Niet tevreden met huidig werk

[Milo85]

Hallo allemaal,

Meningen gevraagd.

Ik ben 4 maanden geleden van baan gewisseld, volledig andere functie en geen ervaring erin. Maar zij wilden mij de kans geven. Echter na 4 maanden ben ik behoorlijk depressief geworden, dus een gesprekje met de huisarts en daaruit bleek dat het toch echt aan mijn nieuwe baan ligt en dat het werk gewoon niet bij mij(n persoonlijkheid) past.

Mijn huidige werkgever weet dit nog niet. Ik heb wel aangegeven meer begeleiding te willen, maar daar is geen ruimte/tijd voor. Dus ik ben nu stappen aan het maken om verder te kijken/solliciteren.

Echter mijn werkgever weet dat ik naar de huisarts ben gegaan en is nu 'nieuwsgierig'. Op zich goed, want ze tonen hiermee meelevendheid. Maar ik heb ze nog niet verteld wat er aan de hand is. Ik vraag me nu af wat ik het beste kan doen; open kaart spelen en aangeven dat het werk niet bij mij past en ontslag riskeren (ik zit in een 1 jaars contract, daarna onbepaalde tijd). Of gewoon stil blijven, ik hoef immers niks te zeggen, en weggaan als ik een nieuwe baan heb gevonden.

Op zich ben ik altijd wel van open kaart spelen, maar ik besef me ook dat ik mij dan ook wel erg kwetsbaar opstel tegenover ontslag. In principe zou ik nog wel denken dat ze dan nog moeite doen om werk te vinden wat wel bij mij past omdat het wel een bedrijf is dat voor zijn personeel zorgt. Maar ja, zeker weet je het nooit.

[CH4OS]

Milo85 schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:19:
Ik ben 4 maanden geleden van baan gewisseld, volledig andere functie en geen ervaring erin. Maar zij wilden mij de kans geven. Echter na 4 maanden ben ik behoorlijk depressief geworden, dus een gesprekje met de huisarts en daaruit bleek dat het toch echt aan mijn nieuwe baan ligt en dat het werk gewoon niet bij mij(n persoonlijkheid) past.

Je doet hier alsof het hun schuld is dat zij jou aangenomen hebben of dat jij geen keus had tijdens de sollicitatie. Hoe was jouw mening op de vacature toen je solliciteerde? Volgens mij zat je er toen ook wel positief in, anders zou je überhaupt al niet op die positie uitgekomen zijn, of niet gesolliciteerd hebben, toch? Wellicht niet wat je lezen wilt, maar ik denk wel dat die realisatie ook wel belangrijk is.

Echter mijn werkgever weet dat ik naar de huisarts ben gegaan en is nu 'nieuwsgierig'. Op zich goed, want ze tonen hiermee meelevendheid. Maar ik heb ze nog niet verteld wat er aan de hand is. Ik vraag me nu af wat ik het beste kan doen; open kaart spelen en aangeven dat het werk niet bij mij past en ontslag riskeren (ik zit in mijn proefperiode). Of gewoon stil blijven, ik hoef immers niks te zeggen, en weggaan als ik een nieuwe baan heb gevonden.

Tja, je zit op een functie waar je het niet naar je zin hebt, dan zou ik tenminste dat aan ze laten weten. Wellicht kunnen ze iets voor je betekenen en je andere dingen laten doen waar je wel energie van krijgt, al dan niet totdat je een andere baan gevonden hebt. Laat ze in elk geval niet in het ongewis.

Op zich ben ik altijd wel van open kaart spelen, maar ik besef me ook dat ik mij dan ook wel erg kwetsbaar opstel tegenover ontslag. In principe zou ik nog wel denken dat ze dan nog moeite doen om werk te vinden wat wel bij mij past omdat het wel een bedrijf is dat voor zijn personeel zorgt. Maar ja, zeker weet je het nooit.

Ze niets vertellen en doormodderen gaat voor jou ook niet werken. Ik denk dat een werkgever liever heeft dat de medewerkers het zeggen als het werk niet bevalt, zodat de werkgever daar wat aan kan doen, dan in je eentje aanmodderen. In het ergste geval meld je je ziek, dan kunnen ze je in elk geval niet zomaar ontslaan; maar dan moet je (naar mijn idee) wel een onmenselijke werkgever hebben, lijkt mij zo. Wij kunnen het in elk geval niet voor je invullen wat jouw werkgever zou doen, dat zul je dan toch echt met jouw werkgever / eventuele leidinggevende moeten bespreken.

[ Voor 10% gewijzigd door CH4OS op 14-11-2019 10:32 ]

[sbierman]

Hoezo proefperiode nadat je 4 maanden geleden van baan bent gewisseld?

Zolang jij je niet ziek meld en het geen vervelende situatie wordt voor je werkgever, dan zie ik vooralsnog geen probleem. Maar zorg ook voor zekerheid voor jezelf. Zet eventuele verlenging niet op het spel, tot je iets anders gevonden hebt.Thuis zitten is ook geen recept voor een vrolijker leven.En misschien kan je vragen om andere werkzaamheden.

En is het werk te moeilijk of ligt het je niet? Of zijn het de collega's? Misschien heb je privé zaken die je beter kan structureren... eten/sporten?

[Milo85]

CH4OS schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:24:
[...]
Je doet hier alsof het hun schuld is dat zij jou aangenomen hebben danwel geen keus had. Hoe was jouw mening toen je solliciteerde? Het lijkt mij dat je er ook wel wat in zat, anders zou je uberhaupt al niet op die positie uitgekomen zijn, toch? Wellicht niet wat je lezen wilt, maar ik denk wel dat die realisatie ook wel belangrijk is; had je vooraf er immers op tegen geweest, waarom zei je dan geen nee?

Zeer zeker niet mijn bedoeling. Zij gaven mij juist een kans die ik anders niet had gekregen en daar ben ik ook dankbaar voor. Ik dacht dat de functie mij juist wel zou liggen, anders had ik het ook niet gedaan. Maar helaas weet je het pas zeker als je het werk ook doet. En nu na 4 maanden het werk doen, blijkt dat het werk mij gewoon echt niet ligt en dat ik iedere dag met tegenzin naar werk gaat. (en dat ligt niet aan de werkgever maar puur aan de werkzaamheden).

sbierman schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:26:
Hoezo proefperiode nadat je 4 maanden geleden van baan bent gewisseld?

Zolang jij je niet ziek meld en het geen vervelende situatie wordt voor je werkgever, dan zie ik vooralsnog geen probleem. Maar zorg ook voor zekerheid voor jezelf. Zet eventuele verlenging niet op het spel, tot je iets anders gevonden hebt.Thuis zitten is ook geen recept voor een vrolijker leven.En misschien kan je vragen om andere werkzaamheden.

En is het werk te moeilijk of ligt het je niet? Of zijn het de collega's? Misschien heb je privé zaken die je beter kan structureren... eten/sporten?

Ik heb een proeftermijn van een jaar, en ik werk er nu 4 maanden. Dus nog 8 maanden proeftermijn te gaan.

Nee, ik wil mijn werkgever niet opzadelen met mijn probleem dus ik blijf mijn werk gewoon zo goed mogelijk doen. Collega's.. tsja, aardige mensen maar veel inhuur die maar voor een dagje per week komen. Ik zit dus veel alleen zonder aanspraak of mogelijkheden om vragen te stellen.

[lasharor]

Eeum?

https://www.rijksoverheid...elang-duurt-een-proeftijd

Duur van de proeftijd
De proeftijd mag maximaal 1 maand duren bij:

een tijdelijk arbeidscontract van meer dan 6 maanden maar korter dan 2 jaar;
een tijdelijk arbeidscontract zonder einddatum is afgesproken.
Bij tijdelijke arbeidscontracten kunnen andere regels voor de proeftijd gelden. Dit kan alleen als dit in de cao staat. Of in een regeling door of namens een daartoe bevoegd bestuursorgaan, zoals een gemeente.

De proeftijd kan maximaal 2 maanden duren bij:

een vast dienstverband;
een tijdelijk arbeidscontract voor 2 jaar of langer.
Bij een tijdelijk contract van 6 maanden of korter mag uw werkgever geen proeftijd afspreken.

[Tens]

proeftijd van één jaar? je bedoelt mss gewoon een jaarcontract?


edit:L spuit elf

[ Voor 16% gewijzigd door Tens op 14-11-2019 10:41 ]

[Milo85]

@lasharor

Tens schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:40:
proeftijd van één jaar? je bedoelt mss gewoon een jaarcontract?

Ja sorry, bedoel ik inderdaad. Daarna voor onbepaalde tijd. Zal ik even in mijn openingspost aanpassen.

[Pizza_Boom]

Als je een jaarcontract hebt mogen ze je niet ontslaan. Hopelijk, voor jou, heb je een opzegtermijn. Zo niet, dan is het zeker verstandig open kaart te spelen (mits je een alternatief hebt). En dit goed documenteren en namailen. Zodat, wanneer je wel uit valt door ziekte/bore out/burn out/whatever, je in ieder geval een eigen dossier hebt, mochten ze wel vervelend doen. Ervaring rijker, illusie armer.

[CH4OS]

Milo85 schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:38:
Zeer zeker niet mijn bedoeling.

Daar ging ik stiekem al wel vanuit, maar wilde het puur even aangeven omdat het wat gek overkwam.

Zij gaven mij juist een kans die ik anders niet had gekregen en daar ben ik ook dankbaar voor. Ik dacht dat de functie mij juist wel zou liggen, anders had ik het ook niet gedaan. Maar helaas weet je het pas zeker als je het werk ook doet. En nu na 4 maanden het werk doen, blijkt dat het werk mij gewoon echt niet ligt en dat ik iedere dag met tegenzin naar werk gaat. (en dat ligt niet aan de werkgever maar puur aan de werkzaamheden).

Ik zie niet waarom je dit niet aan jouw werkgever kan vertellen. Als het een bedrijf is dat begaan is met de medewerkers (ze vroegen immers ook hoe het bij de arts gegaan is), zullen ze vast met je willen meedenken en je helpen met het vinden van een oplossing (het zij aanpassing van werkzaamheden, andere functie binnen het bedrijf, of er helemaal buiten.

[Tens]

Milo85 schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:19:
n daaruit bleek dat het toch echt aan mijn nieuwe baan ligt en dat het werk gewoon niet bij mij(n persoonlijkheid) past.

Wees voorzichtig met je conclusie; 'je nieuwe baan' is nog erg breed/vaag:
niks lekkerder dan iets/iemand de schuld kunnen geven van alles, want dan hoef je niet meer over het probleem na te denken...

is het
- werkdruk?
-elke dag uren overwerken?
- collega's/gebrek aan collega's?
- werkniveau te hoog/ te laag?
- ondersteuning vanuit bedrijf?
- klanten?
- etc.


gewoon om te voorkomen dat je over een jaar met hetzelfde zit.

[ Voor 5% gewijzigd door Tens op 14-11-2019 10:52 ]

[DonJunior]

Speel gewoon open kaart. Je zit niet lekker in je vel omdat je werkzaamheden niet bevallen.. Het bedrijf zelf vind je wel leuk.. wellicht kunnen ze iets voor je betekenen. Het is geen zonde om niet tevreden te zijn met je baan. Zij gaven jou de kans.. je bent er nu achter dat het niet bevalt. Dat kan en is absoluut niet uitzonderlijk. Gewoon bespreken en aangeven.


.. al vind ik het wel bijzonder dat je er meteen depressief van bent en naar de huisarts gaat hiervoor. Maar dat terzijde. Ik ken natuurlijk de rest van je prive leven niet.

Maar bespreek het gewoon.. en ga sowieso eens rondkijken op internet naar een andere baan. Niets doen en afwachten gaat je sowieso niet verder helpen. En je hoeft die 8 maanden echt niet uit te zitten hoor. Daar heeft de werkgever ook niets aan.

[Milo85]

DonJunior schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:52:

.. al vind ik het wel bijzonder dat je er meteen depressief van bent en naar de huisarts gaat hiervoor. Maar dat terzijde. Ik ken natuurlijk de rest van je prive leven niet.

Dat snap ik. Er zijn een aantal zaken gebeurt die impact hebben gehad. Meerdere (ernstige) ziektes in de familie, miskraam, geboorte van eerste kind etc. Dus mijn vrouw gaf aan omdat ik de laatste paar maanden niet te genieten was, spreek eens met een huisarts, misschien ga je richting een burnout. Zo ben ik bij de huisarts beland, een aantal gesprekken gehad met de praktijkassistente (psycholoog) daar en daar is uitgekomen dat het probleem eigenlijk ligt bij het werk. Want de andere zaken zijn 'afgehandeld' en heb ik een plekje gegeven.

[MOOS]

Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd kan in principe niet tussentijds worden opgezegd, niet door de werkgever maar ook niet door de werknemer.

https://ontslag.nl/opzegg...komst-voor-bepaalde-tijd/

Ik zou het daarom eerst bespreken met de werkgever en eventueel daarna pas gaan solliciteren.

[RM-rf]

Milo85 schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:19:

Op zich ben ik altijd wel van open kaart spelen, maar ik besef me ook dat ik mij dan ook wel erg kwetsbaar opstel tegenover ontslag. In principe zou ik nog wel denken dat ze dan nog moeite doen om werk te vinden wat wel bij mij past omdat het wel een bedrijf is dat voor zijn personeel zorgt. Maar ja, zeker weet je het nooit.

Je geeft vooral argumenten het wel te vertellen, ontslagen kun je niet worden, hooguit je jaarcontract niet verlengd, maar aangezien je ontzettend ongelukkig hier bent is het eerder af te raden zulk een contractverlenging te accepteren of na te streven.

Tevens, het bedrijf heeft je een kans gegeven, maar het is ook aan jou een kans te grijpen en dat doe je volgens mij door je constructief op te stellen naar een werkgever die jou een kans bood en dus zelf ook een zeker risico aanging.


Overigens, ik ben wel benieuwd wat je zelf dan eigenlijk _wil_...
geloof je werkelijk dat je problemen opgelost worden als je andere werkzaamheden krijgt? welke werkzaamheden zouden dat dan moeten zijn?

[Milo85]

RM-rf schreef op donderdag 14 november 2019 @ 11:12:
[...]
Overigens, ik ben wel benieuwd wat je zelf dan eigenlijk _wil_...
geloof je werkelijk dat je problemen opgelost worden als je andere werkzaamheden krijgt? welke werkzaamheden zouden dat dan moeten zijn?

Wat ik nu doe is een solistische functie. Erg veel zelfstandig en alleen werken, zelf de verantwoordelijkheid dragen etc. En ik ben juist een teamplayer, die graag wil samenwerken en samen tot een resultaat komt. Daar ben ik nu achter gekomen en dat is niet mogelijk in mijn huidige functie.


Dank voor de tips iedereen, daar kan ik wat mee!

[Tens]

Milo85 schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:57:
[...]

Dat snap ik. Er zijn een aantal zaken gebeurt die impact hebben gehad. Meerdere (ernstige) ziektes in de familie, miskraam, geboorte van eerste kind etc. Dus mijn vrouw gaf aan omdat ik de laatste paar maanden niet te genieten was, spreek eens met een huisarts, misschien ga je richting een burnout. Zo ben ik bij de huisarts beland, een aantal gesprekken gehad met de praktijkassistente (psycholoog) daar en daar is uitgekomen dat het probleem eigenlijk ligt bij het werk. Want de andere zaken zijn 'afgehandeld' en heb ik een plekje gegeven.

Dus veel gebeurd in je omgeving, heeft de psycholoog gevraagd waarom je in zo'n tijd van baan bent gewisseld? Of eigenlijk waarom ben je weggegaan?

RM-rf schreef op donderdag 14 november 2019 @ 11:12:
[...]
Overigens, ik ben wel benieuwd wat je zelf dan eigenlijk _wil_...
geloof je werkelijk dat je problemen opgelost worden als je andere werkzaamheden krijgt? welke werkzaamheden zouden dat dan moeten zijn?

Dat is wrs de belangrijkste vraag

[Milo85]

Tens schreef op donderdag 14 november 2019 @ 11:26:
[...]

Dus veel gebeurd in je omgeving, heeft de psycholoog gevraagd waarom je in zo'n tijd van baan bent gewisseld? Of eigenlijk waarom ben je weggegaan?

[...]

Dat is wrs de belangrijkste vraag

Dat had meerdere redenen. Omdat mijn kind geboren was wou ik één middag in de week ouderschapsverlof opnemen maar daar werd erg moeilijk over gedaan. Ook waren er problemen tussen de leidinggevende en het team waaronder ikzelf. Daarnaast werd mij elke keer beloofd dat ik kon doorgroeien in salaris of functie (de welbekende wortel voor de neus) waar niks van kwam. De collega's en het werk zelf was prima.

[Buzz134]

Persoonlijk zou ik open kaart spelen, gezien ze al nieuwsgierigheid tonen in waarom je naar de huisarts bent geweest zou het vast niet zoveel kwaad kunnen. daarna je bent van functie veranderd, denk dat je voor de functie verandering daar ook al in dienst was ?

je geeft ook aan extra begeleiding te willen hebben. verwacht dat ze in die eerste 4 maanden je wel hebben ingewerkt ? daarnaast kunnen ze volgens mij niet verwachten dat je alles binnen 4 maanden kent. ik zou gewoon nogmaals naar je leidinggevende toe gaan en vertellen waarom je naar de huisarts bent geweest en de punten waar je tegen aan loopt.

[BastaRhymez]

De afgelopen 4 maanden heb je heel wat voor je kiezen gehad zo te lezen...
Het belangrijkste is dat de 3 pijlers goed in balans blijven en zo te lezen zijn deze dat (momenteel) niet meer. De pijlers waar ik over praat:
Pijler 1: Thuis / gezin / familie
Pijler 2: Werk
Pijler 3: Geld / ontspanning

Je voelt je over het algemeen fijn / fit / etc. als alle drie de pijlers goed in balans zijn. Mocht één pijler wat minder gaan, heeft het impact maar kan je vaak nog voldoening halen uit de andere twee pijlers.
Gaan er twee (of drie) pijlers wat minder, dan is het lastig om nog energie ergens uit te halen. Dit lijkt helaas bij jou het geval te zijn.

Je geeft aan dat er de afgelopen vier maanden een hoop heeft gespeeld. Zo is binnen de familie meerdere (ernstige) ziektes zijn, een miskraa, geboorte van eerste kind (neem aan dat de miskraam dus niet bij jullie was, maar dan kan dit alsnog een enorme impact hebben). Dit alles is weg te schrijven onder pijler 1.

Als je dan ook nog eens van baan wisselt, in een periode dat één van de drie pijlers niet lekker lopen heb je natuurlijk een risico te pakken. Maar als voorheen je oude werk ook niet meer goed was, zou dat eventueel ook de sleur kunnen doorbreken. Helaas kom je er nu achter, dat deze pijler dus ook minder goed werkt. Nu ben je al in onbalans en is het lastig om weer naar het positieve om te draaien.

Zorg er voor dat pijler 3 (ontspanning) wel blijft komen. Ga je nu niet vol op je werk of gezin storten en daar alle energie in steken. Want als je ontspanning nu ook weg valt, dan wens ik je veel succes met "uitzieken". En geloof mij, net de geboorte van je eerste kind kan zeker een impact hebben op je ontspanning. Veel staat (of zal) in het teken van je kindje. Maar vergeet daarbij ook niet aan jezelf te denken.

Probeer ondertussen ook je aandacht op pijler 1 en 2 te zetten om die weer positief te laten zijn. Probeer de positieve energie uit je kindje te halen, ondanks dat je genoeg zware momenten (slapeloze nachten, gehuil, etc.) voor je kiezen zal krijgen.

Over je werk zou je het beste gewoon je gesprek aan kunnen gaan. Laat bij de koffietafel informeel eens vallen dat je zaken anders had verwacht tijdens de sollicitatie dan dat je nu ervaart. Maar houd het laagdrempelig en geen zwaar gesprek. Als je nu een overleg inschiet met je leidinggevende, dan is het zo'n zwaar gesprek. Je "moet" dan aangeven dat je niet lekker in je vel zit, etc. Terwijl je dan nog niet eens weet in wat voor bui iedereen op dat moment is. Misschien voel jij je op dat moment wel helemaal top en strookt je uitstraling dus niet met het gesprek. Of je leidinggevende heeft net een zwaar overleg gehad en zit met z'n gedachte nog daar en hoort en ziet jouw problemen niet zo. Door het juist even bij de koffietafel ter sprake te brengen, ben jij in regie en kan je altijd nog aankijken of je een keer een één op één gesprek wilt. Wellicht komen jullie bij de koffietafel al wel tot een andere invulling van een taak of zien jullie een andere mogelijkheid om weer energie uit te halen.

Maar probeer in ieder geval weer twee pijlers in balans te krijgen. De derde komt dan vanzelf wel weer.

[Verwijderd]

Als werkgever kan ik je alleen maar aanraden om meteen met je werkgever te gaan praten. Dit is voor iedereen een onwenselijke situatie en omdat je er niet over wil praten wordt het voor jouw alleen maar groter.

[CH4OS]

MOOS schreef op donderdag 14 november 2019 @ 10:57:
Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd kan in principe niet tussentijds worden opgezegd, niet door de werkgever maar ook niet door de werknemer.

https://ontslag.nl/opzegg...komst-voor-bepaalde-tijd/

Ik zou het daarom eerst bespreken met de werkgever en eventueel daarna pas gaan solliciteren.

Het is wat genuanceerder en vooral ingewikkelder dan je nu stelt. Maar ook een contract voor bepaalde tijd is wel degelijk eerder te beëindigen. Bijvoorbeeld omdat de medewerker onder niveau is en daardoor de werkzaamheden absoluut niet of niet zonder hulp kan uitvoeren en daardoor alleen maar meer kost dan dat het daadwerkelijk iets oplevert.

[tlpeter]

Milo85 schreef op donderdag 14 november 2019 @ 11:31:
[...]


Dat had meerdere redenen. Omdat mijn kind geboren was wou ik één middag in de week ouderschapsverlof opnemen maar daar werd erg moeilijk over gedaan. Ook waren er problemen tussen de leidinggevende en het team waaronder ikzelf. Daarnaast werd mij elke keer beloofd dat ik kon doorgroeien in salaris of functie (de welbekende wortel voor de neus) waar niks van kwam. De collega's en het werk zelf was prima.

Ouderschapsverlof kunnen ze niet weigeren. Dus als je dat wil dan mededelen en gewoon doen.