Sorry voor de late reactie, maar ik ben afgelopen maandag laat in de avond weer teruggekeerd van vakantie. Hoewel ik nog tot over m’n oren in het aangiftetraject van het doen van aangiften voor de inkomstenbelasting 2018 voor buitenlandse belastingplichtigen zit meende ik me deze “luxe” te kunnen veroorloven. Hoewel ik gedurende m’n vakantie nog wel enkele zaken heb afgedaan moest ik na terugkeer toch eerst wat dringende zaken afwerken alvorens op jouw reactie te kunnen ingaan. De meest dringende zaken heb ik inmiddels afgedaan. Werk gaat immers voor het meisje. Ik hoop dat je daar begrip voor hebt.
Voor wat het doen van aangifte betreft gaat het niet om de “groenteboer om de hoek”, waar jij als student (van naar ik aanneem) fiscaalrecht maar al wel met een “eigen praktijk” over schrijft, maar om klanten in de VS en Curaçao tot aan Thailand, de Filippijnen en Japan en veel landen die daar tussen in liggen. En dat al gedurende zo’n 45 jaren!
Onder een constructieve bijdrage versta jij dan kennelijk:
GlowMouse schreef op donderdag 25 juli 2019 @ 20:15:
@
Lammert de Haan weet de echte Lammert de Haan dat je hier onder zijn naam en met zijn foto
belachelijke reacties plaatst?
Je hebt geen benul van de wetssystematiek, maar komt met ellenlange verhalen waaruit iemand de indruk kan krijgen dat het allemaal klopt wat je zegt. Bijzonder kwalijk.
Mag ik hier wat anders van vinden? Jouw opmerking komt op mij over als een vorm van zeer selectief lezen. Enige objectiviteit lijkt me toch wel op z’n plaats!
In mijn reactie hierop heb ik enkel het vakinhoudelijke/belastingtechnische deel behandeld, dus zonder verdere kwalificaties te geven. De rest liet mij nl. volstrekt koud! Overigens heeft de moderatie om onbegrijpelijke redenen geoordeeld deze zakelijk en belastingtechnische gehouden reactie te moeten verwijderen. Een weerwoord wordt kennelijk in mijn geval niet toegestaan. En mogelijk herhaald de geschiedenis zich ook nu weer!
Bovendien maak je enkele grote missers.
In het internationaal recht kennen we jurisdicties met een monistisch en jurisdicties met een dualistisch stelsel. Nederland heeft een monistisch stelsel en daarbij gaat het door jou gestelde (in beginsel) inderdaad op. Andere landen (waaronder de UK) hebben een dualistisch stelsel waarbij in beginsel geldt lex posterior derogat legi priori (latere wetgeving gaat voor eerdere wetgeving) waardoor er sprake kan zijn van treaty override. Voor Europees recht is dit wel geregeld in het Van Gend en Loos arrest, maar in dit geval is er sprake van verdragen en is dit niet goed geregeld.
Daarnaast zijn er enkele jurisdicties die dienstverlening in hun jurisdictie kwalificeren als te zijn vaste inrichting onder bepaalde omstandigheden, onder meer wanneer er naast TS, lokaal gespecialiseerde personen werkzaam zijn en dan kom je bij de tweede volzin van art. 7 lid 1.
…………………………………………………………………………………………………………………………
Mocht er geen sprake zijn van een dienstbetrekking, dan nog kan er sprake zijn van een vaste inrichting indien de werkzaamheden ter plaatse in de jurisdictie worden uitgevoerd. Het hangt helemaal af van de feiten, omstandigheden en LOKALE wetgeving.
Voor de volledigheid van jouw betoog merk ik op dat je wel melding maakt van de “lex posterior derogat legi priori” maar vergeet melding te maken van het principe “lex specialis derogat legi generali” of “lex specialis derogat generalibus” (en zo kan ik er nog wel een paar opnoemen). Heb je dat bewust achterwege gelaten of is dat principe jou onbekend? Dit principe is nl. wel van belang als we het hebben over een goedkeuringswet t.z.v. een Verdrag ter vermijding van dubbele belasting.
In Nederland is sprake van een
gematigd monistisch stelsel. De basis van het monistische stelsel in Nederland ligt in het ongeschreven constitutionele recht, zoals vastgelegd in het arrest Grenstractaat Aken (HR 3 maart 1919).
In de Nederlandse Grondwet zijn echter beperkingen op dit stelsel te vinden.
Wat geldt voor Nederland geldt al evenzeer voor het VK zij het dat daar sprake is van een
gematigd dualistisch stelsel. Dit vind je o.a. terug in het voor Britse rechters geldende en van hun eigen soevereine parlement afkomstige besluit om precies te doen wat “Luxemburg” zegt en om jurisprudentie uit “Luxemburg” te volgen.
Een verdrag is een vorm van een (publiekrechtelijke) overeenkomst. Voor overeenkomsten in het algemeen geldt het adagium
pacta sunt servanda, hetgeen kort gezegd betekent dat overeenkomsten
te goeder trouw nagekomen dienen te worden. In niets kan ik aanknopingspunten vinden waaruit blijkt dat Nederland of het VK zich niet gedragen als goede verdragspartners. Mocht jij echter andere ervaringen hebben dan lees ik die graag!
In artikel 27 Verdrag inzake het verdragenrecht is zelfs bepaald dat een partij zich in beginsel niet mag beroepen op bepalingen van nationaal recht om het niet ten uitvoer leggen van een verdrag te rechtvaardigen. Met andere woorden, in geval van een conflict tussen een nationale wettelijke bepaling en een verdragsbepaling, dient in beginsel de verdragsbepaling toegepast te worden en dient de nationale wettelijke bepaling buiten toepassing te blijven.
Er zijn landen welke wel een streng dualistisch stelsel kennen (denk aan de VS). Dit kan betekenen dat latere nationale wetgeving (soms geheel onbedoeld) strijdig kan zijn met eerder gesloten verdragen en hierdoor deze opzij kan zetten. Dit heet inderdaad
treaty override.
Dualistische staten hebben hier vaak procedures voor, bijvoorbeeld direct in onderhandeling treden met de verdragspartner bij treaty override, of een VANGNETBEPALING. In de 45 jaar dat ik me bezig hou met internationaal belastingrecht is het echter nog geen enkele keer voorkomen dat een Verdrag ter vermijding van dubbele belasting wegens “treaty override” moest worden aangepast. Ook niet d.m.v. het toevoegen van een nieuw Protocol aan zo’n Verdrag. Hieraan is debet dat elk Verdrag de verdragspartners verplicht elkaar te informeren over zaken die naar verwachting relevant zijn voor het uitvoeren van een Verdrag of voor de tenuitvoerlegging van de nationale wetgeving. Daarnaast kent elk Verdrag een regeling voor onderling overleg!
Het is dus niet allemaal zo zwart wit als een jurist in wording ons wil doen laten geloven.
Een gebrek aan kennis van het internationaal recht? Bedenk hierbij dat het Handboek Internationaal Recht niet voor alle situaties een pasklaar antwoord heeft. Je zult zelf op onderzoek moeten uitgaan en het (fiscaal) recht en de praktijk van de rechtspraak van het betreffende land moeten verkennen. En dan niet (zoals jij schrijft) de LOKALE wetgeving maar de nationale wetgeving van het betreffende land. “Lokale wetgeving” (moet overigens zijn: lokale verordeningen) doet/doen immers niet ter zake in de onderhavige case. Vervolgens zul je kennis moeten nemen van het geldende Verdrag.
Overigens is het citeren uit het Handboek Internationaal Recht en zijn vorenstaande beschouwingen in feite totaal zinloos, gelet op de case van TS.
Laten we daarvoor teruggaan naar de basis en alle eigen fantasieën even aan de kant zetten.
Ik gaf het eerder al aan:
laten we niet allemaal ons eigen verhaal afsteken en daarop onze reactie baseren maar ons houden een de case die TS in dit topic heeft geplaatst en waar hij graag een antwoord op wil. Niets meer en niets minder. En laten we van een mug geen olifant maken. Dat is nl. wat er nu gebeurt. Het lijkt wel of dit simpele geval is uitgegroeid tot een Nederlandse multinational. Enkel de gang naar de beurs moet nog plaatsvinden!
@GlowMouse begint al met het spreken over een vaste inrichting in het VK. Jij doet daar nog een schepje bovenop met je opmerking: “Daarnaast zijn er enkele jurisdicties die dienstverlening in hun jurisdictie kwalificeren als te zijn vaste inrichting onder bepaalde omstandigheden, onder meer wanneer er
naast TS, lokaal gespecialiseerde personen werkzaam zijn.
Er is geen sprake van een vaste inrichting in het VK. Er is tevens geen sprake van dat, naast TS, lokaal gespecialiseerde personen in het VK werkzaam zijn. Dit alles berust op een ongebreidelde fantasie van beide (naar ik veronderstel) heren maar niet op de door TS gegeven informatie. Verre van dat zelfs!
Welke informatie heeft TS gegeven?
Dat begint al met de titel van dit topic: “Inkomen uit buitenland, verdiend met
werkzaamheden in NL”
De vraag die TS vervolgens aan ons voorlegt luidt:
Viali013 schreef op zondag 16 juni 2019 @ 18:42:
Hallo,
Is er iemand hier die enig idee heeft hoe belastingtechnisch om te gaan met
inkomen uit het buitenland, waarvoor je freelance werkt verricht in Nederland? Het geld krijg ik uitbetaald via Skrill en
ik ben geen zzp'er.
Uit welk land het geld betaald wordt is niet te achterhalen via de Skrill transactie, maar ik vermoed gewoon binnen de EU, al weet ik het dus niet zeker.
Voor degenen die Skrill niet kennen: Skrill is louter een betaaldienst. Over “het niet kunnen achterhalen via de Skrill transactie uit welk land het geld betaald wordt” heb ik TS reeds bericht. Dat is louter een boekhoudkundige aangelegenheid.
TS geeft hier verder het volgende vervolg aan:
De hieruit te trekken conclusies zijn:
• TS geniet o.a. inkomsten uit het buitenland t.z.v. in Nederland verrichtte (freelance) werkzaamheden.
• Dat hij daarvoor reiskosten moet maken en deze ook nog eens kan declareren doet niets af aan het gestelde dat hij de werkzaamheden in Nederland verricht. Ik doe dat zelf anders, maar daar is een ieder vrij in. Wat TS betreft kan ik daar ook nog wel begrip voor opbrengen gezien zijn geringe “bedrijfsactiviteiten”.
• Hij beschouwt zichzelf niet als ZZP-er: de Belastingdienst heeft op de door hem ontplooide activiteiten niet het belastingmiddel inkomstenbelasting van toepassing verklaard.
• Dit is het gevolg van (naar het oordeel van de Belastingdienst) slechts geringe omvang van deze activiteiten van TS.
• Dit betekent dat TS geen recht heeft op ondernemersaftrek (zelfstandigenaftrek, eventueel startersaftrek en MKB-winstvrijstelling).
• TS doet dan ook aangifte als iedere andere particulier, geen ondernemer voor de inkomstenbelasting zijnde en geeft daarbij het behaalde voordeel aan onder “inkomsten uit overig werk”.
• Er is dus geen sprake van een “multinational”.
Dit zijn zaken die ik in de afgelopen 45 jaar bij honderden voorbij heb zien komen en waarbij ik niet verder hoef door te vragen (tenzij ik hem graag een gepeperde declaratie wil sturen maar wat niet mijn gewoonte is) omdat deze zaak daarvoor te eenvoudig is. Wie ben ik immers om te twijfelen aan de juistheid van de gegeven informatie?
In ieder geval, in mijn eigen praktijk zou ik toch doorvragen naar alle relevante feiten en omstandigheden voordat ik zo'n stellig standpunt in zou nemen - mede in verband met beroepsaansprakelijkheid. Maar goed, ik doe dan ook niet de groenteboer om de hoek
En dus wél een gepeperde declaratie sturen terwijl dat niet nodig is! Als student met mogelijk een baantje als junior belastingadviseur doe jij “in je eigen praktijk” nog niet veel bijzondere zaken: een “senior” kijkt altijd mee! Maar mocht je de kans krijgen om later in een eigen praktijk de “groenteboer om de hoek” als klant te strikken dan zou ik dat in jouw geval zeker niet nalaten. Je moet immers toch ergens beginnen. Daartegenover staat dat zelfs de “groenteboer in het centrum van het dorp” bij mij geen kans maakt om toegelaten te worden als klant. Die tijd ligt al heel lang achter mij!
Verder kan ik leden/lezers van dit forum meedelen dat dit de laatste bijdrage is die ik hier plaats. Enkele leden/lezers zullen daar trouwens niet rouwig om zijn maar dit zelfs toejuichen!