Solliciteren zonder linkedin of 'hulp' van recruiters?

[ocf81]

Ik heb een grote hekel ontwikkeld voor recruiters en ook aan sociale netwerken heb ik een broertje dood.
Als ik kijk naar sites zoals vacaturebank, dan zie ik eigenlijk alléén maar recruiters die daar doen alsof ze een baan aanbieden. Natuurlijk is er Elect, maar dat is een beetje alsof je aan het vissen bent. De vis kan ook gewoon niet bijten.

Sociale netwerken zoals linkedin zijn er vooral om van jou te profiteren, en de meerwaarde is wat mij betreft nogal beperkt als je bedenkt dat je een sloot aan data overhandigd voor het privilege om er ingeschreven te staan. Tevens kan je pas de banen bekijken als je 10 connecties hebt gemaakt.

In hoeverre is het heden ten dage nog mogelijk om zonder deze twee kanalen een baan te kunnen vinden?
Welke kanalen bieden wel mogelijkheden zonder je privacy te grabbel te gooien?

[ Voor 24% gewijzigd door ocf81 op 12-01-2019 11:53 . Reden: Insteek wat minder op mijzelf richten ten bate van de discussie ]

[pven]

Dan zal je zelf actiever op zoek moeten. Schrijf bedrijven aan, of hang een briefje op bij de AH.

[Ernemmer]

Google is wel fijn om bedrijven in de buurt te zoeken die je aanspreken en dan kan je kijken of ze een vacature hebben.
Alles in excel zetten wat jij belangrijk vind in een bedrijf en na een dagje zoeken heb je zo 10+ vacatures

[3x3]

Je hebt een doel: Waarom jezelf beperken?

[President]

Onnodig denigrerend.

Of je kan natuurlijk allerlei bedrijven een brief met CV mailen, maar dan verspreid je je CV nog steeds...

[ Voor 67% gewijzigd door Ardana op 12-01-2019 12:50 ]

[Montaner]

Je kan je LinkedIn profiel toch gewoon leeg maken en wel kijken op LinkedIn jobs?

[ocf81]

Het was mijn bedoeling om hier geen hulptopic voor mij persoonlijk van te maken, dus ik heb de startpost wat bijgeschaafd.

@Montaner zie edit. Je kan dus pas vanaf 10 connecties de jobs bekijken.

@3x3 de kosten in termen van privacy zijn hoog. Vroeger was solliciteren zonder linkedin geen probleem, maar tegenwoordig lijkt dat anders te zijn. Vandaar deze discussie.

[ Voor 30% gewijzigd door ocf81 op 12-01-2019 11:52 ]

[President]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 11:51:
de kosten in termen van privacy zijn hoog. Vroeger was solliciteren zonder linkedin geen probleem, maar tegenwoordig lijkt dat anders te zijn. Vandaar deze discussie.

Maar wat is dan precies privacy? Gaat het om je naam? Om je leeftijd? Om je werkervaring? Men weet nog steeds niet bij LInkedIn hoeveel je op je rekening hebt staan, welk ondergoed je draagt, hoe lang je bent, hoe zwaar je bent, wat je favoriete merk cola is, etc.

Als je gaat solliciteren gaat men echt niet vragen of je LInkedIn hebt en of je vriendjes wilt worden met ze. Is het makkelijker om te zien waar er vacatures zijn? Absoluut! Heb je een grotere kans op een baan omdat je via-via mensen kent? Absoluut! Maar kan je ook solliciteren zonder? Absoluut! Het is alleen moeilijker om er achter te komen waar er vacatures zijn

[t_captain]

Wat voor baan zoek je?

De keuze van banensites is nogal verschillende tussen een heftruckchauffeur en een software developer.

[Kalentum]

Ik snap het niet helemaal: je kan toch gewoon uitzoeken welke bedrijven je interessant vindt en dan op de bedrijfssite kijken of ze vacatures hebben? Dan geef je toch niet zoveel weg?

[Philip Ross]

rutgerw schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 12:09:
Ik snap het niet helemaal: je kan toch gewoon uitzoeken welke bedrijven je interessant vindt en dan op de bedrijfssite kijken of ze vacatures hebben? Dan geef je toch niet zoveel weg?

Precies dit. Ik heb ook gewoon een paar websites bekeken en daar op de vacatures gereageerd. Had zo een baan.

[3x3]

@ocf81
Al deel ik je waarden als het gaat om privacy. Heb ik een andere mindset als het gaat om het zoeken naar werk.

Het lijkt er mij een beetje op dat je met tegenzin een baan zoekt, en gaat voor de makkelijkste weg.

Alleen maar wat passief zoeken op vacaturebank is als naar action gaan voor de droominrichting voor je huis. Er zullen vast wat spelden in die hooiberg zitten maar ik twijfel of de overload van informatie en matigheid op dat platform niet zorgt dat mensen de focus op een echt waardevolle rol in een bedrijf verliezen.


Met een kan niet, wil niet, help mij -mentaliteit komen solicitanten niet ver en weet ik ook niet hoeveel werkgevers echt welwillend zijn te te helpen aan een baan in hun organisatie.

Verder wat je praktisch kan helpen:

• duckduckgo op producten/diensten die in je sector verkocht en je zult bedrijven vinden.
• Kijk maps naar welke bedrijven zijn in je buurt.
• Spreek je netwerk aan.

Maar ik zou beginnen met het veranderen van je mindset, maak het vinden van een baan waar je langdurig geluk uit haalt tot je hoogste doel. Bestudeer of bedenk dan welke stappen je kan maken en welke tools of mensen je kan gebruiken om bij die droombaan te verkrijgen.

[Onbekend]

Op vacaturesites moet je gewoon tussen de recruiters door kijken. In de regionale kranten staan vaak ook gewoon vacatures waarop je kunt reageren. En vraag gewoon rond bij familie en vrienden of die (via via) nog bedrijven weten die bepaalde soort vacatures open hebben staan.

[GosuYuri]

Dan zal je het van je eigen netwerk moeten hebben denk ik of zelf pro actief bedrijven opzoeken en benaderen.

Recruiters zijn ontzettend irritant inderdaad. Ik ben wel heel actief op LinkedIn. Ja ze zullen profiteren van mij, maar ik hou contact met m'n hele netwerk daar plus nieuwe mogelijkheden. Je betaalt met je data, maar dat is prima. Mijn zakelijke verleden mag openbaar, dat vind ik niet zo belangrijk. Misschien is dat ook sector afhankelijk. Financiële dienstverlening gebruikt het erg veel en actief. Misschien is dat in andere sectoren minder.

[ocf81]

@President Voor mij gaat privacy wel wat verder dan dat. Voor mij is privacy het vermogen om te kunnen bepalen wat ik deel met de wereld. Dat vermogen wordt structureel aangetast wanneer ik gebruik maak van sociale netwerken, en dat is dus waarom ik die structureel mijdt. Ik wil dus van linkedin af om puur principiële reden. FB en whatsapp heb ik ook 7 geleden reeds jaar de deur uit gedaan.
Recruiters zijn een nog groter lek in dezen dan sociale netwerken.
Overigens heb ik niet zelden dat als ik solliciteer, ik ook een connectieverzoek krijg.

@rutgerw Dat uitzoeken wordt dus steeds lastiger als je steeds minder relevante leads op kan rakelen zonder de tussenkomst van recruiters of werk gerelateerde sites zoals linkedin. Vroeger kon je gewoon de krant openslaan en daar kon je 1-op-1 werken.

@3x3 Hoewel ik het topic gestart ben met mijzelf als voorbeeld, is dat niet de insteek van de discussie. Het gaat mij meer om het verkennen van de mogelijkheden. Het valt mij in die zin persoonlijk op dat er steeds minder kan zonder recruiters of linkedin. De traditionele vacaturesites zijn steeds kaler qua aanbod.

@GosuYuri Voor mij is dat dus een stap te ver. Betalen met (de controle over) data, daar pas ik voor.

[ Voor 4% gewijzigd door ocf81 op 12-01-2019 12:41 ]

[FoxLenny]

Ik snap nog steeds niet helemaal waar je tegen aan loopt? Zoals hier al vermeld, schrijf gewoon de bedrijven aan waar je graag zou willen werken, daar heb je helemaal geen Linkedin voor nodig. Je vermeld niet in welke sector en/of regio je werk zoekt, maar genoeg te vinden lijkt me.

[Sissors]

Dus je ziet niet de toegevoegde waarde van LinkedIn, maar het lukt ook niet om werk te vinden zonder LinkedIn? Dan zie ik toch al snel de toegevoegde waarde. Overigens als je een connectie verzoek niet wil accepteren, dan accepteer je hem niet.

Maar goed, gewoon bij websites van bedrijven (eerlijk is eerlijk, vaak genoeg tegen gekomen dat via recruiters ze ineens veel meer vacatures hadden als op hun eigen website, nogal debiel imo, maar goed, ze gooien blijkbaar graag geld weg), danwel via je netwerk zijn normale manieren. Maar het ligt ook nogal aan wat voor werk je zoekt en met welke randcondities. In mijn vakgebied hoef je niet veel verder dan tien te kunnen tellen om op het aantal bedrijven uit te komen waar je kan werken, dus dan is het niet een groot probleem op hun website te kijken danwel contact met ze op te nemen.
Wil je ergens in Nederland systeembeheerder worden, tja dan is het wat moeilijker die methode te gebruiken. Wil je in een straal van 5km rond je woning graag als kapper gaan werken, dan moet het weer wel lukken.

[Daan XVII]

Ik zit even terug te denken maar ik heb mijn LinkedIn nog nooit gebruikt om een baan te krijgen. Ik heb altijd, zoals hierboven ook al is aangehaald, contact opgenomen met de bedrijven waar ik wilde werken.

Ik vraag me nu met terugwerkende kracht af waarom ik het eigenlijk heb aangemaakt

[Onbekend]

Sissors schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 13:00:
Dus je ziet niet de toegevoegde waarde van LinkedIn, maar het lukt ook niet om werk te vinden zonder LinkedIn? Dan zie ik toch al snel de toegevoegde waarde. Overigens als je een connectie verzoek niet wil accepteren, dan accepteer je hem niet.

Linkedin is gewoon Facebook voor bedrijven. Als je geen jobhopper bent die elk jaar weer een nieuw bedrijf zoekt en/of er voor wil gaan verhuizen, heeft Linkedin nauwelijks een toegevoegde waarde. Het is gewoon een extra vijver waar je mogelijk een volgende baan uit kunt vissen, maar veel bruikbare vis zwemt er niet tussen.

[FreezeXJ]

De meeste technische bedrijven hebben zeker op dit moment wel vacatures voor ICTers, en anders maken ze er 1 on the spot, als je inderdaad interessant bent. Ik ben ook maar 'toevallig' bij m'n huidige baan terechtgekomen, doordat ik vermoedde dat een recruiter hun vacature mishandelde. Dat was niet zo, maar ze hadden nog wel iemand nodig, dus hoi

Over het algemeen vind je ook ergens op de bedrijfssite wel een link naar 'careers', 'werken bij' of iets in die geest. Linkedin biedt genoeg potentieel interessants, maar het kan prima zonder. De krant is voor ons IT-ers niet relevant op banengebied, maar ook daarvoor moest je vroegah een krant kopen (voor euros/guldens, nota bene) voordat je die vacatures zag.

Verder heb je wellicht je persoonlijke netwerk, laat onder vrienden vallen dat je een baan zoekt, en wie weet komt iemand met die droombaan. Let wel, ook dan zul je nog een CV moeten verspreiden, maar heel veel van die informatie is toch al grotendeels openbaar. Diplomas, werkgeschiedenis en weet-ik-het-wat kun je met wat rondvragen zo krijgen. Verder worden CVs zover ik weet redelijk vertrouwelijk behandeld bij non-recruitment, dus ja, ze zullen wel eens lekken, maar dat is per ongeluk. Zij hebben ook een naam te verliezen daar.

[Tribits]

Draai het om en maak voor jezelf een profiel waaraan je toekomstige baan moet voldoen, zoek bedrijven die je in theorie een baan kunnen bieden die aan dat profiel voldoet en ga dan eens op de websites van de betreffende bedrijven kijken wat ze aan banen beschikbaar hebben. Als je het om tijdelijke opdrachten gaat zullen veel bedrijven niet direct benaderbaar zijn, maar in dat geval speelt de recruiter/intermediair ook een essentiële rol bij de bemiddeling.

Los daarvan was het vroeger ook niet ideaal. Een vacature verscheen doorgaans maar één keer in de media en dan nog niet in alle kranten. Daarnaast wordt een aanzienlijk deel van de vacatures ook niet vervuld door (openbare) personeelsadvertenties. Ook vandaag de dag loont het zeer zeker nog om een goed netwerk te hebben. Ik werk nu een jaar of 30 en de enige baan die ik ooit uit de krant heb gehaald was een baan bij een technisch uitzendbureau.

[CurlyMo]

Alle banen die ik tot nu toe heb gehad heb ik gevonden zonder enig social media account (eventueel uitgezonderd github en tweakers). Deels gewoon reageren op vacatures deels via mijn netwerk.

Tribits schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 14:03:
Draai het om en maak voor jezelf een profiel waaraan je toekomstige baan moet voldoen, zoek bedrijven die je in theorie een baan kunnen bieden die aan dat profiel voldoet en ga dan eens op de websites van de betreffende bedrijven kijken wat ze aan banen beschikbaar hebben.

Precies dit. Naast de vacature sites, volg ook gewoon de sites van interessante bedrijven zelf.

[ Voor 56% gewijzigd door CurlyMo op 12-01-2019 14:10 ]

[SPee]

Je hebt toch gewoon nog steeds vacature sites?
B.v. werk.nl, jobbird, monsterboard, Indeed of de vele andere vacature sites.

[RocketKoen]

Netwerken is niet uitgevonden door Facebook of LinkedIn. Dat doen mensen al duizenden jaren.
En toen was het ook een stuk lastiger om een baantje te vinden door te zoeken naar bordjes "personeel gezocht" naast de deur. Je had veel meer kans als je de juiste mensen kende.
Er is wel wat veranderd.
Vroegah kende je bijvoorbeeld de schilder in de stad. En die was de rest van zijn leven ook die schilder in de stad. Tegenwoordig wisselen mensen veel meer van woonplaats, carrière en bedrijf.
En dan is het wel handig als je een website hebt waar je makkelijk aan je netwerk kan doorgeven wat je nu voor werk doet.

En je kan nog steeds zelf zoeken naar vacatures. Maar vacatures worden pas geplaatst op het moment dat niemand een geschikte kandidaat kon vinden in zijn persoonlijke netwerk.

[Sissors]

Onbekend schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 13:22:
[...]

Linkedin is gewoon Facebook voor bedrijven. Als je geen jobhopper bent die elk jaar weer een nieuw bedrijf zoekt en/of er voor wil gaan verhuizen, heeft Linkedin nauwelijks een toegevoegde waarde. Het is gewoon een extra vijver waar je mogelijk een volgende baan uit kunt vissen, maar veel bruikbare vis zwemt er niet tussen.

Je kan er ook indirect mee zoeken naar vacatures. Bijvoorbeeld zoek op de functie waar je voor zoekt, stel de regio in, en tada, je krijgt zo een lijst bedrijven waar mensen met die functie werken en waar je eens kan kijken of ze wat hebben.

[sambalbaj]

Of je gebruikt Xing wat tenminste een Europees bedrijf is ipv dat je data voedt aan Microsoft. Al is dat vooral groot in de Duitstalige landen. https://www.xing.com/en

Maar ik snap het probleem met LinkedIn wel, toen ik daar dik tien jaar terug eens naar de privacy policy keek schrok ik enorm. Destijds nog erger dan Facebook. Heb een leeg profiel maar verder dan de eerste 15 connecties, heb ik er nooit meer wat mee gedaan. Kleine misvatting van mij dat ik dacht dat het niks ging worden met LinkedIn. Dat een hoop vacatures enkel via LinkedIn gaan is echter wel een punt.

[Anoniem: 316512]

Veel bedrijven hebben gewoon een website met een stukje voor vacatures etc. Zoek eens wat bedrijven waarvan je denkt dat ze in een branche werken die jou ligt.

Het vergt wel wat meer eigen inzet omdat je zelf websites/bedrijven moet opzoeken.

[ocf81]

FreezeXJ schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 13:47:

...

Over het algemeen vind je ook ergens op de bedrijfssite wel een link naar 'careers', 'werken bij' of iets in die geest. Linkedin biedt genoeg potentieel interessants, maar het kan prima zonder. De krant is voor ons IT-ers niet relevant op banengebied, maar ook daarvoor moest je vroegah een krant kopen (voor euros/guldens, nota bene) voordat je die vacatures zag.

Ik gebruikte de kran als voorbeeld uit het verleden. Tegenwoordig is de kant inderdaad achterhaald. Het betalen als dat betekent dat ik mijn privacy kan bewaren vind ik niet zo'n probleem. Eigenlijk heeft dat zelfs mijn voorkeur boven een betalen met gegevens model.

FreezeXJ schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 13:47:
Verder heb je wellicht je persoonlijke netwerk, laat onder vrienden vallen dat je een baan zoekt, en wie weet komt iemand met die droombaan. Let wel, ook dan zul je nog een CV moeten verspreiden, maar heel veel van die informatie is toch al grotendeels openbaar. Diplomas, werkgeschiedenis en weet-ik-het-wat kun je met wat rondvragen zo krijgen. Verder worden CVs zover ik weet redelijk vertrouwelijk behandeld bij non-recruitment, dus ja, ze zullen wel eens lekken, maar dat is per ongeluk. Zij hebben ook een naam te verliezen daar.

Ik ben benieuwd hoeveel je te weten kan komen over iemand die al bijna een decennium zijn sporen redelijk dekt. Met Google komt je in mijn geval niet verder dan 2 plaatjes en 2 links die nogal weinig zeggen. Tijdens sollicitaties ook al eens te horen gekregen dat ze nogal weinig over mij konden vinden, wat ze dan apart vonden. Als ik dan uitleg dat ik op mijn privacy gesteld ben en proactief mijn sporen beheer, dan snappen ze het meestal wel. Natuurlijk is het wel zo dat ik mijn CV bij een sollicitatie meestuur, maar enkele met de relevante gegevens. Als ze meer willen weten mogen ze het vragen, dat staat er ook bij vermeld.

Anoniem: 316512 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 15:09:
Veel bedrijven hebben gewoon een website met een stukje voor vacatures etc. Zoek eens wat bedrijven waarvan je denkt dat ze in een branche werken die jou ligt.

Het vergt wel wat meer eigen inzet omdat je zelf websites/bedrijven moet opzoeken.

De vraag is dan hoe je de bedrijven vindt. Ik weet ook wel dat er veel bedrijven zijn die vacatures hebben en dat je ze vaak ook op de site kan vinden. Maar er zijn zo veel bedrijven waar je niet van weet dat ze bestaan. Van sommige bedrijven zou je bijvoorbeeld kunnen denken dat ze vooral met de core business bezig zijn, maar die blijken dan toch ook (onverwacht veel) zelf software te schrijven, bijvoorbeeld.
Ik ben wel benieuwd hoe je dan dit soort bedrijven op kan sporen zonder gebruik te maken van linkedin of recruiters, als die buiten je netwerk vallen.
Welke platformen zouden dan bijv. met behoud van privacy gebruikt kunnen worden?

Op glassdoor kon je (zonder in te hoeven loggen) een tijdje wel aardig banen vinden, maar ook daar zijn tegenwoordig de recruiters ver in de meerderheid.

[ Voor 3% gewijzigd door ocf81 op 12-01-2019 16:39 ]

[Tweezitsbank]

Ik heb ook een hekel aan social media maar heb voor LinkedIn een uitzondering gemaakt. Er moet nu eenmaal brood op de plank komen en mocht ik nog eens op zoek gaan naar een nieuwe job dan is LinkedIn niet alleen handig om deze job te vinden maar ik kan me tevens voorstellen dat LinkedIn voor een potentiële werkgever ook nuttig kan zijn om een betere indruk te krijgen van wie ze mogelijk binnen halen. Ook de drempel om bij ex-collega's eens aan te kloppen vind ik via LinkedIn lager.

Je kan natuurlijk de discussie voeren over hoe je zonder LinkedIn aan een baan kan komen en daar zijn hierboven al vele tips voor gegeven. Voor mij persoonlijk is dit echter een gevalletje met mijn tijd meegaan en me maar conformeren aan de massa.

Overigens werk ik voor een klein bedrijf en mijn werkgever waardeert het ook als mijn profiel er netjes uitziet (nette foto, omschrijving etc). Vergroot toch weer enigszins de exposure van het bedrijf en daar profiteer ik net zo goed van.

LinkedIn is iets zakelijks en dat zet ik gelukkig redelijk makkelijk van me af als ik thuis kom.

[Anoniem: 316512]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 16:30:
[...]

Ik gebruikte de kran als voorbeeld uit het verleden. Tegenwoordig is de kant inderdaad achterhaald. Het betalen als dat betekent dat ik mijn privacy kan bewaren vind ik niet zo'n probleem. Eigenlijk heeft dat zelfs mijn voorkeur boven een betalen met gegevens model.


[...]

Ik ben benieuwd hoeveel je te weten kan komen over iemand die al bijna een decennium zijn sporen redelijk dekt. Met Google komt je in mijn geval niet verder dan 2 plaatjes en 2 links die nogal weinig zeggen. Tijdens sollicitaties ook al eens te horen gekregen dat ze nogal weinig over mij konden vinden, wat ze dan apart vonden. Als ik dan uitleg dat ik op mijn privacy gesteld ben en proactief mijn sporen beheer, dan snappen ze het meestal wel. Natuurlijk is het wel zo dat ik mijn CV bij een sollicitatie meestuur, maar enkele met de relevante gegevens. Als ze meer willen weten mogen ze het vragen, dat staat er ook bij vermeld.


[...]

De vraag is dan hoe je de bedrijven vindt. Ik weet ook wel dat er veel bedrijven zijn die vacatures hebben en dat je ze vaak ook op de site kan vinden. Maar er zijn zo veel bedrijven waar je niet van weet dat ze bestaan. Van sommige bedrijven zou je bijvoorbeeld kunnen denken dat ze vooral met de core business bezig zijn, maar die blijken dan toch ook (onverwacht veel) zelf software te schrijven, bijvoorbeeld.
Ik ben wel benieuwd hoe je dan dit soort bedrijven op kan sporen zonder gebruik te maken van linkedin of recruiters, als die buiten je netwerk vallen.
Welke platformen zouden dan bijv. met behoud van privacy gebruikt kunnen worden?

Op glassdoor kon je (zonder in te hoeven loggen) een tijdje wel aardig banen vinden, maar ook daar zijn tegenwoordig de recruiters ver in de meerderheid.

toon volledige bericht

Ik heb wel eens gezocht naar de grootste bedrijven bij mij in de buurt en gewoon de websites af gegaan. Dat werkt prima. Je hoeft natuurlijk niet elk bedrijf in je stad op te zoeken. Echt bijna elk bedrijf heeft hun eigen vacatures ook op hun website staan (plus Linkedin of whatever)

[Lethalis]

Zelfs geen Whatsapp, toe maar.

Wij gebruiken Whatsapp ook gewoon voor ons werk om even snel iets te vragen aan collega's.

Anyways, direct benaderen van bedrijven die jou wat lijken is het beste denk ik. Ik ging vroeger altijd via job sites, maar die staan idd volgespamd met recruiters tegenwoordig.

LinkedIn heb ik wel overigens, maar daar geldt toch ook hetzelfde voor. Krijg daar zoveel spam van dat ik niks meer serieus neem dat daar staat.

Grootste nadeel vind ik qua privacy dat ik bij een klein bedrijf werk. Dus als je mijn naam opzoekt, weet je zo waar ik werk en kun je in theorie mij simpelweg opwachten voor de deur.

Dus 1 conflict ergens hebben en je hebt meteen een malloot voor je deur.

In mijn geval bestond die dreiging ooit door iets in mijn privé leven en toen heb ik LinkedIn tijdelijk verwijderd. Tsja.

Eigenlijk vind ik LinkedIn daardoor enger dan Facebook.

Als je voor een multinational werkt, heb je dat probleem niet Maar ja, ik vind het juist wel prettig om voor een kleine en hechte club te werken.

[ Voor 40% gewijzigd door Lethalis op 12-01-2019 17:22 ]

[johnkeates]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 16:30:
[...]

Ik gebruikte de kran als voorbeeld uit het verleden. Tegenwoordig is de kant inderdaad achterhaald. Het betalen als dat betekent dat ik mijn privacy kan bewaren vind ik niet zo'n probleem. Eigenlijk heeft dat zelfs mijn voorkeur boven een betalen met gegevens model.


[...]

Ik ben benieuwd hoeveel je te weten kan komen over iemand die al bijna een decennium zijn sporen redelijk dekt. Met Google komt je in mijn geval niet verder dan 2 plaatjes en 2 links die nogal weinig zeggen. Tijdens sollicitaties ook al eens te horen gekregen dat ze nogal weinig over mij konden vinden, wat ze dan apart vonden. Als ik dan uitleg dat ik op mijn privacy gesteld ben en proactief mijn sporen beheer, dan snappen ze het meestal wel. Natuurlijk is het wel zo dat ik mijn CV bij een sollicitatie meestuur, maar enkele met de relevante gegevens. Als ze meer willen weten mogen ze het vragen, dat staat er ook bij vermeld.


[...]

De vraag is dan hoe je de bedrijven vindt. Ik weet ook wel dat er veel bedrijven zijn die vacatures hebben en dat je ze vaak ook op de site kan vinden. Maar er zijn zo veel bedrijven waar je niet van weet dat ze bestaan. Van sommige bedrijven zou je bijvoorbeeld kunnen denken dat ze vooral met de core business bezig zijn, maar die blijken dan toch ook (onverwacht veel) zelf software te schrijven, bijvoorbeeld.
Ik ben wel benieuwd hoe je dan dit soort bedrijven op kan sporen zonder gebruik te maken van linkedin of recruiters, als die buiten je netwerk vallen.
Welke platformen zouden dan bijv. met behoud van privacy gebruikt kunnen worden?

Op glassdoor kon je (zonder in te hoeven loggen) een tijdje wel aardig banen vinden, maar ook daar zijn tegenwoordig de recruiters ver in de meerderheid.

toon volledige bericht

Ik denk dat je te ver van de realiteit staat om 'gevonden' of 'gevraagd' te worden. Privacy is leuk, maar je hebt ook de mate waarin je afwijkt van de mainstream. Als dat te ver/veel is ben je een risico voor een bedrijf om dat ze zich dan moeten aanpassen aan jouw lifestyle. Natuurlijk is het idioot dat bedrijven verwachten dat je hele leven makkelijk doorzoekbaar is, maar dat is wel hoe de wereld op het moment in elkaar zit.

Je kan nog steeds zonder recruiters en sociale netwerken e.e.a. vinden, maar dan kom je bijna automatisch in een niche terecht waar gewoon weinig plek is, en de dichtheid een stuk lager is dan de normale methodes.

Stel dat je een goede software developer bent, dan kan je bijvoorbeeld via hackernews prima werk vinden, en dan bedoel ik niet contract jobs, maar vacatures waar je op kan reageren en dan een gesprek met de werkgever krijgt, ook gewoon bij grote Nederlandse bedrijven.

Maar als je dan in een ander werkveld zit, bijvoorbeeld financiële administratie, dan zit je gewoon vast aan wat de werkgever het makkelijkste sleepnet vind. Daar zijn zo goed als geen niet-publieke, niet-sociale contactmethodes voor.

Wat een werkgever wil is iemand dit een beetje lijkt op wat ze zelf kennen, en iemand die ze even kunnen natrekken zonder contact met ze op te nemen. Als dat niet lukt kom je onderop de stapel of gewoon in de prullenbak om dat ze veel tijd en energie lijkt te kosten en dat is het risico niet waard. (Je kan er van uit gaan dat bij een beetje bedrijf van de 100 opties er maar 10 door komen en 5 daadwerkelijk uitgenodigd worden)

Dus, kan het? Ja! Maar het is realistisch? Niet echt...

De tijd dat je de tijd van een bedrijf kan verspillen door 1-op-1 te solliciteren is geweest, en vertrouwen komt pas na onderzoek en proeftijd. Alles wat je moeilijker maakt voor een potentiële baas moet je stevig onderbouwen of compenseren als je überhaupt kans wil maken. Om het weer in de IT hoek te zoeken: denk aan een publiek portfolio op GitHub, blogposts, connecties met grote namen in de techwereld zodat je bijv. als werknemer je baas indirect toegang verschaft tot core developers van software die ze gebruiken. (bijv. als je een core developer van apache bent en commit acces hebt) Je kan er niet meer van uit gaan dat als jij een lijst met diploma's en een soort van tijdlijn inlevert (je CV) de werkgever je interessant vindt want dat doet iedereen al. (hoewel dat uiteraard nog steeds werkt als je 13-in-een-dozijn werk doet -- post bezorgen vereist bijv. weinig unieke skills)

---

Edit: dit heeft trouwens weinig specifiek te maken met werk, maar meer met 'de wereld van nu'. Als jij naar de USA wil moet je een foto van je hoofd, je al je vingerafdrukken en een scan van je paspoort afstaan, plus de locatie waar je zal zijn tijdens je eerste nacht, wat voor werk je doet en wat je van plan bent. Dat is nogal wat, en er is geen garantie dat die data veilig opgeslagen of verwerkt wordt. Verwijderd zal het vast nooit worden, dus het is eigenlijk slechts een kwestie van tijd tot een setje van je biometrics gelekt wordt.

Net als met werk (waar bijv. een VOG en een paspoort scan zonder redactie moet inleveren) heb je ook bijv. met het oversteken van een grens, sommige transacties (goederen, financieel) slechts twee opties: je data afstaan of de dienst niet gebruiken. Dat houdt in dat je bijv. in het extreme geval niet kan werken, geen elektriciteit kan afnemen, nergens kan wonen, en niet kan reizen.

De balans tussen privacy en handhaven van wetten was een van de eerste slagvelden van je persoonlijke data, en dat gaat alleen maar verder verspreiden. Waar je dus eerst vrij 'anoniem' kon solliciteren met succes is dat nu een ander verhaal. Dit gaat ook al op bij sommige reward/punten/loyalty programma's waarbij je alleen kan deelnemen als je je data opgeeft; je kan ook daar, net als bij andere zaken kiezen het niet te doen, maar dan ben je wel 10% duurder uit. Dat zal net zo makkelijk doorgetrokken kunnen worden naar een scenario waarbij je gewoon niks mag kopen tenzij je je data deelt. (Dit is een hypothetisch scenario dat in de EU in theorie niet zou kunnen voorkomen met de GDPR, maar in de USA en andere landen kan het prima)

[ Voor 16% gewijzigd door johnkeates op 12-01-2019 17:34 ]

[Sissors]

Lethalis schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 17:05:
Zelfs geen Whatsapp, toe maar.

Wij gebruiken Whatsapp ook gewoon voor ons werk om even snel iets te vragen aan collega's.

Anyways, direct benaderen van bedrijven die jou wat lijken is het beste denk ik. Ik ging vroeger altijd via job sites, maar die staan idd volgespamd met recruiters tegenwoordig.

LinkedIn heb ik wel overigens, maar daar geldt toch ook hetzelfde voor. Krijg daar zoveel spam van dat ik niks meer serieus neem dat daar staat.

Grootste nadeel vind ik qua privacy dat ik bij een klein bedrijf werk. Dus als je mijn naam opzoekt, weet je zo waar ik werk en kun je in theorie mij simpelweg opwachten voor de deur.

Dus 1 conflict ergens hebben en je hebt meteen een malloot voor je deur.

In mijn geval bestond die dreiging ooit door iets in mijn privé leven en toen heb ik LinkedIn tijdelijk verwijderd. Tsja.

Eigenlijk vind ik LinkedIn daardoor enger dan Facebook.

Als je voor een multinational werkt, heb je dat probleem niet Maar ja, ik vind het juist wel prettig om voor een kleine en hechte club te werken.

toon volledige bericht

Dat lijkt me veel meer met je naam als met je werkgever te maken hebben. Als je op een naam zoekt en er komen 500 resultaten, dan kan je er weinig mee. Op mijn naam komen er 2 of 3 resultaten, dan is het niet moeilijk om uit te vogelen welke ik ben. En dan werk ik wel bij een multinational, maar waarom zou je mij dan niet meer kunnen opwachten bij de deur. Granted, als diegene 30 gebouwen heeft staan op één plaats, dan wordt het lastig. Mijn werkgever heeft er twee hierzo staan, zo moeilijk is het dan niet uit te vogelen welke ik werk .

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 16:30:
[...]

De vraag is dan hoe je de bedrijven vindt. Ik weet ook wel dat er veel bedrijven zijn die vacatures hebben en dat je ze vaak ook op de site kan vinden. Maar er zijn zo veel bedrijven waar je niet van weet dat ze bestaan. Van sommige bedrijven zou je bijvoorbeeld kunnen denken dat ze vooral met de core business bezig zijn, maar die blijken dan toch ook (onverwacht veel) zelf software te schrijven, bijvoorbeeld.
Ik ben wel benieuwd hoe je dan dit soort bedrijven op kan sporen zonder gebruik te maken van linkedin of recruiters, als die buiten je netwerk vallen.
Welke platformen zouden dan bijv. met behoud van privacy gebruikt kunnen worden?

Op glassdoor kon je (zonder in te hoeven loggen) een tijdje wel aardig banen vinden, maar ook daar zijn tegenwoordig de recruiters ver in de meerderheid.
Tja, Googlen dan dus. Dat is niet ideaal omdat je eerst door de vacaturesites moet worstelen. Maar misschien worden je eisen ook onrealistisch als je geen LinkedIn of iets vergelijkbaars wil gebruiken, je eigen netwerk onvoldoende is, je niet door recruiters wil gaan, en je wel elke mogelijke vacature wil vinden.


Edit: Gewoon met random zoekopdracht kom ik bij Indeed behoorlijk wat vacatures tegen die rechtstreeks door werkgever zijn uitgezet.

[ocf81]

@Sissors @johnkeates @Lethalis Nogmaals, ik had niet de bedoeling een hulptopic voor mij als persoon te starten, maar ik heb wel mijn situatie als voorbeeld genoemd. Het gaat mij meer om in de discussie de methoden/tools die dit doel kunnen bereiken te verkennen.

[ Voor 3% gewijzigd door ocf81 op 12-01-2019 18:34 ]

[KleinDraakje]

Drie jaar geleden als starter op de arbeidsmarkt, na studie, heb ik gewoon een excel gemaakt met een framework naar wat voor werk (projectmanager) ik opzoek was bij wat voor bedrijf (cmd, middelgroot, informeel etc). Googlen, websites van bedrijven bekijken en zien of er vacatures open staan. Daarop solliciteren of als het echt een tof bedrijf was wat goed bij mij paste dan een open sollicitatie gestuurd.

Meerdere gesprekken en aanbiedingen en een van de bedrijven waar ik een open sollicitatie naar had gestuurd, daar zit ik nu 3 jaar later nog met veel plezier en een vast contract. Naar mij mening kan het dus prima zonder al die platformen, als je de tijd en energie er in wilt steken om te vinden wat bij je past.

[johnkeates]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 18:34:
@Sissors @johnkeates @Lethalis Nogmaals, ik had niet de bedoeling een hulptopic voor mij als persoon te starten, maar ik heb wel mijn situatie als voorbeeld genoemd. Het gaat mij meer om in de discussie de methoden/tools die dit doel kunnen bereiken te verkennen.

Mijn antwoord was daarom niet specifiek voor jouw situatie, maar wat algemener in de huidige staat van informatieverdeling. ;-)

[Lethalis]

Sissors schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 18:31:
[...]

Dat lijkt me veel meer met je naam als met je werkgever te maken hebben.

Mijn naam lijkt uniek in Nederland te zijn

Wel een paar matches in Duitsland en de VS.

[ocf81]

johnkeates schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 18:47:
[...]


Mijn antwoord was daarom niet specifiek voor jouw situatie, maar wat algemener in de huidige staat van informatieverdeling. ;-)

In dat geval heb ik je eerste alinea wat anders opgevat dan dat jij het hebt bedoeld.

Lethalis schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 18:47:
[...]

Mijn naam lijkt uniek in Nederland te zijn

Wel een paar matches in Duitsland en de VS.

Dat probleem heb ik dus wereldwijd. Vandaar dat ik ook tamelijk proactief mijn sporen opruim.

[ Voor 32% gewijzigd door ocf81 op 12-01-2019 18:51 ]

[Sissors]

Beetje offtopic, maar dat vind ik persoonlijk dan weer een goede reden wel een LinkedIn profiel te hebben. Ja, je bent makkelijk te vinden, maar op die manier bepaal jij wat er gevonden wordt als iemand op jouw naam Googlet.

[ocf81]

@Sissors Interessant dat je dat zegt. Zelf heb ik meer zoiets van dat als ik dat profiel niet heb, er ook niet iemand anders voor in de plaats gaat komen. Er is immers niemand anders met mijn naam. Als er dan wel iemand zo'n profiel heeft, dan weet je gelijk dat iemand met mijn identiteit aan de haal aan het gaan is. Maar je hebt wel een punt dat je dan zelf niet de controle over het daadwerkelijke profiel hebt.

Maar ik al sinds 2010 de WBP, de europese tegenhangers daarvan op basis van de richtlijn databescherming uit '95 en nu dus de GDPR, gebruikt om bedrijven te dwingen om mijn gegevens te verwijderen. Dat werkt redelijk goed om je sporen te minimaliseren, mits je de juiste argumenten aanvoert. Zo ben ik op google van 6 pagina's naar 2 links en een foto'tje gegaan. Zo zie je dus gelijk wanneer er iets aan de hand is.

[ Voor 9% gewijzigd door ocf81 op 12-01-2019 19:26 ]

[Yucon]

Vroeger schreven we gewoon een open sollicitatiebrief. Dat kan nog steeds, eventueel in de vorm van een mail. Dat werkt als je gewilde vaardigheden hebt. Anders is het nog steeds net als vroeger: je zult je gewoon wat meer naar de wensen van de werkgever moeten voegen. En als dat linkedin is, dan is dat linkedin.

Daarover klagen doet me denken aan mensen die zeuren dat ze niet aangenomen worden omdat ze principieel weigeren op z'n minst een overhemd aan te trekken bij een sollicitatiegesprek in een branche waar dat wel verwacht wordt. Principes wat betreft wolvenshirts kunnen wel eens wat beperkingen opleveren, en principes op andere vlakken ook.

[LucyLG]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 11:34:
Ik heb een grote hekel ontwikkeld voor recruiters en ook aan sociale netwerken heb ik een broertje dood.
Als ik kijk naar sites zoals vacaturebank, dan zie ik eigenlijk alléén maar recruiters die daar doen alsof ze een baan aanbieden. Natuurlijk is er Elect, maar dat is een beetje alsof je aan het vissen bent. De vis kan ook gewoon niet bijten.

Sociale netwerken zoals linkedin zijn er vooral om van jou te profiteren, en de meerwaarde is wat mij betreft nogal beperkt als je bedenkt dat je een sloot aan data overhandigd voor het privilege om er ingeschreven te staan. Tevens kan je pas de banen bekijken als je 10 connecties hebt gemaakt.

In hoeverre is het heden ten dage nog mogelijk om zonder deze twee kanalen een baan te kunnen vinden?
Welke kanalen bieden wel mogelijkheden zonder je privacy te grabbel te gooien?

Antwoord is vrij simpel, pak telefoon en bel een club waarnaar interesse uitgaat. Indien je dat doet en gewoon vraagt of ze werk hebben is dat een initiatief wat een werknemer tevens ook nog eens siert. Je hoeft geen kanalen op internet te gebruiken (behalve de site van je gewenste toekomstige werkgever).

Lethalis schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 17:05:

Grootste nadeel vind ik qua privacy dat ik bij een klein bedrijf werk. Dus als je mijn naam opzoekt, weet je zo waar ik werk en kun je in theorie mij simpelweg opwachten voor de deur.

Dus 1 conflict ergens hebben en je hebt meteen een malloot voor je deur.

In mijn geval bestond die dreiging ooit door iets in mijn privé leven en toen heb ik LinkedIn tijdelijk verwijderd. Tsja.

Eigenlijk vind ik LinkedIn daardoor enger dan Facebook.

Als je voor een multinational werkt, heb je dat probleem niet Maar ja, ik vind het juist wel prettig om voor een kleine en hechte club te werken.

Je kan op linkedin alles afschermen voor partijen waarmee je geen connectie hebt en ook google kan je uitzetten in je instellingen in Linkedin.

[ Voor 26% gewijzigd door LucyLG op 12-01-2019 20:59 ]

[EU_RAZER]

Ik denk dat recruiters sterk afhankelijk is van welke branche je werkt/een baan zoekt. Ik werk zelf als ZZP-er en ben bouwkundige en ja, ik wordt gek van al die recruiters die me zonder bericht een convectieverzoek doen op LinkedIn, die worden dus gewoon genegeerd. Maar als ik zo af en toe eens kijk zie ik voldoende vacatures direct bij architectenbureaus of aannemers, blijkbaar is het daar nog niet heel gebruikelijk om dat via recruiters te doen, al gebeurd dat natuurlijk wel, maar ik vermoed dan dat ze beide doen, dus en zelf en via een recruiter. Wel denk ik dat dit wel eens snel kan veranderen gezien de krapte in de bouw qua personeel.

Verder zie ik als ZZP-er dat ik baat heb bij LinkedIn en al een aantal opdrachtgevers via LinkenIn heb gevonden. Het is dan ook een afweging, geef je wat persoonlijke gegevens weg om daar werk uit te krijgen, of doe je dat niet en probeer je het op een andere manier. In mijn geval doe ik beide en werkt dat prima. En uiteraard bepaal je voor een groot deel zelf welke data je op LinkedIn plaats.

[Harm_H]

Een bedrijf zelf benaderen nadat je de vacature hebt gevonden.

Veelal hebben ze een contact adres of vacatures op de eigen website staan.

[pagani]

Als je zelfstandig zonder linkedin e.d. op zoek wil zijn er genoeg vacaturebanken e.d., maar je beperkt zo je zoekgebied wel enorm.

Zelf mijn drie banen en diverse projecten in mijn consultancytijd wereldwijd gescoord via de sociale netwerken en het daaruit resulterende grote netwerk binnen mijn vakgebied. Belangrijker: Nu op een rol (en toekomstige rollen waarschijnlijk ook) die niet op vacaturesites staan en waar een dedicated recruiter op wordt gezet. Als je dan niet "sociaal vindbaar" bent heb je weinig kans gevonden te worden (al hebben de recruiters waar ik regelmatig mee schakel echt fantastische netwerken)

[Bensimpel]

Onbekend schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 13:22:
[...]

Linkedin is gewoon Facebook voor bedrijven. Als je geen jobhopper bent die elk jaar weer een nieuw bedrijf zoekt en/of er voor wil gaan verhuizen, heeft Linkedin nauwelijks een toegevoegde waarde. Het is gewoon een extra vijver waar je mogelijk een volgende baan uit kunt vissen, maar veel bruikbare vis zwemt er niet tussen.

Nou ik heb in mijn loopbaan toch al aardig wat banen kunnen krijgen via linkedin, zelfs mijn huidige baan heb ik hierdoor kunnen krijgen.

[LinuX-TUX]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 11:34:
In hoeverre is het heden ten dage nog mogelijk om zonder deze twee kanalen een baan te kunnen vinden?
Welke kanalen bieden wel mogelijkheden zonder je privacy te grabbel te gooien?

Mogelijk: zeer zeker.

Welke kanalen: google en een drang om zelf ergens te landen waar jij denkt te willen zijn.

Goed en kort verhaal * LinuX-TUX , maar hoe dan?

Simpel gezegd, ik ben in 2012 tegen wil en dank op straat gezet ergens omdat de toko financieel verlies leed. Enerzijds een rot ervaring omdat je (in het begin van je carriere) nog moet leren het niet persoonlijk op te vatten, anderzijds het beste wat me is overkomen om mijn karakter wat te vormen (ben nu inmiddels ZZP'er).

Destijds werkte ik in een gespecialiseerde niche markt, JavaEE Developer met business kennis over de container terminal industrie. Radeloos dat ik was heb ik Monsterboard/LinkedIn/JobBird etc gewoon alles open gegooid en ben zo'n kleine 20 keer wezen solliciteren bij 14 partijen (dus een paar vervolg gesprekken) ALLEN op 2 na via een recruiter / headhunter.
Van die 2 die ik zelf gevonden had, werd ik van 1 niet vrolijk en de ander reageerde nooit. Zelf heb ik destijds maar 7 (open) sollicitaties eruit gedaan (veelal geen reactie of functie is inmiddels al vervult, maar site nog niet bijgewerkt reactie)

Ik had bijna een deal rond ergens met een redelijke grote reistijd, ERG klein bedrijf, maar iets waar ik me wel bij thuis zou kunnen voelen. Naar aanloop om de deal rond te maken begon er wel iets te knagen (noem het onderbewust, maar ik kwam zelf net van een ERG klein bedrijf, misschien was ik ergens wel sceptisch erover dat ik niet nog eens in zo'n slecht communicerend bedrijf terecht zou komen, waarbij bij een eindejaars gesprek als donderslag bij heldere hemel naar voren zou komen dat je je biezen kon gaan pakken).

Ik heb toen nogmaals het andere bedrijf, welke niet reageerde, aangeschreven, met CV en alles er weer bij. De volgende dag kreeg ik een telefoontje van dat bedrijf of ik mijn CV ook in het Engels beschikbaar had en deze heb ik snel opgestuurd (had al internationaal klaarliggen).
Heb helaas na 2 dagen het andere bedrijf afgezegd, ondanks dat alles mondeling in kannen en kruiken was, maar het 'zelf gevonden' bedrijf had gewoon meer potentie.

Hoe ben ik deze op het spoor gekomen?

Het was een combinatie van linkedin en mijn bestaande netwerk. Via wat profielen in dezelfde industrie vond ik deze werkgever. Deze intrigeerde me wel, dus even snel hun website doorgeklikt en wat in zitten lezen. Vervolgens zie je een knopje 'careers' staan, klik je op, zie je dat ze ook jouw vaardigheden goed kunnen gebruiken -> stuur CV.

---

Even terug denkend aan deze tijd en naar jouw vraag, ja, ik denk zeer zeker wel dat het kan. Recruiters leven ervan, de standaard beroepsbevolking vind het wel prima zo (want gemak dient de mens), maar die recruiters doen ook geen magie. Die googlen / browsen / surfen / (fysiek) netwerken zichzelf ook blauw en doen niets anders dan linkjes leggen tussen mensen voor een fee.
Als ik mezelf inbeeld dat er geen LinkedIn had geweest, dan vermoed ik dat ik nog steeds bij hetzelfde bedrijf was gekomen, omdat ik bij de oude werkgever iemand tegen kwam tijdens mijn laatste weken die over dat andere bedrijf iets liet vallen. (vandaar; linkedin -> zijn profiel -> netwerk -> history (likes/reacties) <-> terug -> friends -> scroll scroll scroll totdat iemand naar boven kwam met een bedrijfsnaam die bekend voor kwam)

Dus hier kwam de linkedin magie van pas, ik kon terug traceren welk bedrijf het was. Was linkedin er niet geweest, dan had ik hoogstwaarschijnlijk deze persoon even gecontact om te vragen welk bedrijf het was -> de website gegoogled en had ik het nog steeds gevonden.

---

Realistisch gezien:
Ik denk/vermoed dat het ook ligt aan de persoon zelf, hoe graag WIL je tijd investeren om een baan te vinden. En dat geldt ook voor het midden en groot bedrijf tegenwoordig. Die leggen juist de vraag weer neer bij recruiters om het kaf van het koren te scheiden, maar meestal hebben ze wel iets staan op hun eigen site (wat nooit echt lekker bijgewerkt wordt). Het is een luiheid die erin geslopen is bij de maatschappij, maar zeker niet een onmogelijke opgave om zonder te kunnen doen.

Dus: Ja, IK denk dat het kan
Mits: je ZELF weet wat je wilt en je eisen heel kritisch kan opstellen (lees; dus ook doelgericht kan duckduck go'en / googlen)
En verwacht: niet dat je een super salaris zal gaan krijgen, maar wel wat je zocht qua interesse.

Dat laatste wil ik nog wel toelichten, bedrijven die actiever hun site bijhouden, zijn of wat meer self sustaining ( of juist actief in de webmarketing wereld, dat kan ook ) en hebben meestal geen geld over voor dure tussenpartijen/recruiters ( of wagen het er juist op dat ze de juiste mensen ook kunnen vinden zonder tussenkomst van, every penny matters).
Neemt niet weg, dat er OOK bedrijven zijn die er net zo 'cheap' voorstaan en leunen op linkedin. Maar die hebben het tegenovergestelde effect van waar wij professionals vaak last van hebben, aqcuisitie door headhunters die zeggen dat ze wel iemand kennen (not, maar die vinden ze wel) waardoor na 3 weken een geirriteerde telefoniste smeekt bij de directeur of ze niet eens gewoon WEL een rectruitment/headhunters agency in kunnen huren, want ze wordt gek van die telefoontjes.
Dan heb je nog de ECHT grotere (midden) bedrijven, die weten dat ze naamsbekendheid hebben, daar kan je zelf naar surfen, kan je zelf kijken of ze wat hebben uitstaan, maar dan ga je meestal als nummertje naar binnen en mag je jezelf eerst eens gaan bewijzen en blij zijn met een net 'markt conform' salaris (want, mocht je goed zijn, dan moeten ze natuurlijk wel iets er bovenop kunnen gooien om je tevreden bij hun te houden, zonder dat ze zichzelf in de vinger snijden bij de CFO).

Ik denk dat het beste wat je jezelf kan afvragen is; hoe gingen mensen in 1999 solliciteren in het tijdperk VOOR mainstream internet en al het gene waar je het niet mee eens bent en dit te projecteren op de hedendaagse maatschappij. Het vinden zal nog 99% online gaan als je niet van je real life sociale netwerk afhankelijk wilt zijn, maar doe er wat effort voor en het zou moeten kunnen. Ook ben ik bij dat bedrijf waar ik zelf solliciteerde weer weg gegaan, omdat ik werd gevraagd/uitgenodigd door een ander bedrijf. Heeft wel een jaar geduurd voordat ik erop in ging, omdat ik nog niet (uit)gegroeid was bij het bedrijf. Wederom social networking EN offline (en dus weer een 'ja' op de initiele vraag, het is mogelijk)

[ Voor 5% gewijzigd door LinuX-TUX op 12-01-2019 23:32 ]

[Montaner]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 11:51:
Het was mijn bedoeling om hier geen hulptopic voor mij persoonlijk van te maken, dus ik heb de startpost wat bijgeschaafd.

@Montaner zie edit. Je kan dus pas vanaf 10 connecties de jobs bekijken.

@3x3 de kosten in termen van privacy zijn hoog. Vroeger was solliciteren zonder linkedin geen probleem, maar tegenwoordig lijkt dat anders te zijn. Vandaar deze discussie.

Er zijn vast wat Indiërs (no offense) en recruiters welke een connectie verzoek accepteren. Ik vind persoonlijk LinkedIn jobs een stuk fijner dan monsterboard en consorten...vandaar dat het wellicht de moeite is om toch daar te kunnen zoeken.

[Lethalis]

Sissors schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 19:01:
Beetje offtopic, maar dat vind ik persoonlijk dan weer een goede reden wel een LinkedIn profiel te hebben. Ja, je bent makkelijk te vinden, maar op die manier bepaal jij wat er gevonden wordt als iemand op jouw naam Googlet.

Maar zodra je dit doet, moet je ook iets schrijven. Als er alleen maar staat "Programmeur ergens in Nederland" met 0 connecties dan komt dat ook niet goed over

LucyLG schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 20:53:
[...]
Je kan op linkedin alles afschermen voor partijen waarmee je geen connectie hebt en ook google kan je uitzetten in je instellingen in Linkedin.

Dat heb ik uiteraard al gedaan, maar blijft een slippery slope. 1 instelling verkeerd ergens na een update van LinkedIn en je bent weer aan de beurt.

Zeker als je - net zoals ik - misschien eens in de 6 maanden inlogt daar. Hell, ik weet niet eens of het nog werkt Binnenkort maar eens kijken.

Not sure of ik het goed heb afgeschermd, of dat het gewoon weg is

LinuX-TUX schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 22:58:
[...]
Ik denk dat het beste wat je jezelf kan afvragen is; hoe gingen mensen in 1999 solliciteren in het tijdperk VOOR mainstream internet en al het gene waar je het niet mee eens bent en dit te projecteren op de hedendaagse maatschappij.

Je pakte de krant en je keek naar de advertenties... maar niemand keek naar jou, totdat je zelf besloot ze een brief te sturen of ze te bellen.

En ja, als je snel een klus nodig had ging je misschien nog naar een bureau. Maar dat was ook in 1999 al niet echt super als je een leuke baan wou. Logisch dus dat je dat anno nu nog steeds niet wil. Je wil geen middle man, maar direct contact met de potentiële werkgever.

Wat ik overigens grappig vind, is dat er geen timmerman of loodgieter rondloopt met deze vraag. De busjes met "wij zoeken versterking" kom je op elke straathoek tegen.

Vervolgens zijn wij IT-ers in een tijd waar alles geautomatiseerd is, en zijn we alsnog te autistisch om direct iemand te benaderen

[LinuX-TUX]

Lethalis schreef op zondag 13 januari 2019 @ 00:21:
[...]
Wat ik overigens grappig vind, is dat er geen timmerman of loodgieter rondloopt met deze vraag. De busjes met "wij zoeken versterking" kom je op elke straathoek tegen.

Vervolgens zijn wij IT-ers in een tijd waar alles geautomatiseerd is, en zijn we alsnog te autistisch om direct iemand te benaderen

En zo is het wel. Je zit op een tech forum en vraagt een anti-tech vraag. Ja het kan, maar wil je echt succes hebben met die vraag, ga dan maar met je handjes werken (maarja, die zitten ook tijdens downtime bij arbeids bureaus voor allerlei klusjes ipv recruiters)

---

@MOmax / hieronder; Dat is het ook gewoon. Bij een topic als deze is de bottomline gewoon: zoek en gij zult vinden. Wil je geen hulp, dan moet je je mouwen opstropen en in de wereld duiken van zoeken/lopen/aankloppen.

Tendence van tegenwoordig (vooral IT'ers): Ik kan een leuk kunstje, ben tevreden met mijn leven, maar mis iets. En dat iets kan geld gedreven zijn, of drang naar iets wat ze niet kunnen benoemen, maar ze missen het wel. Dus ... als er meer knaken zijn bij wat recruiter aanbiedt + onvrede aanbreekt over 'iets' waar ze zitten, gaan ze maar door. Ergo, bestaansrecht en wildgroei van (voor de rest) recruiters.

edit:

Neemt niet weg dat ik vandaag de dag weleens overweeg om wat met me handen te gaan doen hoor. Er is vraag naar, IT is "hot", maar overmorgen hebben we 2 miljoen huishoudens waar mensen niet meer normaal een gootsteen aansluiting in elkaar kunnen draaien maar wel poen hebben verdient met IT. Wie lacht op dat moment het laatst (al helemaal als ik ze digitaal laat tekenen + realtime de factuur presenteer met ideal linkje voor binnen 8 dagen betalen ... maar dit is maar een brainfart )

[ Voor 47% gewijzigd door LinuX-TUX op 13-01-2019 00:39 ]

[MOmax]

Bij welk bedrijf zou jij graag willen werken; maw welk bedrijf heeft een missie waar jij 100% enthousiast over bent?
Schrijf dat bedrijf over jouw enthousiasme over hen en dat je graag daaraan wil meewerken en kijk dan eens wat er gebeurd.

[burne]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 16:30:
[...]

Ik gebruikte de kran als voorbeeld uit het verleden. Tegenwoordig is de kant inderdaad achterhaald. Het betalen als dat betekent dat ik mijn privacy kan bewaren vind ik niet zo'n probleem. Eigenlijk heeft dat zelfs mijn voorkeur boven een betalen met gegevens model.

Stiekum heb je daar wel de essentie van de discussie te pakken. Vroeger kocht ik op zaterdag een los exemplaar van de Volkskrant met contant geld. De sigarenboer had geen camera. Dus: er was werkelijk geen enkele mogelijkheid om mij te koppelen aan die krant.

Laat staan dat er een mogelijkheid was om die papieren krant aan te passen aan wat ik in het verleden gelezen had. Of ik de krant nou van voor tot achteren las of 'm alleen gebruikte als kattenbak-vulling was voor de redactie niet te achterhalen.

Nu past de website zich aan al naar gelang de artikelen die je leest. En of je betaalt of niet maakt niet uit. Lees een of twee artikelen en je 'voorpagina' is anders dan die van iemand zonder die cookies.

En de Volkskrant is dan nog redelijk onschuldig in de zin dat ze proberen je vooral dingen te geven die je misschien wel leuk zult vinden. Andere kranten delen wat ze van je weten in iets wat ze NLprofiel noemen en wat commercieel geëxploiteerd wordt door Buymedia. Gokje: profilering van Nederlandse internet-gebruikers met als oogmerk het optimaliseren van hun aankoopgedrag ten voordele van TMG, Sanoma en andere betalende deelnemers.

En dan de club die echt geld kunnen verdienen: de recruiters.

Als mijn baas gebruik maakt van een recruiter om iemand in te huren kan dat een kwart jaarsalaris kosten. Een developer verdient een ton per jaar, dus die irritante flapdrol krijgt 25.000 euro voor het (succesvol) aandragen van een kandidaat. 'Data' over een bezoeker kost je een milli-cent tot een euro, afhankelijk van wat je wilt weten. Als je 25.000 euro kunt verdienen aan een bezoeker van je vacature, hoeveel geld zou je uit willen geven aan het lokken van de juiste bezoeker?

En daarom kun je recruiters niet (meer) vertrouwen.

[LinuX-TUX]

burne schreef op zondag 13 januari 2019 @ 01:19:
En daarom kun je recruiters niet (meer) vertrouwen.

Quote for truth. Zat zelf intern bij een opkomende detacherings bureau en een jongen (intern) die mij had aangedragen bij de opdrachtgever kwam zelf afscheid nemen.

Omdat ik zelf ook in een transitie en onderhandelings-fase zat (wilde voor mezelf gaan beginnen) terwijl hij (interne jongen) weg ging bij dat detacherings bureau, kwamen er wat woorden uit hem richting de opdrachtgever, waar je stijl van achterover zou slaan.

Opdrachtgever heeft 1:1 het doorgegeven met begrip waarom ik doorging voor mezelf, maar dat ik dacht ... het is gewoon 1 grote poppenkast met bestaansrecht voor de makkelijke mens. (hij/interne jongen was klaar met poppetjes schuiven. Maar saillant detail, dat doet hij nu nog steeds!)

Deze zelfde jongen heeft het lef nog gehad om via LinkedIn een review te krijgen van mij. Destijds kwam het niet goed uit omdat ik even wat andere prioriteiten had, maar soms overweeg ik het nog weleens. En dan zal ik het niet onder stoelen of banken schuiven dat 'dit poppetje' best aangenaam leuke dingen heeft gevonden en dat hij een 'prima charmeur is om zelf brood te krijgen'-poppetje vindt.

[ Voor 10% gewijzigd door LinuX-TUX op 13-01-2019 01:54 ]

[Hydra]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 11:34:
In hoeverre is het heden ten dage nog mogelijk om zonder deze twee kanalen een baan te kunnen vinden?
Welke kanalen bieden wel mogelijkheden zonder je privacy te grabbel te gooien?

Ik vind het vrij bijzonder dat je LinkedIn in recruiters afschrijft omdat ze 'waareloos' zijn maar er dan nu achterkomt dat het meer werk is als je het zonder wil doen.

Anyway; vrijwel alle bedrijven waar ik voor gewerkt heb (als externe) hebben wel een vacature pagina. Dus als je zelf eens gaat bedenken welke bedrijven je voor zou willen werken en deze dan aan gaat schrijven moet het, als je de skills hebt, niet zo moeilijk zijn. Overigens kom je dan vaak alsnog bij externe recruiters terecht; heel veel bedrijven besteden dat uit tegenwoordig.

Ik kan je tenslotte wel aanraden gewoon een LinkedIn in te richten. Het is gewoon je online CV tegenwoordig. Daarbinnen een netwerk opbouwen is erg handig voor de toekomst, vooral als je een keer zelfstanding zou willen gaan.

[Yucon]

Hydra schreef op zondag 13 januari 2019 @ 09:20:
[...]


Ik vind het vrij bijzonder dat je LinkedIn in recruiters afschrijft omdat ze 'waareloos' zijn maar er dan nu achterkomt dat het meer werk is als je het zonder wil doen.

Anyway; vrijwel alle bedrijven waar ik voor gewerkt heb (als externe) hebben wel een vacature pagina. Dus als je zelf eens gaat bedenken welke bedrijven je voor zou willen werken en deze dan aan gaat schrijven moet het, als je de skills hebt, niet zo moeilijk zijn. Overigens kom je dan vaak alsnog bij externe recruiters terecht; heel veel bedrijven besteden dat uit tegenwoordig.

Ik kan je tenslotte wel aanraden gewoon een LinkedIn in te richten. Het is gewoon je online CV tegenwoordig. Daarbinnen een netwerk opbouwen is erg handig voor de toekomst, vooral als je een keer zelfstanding zou willen gaan.

Het is ook een beetje dubbel. Je kunt je leven wel zo inrichten om optimaal onvindbaar te zijn, maar het is een beetje raar om vervolgens te gaan klagen dat je niet gevonden wordt. Want dat is wel waar het op neer komt.

[Sissors]

burne schreef op zondag 13 januari 2019 @ 01:19:
[...]


Stiekum heb je daar wel de essentie van de discussie te pakken. Vroeger kocht ik op zaterdag een los exemplaar van de Volkskrant met contant geld. De sigarenboer had geen camera. Dus: er was werkelijk geen enkele mogelijkheid om mij te koppelen aan die krant.

Laat staan dat er een mogelijkheid was om die papieren krant aan te passen aan wat ik in het verleden gelezen had. Of ik de krant nou van voor tot achteren las of 'm alleen gebruikte als kattenbak-vulling was voor de redactie niet te achterhalen.

Nu past de website zich aan al naar gelang de artikelen die je leest. En of je betaalt of niet maakt niet uit. Lees een of twee artikelen en je 'voorpagina' is anders dan die van iemand zonder die cookies.

En de Volkskrant is dan nog redelijk onschuldig in de zin dat ze proberen je vooral dingen te geven die je misschien wel leuk zult vinden. Andere kranten delen wat ze van je weten in iets wat ze NLprofiel noemen en wat commercieel geëxploiteerd wordt door Buymedia. Gokje: profilering van Nederlandse internet-gebruikers met als oogmerk het optimaliseren van hun aankoopgedrag ten voordele van TMG, Sanoma en andere betalende deelnemers.

En dan de club die echt geld kunnen verdienen: de recruiters.

Als mijn baas gebruik maakt van een recruiter om iemand in te huren kan dat een kwart jaarsalaris kosten. Een developer verdient een ton per jaar, dus die irritante flapdrol krijgt 25.000 euro voor het (succesvol) aandragen van een kandidaat. 'Data' over een bezoeker kost je een milli-cent tot een euro, afhankelijk van wat je wilt weten. Als je 25.000 euro kunt verdienen aan een bezoeker van je vacature, hoeveel geld zou je uit willen geven aan het lokken van de juiste bezoeker?

En daarom kun je recruiters niet (meer) vertrouwen.

toon volledige bericht

Goed verhaal natuurlijk, maar het is iets wat ik absoluut niet herken in de praktijk. Heb je ook maar enig voorbeeld? Want volgens mij wat veruit het merendeel van de recruiters doet is LinkedIn berichten sturen (/spammen) en het op wat vacaturesites neerzetten. Ik heb nog nooit op bijvoorbeeld een Facebook een reclame van een recruiter gezien, laat staan iets wat daadwerkelijk verder zou gaan dan wat normaal is.

Oftewel ik herken dit echt totaal niet. Uiteraard is er een veel simpelere reden waarom je op zijn minst skeptisch moet zijn bij een recruiter: Een recruiter wordt betaald door een bedrijf, hij zit daar in opdracht van het bedrijf. Als jij hem een paar duizend Euro minimaal geeft, dan zit hij er in opdracht van jou.
(En dan heb je zoals overal ook nog degene die er alleen voor zichzelf zitten).

[burne]

Sissors schreef op zondag 13 januari 2019 @ 10:35:
[...]
Heb je ook maar enig voorbeeld?

Google Hire. Koppelt met Facebook, LinkedIn en Google+. Als je betaalt voor je koppelingen met FB en LI krijg je veel meer informatie dan er publiek te zien is. Integreert met Google's ad-platform, zodat je snel kunt zien waar je wat voor ad's moet plaatsen om gezien te worden door je gewenste kandidaten.

Er zijn er zeker een stuk of dertig, van dat soort pakketten. Monsterboard legt uit waarom je de AVG opzij moet zetten als je sollicitanten zoekt.

[Kalentum]

burne schreef op zondag 13 januari 2019 @ 11:18:
Monsterboard legt uit waarom je de AVG opzij moet zetten als je sollicitanten zoekt.

Welk stukje bedoel je precies? Ik kan niet vinden op welke manier Monsterboard beargumenteert dat je de AVG opzij moet zetten als je sollicitanten zoekt.

[True]

In de praktische zin van het solliciteren hanteer ik een mailalias per sollicitatie, als de gegevens via een automagisch systeem worden doorgestuurd wordt hier toch niets aan veranderd en zie je dat de gegevens doorgestuurd zijn. Ook gebruik ik een VoIP-nummer voor eventueel fax (lol), voicemail en uitgaande gesprekken. Als iemand mij moet hebben kunnen ze mij bellen, laten ze mijn de VM achter en ik ontvang direct een mail met een .mp3 als bijlage van de VM. Als ik iets belangrijks verwacht schakel ik automatisch doorschakelen in.
Ik zet ook altijd in mijn cv: "cv van $VOORNAAM $ACHTERNAAM voor $BEDRIJFSNAAM" en stuur nooit en te nimmer mijn cv in een ander formaat dan .pdf. Mocht die elders opduiken kan ik gemakkelijk zien waar die vandaan kwam.
Nu is het zoals velen al aangeven in dit topic momenteel wel een werknemersmarkt, mocht het weer slechter gaan en je één van de vele sollicitanten zijn of simpelweg solliciteert bij een fabriek via een uitzendbureau (niets mis mee) zul je veelal toch wel volgens hun werkwijze moeten solliciteren.
Het VoIP gedeelte kun je natuurlijk ook afvangen met een telefoon met 2e SIM-kaart en anoniem bellen(via je standaard abonnement). SIM-kaart uitschakelen als je niet gestoord wilt worden.

[burne]

rutgerw schreef op zondag 13 januari 2019 @ 13:11:
[...]


Welk stukje bedoel je precies? Ik kan niet vinden op welke manier Monsterboard beargumenteert dat je de AVG opzij moet zetten als je sollicitanten zoekt.

Een recruiter gaat zonder uitdrukkelijke toestemming persoonlijke gegevens verzamelen (op social media) met de bedoeling mensen te benaderen voor een baan.

En daar heeft 'ie gelijk z'n eerste probleem te pakken. Zodra 'ie een naam of een nickname opneemt in z'n administratie overtreedt 'ie de wet. Hij moet voordat 'ie dat doet jouw ondubbelzinnige expliciete toestemming hebben, en hij moet voordat 'ie jou daarom vraagt duidelijk maken wat 'ie gaat verzamelen, wat 'ie daar mee gaat doen en met wie hij dat gaat delen. Verder moet 'ie jou nadrukkelijk wijzen op je recht van inzage en recht van verzet, en hij moet aangeven hoe jij je gegevens kunt verwijderen. (En een cookiewall waarin je dat verbergt is niet genoeg.)

Dat krijg je overigens allemaal keurig uitgelegd als je je inschrijft bij Monsterboard, maar als je doet wat er in die blogposting van ze staat ga je ruzie met de AP krijgen. En de standaard sanctie lijkt een dwangsom van 40.000 euro te zijn.

[Kalentum]

Ik denk dat je iets leest wat er niet staat. Het gelinkte artikel gaat niet over het verzamelen van gegevens maar over het inzetten van je Facebook bedrijfspagina voor de werving van personeel. En het gebruik van de Facebook advertentiemogelijkheden zoals die aan elke adverteerder ter beschikking staan.

[Sissors]

burne schreef op zondag 13 januari 2019 @ 11:18:
[...]

Google Hire. Koppelt met Facebook, LinkedIn en Google+. Als je betaalt voor je koppelingen met FB en LI krijg je veel meer informatie dan er publiek te zien is. Integreert met Google's ad-platform, zodat je snel kunt zien waar je wat voor ad's moet plaatsen om gezien te worden door je gewenste kandidaten.

Er zijn er zeker een stuk of dertig, van dat soort pakketten. Monsterboard legt uit waarom je de AVG opzij moet zetten als je sollicitanten zoekt.

Oké, het bestaat dus. Maar nog steeds, ik heb nog nooit maar een enkele advertentie voor een vacature gezien. Nu zullen ze vast bestaan hoor, maar 99% is via LinkedIn/soortgelijke websites danwel vacature websites. Dat je recruiters niet kan vertrouwen omdat er iets bestaat wat schijnbaar niet echt veel gebruikt wordt vind ik geen heel sterk argument. En zelfs als ze allemaal zulk soort dingen gebruikte, dan nog zie ik niet in waarom dat iets met het vertrouwen van recruiters te maken heeft. Als ze al die tools gebruiken om uit te komen bij de meest waarschijnlijk groep kandidaten, is dat zo'n groot probleem tov een recruiter die gewoon iedereen op LinkedIn spamt?

[burne]

Sissors schreef op zondag 13 januari 2019 @ 14:52:
[...]
Maar nog steeds, ik heb nog nooit maar een enkele advertentie voor een vacature gezien.

[ocf81]

Ik pak het de laatste paar jaar grotendeels aan zoals @True het ook doet. 2e sim (prepaid, gaat immers toch om 90% inbound verkeer. Kost niks als je niet op zoek bent), een apart domein voor mails m.b.t. sollicitaties met een forward naar mijn eigenlijke mailbox en een stel regels om dan de mails te prioriteren en een CV in PDF formaat. (wel een goed idee om daar een vorm van watermarking in toe te passen!) Ik zit te overwegen om daar doodleuk in de footer een copyright notice te zetten, maar ik betwijfel of dat de mindere lieden onder het recruitervolk ook echt gaat stoppen om mijn CV niet over te nemen in hun eigen huisstijl en daarna te gaan editen. Ik vrees dat het vooral afschrikwekkend werkt en daarmee zijn doel voorbij schiet.

Wat betreft open sollicitaties denk ik inderdaad dat dat een goed idee is. Wat ik mij wel afvraag is of dat niet als bijzonder vrijpostig gezien wordt. Wat zijn jullie ervaringen daarmee?

[Yucon]

ocf81 schreef op zondag 13 januari 2019 @ 18:54:
Wat betreft open sollicitaties denk ik inderdaad dat dat een goed idee is. Wat ik mij wel afvraag is of dat niet als bijzonder vrijpostig gezien wordt. Wat zijn jullie ervaringen daarmee?

Waarom? Die methode wordt toch al van oudsher gebruikt? Zeker in deze tijd zal er echt wel eens goed naar gekeken worden.

[Sissors]

burne schreef op zondag 13 januari 2019 @ 15:48:
[...]




[Afbeelding]

Dat is meer een advertentie voor Tweakers Elect, sowieso is dat ook geen advertentie voor jou gepersonaliseerd (ga ik vanuit). De IT banen sectie van Tweakers FP tel ik ook niet mee, net als het geen wat op LinkedIn als 'reclame' staat. En ze zijn er vast wel hoor, maar laat ik het zo zeggen, als ik nu naar een koelkast kijk op Coolblue, staat elke advertentie vol met Coolblue koelkasten voor de komende paar dagen. Zoek ik nu naar een random vacature op Indeed of een andere site, dan is dat zeker niet het geval.

Punt blijft: Jij claimde dat recruiters niet te vertrouwen zijn omdat ze targeted adds zouden gebruiken. Ik geloof sowieso niet dat dit een significant gedeelte is van wat ze doen, en ik zie niet in waarom dat zou betekenen dat ze niet te vertrouwen zijn.


Ik denk overigens dat ze bij een bedrijf een stuk vreemder opkijken bij iemand die een copyright notice onder zijn CV zet als van iemand die een open sollicitatie doet. Hoe vaak solliciteren jullie overigens wel niet dat je een tweede sim en een compleet nieuw domein gebruik ervoor? En wat is het doel daarvan eigenlijk? Want dat lijkt me weinig meer te maken hebben met een afkeer van recruiters of social media.

[ Voor 17% gewijzigd door Sissors op 13-01-2019 19:46 ]

[vso]

Ik snap wel waarom je zonder hulp wilt solliciteren, maar eigenlijk zie ik ze wel als waardevol.

In plaats van actief op jacht te gaan naar werkgever(s) en sollicitatie te versturen die op een stapel bij HR beland. zorgt de recruiter vaak al voor een short list of een betere match vanaf de start.

Maar goed ik weet ook dat de werkgever(s) wel waarderen als je direct solliciteert dus vaak zoek ik wel even of de vacature open staat voordat ik positief reageer naar de recruiter .. En het is een kleine moeite naar het bijgenoemde telefoonnummer te bellen en informeren wat de wensen zijn van het bedrijf.

Zoiezo zijn er recruiters die gewoon lak hebben aan "tussenpartij niet gewenst" meldingen bij vacatures en dan is het vaak waard om alsnog je eigen CV te sturen. Ze proberen gewoon geld te verdienen, mag best maar niet ten koste van mijn tijd en de wens op een goeie baan.

[Smuggler]

Ik ben op dit moment ook opzoek naar een baan,
En daarbij heb ik verschillende kanalen gebruikt om werkgevers te vinden.
Ik ben mijn zoektocht heel breed begonnen, je weet nooit waar de leuke verrassingen vandaan komen.

En daarbij heb ik open sollicitaties gestuurd naar bedrijven waar ik mensen van binnen ken, en zo informatie had om toch te solliciteren. Vaak gewoon het telefoonnummer opgezocht en gebeld of er iets beschikbaar was.
Sollicitaties gedaan bij bedrijven die vacatures hadden openstaan. (via de websites zelf of via linkedin).
En via recruiters die andere wegen en netwerken hebben.

Na 1 week ben ik gestopt met zoeken en had ik een lijst met bedrijven. (20 stuks)
En mocht bij allen op gesprek komen. (zelfs de open sollicitaties)
En daar ben ik deze 3 weken nu mee bezig, het zijn drukke en moeilijk planbare dagen omdat je nooit weet hoelang een gesprek duurt, heb er enkele gehad van effectief 2 minuten. (Wat zoek ik en wat zoeken zij, en soms blijkt dat ver uit elkaar te liggen), soms ligt het beter en duren gesprekken 2 uur, en ben ik bedrijven helemaal aan het uithoren, sommige mensen kregen het idee dat zij op sollicitatie zaten bij mij.

Met de open sollicitaties krijg ik het idee dat de baan bij mij wordt aangemeten, ik wil iets specifieks doen in een bedrijf en je krijgt dan exact die positie terwijl de rest van het personeel iets word opgeschoven weg van die positie zodat de werkdruk naar mij wordt verplaatst. Erg leuke gesprekken over wat je wilt doen en toevoegen aan een bedrijf.

[burne]

Sissors schreef op zondag 13 januari 2019 @ 19:44:
[...]

Dat is meer een advertentie voor Tweakers Elect, sowieso is dat ook geen advertentie voor jou gepersonaliseerd (ga ik vanuit).

Je zei nog nooit een advertentie voor een vacature gezien te hebben, terwijl t.net er vol mee staat. Net zoals een heel stel andere tech sites. (security.nl host ze zelfs zelf, zodat je adblock niet werkt..)

Ik mag hopen dat Tweakers doet wat ze beweren, en dat is matchen op keywords uit het nieuwsbericht, en niet op cookies of het gebruikersprofiel van de bezoeker. Als ze dat wel doen hebben ze zoals gezegd een probleempje.

Punt blijft: Jij claimde dat recruiters niet te vertrouwen zijn omdat ze targeted adds zouden gebruiken.

Dan moet je even terug bladeren naar wat ik precies gezegd heb. Ik heb in ieder geval niet gezegd wat jij nu beweert.

Ik geloof sowieso niet dat dit een significant gedeelte is van wat ze doen [..]

Zoeken naar en het lokken van de 'geschikte kandidaat' is geen significant gedeelte is van wat ze doen? Exact waarvoor betaalt mijn baas ze dan? Koffie drinken en powerpoints rondmailen totdat er vanzelf iemand langs komt waaien?

[Olaf van der Spek]

rutgerw schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 12:09:
Ik snap het niet helemaal: je kan toch gewoon uitzoeken welke bedrijven je interessant vindt

Hoe zoek je dat "gewoon" uit? In sommige sectoren zullen er veel kleinere bedrijven zijn waar je nog nooit van hebt gehoord maar die mogelijk wel interessant zijn.

[Olaf van der Spek]

pagani schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 22:43:
Zelf mijn drie banen en diverse projecten in mijn consultancytijd wereldwijd gescoord via de sociale netwerken en het daaruit resulterende grote netwerk binnen mijn vakgebied. Belangrijker: Nu op een rol (en toekomstige rollen waarschijnlijk ook) die niet op vacaturesites staan en waar een dedicated recruiter op wordt gezet.

Welke rol is dat / waarom staat zo'n rol niet op vacaturesites?

[pagani]

Olaf van der Spek schreef op maandag 14 januari 2019 @ 09:34:
[...]

Welke rol is dat / waarom staat zo'n rol niet op vacaturesites?

Strategische rollen (denk aan COO/CIO van een middelgroot bedrijf of vergelijkbare rol voor een divisie van een multinational)

Waarom die niet op sites staan:
-Vertrouwelijkheid (soms wil je niet dat men weet dat een rol open staat)
-Zeer beperkte groep mensen die op zo'n rol past, netwerken werkt dan beter
-Op dergelijke rollen wil je niet honderdmiljoenmiljard brieven krijgen (geloof me, iedereen solliciteert op die rollen lijkt het)

[ Voor 33% gewijzigd door pagani op 14-01-2019 09:44 ]

[Olaf van der Spek]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 11:34:
Natuurlijk is er Elect, maar dat is een beetje alsof je aan het vissen bent. De vis kan ook gewoon niet bijten.

Elect werkt, helaas, juist andersom. Jij bent de vis.. werkgevers mogen vissen. Waarom het niet andersom is begrijp ik eigenlijk niet.

[ocf81]

Olaf van der Spek schreef op maandag 14 januari 2019 @ 09:52:
[...]

Elect werkt, helaas, juist andersom. Jij bent de vis.. werkgevers mogen vissen. Waarom het niet andersom is begrijp ik eigenlijk niet.

Met zelf zoeken kan ik binnen een bepaald tijdsframe een resultaat boeken.
Elect is, net bij als vissen met je hengeltje langs de kant, een nogal passief verhaal waar je zelf nogal weinig invloed hebt op het resultaat.

[FreezeXJ]

Olaf van der Spek schreef op maandag 14 januari 2019 @ 09:52: Jij bent de vis.. werkgevers mogen vissen. Waarom het niet andersom is begrijp ik eigenlijk niet.

A. wie betaalt, bepaalt, en bedrijven betalen voor jou, gelukkig.
B. bedrijven zijn (in Nederland) doodsbang om hun kaarten open te gooien, dingen als salaris en voorwaarden zijn absoluut strikt geheim, en niemand mag van z'n collega weten wat ie verdient, want dat kan onrust veroorzaken. Aangezien werknemers wel een salaris-aanbod willen zien voor ze happen, moeten onderhandelingen dus gevoerd worden op het tempo van bedrijven.

[Kalentum]

Olaf van der Spek schreef op maandag 14 januari 2019 @ 09:17:
[...]

Hoe zoek je dat "gewoon" uit? In sommige sectoren zullen er veel kleinere bedrijven zijn waar je nog nooit van hebt gehoord maar die mogelijk wel interessant zijn.

Tja als jij een manier weet die 100% van de passende vacatures voor persoon X kan vinden, dan hoor ik dat graag

Welke methode je ook kiest, er zullen altijd interessante bedrijven buiten beeld blijven.

[Qwerty-273]

ocf81 schreef op zaterdag 12 januari 2019 @ 11:34:
Welke kanalen bieden wel mogelijkheden zonder je privacy te grabbel te gooien?

Gewoon een open sollicitatie brief sturen naar het bedrijf in de buurt van keuze.

[Rhy]

Vroegah (weet niet of dat nogsteeds zo is) kwam er jaarlijks een boekje uit met beste ICT werkgevers van Nederland. Tegenwoordig hebben we daar het internet voor. Wanneer je weet wat je waard bent, dan stuur je rechtstreeks sollicitaties. Werk je in de detachering? Dan krijg je regelmatige interessante aanbiedingen van de werkgevers waar je detacheerd ben geweest. Weet je niet precies wat je wil of overweeg je een carriereswitch? Dan zijn de vacature sites vrij kansloos (passieve recruitment) en kan je beter linkedin gebruiken. Sinds Microsoft eigenaar is van Linkedin, kan je daar niet alleen leuke vacatures vinden, maar ook aangegeven actief benadert te willen worden met voorkeur voor welke functies, sector, landen. Alsmede communiceren met oud collega's / studiegenoten op basis van hun functies. En wanneer het dan aankomt op een chat voor meer concrete informatie (voordat er een telefoongesprek plaatsvind) dan communiceer je vaak met een consultant van het bedrijf en niet met een HR medewerker die inhoudelijk niets te melden heeft. En m.b.t. privacy? Spendeer een paar uurtjes aan finetunen van de https://www.linkedin.com/psettings/ ... en gebruik een los email adres (dus niet dezelfde als gekoppeld aan FB of andere social media). En last but not least; bij het uitsturen van open sollicitaties worden er public social media profiles gescreened. Wat soms inhoudt dat stokoude passieve social media profielen verwijderen erg raadzaam is of ook daar de privacy settings aan te scherpen.

[Olaf van der Spek]

FreezeXJ schreef op maandag 14 januari 2019 @ 10:16:
A. wie betaalt, bepaalt, en bedrijven betalen voor jou, gelukkig.

En maar klagen dat ze geen personeel kunnen vinden.

[drooger]

Olaf van der Spek schreef op donderdag 17 januari 2019 @ 12:31:
[...]

En maar klagen dat ze geen personeel kunnen vinden.

Helaas snappen veel bedrijven dit gezegde niet:

if you pay peanuts you get monkeys

Je kan overigens inderdaad de websites afstruinen van al die top 100 werkgevers in de hoop dat er wat bij zit.

[ocf81]

drooger schreef op donderdag 17 januari 2019 @ 22:21:
[...]


Helaas snappen veel bedrijven dit gezegde niet:


[...]


Je kan overigens inderdaad de websites afstruinen van al die top 100 werkgevers in de hoop dat er wat bij zit.

Tja, ik weet toevallig hoe die top 100 lijstjes tot stand komen. Dat is in 3 van de 4 gevallen geen zuivere koffie kan ik je vertellen.
Maar het is natuurlijk wel een leuk lijstje met (veelal grote) bedrijven die graag iets aan hun imago doen als het om werkgeverschap gaat. Daar is het idd wel nuttig voor.

[drooger]

ocf81 schreef op donderdag 17 januari 2019 @ 23:59:
[...]


Tja, ik weet toevallig hoe die top 100 lijstjes tot stand komen. Dat is in 3 van de 4 gevallen geen zuivere koffie kan ik je vertellen.
Maar het is natuurlijk wel een leuk lijstje met (veelal grote) bedrijven die graag iets aan hun imago doen als het om werkgeverschap gaat. Daar is het idd wel nuttig voor.

offtopic:
Dat heb ik zelf ook meegemaakt bij een vorige werkgever die in een top 100 van Computable staat.
'Slager die zijn eigen vlees keurt'-praktijken...