Negatieve aspecten van een carrière als programmeur.

[MasterTweaker]

Ik wil graag even een discussie starten over de negatieve kanten van een carrière als professioneel softwareontwikkelaar. Ik heb hieronder even een aantal dingen opgesomd waarvan ik denk dat dit de aspecten zijn die een carrière als programmeur nogal frustrerend en niet voldoening gevend maken:

- Meestal zijn er geen duidelijke procedures wat betreft hoe iets gedaan moet worden. Hierdoor is de samenwerking ook lastiger omdat iedereen zijn eigen aanpak heeft. Te veel controle van meer ervaren developers binnen teams maakt dit aspect dan nog lastiger en frustrerender.
- Geen eenduidige kwaliteitsnormen om te bepalen of iets goed genoeg is. Het is in de software ontwikkeling meestal lastig om te bepalen of iets goed genoeg is.
- Meestal gebrekkige ad-hoc communicatie in open kantoorruimten. Dingen worden in open kantoorruimten meestal zo laat mogelijk gevraagd om anderen niet te belasten.
- Gebrek aan persoonlijke ruimte in open kantoren en gebrek aan rustige werkplekken (het werk vergt veel concentratie maar de werkplekken zijn meestal zo opgezet dat dit lastig is).
- Meestal een gebrek aan duidelijkheid wat betreft het waarom van dingen (ja we doen het gewoon al jaren zo).
- Gebrek aan duidelijkheid wat betreft wat de gewenste resultaten precies zijn. Functionele eisen zijn meestal erg vaag.
- In de professionele software ontwikkeling heb je steeds veel verassingen en problemen (denk aan veranderende functionele eisen) die je aanpak en opzet steeds doorkruisen. Dit werkt erg frustrerend.
- Over het algemeen een gebrek aan duidelijke en ingekaderde verwachtingen in werk en relaties.


Ik heb hieronder nog een aantal quotes vermeld die ik van diverse forums gehaald heb en die volgens mij een kern van waarheid bevatten over een carrière als professioneel programmeur:

Could it be that now you're 'professionaly' writing code you're mired in professional specifications and obligations that are so far from your personal interests you can't work up any enthusiasm for them, and that lack of enthusiasm for the code you're writing is tainting your perception of your ability to code? Hopefully when you started coding professionaly you didn't just ditch the coding you were doing for fun.To jump on someone else's analogy, I've sucked at playing guitar for 15 years now but I enjoy sucking at it because I enjoy playing folk and never expect to get paid for it. If someone told me I could only play flamenco and only when I was being paid for it I'd stop tomorrow.

The sad truth is that 98% of programmers are plain mediocre, badly organised and scruffy at their work. In my 40 years experience, I always had to interview 50 applicants to find one that MIGHT do the job.

I've just seen a large number of people burn out who went into CS jobs because they enjoyed casually programming or had a knack for it, then found that they couldn't stand doing it for a living.

The end result of this, though, is that the good people get pushed out of the industry. Add on the back-door age discrimination (ageism being especially cruel in a skill-intensive field where you're "old" by the time you're any good at it) of "Scrum" and open-plan offices and this problem is exacerbated. There just aren't many good people who want to do mainstream business software engineering.

My experience is that most programmers are EXTREMELY pretentious. Even if you absolutely know what you're doing, if you don't do it their way they'll get all in your face and act like you're a stupid idiot who doesn't know what you're doing. Most of the answers you see on message boards are indicative of that. For every helpful answer you see to a development problem on a message board, you'll see 10 pretentious answers by snotty individuals who want to poke fun and say whatever they can to boost their own floundering ego.

Programmers are usually socially awkward and physically unattractive people. As a result, they identify with their intellectual capabilities from an early age. (Perhaps this is a chicken and egg proposition..) This is often measured, in the mind of the developer, by his ability to rapidly develop complicated code, with the goal of approval and consensus from the other people in his group/company that he is exceptionally bright/capable.

There is a definite, unwritten hierarchy in most programming shops, and it is as much related to social aspects as it is to coding ability or intelligence. There is a constant filtering going on. The developers who are perceived to be the brightest are given more opportunities, end up given the better projects, are often given more lead time in completing these projects, so it becomes a self fulfilling prophecy. Over time, they gain more exposure and are able to distinguish themselves from their "lesser" coworkers, but there is little underlying difference between them and the others. You can go from a lead developer at one company, greatly successful in designing and solving complicated problems, to find yourself in a new company with a lack of respect and contempt from other developers who are struggling to establish their worth. Don't buy in to it.

The core of the work is solving problems (usually small problems, but sometimes big problems) that haven't been solved before. This is, by definition, frustrating: it's all the expectation of novelty and rigour that a professional mathematician has, with all the pressure for speed that capitalism can bear upon you.

A lot of people are interested in to getting to software development because of the good financial and job prospect, but what they find out soon is that they don’t have the kind of personality that it takes to become good and survive in this business. Software development is a very brutal business. You can’t fake it. You have to be able to deliver and if you cannot, then you are out. Don’t doubt it, it happens daily.

Ik denk dat dit de redenen zijn dat er zo weinig oudere programmeurs zijn. Mijn visie is dat tenzij je echt een top programmeur bent (dat programmeren een soort tweede natuur voor je is) of dat het lukt om een eigen idee om te zetten in een gaaf software product het geen erg leuke of voldoening gevende carrière is voor de meeste programmeurs (en dat veel programmeurs daardoor snel doorgroeien naar management functies). Hoe zien jullie dit? Wat zien jullie als de meest negatieve aspecten van een carrière als professioneel programmeur?

Even terzijde: ik kijk hier natuurlijk naar het vak door een erg negatieve bril. Er zijn natuurlijk ook veel positieve aspecten. En alles staat of valt natuurlijk ook bij een goed georganiseerde werkomgeving en of het project waar je aan werkt interessant is.

[Hahn]

Eén vraag: waarom? Wat is je doel hiermee? Mensen ontmoedigen om developer te worden?

[downtime]

MasterTweaker schreef op zondag 24 november 2019 @ 11:29:

Ik denk dat dit de redenen zijn dat er zo weinig oudere programmeurs zijn. Mijn visie is dat tenzij je echt een top programmeur bent (dat programmeren een soort tweede natuur voor je is) of dat het lukt om een eigen idee om te zetten in een gaaf software product het geen erg leuke of voldoening gevende carrière is voor de meeste programmeurs (en dat veel programmeurs daardoor snel doorgroeien naar management functies).

Er zijn weinig oudere programmeurs omdat er niet alleen voor vrouwen een glazen plafond is. Als specialist, tenzij je echt een hoogvlieger bent in een bedrijf waar ze jouw waarde ook zien, kun je maar beperkt doorgroeien in salaris, verantwoordelijkheid en aanzien, en op een gegeven moment moet je kiezen: Het glazen plafond accepteren en tot je pensioen ongeveer hetzelfde blijven doen of switchen naar management.

[MasterTweaker]

Hahn schreef op zondag 24 november 2019 @ 11:31:
Eén vraag: waarom? Wat is je doel hiermee? Mensen ontmoedigen om developer te worden?

Ik wil hier niet mijn gal spuwen op het vak of mensen ontmoedigen om programmeur te worden. Ik beschouw hier gewoon de in mijn ogen meest frustrerende aspecten van het vakgebied. Ik vraag mij af of andere Tweakers zich kunnen vinden in de punten die ik opnoem en wat andere developers het meest negatief of frustrerend vinden aan een carrière als programmeur.

[mcDavid]

Mwah, Denk dat het nogal afhankelijk is van waar je werkt. En dat heb je als coder toch redelijk goed zelf in de hand in de huidige markt.

Ik zal niet zeggen dat ik de frustraties die je noemt niet ken, maar veel daarvan kun je ook als een uitdaging zien. Het opstellen en onderhouden van kwaliteitsnormen en verbeteren van onderlinge communicatie beschouw ik gewoon als onderdeel van mijn werk.

Grote kantoortuinen zijn (gelukkig) inmiddels aardig gedebunked en zie je volgens mij weinig meer. Als je daar toch in terecht komt kun je daar natuurlijk ook over in gesprek met je werkgever, of een andere werkgever zoeken die wel fatsoenlijke werkplekken heeft.

Mijn grootste frustratie mbt werken als software ontwikkelaar is eigenlijk dat ik er een hobby door kwijtgeraakt ben. Vroeger deed ik het in mijn vrije tijd, maar inmiddels kan ik mijn laatste hobby project niet meer herinneren. Maar gelukkig heb ik genoeg andere hobby's.

[SmurfLink]

MasterTweaker schreef op zondag 24 november 2019 @ 11:29:
Ik wil graag even een discussie starten over de negatieve kanten van een carrière als professioneel softwareontwikkelaar. Ik heb hieronder even een aantal dingen opgesomd waarvan ik denk dat dit de aspecten zijn die een carrière als programmeur nogal frustrerend en niet voldoening gevend maken:

- Meestal zijn er geen duidelijke procedures wat betreft hoe iets gedaan moet worden. Hierdoor is de samenwerking ook lastiger omdat iedereen zijn eigen aanpak heeft. Te veel controle van meer ervaren developers binnen teams maakt dit aspect dan nog lastiger en frustrerender.
- Geen eenduidige kwaliteitsnormen om te bepalen of iets goed genoeg is. Het is in de software ontwikkeling meestal lastig om te bepalen of iets goed genoeg is.
- Meestal gebrekkige ad-hoc communicatie in open kantoorruimten. Dingen worden in open kantoorruimten meestal zo laat mogelijk gevraagd om anderen niet te belasten.
- Gebrek aan persoonlijke ruimte in open kantoren en gebrek aan rustige werkplekken (het werk vergt veel concentratie maar de werkplekken zijn meestal zo opgezet dat dit lastig is).
- Meestal een gebrek aan duidelijkheid wat betreft het waarom van dingen (ja we doen het gewoon al jaren zo).
- Gebrek aan duidelijkheid wat betreft wat de gewenste resultaten precies zijn. Functionele eisen zijn meestal erg vaag.
- In de professionele software ontwikkeling heb je steeds veel verassingen en problemen (denk aan veranderende functionele eisen) die je aanpak en opzet steeds doorkruisen. Dit werkt erg frustrerend.

Deze punten hebben vrij weinig te maken met het vak van softwareprogrammeur.. maar voornamelijk met een bepaald type werkgever. Dus dan zit je duidelijk niet op je plek als je hier veel last van hebt. Er zijn genoeg omgevingen waar je niet in een open kantoortuin zit, waar de specs duidelijk zijn en de communicatie goed. Ik werk een paar jaar als dev en heb die problemen nog nooit ervaren. En ik vind het juist leuk om problemen op te lossen, dus daarom doe ik er beheer werk bij. Als ik dat frustrerend zou vinden zou ik dat werk niet doen.

Dus zit jij eigenlijk wel op de juiste positie bij de juiste baas? Misschien is dat beter om je af te vragen dan om hier gelijkgestemden te zoeken...

[Anatidae]

Geen enkel van bovenstaande punten is uniek voor het werk als programmeur. Ik denk dat het geldig is voor iedereen die in projectteams werkt. Alles is ook toepasbaar op mijn werk en ik werk ver buiten IT

[EiT]

Ligt ook beetje aan het bedrijf.
Ik heb in mijn carrière als developer maar bij 1 bedrijf (van de 5) een goede ervaring m.b.t. hoe alles geregeld was.

Ik denk dat je eens naar een professionele partij opzoek moet gaan je vrijheid zal dan wel afnemen en dat is dan ook vaak weer een probleem.

Ik ben zelf 15 jaar developer geweest (voornamelijk web/app) en ben ooit begonnen in classic ASP en gestopt met RoR. Ik ben eerlijk blij dat ik nu ander werk doe. Misschien was een goede werkgever ook een optie geweest, maar ik was het eigenlijk beu. O.a. door de genoemde issues.

Net zoals @mcDavid kan ik het mij ook niet meer opbrengen om ‘s avonds nog een leuk projectje te doen. Ligt ook aan het ouder worden, kinderen en hoog inkomen waardoor je het op financieel vlak niet meer hoeft te doen en je al weet dat je na oplevering nog maanden bezig bent met het meerwerk.

Vind het aan de ene kant wel jammer, het was toch echt een passie, zeker ook omdat ik ook begonnen ben toen Webdevelopment nog in de kinderschoenen stond.

Anyway, bij mijn huidige functie heb ik weer met andere aspecten te maken die slecht geregeld zijn en frustratie geven.

Daarom:
“If you think the grass is greener on the other side, it's because it's fertilized with bullshit.”

[TweakerVincent]

Wat is dit voor raar topic. Herken mij in geen 1 punt...

[lactaxative]

Inderdaad eens met hierboven. Ik ben geen programmeur maar de punten in de TS waren ook van toepassing op mijn vorige werkgever. Je beschrijft generieke, ongeinspireerde HBO banen. Het enige wat je nog mist zijn de magere arbeidsvoorwaarden, maar die kunnen we er wel bij bedenken uit het salaristopic.

Succes aan iedereen die zich erin herkend om een betere werkgever te vinden.

[Tweezitsbank]

Ik pik er enkele zaken uit, de praktische zaken laat ik voor wat ze zijn (kantoortuin etc)

MasterTweaker schreef op zondag 24 november 2019 @ 11:29:
- Meestal zijn er geen duidelijke procedures wat betreft hoe iets gedaan moet worden. Hierdoor is de samenwerking ook lastiger omdat iedereen zijn eigen aanpak heeft. Te veel controle van meer ervaren developers binnen teams maakt dit aspect dan nog lastiger en frustrerender.

Eens, dit komt voor. Software ontwikkeling is in sommige aspecten een creatief beroep, net als het schrijven van een boek. Je hebt een bepaalde schrijf- (lees: ontwikkel) stijl. Als het gaat om keuzes (we gebruiken library x of library y) dan is het een kwestie van op een objectieve manier voors en tegens naast elkaar zetten en dan accepteren wat de uiteindelijke keuze wordt, ook als dat niet de jouwe is. Gaat het om randzaken als tabs of spaties dan kun je een ervaren developer best aanspreken op het feit dat je te weinig vrijheid ervaart. Key is om dit goed te verwoorden met heldere voorbeelden.

- Geen eenduidige kwaliteitsnormen om te bepalen of iets goed genoeg is. Het is in de software ontwikkeling meestal lastig om te bepalen of iets goed genoeg is.

Er komt een moment dat het goed genoeg is, idd is niet altijd duidelijk wanneer dat is. Het helpt om eea door de bril van de eindgebruiker te bekijken. Als hij of zij tevreden is en je hebt de eindgebruiker echt geholpen dan ben je een heel eind. Je moet je uiteindelijk afvragen waarom je een programma maakt, en dat is end of the day toch altijd om de eindgebruiker te helpen.

- Meestal een gebrek aan duidelijkheid wat betreft het waarom van dingen (ja we doen het gewoon al jaren zo).

Dat hoeft niet perse fout te zijn (maar kan wel). Wederom, probeer te verwoorden waarom je iets wilt veranderen en wat de voors en tegens zijn van de huidige methode versus een nieuwe aanpak. Daarnaast moet je ook inschatten wanneer een juist moment is om verandering voor te stellen, het kan zijn dat andere zaken simpelweg prioriteit hebben op dit moment.

- Gebrek aan duidelijkheid wat betreft wat de gewenste resultaten precies zijn. Functionele eisen zijn meestal erg vaag.
- In de professionele software ontwikkeling heb je steeds veel verassingen en problemen (denk aan veranderende functionele eisen) die je aanpak en opzet steeds doorkruisen. Dit werkt erg frustrerend.

Afhankelijk van de omvang van het project kun je wellicht aan prototyping doen, of op z'n minst veel vragen stellen. Ik ervaar dit ook regelmatig maar stel gewoon net zo veel vragen en kom met net zo veel voorstellen totdat er duidelijkheid is. Ik heb gemerkt dat dit vaak nog gewaardeerd wordt ook. Overigens al eens naar scrum gekeken (korte iteraties, veel feedback)?

[Sissors]

Anatidae schreef op zondag 24 november 2019 @ 12:38:
Geen enkel van bovenstaande punten is uniek voor het werk als programmeur. Ik denk dat het geldig is voor iedereen die in projectteams werkt. Alles is ook toepasbaar op mijn werk en ik werk ver buiten IT

Dit vooral, met misschien één uitzondering: Ik denk dat bij andere technische beroepen je vaker door kan groeien in de technische richting. Terwijl als je functie primair programmeren is, dan is die doorgroeimogelijkheid denk ik vaker beperkt en wordt er zelfs door IT'ers op neergekeken (code kloppers). Wat in principe niet heel vreemd is gezien ook het algemene idee is dat je elke idioot die nog een HBO papiertje heeft liggen in de kast met een maand training en 2 certificaten als programmeur kan inzetten.

Ondanks dat degene die er echt goed in is zowel kwalitatief betere code aflevert, maar ook kwantitatief veel meer doet in dezelfde tijd. Misschien zouden we ook minder buggy software hebben als deze mensen die half gedwongen worden een management/architect functie te kiezen als ze door willen groeien.

En natuurlijk zijn er uitzonderingen waar de programmeurs wel door kunnen groeien, maar gebaseerd op topics hier krijg ik als niet-IT'er wel echt het idee dat dat uitzonderingen zijn.

[Kalentum]

MasterTweaker schreef op zondag 24 november 2019 @ 11:29:

Ik denk dat dit de redenen zijn dat er zo weinig oudere programmeurs zijn. Mijn visie is dat tenzij je echt een top programmeur bent (dat programmeren een soort tweede natuur voor je is) of dat het lukt om een eigen idee om te zetten in een gaaf software product het geen erg leuke of voldoening gevende carrière is voor de meeste programmeurs (en dat veel programmeurs daardoor snel doorgroeien naar management functies). Hoe zien jullie dit? Wat zien jullie als de meest negatieve aspecten van een carrière als professioneel programmeur?

20+ jaar ervaring hier. Ik vind het nog steeds leuk om te programmeren en heb ook nog wel 1 of 2 side projects voor thuis. Ik heb in mijn werk voldoende interessante problemen om de tanden op stuk te bijten en ga elke dag met plezier aan het werk. Ik denk dat dat voornamelijk ook komt omdat we als team vrij veel vrijheid hebben om te bepalen hoe we iets doen (wat we doen is wat minder vrij). En ook dat er er tijd is om dingen te verbeteren (performance, refactoring). Dat zorgt ervoor dat je voldoening vind in je oplossingen: ook al lever je snel wat crap op, je weet dat je direct daarna nog tijd krijgt om dat te verbeteren.

Valt me wel op dat er soms een verwachting is dat je doorgroeit naar management maar goed, ik pas daar voor want ik heb er te weinig geduld voor.

[Transportman]

Het is ook wat je er zelf van maakt en hoeveel je je er van aantrekt.

Software-ontwikkeling is heel bot gezegd steeds iets nieuws maken. Je valt wel terug op "standaard" bouwblokken die je binnen een team hebt afgesproken (impliciet of expliciet), maar door het continu iets nieuws maken loop je dus ook tegen de "problemen" aan dat requirements veranderen of procedures niet goed beschreven zijn, omdat het eigenlijk een levend product is. En voor dingen die zeer regelmatig terug komen, voelt niemand zich geroepen om het te documenteren, want iedereen weet het wel...

Neemt niet weg dat sommige organisaties het zelf ook wel heel lastig maken (ingewikkeld Excel formulier of iets voor aanvragen in plaats van een simpel invoerscherm, je geen mogelijkheid hebt om te controleren of jouw aanvraag daadwerkelijk uitgevoerd is, onvoldoende kennis in huis van gebruikte systemen).

Wat ik vooral als negatief aspect zie, is de vaak onuitgesproken verwachting bij veel werkgevers (zeker in de detachering) dat je vooral in je eigen tijd jezelf ontwikkeld en flexibel bent om toch even wat extra uurtjes te maken als er een deadline aankomt.

[418O2]

De op leest alsof je bij grote partijen ervaring hebt en niet veel voor jezelf op komt.

[MasterTweaker]

downtime schreef op zondag 24 november 2019 @ 12:05:
[...]

Er zijn weinig oudere programmeurs omdat er niet alleen voor vrouwen een glazen plafond is. Als specialist, tenzij je echt een hoogvlieger bent in een bedrijf waar ze jouw waarde ook zien, kun je maar beperkt doorgroeien in salaris, verantwoordelijkheid en aanzien, en op een gegeven moment moet je kiezen: Het glazen plafond accepteren en tot je pensioen ongeveer hetzelfde blijven doen of switchen naar management.

Ja het glazen plafond speelt ook een rol maar mijn indruk is dus dat veel programmeurs gedemotiveerd raken door de punten die ik opnoemde en daardoor op een gegeven moment een uitweg zoeken uit het vakgebied (op een paar die-hards na). Dit draagt er ook aan bij dat het vakgebied niet echt 'volwassen' wil worden. Het blijft een beetje een vakgebied van de hippe start-ups en hippe bedrijfscultuurtjes die 'mode-tendensen' volgen.

Wat er trouwens ook aan bijdraagt is dat de houdbaarheid van je opgedane kennis kort is. Binnen 5 jaar is de helft van je kennis alweer achterhaald en dit in combinatie met de bovengenoemde punten zorgt er voor dat een langdurige programmeercarrière (tot aan je pensioen) vooral voor de echte die-hards (fanatiekelingen) weggelegd is.

[Sreini]

Ik lees hier voornamenlijk

- het is te moeilijk/de eisen zijn te hoog
- ik vind het werk niet leuk omdat het eigenlijk een creatief vak is wat veel abstractievermogen vereist maar ook teamwerk en communicatie, en in mijn hobbyprojectjes had ik dit niet.
- de centjes vallen tegen tegenover een managementpositie (waar ik het wel mee ens ben, slaat nergens op dat dat zo is)
- open werkplekken zijn niet fijn (ik snap deze helemaal niet en ik hoor het vaker van oudjes, misschien is het een cultureel verschil maar ik stoor me er totaal niet aan, als ik mensen om me heen niet wil horen doe ik gewoon oordopjes/koptelefoon op)

[jeroen3]

MasterTweaker schreef op zondag 24 november 2019 @ 13:45:
[...]
Ja het glazen plafond speelt ook een rol maar mijn indruk is dus dat veel programmeurs gedemotiveerd raken door de punten die ik opnoemde en daardoor op een gegeven moment een uitweg zoeken uit het vakgebied (op een paar die-hards na). Dit draagt er ook aan bij dat het vakgebied niet echt 'volwassen' wil worden. Het blijft een beetje een vakgebied van de hippe start-ups en hippe bedrijfscultuurtjes die 'mode-tendensen' volgen.

Wat er trouwens ook aan bijdraagt is dat de houdbaarheid van je opgedane kennis kort is. Binnen 5 jaar is de helft van je kennis alweer achterhaald en dit in combinatie met de bovengenoemde punten zorgt er voor dat een langdurige programmeercarrière (tot aan je pensioen) vooral voor de echte die-hards (fanatiekelingen) weggelegd is.

Het proces van goede software maken is niet afhankelijk van kennis die elke 5 jaar verloopt.
De platformen en de talen wellicht. Maar het proces en de architectuur niet. Veel beginners hebben geen proces, en op school leer je weinig architectuur.

Het vak software developer is denk ik echt in een status van perpetual inexperience, zoals Bob C. Martin dat verwoord in een van zijn talks.

[MasterTweaker]

Sreini schreef op zondag 24 november 2019 @ 16:02:
Ik lees hier voornamenlijk

- het is te moeilijk/de eisen zijn te hoog
- ik vind het werk niet leuk omdat het eigenlijk een creatief vak is wat veel abstractievermogen vereist maar ook teamwerk en communicatie, en in mijn hobbyprojectjes had ik dit niet.
- de centjes vallen tegen tegenover een managementpositie (waar ik het wel mee ens ben, slaat nergens op dat dat zo is)
- open werkplekken zijn niet fijn (ik snap deze helemaal niet en ik hoor het vaker van oudjes, misschien is het een cultureel verschil maar ik stoor me er totaal niet aan, als ik mensen om me heen niet wil horen doe ik gewoon oordopjes/koptelefoon op)

Ik probeer in de OP generieke negatieve aspecten te benoemen van een carrière als programmeur. De aspecten die ik opnoem zijn dus zeker niet alleen op persoonlijke ervaring gebaseerd maar ook op basis van algemene bevindingen afkomstig van forums en informatie op het internet. Jij geeft er hier dus onterecht een geheel persoonlijke draai aan. Zo dient de OP niet geïnterpreteerd te worden.

[ Voor 20% gewijzigd door MasterTweaker op 24-11-2019 17:11 ]

[Koenvh]

Volgens mij gelden veel van deze punten wel voor veel beroepen; het enige beroep wat alleen maar rozengeur is, is bloemist, en dat komt op gegeven moment ook je neus uit.

[Widow]

Ik denk dat het grotendeels afhankelijk is van je team en het directe management, en een klein deel misschien nog de rest van de organisatie. Als je een team hebt dat uit allemaal losse eilandjes bestaat met weinig samenwerking, dan is het hooguit een groep individuen die onder een afdeling vallen. Maar geen team. Als je management hebt dat alleen kijkt naar de financiën (of KPI's) dan praat je in verschillende talen met elkaar. En ik denk dat dat voor veel meer beroepen geldt dan alleen programmeur.

Maar ergens is het ook de onvolwassenheid van het vakgebied. De financiële sector bestaat zo ongeveer sinds iemand bedacht dat je rente kon vragen voor geld dat je uitleende, duizenden jaren geleden. De sector waar wij ons in bevinden bestaat misschien 50 jaar? Ik denk dat veel zich nog moet ontwikkelen. Bijvoorbeeld hoe organisaties er mee om gaan. Ik ben blij dat we de periode met ITIL hebben gehad en achter ons hebben gelaten, want dat was in mijn ogen een soort IT-management voor mensen die niks van IT wisten. In het lean/agile/scrum tijdperk gaat het tenminste iets dieper in op de materie, hoewel het in mijn ogen ook niet perfect is. En zo zullen er nog wel wat "tijdperken" gaan komen.

Maar ook leveranciers zijn hier schuldig aan. Veel hype rondom producten creeeren en als je er dan mee aan de slag wilt blijkt het een hoop opgeklopte lucht te zijn. Of verkoop een framework terwijl de API voor de helft is gedocumenteerd. En dan vinden mensen het raar dat ik "niet weet" hoe het allemaal moet gaan werken, en dat het heel veel tijd gaat kosten om uit te zoeken. Of partijen waar je mee samenwerkt waar je ineens krijgt te horen van "Oh, vanaf die-en-die datum werkt interface X alleen nog maar met protocol Y, bouw het maar even om, succes". En zo kan ik nog een hele lijst opsommen met dingen waarvan ik niet zo goed begrijp waarom we er zo mee om gaan. Ik doe dit nu 12 jaar en zit al een tijdje op een niveau dat er genoeg geld binnenkomt voor de vaste én leuke dingen, en nog geld over hou. Dus waarom doe ik dit werk dan nog? Soms zit ik wel eens te kijken richting andere functies in de IT, meer richting de mensen/partijen die er mee werken, minder in de techniek. Maar een overstap is er nog niet van gekomen. Vaak omdat er 5 jaar werkervaring wordt gevraagd - sja, ik heb de opleiding er wel voor, maar de werkervaring niet. Dus hoe kom ik daar dan binnen... we zien wel hoe het loopt. Maar dat ik minder met de tech bezig wil zijn staat vast voor mij.

[JvS]

Koenvh schreef op zondag 24 november 2019 @ 17:08:
Volgens mij gelden veel van deze punten wel voor veel beroepen; het enige beroep wat alleen maar rozengeur is, is bloemist, en dat komt op gegeven moment ook je neus uit.

ik werk in een hele andere sector (medicijnproductie als engineer), maar al die dingen kunnen bij ons ook zo zijn. Ook bij ons moeten soms nieuwe processystemen al ontworpen worden terwijl requirements niet klaar zijn (die kunnen dus nog wijzigen, als het af is, moet het wel aan de requirements voldoen, dat wordt ook getest), ook hier heb je soms kantoortuinen, ook hier houdt de salarisschaal van een engineer op een gegeven moment op (op zich verdien je dan wel vrij ok ) en moet je manager worden of scientist werk willen doen ofzo.

En zelfs in deze omgeving waar kwaliteit zo extreem belangrijk is (GMP regels, medicijnen moeten goed werken, productieprocessen moeten goed functioneren), is het soms gewoon niet duidelijk wat er nou precies de productie aspecten zijn die die kwaliteit waarborgen en wanneer het 'goed genoeg' is (hoewel we wel veel regels en procedures hebben om daar helderheid in te krijgen).

Het klinkt vooral alsof de TS op een wat frustrerende werkplek zit eerlijk gezegd.

[ Voor 3% gewijzigd door JvS op 24-11-2019 17:15 ]

[tafkaw]

Het is een beetje zoals Frankrijk. Prima land, maar die mensen hoeven er niet te zijn imho.

[hoevenpe]

Wat natuurlijk meespeelt is dat er geen startkwalificatie vereist is om in de ICT werkzaam te zijn: iedereen die een toetsenbord kan vasthouden mag zichzelf computerspecialist noemen, heel anders dan in de bancaire of medische wereld waar je aan vast omlijnde criteria moet voldoen om er werkzaam te zijn.

[President]

Alle dingen die je noemt kan ik ook zo toepassen op het onderwijs...

- beleid en procedures zijn omslachtig, niet goed vastgelegd en moeten 'soms worden omgebuigd naar het individu'
- geen idee wanneer je het goed doet. De een noemt toetsscore leidend, de ander het aantal klagende ouders, een aantal de creativiteit van de klas of de onderlinge omgang met elkaar. Kwaliteit is totaal niet meetbaar
- bij mij komen ze gewoon de klas binnen lopen om iets door te geven, krijg ik een mail met een beslissing of gaat er weken overheen voor een beslissing daadwerkelijk kan worden vastgelegd en mag worden uitgevoerd
- een persoonlijke ruimte heb ik niet, zelfs op de gang ben ik niet veilig of in de teamkamer tijdens de lunch. Eigenlijk is de wc mijn enige rustplek, verder zit ik bijna de hele dag met 30+ kinderen in mijn lokaal die ik ook moeilijk alleen kan laten omdat ze dan de boel op stelten zetten
- heel veel wordt gedaan omdat het al jaren zo gaat of 'voor de kinderen', bang voor gezeik van ouders
- de gewenste resultaten zijn nooit meetbaar of duidelijk. 'het maximale eruit halen'
- ook hier veel verrassingen,constant 'nieuwe inzichten hoe het beter kan' van zowel werkgevers, collega's alsmede de klanten (ouders)
- verwachtingen onduidelijk, amper een omschrijving. Zelfs een bezem door het lokaal halen wordt als mijn plicht gezien, niet dat ik dat ooit op het HBO heb geleerd...

In andere woorden: je bent erg algemeen, dit is op bijna al het werk van toepassing

[MasterTweaker]

President schreef op zondag 24 november 2019 @ 20:18:
Alle dingen die je noemt kan ik ook zo toepassen op het onderwijs...

- beleid en procedures zijn omslachtig, niet goed vastgelegd en moeten 'soms worden omgebuigd naar het individu'
- geen idee wanneer je het goed doet. De een noemt toetsscore leidend, de ander het aantal klagende ouders, een aantal de creativiteit van de klas of de onderlinge omgang met elkaar. Kwaliteit is totaal niet meetbaar
- bij mij komen ze gewoon de klas binnen lopen om iets door te geven, krijg ik een mail met een beslissing of gaat er weken overheen voor een beslissing daadwerkelijk kan worden vastgelegd en mag worden uitgevoerd
- een persoonlijke ruimte heb ik niet, zelfs op de gang ben ik niet veilig of in de teamkamer tijdens de lunch. Eigenlijk is de wc mijn enige rustplek, verder zit ik bijna de hele dag met 30+ kinderen in mijn lokaal die ik ook moeilijk alleen kan laten omdat ze dan de boel op stelten zetten
- heel veel wordt gedaan omdat het al jaren zo gaat of 'voor de kinderen', bang voor gezeik van ouders
- de gewenste resultaten zijn nooit meetbaar of duidelijk. 'het maximale eruit halen'
- ook hier veel verrassingen,constant 'nieuwe inzichten hoe het beter kan' van zowel werkgevers, collega's alsmede de klanten (ouders)
- verwachtingen onduidelijk, amper een omschrijving. Zelfs een bezem door het lokaal halen wordt als mijn plicht gezien, niet dat ik dat ooit op het HBO heb geleerd...

In andere woorden: je bent erg algemeen, dit is op bijna al het werk van toepassing

Veel punten die ik in de OP opnoem zullen ongetwijfeld in bepaalde mate toepasbaar zijn op vrijwel elke werkomgeving waarin mensen samenwerken in teams. Maar in de software-ontwikkeling spelen deze punten naar mijn idee wel in veel sterkere mate dan in de meeste andere vakgebieden.

Dit heeft ook o.a. te maken met Brooks Law, de hoge mate van complexheid van veel systemen, de gebrekkige documentatie en transparantie van systemen, de persoonlijkheidstypen die het vak aantrekt, de veelal steile leercurves voor nieuwe teamleden, de snel veranderende technieken en werkmethodes, vage functionele eisen van klanten, en zogenaamd hippe bedrijfsculturen.

[Lisper]

Problemen qua organisatie, procedures en werkprocessen heb je overal wel denk ik, dat ligt meer aan je werkgever dan aan het vakgebed.
In de huidige markt heb je hier veel invloed op: als het je niet bevalt kun je zo ergens anders aan de bak.
Als je het salaris te laag vind en het denkt beter te kunnen kun je overwegen als ZZP'er te gaan werken.

Het grootste nadeel van werken als programmeur vind ik dat je al snel de hele dag stilzit,
sommigen zullen dat een voordeel vinden, maar voor mij is gewoon echt niet gezond.
Een baan waarbij je een deel van de dag buiten zou kunnen bewegen, en een deel van de dag achter je scherm programmeren lijkt me ideaal.

Een ander nadeel vind ik dat programmeurs een behoorlijk homogene groep zijn (witte, hoogopgeleide mannen met nerdy interesses en een technische achtergrond). Ik val er zelf ook onder, maar ik vind het gewoon saai.

Je moet wel relativeren als developer: je kan goed betaald krijgen zonder dat daar een heel hoge werkdruk tegenoverstaat en het is intellectueel gezien uitdagend werk.