Onze beschaving is een product van beschikbare energie, grondstoffen en land, energie stelt ons in staat om grondstoffen te transformeren tot producten die zowel geproduceerd als gebruikt kunnen worden op beschikbaar land. Bij onze ontwikkeling van onze beschaving stond efficiency en innovatie centraal, d.w.z. met dezelfde hoeveelheid energie en grondstoffen kunnen we meer welvaart produceren, dit leidt echter tot
Jevons paradox:
In economics, the Jevons paradox occurs when technological progress or government policy increases the efficiency with which a resource is used (reducing the amount necessary for any one use), but the rate of consumption of that resource rises due to increasing demand.
De afnemende impact van innovatie kracht heeft imho aantal oorzaken.
Het probleem is dat efficiency en innovatie op fysieke productie gebieden te maken krijgt met afnemende opbrengsten, veel fysieke processen kunnen niet veel efficiënter door beperkingen van de natuurkundige eigenschappen. Het heeft niet veel zin om kostbaar onderzoek te doen naar innovaties die zich niet meer terugverdienen. Een reden waarom olie en niet waterstof werd gebruikt als een efficiënte manier van energie opslag en transport, is o.a. omdat de energiedichtheid van waterstof veel lager is. Gezien de klimaatcrisis en energiecrisis kijkt men hier wel weer naar, maar het is minder efficiënt.
Nieuwe ideeën zijn ook vele malen complexer en vragen een veel langere investeringstraject dan traditioneel laaghangende fruit. De aard van de problemen die we proberen op te lossen is ook anders. Een man op de maan zetten is puur een probleem van wiskunde, natuurkunde en rocket science, wat mogelijk is als enorm veel resources qua kennis en grondstoffen vrij worden gemaakt voor een specifiek en eenmalig doel. Echter, 7 of 9 miljard mensen op aarde voorzien van genoeg energie, grondstoffen, welvaart en een duurzame toekomst is een totaal ander probleem en feitelijk vele malen complexer. Hierin is probleem vooral onze beperkingen qua grondstoffen, energie en land, hier heeft innovatie minder impact.
Nieuwe innovatie is tevens afhankelijk van bestaande infrastructuur, IOT is een mooi voorbeeld. Het klinkt mooi als er steeds meer devices komen, die ook weer met elkaar in verbinding staan. Maar dat kost ook weer energie en grondstoffen, je bijvoorbeeld meer datacenters nodig als resource.De voorwaarde is dat al die infrastructuur wel aanwezig en blijft bestaan om het te faciliteren. Wat heb je aan IOT als de internet verbinding telkens uitvalt of onbetrouwbaar is ?
Een onderliggende probleem is tevens dat innovatie geen oplossing kan bieden voor processen die een fysieke of ecologische beperking betekenen voor onze ontwikkeling. D.w.z. veel van ons problemen komen doordat onze economie een gigantische voetafdruk heeft qua energie, land en resource consumptie, wat allemaal fysieke eigenschappen zijn.
Het is dan ook geen verassing dat de meeste daadwerkelijke toegepast innovatie in mainstream bedrijven gericht is op voornamelijk efficiency en kostenreductie, wat vaak neerkomt op automatisering of lagere lonen, al dan niet door outsourcing/offshoring. Er is echter steeds minder vervangende werkgelenheid voor mensen die hierdoor werkeloos worden. Agrariërs gingen werken in de fabriek, hun kinderen werkten op administratieve banen op het kantoor, hun kinderen als IT'er in een globaliserende markt, daarna is er tot nu toe geen volgende stap en loopt de globale talent pool van mensen die bezighouden met het feitelijk overbodig maken van werk vol.
Hierdoor krijg je de paradox dat iemand in wereldstad wel een smartphone heeft met alle kennis in handbereik kan hebben, maar op andere vlakken zich geen sociale en materiële welvaart kan veroorloven.