Ontslag nemen...hoe stuur ik aan op ontslag

[Anoniem: 584966]

Dag allemaal,

Ik heb een probleem op mijn werk en na lang wikken en wegen uiteindelijk heb ik toch besloten om afscheid te nemen van het bedrijf. Maar voordat ik de knoop doorhak, wil ik graag van jullie input krijgen over hoe ik dit het beste kan aanpakken.

Het probleem is dat ik dan ontslag wil nemen maar ik heb op dit moment nog geen ander baan heb kunnen vinden. Zelf ontslag nemen is het domste wat je kunt doen, werd mij vaak verteld, maar ik zie echt geen andere manier meer. Google heeft mij gewezen op de mogelijkheid om in goed overleg ontslag nemen met behoud van recht op WW-uitkering (ontslag met wederzijds goedvinden). Maar stel dat het bedrijf weigert om vaststellingsovereenkomst te maken, wat kan ik dan nog doen in dat geval om toch weg te kunnen en mijn recht op WW niet te verspelen?

[Cardinal]

Als de ze vaststellingsovereenkomst weigeren, een nieuwe baan zoeken.

[t_captain]

Wat dacht je van eerst een andere baan zoeken?

Dat is wat mensen gewoonlijk doen als ze ergens weg willen.

[ Voor 46% gewijzigd door t_captain op 16-02-2019 15:59 ]

[Freee!!]

Keihard eerst een andere baan zoeken (en vinden) voordat je ontslag neemt. Totdat je wat anders hebt, moet je het maar uitzingen (tenzij het probleem van een dusdanige aard is, dat je je werkgever er dusdanig mee in de problemen kunt brengen, dat een vaststellingsovereenkomst en een riante schadevergoeding eigenlijk een automatisme zijn).

[Remz]

Weg willen bij je werkgever, maar wel WW ontvangen?
Denk niet dat je hier aan het juiste adres bent voor hulp.

[Anoniem: 584966]

t_captain schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 15:58:
Wat dacht je van eerst een andere baan zoeken?

Dat is wat mensen gewoonlijk doen als ze ergens weg willen.

Dat is ook wat ik op dit moment mee bezig ben, sterker nog, ik heb bij een uitzendbureau waar ik nog gesolliciteerd voor een baan verteld over mijn situatie en zeg dat ik dan liever ergens ander werk waar ik minimum loon krijg dan dat ik nog langer in dienst blijven en wachten tot ik ergens anders aangenomen word. Dat stukje over WW is meer voor de zekerheid. Ik wil het liefst dat ik dan solliciteert en dan bij een eerste gesprek meteen word aangenomen maar dat gebeurt niet altijd.

[Freee!!]

Remz schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:02:
Weg willen bij je werkgever, maar wel WW ontvangen?
Denk niet dat je hier aan het juiste adres bent voor hulp.

Zoiets is mij wel gebeurd. Mijn werkgever wou ook van mij af en ze waren me voor, ik had nog niets anders. Met dank aan de vaststellingsovereenkomst dus wel WW (had liever een andere baan gehad).

[TimDJ]

Als je toch weg wilt heb je niks te verliezen. Praat met je werkgever over de situatie en peil of je een vaststellingsovereenkomst kunt krijgen. Zij hebben niks aan een niet gemotiveerde werknemer.

En anders kan je altijd nog ontslag nemen.

[Anoniem: 584966]

Freee!! schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:02:
Keihard eerst een andere baan zoeken (en vinden) voordat je ontslag neemt. Totdat je wat anders hebt, moet je het maar uitzingen (tenzij het probleem van een dusdanige aard is, dat je je werkgever er dusdanig mee in de problemen kunt brengen, dat een vaststellingsovereenkomst en een riante schadevergoeding eigenlijk een automatisme zijn).

Het probleem is dan juist dat ik erg tegen mijn zin werk bij het bedrijf en dat is dus niet in een week of maand gebeurt. Ik loop al bijna twee jaar met loods in mijn schoenen naar mijn werk. Elke keer hoop ik dat het beter gaat maar dat gebeurt dus niet. Deels van het probleem lig ook aan mezelf dat moet ik wel toegeven, misschien ben ik zelf te kieskeurig geweest tijdens solliciteren ofzo. Maar de laatste tijd op het werk heb ik het gevoel dat ik mijn werk alleen maar aan het verdedigen ben (waarom zus waarom zo en als ik probeer uit te leggen dan begin mijn leidinggevende te zuchten alsof ik mijn werk niet goed doe). Ik kan zo niet langer werken. Ik heb het gevoel dat ik langzaam aan gek aan het worden.

[3x3]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:20:
[...]


Het probleem is dan juist dat ik erg tegen mijn zin werk bij het bedrijf en dat is dus niet in een week of maand gebeurt. Ik loop al bijna twee jaar met loods in mijn schoenen naar mijn werk. Elke keer hoop ik dat het beter gaat maar dat gebeurt dus niet. Deels van het probleem lig ook aan mezelf dat moet ik wel toegeven, misschien ben ik zelf te kieskeurig geweest tijdens solliciteren ofzo. Maar de laatste tijd op het werk heb ik het gevoel dat ik mijn werk alleen maar aan het verdedigen ben (waarom zus waarom zo en als ik probeer uit te leggen dan begin mijn leidinggevende te zuchten alsof ik mijn werk niet goed doe). Ik kan zo niet langer werken. Ik heb het gevoel dat ik langzaam aan gek aan het worden.

Hiermee zou ik naar de huisarts of bedrijfsarts gaan. Die kunnen je doorverwijzen om emotioneel meer weerbaar te maken of bijvoorbeeld je koppelen aan een coach of cursus die je beter doet communiceren of pro-actiever/beter je werk kunnen laten doen.

Nieuwe skills leren kan soms pijnlijk zijn. Maar zorgt op lange termijn wel voor persoonlijke groei.

[MAX3400]

Zoals dus duidelijk is; als je zelf ontslag neemt, geen WW. Met wederzijds goedvinden, wel WW. Of ontslagen worden (op bepaalde gronden) zelfs een transitievergoeding.

Andersom, en ik zeg absoluut niet dat de WW nutteloos is; maar als ik nu de rekentool van het UWV gebruik, ga ik er grofweg al 900 Euro bruto op achteruit in de eerste 2 maanden WW. Omgekeerd berekent het NIBUD voor mijn situatie dat ik ongeveer 390 Euro netto in de maand zou moeten sparen.

Doorgerekend, als ik 1 jaar lang zou sparen (of hebben gespaard), kan ik simpel 2.5 maanden werkloos zijn (zonder WW) en in die 2.5 maanden alle sollicitaties, aanbiedingen en overwegingen met potentiele werkgevers direct afkaarten. Tja, nou is er vrij veel werk in mijn branche maar misschien is het soms beter om een verlies te nemen (interen op eigen geld) en z.s.m. je situatie verbeteren qua werk dan dat je ergens nog moet/wil onderhandelen over een bepaald type ontslag (waar je misschien meer stress / issues mee krijgt).

Is zelf ontslag nemen altijd dom? Nee, ik vind van niet en die paar maanden "sociale zekerheid" staan soms (maar reken dat dus door) niet in verhouding tot je eigen mentale & fysieke geluk.

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:20:
[...]

...Deels van het probleem lig ook aan mezelf dat moet ik wel toegeven, misschien ben ik zelf te kieskeurig geweest tijdens solliciteren ofzo.

Als je te kieskeurig solliciteert, hoe ben je dan ingegaan op die ***-baan? Of hoe denk je dan met minder kieskeurig solliciteren of "interesse", op een beter plekje terecht te komen?

[ Voor 15% gewijzigd door MAX3400 op 16-02-2019 16:45 ]

[Teknix1982]

Absoluut met @MAX3400 eens. Afhankelijk van de situatie is het absoluut niet altijd dom. De regie nemen in hoe je behandeld wilt worden en waar je wilt werken is belangrijker dan geld lijkt me. En daarnaast denk ik dat financien echt niet altijd de hoofd criteria hoeft te zijn bij het bepalen van je vervolgstappen. Nu ga ik er wel even vanuit dat een aantal maand zonder inkomen overkombaar zijn. Zo niet dan moet je eerst een andere baan vinden. Welk vakgebied zit je in en hoeveel vacatures zijn daar te vinden?

[t_captain]

Als je al twee jaar met tegenzin naar je werk gaat, dan kun je dat op twee manieren kaderen:

- tijd om eindelijk weg te gaan
- als je het al 24 maanden uithoudt, kunnen er nog wel enkele maanden bij

Hoe lang gaat het duren om een andere baan te vinden? Paar maanden genoeg? Bedenk: WW is ook maar heel tijdelijk. En solliciteren vanuit werk gaat veel makkelijker.


Mijn zorg concreet:

Stel, je stapt maandag bij de baas binnen. Hij geeft je na enig aandringen een vaststellingsovereenkomst en mag meteen naar huis. Ontslag per dezelfde dag, vakantierechten “worden geacht te zijn verbruikt”. Take it or leave it. En gezien de toon van het gesprek, is “leave it” geen echte optie.

UWV accepteert je WW melding, maar wel met een fictieve opzegtermijn van 1 of 2 maanden. Die gaat dus pas vertraagd in, een periode waarin je geen inkomen hebt. En hoe lang duurt je WW? Drie maanden? Zes?

Je gaat solliciteren. Dat gaat ineens onverwacht moeilijk. Sollicitaties kaatsen af als aan het licht komt dat je met een conflict bent vertrokken bij je vorige baas.

De rest kun je raden, geen goed vooruitzicht.

[ Voor 50% gewijzigd door t_captain op 16-02-2019 18:32 ]

[Anoniem: 584966]

t_captain schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 17:17:
Als je al twee jaar met tegenzin naar je werk gaat, dan kun je dat op twee manieren kaderen:

- tijd om eindelijk weg te gaan
- als je het al 24 maanden uithoudt, kunnen er nog wel enkele maanden bij

Hoe lang gaat het duren om een andere baan te vinden? Paar maanden genoeg? Bedenk: WW is ook maar heel tijdelijk. En solliciteren vanuit werk gaat veel makkelijker.

Tijd om eindelijk weg te gaan - eens, maar dat kan niet zomaar, de laatste keer dat ik dat doe zat ik een tijdje thuis zonder inkomen. Vooral ik de huur moet betalen is dat geen goed idee.

Nog een paar maanden wachten tot ik ander baan heb zie ik echt niet zitten. Niet omdat ik lui ben, want anders zal ik nooit accepteren dat ik soms 11 uur per dag werken in drukke tijden ook al heb ik daar geen zin in.

Ik snap heel goed dat WW is niet voor eeuwig, maar dat heb ik liever om die paar maanden dat ik eventueel zonder werk zit te overbruggen dan dat ik nog een maand langer moet werken bij mijn huidig bedrijf. Dan ben ik in ieder geval zeker dat ik mijn rekeningen kan betalen.

Ik heb altijd al moeite om nee te verkopen en voor mij solliciteren vanuit werk gaat niet zo vanzelfsprekend als voor anderen. Dat geef mij juist meer stress omdat als ik vrij vraag om naar sollicitatie gesprek te komen de baas kan altijd nee zeggen omdat op dit moment is gewoon te weinig mensen op de vloer lopen. Aan andere kant, als ik de afspraak wil verzetten omdat ik geen vrij krijg, dan is de kans groot dat andere sollicitant die baan krijg. Dat denk ik dan.

[chaoscontrol]

Kun je je niet ziekmelden? Ziek zijn is niet alleen de griep hebben of een arm er af. Zó lang ergens tegen je zin rondlopen kan ook nog eens uitlopen op een depressie of burn-out o.i.d. Dan ben je verder van huis.

[MAX3400]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 18:23:
[...]

Vrij vragen enzo. Dat denk ik dan.

Oftewel; te passief bezig.

Je plant gewoon maandag bij je baas in dat je, bijvoorbeeld 26 & 27 februari 2 dagen vrij neemt. Punt. En de bevestiging dat dat mogelijk is, wil je graag ook direct ter plekke horen (desnoods gemaild krijgen).

Dan ga je morgen vast je CV helemaal updaten, op allerlei sites vast 20 of 50 vacatures zoeken die voor jou geschikt zijn. En als je maandagavond thuis komt, kan je dus 20 tot 50 "HR adressen" aanschrijven met je motivatiebrief, je CV erbij en de duidelijke vermelding dat 'je vanwege je huidige drukke baan, het uitermate op prijs zou stellen dat bij mogelijke geschiktheid, ze op 26 of 27 februari een eerste gesprek met je inplannen'.

Daar tegenover staat: vrije dagen zijn een betrekkelijk vastgelegd recht in de wet. Je werkgever kan die slecht weigeren toe te kennen tenzij hij/zij (voor een rechter) aannemelijk kan maken dat het niet toekennen van vrije dagen een bedrijfskritische impact heeft op de omzet en het reilen/zeilen van het bedrijf.

[Freee!!]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 18:23:
[...]
Tijd om eindelijk weg te gaan - eens, maar dat kan niet zomaar, de laatste keer dat ik dat doe zat ik een tijdje thuis zonder inkomen. Vooral ik de huur moet betalen is dat geen goed idee.

Nog een paar maanden wachten tot ik ander baan heb zie ik echt niet zitten. Niet omdat ik lui ben, want anders zal ik nooit accepteren dat ik soms 11 uur per dag werken in drukke tijden ook al heb ik daar geen zin in.

Ik snap heel goed dat WW is niet voor eeuwig, maar dat heb ik liever om die paar maanden dat ik eventueel zonder werk zit te overbruggen dan dat ik nog een maand langer moet werken bij mijn huidig bedrijf. Dan ben ik in ieder geval zeker dat ik mijn rekeningen kan betalen.

Ik heb altijd al moeite om nee te verkopen en voor mij solliciteren vanuit werk gaat niet zo vanzelfsprekend als voor anderen. Dat geef mij juist meer stress omdat als ik vrij vraag om naar sollicitatie gesprek te komen de baas kan altijd nee zeggen omdat op dit moment is gewoon te weinig mensen op de vloer lopen.

Te weinig mensen op de vloer is het probleem van je baas en hij kan je geen vrij weigeren om te solliciteren. Als hij dat wel probeert, kan je hem wel zo hard te grazen nemen, dat je het eerste jaar geen WW nodig hebt (en je baas dat niet gaat krijgen na zijn ontslag op staande voet).

Aan andere kant, als ik de afspraak wil verzetten omdat ik geen vrij krijg, dan is de kans groot dat andere sollicitant die baan krijg. Dat denk ik dan.

Zorg dat die afspraak gemaakt wordt op een tijd die jou schikt en die hoef je echt niet te verzetten omdat je geen vrij krijgt, vrij krijgen voor een sollicitatie is een wettelijk recht. Als je door je vakantiedagen heen bent, hoeft je baas er niet voor te betalen, maar dat is een ander verhaal.

MAX3400 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 18:29:
[...]
Daar tegenover staat: vrije dagen zijn een betrekkelijk vastgelegd recht in de wet. Je werkgever kan die slecht weigeren toe te kennen tenzij hij/zij (voor een rechter) aannemelijk kan maken dat het niet toekennen van vrije dagen een bedrijfskritische impact heeft op de omzet en het reilen/zeilen van het bedrijf.

En zelfs dan houdt dat voor de rechter geen stand als die vrije dagen nodig zijn voor sollicitatie.

En als de bedrijfskritische impact op de omzet en het reilen en zeilen van het bedrijf van een vrije dag voor sollicitatie elders echt zo groot is, heeft het bedrijf serieus grotere problemen dan die vrije dag.

[ Voor 16% gewijzigd door Freee!! op 16-02-2019 18:37 ]

[Transportman]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 18:23:
Nog een paar maanden wachten tot ik ander baan heb zie ik echt niet zitten. Niet omdat ik lui ben, want anders zal ik nooit accepteren dat ik soms 11 uur per dag werken in drukke tijden ook al heb ik daar geen zin in.

Gewoon nee zeggen tegen die 11 uur per dag. Dan wil je baas snel genoeg van je af (of je krijgt weer wat lucht).

Maar zoals anderen al zeggen, WW en zelf ontslag nemen gaat niet samen (op een paar uitzonderingen na). Wordt je echt ziek van je werk, dan is dat een reden om wel WW te krijgen bij zelf ontslag nemen, maar dat is wel een iets lastiger traject dan alleen maar zeggen "ik word ziek van mijn werk, ik stop". Dan moet je echt in een medisch traject zitten en aantoonbaar kunnen maken dat de situatie niet zal verbeteren.

[Freee!!]

Transportman schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 18:37:
[...]
Gewoon nee zeggen tegen die 11 uur per dag. Dan wil je baas snel genoeg van je af (of je krijgt weer wat lucht).

Hoeveel uur staat er in je contract En voor hoeveel uur krijg je betaald En wordt dat overwerk gehonoreerd Niet in geld uit laten betalen, maar als tijd voor tijd, een paar lange weekenden zijn heel lekker (en dan leert de baas dat structureel overwerk meer problemen oplevert dan oplost).

[Luchtbakker]

Eerst een baan zoeken, daarna ontslag nemen. In de IT zijn jobs voor het oprapen en salaris en voorwaarden vaak heel goed bespreekbaar. Dus ontslag nemen en geen nieuwe baan hebben is echt het slechtste wat je kunt doen.

Dus: zoek een baan en daarna pas ontslag nemen.

[Yucon]

Heb je redenen om aan te nemen dat verlof voor een sollicitatie geweigerd gaat worden?

[drooger]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:09:
[...]


Dat is ook wat ik op dit moment mee bezig ben, sterker nog, ik heb bij een uitzendbureau waar ik nog gesolliciteerd voor een baan verteld over mijn situatie en zeg dat ik dan liever ergens ander werk waar ik minimum loon krijg dan dat ik nog langer in dienst blijven en wachten tot ik ergens anders aangenomen word.

Hier zou ik toch echt mee oppassen, zeker in Nederland wordt van je verwacht dat je je huidige/vorige werkgever en baan niet afkraakt.

Verder is het wellicht ook handig om wat meer te vertellen over in welke sector je zit en hoe ver je bent in je loopbaan.
Advies voor bijvoorbeeld een junior in de ICT zal heel erg kunnen verschillen t.o.v. fabrieksmedewerker met 20 jaar werkervaring.

[Estylicious]

drooger schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 19:25:
[...]


Hier zou ik toch echt mee oppassen, zeker in Nederland wordt van je verwacht dat je je huidige/vorige werkgever en baan niet afkraakt.

Precies. Nooit je eigen nest bevuilen, doet het heel slecht bij eventuele volgende werkgevers. Wat zegt hun dat jij niet bij het minste of geringste zo over hun praat? Niet doen dus.

[mister_S]

Als je overwerk weigert ben je daar snel genoeg weg. Ik heb eens een paar maanden gewerkt waar het blijkbaar normaal was dat iedereen 70 uur per week zijn best deed, na een paar maanden weigeren om meer dan 40 uur te werken, kreeg ik te horen dat mijn jaarcontract niet zou worden verlengd. Ik was wel een stuk eerder weg, maar het werkt dus wel. Als je ergens echt niet meer wilt werken gewoon op je strepen staan en alle afspraken tot in de details volgen. Dan ga je geheid zeer snel een serieus gesprek krijgen (geen hart voor de zaak, geen ambitie, oncollegiaal etc.).

[ Voor 5% gewijzigd door mister_S op 16-02-2019 19:52 ]

[Silvos]

Als je het echt zat bent is de strategie eenvoudig;
- Ga zo spoedig mogelijk het gesprek aan met je baas, leg uit hoe jij het ziet en stuur aan op een vaststellingsovereenkomst, een beetje baas zal daar - als je het echt beu bent - wel in mee gaan omdat een potentieel arbeidsconflict altijd meer gezeur en kosten oplevert dan wederzijds overleg. Gaat je baas akkoord dan is je probleem opgelost, gaat je baas niet akkoord heb je 2 mogelijkheden;

- Naar aanleiding van bovenstaand gesprek aangeven dat je sowieso even tijd nodig hebt voor jezelf en dat je zsm een week of twee verlof wilt opnemen. Geeft je tijd om een beetje tot rust te komen en om wat lijntjes uit te zetten voor sollicitaties. Hiermee is je probleem niet opgelost maar ben je hopelijk wel een stap verder. Gaat je baas hier ook niet meer akkoord dan is er 1 optie over.

- Jezelf ziek melden. Reden hiervoor kunnen stressklachten zijn, verstoorde arbeidsrelatie, te hoge werkdruk etc. Je baas zal hoogstwaarschijnlijk verwachten dat je bij de bedrijfsarts komt. Leg hier gewoon eerlijk heel het verhaal uit en hoe je je voelt. Grote kans dat de bedrijfsarts dan de werkgever adviseert om alsnog tot een vaststellingsovereenkomst te komen omdat de arbeidsrelatie op dat punt sowieso te verstoord is om nog terug te gaan aan het werk.

Mocht baas of bedrijfsarts echt heel moeilijk gaan doen dan kun je altijd contact opnemen met je rechtsbijstand of het juridisch loket. Maar van wat ik zo uit je verhaal haal is de samenwerking sowieso al niet optimaal en gaat het zover niet snel komen Ook al zal je baas je niet graag zien gaan als hij al personeelstekort heeft zullen de meeste werkgevers het je niet heel moeilijk maken als je echt weg wil.

[Pietervs]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:20:
[...]


Het probleem is dan juist dat ik erg tegen mijn zin werk bij het bedrijf en dat is dus niet in een week of maand gebeurt. Ik loop al bijna twee jaar met loods in mijn schoenen naar mijn werk. Elke keer hoop ik dat het beter gaat maar dat gebeurt dus niet. Deels van het probleem lig ook aan mezelf dat moet ik wel toegeven, misschien ben ik zelf te kieskeurig geweest tijdens solliciteren ofzo. Maar de laatste tijd op het werk heb ik het gevoel dat ik mijn werk alleen maar aan het verdedigen ben (waarom zus waarom zo en als ik probeer uit te leggen dan begin mijn leidinggevende te zuchten alsof ik mijn werk niet goed doe). Ik kan zo niet langer werken. Ik heb het gevoel dat ik langzaam aan gek aan het worden.

Opa vertelt, als ik dit lees denk ik: ik heb dit vaak genoeg gezien, zelf ook bij de hand gehad: mensen die tijdelijk niet lekker in hun vel zitten.
De baan is dan het eerste die de schuld krijgt. Logisch ook: je zit daar minimaal 8 uur per dag en het zit je in de weg bij wat je liever doet: thuis op de bank zitten of diep weggedoken onder de dekens op bed liggen.
Maar twee jaar is te lang: dan ga je echt richting burn-out. Een andere baan zal dan ook niet helpen, hooguit tijdelijk de symptomen verhullen.

Ga voor jezelf na wat er speelt in je leven. Waar baal je van, waardoor voel je druk (moet dat lekkende kraantje gerepareerd worden, je huis aan de kant, loopt je familie te zeuren over het feit dat je nog niet getrouwd bent), waar word je blij van (helpen van mensen, kop koffie met je ouders, biertje met je vrienden, gamen)?

Ga met je leidinggevende het gesprek aan. Geef hem/haar aan dat je je k*t voelt en geen overuren meer zal draaien. Bespreek met hem/haar de mogelijkheden binnen het bedrijf. Ander werk, minder (over-)uren, andere afdeling, bijvoorbeeld.
Kom je daar niet uit, overleg met personeelszaken. Doen die niks voor je: meld je ziek en ga aan de slag met een coach. Laat die je helpen een andere baan te vinden.

Sterkte, uit ervaring weet ik dat het een k*tsituatie is waar je in zit. Maar hou moed: het wordt echt wel beter!

[aljooge]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:20:
[...]


Het probleem is dan juist dat ik erg tegen mijn zin werk bij het bedrijf en dat is dus niet in een week of maand gebeurt. Ik loop al bijna twee jaar met loods in mijn schoenen naar mijn werk. Elke keer hoop ik dat het beter gaat maar dat gebeurt dus niet. Deels van het probleem lig ook aan mezelf dat moet ik wel toegeven, misschien ben ik zelf te kieskeurig geweest tijdens solliciteren ofzo. Maar de laatste tijd op het werk heb ik het gevoel dat ik mijn werk alleen maar aan het verdedigen ben (waarom zus waarom zo en als ik probeer uit te leggen dan begin mijn leidinggevende te zuchten alsof ik mijn werk niet goed doe). Ik kan zo niet langer werken. Ik heb het gevoel dat ik langzaam aan gek aan het worden.

als ik dit lees weet je helemaal niet wat je wilt. Is het nu dit werk wat je niet aanstaat of werken in zijn algemeenheid? misschien je toch gelukkig prijzen dat je werk hebt en een heel klein beetje plezier maken tijdens je werkzaamheden en ook daarnaast in je priveleven. Geniet van de leuke momenten die je hebt, probeer je in te zetten in die paar arbeidsuren, maak af en toe een geintje en geniet van het leven in je vrije tijd. Maak werk leuk, zie mooie uitdagingen en vergeet niet naast het werk er een feestje van te maken.

[Tribits]

Die WW brengt misschien (tijdelijk) wat zekerheid, maar zelfs als je met wederzijdse goedvinden opzegt brengt het mijns inziens ook weer nieuwe problemen mee. Als je gaat solliciteren zal je toch de vraag krijgen hoe je je huidige baan kwijt bent geraakt, en dan zal ontslag met wederzijds goedvinden toch wel wat nieuwe vragen oproepen. Daarnaast ga je er min of meer van uit dat je nadat je je huidige baan op hebt gezegd wel de energie weet te vinden om een nieuwe baan te zoeken terwijl er ook een reëel risico is dat je in plaats daarvan alleen maar verder afzakt. Dan komt tevens het volgende risico om de hoek kijken en dat is dat je nog geen baan gevonden hebt op het moment dat je WW uitkering afloopt en je dus in de bijstand terecht komt. Zoals in diverse andere reacties aangegeven zijn er op dit moment nog voldoende alternatieven en die zouden wat mij betreft dan ook de voorkeur moeten hebben, al lijkt de WW route misschien de makkelijkste oplossing.

[Anoniem: 37334]

-weg met mijn onzin-

[ Voor 221% gewijzigd door Anoniem: 37334 op 21-07-2020 20:56 . Reden: -weg met mijn onzin- ]

[CH4OS]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 15:55:
Het probleem is dat ik dan ontslag wil nemen maar ik heb op dit moment nog geen ander baan heb kunnen vinden. Zelf ontslag nemen is het domste wat je kunt doen, werd mij vaak verteld, maar ik zie echt geen andere manier meer.

Dan zeg je hier eigenlijk al wat het beste is; ontslag nemen. Maar eerst ander werk vinden, want jouw oude schoenen gooi je ook niet weg voor je nieuwe hebt, toch?

Google heeft mij gewezen op de mogelijkheid om in goed overleg ontslag nemen met behoud van recht op WW-uitkering (ontslag met wederzijds goedvinden). Maar stel dat het bedrijf weigert om vaststellingsovereenkomst te maken, wat kan ik dan nog doen in dat geval om toch weg te kunnen en mijn recht op WW niet te verspelen?

Het recht op WW kun je niet kwijtraken; er zijn alleen condities gesteld aan wanneer je het wel krijgt en wanneer niet. Een ervan is met wederzijds goedkeuren. En hoe je dat het beste kan aanvragen, waarom zou je er omheen willen draaien? Je hoeft er geen doekjes om te winden, eerlijkheid wordt altijd gewaardeerd, maar praat erover en draai er niet omheen.

Maar aan de andere kant; waarom zou je niet gewoon kunnen vragen om vrijstelling van het werk te krijgen, zodat je alle tijd hebt om ander werk te zoeken (met behoud van salaris, maar op langere termijn wel goedkoper voor de werkgever!) en daarna ontslag te nemen? Bij werkgevers waar ik heb gezeten, werd eerlijk- en openheid altijd gewaardeerd en krijg je dingen (zeker zaken zoals deze) makkelijker geregeld; men heeft er dan veel meer begrip voor en is daardoor eerder bereid te helpen.

chaoscontrol schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 18:29:
Kun je je niet ziekmelden? Ziek zijn is niet alleen de griep hebben of een arm er af. Zó lang ergens tegen je zin rondlopen kan ook nog eens uitlopen op een depressie of burn-out o.i.d. Dan ben je verder van huis.

Als er al spanning is op het werk (en daar lijkt het wel op) is ziekmelden om te kunnen solliciteren het domste wat je kunt doen; het kan het bedrijf een boete geven (goed, in zo'n situatie boeit dat als werknemer natuurlijk ook niet), maar wellicht krijg je die boete dan wel voor de kiezen; jij hebt immers over de gezondheid gelogen, terwijl je op contract wel een bepaalde commitment hebt afgesproken. Ook de verzekering van de werkgever zal dat niet leuk vinden en het wellicht als fraude zien en daarvoor dus een boete uitschrijven.

Het beste voor @Anoniem: 584966 is om het gesprek aan te gaan en te vragen om vrijgesteld te worden van het werk, zodat hij in de verkregen tijd op zoek kan naar een andere werkgever en uiteindelijk ontslag te nemen als hij nieuw werk gevonden heeft. Ik zie niet waarom een werkgever daar niet aan zou meewerken.

[ Voor 34% gewijzigd door CH4OS op 17-02-2019 03:05 ]

[Marzman]

Twee collega's van mij hebben ontslag genomen omdat ze het zo beu waren, maar die hebben dat uit eigen zak betaald tot ze ander werk hadden. Ik zou zelf gewoon hard op zoek gaan naar iets anders en dan ontslag nemen. Volgens mij is het niet zo moeilijk momenteel om een baan te vinden.

En niet te kieskeurig zijn, kies een uitlaatklep buiten het werk. Ik denk dat er maar heel weinig mensen zijn die hun werk echt leuk vinden. Zelfs superssterren waarvan het lijkt dat hun baan een droomjob is die draaien soms op de automatische piloot door het leven.

Je kan ook denken aan minder werken als je met wat minder geld toe kan. Zelf werk ik 33 uur per week, echt leuk vind ik het ook niet, maar ik kan 4 van de 5 dagen vanuit huis werken dus ik houd veel tijd over buiten mijn werk. Dan ga je gewoon een kleinere auto rijden enzo, daar wordt je ook niet minder of meer gelukkig van immo.

[ Voor 51% gewijzigd door Marzman op 17-02-2019 08:29 ]

[TonVH]

Heeft @Anoniem: 584966 er al aandacht wat hij bij sollicitaties de potentieel nieuwe werkgever gaat vertellen over zijn oude baan? Een verhaaltje "ik vond het daar niet leuk" is niet bepaald een binnenkomer.Dus zal je wat moeten verzinnen en dat voor altijd volhouden.

Ook tegenover je nieuwe collega's want anders ben je "de man die zo zielig is".

Kortom, ik zou mij vermannen en het beste van je huidige baan maken. Zie je het over 6 maanden nog steeds niet zitten dan gewoon eerst solliciteren en dan pas ontslag.

[ot]Je hebt de pech niet in de politiek te zitten want dan had je gewoon kunnen stoppen en een riante wachtgeldregeling gehad.[/ot]

[BugBoy]

Je moet denk ik eerst bepalen waar het probleem zit. Als ik het zo lees dan bekruipt mij het gevoel dat je al vaker het niet naar je zin had bij vorige werkgevers. Doe je dan wel het werk dat bij je past of zijn het wellicht je eigen soft-skills die het lastig maken? Een andere job lost niet jouw tekortkomingen op. Dan loop je keihard weer tegen hetzelfde aan.

Zorg dat je weet wat het echte probleem is en probeer daar wat aan te doen. Ontslag nemen en de WW induiken lijkt een oplossing, maar is het echt niet.

[BugBoy]

Anoniem: 37334 schreef op zondag 17 februari 2019 @ 01:31:
Ik denk dat t verstandig is om je overspannen ziek te melden. (serieus!)
Komt een bedrijfsarts na een paar weken bij kijken-->plannetje opstellen-->plannetje proberen te volgen-->nee, gaat niet--> Vaststellingsovereenkomst met WW is binnen.

Ik word echt misselijk van zo’n reactie. TS heeft enkel vertelt dat hij het niet naar zijn zin heeft en kan niet echt verklaren waarom. Het advies is dus om zijn werkgever met flinke kosten op te zadelen. Waarom niet gewoon in gesprek gaan? Aan deze instelling gaan ondernemers kapot. Grote kans dat het werk gewoon niet passend is en dan moet je gewoon ander werk gaan zoeken.

Dat een hele boel mensen zich fitter gaan voelen bij meer beweging en betere voeding ben ik helemaal met je eens. Als je daar geen discipline voor kunt opbrengen dan zegt dat in veel gevallen ook veel over je mentale instelling (IMHO).

[downtime]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 15:55:
Ik heb een probleem op mijn werk en na lang wikken en wegen uiteindelijk heb ik toch besloten om afscheid te nemen van het bedrijf. Maar voordat ik de knoop doorhak, wil ik graag van jullie input krijgen over hoe ik dit het beste kan aanpakken.

Je hebt een probleem maar zegt eigenlijk niks over dat probleem. Heeft het wel echt met je werk te maken en wat heb je eraan gedaan om het op te lossen? Beter gezegd: Neem je het probleem niet gewoon mee naar je volgende werkgever?

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:09:
[...]

Dat is ook wat ik op dit moment mee bezig ben, sterker nog, ik heb bij een uitzendbureau waar ik nog gesolliciteerd voor een baan verteld over mijn situatie en zeg dat ik dan liever ergens ander werk waar ik minimum loon krijg dan dat ik nog langer in dienst blijven en wachten tot ik ergens anders aangenomen word.

Fout. Het is een sollicitatiegesprek en geen therapiegesprek. Je zit daar niet om het allemaal uit te leggen maar om hun te overtuigen dat jij de beste man voor hun vacature bent.
Ze zullen vast knikken en met je meeleven maar zodra je hun kantoor uitstapt gaat er een grote rode streep door jouw naam omdat zij niet de volgende werkgever willen zijn van iemand die net heeft uitgelegd waarom het niet lukt bij zijn vorige werkgever.

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:20:
[...]

Ik loop al bijna twee jaar met loods in mijn schoenen naar mijn werk. Elke keer hoop ik dat het beter gaat maar dat gebeurt dus niet.

Waarom denk je dat? Wat heb je eraan gedaan?

Deels van het probleem lig ook aan mezelf dat moet ik wel toegeven, misschien ben ik zelf te kieskeurig geweest tijdens solliciteren ofzo.

Tijd om eindelijk weg te gaan - eens, maar dat kan niet zomaar, de laatste keer dat ik dat doe zat ik een tijdje thuis zonder inkomen. Vooral ik de huur moet betalen is dat geen goed idee.

Ik heb altijd al moeite om nee te verkopen en voor mij solliciteren vanuit werk gaat niet zo vanzelfsprekend als voor anderen. Dat geef mij juist meer stress omdat als ik vrij vraag om naar sollicitatie gesprek te komen de baas kan altijd nee zeggen omdat op dit moment is gewoon te weinig mensen op de vloer lopen. Aan andere kant, als ik de afspraak wil verzetten omdat ik geen vrij krijg, dan is de kans groot dat andere sollicitant die baan krijg. Dat denk ik dan.

Beren op de weg. Je solliciteert niet omdat je bij voorbaat al redenen verzint waarom het toch niks wordt. Maar je doet ook verder niks om de situatie te verbeteren. En nu klamp je je vast aan de WW en die vaststellingsovereenkomst omdat je denkt dat dat alles oplost zonder dat jij je hoeft in te spannen. En zodra je daar ook energie in moet steken haak je ook weer af, want dan verzin je wel weer nieuwe beren op de weg, en is dat ook teveel stress.

Dit soort situaties doorbreek je alleen door je gedrag aan te passen. Niet door te wachten tot iemand anders het voor jou oplost.

[unezra]

WW is niet onbeperkt.

Heb je al eens uitgerekend welk WW recht je uberhaupt hebt? Dan weet je of het zin heeft aan te sturen op een vaststellingsovereenkomst of niet. Als je 2 maanden WW krijgt, kan het minder nuttig zijn omdat je dan na 2 maanden alsnog compleet zonder inkomen zit.

[Mastermind]

Wat voor werk doet TS? Is daar veel vraag naar?

[LucyLG]

Indien je werkgever met een vaststellingsovk akkoord mocht gaan (en je je hebt verdiept wat WW inhoudt, hoeveel en hoelang dat is) moet die overeenkomst wel voldoen aan de vereisten voor WW uiteraard. Voorbeelden genoeg. Echter dient de opzegtermijn van de arbeidsovereenkomst in ieder geval opgenomen te worden in de vaststellingsovereenkomst. Je kan je vakantiedagen wellicht inzetten indien je echt helemaal niet meer wilt terugkomen uiteraard maar je hoeft niet akkoord te gaan dat je alles kwijtraakt toch?

Ziek melden terwijl je dat niet bent zou ik niet doen. Ik vind het zelf ook geen handige manier om de onderhandelingen zo te openen...

[unezra]

Marzman schreef op zondag 17 februari 2019 @ 08:18:
En niet te kieskeurig zijn, kies een uitlaatklep buiten het werk. Ik denk dat er maar heel weinig mensen zijn die hun werk echt leuk vinden. Zelfs superssterren waarvan het lijkt dat hun baan een droomjob is die draaien soms op de automatische piloot door het leven.

Wat negatief.

Lijkt me heel vervelend als je lijdzaam door het leven moet gaan met het idee dat het normaal is dat je werk niet echt leuk is. Ik geloof d'r ook niet in. Zeker niet als regel.

Natuurlijk, ik denk ook dat er weinig banen zijn die iedere dag, ieder moment van de dag leuk zijn. Dat is onmogelijk. Hobbies zijn ook niet altijd en op ieder moment leuk, hell, bestaan is niet altijd en iedere dag leuk.

Maar je werk écht leuk vinden, ik denk dat dat ook vooral een kwestie van mindset is. Ik ken in ieder geval genoeg mensen die hun werk wel degelijk vinden, waaronder ikzelf. Het moment dat ik mijn werk voor langere periode echt niet leuk vind en niet meer geloof dat het ooit beter word, is het moment dat ik op zoek ga naar ander werk dat ik wel weer oprecht leuk vind.

[Anoniem: 584966]

Bedankt allen voor de reactie. Ik denk dat ik al weet wat ik moest doen. Sommige mensen vragen over wat voor werk en wat voor problemen precies die ik heb, maar dat heb ik expres weggelaten in de hoop zo discreet mogelijk over mijn werkgever (zoals sommige mensen hier al zeggen, slecht praten over werkgever is niet bepaald netjes). Ik denk dat ik morgen maar weer een gesprek aangaan en kijk maar wat het oplevert. Ik heb volgende week sowieso gesprek met een paar bedrijven, ik hoop maar dat het positief uitpakt.

[Pizza_Boom]

unezra schreef op zondag 17 februari 2019 @ 18:52:
[...]


Wat negatief.

Lijkt me heel vervelend als je lijdzaam door het leven moet gaan met het idee dat het normaal is dat je werk niet echt leuk is. Ik geloof d'r ook niet in. Zeker niet als regel.

Ik geloof niet dat de gemiddelde bandwerker zijn werk echt leuk vindt. Ja, de collega's zullen leuk zijn, maar een monotoon repetitief werk biedt weinig uitdaging en voldoening.

[unezra]

Pizza_Boom schreef op zondag 17 februari 2019 @ 19:18:
[...]
Ik geloof niet dat de gemiddelde bandwerker zijn werk echt leuk vindt. Ja, de collega's zullen leuk zijn, maar een monotoon repetitief werk biedt weinig uitdaging en voldoening.

Dan ga je toch alsnog met plezier naar je werk?

Het werk as in, de arbeid die je overdag uit voert is dan misschien wat minder spannend, het werk in zijn totaliteit kan dan alsnog heel leuk zijn. Ik kan me ook nog wel voorstellen dat je het leuk vind waar je het voor doet.

Ik heb zelf een tijdje in het magazijn gewerkt. Heel spannend is dat allemaal niet, maar ik kon rustig een beetje nadenken, de collega's waren dacht ik aardig (het is alweer eons geleden), vermaakte me daar prima en vond het dus oprecht leuk werk. Op dat moment.

[Transportman]

unezra schreef op zondag 17 februari 2019 @ 19:33:
[...]


Dan ga je toch alsnog met plezier naar je werk?

Het werk as in, de arbeid die je overdag uit voert is dan misschien wat minder spannend, het werk in zijn totaliteit kan dan alsnog heel leuk zijn. Ik kan me ook nog wel voorstellen dat je het leuk vind waar je het voor doet.

Ik heb zelf een tijdje in het magazijn gewerkt. Heel spannend is dat allemaal niet, maar ik kon rustig een beetje nadenken, de collega's waren dacht ik aardig (het is alweer eons geleden), vermaakte me daar prima en vond het dus oprecht leuk werk. Op dat moment.

Het is ook wat je er zelf van maakt, maar er kunnen altijd factoren zijn die zo zwaarwegend zijn dat ze alle plezier uit het werk halen. Zelf heb ik hartstikke leuk werk met leuke collega's bij een leuke klant, maar er zijn ook minder leuke factoren waarvan ik niet uitsluit dat dat ooit de reden zal zijn dat ik van baan zal veranderen (zeker als de rest ook veranderd door een andere klant of met andere collega's waar het minder mee klikt).

[Anoniem: 37334]

BugBoy schreef op zondag 17 februari 2019 @ 10:33:
[...]

Ik word echt misselijk van zo’n reactie. TS heeft enkel vertelt dat hij het niet naar zijn zin heeft en kan niet echt verklaren waarom. Het advies is dus om zijn werkgever met flinke kosten op te zadelen. Waarom niet gewoon in gesprek gaan? Aan deze instelling gaan ondernemers kapot. Grote kans dat het werk gewoon niet passend is en dan moet je gewoon ander werk gaan zoeken.

Dat een hele boel mensen zich fitter gaan voelen bij meer beweging en betere voeding ben ik helemaal met je eens. Als je daar geen discipline voor kunt opbrengen dan zegt dat in veel gevallen ook veel over je mentale instelling (IMHO).

HO HO HO!

Ik heb mijn reactie net na plaatsing gewijzigd (maar ik snap dat je dat niet zichtbaar hebt), ik heb namelijk dezelfde instelling als jij--> Bek dicht en werken of andere job zoeken, kan niet zo moeilijk zijn tegenwoordig.

Maar soms is het gewoon verstandiger om ff op de rem te trappen. Voor ALLE partijen. Fouten maken kost soms meer dan een weekje ziek zijn.

"Ik word echt misselijk van zo'n reactie" - Ja, lekker boeiend, kweek weerstand of een ruggegraat ofzo. Sneeuwvlokje!

(ja, sorry) Ik snap wat je bedoelt, "aansturen op ontslag" is idd not done.
Ik wou dat ik mijn eerste reactie had laten staan nu. Die was in de trant van: "Joh, dan neem je ontslag, ff geen WW, uitkering is ook gewoon te doen hoor"

Direct na het plaatsen van die reactie heb ik m gewijzigd, omdat ik weinig rekening hield met de gevoelens van TS. En die zijn in dit geval WEL belangrijk, want het heeft invloed op zn doen en laten in IRL.

Jouw 'misselijke' gevoelens doen nu even niet ter zake. Open je eigen topic.

TS heeft enkel vertelt dat hij het niet naar zijn zin heeft en kan niet echt verklaren waarom.

Ja, daar heb je gelijk in, maar dan komen we meteen op het punt in deze kwestie qua reacties: Zijn alle adviezen betreffende voeding/sport nu off-topic?

Sorry voor weer deze rant, maar waarom wordt je 'misselijk' van mijn advies om de gebruikelijke wegen te bewandelen? Zijn sommige werkgevers gewoon voor verzekerd hoor. ff 3 weekjes vrij/ziek, daarna rustig opbouwen. En vervolgens weer een heel jaar de beuk erin.

Klinkt raar: We zijn allemaal MENSEN , we hebben soms hulp nodig .

Laat ik het maar hierbij laten.

Met vriendelijke groet,

Karl Eikelenboom

[Anoniem: 37334]

Transportman schreef op zondag 17 februari 2019 @ 21:14:
[...]

Het is ook wat je er zelf van maakt, maar er kunnen altijd factoren zijn die zo zwaarwegend zijn dat ze alle plezier uit het werk halen. Zelf heb ik hartstikke leuk werk met leuke collega's bij een leuke klant, maar er zijn ook minder leuke factoren waarvan ik niet uitsluit dat dat ooit de reden zal zijn dat ik van baan zal veranderen (zeker als de rest ook veranderd door een andere klant of met andere collega's waar het minder mee klikt).

Off-topic:

Hoi Transportman,

Helemaal correct, ik heb vroegah MEAO ICT niv4. gedaan (IT- en Netwerkbeheer).
Weet je wat ik nu doe?

Ik werk in een spuiterij als logistiek/productiemedewerker.
Opleidingseisen: Geen
Salarisindicatie: Ik ben 38 jaar, ik verdien 1960 netto (ongeveer) en dat is incl. ploegentoeslagen/reiskosten a €57,-.
Zwaar fysiek werk, en je moet nog kunnen 3D-tellen ook! (hoeveel items hangen er aan t rek? Zijn we er onderweg geen kwijtgeraakt?
Maar: Ik ben superleuk voor mijn collega's en vice versa en mijn motto is nu: GoGoGo!, want dan hoef je niet op de klok te kijken.
Verder allemaal controlegezeik, maarja, soi... Mijn hoofd is leeg als ik naar huis rij!

En ik heb dezelfde instelling: Als ik t ECHT niet meer zie zitten: DOEI!
Even een weekje van ochtend- naar avonddienst switchen? Tuurlijk! Geen probleem, ik heb toch geen gezin, hoppa! Dan maar 3 weken de avond in... Ohja, ik ben over 2 uur jarig.... en avondshift...(14:30-23:00) dat had ik niet helemaal door toen ik 'ja' zei afgelopen Donderdag....

Nouja, traktatie zal uit Mariakaakjes bestaan ofzo


Prettige avond/week! Werk ze!

[ Voor 13% gewijzigd door Anoniem: 37334 op 17-02-2019 22:20 ]

[remzor]

WW route lijkt mij een reële optie, neem even de tijd om uit te zoeken wat je écht wilt en neem de tijd om goede sollicitaties de deur uit te doen. Dan heb je binnen no-time weer een baan en zit je ook niet zonder inkomen.

Werkgever wil ook gemotiveerde werknemers, met een vaststellingsovereenkomst kost het ze niets. Loondoorbetaling bij ziekte kost ze wel iets. Open en eerlijk communiceren kan hierbij helpen. Misschien niet heel chique maar niemand heeft er wat aan wanneer je ziek thuis komt te zitten of voor langere tijd uit de running bent.

[BugBoy]

Anoniem: 37334 schreef op zondag 17 februari 2019 @ 21:33:
Sorry voor weer deze rant, maar waarom wordt je 'misselijk' van mijn advies om de gebruikelijke wegen te bewandelen? Zijn sommige werkgevers gewoon voor verzekerd hoor. ff 3 weekjes vrij/ziek, daarna rustig opbouwen. En vervolgens weer een heel jaar de beuk erin.

Ik zal de laatste zijn die bij ziekte (waaronder overspannen zijn) zal zeggen dat je door moet blijven werken. Daarvan ga je helemaal stuk en is ook voor de werkgever contra-productief. Waar ik wel een probleem mee heb is dat sommige mensen zich ziek melden, terwijl er iets anders aan de hand is. Ook als je elk jaar een paar weken time-out nodig hebt (buiten de reguliere vakanties), dan werk je boven je kunnen en moet je dat veranderen.

Lang niet alle werkgevers zijn verzekerd tegen ziekteverzuim. En als je het wel bent krijg je het jaar erop een flink hogere premie door dit soort ziekteverzuim. Veel werkgevers hebben zo'n verzekering niet meer, omdat de premies te hoog zijn geworden. De overige werknemers zijn hier altijd de dupe van, want die kunnen het extra werk gaan doen en er blijft minder over voor een loonsverhoging of zelfs faillisement.

Als ik dit zo lees heeft TS andere problemen. Hij is bang dat hij niet de eerste keer aangenomen wordt, solliciteert al niet omdat hij bang is niet vrij te krijgen en heeft het gevoel zijn werk continu te moeten verdedigen. Dan kun je beter werken aan je zelfverzekerdheid. Door passend werk wordt je ook zelfverzekerder en heb je een prettiger leven.

Ik zou gewoon eerlijk en open het gesprek aangaan met je werkgever in zo'n geval. Als je een goede werkgever hebt die het goed met je voor heeft, dan is er wellicht iets mogelijk met coaching. Is die liever van je af, dan zal die ook aansturen op ontslag en dan heeft TS waar hij in zijn OP om vraagt.

In mijn omgeving zie ik ook mensen die zich niet happy voelen in hun werk, maar toch blijven zitten. Je brengt een groot gedeelte van je leven op je werk door, dus zorg dat je je daar op je plek voelt.

[ Voor 3% gewijzigd door BugBoy op 17-02-2019 23:03 ]

[CH4OS]

unezra schreef op zondag 17 februari 2019 @ 14:11:
Heb je al eens uitgerekend welk WW recht je uberhaupt hebt? Dan weet je of het zin heeft aan te sturen op een vaststellingsovereenkomst of niet. Als je 2 maanden WW krijgt, kan het minder nuttig zijn omdat je dan na 2 maanden alsnog compleet zonder inkomen zit.

An sich maakt het niet veel uit. Elk jaar gewerkt, is 1 maand WW, zo simpel is het. Eerste 2 maanden krijg je dan 75% van het gemiddelde van jouw salaris van de afgelopen (maximaal) 10 jaar. Vanaf de derde maand zakt dat naar 70%.

Na zes maanden gewerkt te hebben en je dan weer in de WW komt, krijg je gewoon weer volledig WW (met eerste 2 maanden 75%, daarna 70% geloof ik ook nog). Krijg je binnen die zes maanden weer WW dan gaat de WW verder waar het gebleven was.

Daarom dat bedrijven geen opzegtermijn meer mogen aanbieden bij contracten < 7 maanden. De opzegtermijn is dan weer heilig voor bedrijven en die bieden daarom tegenwoordig vaak standaard in eerste instantie een contract aan van 7 maanden.

Sommige bedrijven gaan daarin trouwens nog verder; je mag immers maximaal 3 contracten in 2 jaar gehad hebben; die delen de periode van 24 maanden dus door 3 en bieden dan soms daarna eerst nog een contract van 8 en een contract van 9 maanden aan.

Is in juli 2015 zo uit mijn hoofd veranderd met de Wet Werk en Zekerheid, wat in 2019 verder aangepast gaat worden (met Wet Arbeidsmarkt in Balans, de WAB), maar die details heb ik even niet helder.

[ Voor 26% gewijzigd door CH4OS op 17-02-2019 23:43 ]

[Anoniem: 37334]

weg met mijn onzin

[ Voor 97% gewijzigd door Anoniem: 37334 op 21-07-2020 21:07 . Reden: weg met mijn onzin ]

[PcDealer]

Anoniem: 37334 schreef op zondag 17 februari 2019 @ 01:31:

Ik denk dat t verstandig is om je overspannen ziek te melden. (serieus!)

Hoe weet @Anoniem: 584966 dat hij/zij overspannen is? Welke symptomen zijn daaraan ten grondslag, heeft @Anoniem: 584966 daarop gestudeerd of bij een GGZ gewerkt?

[remzor]

@Anoniem: 37334 Zolang je voldoet aan de weken- en jareneis heb je weer 'gewoon' recht op WW, waarbij opnieuw gekeken wordt naar je arbeidsverleden. Wekeneis is minimaal 26 van de 36 weken voorafgaand aan de werkeloosheid werken en jareneis is minimaal 4 van de laatste 5 kalenderjaren (voldoende) hebben gewerkt.
Veel gemaakte denkfout is dat je de WW 'opmaakt' o.i.d. Dat geldt min of meer alleen wanneer je opnieuw werkloos wordt nog binnen de 7 maanden, dan herleeft je WW uitkering. Eigenlijk zoals @CH4OS ook al aangaf.

Maar we dwalen af. Terug naar de TS denk ik. Welterusten iig

[CH4OS]

@remzor Dat verbruiken van WW komt door hoe de WW voor 1 juli 2015 was.

[ Voor 6% gewijzigd door CH4OS op 18-02-2019 00:09 ]

[CH4OS]

Anoniem: 37334 schreef op zondag 17 februari 2019 @ 23:56:
@CH4OS

Ik heb een vraagje over de opbouw en opname van je WW uitkering:

Reele situatie van mij uit t verleden: Je hebt 14 jaar aan arbeidsverleden opgebouwd, blijft vervolgens 11 maanden op je reet zitten (ok, sollicitatieplicht, maarja...kun je wel omheen werken)

Hierna weer voor een bijna vol jaar aan de slag geweest. (en weer exit, maarja uitzend...)

Heb ik nou nog 3 a 4 maanden aan 'WW-tegoed' staan? Of verbruik ik alles de eerste keer? En heb ik nu nog maar 1 of meer maanden aan tegoed staan?

Ik hoop t nooit meer mee te maken, maarja, bij mn huidige werkgever heb ik 1e keer 7 maanden gehad, vorige maand gehoord dat ik nog een half jaar mag blijven, maarja...daarna... En aangezien de ervaringen met inmiddels ex-collega's...

Echt, ik begin een teringhekel te krijgen aan het kapitalisme... Maarja, wat is het alternatief? Al haatbaardend de wereld afbranden? (superroff-topic)

Je hebt 14 jaar gewerkt, dat geeft recht op 14 maanden WW van een bepaald bedrag. Als je dan na twee maanden werk vind, heb je 12 maanden over.

Beland je na die zes maanden weer in de WW, dan heb je dus weer 14 maanden WW, het wordt dan als het ware gereset. En krijg je (zover ik altijd begrepen heb van het UWV) dus de eerste 2 maanden weer 75%, daarna 70%.

Beland je binnen die zes maanden weer in de WW, dan heb je nog maar 12 maanden WW, want je hebt al 2 maanden WW gehad, de bestaande WW-uiterking wordt dan als het ware hervat. Je krijgt dan dus ook direct enkel die 70% nog.

Oh, kak. Vergeten dat ik de laatste poster was, vergeef me.

[ Voor 12% gewijzigd door CH4OS op 18-02-2019 00:17 ]

[remzor]

CH4OS schreef op maandag 18 februari 2019 @ 00:09:
@remzor Dat verbruiken van WW komt door hoe de WW voor 1 juli 2015 was.

Ja, dus nu niet meer correct en relevant

CH4OS schreef op maandag 18 februari 2019 @ 00:12:
[...]
Je hebt 14 jaar gewerkt, dat geeft recht op 14 maanden WW van een bepaald bedrag. Als je dan na twee maanden werk vind, heb je 12 maanden over.

Niet helemaal. Vanaf 1 januari 2016 krijg je nog maar 0,5 maanden WW recht per gewerkt jaar welke meetelt voor de WW wanneer je een arbeidsverleden hebt van >10 jaar.
Het bepaalde bedrag waar je recht op hebt is de eerste 2 maanden 75% van je dagloon en daarna 70% van je dagloon (zit sowieso een maximum aan verbonden).

Maar @Anoniem: 584966 zou ik adviseren om eens rustig om tafel te gaan met WG. Mocht je echt weg willen werkt een WG in de praktijk vaak wel mee, aangezien er anders zoals gezegd alleen maar 'verliezers' zijn. Het beste is altijd om al een andere baan te hebben en direct over te kunnen natuurlijk maar dat is niet altijd de praktijk. Zomaar ontslag nemen is af te raden maar langer doorwerken terwijl je er emotioneel doorheen zit ook. Erover praten met professionals of je WG is denk ik sowieso de beste optie.

[CH4OS]

@remzor Hou er wel rekening mee dat het dagloon een gemiddelde is van de gewerkte jaren, volgens mij maximaal de laatste 10, maar niet zeker.

[unezra]

CH4OS schreef op maandag 18 februari 2019 @ 00:56:
@remzor Hou er wel rekening mee dat het dagloon een gemiddelde is van de gewerkte jaren, volgens mij maximaal de laatste 10, maar niet zeker.

Ze berekenen het op basis van je gemiddelde loon van het afgelopen jaar. (10 jaar zou ook absurd lang zijn, mensen maken vaak dusdanig grote stijgingen door in 10 jaar plus inflatiecorrectie, dat 75% op basis van de afgelopen 10 jaar veel mensen waarschijnlijk binnen een maand of 2 in serieuse financiële problemen brengt.)

Voor dit en meer informatie over de WW:
https://www.uwv.nl/partic...-een-ww-uitkering-krijgen

[CH4OS]

@unezra Dat was in elk geval wat ik in 2015 hoorde. Ik moet daarbij wel bekennen; ik was toen nog ambtenaar, kan mij herinneren dat ik dat ook moest aangeven als ik bij de job na de gemeente weer in de WW terecht zou komen. Naar mijn weten is dat intussen ook niet veranderd.

Ook zie ik niet waar de URL die je geeft in gaat op wat ik zeg. Die heeft het over een minimaal aantal uren dat je moet hebben gewerkt om überhaupt WW te kunnen krijgen, niet op hoe de hoogte van de WW bepaalt wordt.

EDIT:
Ah, dat is het kopje eronder.

[ Voor 17% gewijzigd door CH4OS op 18-02-2019 09:19 ]

[unezra]

CH4OS schreef op maandag 18 februari 2019 @ 09:16:
@unezra Dat was in elk geval wat ik in 2015 hoorde. Ik moet daarbij wel bekennen; ik was toen nog ambtenaar. Naar mijn weten is dat intussen ook niet veranderd. Ook zie ik niet waar de URL die je geeft in gaat op wat ik zeg. Die heeft het over een minimaal aantal uren dat je moet hebben gewerkt om überhaupt WW te kunnen krijgen, niet op hoe de hoogte van de WW bepaalt wordt.

Zeker wel!

Klik maar op "Hoe hoog word mijn WW uitkering", ongeveer 2 centimeter hoger.

De regels zijn iig wel veranderd en voor ambtenaren of ex-ambtenaren is het (vooralsnog) hoe dan ook op veel punten anders. (Zoals dat bijvoorbeeld je sollicitiatieplicht regeling niet door het UWV word afgehandeld maar door je ex-werkgever. Heel irritant. Het UWV kan bij een ex-ambtenaar bijna niets voor je betekenen en allerlei zaken zoals carrierecoaching kun je geen gebruik van maken. Het enige "voordeel" is dat als je ex-werkgever het niet boeit wat je doet, je geen sollicitatieplicht hebt en je dus ook geen bemoeienis hebt van het UWV. Klinkt fijn, ik vond d'r niets aan.)

[CH4OS]

@unezra Voordeel is wel, dat de (ex-)werkgever die verantwoordelijkheid op zich neemt, die anders het UWV zou hebben. Het UWV doet dan dus niets of weinig, om te voorkomen dat die mensen van twee walletjes eten.

[ Voor 7% gewijzigd door CH4OS op 18-02-2019 09:58 ]

[PcDealer]

Daarentegen is de overheid wel vaak scheutig met opleidingen en omscholen. Ik ken iemand die UWV de laatste vijf jaar twee keer zwanger was en een bachelor en een master heeft gehaald en is vertrokken.

[remzor]

CH4OS schreef op maandag 18 februari 2019 @ 00:56:
@remzor Hou er wel rekening mee dat het dagloon een gemiddelde is van de gewerkte jaren, volgens mij maximaal de laatste 10, maar niet zeker.

unezra schreef op maandag 18 februari 2019 @ 07:08:
Ze berekenen het op basis van je gemiddelde loon van het afgelopen jaar. (10 jaar zou ook absurd lang zijn, mensen maken vaak dusdanig grote stijgingen door in 10 jaar plus inflatiecorrectie, dat 75% op basis van de afgelopen 10 jaar veel mensen waarschijnlijk binnen een maand of 2 in serieuse financiële problemen brengt.)

Inderdaad, men kijkt naar het afgelopen jaar en daarbij maakt het niet uit of je één of meerdere werkgevers hebt gehad. Zou wat zijn zeg: op je 27e een salaris van 3300 bpm (even fictief) en daarna een uitkering die deels gebaseerd is op je bijbaantje in de schoenenwinkel van toen je 17 jaar was en het minimumjeugdloon verdiende

PcDealer schreef op maandag 18 februari 2019 @ 10:47:
Daarentegen is de overheid wel vaak scheutig met opleidingen en omscholen. Ik ken iemand die UWV de laatste vijf jaar twee keer zwanger was en een bachelor en een master heeft gehaald en is vertrokken.

Het UWV heeft hier inderdaad 'potjes' voor maar gaat hier niet altijd even gemakkelijk mee om. Althans, ik vermoed dat dit door de jaren heen ook strenger is geworden en niet zonder reden. Zij kijken o.a. naar de persoonlijke situatie en de kansen die een nieuwe richting je zal bieden. Wanneer een opleiding van de lijst van kansberoepen staat is de kans ook een stuk groter dat het UWV dit goedkeurt. Overigens kan dit ook per UWV kantoor verschillen (regio budgetten/potjes e.d.) en heeft ook de werknemer bij het UWV die de 'case' behandelt een (stevige) vinger in de pap.

Voor de persoon die jij kent kwam het dus goed uit en viel het kwartje absoluut de goede kant op. En dan vertrekken naar het buitenland.. tsja, het kan/mag zullen we maar zeggen.

[PcDealer]

remzor schreef op maandag 18 februari 2019 @ 13:42:
[...]
En dan vertrekken naar het buitenland.. tsja, het kan/mag zullen we maar zeggen.

... naar een andere werkgever

[CH4OS]

remzor schreef op maandag 18 februari 2019 @ 13:42:
Inderdaad, men kijkt naar het afgelopen jaar en daarbij maakt het niet uit of je één of meerdere werkgevers hebt gehad. Zou wat zijn zeg: op je 27e een salaris van 3300 bpm (even fictief) en daarna een uitkering die deels gebaseerd is op je bijbaantje in de schoenenwinkel van toen je 17 jaar was en het minimumjeugdloon verdiende

Aan de WW uitkering zit sowieso een max. Een vriend van mij zit momenteel (helaas) in de WW, maar verdiende teveel en krijgt dus het maximale bedrag. Destijds is er iig tegen mij gezegd dat men keek naar salarissen over meerdere jaren en op basis daarvan de hoogte bepaalden, met een maximaal aantal jaar terug. Blijkbaar is dat dus veranderd in de tussentijd, want dat was in 2015.

[Olaf van der Spek]

Anoniem: 584966 schreef op zaterdag 16 februari 2019 @ 16:20:
Ik loop al bijna twee jaar met loods in mijn schoenen naar mijn werk.

Dus je bent al minimaal anderhalf jaar aan het solliciteren?

[remzor]

PcDealer schreef op maandag 18 februari 2019 @ 14:18:
[...]

... naar een andere werkgever

Oh, dan snapte ik je tekst niet helemaal. Ik dacht dat zij werkloos was en het UWV akkoord gaf voor een opleiding, excuses.

@CH4OS Klopt helemaal, er verandert ook vrijwel elk jaar weer het e.e.a. en sinds 2015/2016 is er erg veel veranderd. Het maximum dagloon is nu €214,28 zie ik, dat stijgt elk jaar ook enkele euro's natuurlijk. Die maat van je had in ieder geval een best salaris dan

[Anoniem: 37334]

Bah, geld

[borgdaville]

Volgens mij is het allemaal wel gezegt.

Ik denk dat er een hoop meer aan de hand is, als je in het huidige klimaat geen enkel baantje weet te vinden.

[Brent]

borgdaville schreef op woensdag 20 februari 2019 @ 09:34:
Volgens mij is het allemaal wel gezegt.

Maar toch eens post van jou, ik ben benieuwd wat er dan toch nog niet is gezegd. Ik lees verder:

Ik denk dat er een hoop meer aan de hand is, als je in het huidige klimaat geen enkel baantje weet te vinden.

Ah, een trapje na op iemand die het moeilijk heeft. Tof!

fwiw: enkel door gegoogol van het CBS lijkt het alsof hier weinig werklozen zijn. In werkelijkheid (1-urige werkweek is geen werk) ligt dit aantal noordelijk van 10%, met andere woorden, werkzoekers is de grootste categorie arbeiders die er is!

[MeMoRy]

Ik ben nu 11 jaar aan het werk en heb 8 banen gehad. 4 daarvan zijn in verband met detachering en 1 met jaarcontract: effectief 4 directe werkgevers dus. Ik ben nog nooit ontslagen, heb altijd zelf mijn baan opgezegd. Meestal omdat ik het niet eens was met mijn directe leidinggevende of niet uitgedaagd werd. (Ik ben er nu achter dat ik steeds banen aannam onder mijn niveau, en sinds ik dat weet gaat het goed) Maar ik weet het een en ander over solliciteren en ontslag nemen.

In mijn ervaring is solliciteren zonder baan stressvol. Je gaat er vol enthousiasme naar toe, heb een goed gesprek en dan komt het wachten... soms een week, soms twee weken. Dat gaat aan je vreten.
Verder is wat rust thuis wel fijn, maar als het te lang duurt gaat het vervelen: je wilt weer aan het werk. Dat klinkt misschien vreemd, maar ik heb dit al van meerdere mensen gehoord en zelf ervaren.
Verder is inkomenszekerheid fijn. En hoewel je van de WW geld krijgt, is dat geen vetpot.
Wat ik ook van UWV weet is dat ze soms met je omgaan alsof je een misdadiger ben: hoewel je recht heb op WW, laten ze je soms voelen alsof je er misbruik van maakt. Je moet de hele tijd bewijzen dat je je best doet om een nieuwe baan te vinden. En je moet maar net een vriendelijk persoon krijgen op je zaak. Soms wordt er echt op je neergekeken.

Ga veel solliciteren. Zeker als je een tijd niet goed op je plek hebt gezeten, is het fijn om een paar goede gesprekken te hebben om weer enthousiast te worden. De gesprekken kunnen ook inzicht geven. Sure, dan krijg je de baan niet, maar dan heb je wel een beter idee van wat je wil.

Qua huidige werkgever: ik ben niet zo'n fan van te vroeg aangeven dat je weg wilt. Je moet wel op tijd aangeven dat je niet lekker in je vel zit om te kijken of je er samen uit kan komen. Maar zodra je zeker weet dat je weg wilt, kan je beter even stil blijven. Anders geven zij het ook op en gaan zich ook niet meer voor je inzetten. Stel je wil nog naar een vakbeurs of zoiets, iets wat heel normaal is, ook voor iemand die weg gaat: je baas kan zomaar zeggen "jij gaat toch weg, dus ik ga niet meer in je investeren".
Ik heb me in het begin van mijn carrière schuldig gevoeld over dit soort dingen. Wilde niemand tot last zijn. Maar intussen heb ik wel door dat ik niemand tot last ben: ook voor die korte tijd dat ik er nog ben, heeft het echt meerwaarde dat ik normale dingen blijf doen.

Verder heb je op je werk ook geen garanties. Na de economische crisis van 2008 en de nasleep daarvan heb ik gezien dan bedrijven medewerkers ook gewoon van het ene op het andere moment keihard laten vallen. "Om economische redenen" is namelijk een geldige reden om iemand zomaar te kunnen ontslaan, ondanks de bescherming die je in Nederland krijgt. Ik heb echt de meest asociale dingen gezien, als een 59-jarige medewerker die na 35 jaar trouwe dienst ineens op straat stond en gezien de economische situatie niet meer aan nieuw werk kon komen (dus na WW maar met vervroegd -laag- pensioen ging).
Zet jezelf op de eerste plek.

Ik wens je heel veel succes.

[BugBoy]

MeMoRy schreef op woensdag 20 februari 2019 @ 11:07:
Stel je wil nog naar een vakbeurs of zoiets, iets wat heel normaal is, ook voor iemand die weg gaat: je baas kan zomaar zeggen "jij gaat toch weg, dus ik ga niet meer in je investeren".

Ik mag toch hopen voor je dat je hiervoor begrip kunt opbrengen? Waarom zou een werkgever in jou investeren als hij er helemaal niets meer aan heeft. Bedrijven zijn geen charitatieve instellingen.

[MeMoRy]

Ik mag toch hopen voor je dat je hiervoor begrip kunt opbrengen? Waarom zou een werkgever in jou investeren als hij er helemaal niets meer aan heeft. Bedrijven zijn geen charitatieve instellingen.

Ja en nee. En "charitatieve" (of "filantropische" zoals ik gewend ben om te zeggen) is het andere uiterste. Daarmee suggereer je de ik als werknemer niets doe. Nee, ik zet me tot de laatste dag volledig in, loop niet de kantjes eraf.
En daarom de volgende punten:
- Je hebt als werknemer x maanden of jaren hard voor een bedrijf gewerkt en daarmee recht op scholing opgebouwd.
- Juist die extra's houden mij als medewerker extra gemotiveerd. Als ik dat soort dingen niet zou doen, dan gaat de kwaliteit van mijn werk achteruit. Dus het heeft meerwaarde als ik gewoon blijf doen wat ik anders ook zou doen. Een werkgever kan verblind zijn door de frustratie dat je weggaat en ziet dat dan niet meer.
- Zoals ik aangeeft, kan een werkgever jou zomaar ook van het ene op het andere moment ontslaan. Zelfs jarenlang keihard werken, vakantiedagen niet opnemen en laten vervallen, onbetaald overwerk (of verzin nog maar iets extremer) blijkt dan niets waard te zijn. Ik binnen de paar bedrijven waar ik heb gewerkt zoveel rare dingen gezien dat ik mezelf niet meer ga opofferen.

[ Voor 3% gewijzigd door MeMoRy op 20-02-2019 11:42 ]

[BugBoy]

Je hebt recht op scholing, maar op het moment dat jij aankondigt het bedrijf te gaan verlaten is het natuurlijk volstrekt logisch dat een werkgever niet meer in jou gaat investeren. Een investering zonder enig rendement zal geen enkele ondernemer aanspreken. In veel gevallen stapt een werknemer ook nog eens over naar de concurrent.

Ik ben het met je eens dat een goede werkgever ook zorgt voor scholing als dat noodzakelijk is. Maar ik vind ook dat de werknemer daarin mag investeren (bijvoorbeeld deel studie in eigen tijd). Als je nieuwe technieken gaat gebruiken en je werkgever verwacht wel van alles, maar is niet bereid te investeren, dan is het niet zo'n beste werkgever.

Op het moment dat jij aangeeft elders aan het werk te gaan, dan is de motivatie toch al vaak wat minder, want je gaat niet voor niets weg. Die ene (vaak dure) cursus zal niet veel helpen die laatste maand. Vaak is in onderling overleg eerder uit dienst treden de beste optie.

Een werkgever kan je helemaal niet van het één op het andere moment ontslaan, tenzij hij bereidt is diep in de buidel te tasten. Ga maar eens aan de kant van de werkgever zitten en dan zal je zien dat werknemers ook niet altijd even respectvol zijn naar de werkgever toe. Ziektemeldingen (vooral bij ontslag) kunnen de zaak enorm rekken en kosten de werkgever vaak veel geld. Het lijkt in sommige gevallen gewoon op chantage.

Het is lovenswaardig dat je (onbetaald) overwerk verricht, vakantiedagen niet opneemt, maar onderaan de streep ben je daar ook allemaal zelf bij. Ik werk ook regelmatig over, omdat ik wat af wil maken. Als dat uit eigen beweging komt, dan schrijf ik die uren meestal ook niet. Wordt er van mij verwacht dat ik overwerk, dan schrijf ik deze wel.

Vakantiedagen dien je op te nemen of uit te laten betalen. Het aantal vrije uren naar een volgend jaar meenemen is meestal beperkt. Veel werknemers weten niet dat een groot overschot aan vakantiedagen behoorlijk kan drukken op de balans van een bedrijf (zie het als een schuld naar de werknemer toe). Daarom eist men vaak dat ze opgenomen worden of uitbetaald. Doordat extra uren altijd in de hoogste schijf vallen hebben veel werknemers niet zo'n trek om ze op te nemen en daardoor ontstaat dit meestal. Gewoon meer vrij nemen of laten uitbetalen...

[MeMoRy]

Je hebt recht op scholing, maar op het moment dat jij aankondigt het bedrijf te gaan verlaten is het natuurlijk volstrekt logisch dat een werkgever niet meer in jou gaat investeren. Een investering zonder enig rendement zal geen enkele ondernemer aanspreken. In veel gevallen stapt een werknemer ook nog eens over naar de concurrent.

Gedeeltelijk eens. Een werknemer kan altijd overstappen naar de concurrent. (Als je geen scholing biedt, is de kans daarop alleen maar groter.)

Ik ben het met je eens dat een goede werkgever ook zorgt voor scholing als dat noodzakelijk is. Maar ik vind ook dat de werknemer daarin mag investeren (bijvoorbeeld deel studie in eigen tijd). Als je nieuwe technieken gaat gebruiken en je werkgever verwacht wel van alles, maar is niet bereid te investeren, dan is het niet zo'n beste werkgever.

Eens met beide.

Op het moment dat jij aangeeft elders aan het werk te gaan, dan is de motivatie toch al vaak wat minder, want je gaat niet voor niets weg. Die ene (vaak dure) cursus zal niet veel helpen die laatste maand. Vaak is in onderling overleg eerder uit dienst treden de beste optie.

Eens: er zijn natuurlijk grenzen, je moet geen misbruik gaan maken van de situatie. Maar je moet het wel leuk houden. Bijv. een vakbeurs is geen dure cursus, maar een dagje weg+entree.

Een werkgever kan je helemaal niet van het één op het andere moment ontslaan, tenzij hij bereidt is diep in de buidel te tasten.

Dacht ik ook. Maar ontslag om "bedrijfseconomische redenen" kan dus wel echt: meer info. Ik heb het in de nasleep van de 2008 crisis een paar keer zien gebeuren.

Ga maar eens aan de kant van de werkgever zitten en dan zal je zien dat werknemers ook niet altijd even respectvol zijn naar de werkgever toe. Ziektemeldingen (vooral bij ontslag) kunnen de zaak enorm rekken en kosten de werkgever vaak veel geld. Het lijkt in sommige gevallen gewoon op chantage.

Eens. Al zijn er altijd twee kanten van een verhaal.

Het is lovenswaardig dat je (onbetaald) overwerk verricht, vakantiedagen niet opneemt, maar onderaan de streep ben je daar ook allemaal zelf bij. Ik werk ook regelmatig over, omdat ik wat af wil maken. Als dat uit eigen beweging komt, dan schrijf ik die uren meestal ook niet. Wordt er van mij verwacht dat ik overwerk, dan schrijf ik deze wel.

Klopt, maar als je je extra inzet voor een bedrijf verwacht je (ik in ieder geval) wel iets voor terug. Meer dan alleen een complimentje.
(Ik mag trouwens al een paar jaar geen overuren schrijven. Staat zo in mijn contract. Bij mijn functies "wordt verwacht" dat ik overuren maak)

Vakantiedagen dien je op te nemen of uit te laten betalen.

Ik werk nu aan een universiteit en ben dus ambtenaar. Dan val je ineens onder het publiekrecht, waarbij er ineens heeel andere regels gelden: vakantiedagen ben je gewoon kwijt. Ik ben blij dat dat in 2020 eindelijk enigzins recht wordt getrokken.

[ Voor 4% gewijzigd door MeMoRy op 20-02-2019 13:10 ]

[dnrb]

Het is al gezegd, zoek eerst een andere baan.
Vraag aan vrienden wat zij jou goeie eigenschappen vinden.
Maak je C.V. up to date, laat iemand hem lezen die goed is in Nederlands(spel/stijlfouten maar ook opmaak)
LinkedIn, vacaturebank e.d. zijn je vrienden.

Op LinkedIn krijg ik regelmatig recruters die contact met mij willen opnemen. Zet ook gewoon in je profiel dat je "op zoek bent naar een nieuwe uitdaging"

Google recruitment bedrijf en neem zelf contact op betreft vacatures.

Oefen een intake gesprek met iemand, waarbij jij jezelf moet verrkopen voor 1 van de vacatures die jou leuk lijkt.

[Stefanhendrik]

Beste Luwak,

Denk ook eens aan een gesprek met je bedrijfsarts. Je kan een preventief spreekuur aanvragen en jouw probleem daar vertrouwelijk bespreken. De meeste bedrijfsartsen kunnen je advies geven en in de juiste richting wijzen.
Er zijn meer opties dan dat hier worden aangegeven. Goed eerst al je opties bekijken en overwegen voordat je een keuze maakt.

[Taygeta]

Ik snap de TS wel.
Vooral als je geen energie uit je werk krijgt.
In het begin denk je dat het aan jezelf ligt en hoopt op betere tijden.
Dit gaat niet en het emmertje loopt langzaamaan vol.

Aanname: Door de "onzekerheid" verkloot je je solicitatie gespreken. Je zit nu immers niet op je plek en dus functioneer je minder terwijl je weet dat je beter kan.

Wat je even nodig hebt is gebruik maken van "het vangnet" van 1 a 2 maanden om vervolgens weer fris en fruitig ergens aan de slag te gaan.
Zo vreemd is dit toch allemaal niet?

[mashell]

Ik lees allemaal zware serieuze antwoorden terwijl de TS vraagt hoe deze er voor kan zorgen dat je ontslagen wordt met behoud van WW. Eigenlijk een heel leuke vraag. Handtastelijk worden, of schade aanrichten kan dus niet. Een drol op het bureau van de chef leggen gaat ook te ver. Maar je haar niet meer kammen, de deo niet meer gebruiken, alleen nog in het weekend douchen, altijd te laat komen en een kwartier te vroeg vertrekken, bij elke vergadering te laat komen en vragen of dit wel zin heeft, elke liedje op de radio meeneurien. Over elk wissewasje klagen. Gewoon niet meer professioneel zijn dus, dat kan je wel eens vlotjes ontslagen krijgen.

[unezra]

mashell schreef op woensdag 20 februari 2019 @ 17:14:
Ik lees allemaal zware serieuze antwoorden terwijl de TS vraagt hoe deze er voor kan zorgen dat je ontslagen wordt met behoud van WW. Eigenlijk een heel leuke vraag. Handtastelijk worden, of schade aanrichten kan dus niet. Een drol op het bureau van de chef leggen gaat ook te ver. Maar je haar niet meer kammen, de deo niet meer gebruiken, alleen nog in het weekend douchen, altijd te laat komen en een kwartier te vroeg vertrekken, bij elke vergadering te laat komen en vragen of dit wel zin heeft, elke liedje op de radio meeneurien. Over elk wissewasje klagen. Gewoon niet meer professioneel zijn dus, dat kan je wel eens vlotjes ontslagen krijgen.

Nope.

Grote kans dat ze het dan gooien op "verwijtbaar werkloos" en je wél ontslagen word, maar geen uitkering krijgt.

[RaZ]

Hoe of wat men van dit onderwerp vindt, is een beetje ondergeschikt aan het feit dat dit gewoon mogelijk is. De How-to staat gewoon op de website van het UWV.

Ontslag nemen met behoud van WW: Wederzijds goedvinden

[ Voor 7% gewijzigd door RaZ op 20-02-2019 18:53 ]

[burne]

RaZ schreef op woensdag 20 februari 2019 @ 18:47:
Hoe of wat men van dit onderwerp vindt, is een beetje ondergeschikt aan het feit dat dit gewoon mogelijk is. De How-to staat gewoon op de website van het UWV.

Ontslag nemen met behoud van WW: Wederzijds goedvinden

Ik citeer:

Stelt niet uw werkgever, maar u zelf voor om uw dienstverband te beëindigen? Dan krijgt u geen WW-uitkering.

[Clogg]

Wellicht een stomme vraag, maar leeft de topic starter nog? Ik zie al een hele tijd geen reactie meer. En ook als ik heel eerlijk mag zijn, het Nederlands in zijn reacties is niet helemaal correct. Misschien helpt het om nog eens je CV door te nemen op spelling en grammatica.

[RaZ]

burne schreef op woensdag 20 februari 2019 @ 19:21:
[...]


Ik citeer:


[...]

Oi.. Meh

[3x3]

Anoniem: 584966 schreef op zondag 17 februari 2019 @ 19:04:
Bedankt allen voor de reactie. Ik denk dat ik al weet wat ik moest doen. Sommige mensen vragen over wat voor werk en wat voor problemen precies die ik heb, maar dat heb ik expres weggelaten in de hoop zo discreet mogelijk over mijn werkgever (zoals sommige mensen hier al zeggen, slecht praten over werkgever is niet bepaald netjes). Ik denk dat ik morgen maar weer een gesprek aangaan en kijk maar wat het oplevert. Ik heb volgende week sowieso gesprek met een paar bedrijven, ik hoop maar dat het positief uitpakt.

Hoe gaat het nu @Anoniem: 584966

[Lcanrinus]

Als je ontslag wilt nemen zou ik het gewoon doen.... Wel eerst een ander bedrijf of baan zoeken.
Als je WW wilt moet je toch blijven solliciteren en heeft het dus weinig nut.
Ik weet niet wat voor probleem je hebt maar ik zou hier niet een forum over beginnen en gewoon een andere baan zoeken als ik jou was. Je maakt het zo volgens mij alleen maar lastiger met een 10voud.

Ik wens je veel succes in het zoeken en het vinden van een plek waar je gelukkig bent.
Het feit dat je het nu niet naar je zin hebt kan ook het bedrijf zijn ipv je werk.

Hoop dat je veel succes hebt tho!


Greets

P.s. Wat als je werkgever zelf dit forum vindt?

[onetime]

@Anoniem: 584966 nog nieuws?

[Anoniem: 584966]

Hallo allemaal,

Ik zie dat afgelopen dagen een paar mensen hadden gevraagd voor een update en daarom doe dat nu. Ik wist niet dat er mensen zijn die zich interesseren in m'n geval. Ik had het afgelopen maand beetje druk met sollicitaties. Met succes want vanaf volgende maand kan ik starten met m'n nieuwe baan. Nu nog even paar weken werken bij oude baas en dan is het voorbij.

[burne]

Anoniem: 584966 schreef op zondag 31 maart 2019 @ 18:42:
Met succes want vanaf volgende maand kan ik starten met m'n nieuwe baan.

Sowieso de beste oplossing.. Gefeliciteerd!