Ik wil graag een discussie/informatietopic starten over het wel en wee van masters terwijl je al werkt. Ervaringen, tips, tricks, etc. zijn welkom.
Door omstandigheden heb ik redelijk lang over mijn HBO studie gedaan. Mijn nog immer gekoesterde wens ir. voor (of tegenwoordig MSc. achter) mijn naam te kunnen zetten, is daarmee nog niet vervuld. Een goede twee jaar terug ben ik afgestudeerd en aan het werk gegaan. De tijd tikt door, de geldpot was aardig leeg en mijn schoolleven was ik wel zat.
Toch blijft het ergens knagen. Ik weet wat ik in mijn mars heb (cq. moet hebben), ik ben met mijn studie te eerlijk geweest (en ik ben nog steeds wel eens té eerlijk) en daarmee heb ik mijzelf soms in een wat moeilijk pakket gebracht. Want eerlijk gezegd, dat HBO was het grootste deel van de tijd niet bijstermoeilijk. Anyhow, die wens is er nog steeds. Stiekem zit ik ook wel eens online te kijken. En daar loop ik tegen het volgende aan:
- Verreweg de meeste masters worden alleen aangeboden in een voltijdse variant. Ik werk, ik heb weinig zin om weer een periode van meerdere jaren aan een staatsinfuus te gaan en mijn werken op te geven.
- Voor veel masters wordt een aantal jaar werkervaring gevraagd. Ik heb nu nog geen gezin, nu heb ik de tijd om daar nog energie in te steken. Maar de werkervaring ontbreekt. Aargh...
- Bij veel masters zit een lang premastertraject. Dan denk je dat een master 2 jaar duurt, maar vervolgens ben je eerst nog 2 jaar bezig met een premaster.
- Praktische problemen: Een master die in Maastricht gegeven wordt, is niet echt handig als je in Amsterdam zit.
- Last but not least: Ik vind het moeilijk te kiezen welke richting ik exact op wil. Ik ben breed opgeleid, combinatie van 2 vakgebieden. De keuze is überhaupt niet zo groot, maar dit vermoeizaamt het nog wel meer.
Verder houd je natuurlijk nog het vraagstuk: Is het de moeite waard voor mijn werk. Maar eerlijk gezegd, dat vind ik nu niet eens zo belangrijk. Het is ook een stukje persoonlijke genoegdoening.
Door omstandigheden heb ik redelijk lang over mijn HBO studie gedaan. Mijn nog immer gekoesterde wens ir. voor (of tegenwoordig MSc. achter) mijn naam te kunnen zetten, is daarmee nog niet vervuld. Een goede twee jaar terug ben ik afgestudeerd en aan het werk gegaan. De tijd tikt door, de geldpot was aardig leeg en mijn schoolleven was ik wel zat.
Toch blijft het ergens knagen. Ik weet wat ik in mijn mars heb (cq. moet hebben), ik ben met mijn studie te eerlijk geweest (en ik ben nog steeds wel eens té eerlijk) en daarmee heb ik mijzelf soms in een wat moeilijk pakket gebracht. Want eerlijk gezegd, dat HBO was het grootste deel van de tijd niet bijstermoeilijk. Anyhow, die wens is er nog steeds. Stiekem zit ik ook wel eens online te kijken. En daar loop ik tegen het volgende aan:
- Verreweg de meeste masters worden alleen aangeboden in een voltijdse variant. Ik werk, ik heb weinig zin om weer een periode van meerdere jaren aan een staatsinfuus te gaan en mijn werken op te geven.
- Voor veel masters wordt een aantal jaar werkervaring gevraagd. Ik heb nu nog geen gezin, nu heb ik de tijd om daar nog energie in te steken. Maar de werkervaring ontbreekt. Aargh...
- Bij veel masters zit een lang premastertraject. Dan denk je dat een master 2 jaar duurt, maar vervolgens ben je eerst nog 2 jaar bezig met een premaster.
- Praktische problemen: Een master die in Maastricht gegeven wordt, is niet echt handig als je in Amsterdam zit.
- Last but not least: Ik vind het moeilijk te kiezen welke richting ik exact op wil. Ik ben breed opgeleid, combinatie van 2 vakgebieden. De keuze is überhaupt niet zo groot, maar dit vermoeizaamt het nog wel meer.
Verder houd je natuurlijk nog het vraagstuk: Is het de moeite waard voor mijn werk. Maar eerlijk gezegd, dat vind ik nu niet eens zo belangrijk. Het is ook een stukje persoonlijke genoegdoening.
[ Voor 5% gewijzigd door Pizza_Boom op 15-04-2019 22:00 ]