Overwegend leuk werk maar geen leuke werkgever.

[Pixal]

Lief dagboek. Oh nee

Ik ben het zat op mijn werk, hoewel het werk best uitdagend is, en er echt nog genoeg spannends aan gaat komen droom ik stiekem toch van een andere baan. Ik ben honkvast, hardwerkend en loyaal, zelfs terwijl ik elke dag met stoom uit mijn oren de deur achter me dicht trek. Ik ben binnengekomen in een bepaalde functie die inmiddels niet meer bij me past, mijn werkzaamheden zijn veranderd maar ik krijg die oude rol niet van me afgeschud, resultaat is dat ik nu twee rollen vervul.

Dit verhaal is erg lang geworden, ik wil alles altijd in één keer vrij duidelijk maken, misschien een beetje onsamenhangend. Dus als niemand dit leest kort ik het weer in

Als ik heel kort met een situatie moet beschrijven wat er mis is met mijn baan is het als volgt.

Terwijl ik bezig ben met het patchen van een acute Citrix vulnerability stapt de lokale directrice met een USB stick naar binnen met de vraag of ik direct alle bestanden van de stick even in drievoud kan printen want het lukt haar niet zo goed. De discussie die erop volgt geeft mij een slecht gevoel want niet behulpzaam, we verliezen allemaal tijd en ik zit vervolgens thuis mijn werk af te maken. De directrice heeft overigens haar printjes niet van mij, rot op, heb wel wat beters te doen.


Dan nu het wat langere verhaal..

Ik ben 37, werk nu ongeveer 15 jaar in de IT, heb een MBO niveau 3 diploma (afgegleden vanaf atheneum naar Havo naar MBO vanwege concentratieproblemen). Ik heb mezelf de laaste 10 jaar "systeembeheerder" genoemd maar ik heb eigenlijk geen idee wat ik echt ben. Ik ben self made, wat ik weet is uit ervaring, niet uit boeken. Men noemt mij de laatste 2 jaar ook cloud engineer of derdelijns engineer maar ben eigenlijk vaak onzeker over mijn nut in het bedrijf (en in de wereld maar dat is voor een ander topic ), ik heb het idee dat ik momenteel niet doe waar ik echt goed in ben maar vraag me niet waar ik dan goed in ben want ik zet mezelf waarschijnlijk niet echt goed neer.

Ik werk voor een bedrijf in de financiële dienstverlening, we hebben een klein kantoor in Nederland maar zitten verder over de hele wereld. Ik werk samen met een heel klein team verantwoordelijk voor EU en UK kantoren, die mensen zitten in de UK en zitten dichter bij directie en daarmee ook dichter bij de spannende projecten. Sparren met collega's gebeurt enkel op WhatsApp, ik mis soms wel anderen om me heen. In NL zit ik alleen in een kantoortje, omdat ik de enige niet native UK collega van het team ben voel ik me vaak erg achtergesteld en heb ik het gevoel dat ik mezelf constant moet bewijzen.

Toen ik aangenomen werd was dat nog puur voor het het NL kantoor, er was nog geen sprake van een team, ik was gewoon alleen verantwoordelijk voor de lokale IT en was heel breed inzetbaar. Het kantoor was zelfvoorzienend qua IT infrastructuur met alles zwaar gedateerd van VMWare tot hardware en van MS Office tot het maatwerk. Er was veel werk aan de winkel en ik ben trots op de resultaten die ik binnen een jaar boekte. Met behulp van Nessus vulnerability rapportages uit de UK kon ik vaststellen dat ik in de grafieken de veiligste omgeving had. Ik had daarnaast een ongelofelijke drive om saaie taakjes te verbeteren\automatiseren zoals werkplekbeheer, MDM en starter\leaver processen dus er werd nogal eens afgekeken en gekopieerd wat ik aan het doen was. In veel gevallen was ik de pilot en konden anderen het in het groot nog eens over doen. Wat dat betreft had ik tamelijk veel vrijheid in een verder zwaar gereguleerd bedrijf.

Naast deze taken moest ik voor max 1 jaar ook user support doen, besproken tijdens mijn sollicitatie. Dat was even een stap terug voor mij maar was te overzien, vanwege de komst van een centrale helpdesk in de UK zou dit later komen te vervallen.

De centrale helpdesk kwam niet...
Wat wel kwam was in 4 jaar tijd twee acquisities, niet volledig gerelateerd daaraan ook twee fysieke kantoorverhuizingen. Veel verloop onder de gebruikers dus jezelf vaak herhalen, veel 180 graden veranderingen vanwege nieuwe eigenaren en daarnaast een te groot percentage digibeten onder de gebruikers (ik druk me heel netjes uit want ik kan soms gewoon trillen van woede over de vragen die ik onder mijn neus krijg geduwd). Verder is de IT directie een paar keer gewijzigd (steeds opnieuw bewijzen om het volle vertrouwen van ze te krijgen) en is er jaren gerommel geweest over wie mijn leidinggevende moet zijn (UK IT directie of lokale (non-IT) directie).

Ondanks veel frustraties bleef ik zitten, ons was namelijk de cloud beloofd en dat ging ik dus voor geen goud missen. En 2 jaar geleden kwam de eerste migratie van on premise naar Microsoft Azure \ O365 (mijn kantoor als eerste want de meest stabiele en ik kende alles, inclusief maatwerk software, door en door). Daarna volgden in rap tempo alle kantoren in diezelfde cloud, ik was vaak betrokken bij deze projecten maar voelde me niet echt meer deel uitmaken van het team dat in de tussentijd steeds meer vorm kreeg. In de meeste situaties was ik niet de architect, overige kutklusjes doen was het meer. AD structuur kopiëren, servers opzetten, lokale werkstations ombouwen tot Citrix "kiosk" machines etc. Op zich allemaal ook nodig natuurlijk en ik zat dicht bij de actie dus leerde toch bij. Maar de werkdruk was blijvend hoog en soms onnodig. Vrijdagnacht per se in een hotelkamer een nieuwe McAfee epo server in de lucht moeten brengen inclusief policies etc. om een week later te horen dat hij toch niet meer nodig was en talloze soortgelijke "zonde van de moeite" klusjes. Ondanks mijn onzekerheid over hoe nuttig ik nou eigenlijk ben toch wel veel geleerd en veel gereisd want ik wist daarvoor nog niet hoe je Azure moest spellen en nu had ik toch tamelijk veel ervaring opgedaan. Op dit punt hoor ik je denken, "goh, dus je hebt een baan met leuke en minder leuke aspecten". Fair enough!

Momenteel ben ik een beetje de centrale EU + UK beheerder van onze Citrix omgeving + images, Azure, LANdesk (puur voor werkplekbeheer), CrowdStrike, en nog wat zaken maar behalve LANdesk heb ik niets van scratch zelf gebouwd, ik weet het meeste dus vooral draaiende en up to date te houden. Ons team bevat namelijk 1 zwaargewicht die letterlijk alles lijkt te kunnen en die krijgt de projecten en implementaties. Het gemak waarmee deze jongen sommige oplossingen neerzet doet mij denken dat ik net van de kleuterschool kom. Wat hij niet kan wordt vaak uitbesteed aan externe partijen die even worden ingehuurd, iets in elkaar klooien en waar ik daarna met summiere documentatie de bezem door mag omdat ik het moet supporten.

Mijn werk werd de laatste twee jaar echt veel spannender en waar ik eerst heel trots een soort hoofd IT + inkoop + support op een klein kantoor was haal ik daar nu een beetje mijn neus voor op. Ik heb anderhalf jaar lang weken van 60 of meer uur gemaakt, en veel te loyaal geweest, ik heb mezelf zwaar verwaarloosd en heb geen enkele training\cursus gedaan. Ik geef enerzijds het bedrijf de schuld dat alle eerstelijns drama mij heeft belemmerd te leren, maar eerlijk is eerlijk, ik oriënteer me de laatste tijd een beetje op Azure fundamental trainingen en e-learning op Pluralsight maar kom er achter dat ik niet weet wat ik dan wil leren dus hoe gemotiveerd ben ik nou echt.

Naast de interessante ontwikkelingen was er nog steeds een grote bron van frustratie over. Ik mocht wel reizen, en allerlei interessante nieuwe dingen implementeren, zolang ik mijn kerntaken maar voorrang gaf, de dagelijkse support. Zelfs na 4 jaar continue pushen blijven er gebruikers hardnekkig op de deur kloppen in plaats van tickets te maken, het kantoor is te klein om er iemand extra voor aan te nemen. Ik zal me proberen niet te verlagen tot het noemen van voorbeelden maar ik kan met geen pen beschrijven hoe uitputtend deze strijd is, de ad hoc directie, de ridicule verzoeken, de maatwerkpakketten waar je broek vanaf zakt. Sinds een half jaar is er nu toch eindelijk een helpdesk in de UK maar het gaat stroef en tickets worden niet snel genoeg opgepakt volgens de NL maatstaven. En na kortgeleden dit hele verhaal bij de IT directie in de UK bespreekbaar te hebben gemaakt is er nu heel veel waar ik lokaal gewoon nee tegen mag zeggen van ze, ook mijn salaris wordt doorbelast aan de UK (om dat argument bij de lokale directie weg te nemen). Ik kreeg eigenlijk heel veel medewerking en even een echte motivatie boost, ze wilden me dus echt niet kwijt. En hoewel de lokale directie dit officieel accepteert vinden ze het recht in mijn gezicht maar niets en blijven ze de verkeerde boodschap uitdragen en mij belagen. Inmiddels zeg ik dus volledig legaal 10 keer per dag nee , maar feitelijk betekent dit ook 10 keer per dag ruzie, discussie, tijdverlies, uitputtingsstrijd.

Goed, ik ben dus de onbegrepen IT'er en niemand snapt mijn rol, en als ik het uitleg kan het ze niet schelen want mijn uitleg fikst hun Outlook probleem nog niet. En zonder Outlook lopen de klanten weg dus wat is nu belangrijker? een omgeving met 1000 man behoeden van een of ander wanna-cry virus of zorgen dat één persoon direct geholpen wordt met zijn Outlook handtekening. Nouja, het zal je verbazen wat het antwoord is.

Te vaak vanuit huis werken en dus gewoon vluchten van de lokale gebruikers lost het niet helemaal op, men spaart gewoon troep op om op me af te vuren als ik er weer eens wel ben.

Het gaat na een strijd van 4 jaar gewoon niet veranderen, dus moet ik het accepteren of verder kijken. Ik ben dus eens vacature sites gaan bekijken, maar ik word alleen maar geïntimideerd door alle vereisten. En ik weet niet eens waar ik goed in ben, ik kan alles een beetje, zo iemand zoeken ze nooit. Ik weet niet of ik teveel films kijk maar ik vind cyber security en preventie leuk, ik wil me nuttig maken en de wereld verbeteren, dus iets doen tegen cybercrime, bij de politie werken etc. en opsporing klinkt wel gaaf maar met mijn geduld voor het speuren in error logs pak je nog geen boeven. En het patchen van servers en andere gevonden vulnerabilities is een groot deel van mijn werk, toch is dat niet heel diepgaand.

Ik moet dus misschien maar gewoon een andere soortgelijke baan zoeken in een bedrijf waar ik mijn huidige brede kennis kan gebruiken en hetzelfde trucje doen als wat ik al jaren doe maar dan zwart op wit zonder eerstelijns taken in het pakket. En bestaat dat eigenlijk wel in dit vak?

Wie herkent zich in mijn situatie? Hoe nemen jullie een houding aan? Ik geloofde een tijdje dat het arrogant en niet collegiaal was van mezelf dat ik me te goed voel voor eerstelijns maar inmiddels denk ik dat de discussies die ik keer op keer moet voeren mij gewoon langzaam brainwashen.

[M2M]

Ik vindt het soms wel eens fijn om "simpele dingen" te repareren. Overigens is morgen ook weer een dag Zo te horen heb je twee handen en 40 uur in de week, als je daar 60 van maakt ben je niet goed bezig.

Om jezelf te beschermen (en vervelende gesprekken voor te zijn) zou je verstandig aan doen om iets van uurverantwoording te doen naar jezelf. Gewoon elke outlookvraag die meer dan een kwartier in beslag neemt ff noteren. En je dan vooral niet te druk maken. Het is een bedrijf, hard werken prima, overwerken niet prima.

[GoldenSample]

Inhoudelijk welke richting je op kan en hoe daar kunnen anderen beter op antwoorden maar verder;

- Leer nee zeggen, echt oorverdovend nee en soms moet er eerst een atoombom barsten voor er iets veranderd, dan maar een week oorlog.

- zoek sowieso een andere baan

- verkoop jezelf niet voor te kort

- er is altijd iemand die het beter kan en de mens heeft de neiging alleen het goede van de andere te zien als men zich vergelijkt. Probeer niet te vergelijken maar te denken; waar wil ik beter in worden, past dat bij mij en hoe kan ik van die gene leren die heel goed is in XYZ?

[defiant]

Pixal schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:01:
En na kortgeleden dit hele verhaal bij de IT directie in de UK bespreekbaar te hebben gemaakt is er nu heel veel waar ik lokaal gewoon nee tegen mag zeggen van ze, ook mijn salaris wordt doorbelast aan de UK (om dat argument bij de lokale directie weg te nemen). Ik kreeg eigenlijk heel veel medewerking en even een echte motivatie boost, ze wilden me dus echt niet kwijt. En hoewel de lokale directie dit officieel accepteert vinden ze het recht in mijn gezicht maar niets en blijven ze de verkeerde boodschap uitdragen en mij belagen.

Je wilt dus carrière maken, maar je bent de in Nederland dus in een klein team terwijl de rest van de IT zich bevind in het VK. Verder heeft men dus verzuimd om de eerste lijn support in te richten (al dan niet met nieuw iemand of volledig remote) en wil de lokale directe hierin de status-quo handhaven.

Aan die situatie kan je denk ik niet ontsnappen zonder een serieus breekijzer en mandaat van de VK IT afdeling, meer dan je nu hebt. D.w.z. ga het gesprek nogmaals aan en verlang dat dat je qua aansturing en verantwoordelijkheden alleen valt onder de VK IT directie en expliciet niet meer onder de NL directie. Verlang tevens dat ze de problemen van situatie van de eerste lijn problemen van de NL directie op zich nemen en dus expliciet de opdracht geeft dat je een andere functie hebt en niet meer beschikbaar bent voor de eerste lijn.

Als men dit niet wil of wel toezeggingen doet, maar er veranderd niets (d.w.z. ze houden de NL directie niet van je af), dan weet je dat je niet op de VK IT directie kan bouwen voor je carrière. En dan lijkt het me het beste om je te richten op een nieuwe werkgever.

Maar ik denk dat het sowieso lastig is om carrière te maken als je ver zit van het centrum waar de meeste team leden zitten en beslissingen worden genomen, dat noem je ook in je verhaal. Ik denk dat je dat ook mee moet nemen in je beslissing om wel of niet te blijven.

[PcDealer]

defiant schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:48:
[...]

Je wilt dus carrière maken, [...]

Dat lees ik totaal niet. @Pixal wil gewoon een zinvolle functie en enige structuur op de lokale vestiging van zowel directie als de andere medewerkers. Misschien moet @Pixal een keer op het hoofdkantoor zijn om e.e.a. aan te kaarten? Sowieso verder zoeken. Er moet toch een bult bedrijven zijn die geïnteresseerd zijn in deze medewerker?

[President]

Van iemand die ooit vwo doet snap ik het wel dat je je op een gegeven moment gaat vervelen bij simpele gebruikersvragen. Al zullen vele het er ook gewoon bij doen, wil je van meer betekenis zijn. Dat was je ooit wel voor de organisatie, maar inmiddels is er iemand die 'beter is dan jij'. Je concludeert zelf al dat het niet verstandig is geweest dat je geen studies hebt gevolgd, iets wat in de ICT toch wel heel belangrijk is.

Ik zou zeggen; ga certificaten halen het komende jaar en ga daarna eens rond kijken voor een andere baan. In de tussentijd je menselijke vaardigheden blijven oefenen en je collega's ook af en toe helpen met hulpvragen.

[FlowSnake]

Wat je nou echt wil doen, en wat jij nou echt kan, kan alleen jijzelf bedenken ben ik bang. Anderzijds merk ik op dat er wel leuke projecten zijn, maar die gaan naar een UK-collega? Kan je niet vragen meer met hem te kunnen samenwerken aan projecten, en daarmede in de loop gehouden te worden etc. Dus niet zijn bitch, maar als collega, is dat mogelijk?

Daarnaast merk ik op uit jouw post, maar dus ook uit jouw voorbeelden, dat je jezelf in een erg uitvoerende en onderdanige staat opstelt. Al die ad hoc en zonde van de moeite klusjes, die moet je van te voren tackelen. Ga er met gestrekt been in, leg uit waarom idee xyz kut is, waarom plan abc een afschildering van gebrek aan respect voor jouw tijd is (hint, inclusief outlook gezeik). Het mag geen werkweigering worden, maar het uitvoeren tegen beter weten in en dan 'I told you so' helpt niemand, ook jou niet.

Last but not least, jij moet echt leren nee te zeggen en te blijven doen. Met alle respect, eens een keer een Outlook issue fixen is een ding, maar je mag wel een meer tweakers mentaliteitje voeren (het zeer irritante 'wat heb je zelf al geprobeerd en what did Google say?'). Bovenstaande is erg abrupt, voel zelf aan hoe of wat, maar er zijn grenzen. Je bent geen stagiair ofzo, leg uit, wat mij betreft de hele (UK)directie in de mailing erbij, dat dat Outlook probleempje hit 3 was op google en wat nieuws artikelen erbij wat wannacry is.

[Falcon]

Hoe belangrijk is je huidige salaris voor je? Met je huidige papieren en ervaringen kan ik mij voorstellen dat je bij een andere job van koude kermis thuiskomt.

Zijn trouwens je concentratieuitdagingen (scrabble ) ook niet de reden dat je de onderbrekingen lastig vind tijdens grotere projecten/werkzaamheden? Ben je daar ooit aangeholpen?

Al die Azure ervaring is echt een dikke vette plus en is vraag naar, ook bij ons

[Blokker_1999]

Wat het probleem met leidinggevenden betreft, daar kan ik een beetje inkomen. Ik werk zelf op dit moment voor ons kantoor in Dubai, met dus ook een contract ter plaatse, maar heb daarnaast ook nog management in Brussel en de VS zitten. Zelf aanzie ik het dan ook zo: in Dubai loopt alles wat met HR te maken heeft, en ik moet de HR manager daar dan ook een beetje plezieren maar in geval van conflict ga ik eerst af op wat mijn IT manager boven mij in het organigram te zeggen heeft.

Wanneer je management en de meeste van je collega's samenzitten in een kantoor dat niet het jouwe is, zal het altijd lastig zijn om projecten naar je toe te trekken. Zeker als jij maar alleen zit en een andere primaire taak hebt in hun ogen. Bij ons zitten de centrale diensten in de VS en gedurende mijn periode in Brussel heb ik heel goed gezien hoe moeilijk het is om een vertrouwensrelatie op te bouwen met die teams en hoe moeilijk het is om een deel van de koek naar je toe te trekken. Groot struikelblok is gewoon de afstand. Die maakt het moeilijker om samen te zitten, om alles goed te bespreken, om bij problemen verder te gaan. Wanneer je niet snel even kunt opstaan om tot bij je collega te wandellen om een vraag te stellen ontstaat er vaak al snel een kleine barriere.

Als er geen centrale support desk is vraag ik me daarnaast ook af: hoe doet men dit op andere kantoren? Wij hebben wel zo een dienst en terwijl in sommige van onze kantoren de gebruikers inderdaad naar de lokale ITer lopen bij elk probleem zijn er andere kantoren waar de gebruikers wel steevast onze helpdesk bellen.

[Helixes]

Hm. In dit hele stuk heb je het niet over je manager gehad. Wie is je manager eigenlijk, of meer precies - wat is zijn rol?

In dit soort gevallen werkt het in mijn beleving vaak goed te escaleren. Maak met je manager afspraken hierover, en verwijs naar hem als mensen je nee niet slikken. Als de afspraken zijn dat user support niet bij je rol hoort, dan moet hij/zij je daar rugdekking in geven.

Voor de rest klinkt het ook een beetje als een gouden kooi verhaal. Ik denk echt dat het tijd wordt eens om je heen te gaan kijken. Gewoon, vrijblijvend. Vergeet nooit dat het deurtje van de gouden kooi altijd openstaat. En, wellicht is het allemaal niet zo slecht als je denkt....

[worldfastest]

Verhaal van TS komt me bekend voor. Heb dit ook 5 jaar lang gehad. Lange werkdagen van 12 uur of langer met veel gezeur en stress. Uiteindelijk voor mezelf en gezin gekozen. Stapje terug gedaan bij een andere werkgever waar je naar huis wordt gestuurd door collega’s / manager als je te lang werkt. Overwerk komt uiteraard nog steeds voor maar dat is een uitzondering. Processen goed geregeld met backup van management. Uiteindelijk weer door gegroeid naar een positie die ik bij het andere (kleinere) werkgever nooit zou hebben gehaald.

Mijn advies.. kijk om je heen. Zijn genoeg leuke werkgevers in NL.

[Ernemmer]

Zo te lezen is je baan wel leuk en het bedrijf waar je werkt ook wel, maar jouw balans tussen privé en werk is gewoon zoek. Start eerst maar eens met 36 uur werken en je zal zien dat je een stuk minder gestrest zal worden. Het feit dat er dan werk blijft liggen is niet jouw probleem, de baas heeft dan gewoon te weinig personeel.
En over wie nu je baas is moet je gewoon kort zijn en dit een keer vast laten leggen. De rotklusjes van het uitprinten blijf je toch wel houden en als dan een server niet meer werkt is dat ook jouw probleem niet, de baas zag andere prioriteiten.
Ga er ook voor zorgen dat je jouw kennis dmv certificaten kan aantonen, een MBO 3 staat niet heel mooi op je CV as je gaat solliciteren naar een andere baan.

[ Voor 20% gewijzigd door Ernemmer op 31-12-2019 08:49 ]

[Hydra]

Volgens mij is het gewoon simpelweg tijd om te gaan. Je bent uitgegroeid in je huidige organisatie. Het is absoluut normaal om elke 4-5 jaar ofzo van baan de switchen: je leert heel veel van jezelf blijven uitdagen. Binnen een organisatie is dat vaak lastig; ze hebben je ingehuurd voor X, je bent goed in X, en dus willen ze graag dat je blijft doen wat je doet.

[DaHell66]

TL:DR. Maar genoeg om te weten dat je daar moet wegwezen!

[Transportman]

Pixal schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:01:
Het gaat na een strijd van 4 jaar gewoon niet veranderen, dus moet ik het accepteren of verder kijken. Ik ben dus eens vacature sites gaan bekijken, maar ik word alleen maar geïntimideerd door alle vereisten. En ik weet niet eens waar ik goed in ben, ik kan alles een beetje, zo iemand zoeken ze nooit. Ik weet niet of ik teveel films kijk maar ik vind cyber security en preventie leuk, ik wil me nuttig maken en de wereld verbeteren, dus iets doen tegen cybercrime, bij de politie werken etc. en opsporing klinkt wel gaaf maar met mijn geduld voor het speuren in error logs pak je nog geen boeven. En het patchen van servers en andere gevonden vulnerabilities is een groot deel van mijn werk, toch is dat niet heel diepgaand.

Ik moet dus misschien maar gewoon een andere soortgelijke baan zoeken in een bedrijf waar ik mijn huidige brede kennis kan gebruiken en hetzelfde trucje doen als wat ik al jaren doe maar dan zwart op wit zonder eerstelijns taken in het pakket. En bestaat dat eigenlijk wel in dit vak?

Mijn tip: solliciteer toch op zulke functies. Ieder bedrijf blaast zijn eisen wat op, maar sommige dingen kom je vervolgens gewoon niet mee in aanraking. Als jij aan kan tonen door jaren ervaring op die vlakken een streepje voor te hebben, zal dat zeker meetellen.

Ik denk dat het voor jou goed zou zijn om in een wat grotere organisatie te zitten, waarvan de IT ook voor een aanzienlijk deel in Nederland zit. Dat heeft 2 redenen. Enerzijds kan je dan juist bij projecten betrokken worden, want al dat op afstand communiceren klinkt leuk, maar als ik klusjes heb voor collega's, zullen de eerste die de vraag krijgen de collega's zijn die ik direct aan kan spreken en niet iemand die op een ander kantoor zit. Anderzijds zal je bij een kleine IT-afdeling nog steeds lastig gevallen blijven worden door gebruikers (ook als het niet jouw officiële functie is), omdat het makkelijker is om even naar iemand toe te lopen om wat te vragen dan een ticket in te schieten of een helpdesk te bellen waar ze in de wacht moeten staan.

Blijf wel weg van de detachering, ik denk dat dat niet bij jouw past omdat je dan enorm snel in een spagaat gaat komen wat betreft loyaliteit en waardering van klant en werkgever, zeker als je een detacheerder hebt die cursussen en dergelijke buiten werktijd gaat plannen.

En voor nu, zorg dat je jouw functie helder krijgt en dat als er te veel verzoeken komen die buiten jouw functie vallen je naar "het proces" kan verwijzen en als ze dat niet goed vinden, dat je ze naar jouw manager mag verwijzen. En als het moet daar ook strak op zijn, je werkt 40 uur, de overige uren moet je niet uit een soort misplaatste loyaliteit uit je eigen tijd gaan halen, maar afspraken maken over hoe die uren te compenseren. Want dan weet jouw manager ook gewoon dat als hij jou de opdracht geeft om X te doen, jij Y niet uit zal kunnen voeren, nu doe je zowel X en Y.

[Falcon]

Probeer in iedergeval bij je huidige of nieuwe werkgever te zorgen dat je tijd krijgt voor meer cursussen en opleidingen. Zeker omdat jij MBO3 hebt, kom je er niet alleen met werkervaringen.

Oh en events als Techorama of buiten Nederland samen met een collega bezoeken zou vanzelf sprekend moeten zijn.

[Trommelrem]

Als je Office 365 en Azure kent, dan kun je overal aan de slag. Op dit moment liggen de banen echt voor het oprapen. De tekorten zijn schrijnend waardoor je met alleen werkervaring en zonder certificaten bijna alles wel kunt bereiken.

Begin sowieso al met de salarisonderhandelingen bij meerdere potentiele werkgevers. Ga vervolgens jobhoppen. Zorg ervoor dat je steeds 2 maanden proeftijd krijgt en niet korter. Is het werk niet boeiend, dan neem je gewoon binnen 2 maanden op staande voet ontslag en ga je door naar de volgende werkgever.

Gebruik de tijd die je nog bij je huidige werkgever zit om te leren nee zeggen. Het woord 'nee' is echt een van de mooiste woorden die er is.

[ Voor 11% gewijzigd door Trommelrem op 31-12-2019 09:56 ]

[Pixal]

Leuk om vandaag zoveel reacties te zien, geeft absoluut moed. Het missen van directe collega's in hetzelfde vakgebied, het ontbreken van iemand die naast me zit waar ik even een sanity check kan doen doe ik nu dus even hier op tweakers.

Wat sommigen zeggen, ik zit in een gouden kooi. Ik krijg voor mijn gevoel een goed salaris, vrijheid qua thuiswerken en werktijden, ik kan fietsen naar mijn werk en vervolgens daar douchen (geen files), ik heb mijn eigen kantoortje, allemaal zaken waar ik blij mee ben. Maar bij het gevoel een beetje bevoorrecht te zijn krijg ik ook het gevoel dat men daar wat voor terug verwacht, doe ik vervolgens een halve dag eerste lijns werk, dan heb ik het idee dat ik mezelf niet waar maak. En zo gaat het cirkeltje dan rond.

@Falcon Ja onderbrekingen in mijn concentratie (door een klop op de deur) zijn waar ik de grootste hekel aan heb, omdat het daarna weer lang duurt voordat ik die concentratie terug heb. ADD is vastgesteld bij mij toen ik nog op school zat, medicatie had vrij veel bijwerkingen en ik heb dus ooit gekozen om te leren leven met wat minder concentratie. Overigens is het relatief, als ik een interessant probleem tegenkom kan het juist in mijn voordeel werken en zit ik opeens 4 uur lang zonder te bewegen in een soort concentratie bubble.

@Helixes Mijn leidinggevende zit ook in Engeland, als we met een klus bezig zijn betrekt hij me volledig en vertelt wat we in de nabije toekomst gaan doen en hoe hij mij gaat betrekken, maar als ik vervolgens terug ben in NL hoor ik soms weken niet van hem. Ik ben het gewend erg zelfstandig te werk te gaan en zelf problemen of kleine projecten te zoeken wanneer er even een stilte valt, dat vindt mijn leidinggevende volgens mij wel prima en laat me volledig mijn gang gaan.

Het nee zeggen zit er op zich wel in, ik krijg lokaal vaak te horen dat mensen een gigantische drempel hebben om bij mij aan te kloppen en of ik daar misschien aan kan werken, mijn reactie daarop is dan ook weer nee. Ik heb bewust een muur opgetrokken en ben vaak bewust bot, vriendelijk nee zeggen heb ik heus wel geprobeerd maar als ik in herhaling moet vallen is het klaar. Ik probeer ook steevast te bewijzen dat ik wel vriendelijk en behulpzaam ben wanneer de officiële processen maar zijn gevolgd. Bijvoorbeeld, als er een ticket is aangemaakt en eerstelijns komt er niet uit, dan kom ik zo nodig met een glimlach naar de betreffende collega toe, en dan voel ik me daar ook echt niet te goed voor.

Mijn valkuil is dat ik soms niet kan aanzien wanneer de eerstelijns volledig uit de richting is met troubleshooten. Ik heb ondanks alles met een aantal lokale gebruikers een best goede band, en als je dan een praatje maakt over het weekend en tussen neus en lippen door hoort dat ze al en paar dagen voor een probleem aan de telefoon hangen, dan fix ik even in een paar minuten hun issue. Dat ondermijnt eigenlijk waar ik voor sta, die persoon zal de volgende keer niet meer naar de servicedesk gaan, dat duurt veel te lang. Overigens bestaat een groot deel van mijn dagtaak uit het beantwoorden van vragen van de eerstelijns medewerkers via email en Skype, daar heb ik dan weer totaal geen problemen mee, ik ben juist blij mijn kennis te delen en op die manier alsnog mensen te helpen.

Een personeelstekort is er zeer zeker, en daar heb ik in het verleden te vaak mijn probleem van gemaakt. Nu doe ik het rustiger aan, maar moet wel toekijken hoe de rest van het team dagen van 24 uur lijkt te maken. Daar kan ik niet tegenop en moet ik ook niet willen. Ze zijn puur bezig met carrière maken en dat lokt bij mij hetzelfde gedrag uit.

Wat hierboven ook gezegd wordt, ik ben niet bewust carrière aan het maken. Wat ik echt wil\kan, geen idee, maar het voelt tegelijkertijd niet goed om stil te staan. Ik weet dat de stap nemen richting sollicitaties en richting certificaten volledig bij mij ligt, en er is iets van binnen wat me tegenhoudt. Ik wilde er hier eens over praten om te kijken of dat die remming weg zou nemen. Het is niet helemaal eerlijk om de werkdruk de schuld te geven maar het heeft zeker wat van mijn energie weggesnoept.

[jip_86]

Kun je die support niet naar een vast uurtje oid dirigeren? Soms vogelen mensen het zelf al wel uit als ze nog een tijd moeten wachten.

[Widow]

Zomaar een gok van de zijlijn: als ik je verhaal lees krijg ik het idee dat het bedrijf waar je nu werkt een MKB-achtig formaat heeft met hooguit enkele honderden werknemers. In ieder geval de kantoorlocatie in Nederland. En daar hoeft niks mis mee te zijn, maar ik heb het idee dat dat niet bij jou past. Ik zal het wat verder uitleggen. In het verleden heb ik voor bedrijven gewerkt met 10 medewerkers, maar ook met 100.000 medewerkers.

Aan het ene kant van het spectrum zitten bedrijfjes van 10 man. Daar ben je meestal vrij breed inzetbaar, van schoonmaken van het koffie apparaat tot beheer van Sharepoint of het onderhoud aan de airco. Bij dat soort bedrijven ben je een soort "jack of all trades, but master of none". Vaak kent iedereen elkaar goed, kan je snel dingen regelen met elkaar, maar doordat de werkzaamheden zo divers zijn, is het volwassenheidsniveau van het werk niet heel hoog. Als voorbeeld het koffie apparaat, ik spoel bepaalde delen gewoon even af onder de kraan. Een professioneel bedrijf heeft allerlei reinigingsmiddeltjes en diepgaande kennis van hoe alles moet volgens bepaalde richtlijnen. In vergelijking met dat professionele schoonmaak bedrijf ben ik slechts een amateur, dat bedoel ik met een laag volwassenheidsniveau.

Aan de andere kant van het spectrum zitten grote corporate bedrijven met 100.000 medewerkers. Daar zie je dat medewerkers vaak minder breed zijn, maar heel diepgaand moeten zijn op datgene wat ze kunnen. Als voorbeeld, ik zat een keer bij zo'n groot bedrijf waar we een aantal webapplicaties hadden. Je had een afdeling voor frontend, voor middleware, voor backend, een infra team, een security afdeling, een afdeling projectmgmt, een afdeling change mgmt, functionele beheerders, architecten, analisten - noem het allemaal maar op. Wil je iets veranderen, doet elke afdeling datgene wat binnen hun scope ligt. Ik werkte bij backend, en deed alleen aanpassingen in backend code. Misschien zag ik dat middleware ook iets moest doen - dan moet je naar die afdeling toe, ik kan niet zelf dingen in de middleware laag aanpassen. In dat soort bedrijven is dus veel coordinatie nodig, en dat red je niet met ad-hoc werken. Dus gaan dat soort bedrijven bepaalde processtructuren gebruiken (denk aan ITIL of Scaled Agile) om het werk over de afdelingen te coordineren. En die bedrijven hebben daar ook een bepaalde volwassenheid in. Bij dat soort bedrijven komt de secretaresse niet langs met een USB stick om te printen als je in een backend team zit. Die hebben dedicated helpdesk afdelingen die dat doen.

Maar goed, lang verhaal, wat ik wil zeggen is dat ik het idee heb dat je nu bij het eerste voorbeeld zit (MKB toko), terwijl het tweede voorbeeld (grote corporate) misschien beter bij jou past. Want als je bij een corporate team zit dat Citrix of Azure beheert, meldt je in de daily standup dat je vandaag een Citrix farm gaat patchen en daar kan je die dag redelijk ongestoord aan werken. Geen gezeik tussendoor over printers of outlook problemen. Volgens mij past zo'n werkwijze veel beter bij jouw concentratievermogen. Klinkt dat herkenbaar of sla ik de spijker totaal mis?

[Pixal]

@Widow
Je slaat hem helemaal op zijn kop inderdaad.

NL telt 50 man. Ik beheer de omgeving voor 800 man. Veel van deze 800 man zijn overigens afgesplitst van een ooit zeer groot bedrijf met wereldwijd 80.000 man, deze mensen zijn op zich professionele werkwijze gewend. Voor het werk in de cloud gemigreerde kantoren hebben we een team van 2 derdelijns (waaronder ik), 4 support, 1 change coordinator en wat management, we hebben nog wat meer IT teams maar die werken nog lokaal en op hun eigen infrastructuur, we zijn ze wel flink aan het bestuderen om later dit jaar te migreren.

Er wordt erg geprobeerd om op een enterprise manier te werken en denken, vanwege het kleine team hebben meerdere IT leden dus soms meerdere petten op, dat levert natuurlijk problemen op, daarbij sluiten de methodes totaal niet aan bij de wensen en werkzaamheden van de kleinere kantoren.

Voorbeeld, management zegt opeens "vanaf nu mag niemand meer lezen van USB storage". Waarom dat plotseling uit de lucht komt vallen is een beetje onduidelijk. (schrijven naar USB kon gelukkig altijd al niet). Ik kan niet anders dan gehoorzamen en USB datadragers volledig blokkeren, ik ben van mening dat er per kantoor enkele aangewezen medewerkers of teams moeten zijn die deze mogelijkheid wel hebben maar dat krijg ik niet voor elkaar. Nergens voelt iemand zich geroepen zoiets even te communiceren naar de lokale kantoren. Soms meld ik zoiets nog weleens lokaal maar dat heeft ook nadelen, als er dan gezeik komt wordt mijn naam genoemd in discussies naar boven. Verder heeft zo'n wijziging nogal wat impact, lokaal komen alle USB sticks namelijk opeens naar mij. Ik meld dat ik daar niet op zit te wachten en dat kantoren zonder lokale IT helemaal vast komen te zitten. Management zegt, laat ze maar via SFTP werken. Klinkt op papier als een goede workaround maar de procedure om dat op te zetten is omslachtig en de klant die een groot bestand op USB heeft meegegeven moet dus nu opnieuw werk doen om het te gaan uploaden, de lokale medewerkers durven dat niet te vragen en komen alsnog met de stick naar mij.

Ik ben ook van mening dat de kleinere kantoortjes het kruidenieren niet willen laten vallen, zo werken ze al jaren en als de centrale IT ze belemmert willen ze me heel vaak zelfs betrekken in "vergaderingen" om dan maar om dit soort regels heen te werken. Ik weiger dan vriendelijk en herinner ze eraan dat ik de company policy moet volgen. Dat is het puntje uitputting waar ik mee te maken krijg. Steek die energie nou in het volgen van de regels, je bent niet meer onafhankelijk, je bent overgenomen door een bedrijf met een bepaalde policy en soms is dat zuur maar je moet het respecteren.

[DjoeC]

@Pixal
Heel lange werkweken: Afbouwen naar min of meer normaal want je gaat een keer helemaal onderuit met een zware burnout. Het gevoel dat je in je posts weergeeft is voor mij al een eerste signaal waarbij het gebrek aan "management" om je daarvoor te behoeden een bijkomende factor is. Hopelijk heb je een thusfront dat open en eerlijk met je comminiceert.

Vast in het patroon: Daar ga je niet zomaar uitkomen zonder zelf stappen te zetten. Het lijkt erop alsof je bedrijf (de gebruikers) je waardeert. Verkort je werkweek en ga cursussen volgen, het maakt niet zoveel uit welke zolang ze aansluiten bij jouw interesse. Waarom zou je USB eruit moeten gooien? Goeie reden om eens wat security cursussen en/of seminars te volgen. Beter met je tijd omgaan: Volg een cursus effectief vergaderen of timeboxen. Dieper de techniek in? Zoek een cursus op een gebied waar je interesse ligt. Na 6 jaar in je vak heb je veel kennis opgedaan maar mis je waarschijnlijk handvatten. Cursussen zijn ook niet persee bedoeld om nieuwe dingen te leren - hoeveel een slimme keuze dat wel doet - maar bedoeld om alles wat je nu op automatische piloot doet een plek te geven en uiteindelijk de hele puzzel compleet te maken. Je hoeft nooit alles wat je leert toe te passen alleen snap je dan wel waarom sommige mensen sommige dingen doen. O ja, overweeg een HBO opleiding op kosten en (deels) in tijd van de baas. Er is nu een krappe markt maar als die weer inzakt zijn papiertjes - helaas - weer noodzakelijk.

Enterprise denken heb je tegenwoordig al snel. Rapportages, cijfers, alles wordt gestuurd. Ik heb door de jaren heen geleerd: Niet tegen het beleid ingaan maar wel creatief zijn. USB onmogelijk maken prima maar maak een plan zodat geautoriseerde gebruikers via een zwaar beveiligde en bij voorkeur van het netwerk gescheiden PC toch bepaalde dingen kunnen. Maak een voorstel en begin met een "pilot", pilots hebben de neiging permanente oplossingen te worden.

Alles wat niet expliciet verboden is is toegestaan. Leer mea culpa te zeggen.

Onderdeel van het team zijn: Stel aan je direct leidinggevende voor dat je voortaan 1 keer per maand of 1 keer per 2 maanden een week bij het team in Engeland gaat doorbrengen. Dat is goed voor de samenhang in de organisatie en goed voor de kruisbestuiving. Dat kan overigens ook tegenvallen want NIH (Not Invented Here) is een sterk verschijnsel zeker als je als buitenlander met goede ideeen ergens binnenstapt. Misschien omkeren? Jij doet het met NL erg goed - misschien moeten de buitenlanders af en toe eens een weekje hierheen komen om van Nederland te leren? Bespreek opties met je manager of met de NL directie. Directieleden willen ook vaak scoren, je kunt ze daar bij helpen. Gebruik het bedrijf en je connecties in het bedrijf om je agenda te verwezelijken.

Werken op een eiland kan veel voldoening geven maar ook frustrerend zijn. Zorg dat je er iemand bij krijgt die je in jouw aanpak kunt opleiden en waar je uiteindelijk werk aan kunt overdragen. Bij 60 urige werkweek lijkt me dat sowieso wenselijk.

Mijn beeld uit je verhaal is dat je geniet van de breedte van je werk. Dat je eigenlijk ook wel geniet om de spin in het web van "alles" te zijn. Er zal nooit een vacature verschijnen die om zo'n persoon vraagt, daar moet je inrollen en dus ook het karakter *(uitstraling) voor hebben wat bij jou wel goed lijkt te zitten.

Kortom: Ga meer aan jezelf denken in de zin van "ik ben een waardevol iets voor het bedrijf en het bedrijf helpt mij". Daar moet je een modus in vinden.

Tot slot nogeens het belangrijkste uit deze reactie: Voorkom een burnout, je ziet m zelf niet (bewust) aankomen en hij heeft onomkeerbare gevolgen. Ongelimiteerd enthousiasme, lange werkweken maar toch een onbevredigend gevoel. Voor mij (nu ervaringsslachtoffer) zijn het nu rode seinen.

[pennenlikker]

Wat ik ook zou doen is goed rondkijken, solliciteer eens bij een bedrijf waarvan je denkt dat die bij je past. Nee heb je ja kun je krijgen, helemaal in deze tijd met een tekort aan goede IT'ers.

Ja certificaten zijn belangrijk maar leergierige en mensen met passie voor het vak zijn een stuk schaarser. Wellicht moet je eerst een stapje terug doen om je vervolgens omhoog te leren/werken. Het lijkt me goed om al je kaarten open te leggen en te kijken welke opties je hebt.

En als je iets vind wat bij je past maakt dat je onderhandeling positie bij je huidige werkgever een stuk makkelijker.

[pirke]

Pixal schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:01:
heb een MBO niveau 3 diploma (afgegleden vanaf atheneum naar Havo naar MBO vanwege concentratieproblemen).

Wat was de oorzaak vd concentratie problemen? Vaak zie je dat hoogbegaafden ook een dergelijk pad in gaan. Die worden in 90% vd gevallen verkeerd gediagnostiseerd...

[RvV]

Ik zie wel wat overeenkomsten met mijn situatie. Ooit begonnen in een gymnasium klas en afgezakt naar HAVO > MBO+ niv 4.
Tijdens mijn stage ben ik direct aangenomen en na een jaar of 15 nog steeds in dienst bij het zelfde mkb bedrijf. Vanuit niets ben ik snel opgeklommen. Veel vrijheden, verantwoordelijkheden, een prima salaris en aardig wat uren maken. Dat laatste heb ik nooit zo'n probleem gevonden omdat ik het leuk vind om te werken.
Wel heb ik nog 2 IT collega's waardoor je nog wel eens interessante discussies hebt en kennis kunt uitwisselen.

De afgelopen jaren heb ik wel eens elders gesolliciteerd bij bedrijven die mij echt interessant leken, dichter bij huis waren of wanneer er plotseling een "niet zo'n leuke" IT manager boven mij stond. Meestal kreeg ik niet eens een reactie terug.
In ieder geval ben ik er wel achter dat ik persoonlijk liever bij een wat kleiner bedrijf werk waar je in je eentje tenminste iets snel voor elkaar krijgt. Ik heb nog wel eens te maken met grote bedrijven en tijd en mankracht die het kost om relatief simpele changes voor elkaar te krijgen is echt om te huilen.

Gewoon je ogen open houden en kijken of er een keer iets leuks/anders voorbij komt?

[macnerd]

Pixal schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 12:07:
@Widow
Voor het werk in de cloud gemigreerde kantoren hebben we een team van 2 derdelijns (waaronder ik), 4 support, 1 change coordinator en wat management, we hebben nog wat meer IT teams maar die werken nog lokaal en op hun eigen infrastructuur, we zijn ze wel flink aan het bestuderen om later dit jaar te migreren.

Dat wordt weer overwerken vandaag dan, anders haal je dat niet

On-topic: meer zeggen "Sorry, dat was mijn vorige rol. Nu val ik onder de IT afdeling van UK en heb ik andere verantwoordelijkheden.". Laat ze ook rustig contact opnemen met je manager. Misschien komt er alsnog iets jouw kant op, maar het is een drempel.

[Pixal]

macnerd schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 14:47:
[...]


Dat wordt weer overwerken vandaag dan, anders haal je dat niet

On-topic: meer zeggen "Sorry, dat was mijn vorige rol. Nu val ik onder de IT afdeling van UK en heb ik andere verantwoordelijkheden.". Laat ze ook rustig contact opnemen met je manager. Misschien komt er alsnog iets jouw kant op, maar het is een drempel.

binnen een jaar bedoelde ik

[Widow]

Pixal schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 12:07:
@Widow
Je slaat hem helemaal op zijn kop inderdaad.

NL telt 50 man. Ik beheer de omgeving voor 800 man. Veel van deze 800 man zijn overigens afgesplitst van een ooit zeer groot bedrijf met wereldwijd 80.000 man, deze mensen zijn op zich professionele werkwijze gewend. Voor het werk in de cloud gemigreerde kantoren hebben we een team van 2 derdelijns (waaronder ik), 4 support, 1 change coordinator en wat management, we hebben nog wat meer IT teams maar die werken nog lokaal en op hun eigen infrastructuur, we zijn ze wel flink aan het bestuderen om later dit jaar te migreren.

Er wordt erg geprobeerd om op een enterprise manier te werken en denken, vanwege het kleine team hebben meerdere IT leden dus soms meerdere petten op, dat levert natuurlijk problemen op, daarbij sluiten de methodes totaal niet aan bij de wensen en werkzaamheden van de kleinere kantoren.
[...]
Ik ben ook van mening dat de kleinere kantoortjes het kruidenieren niet willen laten vallen, zo werken ze al jaren en als de centrale IT ze belemmert willen ze me heel vaak zelfs betrekken in "vergaderingen" om dan maar om dit soort regels heen te werken.

Ene meneer Greiner heeft een theorie over de manieren hoe organisaties kunnen groeien, en wanneer die groeimethode tegen zijn limiet aanloopt. Lees het maar eens door, ik ben benieuwd of je de verschillende groeifasen en bijbehorende crisis herkent in jouw bedrijf als ik het zo lees krijg ik het idee dat je ten eerste verschillende niveaus binnen de organisatie hebt, ten tweede dat het ontbreekt aan coördinatie over de afdelingen waardoor afdelingen tegen elkaar gaan werken. Het lastige is dat jij als beheerder er weinig mee kan, want dit is typisch een taak voor het management. Daarnaast zijn dit geen dingen die je even snel kan oplossen. Om een organisatie te laten groeien op dat vlak kost tijd, net zoals het bij mensen tijd kost om van baby naar tiener te groeien.

Dus kort samengevat twee vragen:
-Zie je het management in staat om de coördinatie tussen afdelingen aan te pakken, en de verschillende niveaus gelijk te trekken? Als er verschillende belangen in de top van het bedrijf zitten, kan dit een hele lastige zijn. Zeker als je met acquisities te maken hebt - ik werkte eens voor een bedrijf dat 15 jaar geleden gefuseerd was met een andere partij en daar werd door het management nog steeds beredeneerd met "wij en hun".
-Heb je genoeg zitvlees om de verandering uit te zitten? Ik heb dit soort verandertrajecten al een paar keer meegemaakt en het kost jaren om zo'n traject te doorlopen. Twee stappen vooruit, één stap achteruit...

Ik denk dat als je op beide vragen JA kan beantwoorden, dat het zin heeft om te blijven waar je zit. Maar als één of beide vragen NEE zijn, zou ik toch stilletjes om je heen gaan kijken.

[The Eagle]

Lag verhaal kort: jij en je werkgever passen op verschillende manieren wel, maar op steeds meer manieren ook niet meer bij elkaar. Das prima, overkomt iedereen wel een paar keer in zijn of haar carriere en niks om je voor te schamen
Om met de deur in huis te vallen: jezelf kun je veranderen, je werkgever niet. Probeer je dat wel is het vechten tegen de bierkaai - maar dat had je zelf al gemerkt. Die negatieve kanten doen wat met je humeur en je werklust en daar wordt feitelijk niemand beter van.
Ergo: tijd om verder te kijken. En idd, wat @Widow al aangeeft, zo te horen ben jij beter af in een grote omgeving waarin je gewoon dat stukje kunt doen wat je leuk vind, waar je goed in bent en werken aan datgene waar je goed in wilt worden

Ik heb twee concrete actiepunten voor je:
- maak je cv op. Wil ik best reviewen ook voor je als je dat wilt, en ook wel eens bij ons intern voorleggen mocht je dat ook willen( DM staat open)
- zet voor jezelf op papier welke werkzaamheden en technologie je inhoudelijk echt leuk vind om mee te werken. Vanuit daar kun je evt verder kijken naar wat aanpalend is qua andere leuke dingen, maar begin maar eens met je ideale lijstje.

Ik snap helemaal wat je doormaakt, been there done that. Uiteindelijk wil je gewoon een werkgever die zowel inhoudelijk als als persoon bij je past. En die zijn er. Genoeg bedrijven die iets als Citrix gebruiken. En hoewel je zelf aangeeft dat je geen diploma's hebt: op een gegeven moment telt de werkervaring. En de drive om datgene wat je leuk vindt goed te doen. Daarvoor moet je alleen weten wat je leuk vind en waar je in verder wilt.

[PcDealer]

pirke schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 12:57:
[...]


Wat was de oorzaak vd concentratie problemen? Vaak zie je dat hoogbegaafden ook een dergelijk pad in gaan. Die worden in 90% vd gevallen verkeerd gediagnostiseerd...

ADD. Wel alles lezen voor je reageert.

[pirke]

PcDealer schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 17:02:
[...]

ADD. Wel alles lezen voor je reageert.

ADD kan dus de verkeerde diagnose zijn. Wel even lezen voor je reageert.

Als hoogbegaafdheid verkeerd wordt geïnterpreteerd zijn ADD, ADHD, autisme / asperger de meest gebruikelijke diagnoses. Zo'n misdiagnose is vaak erg schadelijk voor de persoon in kwestie, en diegene zal zich de rest van zijn leven niet begrepen voelen. Vaak met problematische carrière, depressies, burn out of bore out en andere klachten tot gevolg.

Mijn vraag doelde op de oorzaak van de concentratie problemen. Was de lesstof niet interessant? Ging de klas veel te traag? Lagen je interesses ergens anders? Je zal de eerste niet zijn die op latere leeftijd tot ontdekkingen komt.

ADD is vastgesteld bij mij toen ik nog op school zat, medicatie had vrij veel bijwerkingen en ik heb dus ooit gekozen om te leren leven met wat minder concentratie. Overigens is het relatief, als ik een interessant probleem tegenkom kan het juist in mijn voordeel werken en zit ik opeens 4 uur lang zonder te bewegen in een soort concentratie bubble.

Dit dus. Klinkt niet als een concentratie probleem, maar een gebrek aan uitdaging probleem.

Ik kan @Pixal aanraden om deze gratis ebook over hoogbegaafdheid eens te lezen, niet geschoten is altijd mis: http://giftedpeople.eu/gratis/

[ Voor 30% gewijzigd door pirke op 31-12-2019 18:46 ]

[Verwijderd]

Pixal, vrijwel niemand heeft ooit gezegd dat ie op tijd is opgestapt bij een werkgever waar hij/zij zich niet meer lekker voelde.

In je post lees ik dat je enorm op zoek bent naar de reden dat dingen niet meer goed lopen maar in mijn ervaring is dat gewoon niet erg productief. Er is gewoon niet altijd een reden, zeker niet als het bedrijf groeit en veranderd. Net zoals vrienden en echtparen uit elkaar kunnen kunnen groeien, kunnen een werkgever en werknemer dat ook doen.

Lees je eigen start post nog een een keer. Rustig, alsof iemand anders hem geschreven heeft. Wat zou jou advies zijn? Een andere baan zoeken en op een vriendelijke manier weggaan. Precies. Dat is mijn advies ook. Geen haast.

Ik zou een duizendpoot zoals jij bent graag aannemen. Ik ben de one-trick-ponies die de hogere beroepsopleidingen op dit moment uitspuwen een beetje zat. Ze weten alles van waar ze op gestudeerd hebben maar raken van een beetje complexe XML config file in de war. En als de nood aan de man komt en ik iedereen nodig heb om een probleem op te lossen staan ze aan de kant.

Natuurlijk heb ik mensen nodig die zeer specifiek werk doen maar iemand die in de ochtend een Windows server kan opzetten en in de middag een InstallShield installer kan maken verdient bij mij meer. Ook als ie eerst een paar uur moet leren hoe je een installer maakt.

Je hebt het enorme geluk dat er duizenden bedrijven zijn die op zoek zijn naar mensen zoals jij. Kijk welke branche je het meeste aantrekt, welke omvang bedrijf (ik denk dat je een kleiner bedrijf leuker zal vinden) en stuur gewoon je CV op. Vrijwel iedereen die ik heb aangenomen heeft niet gesolliciteerd op een baan maar zat in een folder op mijn desktop.

Anderen hebben al aangeboden je CV te bekijken, sluit ik me bij aan. Wil ook met alle liefde je op andere manieren advies geven. Mensen zoals jij maken of breken IT afdelingen.

[ Voor 4% gewijzigd door Verwijderd op 31-12-2019 18:48 ]

[PcDealer]

pirke schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 18:39:
[...]
Dit dus. Klinkt niet als een concentratie probleem, maar een gebrek aan uitdaging probleem.

Klinkt voor mij meer als autisme, wat het ook zou kunnen zijn. Zoals zo vaak zijn bepaalde symptomen overlappend bij meerdere aandoeningen.

[dominicnzl]

Wanneer je ongelukkig bent zijn er een paar mogelijkheden:
1. Je verandert zelf waardoor je gelukkiger wordt. In jouw geval lijkt me dat niet realistisch aangezien je in je eentje zoveel moet doen.
2. Je omgeving verandert waardoor je niet meer ongelukkig bent. Ook dat is afgaande op wat je hebt geschreven geen realistisch scenario.
3. Je geeft op en blijft ongelukkig. Lijkt me het meest waarschijnlijk, maar dan spreek ik uit eigen ervaring.
4. Je gaat weg en beland in een nieuwe situatie. Wie weet wat hier uit komt rollen...

[Pixal]

PcDealer schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 19:01:
[...]

Klinkt voor mij meer als autisme, wat het ook zou kunnen zijn. Zoals zo vaak zijn bepaalde symptomen overlappend bij meerdere aandoeningen.

Er wordt vaak genoeg gegrapt dat ik een autist ben dus het zou zomaar kunnen dat ik tegen dat soort zaken aan grens. Ik kan er wel om lachen want in sommige gevallen is dat meer een bewuste keuze. Maar ik doe het niet goed in grote groepen of luidruchtige omgevingen dus wie weet..
Hoogbegaafdheid vermoed ik toch echt niet, ik vind mezelf slim maar ken ook mijn grenzen, de mensen die dit geopperd hebben wel bedankt voor het compliment

Ik ga mijn CV weer eens uit het stof halen en oppoetsen, @Falcon @Verwijderd, @The Eagle etc die hebben aangeboden om ernaar te kijken zal ik daar wellicht nog eens over contacten ook heel erg bedankt voor het aanbod alvast

[The Eagle]

Nieuw jaar, nieuwe kansen, komt helemaal goed en als je dit topic volgend jaar nog eens naleest denk je bij jezelf dat je dat een paar jaar eerder had moeten doen. Trust me on that one

Ik kom genoeg jongens in de IT tegen die onwijs goed zijn in wat ze doen en gewoon alles aanpakken wat ze leuk vinden. Certificeringen zijn in detachering enigszins belangrijk, maar daarbuiten zijn werkgevers idd onwijs blij met een alleskunner. En dingen als ADD, autisme of hoogbegaafdheid: het stikt ervan. Is prima en als je als collega, werkgever en werknemer weet hoe je er mee om moet gaan is het zelfs een stukje toegevoegde waarde. Lees: taak geven en binnen no time is ie af, en hup next. Als ze maar kunnen focussen. En ook dat is geen probleem. Kantoortuin, headset op en iedereen weet dat je niet gestoord wilt worden