Samenlevingscontract

[Anoniem: 1275342]

Beste lezers,

Mijn vriend en ik willen samen een huis gaan kopen. Hij heeft momenteel al een koophuis en ik een huurhuis. Naar alle waarschijnlijkheid, zit er een overwaarde van 50.000€ op zijn huidige huis. Dit bedrag wil hij gebruiken voor de kk en de verbouwing. Samen lenen wij 300.000€. De vaste lasten gaan wij naar rato verdelen. Nu wil mijn vriend in een samenlevingscontract vast laten leggen dat hij 50.000€ heeft ingelegd en deze terug wil van de overwaarde van het nieuwe huis wanneer wij ooit uit elkaar zouden gaan. Ook wil hij vastleggen dat hij 350€ per maand meer heeft betaald aan vaste lasten dan ik en dat verschil wil hij dan terug van mij van de eventuele toekomstige overwaarde. Ik moet ook afstand doen van partneralimentatie.

Voor alle duidelijkheid, ik ben een onafhankelijke vrouw, ik werk fulltime, heb geen eigen geld maar ook geen schulden en ben in het trotse 'bezit' van een geweldig leuk huurhuis welke ik uit liefde voor hem ga loslaten en nooit meer terug vind.

Ik begrijp goed dat we anno 2019 zekerheden willen vastleggen en vooral omdat het bij beide al eens eerder mis is gegaan in een vorige relatie maar dat hij het ingebrachte bedrag wat naar rato is verdeeld, terug wil, gaat mij een brug te ver. Mochten we ooit uit elkaar gaan dan heeft hij zijn geld goed belegd, ik ben alles kwijt en kan onder een brug gaan slapen.

Of mag ik niet zo denken?

Bedankt vast voor de reactie('s)

[lactaxative]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 16:40:
Mochten we ooit uit elkaar gaan dan heeft hij zijn geld goed belegd, ik ben alles kwijt en kan onder een brug gaan slapen.

Of mag ik niet zo denken?

Het afstaan van een sociaal huurhuis wat je inmiddels niet meer mag huren is een financieel gevolg wat je mee kunt rekenen in de verdeling. Dat is natuurlijk tegen de andere partij zijn belang, maar daarom is het zaak te onderhandelen om tot een resultaat te komen waarbij beide partijen tevreden zijn. De insteek om te voorkomen dat jijzelf op straat komt bij een beëindiging van een relatie lijkt mij verder weinig mis mee.

Dit lijkt mij een uitmuntende relatietest.

[Nat-Water]

Je mag sowieso denken wat je wilt natuurlijk. Wat wij ook zeggen, het is jouw mening, jouw gevoel. Laat dat voorop staan.

Dat gezegd hebbende - ik ben het met je eens. Dat hij naar rato meer betaalt voor vaste lasten dan jij kan. Ik neem aan dat hij meer kan dragen dan jij. Maar daar zitten buiten dingen zoals hypotheek ook andere lasten in zoals elektra, gas, water, belastingen. Waarom zou jij dat achteraf moeten terugbetalen? Dat zijn dingen die vergaan zijn. Gebruiksvoorwerpen.

De overwaarde van 50k kan ik mee inkomen dat hij dat apart wilt hebben.

Ik zou een andere verdeling voorstellen als hij alles zo wil doorrekenen. Doe de hypotheek door 2 en nuts voorzieningen naar rato, bijvoorbeeld. Dan ga jij ook niet gebukt onder een hogere last en hebben jullie evenveel ingelegd.

Kies iniedergeval iets waar jij ook mee kan leven. Verder, veel plezier en succes samen

[ Voor 23% gewijzigd door Nat-Water op 12-11-2019 17:01 ]

[Anoniem: 1216024]

Ik zou lekker blijven wonen waar je nu woont. Dit riekt eerder naar oplichting dan een gezonde relatie waar je met elkaar gaat samen wonen.
Vergeet niet mee te nemen dat je je spaargeld ook in moet leveren als je uit elkaar gaat.

[De Rikster]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 16:40:
Ook wil hij vastleggen dat hij 350€ per maand meer heeft betaald aan vaste lasten dan ik en dat verschil wil hij dan terug van mij van de eventuele toekomstige overwaarde.

Bedoeld hij niet dat hij aanspraak wil maken op de verrekening naar rato van inbreng? Dus ook bij onderwaarde?

Die 50k is trouwens ook maar de helft waard aangezien hij om hier geen IB over door te betalen dit wel in de woning moet investeren.

Ik moet ook afstand doen van partneralimentatie.

Klinkt als een warm en hartelijk persoon om een gezin mee te stichten

[Playa del C.]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 16:40:
...maar dat hij het ingebrachte bedrag wat naar rato is verdeeld, terug wil, gaat mij een brug te ver. Mochten we ooit uit elkaar gaan dan heeft hij zijn geld goed belegd, ik ben alles kwijt en kan onder een brug gaan slapen.

Dit stukje volg ik niet helemaal. Ik denk dat je vriend bedoelt, dat bij eventuele verkoop van het huis, hij een overwaarde naar rato wil verdelen. Dat zou financieel wel kloppen en op zich logica volgen. Dat betekent dat je dus naar rato een deel van de overwaarde-50k zal ontvangen als het huis verkocht wordt. Toch? Dus dan hoef je niet onder de brug te slapen als het stuk loopt.

Als het zo is als ik denk, dan moet je wel meenemen hoeveel de niet-financiële inbreng per persoon is. Bijvoorbeeld: mijn vriendin werkt een dag minder i.v.m. de kinderen. Ik ga dan natuurlijk niet stellen dat ze naar rato minder van de overwaarde mag ontvangen.

Goed dat je om wat feedback vraagt, maar het belangrijkste is dat je een goed en duidelijk gesprek hebt met je vriend. Laat hem met argumenten en rekensommetjes maar laten zie hoe en waarom. Als zijn verhaal klopt en voor jou ook eerlijk is, prima.
Naar rato zaken regelen is niet verplicht, maar kan soms best logisch zijn.

[DrivinUCrazy]

Ga eens vrijblijvend babbelen met een notaris. Het eerste uurtje is meestal gratis, en dan heb je een idee wat de mogelijkheden zijn.

[MdO82]

Je zal allerlei input krijgen, maar maak idd eens een afspraak met een notaris.

Hopelijk hebben jullie verder een fantastisch leven natuurlijk, maar als hij nu al vast wil leggen wat je met de alimentatie wil doen mocht het zover komen dan heb ik al vraagtekens. Zijn er al kinderen in het spel of nog niet? En als dat later wel zo is wat dan? Houdt hij zijn handen er vanaf omdat het al vastgelegd is ?

Het is een keuze om voor kinderen te gaan, maar wat nu als het geen wens was en het gebeurd toch?

Laat je dus even goed informeren bij een notaris

[Rukapul]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 16:40:
Nu wil mijn vriend in een samenlevingscontract vast laten leggen dat hij 50.000€ heeft ingelegd en deze terug wil van de overwaarde van het nieuwe huis wanneer wij ooit uit elkaar zouden gaan.

Dat is op zich gebruikelijk. Anders bezien: doe je dat niet dan doet hij een gift van 25.000 aan jou. overigens iets wat ik wel heb gedaan

Ook wil hij vastleggen dat hij 350€ per maand meer heeft betaald aan vaste lasten dan ik en dat verschil wil hij dan terug van mij van de eventuele toekomstige overwaarde.

Dit is denk ik de eerste keer dat ik dit langs heb horen komen. De logischere variant is namelijk om de gezamenlijke huishoudelijke kosten direct 50/50 te splitten en niet naar rato. Dit alternatief is ook zeer ongezond en absurd, want je zou hoe langer de relatie duurt (aannemende dat zijn inkomen hoger blijft/wordt dan topicstarter) met een steeds groter wordende schuld opgezadeld worden. Normaal gesproken wil je het juist andersom hebben: dat de financiele afhankelijkheid kleiner wordt.

Ik moet ook afstand doen van partneralimentatie.

Je moet helemaal niets. Wat wil jij?

Voor alle duidelijkheid, ik ben een onafhankelijke vrouw, ik werk fulltime, heb geen eigen geld maar ook geen schulden en ben in het trotse 'bezit' van een geweldig leuk huurhuis welke ik uit liefde voor hem ga loslaten en nooit meer terug vind.

Dan heb je hier ook je BATNA!

Ik begrijp goed dat we anno 2019 zekerheden willen vastleggen en vooral omdat het bij beide al eens eerder mis is gegaan in een vorige relatie maar dat hij het ingebrachte bedrag wat naar rato is verdeeld, terug wil, gaat mij een brug te ver. Mochten we ooit uit elkaar gaan dan heeft hij zijn geld goed belegd, ik ben alles kwijt en kan onder een brug gaan slapen.

Bedenk daarom iets waarbij je op termijn ook vermogen opbouwt (dus spaarcapaciteit overhoudt), de wederzijdse financiele afhankelijkheid op termijn kleiner wordt (dus geen schuld naar elkaar opbouwen, de ingebrachte overwaarde als vast bedrag laten en inflatie zijn werk laten doen).

[Anoniem: 1275342]

Allereerst voor de snelle reacties!

Tjeerd84: Nee die 50.000 kk wil hij volledig terug uit de overwaarde en komen terug op zijn bankrekening. Hier kan ik mij invinden maar niet dat hij het verschil in inleg mbt de vaste lasten (hypo, gwl, gem. belastingen etc etc) wat op €350,00 verschil komt, straks terug wil als de relatie kapot zou gaan... Maw, we blijven 10 jaar bij elkaar dus dan wil hij €350x 12= €4200 per jaar x 10= €42.000 +€50.000= €92.000 terugkrijgen van de overwaarde.

Als er sprake is van een onderwaarde dan neemt hij zijn verlies en komt er geen vordering op mij. Hij wil alleen zijn geld terug als de huizen blijven stijgen en er een overwaarde op ons huis zit...

[The Eagle]

Ga eerst maar eens met een hypotheekadviseur praten. Wij hebben ook ca 50k overwaarde maar dat betekent niet dat we ook zomaar 50k in een hypotheek kunnen of mogen stoppen. Daar zitten ook regels aan.

[Hielko]

Ik heb het vermoeden dat je vriend een paar dingen heeft zitten te bedenken zonder dat hij er verstand van heeft hoe deze dingen over het algemeen geregeld worden. Dat zie ik wel vaker in dit soort topics op Tweakers.net, en dan krijg je vaak rare constructies die inderdaad niet echt fair of handig zijn. Een notaris kan je hier uitstekend mee helpen over het algemeen, maar helpt natuurlijk wel als je beide een goed idee hebt wat jullie beiden zien als eerlijk.

Punt 1. Dat iemand de meerwaarde die hij inbrengt ook weer terug wil is best wel gebruikelijk (hoeft natuurlijk niet), maar je hebt natuurlijk alsnog voordeel doordat je kan wonen in een luxer huis zonder extra kosten.

Ik begrijp goed dat we anno 2019 zekerheden willen vastleggen en vooral omdat het bij beide al eens eerder mis is gegaan in een vorige relatie maar dat hij het ingebrachte bedrag wat naar rato is verdeeld, terug wil, gaat mij een brug te ver.

Punt 2. En dit is dus het gevolg van zo'n rare constructie, of jij moet hem niet helemaal goed begrepen hebben, dat kan ook natuurlijk. Maar de standaardoplossingen zijn over het algemeen:

1. Betaal na rato oid van inkomen, zonder mogelijkheid dat later te verrekenen. Maar wel met 50/50 eigenaarschap
2. Betaal 50/50, en ook 50/50 eigenaarschap
3. (Iets minder voorkomend, en heeft ook wat haken en ogen). Maar doe bijv. eigendomsverhouding van het huis op 60/40 en betaal ook 60/40.

[ Voor 5% gewijzigd door Hielko op 12-11-2019 17:37 ]

[NotSoSteady]

Waarom neemt hij niet gewoon een relatie met iemand met hetzelfde salaris? Die overwaarde snap ik nog, maar om daarna nog even 350 euro per maand terug te vorderen. Geld is best handig hoor en afspraken maken is prima, maar dit vind ik nogal uitknijpen tot de max. Af en toe verlies je geld in je leven en dat kan dan beter aan iemand zijn waar je nog een leuke tijd mee hebt gehad.

[ Voor 40% gewijzigd door NotSoSteady op 12-11-2019 17:50 ]

[Ardana]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 16:40:
Beste lezers,

Mijn vriend en ik willen samen een huis gaan kopen. Hij heeft momenteel al een koophuis en ik een huurhuis. Naar alle waarschijnlijkheid, zit er een overwaarde van 50.000€ op zijn huidige huis. Dit bedrag wil hij gebruiken voor de kk en de verbouwing. Samen lenen wij 300.000€. De vaste lasten gaan wij naar rato verdelen. Nu wil mijn vriend in een samenlevingscontract vast laten leggen dat hij 50.000€ heeft ingelegd en deze terug wil van de overwaarde van het nieuwe huis wanneer wij ooit uit elkaar zouden gaan. Ook wil hij vastleggen dat hij 350€ per maand meer heeft betaald aan vaste lasten dan ik en dat verschil wil hij dan terug van mij van de eventuele toekomstige overwaarde. Ik moet ook afstand doen van partneralimentatie.

Voor alle duidelijkheid, ik ben een onafhankelijke vrouw, ik werk fulltime, heb geen eigen geld maar ook geen schulden en ben in het trotse 'bezit' van een geweldig leuk huurhuis welke ik uit liefde voor hem ga loslaten en nooit meer terug vind.

Ik begrijp goed dat we anno 2019 zekerheden willen vastleggen en vooral omdat het bij beide al eens eerder mis is gegaan in een vorige relatie maar dat hij het ingebrachte bedrag wat naar rato is verdeeld, terug wil, gaat mij een brug te ver. Mochten we ooit uit elkaar gaan dan heeft hij zijn geld goed belegd, ik ben alles kwijt en kan onder een brug gaan slapen.

Of mag ik niet zo denken?

Bedankt vast voor de reactie('s)

Als hij níet meer wilt betalen dan jij, moeten jullie een huis kopen wat jullie op basis van 2x jóuw inkomen kunnen kopen, en dan mag hij de rest stoppen waar hij dat maar wilt. Want zónder hem, zou je dit huis nooit gekocht hebben.

Even voor jouw beeld: ik heb met mijn toenmalige partner hetzelfde gedaan. Wat ik me níet realiseerde, was dat ik eigenlijk de helft van dat geld van mijn partner leende.

Wat betreft die inleg van € 50.000: wat doen jullie als het huis straks mínder waard is? Krijgt hij dan ook een kleiner deel van die € 50.000 terug? Want dat zou wél eerlijk zijn.

Want ja, daar hadden wij dus ook niks over afgesproken. Oftewel, toen na 5 jaar niet alleen de relatie beëindigd was, én de huizenmarkt ingestort was, stond ik idd met lege handen én een schuld aan mijn ex-partner. Eentje waarvan ik me eigenlijk zelfs nú pas realiseer dat we níet verrekend hebben dat het verlies die € 60.000 die hij had ingelegd, eigenlijk ook naar rato verdeeld had kunnen worden. Wij hadden trouwens geen "naar rato" afspraak: tijdens het huwelijk ging alles op de grote hoop en ieder kreeg 50-50 van de opbrengst of het verlies.

Vanuit de bank zou IK nooit zoveel hebben mogen lenen, maar omdat het in dit geval m'n partner was die het mij 'leende', was er geen haan die er naar kraaide. Pas 5 jaar later realiseerde ik me dat een lening van € 30.000 afsluiten, bovenop 'n hypotheek van € 200.000 eigenlijk best veel was voor een inkomen van € 35.000 bruto op jaarbasis.

Overigens: vooraf afstand doen van alimentatie is niet van toepassing. Zolang je niet getrouwd of geregistreerd partner bent, is er geen sprake van alimentatie, TENZIJ jullie dat vooraf beiden afspreken. En als je wel gaat trouwen of geregistreerd partnerschap aangaat, kún je niet eens vooraf afstand doen van alimentatie.

Als laatste: ik zou NOOIT akkoord gaan met het vastleggen dat hij z'n naar rato-inleg terug wil als jullie uit elkaar gaan. Dan leg je jezelf voor de rest van je leven vast, want als je schuld iedere maand groter wordt, maar enkel geïncasseerd wordt als je bij hem weg gaat, ben je gewoon financiëel bezit van hem. Zelfs als dit gelimiteerd is tot de overwaarde, zul je, zolang je bij hem blijft, dus nóóit enig vermogen voor jezelf opbouwen. Ja, daaag... in een relatie zet je je beiden voor 100% in (tenminste, daar ga ik altijd van uit). Dan mag je ook beide ieder de helft van de opbrengsten hebben.

Als hij 'n vriendinnetje wil die hij niet financiëel wil uitknijpen, moet hij er eentje nemen met 'n in zijn ogen fatsoenlijk inkomen. Want ook bij verdeling naar rato, hou jij netto veel minder over dan hij. Wat wil hij met dat extra geld gaan doen? In z'n uppie op vakantie?

Eerlijke verdeling:
Huis komen die jullie op 2x jóuw inkomen kan kopen, hij stopt die € 50.000 waar hij wil (niet in het huis), en alles is 50/50 verdeeld. Punt. Maar ja, dan heb je wél een veel kleiner huis. Wil hij dat niet? Dan mag 'ie 'n ander vriendinnetje zoeken, of accepteren dat hij 'n vriendinnetje wil dat minder inkomen heeft - maar haar niet gaan uitknijpen.

[ Voor 4% gewijzigd door Ardana op 12-11-2019 17:48 ]

[Tsurany]

De Rikster schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 17:05:
[...]
Die 50k is trouwens ook maar de helft waard aangezien hij om hier geen IB over te betalen dit wel in de woning moet investeren.

Nee, dat klopt niet. Als hij dit bedrag niet in de woning investeert krijgt hij dit gewoon op zijn rekening uitgekeerd. Het betekent enkel dat hij over dit bedrag geen HRA kan krijgen maar dat effect is een stuk lager, zeker als het om een gedeelde schuld gaat.

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 17:31:
Allereerst voor de snelle reacties!

Tjeerd84: Nee die 50.000 kk wil hij volledig terug uit de overwaarde en komen terug op zijn bankrekening. Hier kan ik mij invinden maar niet dat hij het verschil in inleg mbt de vaste lasten (hypo, gwl, gem. belastingen etc etc) wat op €350,00 verschil komt, straks terug wil als de relatie kapot zou gaan... Maw, we blijven 10 jaar bij elkaar dus dan wil hij €350x 12= €4200 per jaar x 10= €42.000 +€50.000= €92.000 terugkrijgen van de overwaarde.

Als er sprake is van een onderwaarde dan neemt hij zijn verlies en komt er geen vordering op mij. Hij wil alleen zijn geld terug als de huizen blijven stijgen en er een overwaarde op ons huis zit...

Hij betaald elke maand 350 euro meer, waarom zou hij daar niet iets van terug mogen zien? Als jullie uit elkaar gaan heb jij wellicht een mooie overwaarde waarvan het merendeel door hem gefinancierd is.

Wil je dat niet dan moet je voor een situatie kiezen waarbij je beiden evenveel inlegt of iemand zoeken die wel bereid is jou deels te financieren.

Dit zou wellicht anders zijn wanneer jullie al geruime tijd samen wonen en samen echt een leven hebben opgebouwd maar gezien het aantal relaties dat een paar jaar na het samenwonen toch knappen snap ik wel dat hij geen al te groot risico wilt lopen.,

[DutchKel]

MdO82 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 17:28:
Je zal allerlei input krijgen, maar maak idd eens een afspraak met een notaris.

Hopelijk hebben jullie verder een fantastisch leven natuurlijk, maar als hij nu al vast wil leggen wat je met de alimentatie wil doen mocht het zover komen dan heb ik al vraagtekens. Zijn er al kinderen in het spel of nog niet? En als dat later wel zo is wat dan? Houdt hij zijn handen er vanaf omdat het al vastgelegd is ?

Het is een keuze om voor kinderen te gaan, maar wat nu als het geen wens was en het gebeurd toch?

Laat je dus even goed informeren bij een notaris

Partner alimentatie is iets wat erg oneerlijk is en heeft niks met kinderen te maken. Je betaald als je uit elkaar gaat dan gewoon een x bedrag aan je ex partner. Zelfs al heeft zij een nieuwe vriend met een riant inkomen. Dat is iets wat vrijwel altijd in een samenlevingscontract is opgenomen omdat het iets van vroeger is toen de vrouw niet werkte en dan op straat stond zonder inkomen en zonder woning. Tegenwoordig krijgen ze een deel van de overwaarde van het huis mee en hebben ze nog een vaste baan ernaast.

Ik vind overigens alleen de 350 euro vreemd in het verhaal. De rest hebben wij ook zo vastgelegd.

Komen er kinderen in het spel dan vang ik het gat op qua kosten en mijn vriendin gaat dan minder werken.

Ik heb het idee dat je niet helemaal begrijpt waarom je vriend bepaalde dingen wilt (of niet wilt). Ik zou er gewoon eens met hem over praten.

[Ardana]

Tsurany schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 17:50:
[...]
Hij betaald elke maand 350 euro meer, waarom zou hij daar niet iets van terug mogen zien?

Omdat je je in een relatie beide 100% inzet.

Als jullie uit elkaar gaan heb jij wellicht een mooie overwaarde waarvan het merendeel door hem gefinancierd is.

Of, zoals in mijn geval, een extra grote schuld, die ik nooit zou hebben gehad als hij niet die 60k had ingelegd.

Dit zou wellicht anders zijn wanneer jullie al geruime tijd samen wonen en samen echt een leven hebben opgebouwd maar gezien het aantal relaties dat een paar jaar na het samenwonen toch knappen snap ik wel dat hij geen al te groot risico wilt lopen.,

Ik mag toch hopen dat ze elkaar al wat langer kennen en zeker zijn van de relatie. Anders wil je echt samen geen huis kopen.

DutchKel schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 17:56:
[...]
Partner alimentatie is iets wat erg oneerlijk is en heeft niks met kinderen te maken. Je betaald als je uit elkaar gaat dan gewoon een x bedrag aan je ex partner. Zelfs al heeft zij een nieuwe vriend met een riant inkomen. Dat is iets wat vrijwel altijd in een samenlevingscontract is opgenomen omdat het iets van vroeger is toen de vrouw niet werkte en dan op straat stond zonder inkomen en zonder woning. Tegenwoordig krijgen ze een deel van de overwaarde van het huis mee en hebben ze nog een vaste baan ernaast.

Nope. De minstverdienende partner moet, voor zover mogelijk, kunnen blijven leven op een redelijk vergelijkbaar niveau als tijdens het huwelijk. Dat is dus niet standaard de vrouw, maar kan net zo goed de man zijn. Bovendien, als de minstverdienende partner dus een nieuwe partner met een hoog inkomen krijgt, vervalt het recht op alimentatie.

En zoals al eerder gezegd: tijdens gewoon samenwonen bouw je geen recht op alimentatie op. Dus om daaromtrent iets op te nemen in een samenlevingscontract is idioot.

[ Voor 39% gewijzigd door Ardana op 12-11-2019 18:11 ]

[FirePuma142]

Je kunt ook je partner naar rato eigenaar van het huis maken, naast de vaste 50K, dat lijkt me logischer. 300K hypotheek is ongeveer €1000 maandlasten. Dan verdient hij grofweg het dubbele als hij €350 meer betaalt. Hij voor 66% eigenaar, jij voor 33%. Ik zou lekker naar een financieel adviseur gaan voor dit soort zaken, kun je die 50K en de missende HRA ook meteen verrekenen want dat is in jouw voordeel.

Ik vind dit overigens een hele nare situatie, ik verdien zo'n 5 keer meer dan mijn vrouw maar echt alles is 50/50.

[bangkirai]

Dus hij stopt er 150k+50k in nieuwe huis en jij 150k. Das verhouding van 4 op 3.
Zou je dus ooit bij nieuwer huis 70 overwaarde krijgen en je gaat dat eerlijk verdelen, dan zoy dat 40k voor hem en 30k van jou wezen.
In zijn voorstel zou hij dus 50k claimen en zou er 20k naar jou gaan. Niet accepteren dus en naar ratio van inbreng hypotheek+eigen geld gaan kijken.

Ps er zijn meerdere topics over deze problemen geweest afgelopen jaar, zou ze doornemen voor tips.

[eamelink]

Essentie is dat hij je met mee wil trekken in een levensstijl waarvan de helft van de kosten eigenlijk voor jou te hoog zijn om verstandig te zijn.

Met dat besef zijn er een aantal manieren om vooruit te komen:

* goedkoper wonen, zodat je 50/50 kan doen op een niveau dat het voor jou ook goed te betalen is. Dat betekent comfort inleveren door je partner, maar hij houdt wel meer geld over.
* je partner sponsort jou (deels) om de levensstijl te leven die hij wenst. Daar past een volledige verrekening van de kosten niet bij. De crux is om het ‘deels’ te kwantificeren

[Anoniem: 1275342]

Ontzettend bedankt allemaal voor jullie reacties! Ik ga deze tips en adviezen zeker meenemen in mijn besluit en mij/ons goed door een notaris laten adviseren. We zijn nu waarschijnlijk teveel vanuit onze angst aan het denken terwijl een zoektocht naar een gezamenlijk huis juist heel fijn zou moeten zijn.

Ik hoop dat we allebei straks het gevoel hebben dat het goed is geregeld en dat we in the worst case scenario ieder apart op een fatsoenlijke manier alleen verder kunnen gaan.

Vooralsnog heb ik erg veel moeite met die €350 schuld die ik iedere maand kweek. Ik vind dit een bizar en onprettig idee.

[FirePuma142]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 18:57:
Ontzettend bedankt allemaal voor jullie reacties! Ik ga deze tips en adviezen zeker meenemen in mijn besluit en mij/ons goed door een notaris laten adviseren. We zijn nu waarschijnlijk teveel vanuit onze angst aan het denken terwijl een zoektocht naar een gezamenlijk huis juist heel fijn zou moeten zijn.

Ik hoop dat we allebei straks het gevoel hebben dat het goed is geregeld en dat we in the worst case scenario ieder apart op een fatsoenlijke manier alleen verder kunnen gaan.

Vooralsnog heb ik erg veel moeite met die €350 schuld die ik iedere maand kweek. Ik vind dit een bizar en onprettig idee.

Dat is ook bizar. En onredelijk.

[B-Real]

Je kunt, in principe, afspreken wat je wilt zolang jullie er beide achter staan uiteraard.

Dat opgenomen wordt dat de ingelegde overwaarde hem weer toekomt als jullie uit elkaar gaan is redelijk normaal, maar hoeft in principe natuurlijk. Ik heb het echter ook zo gedaan, het voelde een beetje gek om haar de helft van mijn overwaarde te schenken.

Qua maandelijkse lasten legt mijn vriendin in wat ze, in alle redelijkheid, kan missen en ik betaal de rest aangezien ik meer verdien.Gaan we uit elkaar dan is het pech en zijn mijn centen "weg". Ook daar kun je tig verschillende manieren voor verzinnen, maar persoonlijk zou ik het raar vinden als ik alles van haar terug zou moeten vorderen. Uiteindelijk is het maar geld en overleef ik het dan ook wel weer.

Afstand van partneralimentatie vind ik eigenlijk nog niet zo gek. Tenminste, als je dan nog steeds die onafhankelijke fulltime werkende vrouw bent, waarom zou je ex dan nog maandelijks mee moeten betalen? Als er kinderen in het spel komen komt het plaatje er weer heel anders uit te zien, maar dan zul je waarschijnlijk opnieuw langs de notaris moeten. Alhoewel je ook dat nu allemaal al zou kunnen regelen.

Ik zou onderling eens verder overleggen/discussiëren over wat jullie willen en eens een informatiegesprek aanvraag met een notaris, dan gok ik dat jullie er best snel uitkomen

[zetje01]

Vastleggen welk deel ieder in het koophuis heeft zitten, vind ik niet gek.
De rest vind ik vrekkerige achterdochtige kortzichtige eenzijdige maatregelen.

[Ted038]

Rekenkundig dingetje : als hij nu 350 euro meer betaald, is de maandelijkse opbouwende schuld dan niet de helft daarvan, 175 euro?

Als in : hij betaalt 175, en jij "leent" 175 van hem en betaalt daarmee de andere helft?

[Widow]

Ik ben toevallig eind vorige week bij de notaris geweest om een samenlevingscontract op te laten stellen, en mijn tip is: ga praten met een notaris Er zijn zóveel regeltjes en constructies dat je echt advies nodig hebt van iemand die daar verstand van heeft.

Daarnaast, ik lees in je topicstart voornamelijk zaken over financiele afkadering. Ik vraag me persoonlijk af of dat nou de kern van een samenlevingscontract moet zijn ter vergelijking, ik heb ooit een huis gekocht voordat ik mn huidige vriendin leerde kennen en het ging mij er voornamelijk om dat als ik ooit onder een trein verdwijn, m'n vriendin in dat huis kan blijven wonen. Want het huis staat op mijn naam, dus het zou dan naar mijn erfgenamen gaan. Omdat ik niet getrouwd ben, is mijn familie dat. Door nu mijn vriendin te benoemen als erfgename is ze vrijgesteld van erfbelasting tot 650k, dus ze krijgt het huis én ze betaalt er geen belasting over. Wel zo fijn als ik er niet meer ben - een schrale troost ergens, maar toch.

En al dat soort handigheidjes weet een notaris alles over. Het is teveel om allemaal op te noemen in deze topicstart, en wellicht ook niet nuttig omdat mijn situatie anders is dan die van jou. Maar je krijgt gewoon een gesprek van een uur met heel veel "wat als" vragen. Meestal duurt het dan een week en krijg je een concept opgestuurt van het contract, en kun je dat tekenen.

[Releases]

Half jaar geleden zelf bij de notaris geweest voor een trouwakte.
Zover ik heb begrepen is het uitsluiten van partner alimentatie helemaal niet mogelijk en is per wet geregeld.

Dus dit reeds opnemen in de akte gaat hem niet worden.

Buiten het feit dat jullie het beste even een notaris kunnen ondervragen over de mogelijkheden lijkt mij het uiteraard ook wel van belang dat het voorgestelde idee van jou partner nog eens onder de loep te nemen.
Klinkt een beetje als wel de lusten, niet de lasten.

[de Peer]

Het beste hier lijkt me een eigendomsverhouding afspreken van (bijvoorbeeld) 60% en 40% en ook de vaste lasten zo verdelen. Dan betaalt je vriend meer, maar hij heeft op papier ook meer eigenaarschap.

Hebben wij ook gedaan. In de praktijk 'voelt' het gewoon als ons huis alsof het 50/50 is.

[ Voor 18% gewijzigd door de Peer op 13-11-2019 10:18 ]

[Hulkkonen]

Over vermogen wat opgebouwd is in het verleden, die € 50k, kun je inderdaad afspraken maken. Al dat andere is belachelijk. Eens met Ardana, zoek een huis wat past binnen een hypotheek van 2x het laagste salaris.

[BastaRhymez]

Beste @Anoniem: 1275342,

Allereerst de vraag: Waar voel jij je prettig bij?
Heb je al eens nagedacht -los van wat je vriend zou willen- hoe jij de zaken zou willen regelen? Stel voor jezelf vast, waar jij je prettig bij voelt. Zet het desnoods -voor jezelf- op papier en ga d'r eens rustig een nachtje over slapen en lees het dan nog eens door.
En leg dan eens jouw lijstje met eisen en wensen, naast die van je vriend. Dan kun je gezamenlijk het gesprek gaan voeren, waarom jullie het over bepaalde dingen oneens zijn met elkaar.

Dat hij de 50k overwaarde "terug" wilt bij een relatiebreuk kan ik begrijpen. Echter, vraag jezelf af of dit ook nog redelijk is als dit over 20 jaar gebeurd. Wellicht een afbouwende schaal, dat steeds ieder jaar (of maand) een deel daarvan van jullie samen wordt. Anders hangt boven jullie relatie altijd een mogelijkheid dat je vriend 50k terug zou willen.

En hoe is de rato verdeling? Is dat 50:50 of is het 25:75? En is dat ook hoe jullie het huis gaan aankopen? En hoe gaat dat in de toekomst? Wat als jij straks ineens een carriere switch gaat maken en hetzelfde (of meer) dan je vriend gaat verdienen? Zou toch lullig zijn, als in het samenlevingsovereenkomst staat dat de verdeling van het huis voor 25% van jou is en 75% van je vriend en de vaste lasten naar rato van inkomen zijn. Dingen veranderen in de toekomst, dus dan is het moeilijk om dat zelf goed vast te leggen (zoals al eerder gezegd, een notaris kan jullie hierbij goed helpen).

En wat als er later mogelijk gezinsuitbreiding komt en jij (of hij natuurlijk) minder gaat werken. Dan veranderd de ratio verdeling ook, maar krijg je wel andere taken / verantwoordelijkheden erbij die niet in geld zijn uit te drukken.

Als jullie toch alles naar rato gaan verdelen, dan zouden jullie ook jaarlijks vast moeten stellen wie welk deel heeft bijgedragen. Mocht jullie relatie dan ooit op de klippen lopen, dan kan je uitrekenen wat over de looptijd ieders deel was. Die ratio kan je dan ook weer gebruiken om de overwaarde (of restschuld, wat niet ondenkbaar is als je in de top van de markt koopt) vast te stellen. Voor je vriend geldt dan ook, hoe groter het aandeel is, hoe groter zijn eventuele restschuld is! Die gaat in dezelfde ratio als er ook overwaarde is.
Van de overwaarde zou dan eerst nog "zijn" 50k eraf gaan en de rest naar de ratio verdeeld kunnen worden. Grote kans, dat dit dus niks zal zijn. Jij staat dan dus met lege handen...
En als er een restschuld uit komt, snoepen jullie dan wel samen die 50k op? Of komt bovenop de restschuld dan nog 50k die je vriend terug wilt hebben? Daar zou ik nooit vrijwillig mijn handtekening onder willen zetten.

En over die 350 euro per maand die je hem "verschuldigd" bent, daar kiest hij (samen met jou) voor om kennelijk een duurder huis samen te kopen. Wellicht verstandig om niet 300k te lenen, maar 200k (of 250k), waarbij dit verschil er niet is. Want hoe langer jullie samen zijn, hoe groter jouw schuld aan hem dreigt te worden... Meestal gaat het in een relatie andersom, hoe langer je samen bent, hoe meer er op de grote hoop terecht komt. Maar wellicht dat je hem hier niet goed in hebt begrepen...

Afstand doen van partneralimentatie begrijp ik ook niet helemaal. Je kiest er toch op een bepaald moment voor, om samen door het leven te gaan. Gun elkaar dan ook nog wat licht in de ogen, als de relatie om welke rede dan ook stuk zou lopen. Zou lekker zijn, zijn jullie straks 15 jaar verder (met of zonder kinderen) en hij komt een mooi jong blond meissie tegen. Dan kan jij fluiten naar je partneralimentatie... Ook zijn het doorzichtige handboeien voor jou om niet bij hem weg te gaan, want hij houdt je (samen met die 350 euro schuld per maand) gewoon in een wurggreep. Hij bouwt lekker vermogen op (jij spaart iedere maand voor hem) en jij krijgt niks als de relatie klapt... Lekkere vriend is dat...

Maar zoals gezegd, zet voor jezelf op papier hoe jij de zaken zou willen aanpakken. Bespreek dit met elkaar en bezoek een notaris. En vooral, teken niets waar jij je niet prettig bij voelt!

[de Peer]

Hulkkonen schreef op woensdag 13 november 2019 @ 10:29:
Over vermogen wat opgebouwd is in het verleden, die € 50k, kun je inderdaad afspraken maken. Al dat andere is belachelijk. Eens met Ardana, zoek een huis wat past binnen een hypotheek van 2x het laagste salaris.

ja. óf spreek af dat de meestverdienende het verschil voor zijn/haar rekening neemt (zonder terugvorderingen achteraf) zodat de minstverdienende niet 'boven stand' hoeft te leven.

[bregweb]

Over die € 50k is iedereen het wel eens, die krijgt hij terug uit de overwaarde. Blijft over die € 350 per maand.

Tot nu toe rekent iedereen dat die € 350 per maand extra ook letterlijk terug moet, maar naar rato betekent in mijn ogen dat hij een percentage van de resterende overwaarde extra krijgt.

Mocht je het huis voor 100k overwaarde verkopen, krijgt hij eerst zijn 50k terug de resterende 50k wordt naar rato verdeeld, dus 30k voor hem en 20k voor jou (rekenvoorbeeld, aanpassen naar werkelijke rato).

Voor mijn gevoel is dat een eerlijker oplossing.

[Firestorm]

bangkirai schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 18:19:
Dus hij stopt er 150k+50k in nieuwe huis en jij 150k. Das verhouding van 4 op 3.
Zou je dus ooit bij nieuwer huis 70 overwaarde krijgen en je gaat dat eerlijk verdelen, dan zoy dat 40k voor hem en 30k van jou wezen.
In zijn voorstel zou hij dus 50k claimen en zou er 20k naar jou gaan. Niet accepteren dus en naar ratio van inbreng hypotheek+eigen geld gaan kijken.

Ps er zijn meerdere topics over deze problemen geweest afgelopen jaar, zou ze doornemen voor tips.

Of als je het huis naar inkomen verdeelt (aanname 66 vs 33%) en op de centen wilt gaan zitten:
Hij stopt er 200k+50k in nieuwe huis en jij 100k. Das verhouding van 5 op 2.
Met die verhouding kan je dan een restwaarde of restschuld bij verkoop woning bepalen.

Uitgangspunt zou een procentuele verdeling moeten zijn en geen absolute waarden. Dat voorkomt in ieder geval dat hij bij verkoop die 50k opstrijkt en er daarna verdeeld wordt.

zoals verder in het topic al genoemd zal je voor jezelf moeten bepalen of:
- hij die 50k in mag leggen
- jij wel in een te groot huis wil wonen
- jij je prettig voelt om e.e.a. naar rato te verdelen
- dit gevolgen heeft voor de verdeling van restwaarde/schuld
- {overig}

en scheidt alsjeblieft de afbetaling van de woning in berekeningen van het gebruik van nutsvoorzieningen/boodschapen/etc. Deze laatste gebruiken jullie beiden evenveel van. (wat overigens ook een argument kan zijn de woning 50/50 te verdelen)

[Atlas]

Als hij 50k inlegt heeft hij trouwens geen vordering van 50k op jou maar van 25k... De andere 25k krijgt hij terug via het hogere verschil tussen hypotheek en woningwaarde. Let daar ook op....

[desmond]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 18:57:
...

Vooralsnog heb ik erg veel moeite met die €350 schuld die ik iedere maand kweek. Ik vind dit een bizar en onprettig idee.

Dit is denk ik de crux. Een relatie aangaan/samenwonen betekent dat je samen de benefits en verplichtingen neemt. Geen idee wat jullie situatie is, maar denk je in. Over 3 jaar krijgt hij een burn-out. Wat dan? Er komen kids, dus een ouder gaat minder werken. Hoe ga je dat verrekenen? Jullie willen samen een wereldreis maken, die behoorlijk prijzig is. Wie betaalt dat? Gaat hij in de cabrio en rij jij er in de Greyhound achteraan? Ik chargeer, maar bedoel dat een relatie wat mij betreft inclusief is.

Het lijkt erop dat het huis te duur voor jou is, maar dat hij jou net zo goed nodig heeft om het te kopen. Zie het als een win-win waar hij net zo goed beter van wordt. Hij krijgt er een mooi huis voor terug en garanties dat je samen optrekt in het leven in voor- en tegenspoed!

[99ruud99]

Ook ik ben het eens met wat iedereen hierboven zegt, mijn vriendin en ik doen het op vergelijkbare manier.
Zij verdient op dit moment meer, en koopt dus ook meer. Omdat we nog geen echt samenlevingscontract hebben, doen we t nu zo:
1) gemeenschappelijke kosten 50/50.
2) vriendin houdt geld over - > ze heeft de tv gekocht, een bank gekocht etc.

Mochten we uit elkaar gaan , dan krijgt zij de spullen die zij gekocht heeft.
De spullen die we samen hebben gekocht worden ook eerlijk verdeeld.

Natuurlijk, spullen slijten etc, maar daar kan je niet moeilijk over doen. Dat hoort bij het leven. Dat zij dan net wat sneller haar geld opmaakt, tsja, dat is een keuze.

Misschien is dit ook eits voor jullie? Gemeenschappelijke kosten 50/50, extraatjes die ingelegd worden krijgt die persoon terug? Dit 50k zou ik zelfs van zeggen: oke, je krijgt de 50k terug voor we verdelen van huis doen (dus in praktijk krijgt hij 25k van jou). Maar, elk jaar dat jullie samen zijn gaat er 10% vanaf, wegens waarde vermindering / jullie zijn langer samen, dus verdelen ook meer.

Stel dat jullie na 10 jaar samen te zijn uit elkaar gaan, dan zou hij 17.5k terug krijgen (dus ongeveer 9k van jou). 10 jaar is lang, en tegen dan is 16k die hij verliest eigenlijk helemaal niet zoveel).

[Intruder]

Wij zaten enkele maanden in een vergelijkbare situatie. Echter woonden wij al enkele jaren samen in een prachtig huurhuisje. Ik werk 40 uur per week en heb een goed loon, mijn vriendin werkt 32 uur en heeft een prima loon.

Het grootste verschil is dat we wel gezamenlijk geld hadden, maar er was geen situatie waarin de één aanzienlijk meer geld had dan de ander. Wij hebben een huis gekocht voor 320k, voor mijn vriendin een te duur huis, maar gezamenlijk makkelijk te betalen wegens mijn loon (vooruitzichten binnen het bedrijf waar ik werk zijn erg goed).

Onze financiële situatie is en was als volgt, beide onze lonen komen binnen op onze eigen rekening. Wij maken het volledige loon - 250 euro over op de gezamenlijke rekening. Hiervan betalen wij bijna alles. Persoonlijke zaken (abonnementen, kleding, technologie) betalen we van de 250 euro die we over houden. Gezien ik 40 uur werk en mijn vriendin 32, hebben we afgesproken dat zij zich iets meer bezig houd met zaken rondom het huis, de was bijvoorbeeld.

Als er bijvoorbeeld een TV aangeschaft moet worden, waar we beide voordeel van hebben, dan gaat dit van de gezamenlijke rekening, of we leggen beide evenveel in van ons eigen geld. Even afhankelijk van de financiële situatie op dat moment.

Ik vind niet dat, omdat ik toevallig meer geld verdien dan mijn vriendin, zij krom moet liggen om onze hypotheek. Ik zie mijn loon als een voordeel waar wij beide voordeel van kunnen halen en niet specifiek ik beter van moet worden. Mochten we ooit uit elkaar gaan dan zal de overwaarde of schuld, gewoon door de helft gaan.

Het is niet zo dat de één harder werkt dan de ander, sterker nog, wat betreft werkdruk heb ik met afstand de betere baan. Waarom zou geld de enige graadmeter moeten zijn in het verdelen van het huis? Dat vind ik persoonlijk een vreemde situatie. Even gechargeerd, maar als loon de enige graadmeter zou zijn en ik zou het dubbele verdienen, dan zou mijn vriendin dus dubbel zoveel (80 uur!!) moeten werken om even veel eigenaar te zijn van het huis. Compleet van de zotte lijkt me.

[ Voor 6% gewijzigd door Intruder op 13-11-2019 11:13 ]

[de Peer]

99ruud99 schreef op woensdag 13 november 2019 @ 10:57:
Misschien is dit ook eits voor jullie? Gemeenschappelijke kosten 50/50, extraatjes die ingelegd worden krijgt die persoon terug? Dit 50k zou ik zelfs van zeggen: oke, je krijgt de 50k terug voor we verdelen van huis doen (dus in praktijk krijgt hij 25k van jou). Maar, elk jaar dat jullie samen zijn gaat er 10% vanaf, wegens waarde vermindering / jullie zijn langer samen, dus verdelen ook meer.

Stel dat jullie na 10 jaar samen te zijn uit elkaar gaan, dan zou hij 17.5k terug krijgen (dus ongeveer 9k van jou). 10 jaar is lang, en tegen dan is 16k die hij verliest eigenlijk helemaal niet zoveel).

Denk niet dat vriend dan de 50k nog wil inleggen . Kan hij beter beleggen. heeft ie na 10 jaar 75k.

[99ruud99]

de Peer schreef op woensdag 13 november 2019 @ 11:13:
[...]

Denk niet dat vriend dan de 50k nog wil inleggen . Kan hij beter beleggen. heeft ie na 10 jaar 75k.

Ja, of je aandelen bleken te zakken in prijs, en nu heb je er meer woongenot van.
Als ik een bank koop dan weet ik dat die over 10 jaar minder waard is dan nu, maar ik heb wel iets fijns om op te zitten.
Zelfde met een nieuwe pc, mobiel, etc.

[de Peer]

99ruud99 schreef op woensdag 13 november 2019 @ 11:15:
[...]


Ja, of je aandelen bleken te zakken in prijs, en nu heb je er meer woongenot van.
Als ik een bank koop dan weet ik dat die over 10 jaar minder waard is dan nu, maar ik heb wel iets fijns om op te zitten.
Zelfde met een nieuwe pc, mobiel, etc.

Dat is het verschil tussen uitgeven(consumeren) en investeren. Met goed gespreid beleggen is de kans vrij groot dat je jaarlijks 4% rendement haalt op lange termijn. Kun je die bank zelfs kopen van je rendement.
Bij het kopen van consumptiegoederen ben je je geld sowieso kwijt.
Geld compleet opmaken elke maand zou niet de norm moeten zijn. Ik vind het dan ook opmerkelijk dat als 1 van de partners 'geld over' heeft aan het einde van de maand, dat dit dan meteen maar opgemaakt moet worden. Geen financieel gezonde situatie.

[99ruud99]

t wordt voornamelijk gespaard - wees niet bang, maar als er dan wat gekocht moet worden, dan kan soms 1 vd 2 een iets groter deel op zich nemen. Dat is wat ik probeerde uit te leggen - wanneer de een meer geld inlegt, en hij of zij wilt dit graag terugzien, dan moet dit in een specifiek iets gestopt zijn. Boodschappen kan je niet terug geven, dat is niet realistisch, maar een bank of een tv wel. Als je dan wilt zeggen we verdelen naar ratio van inleggen, levert dit het minste gedoe op.

[Furion2000]

Veel mensen die het vuurtje in deze stressvolle tijd verder opstoken vind ik. Zou als TS hier niet teveel naar luisteren. Je wil namelijk een huis kopen samen met je vriend en hebt allebei al een relatie achter de rug. Komt er op neer dat jullie beide het beste voor jezelf willen en voorzichtiger zijn ('alles kan kapot' zegt men wel eens).

Dat gezegd hebbende mist er een belangrijke vraag naar mijn mening: Werken jullie allebei full time?
Zolang er geen kinderen in het spel zijn, snap ik dat er bij een verschil in werklast ook al snel een verschil zal zitten in de verdeling van de bezitten bij eventueel uit elkaar gaan. Als het gaat om puur het verschil qua baan (e.g. jij loodgieter en hij top accountant) dan snap ik het minder snel, want in principe 'werk je er net zo hard voor'.

Als er kinderen komen veranderd alles en mag je weer helemaal opnieuw beginnen met dit. Veel mensen die dan naar het stadhuis gaan om te trouwen .

Dus als ik even uitga van een situatie dat jij minder uren werkt met makkelijke rekenwaarden
Jij legt 1000 per maand in aan de gezamenlijke kosten (hypotheek, boodschappen...alles)
Hij legt 1350 per maand in aan de gezamenlijke kosten + 50k

1. Bij de verkoop van het huis zal de eerste 50k dus voor hem zijn, dat vond jijzelf ook logisch.
2. Wat ik dan wel logisch vind is dat het overige bedrag voor 57.44% naar hem toe gaat, omdat hij dat ook maandelijks inlegt op het totaal met een hogere werklast.

Als je werklast net zo hoog is het voor mij ook simpel
1. Bij de verkoop van het huis zal de eerste 50k dus voor hem zijn, dat vond jijzelf ook logisch.
2. 50/50 verdelen

Zelf hebben we hier afgesproken alles 50/50 inleggen totdat er kinderen komen en dan zien we wel weer. Mocht de een een grote uitgave doen aan het huis dan leggen we dat netjes vast.

[ Voor 14% gewijzigd door Furion2000 op 13-11-2019 12:19 ]

[indigo79]

FirePuma142 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 18:18:
Ik vind dit overigens een hele nare situatie, ik verdien zo'n 5 keer meer dan mijn vrouw maar echt alles is 50/50.

Idem hier (meer dan 5 keer zelfs). Wij hebben van in het begin alles 50/50 gedaan. Intussen hebben we twee kinderen en dan wil je sowieso niet meer aan het rekenen slaan. We weten wat er binnenkomt en we weten wat we willen sparen (onvoorziene uitgaven, pensioen, studies kinderen) en voor de rest moeten we alleen een beetje coördineren dat dat ook lukt.

Wij kennen ook een paar koppels die heel veel tijd besteden het tellen van hun geld. Die (vinden ze zelf) heel eerlijke regelingen bedacht hebben, al dan niet met de hulp van een notaris of financiëel adviseur. Intussen worden ze toch niet gelukkiger van de reis of designmeubelen die ze voor zichtzelf gekocht hebben en de zaterdagvoormiddagen die besteed worden aan het uitpluizen van de rekeningen en de wijzigingen in de verdeling bij elke loonsopslag.

Als er kinderen uit vorige relaties zijn of als het budgettair allemaal wat nipt is (en een van beiden zonder speciale regeling berooid zou achterblijven), is er inderdaad een reden om voor een wat ingewikkelder systeem te gaan, maar anders kan ik je alleen maar aanraden van het leven met elkaar te genieten.

[Ted038]

Ted038 schreef op woensdag 13 november 2019 @ 00:33:
Rekenkundig dingetje : als hij nu 350 euro meer betaald, is de maandelijkse opbouwende schuld dan niet de helft daarvan, 175 euro?

Als in : hij betaalt 175, en jij "leent" 175 van hem en betaalt daarmee de andere helft?

Hier nog iemand een idee over ?

(ivm geen reacties erop en "net" op vorige pagina en maakt "onder aan de streep" een flink verschil ..... )

[ Voor 6% gewijzigd door Ted038 op 13-11-2019 12:57 ]

[RM-rf]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 16:40:

Of mag ik niet zo denken?

Je mag altijd zo denken als jij wilt, gewoon omdat jij de enige bent die over je eigen gedachtes of mening mag oordelen.
Ik denk echter niet dat je zélf al de houding moet hebben dat bij anderen neer te gaan leggen op een hele passieve en afhankelijke manier.


Er bestaat verder geen 'foute' manier eigendomsverhoudingen te regelen... hooguit kan het fout zijn onduidelijk of vaag hierin te zijn.
in het gestelde voorstel van een eigendomsverhouding in een samenlevingscontract zou me hooguit het vermelden van 'naar rato' hier erg storen omdat het gestelde voorstel juist _niet_ naar rato van inkomen is, maar puur op basis van de eigendomsverhouding.

in het voorstel zijn beide partners evenredig eigenaar, dus 50/50...

Hieruit volgt altijd een waarde/recht (nl. het recht bij bv verkoop 50% van de opbrengst te krijgen)
maar ook bepaalde lasten/verplichtingen, nl een verplichting de helft van op dat bezit rustende schulden te betalen en ook voor de helft me te betalen aan onderhoud of reparaties.

Als er niks geregeld is over een andere wijze de lasten te verdelen (het is hier bv wel mogelijk vast te legen dat de lasten niet naar eigendomsdeel, maar naar rato van inkomen verdeeld worden) geld het eigendomsdeel altijd als leidend voor de verdeling van lasten.
Als een van beide eigenaars bv zelf veel meer van de lasten betaald dan hij contractueel zou moeten, ontstaat hierdoor een vordering op de ander...
heb je een gezamelijke woning met gelijke eigendomsverhouding en betaald de ene partner voor 10.000 euro aan reparaties, kan hij daarvan 5000 terugclaimen op de andere eigenaar.

Enige voorwaarde daarbij is dat wel duidelijk bewezen moet worden dat bepaalde lasten uit een privaat vermogen betaald worden.... zodra dat van gezamelijke rekeningen komt, kun je dat niet terugclaimen.


Ik vind twee van de voorstellen van je partner niet eens zo heel vreemd:
Het eerste, de €50.000 uit zijn eigen vermogen die hij inlegt en die hij bij een evt. breuk wil terug wil kunnen eisen op de gemeenschap, is volgens mij juist volledig normaal.
In de meeste moderne partnervormen is dit ook zo vastgelegd, het is ook de basis van de beperkte gemeenschap van goederen die in het burgerlijk huwelijk geld (sins 1-1-2018), waarbij vermogenswaardes die voor het afsluiten individueel eigendom waren, na beeindiging weer de persoon toebehoren (let wel op, als je bv eerst een samenlevingscontract voor het huwelijk afsluit waarbij een goederengemeenschap al geschapen wordt, valt dat dan onder 'gemeenschappelijk bezit' en kunnen soms claims vervallen)

De tweede is een kwestie van smaak... om de lasten naar eigendomsverhouding te verdelen en uiteindelijk terug te eisen als 'vordering' bij eventuele verkoop is nog steds best goed mogelijk...
het heeft voordelen en nadelen, als bv jullie huis sterk in waarde zou stijgen en de rentelasten laag zijn, kun je er wel degelijk nog een winst op maken, aangezien je bezitsdeel wel degelijk 50% is.
Wel moet je duidelijk zijn, dit heeft niks met 'verdelen van lasten naar rato van inkomen te maken, dat gebeurt juist niet in dit geval.

Mocht je hierop een tegenvoorstel willen doen, zou ik bv voorstellen de woonlasten duidelijk te scheiden, in zowel een aflossing, rentelasten en ook evt. extra onderhoudskosten. en bv daarbij apart vast te laten leggen dat zowel rentelasten eals onderhoudskosten wél op basis van een 'naar rato van inkomen' verdeling betaald dienen te worden, maar enkel de pure aflossing als hij daarvan meer betaald ook een vordering oplevert... dat maakt je risico wel een stuk lager.
Tevens zou ik laten vastleggen dat er een bewijslast van zijn zijde moet liggen dat hij moet kunnen aantonen bepaalde zaken ook daadwerkelijk uit zijn eigen private inkomen betaald te hebben en niet van 'gezamelijke rekeningen' oid.

het laatste punt, het opgeven van je recht op partnr-alimentatie, dat zou ik nooit doen zonder dat er iets tegenover staat.
Als je sowieso al een eigen inkomen hebt en ook niet zomaar onder het bestaansminimum komt is het gevaar voor hem sowieso niet zo groot. Maar als hij er absoluut vanaf wil, laat hem maar een voorstel komen wat hij jij daarvoor dan in ruil kan bieden.
Zomaar voor niks een bepaald recht opgeven moet je nooit doen, maar erover onderhandelen kan immer.

Overigens, ik zou verder los van dit contract wel ook gewoon samen praten over hoe jullie een gezamelijke toekomst en jullie 'samen' eigenlijk zien.
Natuurlijk is het zo dat als mensen al eeder langdurige elaties hebben stuk zien lopen dat ze wat harder kunnen worden en meer ego-centrisch op zichzelf gericht, maar een goede en stabiele relatie betekent imho ook dat er een 'samen' moet kunnen ontstaan dat verder gaat dan enkel de som van twee delen...
Dat contract lijkt wel voort te komen vanuit een visie die zoiets moeilijk maakt.

[ Voor 5% gewijzigd door RM-rf op 13-11-2019 15:09 ]

[veltnet]

Volgens mij moet je gewoon even bij een notaris langs gaan

[de Peer]

veltnet schreef op woensdag 13 november 2019 @ 14:30:
Volgens mij moet je gewoon even bij een notaris langs gaan

Dat kan, maar persoonlijk heb ik meer aan de adviezen die bijv. op Tweakers te vinden zijn. Met dat in het achterhoofd naar de Notaris gaan lijkt me het beste. Zelf inlezen en weten wat je wilt is belangrijk.

Toen ik zelf mijn samenlevingscontract op ging stellen heeft de notaris meerdere keren gezegd 'ja maar meneer dat is wel ongebruikelijk', ondanks dat wij aan bleven geven dat we het toch echt zo wilden regelen. De notaris heeft mij absoluut niet de verschillende mogelijkheden voorgelegd, maar slechts de 3 of 4 meest voorkomende constructies.

Zelfs de draft die ik vervolgens opgestuurd kreeg stond het wederom verkeerd en heeft hij in het rood (comments) van me terug gekregen. Die man was erg hardnekkig en je kon duidelijk merken dat hij normaal maar 3 of 4 opties hanteerde voor eigendomsverdeling en verdeling inkomens.

[Rukapul]

indigo79 schreef op woensdag 13 november 2019 @ 12:12:
Wij kennen ook een paar koppels die heel veel tijd besteden het tellen van hun geld.

Het tellen van het gezamenlijke vermogen kan wel een leuke bezigheid zijn

En als je een lean mean money machine vormt met je partner dan is de taart groot genoeg om te verdelen als je alsnog uit elkaar gaat

serieuzer: bij het samenvoegen van huishoudens ontstaat normaal gesproken financieel voordeel. Zeker dit 'gratis geld' biedt mogelijkheden om tot een 'eerlijke' situatie te komen. De valkuil die je vaak ziet is dat de financieel zwakke partner te weinig meeprofiteert (ergo de synergievoordelen komen voornamelijk bij de financieel sterke partner terecht). Een andere valkuil is dat de financieel zwakke partner een te dure levensstijl (/huis) aanneemt door de financien van de partner leidend te laten zijn.

[StealthyPeanut]

Anoniem: 1275342 schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 16:40:
Beste lezers,

Mijn vriend en ik willen samen een huis gaan kopen. Hij heeft momenteel al een koophuis en ik een huurhuis. Naar alle waarschijnlijkheid, zit er een overwaarde van 50.000€ op zijn huidige huis. Dit bedrag wil hij gebruiken voor de kk en de verbouwing. Samen lenen wij 300.000€. De vaste lasten gaan wij naar rato verdelen. Nu wil mijn vriend in een samenlevingscontract vast laten leggen dat hij 50.000€ heeft ingelegd en deze terug wil van de overwaarde van het nieuwe huis wanneer wij ooit uit elkaar zouden gaan. Ook wil hij vastleggen dat hij 350€ per maand meer heeft betaald aan vaste lasten dan ik en dat verschil wil hij dan terug van mij van de eventuele toekomstige overwaarde. Ik moet ook afstand doen van partneralimentatie.

Voor alle duidelijkheid, ik ben een onafhankelijke vrouw, ik werk fulltime, heb geen eigen geld maar ook geen schulden en ben in het trotse 'bezit' van een geweldig leuk huurhuis welke ik uit liefde voor hem ga loslaten en nooit meer terug vind.

Ik begrijp goed dat we anno 2019 zekerheden willen vastleggen en vooral omdat het bij beide al eens eerder mis is gegaan in een vorige relatie maar dat hij het ingebrachte bedrag wat naar rato is verdeeld, terug wil, gaat mij een brug te ver. Mochten we ooit uit elkaar gaan dan heeft hij zijn geld goed belegd, ik ben alles kwijt en kan onder een brug gaan slapen.

Of mag ik niet zo denken?

Bedankt vast voor de reactie('s)

50k overwaarde vind ik valide en zou ik persoonlijk misschien ook wel doen (of deels). De overige vaste lasten niet: je hebt het immer verbruikt op dat moment (warmte, water, licht, telefoon, tv etc.). Dus die vlieger gaat niet op; het is geen investering maar zijn directe kosten.

[mddd]

Mijns inziens is elke vorm van verrekening waarbij je door samen te leven een schuld opbouwt ten opzichte van elkaar, een vreselijk slecht idee.

Het is heel normaal om de “beginsituatie” vast te leggen: de een legt meer in dan de ander. Bij uit elkaar gaan mag dat verschil dan weer op die manier verdeeld worden. Een eenvoudige manier om dat vast te leggen is door de eigendomsverdeling van de woning: 60/40 bijvoorbeeld. Als de woning meer waard wordt heb je er beide voordeel van maar de winst gaat ook automatisch 60/40.

Als je tijdens het samenzijn niet evenveel kunt inleggen voor het huishouden dan moet je bedenken hoe je daarmee om wilt gaan. Maar je MOET een oplossing bedenken waarmee je na elke maand quitte staat. Zowel in geld als gevoelsmatig. Als je door samen te zijn een vordering opbouwt lijkt mij dat een heel slecht idee en potentieel fataal voor de relatie.

[Ardana]

Furion2000 schreef op woensdag 13 november 2019 @ 12:10:
Veel mensen die het vuurtje in deze stressvolle tijd verder opstoken vind ik. Zou als TS hier niet teveel naar luisteren. Je wil namelijk een huis kopen samen met je vriend en hebt allebei al een relatie achter de rug. Komt er op neer dat jullie beide het beste voor jezelf willen en voorzichtiger zijn ('alles kan kapot' zegt men wel eens).

Dat gezegd hebbende mist er een belangrijke vraag naar mijn mening: Werken jullie allebei full time?
Zolang er geen kinderen in het spel zijn, snap ik dat er bij een verschil in werklast ook al snel een verschil zal zitten in de verdeling van de bezitten bij eventueel uit elkaar gaan. Als het gaat om puur het verschil qua baan (e.g. jij loodgieter en hij top accountant) dan snap ik het minder snel, want in principe 'werk je er net zo hard voor'.

Als er kinderen komen veranderd alles en mag je weer helemaal opnieuw beginnen met dit. Veel mensen die dan naar het stadhuis gaan om te trouwen .

Dus als ik even uitga van een situatie dat jij minder uren werkt met makkelijke rekenwaarden
Jij legt 1000 per maand in aan de gezamenlijke kosten (hypotheek, boodschappen...alles)
Hij legt 1350 per maand in aan de gezamenlijke kosten + 50k

1. Bij de verkoop van het huis zal de eerste 50k dus voor hem zijn, dat vond jijzelf ook logisch.
2. Wat ik dan wel logisch vind is dat het overige bedrag voor 57.44% naar hem toe gaat, omdat hij dat ook maandelijks inlegt op het totaal met een hogere werklast.

Als je werklast net zo hoog is het voor mij ook simpel
1. Bij de verkoop van het huis zal de eerste 50k dus voor hem zijn, dat vond jijzelf ook logisch.
2. 50/50 verdelen

Zelf hebben we hier afgesproken alles 50/50 inleggen totdat er kinderen komen en dan zien we wel weer. Mocht de een een grote uitgave doen aan het huis dan leggen we dat netjes vast.

Meestal, als iemand minder uren betaald werk doet, doet deze weer meer in het huishouden, wat de ander weer tijd en moeite (en event. een schoonmaakster) scheelt. Dan zou je daar ook rekening mee moeten houden. Als we toch bezig zijn.

[Honesty]

Ik snap nooit zo goed dat als je op het punt van samenwonen staat en je best grote stappen gaat nemen dat er dan zoveel ruis is(of juist niet). Je ziet regelmatig dit soort topic's langskomen waarbij de vriend(in) van TS constructies bedenkt voor het volgende koophuis en waarbij TS tegen het plafond aan vliegt omdat het zo oneerlijk is. Over zulke dingen moet je communiceren en zeker niet meteen je punten neergooien van dit wil ik wel, dat niet en zus of zo ook niet. Maar hij kan beter zeggen, die 50k heb ik overwaarde dus die is van mij, partner alimentatie wil ik niet van jou en jij ook niet van mij.

Maar die kosten naar ratio en dat hij meer betaald en dat hij dan een claim krijgt op jou zal ik zelf ook nooit accepteren. Of hij een hoger deel van de hypotheek die hij dan zelf aflost of gewoon allebei betalen naar ratio en beiden 50% eigenaar van het huis(op die 50k na dan)

Mensen moeten ooit beginnen met iets opbouwen en samen een huis is een goed begin, maar vaak zie dat angst of hebberigheid een slechte raadgever is, soms zelfs ingefluisterd door familie of vrienden.

[s0ulmaster]

Ik moet maar eens gaan berekenen wat mijn vriendin mij wel niet verschuldigd is wanneer ze klaar is met studeren Nu betaal ik nagenoeg alles....

Maar even serieus. Ik krijg het idee dat hypotheek en overige vaste lasten nu op 1 hoop gegooid worden. Dat is natuurlijk verre van ideaal.
Kijk vervolgens of je de werkdruk tussen jullie oneerlijk verdeeld vind of niet (24u werken omdat het kan zeg maar). Is het inkomensverschil heel riant zou je kunnen kiezen voor een mindere opbouw voor degene die minder verdiend. Let wel l: vermogensopbouw, niet schuldopbouw naar je partner.

[Viper®]

Zoals al genoemd bij een notaris langs, eerste gesprek is oriënterend en vaak gratis. Verder moet je toch bij een notaris zijn voor een samenlevingscontract.
Partner alimentatie is overigens alleen officieel bij trouwen of geregistreerd partnerschap. Dus niet standaard bij samenwonen.

Houd ook rekening mee met eventueel overlijden/erfbelasting/ORV.
Denk ook aan een lijst met spullen die van je persoonlijk zijn.

[Furion2000]

@Ardana
Anno 2019 gaat dat 'meestal' niet meer zo op volgens mij. Ik merk dat iedereen het een k klus vind om het te doen en samen is dan vele male sneller. Maar goed, je hebt gelijk als dat dus dan meer op de schouders komt van diegene die minder werkt, dan moet je dat ook meenemen ja.

[Freshnub]

Wat ik nooit heb begrepen, hoe krijgt de ander zijn geïnvesteerde overwaarde terug, als je uit elkaar gaat? Stel je ziet een huis 500k, koopt op twee salarissen, maar 1 van de 2 brengt 200k overwaarde in. Dus hypotheek is 300k. Men gaat uit elkaar, hoe krijgt de ander dan 200k terug? Aangezien 1 persoon niet 500k kan ophoesten/blijven betalen? Dit scenario zou voor mij aan de orde zijn als ik ga verhuizen en samen wat ga kopen.

[Hulkkonen]

@Freshnub Huis verkopen, hypotheek aflossen, 200k overwaarde terugbetalen aan degene die het ingebracht heeft, en als er nog wat overblijft kun je dat verdelen.

[ Voor 3% gewijzigd door Hulkkonen op 15-11-2019 11:16 ]

[Freshnub]

Hulkkonen schreef op vrijdag 15 november 2019 @ 11:16:
@Freshnub Huis verkopen, hypotheek aflossen, 200k overwaarde terugbetalen aan degene die het ingebracht heeft, en als er nog wat overblijft kun je dat verdelen.

Ah dacht ik al, gedwongen verkoop. Tenzij 1 persoon het kan dragen, dan betaalt die per maand terug ofzo? Alsof het een extra hypotheek is? 200k / 30 jaar. Of is dat niet gebruikelijk?

[mddd]

@Freshnub Je wilt toch liever niet nog tientallen jaren aan elkaar verbonden zijn. Bovendien wil je wellicht iets anders gaan doen met de 200k die nog "vast zit" in die woning. Dus ja, verkopen is dan de beste oplossing.

[Hulkkonen]

@Freshnub Niks gedwongen, daar kies je toch zelf voor? Het is maar net wat je onderling afspreekt. Maar ik zou liever alles in één keer afhandelen, dan ben je van elkaar af. Maar als je (nu al) twijfelt over dit soort zaken, vraag ik me af of het verstandig is om samen een huis (in die prijsklasse) te kopen.

Maar eigenlijk is dat een andere discussie dan waar het in dit topic over gaat

[Freshnub]

Hulkkonen schreef op vrijdag 15 november 2019 @ 11:25:
@Freshnub Niks gedwongen, daar kies je toch zelf voor? Het is maar net wat je onderling afspreekt. Maar ik zou liever alles in één keer afhandelen, dan ben je van elkaar af. Maar als je (nu al) twijfelt over dit soort zaken, vraag ik me af of het verstandig is om samen een huis (in die prijsklasse) te kopen.

Maar eigenlijk is dat een andere discussie dan waar het in dit topic over gaat

Vind het wel hier passen, aangezien topicstart haar vriend zijn overwaarde wilt behouden + additionele voordeeltjes voor zichzelf. Daarop inhakend, zou ik dus niet akkoord gaan met het voorstel van haar vriend. Uiteindelijk blijft zij met niets achter mocht het stuk lopen. Voor mezelf is het ook een interessant topic, aangezien ik haar vriend tot op zekere hoogte kan begrijpen (alleen de overwaarde). Ik blijf dus ook lekker zitten waar ik zit en ga niet kijken naar 500k huizen samen.

[Van der Berg]

Ik zou gewoon eisen iedere de helft als dat hij verkocht wordt door dat je uit elkaar gaat. Ik zou zijn voorstel niet accepteren als ik met mijn vrouw op die voorwaarden een huis zal kopen. Ik heb mijn vrouw dan gezegd mochten we ooit een huis kopen en dan met winst verkopen delen we ieder door de helft.

Ik ken vrienden die uit elkaar ging de huis was hypotheek vrij en kregen ze €180.000 en ieder kreeg de helft en zijn nu apart en ieder zijn gelukkig en leven apart. Wat ik wil zeggen let goed op!

[m2011]

De Rikster schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 17:05:
[...]
Die 50k is trouwens ook maar de helft waard aangezien hij om hier geen IB over te betalen dit wel in de woning moet investeren.

Dat is gewoon onzin. Je betaalt nooit IB over overwaarde.

[PromWarMachine]

Mijn vriendin en ik willen ook voor het eerst samen een huis kopen, terwijl we nu samen wonen in mijn appartement. Mijn overwaarde daarop, wil ik straks ook terug zien.

Het idee dat jouw vriend heeft geopperd over het achteraf terugbetalen van die naar-rato kosten, vind ik redelijk bizar klinken. Alsof jij er wat aan kunt doen dat jij bijvoorbeeld 'maar' 30% kan bijdragen, terwijl hij 70% betaald. Het hele idee van naar-rato is dat het op dat moment een eerlijk systeem is. Daar kun je niet achteraf aanspraak op maken. Dan bouw jij inderdaad iedere maand een schuld bij hem op.
Misschien ga jij straks minder werken, omdat jij jullie kinderen gaat opvoeden. Dan wordt de schuld aan hem alleen maar groter?

Als hij straks ontslagen wordt of door ziekte minder moet gaan werken, worden de verhoudingen anders en gaat jouw schuld verrekend worden met de schuld die hij dan bij jou opbouwt?

Ik snap dat jullie zekerheden willen inbouwen na gestrande relaties, maar dit lijkt me niet de juiste weg..

[De Rikster]

m2011 schreef op vrijdag 15 november 2019 @ 13:32:
[...]


Dat is gewoon onzin. Je betaalt nooit IB over overwaarde.

Reken het even terug mbt de bijleenregeling en zie hoeveel IB je extra betaalt over de looptijd (door minder HRA) van de hypotheek als je het niet in de woning stopt..

*edit* ik zie dat ik "IB [..] over" heb gepost en niet "IB [..] door", dan heb je feitelijk gelijk en heb ik het fout neergezet. Mea maxima culpa.

[ Voor 19% gewijzigd door De Rikster op 15-11-2019 14:20 ]

[wnwiigrtz]

s0ulmaster schreef op woensdag 13 november 2019 @ 16:30:
Is het inkomensverschil heel riant zou je kunnen kiezen voor een mindere opbouw voor degene die minder verdiend. Let wel l: vermogensopbouw, niet schuldopbouw naar je partner.

Ja, precies dit! Mijn vriendin en ik deden in het begin ook vanuit het eigen inkomen geld inleggen voor gezamenlijke lasten zoals hypotheek, verzekering en boodschappen. De rest hielden we dan privé, grote uitgaves, vakanties etc. betaalden we dan weer samen, zodra dit aan de orde was. Dit voelde voor ons als een hoop rompslomp.

Tegenwoordig hebben we het omgedraaid, alles komt binnen op 1 rekening en gaat van 1 rekening, dit is dus naast alle vaste lasten, onderhoud maar bijvoorbeeld ook accessoires voor in en rondom huis (nieuw kussentje, plantje etc.), ook vakanties, uitjes, dagjes weg, de boodschappen, tanken voor beide auto's, de dierenarts, noem maar op. Alles wat we samen doen (we wonen tenslotte ook samen) wordt dus ook van het geld van samen betaald.

Wij krijgen hieruit, naar ratio, elke maand ons eigen 'zakgeld' waar we dan onze eigen privé dingen mee doen. Ik koop er mijn eigen games en elektronica van, in haar geval gaat het naar bijv. cosmetica en DIY-spulletjes. Wie meer verdient (of zuiniger leeft), houd meer over, simpel als dat.

Vind het achteraf (bij uit elkaar gaan) verrekenen van geld voor gezamenlijke uitgaven grote bullshit. Misschien is hij wel liefhebber van een lekker exclusief speciaalbier, terwijl jij gewoon genoeg hebt aan een glaasje water / kopje thee. Eet hij grotere porties dan jij, meer boterhammen, snoept hij meer, jij minder. Hoe ga je dat dan verrekenen? Moet hij jou dan ook bij elk biertje/snackje/boterham weer terugbetalen omdat hij meer 'verbruikt' dan jij en de uitgaven anders niet meer kloppen?

[mddd]

@wnwiigrtz Bij ons vergelijkbaar. 1 ding wat wij nog doen (misschien ook een tip voor TS) is dat we elke maand van ons beider salaris een stukje wegsluizen naar een spaarrekening "voor later", voor ons allebei een eigen. Procentueel ongeveer evenveel, maar omdat mijn salaris momenteel hoger is, en omdat ik een groter pensioengat heb vanwege zzp-verleden, is dat bedrag in absolute zin dus hoger. En precies zoals @s0ulmaster ook zegt, zo bouw ik dus wat meer prive vermogen op dan zij. Er vanuit gaande dat dit uiteindelijk een gezamenlijk potje wordt voor pensioen of wat dan ook, maar mochten wij uit elkaar gaan dan hebben we dus onze woning die 50/50 eigendom is, en deze potjes die van onszelf zijn.

[m2011]

De Rikster schreef op vrijdag 15 november 2019 @ 14:18:
[...]

Reken het even terug mbt de bijleenregeling en zie hoeveel IB je extra betaalt over de looptijd (door minder HRA) van de hypotheek als je het niet in de woning stopt..

*edit* ik zie dat ik "IB [..] over" heb gepost en niet "IB [..] door", dan heb je feitelijk gelijk en heb ik het fout neergezet. Mea maxima culpa.

Ook de berekening komt niet op de helft zoals je zegt (en wat wel het geval zou zijn als je een beetje flink verdient en IB over de overwaarde zou moeten betalen), maar eerder op 5000 euro ruim geschat (op basis van 30 jaar Ann. Hyp met 1.6% rente en een HRA die afgebouwd wordt naar 37%. Let wel: als de HRA verder aangepakt wordt, daalt dit bedrag nog verder.

[Anoniem: 632581]

Zoals hierboven vermeldt wordt door meerdere. Niet meegaan met dit voorstel. Hou het op 50/50.

[SmiGueL]

bangkirai schreef op dinsdag 12 november 2019 @ 18:19:
Dus hij stopt er 150k+50k in nieuwe huis en jij 150k. Das verhouding van 4 op 3.
Zou je dus ooit bij nieuwer huis 70 overwaarde krijgen en je gaat dat eerlijk verdelen, dan zoy dat 40k voor hem en 30k van jou wezen.

In zijn voorstel zou hij dus 50k claimen en zou er 20k naar jou gaan. Niet accepteren dus en naar ratio van inbreng hypotheek+eigen geld gaan kijken.

Ps er zijn meerdere topics over deze problemen geweest afgelopen jaar, zou ze doornemen voor tips.

Volgens mij is het eerste deel van het voorstel dat hij eerst zelf die €50k terugkrijgt, en de overige €20k 50/50 verdeeld wordt.
==> Dus €60k voor hem en €10k voor haar. (tot hier vind ik het voorstel best reëel.. het was immers ook zijn geld)

MAAR

Er komt nog een aanvulling waarmee ook nog eens €350 per gewoonde maand teruggeëist wordt.

Dus na 4 jaar samenwonen komt dit neer op:

Eerst €50k voor hem + 48mnd x €350 voor hem = €66.8k
De overige €3.2k vrolijk verdelen maakt dan:
==> €68.4k voor hem en €1.6k voor haar.

[ Voor 3% gewijzigd door SmiGueL op 16-11-2019 12:38 ]

[Ted038]

(nogmaals) die 350 euro per maand is teveel.
Als het maandelijks verschil in betaling 350 euro is ipv 50/50, zou de helft van die 350 sowieso voor hem zijn, 175 dus. De andere 175 zou haar deel zijn...

[Lapa]

Ted038 schreef op vrijdag 15 november 2019 @ 17:54:
(nogmaals) die 350 euro per maand is teveel.
Als het maandelijks verschil in betaling 350 euro is ipv 50/50, zou de helft van die 350 sowieso voor hem zijn, 175 dus. De andere 175 zou haar deel zijn...

Dat sowieso, dus het is niet verkeerd om dat nogmaals te benadrukken. Als TS akkoord zou gaan met het plan van de partner, zou TS in feite de partner 175 euro per maand sponsoren, achteraf te betalen uit de eventuele overwaarde.

Dat geeft al aan dat de partner niet goed over dit plan heeft nagedacht.

Maar zelfs als dat deel van het plan naar 175 teruggeschroefd wordt, blijft dat een slecht idee. Zoals al door velen gezegd, wil je niet dat er maandelijks een grotere vordering tussen partners ontstaat.

[macnerd]

Ted038 schreef op vrijdag 15 november 2019 @ 17:54:
(nogmaals) die 350 euro per maand is teveel.
Als het maandelijks verschil in betaling 350 euro is ipv 50/50, zou de helft van die 350 sowieso voor hem zijn, 175 dus. De andere 175 zou haar deel zijn...

Klopt helemaal. Rekenvoorbeeldje:

• Inleg van haar: 700
• Inleg van hem: 1050
• Totale inleg: 1750

Bij een 50/50 verdeling zou ieder 1750 / 2 = 875 inleggen. Zij betaalt dan dus 875 - 700 = 175 te weinig, en hij 1050 - 875 = 175 teveel.

M.b.t. de maandelijkse kosten is het eigenlijk al wel gezegd. Hoeveel loon iemand binnenhaalt doet er niet toe, beiden zouden ongeveer evenveel moeten toevoegen aan de relatie (tijd, geld, ...).

Voorbeeld

• Partner A werkt 40 uur/week
• Partner B werkt 32 uur/week + doet 8 uur huishouden per week (schoonmaak, koken, boodschappen, financiën etc)

Dit is eerlijk verdeeld, beide partners geven evenveel. Partner A moet niet zeuren.

[DeveloperNL]

Het lijkt erop dat je partner er nog niet aan toe is om samen een huis te kopen en ziet hij dit als enorm risico.

Waarom ga je niet eerst een tijdje in zijn huis wonen (of hij bij jou) ipv je hele hebben en houden erin gooien met contracten.

Daarnaast hoe ga je dit doen als de een zijn baan kwijt raakt of er komen kinderen in het spel. Ga je dan alles weer herverdelen. Mijn vrouw kwam met -20k in de relatie (studieschuld en kleine lening). Ik met +40k. Nooit gedacht om dit op papier te zetten. Ons inkomen was 50/50. Nu zorgt zij voor kinderen en ik verdien nu 3x zoveel als toen (ook dankzij haar).

[ Voor 2% gewijzigd door DeveloperNL op 16-11-2019 15:22 . Reden: Typo ]

[Mark31]

Mijn god, medelijden met jou als je met zo een centenneuker moet leven.
Ben blij dat ik op financiële gebied geen probleem ondervind.
Ik had ook 60 K in ons huis gepompt, zei slechts 10 duizend euro.
Zei verdiend nu meer, ik minder.. dus uiteindelijk word dat vlot getrokken...
Verschil is wel, voordat wij een huis kochtten waren wij al 8 jaar samen en woonden al 3 jaar samen in een huurhuis , zijn nu onderhand al 12 jaar samen...
Maar ik moet er niet aan denken om deze poppenkast te spelen.. geen zin in, kan mijn aandacht wel aan iets beters besteden.
Alles op een hoop, niet te moeilijk doen, tuurlijk moet je wel kijken dat je niet teveel uitgeeft en dat het wel over nagedacht moeten worden over hoe je het geld besteed.
Maar verders nee, geen zin in.. lees dit soort topics heel vaak, en dan denk ik van, maar dat is mijn gevoel, dan lijkt mij dat je relatie al niet goed zit.
Anders ga je niet moeilijk doen om geld.

[Sharkoon]

Als ik dit zo lees dan zou ik eerst maar eens nadenken hoe je relatie nu is, en hoe je dat ziet over 5 of 10 jaar.
Want als dit al een probleem van zijn kant is, dan denk ik niet dat het niet heel serieus is en zorgt hij ervoor dat hij er straks warmpjes bij zit, en jij op straat met niks.

Maar goed dat is wat ik opmaak van je tekst!

Maar als ik zou samenwonen dan is het 50/50, die 50k zou misschien ook vast leggen, de rest moet je niet moeilijk over gaan doen.. Maar als hij nu al lastig gaat doen over dat andere... tsja

[de Peer]

Mark31 schreef op zaterdag 16 november 2019 @ 16:48:
Mijn god, medelijden met jou als je met zo een centenneuker moet leven.
Ben blij dat ik op financiële gebied geen probleem ondervind.
Ik had ook 60 K in ons huis gepompt, zei slechts 10 duizend euro.
Zei verdiend nu meer, ik minder.. dus uiteindelijk word dat vlot getrokken...
Verschil is wel, voordat wij een huis kochtten waren wij al 8 jaar samen en woonden al 3 jaar samen in een huurhuis , zijn nu onderhand al 12 jaar samen...
Maar ik moet er niet aan denken om deze poppenkast te spelen.. geen zin in, kan mijn aandacht wel aan iets beters besteden.
Alles op een hoop, niet te moeilijk doen, tuurlijk moet je wel kijken dat je niet teveel uitgeeft en dat het wel over nagedacht moeten worden over hoe je het geld besteed.
Maar verders nee, geen zin in.. lees dit soort topics heel vaak, en dan denk ik van, maar dat is mijn gevoel, dan lijkt mij dat je relatie al niet goed zit.
Anders ga je niet moeilijk doen om geld.

En sommige mensen denken wel vooruit en maken een financieel plan. Zeker als het al eens eerder 'fout gegaan' is. Voor de een is dat 'moeilijk doen' en voor de ander niet meer dan normaal.
Wat je in een topic als deze ook duidelijk terug ziet is dat anderen zich aangevallen voelen en het nodig vinden om de door hun zelf gemaakte keuzes (of gebrek daar aan) te verdedigen. Zodanig zelfs dat andermans relatie dan opeens 'niet goed' zou zijn. 'mijn gevoel' daarbij is dat men dan stiekem toch onzeker is of ze zelf wel de zaken op de juiste manier geregeld hebben.

Sharkoon schreef op zaterdag 16 november 2019 @ 16:56:
Als ik dit zo lees dan zou ik eerst maar eens nadenken hoe je relatie nu is, en hoe je dat ziet over 5 of 10 jaar.
Want als dit al een probleem van zijn kant is, dan denk ik niet dat het niet heel serieus is en zorgt hij ervoor dat hij er straks warmpjes bij zit, en jij op straat met niks.

Waarschijnlijk is dit gewoon het eerste voorstel geweest waaruit zijn wens om e.e.a. wat strakker te regelen blijkt. Verder hebben ze zich blijkbaar nog niet uitgebreid verdiept in wat de mogelijkheden zijn. Kan me goed voorstellen dat ze voor bijvoorbeeld een 60:40 verhouding gaan voor aankopen van het huis. Dan heb je allebei andere maandlasten maar ben je ook in die verhouding eigenaar. Denk dat ze zich daar beiden in zouden kunnen vinden, echter soms vinden mensen dat niet 'goed voelen'. Tsja dat kan...

[ Voor 44% gewijzigd door de Peer op 16-11-2019 17:59 ]

[Wim-Bart]

De 50K inleg is normaal om dat vast te leggen. Maar de rest is onzin want je kiest om samen te zijn. Wanneer hij 350 meer betaald aan de vaste lasten hoe moet het dan wanneer je zwanger wordt en besluit tijdelijk niet meer te werken. Ga je dan ook een schuld opbouwen?

Je gaat samen wonen en dat heeft consequenties, en het is nooit gelijkwaardig bij verschillende salarissen en dat zal de meest verdienende partij moeten beseffen.

Het enige wat ik lees is dat in jouw relatie dus geld #1 is en jouw partner je dus niet vertrouwd mocht het fout lopen en hij er van uit gaat dat het fout gaat lopen. Trek je conclusies..

[de Peer]

Wim-Bart schreef op zaterdag 16 november 2019 @ 22:32:
De 50K inleg is normaal om dat vast te leggen. Maar de rest is onzin want je kiest om samen te zijn.

Dat is slechts jouw mening. Geen feit.

Wanneer hij 350 meer betaald aan de vaste lasten hoe moet het dan wanneer je zwanger wordt en besluit tijdelijk niet meer te werken. Ga je dan ook een schuld opbouwen?

Daar kun je afspraken over maken en (laten) vastleggen

Je gaat samen wonen en dat heeft consequenties, en het is nooit gelijkwaardig bij verschillende salarissen en dat zal de meest verdienende partij moeten beseffen.

Het kan wel zo geregeld worden dat het behoorlijk gelijkwaardig is/wordt.

Het enige wat ik lees is dat in jouw relatie dus geld #1 is

Dat lees ik niet. Volgens mij wil partner graag een manier vinden zodat zijn maandelijkse inbreng niet een maandelijkse schenking wordt.

en jouw partner je dus niet vertrouwd mocht het fout lopen en hij er van uit gaat dat het fout gaat lopen. Trek je conclusies..

Bizar hoe je tot deze conclusie komt. Je financiën goed regelen voor het geval het fout gaat, wil niet zeggen dat je geen vertrouwen in de relatie hebt. Dat is gewoon realistisch zijn. Weet je hoeveel relaties stranden in NL?

[Mark31]

@de Peer

Hoe kan je dit verdedigen?
Wat wim-Bart zegt klopt ook, als je geld belangrijker vind dan je vrouw. .. Zou ik ook weglopen.
Papier boven je geliefde, nee deze maatschappij is gestoord.
Dit soort relaties zijn gedoemd te mislukken, als je van elkaar houd gun je elkaar ook geluk.
En jij zei dat ik jaloers ben.
Nou nee, 12 jaar samen ook moeilijke tijden gehad maar overwonnen omdat je om elkaar geeft.
Daarnaast een overwaarde op het huis van een ton tov onze hypotheek.
Nog een 7 duizend op de spaarrekening, maar ow wat ben ik jaloers.
Nee echt niet, ik heb geluk wij vinden elkaar wel belangrijker dan geld.
Dus overwin je ook sneller moeilijkere tijden.
Als je dan in je goede tijden al moeilijk gaat doen.. Nee als ik haar was zou ik iemand anders zoeken, iemand die je wel liefhebt en vertrouwd.

[de Peer]

Mark31 schreef op zondag 17 november 2019 @ 11:50:
@de Peer

Hoe kan je dit verdedigen?
Wat wim-Bart zegt klopt ook, als je geld belangrijker vind dan je vrouw. .. Zou ik ook weglopen.

Dat 'klopt' niet. Dat is een mening.
Ik zou ook weglopen als mijn partner geld belangrijker vindt dan mijzelf. Maar dat lees ik nergens. Dat is begrijpend lezen. Het is niet zo zwart-wit.
Het is blijkbaar moeilijk te bevatten voor sommigen, maar je kunt prima van je partner houden én financiële afspraken maken.

Papier boven je geliefde, nee deze maatschappij is gestoord.

We leven nu eenmaal niet meer in 'de maatschappij' waarin je tot je dood bij 1 partner blijft en waarin scheiden een taboe is. Vandaar ook dat je daar rekening mee kunt houden, als je verstandig bent. Je kunt ook 'romantisch doen' en uitgaan van het scenario 'we blijven voor altijd samen', maar daar zitten risico's aan. Iedereen moet zelf bepalen of ze dat risico willen nemen.

Dit soort relaties zijn gedoemd te mislukken, als je van elkaar houd gun je elkaar ook geluk.

Nogmaals. Dat is een mening. Geen feit. Laat me dan een bron zien waaruit blijft dat relaties met duidelijke financiële afspraken eerder stranden.
Persoonlijk vermoed (geen feit) ik eerder het tegenovergestelde: dat de kans op stranden relatie groter is als je geen duidelijke financiële afspraken maakt.

Hier op Tweakers ook regelmatig topics gezien van (meestal) mannen die na stranden relatie veel kwijt zijn (vermogen, pensioen etc.) en zich dat van tevoren niet realiseerden. Lekker partneralimentatie moeten blijven betalen ondanks dat partner vreemd ging bijvoorbeeld. Dan denk je wel 2 keer na voordat je weer met 'alles op 1 hoop' een relatie start.

[ Voor 10% gewijzigd door de Peer op 17-11-2019 15:08 ]

[ArthurMorgan]

Volgens mij moet je gewoon je eigen huis aanhouden en zelfs daar veel verblijven, tot hij zekerder van zijn zaak is (en of jij dat blijft). Nu is het een samengaan onder hele strenge voorwaarden. Uiteraard is er niks mis met het een en ander van vòòr het samengaan te beschermen. (Die 50k dus.) Maar na het officieel samengaan hoor je (mening, de mijne) gewoon samen een huishouden te voeren. Dus 1 inkomen (uit meerdere bronnen) en verder gelijkheid. Waarom zakgeld naar rato? (neem een gek voorbeeld van een eigenaar van een goedlopende zaak die miljoenen per jaar binnenkrijgt die een relatie krijgt met iemand met het minimumloon, of wat dacht je van een arbeidsongeschikte.... die man een zakgeld van 20k per maand, en die vrouw 150 euro? niemand die dat normaal vindt, waarom dan wel bij een minder groot inkomensverschil?)
Ook die allimentatie is gewoon niet netjes (imo) Dat hij beperkt wordt is niets mis mee. Maar totaal geen overgang? Dat is niet echt gezond. De kans dat je niet uit de relatie kunt stappen omdat je het financieel niet kunt dragen komt dan om de hoek kijken, en aan de andere kant de kans van een machtsvacuum van zijn kant "als je dit niet wilt of doet dan stap ik op en zoek je maar uit hoe je dat financieel oplost." Nog meer nu hij zoveel geld terug eist.

Liefde maakt blind, maar hier zitten mijns inziens zoveel haken en ogen aan dat ik me echt af zou vragen hoeveel vertrouwen hij wel niet heeft in het slagen van jullie relatie.

Ik zeg dus niet dat je niks moet of mag regelen, maar voor mij zit dit wel heel ver aan de andere kant van dat spectrum.

/edit: wat zijn trouwens de voorwaarden/regelingen als hij werkloos of arbeidsongeschikt wordt, ik neem aan dat daar nu ook een mooie paragraaf voor is waar jij veel beter van wordt, of is daar opeens geen rekening mee gehouden?

[ Voor 6% gewijzigd door ArthurMorgan op 17-11-2019 15:41 ]

[Mark31]

de Peer schreef op zondag 17 november 2019 @ 14:56:
[...]

Dat 'klopt' niet. Dat is een mening.
Ik zou ook weglopen als mijn partner geld belangrijker vindt dan mijzelf. Maar dat lees ik nergens. Dat is begrijpend lezen. Het is niet zo zwart-wit.
Het is blijkbaar moeilijk te bevatten voor sommigen, maar je kunt prima van je partner houden én financiële afspraken maken.

[...]

We leven nu eenmaal niet meer in 'de maatschappij' waarin je tot je dood bij 1 partner blijft en waarin scheiden een taboe is. Vandaar ook dat je daar rekening mee kunt houden, als je verstandig bent. Je kunt ook 'romantisch doen' en uitgaan van het scenario 'we blijven voor altijd samen', maar daar zitten risico's aan. Iedereen moet zelf bepalen of ze dat risico willen nemen.

[...]

Nogmaals. Dat is een mening. Geen feit. Laat me dan een bron zien waaruit blijft dat relaties met duidelijke financiële afspraken eerder stranden.
Persoonlijk vermoed (geen feit) ik eerder het tegenovergestelde: dat de kans op stranden relatie groter is als je geen duidelijke financiële afspraken maakt.

Hier op Tweakers ook regelmatig topics gezien van (meestal) mannen die na stranden relatie veel kwijt zijn (vermogen, pensioen etc.) en zich dat van tevoren niet realiseerden. Lekker partneralimentatie moeten blijven betalen ondanks dat partner vreemd ging bijvoorbeeld. Dan denk je wel 2 keer na voordat je weer met 'alles op 1 hoop' een relatie start.

Dat er mensen vreemd gaan, dat ontken ik ook nergens, maar moet je maar meteen weg vluchten als je van iemand houd als hij of zei een slippertje heeft gemaakt?
Kijk als hij/zei ook echt gevoelens voor de andere heeft, en niet meer van jou, dan vind ik het een ander verhaal, maar als iemand een slippertje maakt, en daar veel spijt van heeft moet je elkaar ook kunnen vergeven.
Indien het vaker voortkomt, dan zou ik er ook wel klaar mee zijn, maar er zijn ook teveel mensen die de andere niet kan vergeven, en dat is ook cruciaal belang in een relatie, elkaar kunnen vergeven voor de fouten die ze maken.

[de Peer]

Mark31 schreef op zondag 17 november 2019 @ 16:20:
[...]


Dat er mensen vreemd gaan, dat ontken ik ook nergens, maar moet je maar meteen weg vluchten als je van iemand houd als hij of zei een slippertje heeft gemaakt?
Kijk als hij/zei ook echt gevoelens voor de andere heeft, en niet meer van jou, dan vind ik het een ander verhaal, maar als iemand een slippertje maakt, en daar veel spijt van heeft moet je elkaar ook kunnen vergeven.
Indien het vaker voortkomt, dan zou ik er ook wel klaar mee zijn, maar er zijn ook teveel mensen die de andere niet kan vergeven, en dat is ook cruciaal belang in een relatie, elkaar kunnen vergeven voor de fouten die ze maken.

Ik dacht meer aan de (ouderwetse) situatie: man is kostwinner, vrouw is huisvrouw. Alles op 1 hoop, 50/50 eigenaar huis. Vrouw gaat vreemd en wil man verlaten voor nieuwe partner. Je hebt zelf niet altijd een keuze.

Daar sta je dan... letterlijk alles kwijt. En dan nog partneralimentatie moeten betalen ook en helft van je pensioen weg.

Daarom, zaken regelen en voorbereid zijn voor dit scenario. Kan iedereen overkomen.

Meer moderne variant van bovenstaande is bijvoorbeeld: man werkt 40 a 60 uur. Vrouw werkt 2 of 3 dagen per week.

[ Voor 5% gewijzigd door de Peer op 17-11-2019 16:31 ]

[Mark31]

de Peer schreef op zondag 17 november 2019 @ 16:29:
[...]


Ik dacht meer aan de (ouderwetse) situatie: man is kostwinner, vrouw is huisvrouw. Alles op 1 hoop, 50/50 eigenaar huis. Vrouw gaat vreemd en wil man verlaten voor nieuwe partner. Je hebt zelf niet altijd een keuze.

Daar sta je dan... letterlijk alles kwijt. En dan nog partneralimentatie moeten betalen ook en helft van je pensioen weg.

Daarom, zaken regelen en voorbereid zijn voor dit scenario. Kan iedereen overkomen.

Meer moderne variant van bovenstaande is bijvoorbeeld: man werkt 40 a 60 uur. Vrouw werkt 2 of 3 dagen per week.

In onze generatie, moet je eigenlijk beide werken om uberhaut een huis te kunnen bekostigen.
Die luxe van vroeger dat je alles op 1 inkomen kon doen, dat is nu haast onmogelijk of een van de 2 moet zoveel verdienen dat het mogelijk is.
Daarom gaat die vlieger niet snel meer op, misschien was dat vroeger wel het geval, tegenwoordig is het zo dat vaak 1tje 32 werkt en de andere 40, dat de ene meer in het huishouden doet, en de andere die meer verdiend dus fulltime werkt.
Maar beide moeten werken om gewoon alles te kunnen bekostigen.
Dus dat de ene alles inlegt en de andere niet, nee dat gebeurt eigenlijk niet zovaak meer, of je moet een HBO/Universiteit hebben gedaan, dan kan je inderdaad genoeg verdienen om alleen een huis te bekostigen.

[Transportman]

Samenwonen kost geld, zo simpel is het. Je zal samen de lusten hebben, maar ook de lasten. En dat je afspraken wil maken over de verdeling van wat overblijft na die lasten is ook prima, maar dat moet wel twee kanten op gaan.

Dat de partner van TS zijn 50k inleg aan het begin wil beschermen voor het geval van een relatiebreuk, daar zal niemand moeilijk over doen. Maar een steeds verder oplopende schuld van TS bij de partner, dat is niet oké, zeker omdat het verschil eigenlijk niet zo heel groot is (het is geen miljonair met een bijstandsmoeder, maar eerder een factor 2 dat er tussen de inkomens zit). Wil hij dat geld "veilig stellen", zijn er genoeg andere afspraken te maken waarmee hetzelfde idee bereikt kan worden zonder zo krom te worden (alle lasten, reserveringen en gezamenlijke dingen uit een grote pot en wat daarna overblijft naar rato als "zakgeld" verdelen).

Ook het nu al eisen dat TS afstand doet van eventuele alimentatie is niet oké, zeker in combinatie met het al het andere dat hij nu al wil, en zoals sommigen al aangaven, is het nog eens een loze afspraak ook.

[Wim-Bart]

Mark31 schreef op zondag 17 november 2019 @ 16:44:
[...]


In onze generatie, moet je eigenlijk beide werken om uberhaut een huis te kunnen bekostigen.
Die luxe van vroeger dat je alles op 1 inkomen kon doen, dat is nu haast onmogelijk of een van de 2 moet zoveel verdienen dat het mogelijk is.
Daarom gaat die vlieger niet snel meer op, misschien was dat vroeger wel het geval, tegenwoordig is het zo dat vaak 1tje 32 werkt en de andere 40, dat de ene meer in het huishouden doet, en de andere die meer verdiend dus fulltime werkt.
Maar beide moeten werken om gewoon alles te kunnen bekostigen.
Dus dat de ene alles inlegt en de andere niet, nee dat gebeurt eigenlijk niet zovaak meer, of je moet een HBO/Universiteit hebben gedaan, dan kan je inderdaad genoeg verdienen om alleen een huis te bekostigen.

Ik zie het iets anders maar dat is mijn mening. Bij mij zijn ze gewoon ingetrokken, alle twee kwamen ze met niets en ik heb er nooit een probleem van gemaakt. De hypotheek en vaste lasten werd altijd door mij betaald en mijn partners deden de boodschappen en betaalden de extra's van dingen waar ik niet direct om verlegen zat. Zelf hebben ze kunnen sparen (ik minder) en na de relatie breuk zijn beide er heel goed uit gesprongen. Alleen hield ik het huis. Met hun spaargeld was het eenvoudig om een huis te vinden en de troep die we samen gekocht hebben kregen ze gewoon mee, ga daar niet moeilijk over doen. Alimentatie is 1 keer ter sprake gekomen omdat ik veel meer verdiende. Na overleggen van ontslagbrief richting mijn werkgever (met de daaruit voortvloeiende financiële consequenties) was dat onderwerp snel van tafel. En nog steeds on speaking terms, dus geen oorlog.
En ben ik er negatief uit gesprongen, misschien wel, maar ik heb mijn huis nog, leef luxe, heb een leuke auto en fantastische baan, koop spul wat ik wil ook al heb ik het niet nodig. Maar geen gezeik over geld met exen.

Helaas zien anderen dat anders, die zien een relatie als een contract. Moeten ze zelf weten, dat is hun eigen ding. Maar zoals ik het zie, geld maakt op voorhand meer kapot dan je lief is.

[daan!]

Wim-Bart schreef op zondag 17 november 2019 @ 17:37:
Helaas zien anderen dat anders, die zien een relatie als een contract. Moeten ze zelf weten, dat is hun eigen ding. Maar zoals ik het zie, geld maakt op voorhand meer kapot dan je lief is.

Jij hebt blijkbaar geen afspraken op voorhand gemaakt, en het is voor jou goed gelopen.
Prima, gefeliciteerd, doet niemand moeilijk over.

Maar als anderen wel afspraken willen maken dan is dat meteen "de relatie als een contract" zien?
Onzin!
Dat de vriend van TS het hier naar het andere uiterste trekt en vrij onredelijke eisen stelt is inderdaad merkwaardig. Daar zijn we het hier geloof ik wel over eens.

Dan is het echter niet automatisch zo dat iedere vorm van afspraken maken slecht is, of dat het getuigt van weinig liefde.
Zelfs trouwen zonder huwelijkse voorwaarden valt onder de noemer "contract", is dat dan ook slecht?
Is trouwen met huwelijkse voorwaarden dan meteen ook zakelijk?

Een samenlevingscontract is blijkens jouw verhaal ook al te zakelijk, prima als jij dat niet wil, maar ook prima als anderen dat wel willen.

[Ardana]

de Peer schreef op zondag 17 november 2019 @ 16:29:
[...]


Ik dacht meer aan de (ouderwetse) situatie: man is kostwinner, vrouw is huisvrouw. Alles op 1 hoop, 50/50 eigenaar huis. Vrouw gaat vreemd en wil man verlaten voor nieuwe partner. Je hebt zelf niet altijd een keuze.

Daar sta je dan... letterlijk alles kwijt. En dan nog partneralimentatie moeten betalen ook en helft van je pensioen weg.

Daarom, zaken regelen en voorbereid zijn voor dit scenario. Kan iedereen overkomen.

Meer moderne variant van bovenstaande is bijvoorbeeld: man werkt 40 a 60 uur. Vrouw werkt 2 of 3 dagen per week.

Ja, want andersom (man gaat ervandoor met z'n secretaresse en laat vrouw berooid achter) is wel goed? In beide gevallen is er sprake van dubbele oneerlijkheid: het vreemdgaan en een scheve scheiding. Overigens, de focus op het vreemdgaan is echt bizar. Er zijn veel onacceptabele dingen in een relatie, maar eigenlijk maar 1: disrespect voor je partner. Op welke manier dan ook.

[Wim-Bart]

Ardana schreef op zondag 17 november 2019 @ 19:39:
[...]

Ja, want andersom (man gaat ervandoor met z'n secretaresse en laat vrouw berooid achter) is wel goed? In beide gevallen is er sprake van dubbele oneerlijkheid: het vreemdgaan en een scheve scheiding. Overigens, de focus op het vreemdgaan is echt bizar. Er zijn veel onacceptabele dingen in een relatie, maar eigenlijk maar 1: disrespect voor je partner. Op welke manier dan ook.

Vreemdgaan is een totaal andere discussie en er is altijd wel een oorzaak. Uit eigen ervaring en uit mijn omgeving heb ik diverse scenario's gezien waardoor mijn visie op het fenomeen vreemdgaan en het veroordelen er van totaal afwijkt van wat "gangbaar" de is. Hele leuke discussie maar het draagt niet bij aan de vraag wat @Anoniem: 37297 moet doen en in hoeverre ze moet instemmen met de wens van haar partner.

Het enige wat ik kan aanraden is dat ze goed moet nadenken en moet voorkomen dat ze straks voor het blok komt te staan bij een volgende fase binnen de relatie en niet dat ze straks alsnog met lege handen op straat staat.

Bij mij kan het er persoonlijk niet in dat iemand een schuld opbouwt tijdens een relatie bij de ander. Houdt het dan gelijkwaardig en koop een minder duur huis zodat er geen schuld bij partner komt.

Wat ik me overigens af vraag, maar in de huidige markt een huis kopen tot daar aan toe, maar wat, wanneer het huis verkocht moet worden of wanneer er geen 50K overwaarde is. Ik moet @Anoniem: 37297 dat gaan ophoesten. Want over twee-vijf jaar stort de markt gewoon weer in, dat is een cyclus die al jaren historisch zo loopt.

Overigens wat ik mij af vraag, zijn @Anoniem: 37297 en Partner bereid om consessies te doen in het uitgavenpatroon om zo de schuld van @Anoniem: 37297 niet te hard te laten oplopen. Voorbeeld partner van TS heeft een hobby waardoor energie nota €100 per maand meer is dan normaal voor een gelijkwaardig huishouden, wordt dat weer van de schuld opbouw afgetrokken.?