hij opeens goed is in redactiesommen, dat niet meteen het probleem met zijn eigenwaarde op gaat lossen.

Jarenlang is mij verteld dat ik een ‘lastige persoonlijkheid’ heb. Daarmee doelde men erop dat ik heel erg succesgericht ben. Anderen wilden zuipen en blowen tijdens mijn studie. Ik vond dat zonde van het geld en de tijd en studeerde hard door. Ik vond eigenlijk alleen het diploma belangrijk. Dat is immers een resultaat van waar je hard voor gewerkt hebt. Mensen konden daardoor mijn tempo niet bijbenen. Heb tijdens een internationale minor met Spanjaarden gewerkt. Die werden echt gek van mij want alles kon bij hen ‘manana manana’.

Dat heeft mijn beeld van mijzelf hard beschadigd. Maar ik zit nu op het punt dat ik er niks meer om geef. Je werkt graag met me samen of je loopt in een grote boog om me heen. Dat kiezen mensen zelf. Ik ken genoeg opdrachtgevers die het denken in successen wel kunnen waarderen, want die weten dat ik hun tijd en geld niet verknoei.

Ik zou meer denken in wat ik wél kan, dan wat ik niét kan. Wil je echt werken voor een baas die niet kijkt naar je successen, maar alleen naar wat cijfers van een MOMENTOPNAME? Dit is net zo als een kind voor de komende zes jaar naar het vwo sturen omdat ‘ie een goede dag had op de Cito toets. Hoe presteert dat kind de rest van het jaar? Heeft ‘ie de juiste mindset voor het vwo? Dat lijkt mij belangrijkere materie.

Ik zou er niet willen werken. Dan krijg je straks: “oh. Peter zal je zometeen uitleggen hoe je moet werken. Hij heeft 98 punten gehaald en jij 68. Dus je hebt nog veel van hem te leren.” Dat Peter verder alles door een ander laat opknappen omdat iedereen hem een kanjer MOET vinden, is dan opeens irrelevant voor de baas die kijkt naar resultaten van een test i.p.v. resultaten op kantoor.

Ik heb net even te lang stage gelopen om niet te weten dat zoiets helaas de tendens op kantoor is. Zeker aangezien TS verder goede successen lijkt te behalen zou ik hem op basis daarvan aannemen in een soortgelijke functie als waar hij nu zit.

[ Voor 12% gewijzigd door Dennisweb op 30-01-2020 00:03 ]

[Lensent]

Dennisweb schreef op woensdag 29 januari 2020 @ 21:20:
Je kunt altijd vragen of je huidige werk straks een referentie kan geven aan je toekomstige werkgever.

Ik zal je een troost bieden: ik ben heel goed met talen, maar een ramp in alles wat met wiskunde te maken heeft. Omzetbelasting invullen en facturen maken lukt mij prima. Maar cijferreeksen en figuren, vergeet het. Dat lukt mij simpelweg niet.

De psycholoog heeft daarom maar het stempeltje autisme maar op me gedrukt. Ik dacht dat ik juist heel intelligent was vanwege mijn woordenschat. Maar de conclusie is eigenlijk dat ik juist overprikkeld ben en men mij alles duizend keer moet uitleggen.

In de praktijk is dat nooit zo. Ik ben zzp’er en heb het werk gekozen waar ik goed in ben. Daardoor ben ik veel sneller klaar dan anderen.

Om ‘t grof te zeggen, met een hbo-diploma én je huidige werk ben je zeker niet dom. Hecht er niet te veel waarde aan. Ik zou liever iemand aannemen omdat ‘ie goed is in zijn werk, dan omdat hij 100 punten heeft gescoord in een test. Het kan alsnog een arrogante eikel zijn en daar heb je nog niks aan.

Herkenbaar maar bij mij werd in groep 6 al dyscalculie vastgesteld. Zeg maar dyslexie met cijfers. En nee, stampen en dingen uit je hoofd leren helpen dan niet.

Het inzicht ontbreekt gewoon bij me op dit vlak.

[PheraX]

Als je onzeker bent omdat je die tests niet gehaald heb. Lees "De nieuwe assessmentgids" van Wim Bloemers, hierna haal je al die testen met gemak. Daarna je sollicitatieproces in gaan. Als je nu een test heb zul je zien dat je goed voorbereid bent en je een hoog cijfer zal halen.

Dit betekend dus dat al deze tests niks voorstellen, en een momentopname zijn van welke rekentrucjes in je korte termijn geheugen zitten en niet hoe intelligent je bent.

[rimave]

Die tests zullen wel een doel hebben, maar ik ben er ook bijster slecht in. Zelfs met oefeningen. Ik moest ze maken bij een sollicitatie naar treinmachinist, dus ik kon niet helemaal inzien wat die tests met die functie van doen hadden.

Het ging wel wat beter na testoefeningen maken, omdat je dan wat sneller het verband ziet. Mijn manco was echter tijdsnood waardoor ik het af ging rafelen en dus fouten maakte.

Gelukkig ben ik beter in andere dingen.

[Phyrozi]

Ik heb de antwoorden even globaal doorgelezen, maar ik wil even één ding tegen je zeggen @sennits :
intelligentie wordt niet bepaald aan de hand van twee van die testen. Probeer daar bewust van te zijn alsjeblieft.

Zo'n test is een momentopname, net als tentamens in het Nederlandse studiesysteem. Een moment waarop je je iets slechter voelt, de stress de overhand neemt en je komt niet meer bij de juiste kennis.

Er zijn heel veel intelligente mensen die niet hebben gestudeerd of überhaupt een opleiding hebben genoten, maar ook veel die wel universitair zijn opgeleid, maar echt zo knetter dom zijn (ja, ik kom er steeds meer tegen). Van die laatste zijn dan mensen die totaal niet in bepaalde situaties kunnen handelen, de verbanden op verschillende vlakken niet zien etc. Deze mensen kunnen dus gewoon goed stof stampen en grinden om hun tentamens te halen. Dit is totaal iets anders dan slim zijn!


Als tweede deel; probeer hulp in te schakelen. Ik snap dat die stap groot is, maar volgens mij heb je er momenteel dusdanig veel last van dat je er zelf niet uitkomt.
Mijn broer en ik komen allebei van ver. Beide andere redenen. Allebei WO. Ik ben nog bezig, hij is aan het werk. Ik sta veel nuchterder in alles dan hij. Natuurlijk ervaar ik stress en ben ik bang om af en toe iets niet te halen, helemaal na 300 uur in een vak als calculus te hebben gestoken, maar ik relativeer altijd keurig. Mijn broer daarentegen heeft zichzelf twee jaar lang zo gepusht en bang gemaakt dat die jongen bijna in een depressie kwam en faalangst liep daar parallel aan. Hij heeft hier volgens mij nog steeds schade van, maar is op aanraden van moeders toch hulp gaan zoeken en ondanks dat zijn grote ego hier veel moeite mee had, is die jongen er redelijk bovenop gekomen, nu anderhalf jaar later. Hij is een leuker/beter persoon geworden.

Volgens mij kun je met je hbo MER een prima baan krijgen, mijn advies is; zoek vooral iets wat je echt leuk vindt. Wordt daar steeds beter in en dit geldt als bevestiging voor jezelf dat je dan toch niet zo dom bent als je zelf denkt.
Juist iets anders gaan doen met veel uitdaging lijkt mij gevaarlijk, omdat het hier vaak kan zijn "Wow, sta versteld van mezelf" of "zie je wel, ik ben dom" en dat laatste neig jij eerder naar. Dus niet doen.

Wat betreft het solliciteren; zoek ook hulp hiervoor. Ik denk dat een goede sollicitatietraining je veel kan helpen.

TL:DR
Hang niet te veel aan het woord intelligent of slim. Want wat is de definitie hiervan? Ik ben helemaal geen filosoof, maar ik ga altijd graag de discussie aan over de definitie met mensen zoals @Blue-eagle die zeggen "je diploma zegt dat je niet dom bent" (no offense Blue, je wilde hem vast oppeppen.)

[boe2]

Over die testen: Kort nadat ik van school kwam scoorde ik daar heel goed op. 10 jaar later weer zo'n intelligentietest gedaan en dat was vrij slecht. Het gaat er volgens mij inderdaad om hoe goed je brein geconditioneerd is om dit soort testen te doen.

[kevlar01]

Mijn ervaring is dat niet elke werkgever dit soort testen vraagt van sollicitanten.
Ik heb een aantal keren gewoon een sollicitatiegesprek gehad, met een vervolggesprek en vervolgens een aanbod.
Ook een aantal keer een soort IQ test die dan thuis uitgevoerd kan worden. Zoals eerder gezegd, dit kun je trainen.
Laat dat je dus niet weerhouden om te solliciteren, met een beetje geluk is zo'n test niet eens nodig.

[Jelle Brolnir]

Oi kerel, vervelend dat je er zo een last van heb. Probeer na te gaan voor jezelf of het echt door die testen komt dat je nu angstig ben om te falen (oppervlakkig) of dat dit eerder al is voorgekomen, zegge jeugd (diepgeworteld) Is het het tweede, zoek een professional. Is het de eerste, ga oefenen, doen tot je er bij neervalt tot je beseft dat je het wel kan zodat zich geen "trauma" vormt. Want als deze angst bevestigd word word het erger dus dan kan je beter in je eigen tempo en op jouw voorwaarden oefenen.

Bron: Ik heb zelf faalangst. Waarom ? Ik ben opgehemeld in mijn jeugd want ik was zo slim blabla en nu loop ik keihard er tegenaan door trauma dat ik nu vaak verlamd raak door angst. Dus professionele hulp gezocht.
Onderschat het niet is maar wat ik wil zeggen.

[MneoreJ]

sennits schreef op woensdag 29 januari 2020 @ 21:06:
Aantal jaar geleden heb ik me laten omscholen naar Software Tester via een detacheringsbureau.
[...]
De test bestond uit: redactiesommen, cijferreeksen en figuurreeksen.
[...]
Sidenote 1: Op mijn huidige werk als "Agile tester" zijn ze tevreden over mijn functioneren en heb ik de afgelopen jaren uitstekende beoordelingen gehad.

Bedenk dan ook wel dat die tests voor zover ik kan zien weinig tot niets te maken hebben met je kwaliteiten als tester.

Ik programmeer voor m'n beroep, testen en debuggen zijn daarbij natuurlijk schering en inslag (ik heb ook wel eens met aparte testers gewerkt, maar niet vaak). En ik ben toevallig ook goed in het soort IQ-achtige testjes waarbij je hetzelfde trucje X keer moet herhalen. Met die achtergrond denk ik wel veilig te kunnen stellen dat het heel weinig met elkaar te maken heeft.

Wat is belangrijk bij testen? Dat je kan hoofdrekenen, of rekenkundige reeksen kan aanvullen, of figuurtjes analoog kan invullen? Nee. Weten hoe mensen denken en werken (en programmeurs dan in het bijzonder) zodat je weet waar je moet prikken om de software "auw" te laten zeggen. Het vermogen om je aannames te kunnen laten varen als de feiten ze tegenspreken, overzichtelijk kunnen denken, zorgvuldig noteren, goed communiceren over je bevindingen.

Als je dat soort dingen kan ben je een stuk sneller klaar dan wanneer je met cijfertjes gaat stoeien... En ik moet de eerste test nog zien die dat soort dingen meet, anders dan het beroep zelf. Dit soort tests zijn een soort "je moet toch wat" voor werkgevers -- iedereen die capabel overkomt een proefperiode van een half jaartje geven is niet voor alle werkgevers weggelegd.

Als die tests "goed doen" belangrijk voor je is kun je daar gewoon apart op trainen om in ieder geval de minimale drempel te halen, en dan mag je het daar verder bij laten. Het betekent helemaal niets dat je die tests nu niet goed kan, dat wil niet zeggen dat wat je aantoonbaar goed kan omdat mensen je ervoor betalen retroactief plotseling ongeldig is. Van dat soort negatieve gedachtenspiralen moet je af omdat ze niets toevoegen, en het helpt als je ze ook op die manier kan aanvaren in plaats van ze te zien als een "bewijs" van iets. Ook dat is overigens gewoon aan te leren, al dan niet met hulp van een professional.

[Rmg]

MneoreJ schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 11:10:
[...]


Bedenk dan ook wel dat die tests voor zover ik kan zien weinig tot niets te maken hebben met je kwaliteiten als tester.

Mwa begrijpend lezen en dan de belangrijke zaken extraheren is wat die redactiesommen doen. Samen met getallen reeksen die testen of je verbanden kan zien.

Dat is zowat het hele profiel van een goeie tester.

De redactiesommen zijn er meestal niet om je rekenvaardigheid te testen.

Ze heten ook niet voor niets analytische testen, ze testen en zeggen dan ook niets over je intelligentie of rekenvaardigheid, maar testen je analytisch vermogen.

Nee. Weten hoe mensen denken en werken (en programmeurs dan in het bijzonder) zodat je weet waar je moet prikken om de software "auw" te laten zeggen. Het vermogen om je aannames te kunnen laten varen als de feiten ze tegenspreken, overzichtelijk kunnen denken, zorgvuldig noteren, goed communiceren over je bevindingen.

Verbanden zien, de rode draad vinden in een hoop rommelige data en daarop aannames doen.

Dat is is exact hoe een redactiesom inelkaar zit.

[ Voor 38% gewijzigd door Rmg op 30-01-2020 11:49 ]

[MneoreJ]

Rmg schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 11:41:
[...]
Mwa begrijpend lezen en dan de belangrijke zaken extraheren is wat die redactiesommen doen. Samen met getallen reeksen die testen of je verbanden kan zien.

Dat is zowat het hele profiel van een goeie tester.

Dat is, op z'n best, "het doen van dingen die er wel een beetje op lijken als je je ogen dichtknijpt", en dat dan X keer achter elkaar, als een soort proxy voor een gedeelte van de vaardigheden die je daadwerkelijk gebruikt om resultaten te krijgen.

Dat "het hele profiel van een goeie tester" noemen gaat veel te ver. Al was het maar omdat dingen als dyscalculie (dit niet kunnen als het puur om getallen gaat) daarbij ook danig roet in het eten kunnen gooien, terwijl dat bij testen hooguit een probleem zou worden als het ook echt om systemen gaat die hoofdzakelijk nummertjes uitspugen.

De redactiesommen zijn er meestal niet om je rekenvaardigheid te testen.

Als je een rekenmachine erbij mag houden, dan wel. Anders kan het toch nog best een beroep doen op het soort sommetjes waar de meesten van ons na de basisschool gelijk de rekenmachine voor pakken, zeker als je 100% van de tijd een computer ter beschikking hebt

Als iemand nu heel goed is in dit soort oefeningen dan zou je kunnen zeggen "hee, is tester niet wat voor jou, daar gebruik je ongeveer ook dit soort vaardigheden in de basis en misschien past het totaalpakket wel bij je". Maar als iemand bij wijze van dit soort dingen compleet verprutst dan kun je daar niet de conclusie aan verbinden dat die persoon dan ook wel een slechte tester zal zijn omdat iemand niet gelijk 300 met 35% kan verhogen zonder er 10 naast te zitten of weet wat de volgende is in 1 - 3 - 7 - 11 - 13 zonder er, zeg, 2 naast te zitten.

[Rmg]

MneoreJ schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 12:10:
[...]


Als iemand nu heel goed is in dit soort oefeningen dan zou je kunnen zeggen "hee, is tester niet wat voor jou, daar gebruik je ongeveer ook dit soort vaardigheden in de basis en misschien past het totaalpakket wel bij je". Maar als iemand bij wijze van dit soort dingen compleet verprutst dan kun je daar niet de conclusie aan verbinden dat die persoon dan ook wel een slechte tester zal zijn omdat iemand niet gelijk 300 met 35% kan verhogen zonder er 10 naast te zitten of weet wat de volgende is in 1 - 3 - 7 - 11 - 13 zonder er, zeg, 2 naast te zitten.

Nee dat is zeker waar het is geen vaardighedentest en ook geen intelligentietest.

Als iemand slecht presteert kan het een hulpmiddel zijn om er achter te komen waar het probleem zit. In een analytische test kan dan naar voren komen dat je verzand in details.

Die testen zijn niet nutteloos maar je moet zeker niet je hele zelfvertrouwen aan zo'n test hangen

_{Moet wel zeggen een tester die 30*3.5 + 300 niet uit het hoofdje kan daar vertrouw ik geen testrapport van}

[ Voor 5% gewijzigd door Rmg op 30-01-2020 12:21 ]

[MneoreJ]

Rmg schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 12:18:
_{Moet wel zeggen een tester die 30*3.5 + 300 niet uit het hoofdje kan daar vertrouw ik geen testrapport van}

Nou, ik zei het expliciet omdat ik er de eerste keer 10 naast zat dus. 3*35 = 105 ging bij mij fout en werd 115. Mijn zelfvertrouwen is echter nog intact omdat ik in het echt deze resultaten gewoon zou dubbelchecken voor er conclusies van af gaan hangen, als ik ze al uit het hoofd zou moeten doen. Maar op z'n casual testje, eventueel met tijdlimiet, zou ik hier best nog een punt aftrek voor kunnen scoren dus... Stel je voor dat de afgelopen 20 jaar van mijn carrière daarop afgerekend was geweest, dat is dan toch jammer.

[ Voor 8% gewijzigd door MneoreJ op 30-01-2020 12:30 ]

[dr.lowtune]

Ik sluit me aan bij de reacties boven mij. Daar wil ik nog aan toevoegen: een goede software tester is meer dan alleen analytisch scherp; een goede software tester kan bevindingen ook goed overbrengen naar ontwikkelaars en denkt actief mee in de groep. Afhankelijk van de omgeving waar je werkt kan dat nog wel eens belangrijker zijn dan het eerste....

[Xtrafris]

Ik heb niet alles hierboven gelezen, dus met het risico om iets dubbels te zeggen:

Zo'n test, die test vooral hoe goed je bent in het nemen van de test.
Je geeft zelf ook al aan dat je huidige erkgeven tevreden is over je functioneren, dus geen paniek nodig.

Ben je niet zo slim als je had gedacht/gehoopt? Maybe... maar dat geld eigenlijk voor zowat iedereen (behalve voor mijzelf natuurlijk! ), dus ook dat is helemaal niet erg. Je hoéft niet altijd de slimste en de beste en de geweldigste in de kamer te zijn. Je bent duidelijk capabel genoeg voor je huidige baan. Misschien kan je wel veel meer, misschien niet, maar dat is in de huidige situatie helemaal het probleem niet, nu wil je alleen maar je huidige niveau dichter bij huis, en je weet al dat je dat kan.

Dus, zie de reactie van het bedrijf waar je gaat solliciteren op jouw slechte testresultaten als een proef die het bedrijf moet doorstaan. Als zij daar niet langs kunnen kijken, dan is het niet een bedrijf waar je voor wil werken. Als ze vragen, "joh, hoe zit dat?", en je zegt dat je in de context van zo'n abstracte test niet goed functioneert, maar dat ze je altijd een praktijkopdrachtje mee mogen geven om aan te tonen dat je werk van goede kwaliteit is, dan reageert vrijwel elke interviewer daar positief op.

Faalangst is irritatant, omdat die stemmetjes automatische reacties zijn, en die trekken zich er geen ruk van aan dat het niet waar is. Je beste verdediging is dan ook om er zelf een automatische reactie achteraan te plakken door self-programming. Daar zijn vele manieren voor, en het voelt zonder uitzondering super suf en flauw om te doen. Bijvoorbeeld: elke keer als je het hoort, schrijf je op wat het stemmetje zegt, streep je het door, en schrijf je een tegenargument op.

Succes!

Also, ik moet toch nog even een klein grinnikje plaatsen over de ironie van een tester met faalangst, én een pluskudo voor de moed om dit zo op te schrijven!

[ Voor 3% gewijzigd door Xtrafris op 30-01-2020 13:50 ]

[Marzman]

Je moet de solicitatiegesprekken zien als oefening. Je bereidt je er gewoon zo goed mogelijk op voor en achteraf kun je dan bedenken wat je bij een volgende solicitatie beter gaat doen. Als je het ziet als oefening is het ook niet erg om te falen (misschien helpt dat voor je faalangst). Sowieso is jezelf verbeteren geen falen.

[Curapica]

Ik kan me in de bovenstaande reacties mee vinden.
Zo een test zegt niet veel en is deels ook een moment opname.
Probeer hier niet al te veel waarde aan te hechten. Ik ben analytisch sterk en Wiskunde was de leukste vak die ik had vroeger en was hier heel goed in... Maar als ik nu (10+ jaar later) zo een toets zou moeten doen... Volgens mij zal ik harder zakken dan een baksteen in het water.
Zegt niet dat ik dom ben, zegt meer dat ik hier niet meer op oefen, het niet al te vaak meer gebruikt.

Indien je echte faalangst hebt voor bepaalde dingen kan het nooit kwaad hierover te praten met een professional.

Dat gezegd te hebben, op wat voor plek woon je?
Ik zelf werk als software consultant op een detacheringsbureau. Hoewel de plekken dus kunnen verschillen voor opdrachtgever.. Zit je wel op kantoor indien er geen opdracht voor je is (Amstelveen, binnenkort Amsterdam).

[sennits]

Super bedankt voor alle reacties. Dit stelt de gemoedstoestand iets gerust.

[sennits]

Rmg schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 11:41:
[...]


Mwa begrijpend lezen en dan de belangrijke zaken extraheren is wat die redactiesommen doen. Samen met getallen reeksen die testen of je verbanden kan zien.

Dat is zowat het hele profiel van een goeie tester.

De redactiesommen zijn er meestal niet om je rekenvaardigheid te testen.

Ze heten ook niet voor niets analytische testen, ze testen en zeggen dan ook niets over je intelligentie of rekenvaardigheid, maar testen je analytisch vermogen.


[...]


Verbanden zien, de rode draad vinden in een hoop rommelige data en daarop aannames doen.

Dat is is exact hoe een redactiesom inelkaar zit.

Sommige mensen hebben al gezegd in deze draad dat het maken van een analytische test te trainen is. Ik vraag me af of ik dan ook mijn analytisch vermogen aan het trainen ben en niet alleen leer om trucjes toe te passen.

[sennits]

Rmg schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 12:18:
[...]


Nee dat is zeker waar het is geen vaardighedentest en ook geen intelligentietest.

Als iemand slecht presteert kan het een hulpmiddel zijn om er achter te komen waar het probleem zit. In een analytische test kan dan naar voren komen dat je verzand in details.

Die testen zijn niet nutteloos maar je moet zeker niet je hele zelfvertrouwen aan zo'n test hangen

_{Moet wel zeggen een tester die 30*3.5 + 300 niet uit het hoofdje kan daar vertrouw ik geen testrapport van}

Dat sommetje oplossen lukte wel binnen paar seconden. Wat me verder niet gezond lijkt, en wat ook vaker gebeurt bij andere dingen waar ik even over moet nadenken, is dat ik hartklopping krijg bij het nadenken.

[ Voor 5% gewijzigd door sennits op 30-01-2020 16:58 ]

[iamcj]

sennits schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 16:56:
[...]


Dat sommetje oplossen lukte wel binnen paar seconden. Wat me verder niet gezond lijkt, en wat ook vaker gebeurt bij andere dingen waar ik even over moet nadenken, is dat ik hartklopping krijg bij het nadenken.

Dat noem ik "angst voor vroeger".

Op het moment dat je in een situatie komt die vergelijkbaar is met het 'trauma' dat ergens hebt opgelopen, schiet je onderbewuste in de verdediging. Help, rennen, weg hier, verknal het maar je kan het toch niet. Allemaal impulsen om jezelf te beschermen, die feitelijk gezien ongegrond zijn, maar toch jouw werkelijkheid.

Bijvoorbeeld angst voor liften als je er als kind een keer in hebt vast gezeten. Je bent nu geen kind meer en je weet dat als je op het knopje drukt iemand je komt helpen, maar toch voel je die angst van vroeger.

Soms is dat je realiseren al genoeg om jezelf te overtuigen dat wat je voelt ongegrond is. Door jezelf dat vervolgens ook te bewijzen kun je de angst afbouwen. Wat helpt is als je weet wat de echte oorzaak is.

Lukt je dat zelf niet, dan is een bezoek aan een psycholoog verstandig, die kan je bijvoorbeeld helpen met cognitieve gedragstherapie om dit proces te doorlopen. Hoe zwaarder het trauma, hoe moeilijker het is om er mee om te leren gaan.

[sennits]

Phyrozi schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 09:23:
Ik heb de antwoorden even globaal doorgelezen, maar ik wil even één ding tegen je zeggen @sennits :
intelligentie wordt niet bepaald aan de hand van twee van die testen. Probeer daar bewust van te zijn alsjeblieft.

Zo'n test is een momentopname, net als tentamens in het Nederlandse studiesysteem. Een moment waarop je je iets slechter voelt, de stress de overhand neemt en je komt niet meer bij de juiste kennis.

Er zijn heel veel intelligente mensen die niet hebben gestudeerd of überhaupt een opleiding hebben genoten, maar ook veel die wel universitair zijn opgeleid, maar echt zo knetter dom zijn (ja, ik kom er steeds meer tegen). Van die laatste zijn dan mensen die totaal niet in bepaalde situaties kunnen handelen, de verbanden op verschillende vlakken niet zien etc. Deze mensen kunnen dus gewoon goed stof stampen en grinden om hun tentamens te halen. Dit is totaal iets anders dan slim zijn!


Als tweede deel; probeer hulp in te schakelen. Ik snap dat die stap groot is, maar volgens mij heb je er momenteel dusdanig veel last van dat je er zelf niet uitkomt.
Mijn broer en ik komen allebei van ver. Beide andere redenen. Allebei WO. Ik ben nog bezig, hij is aan het werk. Ik sta veel nuchterder in alles dan hij. Natuurlijk ervaar ik stress en ben ik bang om af en toe iets niet te halen, helemaal na 300 uur in een vak als calculus te hebben gestoken, maar ik relativeer altijd keurig. Mijn broer daarentegen heeft zichzelf twee jaar lang zo gepusht en bang gemaakt dat die jongen bijna in een depressie kwam en faalangst liep daar parallel aan. Hij heeft hier volgens mij nog steeds schade van, maar is op aanraden van moeders toch hulp gaan zoeken en ondanks dat zijn grote ego hier veel moeite mee had, is die jongen er redelijk bovenop gekomen, nu anderhalf jaar later. Hij is een leuker/beter persoon geworden.

Volgens mij kun je met je hbo MER een prima baan krijgen, mijn advies is; zoek vooral iets wat je echt leuk vindt. Wordt daar steeds beter in en dit geldt als bevestiging voor jezelf dat je dan toch niet zo dom bent als je zelf denkt.
Juist iets anders gaan doen met veel uitdaging lijkt mij gevaarlijk, omdat het hier vaak kan zijn "Wow, sta versteld van mezelf" of "zie je wel, ik ben dom" en dat laatste neig jij eerder naar. Dus niet doen.

Wat betreft het solliciteren; zoek ook hulp hiervoor. Ik denk dat een goede sollicitatietraining je veel kan helpen.

TL:DR
Hang niet te veel aan het woord intelligent of slim. Want wat is de definitie hiervan? Ik ben helemaal geen filosoof, maar ik ga altijd graag de discussie aan over de definitie met mensen zoals @Blue-eagle die zeggen "je diploma zegt dat je niet dom bent" (no offense Blue, je wilde hem vast oppeppen.)

Bedankt voor het delen van jouw ervaring en die van jouw broer. Het helpt bij het relativeren

Denk dat ik morgen maar eens de huisarts ga bellen om een verwijzing te krijgen. Zie hier wel vreselijk tegenop.

[Blue-eagle]

Phyrozi schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 09:23:
[..]

TL:DR
Hang niet te veel aan het woord intelligent of slim. Want wat is de definitie hiervan? Ik ben helemaal geen filosoof, maar ik ga altijd graag de discussie aan over de definitie met mensen zoals @Blue-eagle die zeggen "je diploma zegt dat je niet dom bent" (no offense Blue, je wilde hem vast oppeppen.)

Die discussie ga ik on-topic graag met je aan Ik zeg niet dat hij noodzakelijk slim is, da's heel wat anders. Een diploma geeft in ieder geval aan dat je het denk- en doorzettingsvermogen hebt om iets te bereiken in het leven. Dat is meer dan veel mensen kunnen zeggen. Je kan prima niet dom zijn maar on top of the bell curve balancerend, gewoon niet bijzonder. En daar is niks mis mee. Dan moet je gewoon wat harder werken.

Overigens ben ik een autodidact die vanaf het VBO het bedrijfsleven is ingestroomd. Ik verdien meer dan 4x modaal en werk voor Fortune 500 bedrijven in de VS. Absoluut om te pochen maar vooral ook om aan te geven dat ik niet bijzonder veel waarde hecht aan een opleiding. Mensen zoals mijzelf met passie en de intelligentie om bij te blijven in hun hobby/vakgebied komen vaak verder dan hoogopgeleide mensen die vaak alleen een tekstboek-idee hebben van wat ze doen en thuis gewoon... stoppen.

[Phyrozi]

Blue-eagle schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 22:19:
[...]


Die discussie ga ik on-topic graag met je aan Ik zeg niet dat hij noodzakelijk slim is, da's heel wat anders. Een diploma geeft in ieder geval aan dat je het denk- en doorzettingsvermogen hebt om iets te bereiken in het leven. Dat is meer dan veel mensen kunnen zeggen. Je kan prima niet dom zijn maar on top of the bell curve balancerend, gewoon niet bijzonder. En daar is niks mis mee. Dan moet je gewoon wat harder werken.

Overigens ben ik een autodidact die vanaf het VBO het bedrijfsleven is ingestroomd. Ik verdien meer dan 4x modaal en werk voor Fortune 500 bedrijven in de VS. Absoluut om te pochen maar vooral ook om aan te geven dat ik niet bijzonder veel waarde hecht aan een opleiding. Mensen zoals mijzelf met passie en de intelligentie om bij te blijven in hun hobby/vakgebied komen vaak verder dan hoogopgeleide mensen die vaak alleen een tekstboek-idee hebben van wat ze doen en thuis gewoon... stoppen.

Haha, ik denk dat je meteen de doodsteek geeft aan je eigen discussie, want je zegt precies hoe ik er ook tegenaan kijk: "Een diploma geeft in ieder geval aan dat je het denk- en doorzettingsvermogen hebt om iets te bereiken in het leven".

Ik wilde alleen even benoemen dat bij veel mensen onterecht de perceptie leeft dat HBO >= bestempeld mag worden als "slim". Ik vind namelijk dat slim zijn afhankelijk is van veel componenten zoals het eigen maken van bepaalde dingen zoals jij hebt gedaan, het empathisch vermogen, het kunnen innemen van bepaalde invalshoeken (dit is echt een dingetje bij sommige mensen) etc etc.

sennits schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 16:56:
[...]


Dat sommetje oplossen lukte wel binnen paar seconden. Wat me verder niet gezond lijkt, en wat ook vaker gebeurt bij andere dingen waar ik even over moet nadenken, is dat ik hartklopping krijg bij het nadenken.

Ik heb laatst een calculus tentamen verknald. En dik ook.

Weken vooraf hartkloppingen en tijdens het tentamen van 3 uur ging mijn hart helemaal loco. Nacht erna soort van ziek. Vorige week de her gemaakt die stukken beter ging na heeeeeel veel studeren.
Verder met de studie geen problemen, alleen dit klote vak.

Hartkloppingen komen dus genoeg voor onder mensen die een test maken waar iets vanaf hangt.

sennits schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 17:17:
[...]


Bedankt voor het delen van jouw ervaring en die van jouw broer. Het helpt bij het relativeren

Denk dat ik morgen maar eens de huisarts ga bellen om een verwijzing te krijgen. Zie hier wel vreselijk tegenop.

Graag gedaan!
Ik snap dat je ertegenop ziet. Zou ik zelf ook hebben, maar bedenk je dat je voor de huisarts gewoon een normaal persoon bent en dat de mevrouw voor jou misschien met vaginale schimmel en aambeien kwam. Dan valt een klacht als faalangst best mee!

[ Voor 29% gewijzigd door Phyrozi op 31-01-2020 07:38 ]

[Phyrozi]

Edit

[ Voor 98% gewijzigd door Phyrozi op 31-01-2020 07:35 ]

[svenk91]

Blue-eagle schreef op donderdag 30 januari 2020 @ 22:19:
[...]


...Je kan prima niet dom zijn maar on top of the bell curve balancerend, gewoon niet bijzonder. En daar is niks mis mee...

Het is idd wat subjectief wanneer je iemand als slim beschouwd.

Sommigen vinden dat bijna iedereen slim is, dus ook de mensen 'on top of the bell curve', anderen vinden dat je aardig moet uitblinken (top 1, 5, of 10% of iets dergelijks). Dan kan je nog weer slim zijn omdat je in 1 ding heel goed bent maar niet persé in alles (don't judge a fish by its ability to climb a tree). Ik neig zelf meer naar het laatste.

Topicstarter lijkt iniedergeval niet dom te zijn met een HBO diploma op zak, goede beoordelingen op het werk, goed geschreven Nederlands, en het feit dat hij ziet dat hij met een probleem zit en om hulp komt vragen. Daar lijkt iniedergeval wel aardig consesus over te zijn

En die hartkloppingen? Dat is normaal als je teveel aan zo'n test tilt. Maar er zijn er nu een paar niet goed gegaan, hopelijk is daarom je wereld niet ten einde. Neem die ervaring mee! Als je er vanaf het begin vrede mee hebt dat je best kan falen dan ben je minder gestressed. Leren falen is ook een onderschatte vaardigheid . Verder helpt misschien ook gewenning wat. Ga lekker sudoku's op een app doen in je vrije tijd, die leren misschien niet direct dezelfde vaardigheden aan als bij de testen, maar misschien is het dan minder intimiderend als je opeens zo'n test voor je neus krijgt.

[Son Gohan]

@sennits respect dat jedit deelt. Ik zat eerst ook met dat "probleem" maar heb die gemakkelijk opzij gezet omdat ik tegen mijn tussenpersoon zei; ik wil niet bijeen bedrijf werken waar ik zulke capaciteit testen moet afleggen.

Toen was het probleem gelijk weg, dus de tip; Vergeet niet dat je ook kan solliciteren bij bedrijven waarbij je niet zo'n test hoeft uit te voeren om te "bewijzen" dat je slim genoeg bent.

[Phyrozi]

@svenk91 Hah! Jij stelt Sudoku's voor. Ik twijfelde of ik iets dergelijks voor moest stellen, maar @sennits ik heb sindskort (mijn vriendin heeft mij verslaafd gemaakt) de Rummikub-app en ik moet zeggen dat mij dit ideaal lijkt voor verbanden tussen getallen en kleuren zien!

[HenkEisDS]

Zoals eerder gezegd. Die testen waren een momentopname. Als je een lichte griep hebt kan je IQ al met 30% zakken en als je erg zenuwachtig bent of juist in een extreem zelfverzekerde bui ook.

Daarnaast moet je je eigenwaarde niet halen uit de dingen die je niet kunt of bent, maar uit de dingen die je wel kunt en bent.

[Trommelrem]

sennits schreef op woensdag 29 januari 2020 @ 21:06:
Heeft iemand enig advies en of aanmoedigingen om hiermee om te kunnen gaan?

Bel een random recruiter en zeg dat je een leuke uitdaging zoekt, maar dat je niet zit te wachten op allerlei sollicitatieprocedures.

Het tekort aan IT mensen is op dit moment schrijnend. Waarom zou jij een sollicitatie en motivatie moeten schrijven en tests moeten doen om bij iemand in dienst te moeten komen? Laat de potentiele werkgever maar motiveren waarom ze jou willen hebben. Hebben zij dat niet voor jou over? Voor deze werkgever tienduizend anderen. Kies gewoon degene uit die het leukste epistel voor jou heeft geschreven. Mijn huidige werkgever wilde mij ook hebben en daar heb ik ze dan ook hard voor laten werken. Vervolgens heb ik ze ook laten concurreren met enkele andere potentiele werkgevers. Wees hard naar je potentiele werkgever, zodat je zelf niet de faalangstprocedure in hoeft.

[ Voor 21% gewijzigd door Trommelrem op 02-02-2020 00:28 ]

[sennits]

Deze draad heb ik inmiddels al 10 keer gelezen. De posts geven energie en motivatie. Bedankt.

Ik heb mijn huidige werkgever aangegeven dat ik aan het rondkijken ben :-)