Ik zat me laatst het volgende te bedenken wat betreft belasting betalen: moeten we belasting betalen niet meer gaan zien in “vrije tijd inleveren ten behoeve van de samenleving” ipv “geld inleveren ten behoeve van de samenleving”?
(onderstaande tekst slaat overigens op iedereen die kan werken, mensen die om wat voor reden niet kunnen werken laat ik even buiten beschouwing en moeten we als samenleving sowieso ondersteunen)
Wat ik hiermee bedoel is het volgende: op dit moment is het zo dat als je een goede baan hebt met veel inkomen je ook veel belasting betaald. Laten we zeggen ~40%.
Heb je een minder goede baan omdat je bijvoorbeeld de mentale capaciteiten niet hebt voor een “goede” baan dan betaal je onder aan de streep (door alle toeslagen) misschien nog maar ~10% belasting of krijg je zelfs geld toe van de B.V. NL (zie topic middeninkomen).
Als je dit gegeven terug gaat rekenen naar tijd i.p.v. geld betekend dit bij een fulltime baan dat Piet met zijn “goede baan” en een 40% belastingtarief op maandag en dinsdag (2/5 dagen) aan het werk is voor de samenleving en Klaas die 10% belasting betaald alleen maar op maandagmorgen iets voor de samenleving hoeft te doen.
Je kunt je afvragen of dit eerlijk is? Piet heeft een goed stel hersens (daar doe je zelf niets aan/voor), heeft een opleiding afgemaakt en moet dus omdat hij het toevallig goed getroffen heeft maar meer tijd opofferen aan de samenleving. Tijd die je maar een keer kan gebruiken.
Natuurlijk kan Klaas er niets aan doen (daar gaan we even van uit) dat hij een “mindere” baan heeft maar waarom zou je van Klaas niet kunnen verwachten dat hij eenzelfde hoeveelheid van zijn dag/week/maand/leven zou investeren in de samenleving?
As je dit zou implementeren door middel van bijvoorbeeld een vlaktaks (dus iedereen betaal een vast bedrag aan belasting zonder teruggaven en toeslagen) betekend dat uiteraard dat Piet netto nog steeds (veel) meer belasting in geld betaald dan Klaas maar qua tijd investeren ze even veel in een gemeenschappelijk doen namelijk een leefbare samenleving.
Je zou dan zelfs (bewuste) parttimers een iets hoger vlaktaks tarief laten betalen zodat ze nog steeds ongeveer evenveel tijd aan het werk zijn voor de samenleving dan ieder ander.
Uiteraard moet je iets verzinnen voor mensen die niet kunnen werken en is het vast een hele studie nodig om tot een goed vlaktaks tarief te komen maar lijkt me dit in de basis een veel eerlijker systeem dan belasten puur op inkomen.
Tijd is (denk ik) kostbaarder dan geld en tijd is iets wat we in een werkweek allemaal evenveel hebben dus waarom niet verwachten dat we allemaal ook evenveel tijd investeren in de samenleving?
Op die manier ‘beloon’ je onnodig gebruik maken van overheidsvoorzieningen niet (door bijv
bewust minder te gaan werken en dat te compenseren met toeslagen puur omdat je dan meer vrije tijd hebt) en ‘straf’ je mensen die toevallig een beter stel hersens of meer ambitie niet door ze hoger te belasten. En de breedste schouders dragen dan nog steeds de grootste lasten, alleen voelt dit eerlijker omdat de smalle schouders net zoveel tijd kwijt zijn.
Wat vinden jullie?
ps. ik realiseer me dat je dit niet zomaar even in gaat voeren maar het gaat me vooral om het idee erachter)
Edit:
Praktijkvoorbeeld:
Piet is een harde werker met een goed stel hersens en verdient 100k door 40 uur te werken
Jan is een harde werker met een minder goed stel hersens en verdient 20k door 40 uur te werken
Bert is wat luier en verdient 15k door 25 uur te werken maar vult dat aan met toeslagen betaald door Piet en Jan en komt zo ook op 20k.
In het huidig belastingstelsel betaald Piet iets van ~40% belasting en Jan iets van 20%, ik vind dat niet eerlijk want Piet en Jan doen allebei wat ze kunnen, ze benutten hun capaciteiten en werken fulltime. Maar waarom moet Piet dan toch meer belasting betalen? Omdat ie geluk heeft gehad met zn IQ?
Bert daarintegen betaald onder de streep helemaal geen belasting omdat hij bewust een beetje misbruik maakt van het systeem, ik vind dat nog oneerlijker.
Stel we voeren een basisinkomen in met een vlaktaks van 40% bij een fulltime baan. 40% is dan dus gelijk aan 2 dagen werken.
Piet is dan 2 dagen voor de belasting aan het werken
Jan is dan ook 2 dagen voor de belasting aan het werken
Als Jan dan toch te weinig overhoud om fatsoenlijk rond te komen geven we hem een aanvulling, gratis en voor niets, hij doet namelijk al wat hij kan en werkt door zijn fulltime baan en belastingafdracht al 2 dagen per week voor de samenleving.
Bert daarentegen kan nog steeds minder voor een baas gaan werken maar moet wel het percentage tov een fulltime dienstverband wat hij niet afdraag afdragen in geld (als hij dat heeft) dan wel in tijd. Zolang hij maar 40% van zijn fulltime salaris afdraagt of dat compenseer in tijd door vrijwilligerswerk
En mochten Piet of Jan werkloos raken, dan krijgen ze netjes een basisinkomen met aanvulling maar moeten ze daarvoor wel 2 dagen iets voor de samenleving gaan doen om zo aan hun 40% vlaktaks te voldoen.
In mijn optiek wordt er zo door iedereen een gelijke bijdrage geleverd. Namelijk altijd 40% van een fulltime baan. De mensen die fulltime werken betalen dat in belasting, de mensen die minder werken betalen iets meer belasting of gaan wat vrijwilligerswerk ernaast doen en de mensen die niet werken die doen 2 dagen vrijwilligerswerk.
En kan je niet werken om wat voor valide reden dan ook (ziek, kinderen, etc), dan krijg je netjes in inkomen van de staat en vervallen (tijdelijk) jouw verplichtingen
(onderstaande tekst slaat overigens op iedereen die kan werken, mensen die om wat voor reden niet kunnen werken laat ik even buiten beschouwing en moeten we als samenleving sowieso ondersteunen)
Wat ik hiermee bedoel is het volgende: op dit moment is het zo dat als je een goede baan hebt met veel inkomen je ook veel belasting betaald. Laten we zeggen ~40%.
Heb je een minder goede baan omdat je bijvoorbeeld de mentale capaciteiten niet hebt voor een “goede” baan dan betaal je onder aan de streep (door alle toeslagen) misschien nog maar ~10% belasting of krijg je zelfs geld toe van de B.V. NL (zie topic middeninkomen).
Als je dit gegeven terug gaat rekenen naar tijd i.p.v. geld betekend dit bij een fulltime baan dat Piet met zijn “goede baan” en een 40% belastingtarief op maandag en dinsdag (2/5 dagen) aan het werk is voor de samenleving en Klaas die 10% belasting betaald alleen maar op maandagmorgen iets voor de samenleving hoeft te doen.
Je kunt je afvragen of dit eerlijk is? Piet heeft een goed stel hersens (daar doe je zelf niets aan/voor), heeft een opleiding afgemaakt en moet dus omdat hij het toevallig goed getroffen heeft maar meer tijd opofferen aan de samenleving. Tijd die je maar een keer kan gebruiken.
Natuurlijk kan Klaas er niets aan doen (daar gaan we even van uit) dat hij een “mindere” baan heeft maar waarom zou je van Klaas niet kunnen verwachten dat hij eenzelfde hoeveelheid van zijn dag/week/maand/leven zou investeren in de samenleving?
As je dit zou implementeren door middel van bijvoorbeeld een vlaktaks (dus iedereen betaal een vast bedrag aan belasting zonder teruggaven en toeslagen) betekend dat uiteraard dat Piet netto nog steeds (veel) meer belasting in geld betaald dan Klaas maar qua tijd investeren ze even veel in een gemeenschappelijk doen namelijk een leefbare samenleving.
Je zou dan zelfs (bewuste) parttimers een iets hoger vlaktaks tarief laten betalen zodat ze nog steeds ongeveer evenveel tijd aan het werk zijn voor de samenleving dan ieder ander.
Uiteraard moet je iets verzinnen voor mensen die niet kunnen werken en is het vast een hele studie nodig om tot een goed vlaktaks tarief te komen maar lijkt me dit in de basis een veel eerlijker systeem dan belasten puur op inkomen.
Tijd is (denk ik) kostbaarder dan geld en tijd is iets wat we in een werkweek allemaal evenveel hebben dus waarom niet verwachten dat we allemaal ook evenveel tijd investeren in de samenleving?
Op die manier ‘beloon’ je onnodig gebruik maken van overheidsvoorzieningen niet (door bijv
bewust minder te gaan werken en dat te compenseren met toeslagen puur omdat je dan meer vrije tijd hebt) en ‘straf’ je mensen die toevallig een beter stel hersens of meer ambitie niet door ze hoger te belasten. En de breedste schouders dragen dan nog steeds de grootste lasten, alleen voelt dit eerlijker omdat de smalle schouders net zoveel tijd kwijt zijn.
Wat vinden jullie?
ps. ik realiseer me dat je dit niet zomaar even in gaat voeren maar het gaat me vooral om het idee erachter)
Edit:
Praktijkvoorbeeld:
Piet is een harde werker met een goed stel hersens en verdient 100k door 40 uur te werken
Jan is een harde werker met een minder goed stel hersens en verdient 20k door 40 uur te werken
Bert is wat luier en verdient 15k door 25 uur te werken maar vult dat aan met toeslagen betaald door Piet en Jan en komt zo ook op 20k.
In het huidig belastingstelsel betaald Piet iets van ~40% belasting en Jan iets van 20%, ik vind dat niet eerlijk want Piet en Jan doen allebei wat ze kunnen, ze benutten hun capaciteiten en werken fulltime. Maar waarom moet Piet dan toch meer belasting betalen? Omdat ie geluk heeft gehad met zn IQ?
Bert daarintegen betaald onder de streep helemaal geen belasting omdat hij bewust een beetje misbruik maakt van het systeem, ik vind dat nog oneerlijker.
Stel we voeren een basisinkomen in met een vlaktaks van 40% bij een fulltime baan. 40% is dan dus gelijk aan 2 dagen werken.
Piet is dan 2 dagen voor de belasting aan het werken
Jan is dan ook 2 dagen voor de belasting aan het werken
Als Jan dan toch te weinig overhoud om fatsoenlijk rond te komen geven we hem een aanvulling, gratis en voor niets, hij doet namelijk al wat hij kan en werkt door zijn fulltime baan en belastingafdracht al 2 dagen per week voor de samenleving.
Bert daarentegen kan nog steeds minder voor een baas gaan werken maar moet wel het percentage tov een fulltime dienstverband wat hij niet afdraag afdragen in geld (als hij dat heeft) dan wel in tijd. Zolang hij maar 40% van zijn fulltime salaris afdraagt of dat compenseer in tijd door vrijwilligerswerk
En mochten Piet of Jan werkloos raken, dan krijgen ze netjes een basisinkomen met aanvulling maar moeten ze daarvoor wel 2 dagen iets voor de samenleving gaan doen om zo aan hun 40% vlaktaks te voldoen.
In mijn optiek wordt er zo door iedereen een gelijke bijdrage geleverd. Namelijk altijd 40% van een fulltime baan. De mensen die fulltime werken betalen dat in belasting, de mensen die minder werken betalen iets meer belasting of gaan wat vrijwilligerswerk ernaast doen en de mensen die niet werken die doen 2 dagen vrijwilligerswerk.
En kan je niet werken om wat voor valide reden dan ook (ziek, kinderen, etc), dan krijg je netjes in inkomen van de staat en vervallen (tijdelijk) jouw verplichtingen
[ Voor 27% gewijzigd door GG85 op 14-12-2018 17:00 ]