De laatste jaren ben ik steeds meer op zaken rondom mijn privacy gaan letten in en rondom huis, maar ook verder in het leven:
* Laptop camera afgeplakt
* Huis camera bewust POE ipv Wifi
* Bij installatie apps op telefoon waar mogelijk GPS/locatie uit en zoveel mogelijk rechten van apps bewerken
* (nog) geen slimme speaker oid in huis
* Smart TV die ik bewust dom houd
* Google services volledig dicht gezet met wat ze mogen
* Start gemaakt met Google vrij leven dmv DuckDuckGo / Protonmail, etc
* Facebook opgezegd
Daarnaast heb ik een schijthekel als mijn kenteken overal wordt getraced en als ik deze bij bijv. parkeren in moet voeren of als dit automatisch gebeurt, etc, etc. Ik probeer dus heel bewust bezig te zijn met mijn privacy in logische maar ook minder logische zaken.
Echter de laatste tijd bekruipt me net zo hard het gevoel dat het helemaal geen ... uitmaakt hoeveel effort ik hier in steek, ja ik zorg ervoor dat er iets minder info op het net van mij staat, maar tegelijk heb ik het idee dat ze alles toch wel van mij weten. Gebruiken maken van elektronisch geld, paypal, pinnen, maar ook door dit artikel van de NY times heb ik het idee dat men toch wel alles van je weet, tenzij je zonder telefoon door het leven gaat (tracen obv 3g/4g masten werkt ook).
Ik gebruik immers ook zaken die mijn traceerbaarheid / privacy wat dat betreft inbreken:
* Gmail (moet ik echt vanaf wat dat betreft)
* Android smart phone
* Uberhaupt internet zonder VPN doorgaans
* Waze navigatie (van Google)
* Twitter
Hebben jullie het idee dat je op een manier toch je eigen privacy kunt bewaken en dat je inzet hiertoe ook echt resultaat heeft? Of is het meer dat je het op deze manier voor elkaar krijgt om van 100% naar 98% herkenbaarheid terug te stappen.
Soms krijg ik het idee: stop er maar mee met al dat gedoe en laat het gaan, je doet er toch niets tegen en je houdt alleen jezelf voor de gek. Sommige dingen zal ik blijven doen (apps rechten bijv, maar andere dingen moet ik wellicht niet zo moeilijk over doen (Gmail, navigatie Waze of Maps, etc).
* Laptop camera afgeplakt
* Huis camera bewust POE ipv Wifi
* Bij installatie apps op telefoon waar mogelijk GPS/locatie uit en zoveel mogelijk rechten van apps bewerken
* (nog) geen slimme speaker oid in huis
* Smart TV die ik bewust dom houd
* Google services volledig dicht gezet met wat ze mogen
* Start gemaakt met Google vrij leven dmv DuckDuckGo / Protonmail, etc
* Facebook opgezegd
Daarnaast heb ik een schijthekel als mijn kenteken overal wordt getraced en als ik deze bij bijv. parkeren in moet voeren of als dit automatisch gebeurt, etc, etc. Ik probeer dus heel bewust bezig te zijn met mijn privacy in logische maar ook minder logische zaken.
Echter de laatste tijd bekruipt me net zo hard het gevoel dat het helemaal geen ... uitmaakt hoeveel effort ik hier in steek, ja ik zorg ervoor dat er iets minder info op het net van mij staat, maar tegelijk heb ik het idee dat ze alles toch wel van mij weten. Gebruiken maken van elektronisch geld, paypal, pinnen, maar ook door dit artikel van de NY times heb ik het idee dat men toch wel alles van je weet, tenzij je zonder telefoon door het leven gaat (tracen obv 3g/4g masten werkt ook).
Ik gebruik immers ook zaken die mijn traceerbaarheid / privacy wat dat betreft inbreken:
* Gmail (moet ik echt vanaf wat dat betreft)
* Android smart phone
* Uberhaupt internet zonder VPN doorgaans
* Waze navigatie (van Google)
Hebben jullie het idee dat je op een manier toch je eigen privacy kunt bewaken en dat je inzet hiertoe ook echt resultaat heeft? Of is het meer dat je het op deze manier voor elkaar krijgt om van 100% naar 98% herkenbaarheid terug te stappen.
Soms krijg ik het idee: stop er maar mee met al dat gedoe en laat het gaan, je doet er toch niets tegen en je houdt alleen jezelf voor de gek. Sommige dingen zal ik blijven doen (apps rechten bijv, maar andere dingen moet ik wellicht niet zo moeilijk over doen (Gmail, navigatie Waze of Maps, etc).