Hoe verklaar ik het best een enorm groot gat op mijn CV

[Het is Mij]

Het is voor mij een moeilijke stap om dit publiekelijk te bespreken maar ik heb hulp nodig om uit een sleur te komen waar ik mij al heel lang in bevind. Direct na mijn opleiding ben ik direct aan de slag gegaan bij een bedrijf en heb daar een jaar met plezier gewerkt. Na dat jaar heb ik plaats moeten maken voor automatisering en zit sindsdien thuis. Deze thuisperiode duurt nu al, schrik niet, zes jaar. Dit mede dankzij de afwisseling tussen depressies en de "ik vind het wel goed zo" fases.

Sinds een tijd ben ik hard bezig om aan mijzelf te werken. Ben van plan een BBL opleiding te gaan volgen waarvoor ik eerst een werkplek moet zien te vinden. Het enige waar ik nu tegenaan loop is dat enorme gat op mijn CV waar ik gewoon geen goed antwoord voor weet te vinden die ik zou kunnen geven bij een sollicitatiegesprek. Het beste antwoord wat ik tot nu toe heb is "ik ben een laatbloeier" en/of het eerlijk vermelden van de periode van depressies en de "ik vind het wel goed zo" fases.

Heb niet veel mensen om mij heen waar ik advies bij kan vragen dus ik hoop dat jullie mij misschien wat verder kunnen helpen?

[frickY]

De waarheid.
Er is niets mis met jezelf willen veranderen.

In je CV en brief zou ik er niet (te veel) over uitwijden. Dit soort dingen kan je beter overbrengen in een persoonlijk gesprek.

[Kek]

Er zijn instanties die je heir bij kunnen helpen, Als je al geruimte tijd zonder werk zit is de kans groot dat je ofwel in de WW/wajong zit of een uitkering krijgt. Deze partijen kunnen je zeker helpen met weer aan het werk komen. Los van die partijen zijn er genoeg andere plekken waar je terecht zou kunnen. (Hopelijk hebben andere mensen hier daar exactere voorbeelden van).

Ik raad je zeker aan om dit niet in je eentje te gaan proberen maar juist ergens op af te stappen. Ook (semi) vrijwilligers werk zou een goede eerste stap kunnen zijn, de drempels zijn dan meestal een stuk lager.

[Anoniem: 1240358]

Waarom heb je nu besloten de boeg om te gooien? Dat lijkt een positieve insteek te zijn. Welke opleiding doe je nu, waarom die. Waarom geeft dit je de passie die je eerst niet had? Zet voor jezelf op een rijtje waarom je nu jezelf wil verbeteren. Zes jaar is lang maar ik weet niet hoe oud je bent. Ik heb een gat van drie jaar. Zat mij maar 1x dwars in een sollicitatie die toch al ruk ging.

[Pepppie]

Het is Mij schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 12:58:
Sinds een tijd ben ik hard bezig om aan mijzelf te werken. Ben van plan een BBL opleiding te gaan volgen waarvoor ik eerst een werkplek moet zien te vinden. Het enige waar ik nu tegenaan loop is dat enorme gat op mijn CV waar ik gewoon geen goed antwoord voor weet te vinden die ik zou kunnen geven bij een sollicitatiegesprek. Het beste antwoord wat ik tot nu toe heb is "ik ben een laatbloeier" en/of het eerlijk vermelden van de periode van depressies en de "ik vind het wel goed zo" fases.

Heb niet veel mensen om mij heen waar ik advies bij kan vragen dus ik hoop dat jullie mij misschien wat verder kunnen helpen?

Precies wat je hier vermeldt is de reden om je WEL in dienst te nemen! Immers; wat heb je aan een schoolverlater die nog niet precies weet wat hij met zijn/haar leven wil?

Moraal van het verhaal; geloof in jezelf. Je bent wie je bent en niet wie je was.

[XanderDrake]

Eerlijk gezegd: als jij een strategische keuze maakt mbt opleiding en uiteindelijke baan, en je hebt goede competenties, dan zou ik er 100% open en eerlijk over zijn.
Waarom? In veel sectoren smeken en schreeuwen ze om personeel. Sommige vacatures zijn zo nijpend dat ze je verhaal er gewoon bij nemen. Met name in bepaalde IT subsectoren zijn er waarschijnlijk in heel NL géén geschikte, vrije kandidaten. NUL. Dan is het juist logisch dat herintreders erbij komen, want de rest is al 'bezet'.

Ik zou er wel nu werk van maken, de economie blijft niet doorrazen!

[Baytep]

Bij zo'n BBL opleiding lijkt het me belangrijker of je de goede instelling hebt hebt dan of je CV wel helemaal dicht zit.
Daarom is het misschien zaak dat je dat gat in je CV laat staan, en er een sterke, bedrijfsspecifieke motivatie brief bij schrijft.
Dan los je de rest wel op als je uitgenodigd wordt voor een gesprek.

[BrockOlee]

Ik ben een laatbloeier is echt een dooddoener. Dat zou ik niet zeggen. Dat klinkt bijdehand, ik zou dan door gaan vragen als interviewer.
Als je niet direct wil zeggen waarom je zolang hebt thuis gezeten kun je beter zeggen dat het komt door persoonlijke omstandigheden. Je kan daarbij aangeven dat je het daar liever niet over hebt, en aangeven dat je hoopt dat de andere partij daar begrip voor heeft en zeggen dat je nu naar je toekomst kijkt en je persoonlijke ontwikkeling en dolgraag een nieuwe kans wil om een normaal leven op te bouwen. Mocht je de andere partij vertrouwen kun je idd gewoon de waarheid zeggen. Maar alleen als je denk dat het niet tegen je gebruikt kan worden.

[Freeaqingme]

Wat voor opleiding heb je gevolgd en wat voor soort werk zou je graag willen doen? Er zijn ook wel werkgevers die zich vanuit MVO-perspectief juist focussen op mensen die 'een afstand tot de arbeidsmarkt' hebben. Daar kan je je eventueel ook op richtne.

Als iemand die menig interview gevoerd heeft (namens werkgever), vind ik een gat in een CV geen enkel probleem, maar als het >6 maanden is en ik ben de eerste werkgever na dat gat dan moet ik er wel heel erg hard over nadenken. Zit daar nog 1 werkgever tussen die verder positief is dan is dat gat ook geen probleem meer.

In dat gat heb je immers vast ook jezelf op andere manieren ontwikkeld. En zelfs al zou dat niet het geval zijn, dan loop je carrierre-technisch misschien iets achter, maar als werkgever betekent dat misschien alleen een iets lager salaris.

[SmurfLink]

Juist door er eerlijk over te zijn geef je aan dat je aan jezelf aan het werken bent en daar heeft een werkgever wat aan. Door te zeggen dat je een laatbloeier bent roep je alleen maar vragen op.

[Baytep]

BrockOlee schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 13:18:
Als je niet direct wil zeggen waarom je zolang hebt thuis gezeten kun je beter zeggen dat het komt door persoonlijke omstandigheden. Je kan daarbij aangeven dat je het daar liever niet over hebt, en aangeven dat je hoopt dat de andere partij daar begrip voor heeft en zeggen dat je nu naar je toekomst kijkt en je persoonlijke ontwikkeling en dolgraag een nieuwe kans wil om een normaal leven op te bouwen.

Als je mij tegenover je vind bij het sollicitatie gesprek kun je dan direct vertrekken.
Een gat van 5 jaar zul je echt wel moeten uitleggen. Het op onbenoemde persoonlijke problemen gooien geeft mij geen enkel vertrouwen.

Volg dan het advies van @Freeaqingme en zeg eerlijk dat je het niet helemaal op een rijtje had, en je nu pas realiseerd dat je een heel eind achter de kudde terecht bent gekomen.
Zolang het vak waarvoor je solliciteert dan enigzins technisch of ambachtelijk is maak je een goede kans.

[Ardana]

Waar heb je van geleefd in die tijd?

Ik heb ook zo'n gat in m'n CV, en heb die uiteindelijk opgevuld met 1992-1999 Productie-werk bij div. werkgevers en uitzendbureau.

Ook al had ik soms maar een paar dagen van dat jaar gewerkt, ik loog niet (echt). Tevens was het tegen die tijd niet echt meer van belang voor mij. Ik had ondertussen m'n leven weer opgepakt, was naar het HBO gegaan, had (op m'n 31e) m'n HBO-diploma gehaald en solliciteerde voor heel andere banen, maar ik had wél het gat gedicht zonder glashard te liegen.

[The Eagle]

Wie de vraag stelt beantwoordt hem:

Direct na mijn opleiding ben ik direct aan de slag gegaan bij een bedrijf en heb daar een jaar met plezier gewerkt. Na dat jaar heb ik plaats moeten maken voor automatisering en zit sindsdien thuis. Deze thuisperiode duurt nu al, schrik niet, zes jaar. Dit mede dankzij de afwisseling tussen depressies en de "ik vind het wel goed zo" fases. Sinds een tijd ben ik hard bezig om aan mijzelf te werken.

Das de reden dat je op zoek bent, en iedereen zal begrijpen dat dat geen fijne fase was en je nu de draad eindelijk weer op pakt om er wat van te maken. Die motivatie is de juiste

[EiT]

Kan je dit niet beter via een reintertegratie traject doen? Dan heb je soms ook wat flexibelere uren etc. en dat kan eventueel met behoud van (wajong?) uitkering.

Als je een serieuze baan erna zoekt kan het soms wel problemen geven.

[remzor]

Welke opleiding heb je destijds gevolgd en waar ben je toen aan het werk gegaan? Welke BBL-opleiding (of richting) overweeg je nu om te gaan volgen?

Eerlijk zijn is vrijwel de enige optie lijkt mij. Tenzij je echt glashard wilt gaan liegen en je cv wilt opvullen met 'diverse banen', zoals uitzendwerk, winkelmedewerker (bij winkels die zelfs failliet zijn gegaan, dus ook niet meer te checken), enz.
In ieder geval goed dat je er uit wilt komen en aan de slag wilt gaan, top!

[Tommie12]

Verzwijgen is nog niet liegen.
Zelf zou ik nooit vermelden dat je depressies had.
Je kan zeggen dat je diverse korte klussen deed en voor je familie gezorgd hebt.
Voor jezelf zorgen is ook voor familie....

[Het is Mij]

Allereerst bedankt voor jullie reacties. Was bang dat ik scheef aangekeken zou worden maar dat valt me gelukkig toch behoorlijk mee.

Wat meer achtergrondinformatie:
De reden dat ik alles wil omgooien en de draad wil oppakken is simpelweg omdat ik verder wil met het leven. Daarnaast is een behoorlijk motiverende factor dat ik een toekomst wil opbouwen met mijn huidige vriendin en absoluut niet financieel van haar afhankelijk wil zijn. Er zijn dan inderdaad instanties waar ik direct bij terecht zou kunnen maar die mensen hebben als doel dat ik zo snel mogelijk aan het werk ga. Met alle respect voor de mensen die het wél doen: ik zou direct in een depressieve spiraal terecht komen als ik weet dat ik de komende maanden m'n bed uit moet om te gaan schoffelen of schoonmaken. Er moet een minimale vorm van passie zitten in de dingen die ik doe in het leven anders gaat het, kijkend naar mijn verleden, gegarandeerd verkeerd.

Mijn huidige diploma is een MBO4 mediavormgeving diploma waar mijn passie al lang geleden voor is afgestorven, vandaar dat ik van plan ben om om te scholen middels een BBL opleiding in de IT sector. De juiste instelling is dan zeker ook aanwezig, ben enorm gemotiveerd om dit te gaan doen maar één van de eisen vanuit school is: eerst een werkplek dan kan je pas aanmelden. Om deze reden ben ik dus aan het solliciteren.
Mijn motivatiebrief zit naar mijn mening ook wel goed in elkaar. Van de vijf sollicitaties die ik heb gedaan heb ik drie uitnodigingen gekregen en inmiddels één gesprek achter de rug. Dit gesprek was enorm positief alleen kon er uiteindelijk geen aansluiting gevonden worden tussen mijn opleiding en de activiteiten binnen dat bedrijf. In dit gesprek heb ik de "laatbloeier" reden gebruikt voor het gat en dat ik domme keuzes heb gemaakt in het verleden, en dat ik mijn wil focussen op de toekomst en hier hard aan wil werken. Dit voelde gewoon niet als een goed antwoord vandaar dat ik jullie hulp erbij betrokken heb.

Liegen is voor mij geen optie. Dit zou voelen als een verkeerde start en wil het van begin af aan positief aanpakken. Dus ik denk, na jullie advies te hebben gelezen, dat het de waarheid wordt in de vorm van: "heb een enorme depressie achter de rug met pieken, dalen en terugval. Daarnaast had ik niet alles op orde en ben daarmee uiteindelijk een behoorlijk eind achter de kudde terecht gekomen. Het belangrijke is nu dat ik de draad probeer op te pakken met de focus op een positieve toekomst."
Ik kan niet inzien hoe de werkgever dit tegen mij kan gebruiken want het zou mij niets doen als diegene dit probeert. Ben dankzij die depressies heel sterk geworden in het omgaan met emoties.

Wat denken jullie?

[Erwin]

Zes jaar op een geweldige wereldreis (in gedachten) geweest om jezelf te vinden, nu klaar om met een leuke job te beginnen. Succes!

[ Voor 6% gewijzigd door Erwin op 11-08-2019 16:27 ]

[leto001]

Werkgevers zijn geen onmensen, zeker niet bij wat kleinere clubs. Ik zou in je brief aangeven dat je een switch wil maken en vanuit daar op zoek bent naar een werkplek om met je BBL opleiding te kunnen starten. Als een potentiële werkgever je vraagt naar die periode zou ik daar zo eerlijk mogelijk over zijn en aangeven dat een van de redenen voor de slechte periode was dat je verkeerde opleidingskeuze gemaakt had en dat nu wil corrigeren.

Voor mij zou dat verhaal prima klinken, je krijgt als werkgever ook iemand met al wat ervaring. Denk wel dat je wat meer kans maakt om door de pre-selectie te komen bij kleinere werkgevers.

[Techyguy]

Het is Mij schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 16:21:
Allereerst bedankt voor jullie reacties. Was bang dat ik scheef aangekeken zou worden maar dat valt me gelukkig toch behoorlijk mee.

Wat meer achtergrondinformatie:
De reden dat ik alles wil omgooien en de draad wil oppakken is simpelweg omdat ik verder wil met het leven. Daarnaast is een behoorlijk motiverende factor dat ik een toekomst wil opbouwen met mijn huidige vriendin en absoluut niet financieel van haar afhankelijk wil zijn. Er zijn dan inderdaad instanties waar ik direct bij terecht zou kunnen maar die mensen hebben als doel dat ik zo snel mogelijk aan het werk ga. Met alle respect voor de mensen die het wél doen: ik zou direct in een depressieve spiraal terecht komen als ik weet dat ik de komende maanden m'n bed uit moet om te gaan schoffelen of schoonmaken. Er moet een minimale vorm van passie zitten in de dingen die ik doe in het leven anders gaat het, kijkend naar mijn verleden, gegarandeerd verkeerd.

Mijn huidige diploma is een MBO4 mediavormgeving diploma waar mijn passie al lang geleden voor is afgestorven, vandaar dat ik van plan ben om om te scholen middels een BBL opleiding in de IT sector. De juiste instelling is dan zeker ook aanwezig, ben enorm gemotiveerd om dit te gaan doen maar één van de eisen vanuit school is: eerst een werkplek dan kan je pas aanmelden. Om deze reden ben ik dus aan het solliciteren.
Mijn motivatiebrief zit naar mijn mening ook wel goed in elkaar. Van de vijf sollicitaties die ik heb gedaan heb ik drie uitnodigingen gekregen en inmiddels één gesprek achter de rug. Dit gesprek was enorm positief alleen kon er uiteindelijk geen aansluiting gevonden worden tussen mijn opleiding en de activiteiten binnen dat bedrijf. In dit gesprek heb ik de "laatbloeier" reden gebruikt voor het gat en dat ik domme keuzes heb gemaakt in het verleden, en dat ik mijn wil focussen op de toekomst en hier hard aan wil werken. Dit voelde gewoon niet als een goed antwoord vandaar dat ik jullie hulp erbij betrokken heb.

Liegen is voor mij geen optie. Dit zou voelen als een verkeerde start en wil het van begin af aan positief aanpakken. Dus ik denk, na jullie advies te hebben gelezen, dat het de waarheid wordt in de vorm van: "heb een enorme depressie achter de rug met pieken, dalen en terugval. Daarnaast had ik niet alles op orde en ben daarmee uiteindelijk een behoorlijk eind achter de kudde terecht gekomen. Het belangrijke is nu dat ik de draad probeer op te pakken met de focus op een positieve toekomst."
Ik kan niet inzien hoe de werkgever dit tegen mij kan gebruiken want het zou mij niets doen als diegene dit probeert. Ben dankzij die depressies heel sterk geworden in het omgaan met emoties.

Wat denken jullie?

Momenteel ben ik ook naar een nieuwe werkgever gegaan detacheerder. Daar bieden ze ook zelf BBL Trajecten aan. Misschien is dat wel een evt een optie. Maar geef aan dat je affeniteit hebt met de IT en dat er zelf in je vrije tijd mee bezig bent. Zelf zou ik ook zelf vm opspinnen om te knutselen. Dat je iets meer aan kan geven over de kennis ondanks dat het geen productie ervaring is.

Over je gat zou ik gewoon eerlijk zijn, en dat je er nu zelf veel beter in staat.

[ Voor 1% gewijzigd door Techyguy op 11-08-2019 17:07 . Reden: typo en toevoeging ]

[EiT]

Het is Mij schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 16:21:Er zijn dan inderdaad instanties waar ik direct bij terecht zou kunnen maar die mensen hebben als doel dat ik zo snel mogelijk aan het werk ga. Met alle respect voor de mensen die het wél doen: ik zou direct in een depressieve spiraal terecht komen als ik weet dat ik de komende maanden m'n bed uit moet om te gaan schoffelen of schoonmaken. Er moet een minimale vorm van passie zitten in de dingen die ik doe in het leven anders gaat het, kijkend naar mijn verleden, gegarandeerd verkeerd.

Als je een goede reintegratie coach hebt dan zoekt deze een baan die bij je past en laat je niet schoffelen want dan zit je zo weer thuis.


Als je in de buurt van Nijmegen woont dan weet ik nog wel een hele goede. Voordeel is dat als je terug val hebt hier ook naar gekeken wordt.

[Grifoendor]

Zelfde schuitje hier! Ondanks dat je CV misschien niet zo indrukwekkend is, gewoon eerlijk en open erover zijn in een gesprek. Tot nu toe meerdere sollicitaties gehad, waarbij ik alleen maar positieve geluiden heb gehoord. Zelf geef ik altijd aan dat ik het ook lastig vind, maar het is zoals het is en je kan het niet mooier maken dan dat. Beste beentje voor bij een sollicitatie en dan komt het goed!

Succes en vergeet niet oefening baart kunst!

[Freeaqingme]

EiT schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 17:36:
[...]


Als je een goede reintegratie coach hebt dan zoekt deze een baan die bij je past en laat je niet schoffelen want dan zit je zo weer thuis.

Hier op aanhakende; ik heb ook wel eens een reintegratietraject deels moeten/mogen begeleiden, en ik zou je wel aan willlen raden om niet meteen 40 uur per week te gaan werken maar dit langzaam op te bouwen. Hoewel de motivatie er ongetwijfeld is, is vanuit het niets ineens 40 uur werk per week toch ineen keer een hele verandering en je zou niet de eerste zijn die na een paar weken ziek thuiszit omdat 't allemaal net wat te hard ging.

[downtime]

Ardana schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 14:10:
Ik heb ook zo'n gat in m'n CV, en heb die uiteindelijk opgevuld met 1992-1999 Productie-werk bij div. werkgevers en uitzendbureau.

Ook al had ik soms maar een paar dagen van dat jaar gewerkt, ik loog niet (echt). Tevens was het tegen die tijd niet echt meer van belang voor mij. Ik had ondertussen m'n leven weer opgepakt, was naar het HBO gegaan, had (op m'n 31e) m'n HBO-diploma gehaald en solliciteerde voor heel andere banen, maar ik had wél het gat gedicht zonder glashard te liegen.

Voor mij iets soortgelijks. Na afbreken van studie en m'n eerste baan zit een gat van meerdere jaren waarin ik vooral werkeloos was. Wel af en toe een uitzendbaantje om wat bij te verdienen.
Als dat gat in mijn CV ter sprake kwam dan benoemde ik dat gewoon "werkeloos afgewisseld met allerlei uitzendbaantjes" en "ik had geen studie afgerond en ik wist niet wat ik met m'n leven wilde doen". Wat ook gewoon waar is.
Werd er verder gevraagd dan vertelde ik dat het om simpel productiewerk ging en dan stopt het doorvragen wel want die mensen snappen ook dat zo'n uitzendbaantje niet veel om het lijf heeft, dat ik de bedrijven vergeten ben en de bedrijven mij, en dat vragen om referenties zinloos is. Maar het komt wel minder passief over dan zeggen dat je jaren werkeloos thuis zat.

Nu moet ik er wel bijvertellen dat ik mijn eerste vaste baan aan een uitzendbureau dank. Ik werd voor drie weken naar een klant van hun gestuurd en die drie weken werden uiteindelijk een jaar omdat dat bedrijf intern telkens ander werk voor mij vond. Blijkbaar waren ze tevreden over me.
Toen ik na een jaar echt niet meer kon blijven (bedrijfspolicy) werd ik door het uitzendbureau in contact gebracht met recruiters bij hun eigen IT-detacheringstak. Dat werd mijn eerste vaste baan. Dat was in 1998 en ik ben sindsdien geen dag meer werkeloos geweest. En over dat gat in mijn CV begint niemand meer.

[Harm_H]

Het gaat om het nu.

Nu ben je fit. Nu gaat het goed. Nu kan de werkgever je goed gebruiken.

In het gesprek zal het vast ter sprake komen. Dan volledig eerlijk beantwoorden. Verder geen aandacht aan besteden in je CV en brief. Nu gaat het goed.

[ Voor 15% gewijzigd door Harm_H op 11-08-2019 18:27 ]

[Morty]

Je moet er eerlijk over zijn, maar focus niet op wat er toen precies aan de hand was maar waarom het nu anders is.

Een werkgever interesseert het namelijk niet zozeer wat jij in het verleden hebt uitgespookt, maar alleen wat jij in de toekomst gaat doen. Het verleden gebruiken ze alleen om te pogen de toekomst te voorspellen. Jij zal ze er dus van moeten overtuigen dat dat bij jou niet op gaat, en dat je nu wél gemotiveerd bent, en niet binnen een paar maanden in de ziektewet zit.

Bedenkt dus een goed verhaal over wat er verandert is, en waarom je nu uit je huidige situatie wilt komen en je je nu wel volop wil inzetten om te gaan werken.

[Pietervs]

Baytep schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 13:47:
[...]

Als je mij tegenover je vind bij het sollicitatie gesprek kun je dan direct vertrekken.
Een gat van 5 jaar zul je echt wel moeten uitleggen. Het op onbenoemde persoonlijke problemen gooien geeft mij geen enkel vertrouwen.

Er zijn situaties die een werkgever niets aangaan. Of waar je om persoonlijke redenen niet op in wil gaan. Als jij als werkgever daar geen genoegen mee kan nemen, is dat toch echt jouw verlies: een sollicitant is niet verplicht om te antwoorden.
En ja, openheid wordt natuurlijk meer gewaardeerd, maar soms is nee ook een antwoord. Als ik als sollicitant zou merken dat dat niet gewaardeerd wordt, zou ik vertrekken: die werkgever is niet op zoek naar een kracht die zelf na kan denken en eerlijk antwoord geeft maar naar een ja-knikker.

@Het is Mij Zorg er voor dat er niet te veel nadruk ligt op die periode.
Laat bijvoorbeeld jaartallen weg uit je CV waar mogelijk, vermeld het ook niet in je sollicitatiebrief maar leg in de brief de nadruk op de toekomst: wat je wil bereiken, hoe, en hoe het bedrijf er voordeel bij kan hebben om jou erbij te hebben.
Als het goed voelt tijdens het gesprek, kun je (zoals anderen al aangaven) open zijn over die periode, hoewel ik weg zou laten dat je depressieve periodes had: dat is iets waar mensen (meestal onterecht) van kunnen schrikken.
Goed dat je aan jezelf aan het werken bent!

[ Voor 25% gewijzigd door Pietervs op 11-08-2019 23:17 ]

[BoGu5]

Check ook even of je in het doelgroepenregister kunt vallen. Veel werkgevers geven voorrang aan dergelijke kandidaten: https://www.uwv.nl/partic...oor-het-doelgroepregister

Met een gat in je cv door ziekte is dit niet ondenkbaar.

[LtMarx]

Echt knap dat je weer motivatie hebt gevonden om je leven richting te geven. Laat je niet ontmoedigen door afwijzingen en wees eerlijk over wie je bent en je CV.

Ik zou er niet mee te koop lopen, maar ook niet zenuwachtig voor zijn.

Iets zegt me dat je wel een plek zal vinden. Als je deze stappen al hebt genomen en dit eerlijk hier durft neer te zetten dan volgt de rest ook wel.

Doe me een lol en post hier over wat maandjes hoe je bent gevaren.

[Bartosy]

Eerlijk erover zijn.

Veel mensen hebben zelf ervaringen met depressies gehad of kennen een naaste die er mee dealt. Dan zal je echt wel begrip vinden bij veel mensen, en als ze dat niet hebben dat weet je meteen met wat voor baas je in de toekomst gaat dealen en jezelf de vraag stellen of je dat wilt ?

Vooral het belangrijkste is dat je uitdraagt dat je er weer klaar en gemotiveerd voor bent om weer met werk te beginnen. Probeer ondertussen vooral aan je herstel te werken en zorg goed voor jezelf zowel geestelijk als fysiek. Ik voel me persoonlijk altijd wel beter als ik genoeg bewogen heb en elke dag weer iets nieuws geleerd heb hoe klein dat ook is.

[Mar2zz]

Als je nog een uitkering hebt: de instantie wil vast wel meewerken aan een proefperiode van drie maanden. Dan lopen werkgevers weinig risico en jij kan jezelf bewijzen.

Anders kun je jezelf bewijzen via een freelance of payroll constructie, waarbij werkgevers ook minder risico lopen.

Bereid je wel voor op dat je, omdat je opnieuw begint, je vaak niet banen krijgt waar je volledig met passie kunt werken, vooral de eerste jaren niet. Dan zul je toch vaak de dingen moeten doen waar de ervaren mensen niet zo veel zin meer in hebben. Passie kan dan verdwijnen en dan zul je op karakter verder moeten tot dat punt waar je wel keuze hebt in vormgeving van je eigen baan. En als ik je TS zo lees heb je ook wat ervaring nodig met het opbouwen van wat karakter/arbeidsethos. Plezier halen uit kwantiteit, de hoeveelheid werk die je verzet ongeacht de aard van het werk, is goed te doen als je daarnaast ook ziet dat het ook ervaring oplevert.

[eXec]

Ik heb te maken gehad met hetzelfde probleem, alleen heb ik geen opleiding afgerond. Ik ben op mijn 15e gestopt met school. Ik vond het niks en had er totaal geen motivatie voor. Ik ben hierover wel altijd eerlijk geweest en het heeft mij ook zeker niet altijd geholpen met sollicitaties. Vanaf mijn 18e tot mijn 20e gewerkt en daarna niet meer. Totdat ik mijn rijbewijs uiteindelijk toch gehaald had op mijn 26e. Ik ben begonnen bij DHL en heb daar 2 jaar lang keihard gebikkeld. Van 0 uur werken naar 60 uur in de week in één keer. Het is niet niks, maar het heeft wel mijn leven veranderd. Daarna 2 jaar als buschauffeur gewerkt op een kleine bus 8 passagiers) in het openbaar vervoer. 3 maanden geleden ben ik naar een andere werkgever gegaan, omdat ik nog maar 18 uur per week kreeg. Werk nu 60-80 uur per week. 3 maanden geleden begonnen als Shuttle Chauffeur, maar inmiddels ben ik locatie manager en teamleider. Het is bij mijn huidige baan ontzettend snel gegaan.

Niemand heeft bij mij ooit moeilijk gedaan over mijn flinke gat in mijn CV. Ik heb in die tijd ook niet stil gezeten en heb mezelf echt wel in een hoop zaken verdiept. Voornamelijk in de IT. Het is voor mijn werk (en mijn toekomst) zeker niet relevant, aangezien ik mezelf niet in de IT zie zitten op een kantoor de hele dag. Ook niet nu ik locatie manager ben.

Probeer je verhaal positief te houden en ga niet terug naar je verleden. Haal de positieve dingen aan uit de tijd dat je werkloos was. Focus je op je motivatie en alle positieve dingen die in het verleden zijn gebeurd. Vooral de negatieve dingen roepen meer vragen op en dan maak je het jezelf alleen maar moeilijker.

[CrawlFish]

Ten eerste; goed bezig! Immens respect voor mensen die zichzelf bij de kladden pakken en er weer voor gaan.

Ten tweede; wees inderdaad eerlijk zoals velen hier zeggen. Het zal voor werkgevers raar klinken, maar aan jezelf werken is ook werken. Het betaald zich alleen niet uit in geld, maar in ervaring en zelfkennis. Zelf heb ik ook een gat in mijn C.V. van 2 jaar. Beide ouders levensbedreigend ziek (kanker, hartproblemen etc.) en er voor gekozen om te stoppen met school/werk om thuis bij te springen in het huishouden. Na 2 jaar was 'de kust weer veilig' en mezelf naar school gestuurd en inmiddels via (zonder mijn middelbare school afgemaakt te hebben) via MBO-avondopleiding en HBO-deeltijd erg ver gekomen.

Je hoeft er bij een sollicitatie niet al te veel over uit te wijden, in het persoonlijk gesprek kun je wel rekenen op een vraag wat er is gebeurd. Geef aan dat je aan jezelf hebt gewerkt en je nu fit bent en klaar bent voor werk. Hou je verwachtingen binnen de perken en realiseer je dat er misschien 5 afhaken, maar die 6e.. die wil je hebben. Dat zijn mens-gerichte organisaties die ruimte bieden voor dit soort ervaringen.

Succes!

[ Voor 4% gewijzigd door CrawlFish op 12-08-2019 15:20 ]

[Widow]

Het is Mij schreef op zondag 11 augustus 2019 @ 16:21:
Mijn huidige diploma is een MBO4 mediavormgeving diploma waar mijn passie al lang geleden voor is afgestorven, vandaar dat ik van plan ben om om te scholen middels een BBL opleiding in de IT sector. De juiste instelling is dan zeker ook aanwezig, ben enorm gemotiveerd om dit te gaan doen maar één van de eisen vanuit school is: eerst een werkplek dan kan je pas aanmelden. Om deze reden ben ik dus aan het solliciteren.

Gaaf dat je je wilt gaan omscholen! Ik heb ook zoiets gedaan, van MBO 4 technisch naar HBO bedrijfskundig. Als ik je daar een paar tips over mag meegeven:

-Fulltime werken én daarnaast een opleiding is echt zwaar. Als je een opleiding naast je werk wilt gaan doen, kijk of je 24 of 32 uur kan werken. Dat maakt het echt een stuk beter te doen, en ook realistischer dat je aan het einde een diploma in je handen hebt.
-BBL is MBO toch? Misschien klinkt het gek, maar als je al een MBO4 diploma hebt, waarom kijk je dan niet naar een HBO opleiding? Die heb je namelijk ook in deeltijd variant. Niet dat je met een MBO IT diploma geen baan kan vinden, maar als ik even snel op een vacaturesite kijk, vind ik meer dan 2x zoveel vacatures in de IT op HBO niveau dan op MBO niveau. Als je het hebt over financiële onafhankelijkheid maak je het jezelf met een HBO papiertje dus wel wat makkelijker

[Anoniem: 1241500]

klink alsof je dat heel goed hebt gedaan met die gesprekken @Het Is Mij. Hoe eerlijker hoe beter, het komt later altijd uit als je iets zegt dat niet klopt. Het gaat erom dat je er een positieve draai aan geeft. Ik zou bv niet zeggen 'domme keuzes', maar iets als 'keuzes die me niet hebben gebracht naar waar ik wil zijn' en dat je dat nu wel doet.
Je komt er wel. Soms duurt het even, maar je vindt vanzelf de werkgever die dit zeer kan waarderen

[TheUninvited]

Afhankelijk van hoever je in details gaat treden komt het er op neer dat je een tijdje in de "shit" zat, maar dat je nu de verantwoordelijkheid wilt nemen voor jezelf en je vriendin. Als ze dat niet kunnen respecteren dan zou ik daar niet willen werken. Iedereen heeft wel eens een moeilijke periode in zijn leven gehad, veel mensen werken dan door maar jij hebt gewoon tijd voor jezelf genomen en bent nu hopelijk een stuk wijzer over wat je wel wilt. En dat hebben ze misschien liever dan iemand die net uit de schoolbanken komt en nog een beetje zoekende is.

Het gaat erom dat je betrouwbaar bent en dat blijkt naar mijn mening wel uit jouw verhaal. Ga gewoon solliciteren, hopelijk mag je een paar keer op gesprek en kijk aan hoe dat gaat. Kom gemotiveerd over en wat je zegt als je een passie hebt en dat kunt laten blijken vinden werkgevers heel fijn.

[Honesty]

Ik zal altijd eerlijk zijn over dat stukje, voornamelijk hoever je gegroeid bent en hoe veel sterker je bent geworden, als een werkgever dat niet begrijpt dan is dat hun verlies. Als een werkgever je wel begrijpt en ook aangeeft wat voor je kan/wil betekenen dan is dat zoveel meer waard.
Ik zit met het zelfde probleem, inmiddels ook al een gat van 6 jaar op mijn cv omdat ik er voor mijn vrouw(gehandicapt) en kinderen wilde zijn. Nu zijn de kinderen weer wat ouder en zelfs al wat zelfstandiger dat ik soms weer aan werken begin te denken, maar kom nu ook uit een luxe positie. We leven al 6 jaar zonder mijn loon, ik ben al 6 jaar wel actief maar niet in het bedrijfsleven, als het niet leuk is of als het thuis toch niet loopt zonder mij dan neem ik per direct ontslag(zeg ik ook eerlijk bij sollicitaties dat thuis het belangrijkste is, het loon niet) volgens mij zijn die laatste argumenten allemaal veel zwaarder dan het gat alleen in mijn cv. Ik denk dat als ik op sollicitatiegesprek zeg dat ik zes jaar in de bak zat dat ik meer kans maak. Omdat werkgever snel ziet dat ik niet de zoveelste loonslaaf ben, denk een beetje hetzelfde idee als werken voor een baas als je zelfstandig bent geweest. Dat lukt ook maar weinige.
Veel succes in ieder geval met solliciteren, en je komt vast een goede baas(die hetzelfde heeft meegemaakt) tegen.