Werken na de wsw

[Dancis]

Ik ben nu 44 jaar en ben ongeveer 20 jaar geleden gediagnosticeerd voor borderline.

Hier door had ik alleen maar kort durende baantjes om dat het na verloop mis ging en ik weer depressief thuis kwam te zitten. Inmiddels heb ik sinds 7 jaar een wsw indicatie en is de borderline stabiel maar zo af en toe is er nog wel eens een terugval maar nooit zo erg als in het begin.

Ik begin me nu ook steeds meer te realiseren dat ik te vroeg gestopt ben met leren. Had in die tijd de havo gedaan en daar kon je redelijk mee uit de voeten, maar nu krijg ik steeds meer het idee dat ik toen beter misschien een hbo opleiding had moeten doen. Maar ja dat is altijd achteraf.

De wsw is geen vet pot en waar ik werk maken we hydraulische slangen en is het best hard werken voor het minimum loon.
En daar steekt het een beetje....... Want ik kan en wil meer.

Is het überhaupt nog wel verstandig om aan een opleiding te beginnen op mijn leeftijd? Wat zijn de opties ivm huidige werk?
Zijn er tweakers die op latere leeftijd een omscholing/opleiding zijn gaan doen?

En ook niet totaal onbelangrijk, het financiële aspect van een eventuele opleiding.

[Panini]

Dancis schreef op zaterdag 11 augustus 2018 @ 10:13:
Ik ben nu 44 jaar en ben ongeveer 20 jaar geleden gediagnosticeerd voor borderline.

Hier door had ik alleen maar kort durende baantjes om dat het na verloop mis ging en ik weer depressief thuis kwam te zitten. Inmiddels heb ik sinds 7 jaar een wsw indicatie en is de borderline stabiel maar zo af en toe is er nog wel eens een terugval maar nooit zo erg als in het begin.

Ik begin me nu ook steeds meer te realiseren dat ik te vroeg gestopt ben met leren. Had in die tijd de havo gedaan en daar kon je redelijk mee uit de voeten, maar nu krijg ik steeds meer het idee dat ik toen beter misschien een hbo opleiding had moeten doen. Maar ja dat is altijd achteraf.

De wsw is geen vet pot en waar ik werk maken we hydraulische slangen en is het best hard werken voor het minimum loon.
En daar steekt het een beetje....... Want ik kan en wil meer.

Is het überhaupt nog wel verstandig om aan een opleiding te beginnen op mijn leeftijd? Wat zijn de opties ivm huidige werk?
Zijn er tweakers die op latere leeftijd een omscholing/opleiding zijn gaan doen?

En ook niet totaal onbelangrijk, het financiële aspect van een eventuele opleiding.

Je kan altijd blijven leren natuurlijk
Tot en met 2019 kan je de scholingsuitgaven aftrekken van jouw belastingaangifte. Dus dat scheelt een hoop. Besef wel dat het nieuwe collegejaar alweer in september begint, dat is al erg snel. Je moet rekening houden met circa 2000 euro collegegeld + 300-400 euro aan boeken denk ik.

Daarnaast wordt er gewerkt aan een nieuwe vorm van scholingsvouchers die de overheid uit wilt geven om lager opgeleiden/ niet werkenden te helpen. Precieze plannen over de scholingsvouchers zijn nog onduidelijk en zullen, hopelijk, in 2019 worden gepresenteerd.

Betreffende de opties met je huidige werk: hoeveel uur in de week werk je? Besef wel dat werken en studeren naast elkaar erg zwaar kan zijn. Heb de afgelopen paar jaren dit ook gedaan en je kan soms een beetje in de knel komen te zitten. Kijk dus naar een deeltijd opleiding waarbij je 1 of 2 avonden in de week studeert en laat je goed informeren. Heb je al een idee wat je zou willen studeren?

Vooral omdat je in het verleden problemen hebt gehad met je mentale gezondheid moet je, denk ik, er rekening mee houden dat deze niet weer in gevaar komt als de druk van werk + studie gaat oplopen. Het is natuurlijk het belagrijkste dat je gewoon gezond blijft.

[3x3]

Je bent echt nooit te oud om te leren!
Wel vergt het nog meer toewijding en of tijd als je wat ouder bent.

Ik denk dat voor je aan een studie begint wel een doel moet hebben met die studie. Naar welke functie wil je groeien?

Je kan ook eerst een kleinere, (goedkopere of gratis) online cursus volgen in het vakgebied waar je je wilt ontwikkelen voor je je inschrijft voor een volledige studie.

[Dancis]

Panini schreef op zaterdag 11 augustus 2018 @ 10:33:
[...]

Betreffende de opties met je huidige werk: hoeveel uur in de week werk je? Besef wel dat werken en studeren naast elkaar erg zwaar kan zijn. Heb de afgelopen paar jaren dit ook gedaan en je kan soms een beetje in de knel komen te zitten. Kijk dus naar een deeltijd opleiding waarbij je 1 of 2 avonden in de week studeert en laat je goed informeren. Heb je al een idee wat je zou willen studeren?

Vooral omdat je in het verleden problemen hebt gehad met je mentale gezondheid moet je, denk ik, er rekening mee houden dat deze niet weer in gevaar komt als de druk van werk + studie gaat oplopen. Het is natuurlijk het belagrijkste dat je gewoon gezond blijft.

Ik werk nu 40 uur in de week is officieel 36. En ik wil iets in de ict gaan doen.

Daarom ben ik ook een beetje huiverig om een (deeltijd) opleiding te beginnen. Maar ja ik wil ook er meer uithalen dan dat er nu inzit en in de wsw zit ik gewoon muurvast

[Panini]

Dancis schreef op zaterdag 11 augustus 2018 @ 10:44:
[...]

Ik werk nu 40 uur in de week is officieel 36. En ik wil iets in de ict gaan doen.

Daarom ben ik ook een beetje huiverig om een (deeltijd) opleiding te beginnen. Maar ja ik wil ook er meer uithalen dan dat er nu inzit en in de wsw zit ik gewoon muurvast

Dat is al best wat uren per week. Daar een studie naast doen kan dus best pittig worden. Heb je al geld opzij gelegd om te kunnen studeren?

Er zijn wel programma's die bijvoorbeeld een ICT opleiding aanbieden met subsidie. Zie bijvoorbeeld de volgende pagina van het LOI: Studeren met subsidie vanuit de overheid. Echter hechten werkgevers meer waarde aan een diploma van een hogeschool dan een LOI/NCOI opleiding schijnbaar.

Heb je een begeleider oid waar je mee kan praten daar? Er wordt best wat bezuiningd op de sociale werkvoorziening dus het is goed om naar wat anders te zoeken.

[Jboy1991]

Dancis schreef op zaterdag 11 augustus 2018 @ 10:13:
Ik ben nu 44 jaar en ben ongeveer 20 jaar geleden gediagnosticeerd voor borderline.

Hier door had ik alleen maar kort durende baantjes om dat het na verloop mis ging en ik weer depressief thuis kwam te zitten. Inmiddels heb ik sinds 7 jaar een wsw indicatie en is de borderline stabiel maar zo af en toe is er nog wel eens een terugval maar nooit zo erg als in het begin.

Ik begin me nu ook steeds meer te realiseren dat ik te vroeg gestopt ben met leren. Had in die tijd de havo gedaan en daar kon je redelijk mee uit de voeten, maar nu krijg ik steeds meer het idee dat ik toen beter misschien een hbo opleiding had moeten doen. Maar ja dat is altijd achteraf.

De wsw is geen vet pot en waar ik werk maken we hydraulische slangen en is het best hard werken voor het minimum loon.
En daar steekt het een beetje....... Want ik kan en wil meer.

Is het überhaupt nog wel verstandig om aan een opleiding te beginnen op mijn leeftijd? Wat zijn de opties ivm huidige werk?
Zijn er tweakers die op latere leeftijd een omscholing/opleiding zijn gaan doen?

En ook niet totaal onbelangrijk, het financiële aspect van een eventuele opleiding.

Huh? Ik heb zelf ook een wsw maar werk gewoon in dienst van een bedrijf fulltime en het bedrijf krijgt een subsidie voor het in die St hebben van een arbeidsbeperkte.

Maar ik krijg dus gewoon cao loon. Dus neem aan dat jij net zoveel verdiend als je collega’s in de zelfde functie ?

[TNW]

Ik zit wel niet in de WSW maar wel in een vergelijkbaar schuitje. Diverse diagnoses, zowel geestelijk als lichamelijk en momenteel werkzaam bij een onderwijsinstelling, elektrisch keuren van apparaten.

Het is rustig werk waarbij nauwkeurigheid belangrijker is dan volumes maken. Maar de technische uitdaging is er wel een beetje uit. Ik heb dit ook aangegeven bij mijn leidinggevenden en begeleiders.

De overheid zegt dat ze mensen met een arbeidsbeperking willen helpen om weer een normale baan te krijgen. De realiteit is echter dat mensen vaak met subsidie ergens aan het werk gaan om aan de verplichtingen van bedrijven en instellingen te voldoen.

Ik hou me in mijn team zo nu en dan met dingen bezig die mijn collega's technisch gezien gewoon niet snappen. Gegevens uit testers halen, toevoegen aan een database, exporteren van CSV data en het maken van rapporten in Excel. Dit soort zaken liggen ver boven het niveau van de functieomschrijving. Ik doe het omdat ik het leuk vind voor de afwisseling maar je krijgt er niks voor terug.

Als de overheid echt wil dat mensen met beperkingen uiteindelijk weer in de normale arbeidsmarkt aan het werk gaan dan zouden er ook opleidingen moeten zijn die rekening houden met de die beperkingen. Ik kan qua hersens een HBO opleiding wel aan maar de vraag is of ik daar naast mijn werk wel voldoende energie voor heb.

[Iblies]

Misschien rare vraag, maar wat zijn zelf je verwachtingen?


Als je zin en behoefte hebt om te studeren, moet je zeker doen al is het om afleiding te hebben.

Maar verwacht niet te veel dat binnen wsw-traject banen op dergelijk niveau zijn. En kwa inkomsten zou je het dan van een full-time baan moeten hebben.


An sich zou ik het alleen al doen om te kunnen aantonen dat je “hbo-denk-niveau” hebt, en dat hoeft dan niet eens een volledig (gecertificeerd) diploma te zijn. Het geeft je extra manoeuvreer-ruimte als je uitkijkt naar een andere functie.

[twilightschild]

Ik heb vorig jaar een deeltijd master afgerond naast mijn normale baan. Ik was toen 35, dus wel iets jonger. Ik denk dat het belangrijkste is dat je er zin in hebt. Je gaat veel vrije tijd moeten 'opofferen' aan de studie. Als je de stof leuk/interessant vindt dan is dat veel gemakkelijker om te doen. Ook moet je voldoende tijd hebben. Ik ben zelf tijdens de opleiding teruggegaan van 40 naar 32 uur werken. Als ik dat niet gedaan had, dan denk ik niet dat ik het volgehouden had. Ik weet natuurlijk niet of dat voor alle studies geldt.
Een ander ding dat goed is om in gedachte te houden is dat je over het algemeen een thesis-/afstudeerperiode hebt. Tijdens deze periode wordt je geacht om fulltime aan je onderzoek/opdracht te werken. Dit kan wel lastig zijn als je daarnaast nog je 'normale' baan hebt. Ook hier zijn wel weer oplossingen voor (die verschillen per opleidingsinstituut), maar het is wel goed om het je te realiseren.

Qua financiën is het ook goed om dit op je netvlies te hebben. Voor mij was de financiële impact van het minder gaan werken véél groter dan die van het collegegeld. Collegegeld en andere studiekosten mag je ook (nog) van de inkomstenbelasting aftrekken. Gemiste inkomsten doordat je tijd nodig hebt voor je studie niet. Ik kon gelukkig mijn thesis bij mijn werk doen en kreeg dus die drie maanden mijn normale salaris. Als dat niet kan dan wil je wel een buffer hebben voor die maanden.

Als het je enkel om het werk gaat, dan zijn er ook andere opties. Stel dat je wil gaan programmeren ('iets in de ICT' is wel erg breed), dan is de schaarste momenteel wel zo groot dat er werkgevers zijn mensen zonder diploma's aannemen mits je kan aantonen dat je bepaalde skills hebt. Je zou bijvoorbeeld certificaten bij online opleiders (bijv. Udemy of Coursera) kunnen halen en daarnaast wat eigen projectjes op Gitbub kunnen zetten.

Nog een andere optie is om een duaal-opleiding te doen waarbij je een nieuwe werkgever vindt die jou als het ware een opleidingsplek biedt voor de duur van de opleiding. Het ligt er nogmaals een beetje aan wat je wil precies wil gaan doen of dit een realistische optie is. Je leeftijd is natuurlijk wel een struikelblok, maar met de schaarste in sommige delen van de ICT zie je de meest vreemde dingen gebeuren.