Hallo,
Ik ben 30 jaar, West-Vlaanderen, bachelor toegepaste informatica.
Nu 8 jaar .net developer.
Heb 6 jaar als .net developer gewerkt bij een bedrijf dat medische software ontwikkelde (c# - winforms)
Uiteindelijk vertrokken omdat de werkdruk er te hoog was en er niets aan werd gedaan.
Ik zie nu ook dat een groot deel van de developers toen ook elders aan de slag zijn gegaan. We waren toen met +-15 ontwikkelaars. Had altijd het gevoel dat ik een "zinkend schip" op tijd verlaten heb.
Nu reeds anderhalf jaar aan het werk een bedrijf dat e-commerce websites maakt voor middelgrote bedrijven.
Ik was daar de eerste die begon met .net met een (voor iedereen onbekend) CMS: Episerver
Een eerste project liep redelijk goed, het tweede werd 5 maanden te laat live gezet (en zit nog vol met problemen). Volledig fout gemanaged, project manager kreeg een burn-out, etc..
Nu kreeg ik onlangs te horen dat er binnenkort twee nieuwe projecten aankomen. (we zijn met twee developers nu..) De rest wordt ingehuurd. Het ding is getekend en de deadline is (mijn insziens) totaal niet haalbaar. Zo'n geval van "9 vrouwen kunnen geen kind krijgen in 1 maand"
Ik krijg geen voldoening meer in het afleveren van projecten waar ik zelf niet "trots" op kan zijn omdat ik niet het beste van mezelf heb kunnen geven. Ik ga werken en kruip in mijn bed. Geen zin/energie meer om iets te doen.
Twee weken geleden heeft mijn vriendin me verlaten. We waren 2 jaar samen. Met als reden dat ik niet meer diegene was die ik vroeger wel was.. wat mij heeft doen inzien hoe veel die job doorweegt om mijn privé leven.
Dat was de druppel die de emmer deed overlopen. Ik ben nu een maand thuis gezet door de dokter
(depressieve periode / burn-out verschijnselen)
Mocht ik een nieuwe job elders beginnen, hoe kan ik weten dat dit niet opnieuw hetzelfde gaat zijn?
Ligt het aan mezelf of ben ik twee keer in een verkeerde omgeving terecht gekomen?
Zoek ik misschien beter even een andere, rustigere (en minder betaalde) job?
Programmeren doe ik echt graag, maar dan vind ik wel dat ik de tijd moet hebben om iets deftig op te leveren. Ik begrijp wel dat het economisch haalbaar moet blijven, maar toch..
Ik hoorde al dingen als: "je moet het van je af kunnen zetten" of "je trekt het je te veel aan" en "het is niet jouw schuld dat het fout loopt".
Ik kan/wil niet ergens werken waar je gewoon je ding doet en niet twee keer nadenkt of er een betere manier is om iets te implementeren of op te lossen.
Ben vrijwel zeker dat ik mijn huidig werk ga moeten opzeggen.
Iemand met dezelfde ervaringen, tips?
Hoe gaan jullie met die stress / tijdsdruk om?
Ik ben 30 jaar, West-Vlaanderen, bachelor toegepaste informatica.
Nu 8 jaar .net developer.
Heb 6 jaar als .net developer gewerkt bij een bedrijf dat medische software ontwikkelde (c# - winforms)
Uiteindelijk vertrokken omdat de werkdruk er te hoog was en er niets aan werd gedaan.
Ik zie nu ook dat een groot deel van de developers toen ook elders aan de slag zijn gegaan. We waren toen met +-15 ontwikkelaars. Had altijd het gevoel dat ik een "zinkend schip" op tijd verlaten heb.
Nu reeds anderhalf jaar aan het werk een bedrijf dat e-commerce websites maakt voor middelgrote bedrijven.
Ik was daar de eerste die begon met .net met een (voor iedereen onbekend) CMS: Episerver
Een eerste project liep redelijk goed, het tweede werd 5 maanden te laat live gezet (en zit nog vol met problemen). Volledig fout gemanaged, project manager kreeg een burn-out, etc..
Nu kreeg ik onlangs te horen dat er binnenkort twee nieuwe projecten aankomen. (we zijn met twee developers nu..) De rest wordt ingehuurd. Het ding is getekend en de deadline is (mijn insziens) totaal niet haalbaar. Zo'n geval van "9 vrouwen kunnen geen kind krijgen in 1 maand"
Ik krijg geen voldoening meer in het afleveren van projecten waar ik zelf niet "trots" op kan zijn omdat ik niet het beste van mezelf heb kunnen geven. Ik ga werken en kruip in mijn bed. Geen zin/energie meer om iets te doen.
Twee weken geleden heeft mijn vriendin me verlaten. We waren 2 jaar samen. Met als reden dat ik niet meer diegene was die ik vroeger wel was.. wat mij heeft doen inzien hoe veel die job doorweegt om mijn privé leven.
Dat was de druppel die de emmer deed overlopen. Ik ben nu een maand thuis gezet door de dokter
(depressieve periode / burn-out verschijnselen)
Mocht ik een nieuwe job elders beginnen, hoe kan ik weten dat dit niet opnieuw hetzelfde gaat zijn?
Ligt het aan mezelf of ben ik twee keer in een verkeerde omgeving terecht gekomen?
Zoek ik misschien beter even een andere, rustigere (en minder betaalde) job?
Programmeren doe ik echt graag, maar dan vind ik wel dat ik de tijd moet hebben om iets deftig op te leveren. Ik begrijp wel dat het economisch haalbaar moet blijven, maar toch..
Ik hoorde al dingen als: "je moet het van je af kunnen zetten" of "je trekt het je te veel aan" en "het is niet jouw schuld dat het fout loopt".
Ik kan/wil niet ergens werken waar je gewoon je ding doet en niet twee keer nadenkt of er een betere manier is om iets te implementeren of op te lossen.
Ben vrijwel zeker dat ik mijn huidig werk ga moeten opzeggen.
Iemand met dezelfde ervaringen, tips?
Hoe gaan jullie met die stress / tijdsdruk om?