Meer uren ingeroosterd dan in contract

[Noxious]

Mijn vriendin is vorige week voor het eerst na 5 jaar aan een nieuwe baan begonnen.

De vorige baan is stuk gelopen op een burn-out, dus de afspraak met de gemeente en de nieuwe werkgever in overleg was om rustig op te bouwen.

In het contract is daarom het volgende vastgelegd:
- De arbeidsduur per week bedraagt ten minste 0 uur
- In de eerste 3 maanden wordt gepoogd een aantal van 12 uur per week te halen
- De werkgever is verplicht de werknemer tijdig voor de bedoelde arbeid op te roepen. Een oproep zal in de regel, doch niet altijd, 24 uur worden gedaan voordat met de werkzaamheden moet worden begonnen. De werknemer is niet verplicht gevolg te geven aan een oproep. Bij het niet gevolg geven dient wel tijdig afgezegd te worden
- Na 3 maanden wordt het aantal uren ge-evalueerd en bijgesteld. Op dit moment vervallen alle eventuele afspraken wordt de uren overeenkomst herzien
- Er worden altijd voor minimaal 3 werkuren een oproep gedaan. Bij minder uren zal het aantal van 3 uitbetaald worden

Dit leek allemaal prima, echter nu doet de volgende situatie zich voor:
Vorige week heeft mijn vriendin 8 uren gewerkt (eerste week), en deze week is de afspraak 12 uren.

Voor volgende week is zij ingeroosterd voor vijf dagen van minimaal 4 uur per dag. De verwachting is dat zij minimaal 20 uur zal werken, hopelijk meer. Volgens de werkgever was de afgelopen week en deze namelijk al 'opbouw' en moet dit zomaar kunnen.

Om extra druk te zetten word er duidelijk gemaakt hoeveel werk er wel niet is, wie er allemaal op vakantie gaan (inclusief de werkgever zelf). Het excuus voor het 'breed inroosteren' is dat de werknemers zo nooit een teleurstelling hebben dat ze onverwachts moeten werken (aka, de werkgever wil ze niet oproepen en dan mogelijk 'nee' horen) en zo kun je altijd eerder naar huis als het werk klaar is, en ben je dus onverwachts extra vrij.

Er staat inmiddels al een vraag open bij de werkbegeleider vanuit de gemeente, maar mijn vraag is - mag dit zomaar? Het lijken mij nogal nasty praktijken om onder afspraken uit te komen en druk te zetten op deze manier. Mijn vriendin twijfelt inmiddels om (want nog proeftijd) de boel maar gedag te zeggen vanwege alle extra druk die dit geeft - terwijl het werk zelf eigenlijk prima bevalt.

[Viper®]

In het contract is daarom het volgende vastgelegd:
- De arbeidsduur per week bedraagt ten minste 0 uur
- In de eerste 3 maanden wordt gepoogd een aantal van 12 uur per week te halen
- De werkgever is verplicht de werknemer tijdig voor de bedoelde arbeid op te roepen. Een oproep zal in de regel, doch niet altijd, 24 uur worden gedaan voordat met de werkzaamheden moet worden begonnen. De werknemer is niet verplicht gevolg te geven aan een oproep. Bij het niet gevolg geven dient wel tijdig afgezegd te worden
- Na 3 maanden wordt het aantal uren ge-evalueerd en bijgesteld. Op dit moment vervallen alle eventuele afspraken wordt de uren overeenkomst herzien
- Er worden altijd voor minimaal 3 werkuren een oproep gedaan. Bij minder uren zal het aantal van 3 uitbetaald worden

Punt 2 is interessant. Echter wordt hier niet een maximum opgegeven. Dit zou inhouden dat 20+ uur per week ook zou moeten kunnen.

Echter lijkt mij dit niet de bedoeling en insteek. Rustig opbouwen is naar mijn inziens niet na een week 8 uur erbij. Blijkbaar hebben de verschillende partijen mogelijk een ander beeld bij de term 'opbouw'.
Melden bij de werkgever en kijken wat de gemeente hiervan vindt.

[JDillinger]

Als er in het contract staat “gepoogd om 12u/week te halen” in de eerste drie maanden dan is het natuurlijk van de zotte dat hij de werknemer in week drie (als ik het goed begrijp) voor 20 uur indeelt. Daarnaast lijkt dit niet eenmalig, want je legt uit dat hij denkt dat er al voldoende “opbouw” is. M.a.w.: volgende week 20u is daarna 22u, etc.

Ik zou direct duidelijk maken dat dit niet de bedoeling is. Zou ook, zeker na een burnout en de domme redenatie van de werkgever, zeker geen uitzondering maken (om volgende week dan maar even 20u door te bijten bij wijze van “uitzondering”).
Als hij niet luistert weet je genoeg: geeft niks om de werkgever

[ Voor 9% gewijzigd door JDillinger op 09-08-2018 15:20 ]

[Noxious]

Viper® schreef op donderdag 9 augustus 2018 @ 15:17:
[...]
Punt 2 is interessant. Echter wordt hier niet een maximum opgegeven. Dit zou inhouden dat 20+ uur per week ook zou moeten kunnen.
[...]

Goed punt! Thanks!

JDillinger schreef op donderdag 9 augustus 2018 @ 15:18:
[...]
Ik zou direct duidelijk maken dat dit niet de bedoeling is.
[...]
Als hij niet luistert weet je genoeg: geeft niks om de werkgever

Inderdaad. Thanks dat jullie mijn onderbuikvermoedens bevestigen

[CappieL]

Ik las puntje 2 als: in de eerste 3 maanden proberen om maximaal 12 uur per week te halen (het gaat immers om een integratie-traject)

[RoNoS]

Na een burn-out écht rustig opbouwen. Niet denken 'ik kan wel een keertje 20 uur en dan volgende week weer 12 uur'. Gewoon nee! Rustig opbouwen.

Het inroosteren is dus de vorm van oproepen? Daar kan/moet zij dus een antwoord op geven. Kan ze niet zeggen dat ze alle uren tot 12 uur werkt, de uren daarboven is ze niet beschikbaar?
Accepteert de werkgever dat niet? Dan wegwezen! Hij is er dan niet voor de werknemer.
Je neemt iemand in dienst vanuit een burn-out, dan weet je dat je hier aan vastzit. Als je dan dingen gaat forceren, is het wachten tot diegene weer een terugval krijgt en ben je verder van huis.

[TheRyzenDude]

Lijkt mij een geval van goedkope arbeidskracht via gemeente..vaste medewerkers met vakantie..gooi de anderen maar vol met werk...en dan niet echt kijken naar wat voor medewerkers je mee te doen hebt (waaronder herintegratie)lijkt mij geen prettige werkgever om voor te werken.

[ Voor 36% gewijzigd door TheRyzenDude op 09-08-2018 15:32 ]

[Wilke]

Als een werkgever denkt dat per week 8, 12, 20 (en dan ook nog in de vorm van 5x4), ... "opbouwen" is voor iemand die na een burnout net weer begint, heeft hij ofwel geen idee van hoe burnout werkt, ofwel een bord voor z'n hoofd.

"De werknemer is niet verplicht aan een oproep gehoor te geven" - netjes afmelden zoals het contract zegt dus.

[Lordy79]

Heel eenvoudig: het is een 0 uren contract en (beide partijen?) pogen 12 uur per week te halen.

Die 12 uur kun je ook lezen als: de werkgever poogt om de werknemer 12 uur in te roosteren maar als er niet genoeg werk is wordt het minder.
Er is dus totaal geen wederzijdse verplichting om meer dan 0 uren aan te bieden of meer dan 0 uren te werken.

Als de werknemer structureel (ik geloof 3 maanden achtereen) 10 uren per week werkt en de werkgever wil daarna het aantal uren terugbrengen tot bijvoorbeeld 0 of 3 uren, dan kan de werknemer eisen dat hij/zij 10 uren per week blijft werken/uitbetaald krijgt omdat hij/zij structureel al zoveel uren werkt.
Maar daar is in dit geval geen sprake van want ze werkt nog maar een twee tot drie weken.

Dus je vriendin kan gewoon weigeren om meer dan de beoogde 12 uren te werken. Of dit goed is voor de arbeidsrelatie is natuurlijk wel de vraag.

[bwerg]

Noxious schreef op donderdag 9 augustus 2018 @ 15:11:
In het contract is daarom het volgende vastgelegd:
- In de eerste 3 maanden wordt gepoogd een aantal van 12 uur per week te halen

...

Volgens de werkgever was de afgelopen week en deze namelijk al 'opbouw' en moet dit zomaar kunnen.

Als 20 uur opbouw zou zijn, waarom is er dan vastgelegd dat het 12 uur is? Zo klaar als een klontje, natuurlijk. Vriendelijk maar duidelijk aangeven wat op papier staat, en dan maar hopen dat je er geen gezeur mee krijgt - bij een proefperiode delft de werknemer natuurlijk al gauw het onderspit, ook al staat die in zijn/haar recht...

[MuddyMagical]

- De werkgever is verplicht de werknemer tijdig voor de bedoelde arbeid op te roepen. Een oproep zal in de regel, doch niet altijd, 24 uur worden gedaan voordat met de werkzaamheden moet worden begonnen. De werknemer is niet verplicht gevolg te geven aan een oproep. Bij het niet gevolg geven dient wel tijdig afgezegd te worden
Lijkt me toch dat je vriendin zegt 'nope, doe ik niet.' op basis van bovenstaande voorwaarde. Mocht er dan nog gezeik komen dan snel wegwezen inderdaad. Ze moet echt voor zichzelf kiezen.

[pjot1]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[koentjuh1987]

pjot1 schreef op donderdag 9 augustus 2018 @ 17:14:
***members only***

dat lijkt de makkelijkste manier maar wie zegt dat iemand die net met een burn-out weer gaat werken direct kan aangeven dat 20 uur ook wel een keer moet lukken.

Er zijn afspraken gemaakt. Gepoogd wordt 12 uur per week te werken. Ik zou zeggen gebruik de eerste maand eens om rustig op te bouwen. Als in de 2de maand blijkt dat 12 uur zeer goed te doen is kan de stap gezet worden naar 16 en wellicht eind maand 2 naar 24 uur. Zo kan je vriendin ook wennen aan de werkomgeving, zelf het gevoel krijgen dat het ook goed gaat en beetje met beetje stappen maken.
Het is niet voor niets een soort re-integratieproces wat er doorlopen wordt.

[Hackus]

Ze kan beter de 1e weken kijken aan 12 uur hoe dat gaat, dan in overleg verder. (Forceren) dat ze terugvalt heb je niets aan.

[TheBrut3]

Ook vreemd dat je iemand die herstellende is van een burn-out mee telt voor je bezetting. Je bezetting moet gewoon op orde zijn en alle uren die gemaakt worden door die persoon zijn bonus voor de afdeling.

[daan!]

Damn, JapyDooge, wat vervelend om te horen dat er zo met je vriendin wordt omgesprongen.
Regel 1 lijkt mij altijd: zet je eigen gezondheid vooraan als het om werk gaat.
Dit lijkt mij dus niet een goede of houdbare situatie.

Nu is het natuurlijk zo dat iedereen een burn-out zou kunnen krijgen, maar er zijn wel persoonlijkheidskenmerken die ervoor zorgen dat de kans groter wordt.
Bijvoorbeeld trekken van perfectionisme, een hoog gevoel van verantwoordelijkheid/arbeidsethos, geen nee durven zeggen, jezelf wegcijferen, etc.
Akkoord gaan met teveel uren zou ook bij bovenstaande eigenschappen kunnen horen.
Dan kan het belangrijk zijn in te zien waar het fout gaat om die valkuilen in de toekomst te vermijden.
Dus misschien is dit een goede 'training' in het voor jezelf opkomen?

[me_mrtn]

Noxious schreef op donderdag 9 augustus 2018 @ 15:11:
De vorige baan is stuk gelopen op een burn-out, dus de afspraak met de gemeente en de nieuwe werkgever in overleg was om rustig op te bouwen.

- In de eerste 3 maanden wordt gepoogd een aantal van 12 uur per week te halen

Als ik dit zo lees, treft de werkgever geen blaam als er puur feitelijk naar gekeken wordt. Er zijn afspraken gemaakt tussen werknemer en werkgever, met wederzijds goedvinden. Als er niet gespecificeerd is wat deze opbouw is, behalve "rustig" dan heeft je vriendin (en begeleiding) hier flink wat laten liggen. Daarnaast is er sprake van een 0-uren contract, dus ik zie ook niet in wat de werkgever hier fout in doet.

Afgezien daarvan, de werkgever dient ook rekening te houden met de werknemer en had zich bij het maken van werkhervatting ook coulanter en duidelijker op moeten stellen. Daarnaast heeft ie zich lelijk in de planning vergist, want je kan en mag niet afhankelijk zijn van je vriendin in deze situatie. Vanuit het oogpunt van de werkgever; hij zal zich waarschijnlijk niet op de sociale werkplaats bevinden en werk is werk. Je vriendin heeft een bepaling dat zij werk tijdig kan afzeggen en maakt daar maar gebruik van.

[bwerg]

me_mrtn schreef op vrijdag 10 augustus 2018 @ 10:20:
Er zijn afspraken gemaakt tussen werknemer en werkgever, met wederzijds goedvinden. Als er niet gespecificeerd is wat deze opbouw is, behalve "rustig" dan heeft je vriendin (en begeleiding) hier flink wat laten liggen.

Lees jij een andere TS dan ik?

Gepoogd wordt om een aantal van 12 uur per week te halen, wat na 3 maanden wordt bijgesteld. Al in de derde week (15%-23% van de vastgelegde tijdsperiode) 20 uren in plaats van 12 (67% meer dan genoemd) valt daar volgens jou onder? Met dit tempo werk je na anderhalve maand full-time.

Ik vind de opbouw en de verwachtingen juist erg netjes op papier staan.

[ Voor 8% gewijzigd door bwerg op 10-08-2018 10:37 ]

[me_mrtn]

bwerg schreef op vrijdag 10 augustus 2018 @ 10:32:
[...]

Lees jij een andere TS dan ik?

Gepoogd wordt om een aantal van 12 uur per week te halen, wat na 3 maanden wordt bijgesteld. Al in de derde week (15%-23% van de vastgelegde tijdsperiode) 20 uren in plaats van 12 (67% meer dan genoemd) valt daar volgens jou onder? Met dit tempo werk je na anderhalve maand full-time.

Ik vind de opbouw en de verwachtingen juist erg netjes op papier staan.

Nee, ik lees in de TS dat de afspraken elkaar tegen spreken. Als er de afspraak is gemaakt dat werknemer een streven heeft om 12 uur te halen, dan kan dat, maar dan moet er ook een aanvulling zijn dat dat de max is voor de eerste drie maanden. Er is in de TS geen aanvulling te lezen dat er een minimum of maximum aan werkdagen zit, hoe de verspreiding van de uren zit, of de uren aaneengesloten uitgewerkt moeten worden, of er een max zit aan het aantal uur.

Kortom, de gedachte van de opbouw is duidelijk, maar de uitwerking schiet van meerdere kanten te kort. De opbouw die jij vermoedt als er in dit tempo verder een beroep op werknemer wordt gedaan zou kunnen als er geen afspraken gemaakt zijn hierover. Het is ook niet duidelijk in welke branche dit is.

Laat even duidelijk zijn dat ik vind dat de werkgever veel eist van de werknemer met deze achtergrond, maar als werkgever is het ook lastig in te schatten wat de werknemer wel of niet kan. Daarom wordt bij een goede reïntegratie gezamenlijk afspraken gemaakt waarbij de werknemer dient aan te geven of iets mogelijk is of niet. Daarbij dient er ook frequent geëvalueerd te worden en niet na twaalf weken pas. Als werknemer dit niet goed kan aangeven, is het handig dat er begeleiding is. Maar de begeleiding is in dit verhaal ook nogal tekort geschoten bij het maken van afspraken.

Als werknemer bij mij in dienst was of zou komen, was het reïntegratieproces intensiever en anders verlopen. Wat ook eventueel meespeelt; krijgt werknemer in dit verhaal direct loon van de werkgever of van de gemeente. Mocht dit van de gemeente zijn, is de begeleiding helemaal belachelijk. De ervaring die ik heb met reïntegratie vanuit de gemeente is dat de begeleiding mij op de nek zit en het liefst elke twee weken om tafel wil om voortgang te bespreken.

Even vanuit mijn rol als werkgever bij ziekte/werkhervatting of proefplaatsing vanuit de gemeente; ik leg afspraken duidelijk vast met een opbouw per dag waarin het aantal uren wordt gespecificeerd en een doel wat nagestreefd wordt door de werknemer. Handelingen die een werknemer moet uitvoeren, moet door de werknemer worden aangegeven of dit mogelijk is of niet (eventueel met ondersteuning). Elke week een evaluatie vanuit de opbouw. Bij proefplaatsing is het niet anders, duidelijk afspraken die waterdicht zijn met evaluatie vanuit de gemeente erbij. Mocht werknemer extra begeleiding hebben dan is dat geen enkel probleem. Ik zit in een branche waar ziekteverzuim ruim boven het landelijk gemiddelde zit, doordat het fysiek werk is. Daarnaast is er een gigantische krapte. Door goed werkgeverschap probeert men verzuim en de arbeidskrapte tegen te gaan.

[ Voor 15% gewijzigd door me_mrtn op 10-08-2018 11:35 ]

[bwerg]

me_mrtn schreef op vrijdag 10 augustus 2018 @ 11:29:
Als er de afspraak is gemaakt dat werknemer een streven heeft om 12 uur te halen, dan kan dat, maar dan moet er ook een aanvulling zijn dat dat de max is voor de eerste drie maanden.

Een formeel maximum is niet nodig, aangezien de werknemer een oproep mag weigeren. Het houdt natuurlijk ook ruimte als er, na overleg, meer dan 12 uur gewerkt kan worden.

Ik snap best dat je de vastgelegde punten te vaag vindt naar eigen ervaringen, maar zelfs met deze schijnbaar vage afspraken is het kraakhelder dat de intentie op papier mijlenver van de vraag van de werknemer af zit. "Als werkgever is het ook lastig in te schatten wat de werknemer wel of niet kan" lijkt me dus flauwekul - de intentie is duidelijk rond de 12 uur, en de vraag van 20 uur dus duidelijk te veel. Ik zie dan ook niet wat het niet vastleggen van de verspreiding van de uren etc. daarmee te maken heeft.

Misschien zijn je ervaringen en aanbevelingen voor striktere afspraken nuttig, maar dan wel los van het probleem van het probleem van de TS: de druk die de werknemer oplegt om 20 uur te werken kan hier niet uit onduidelijke afspraken voortkomen.

[ Voor 11% gewijzigd door bwerg op 10-08-2018 12:34 ]

[Iblies]

TheBrut3 schreef op vrijdag 10 augustus 2018 @ 09:11:
Ook vreemd dat je iemand die herstellende is van een burn-out mee telt voor je bezetting. Je bezetting moet gewoon op orde zijn en alle uren die gemaakt worden door die persoon zijn bonus voor de afdeling.

Hartstikke normaal. Een makkelijk manier om gaten in te vullen en goedkoper dan een uitzendbureau.

https://nos.nl/artikel/22...ns-diefstal-van-loon.html

Tijdens een werkstage moesten de sorteerders drie maanden lang in de avonduren onbetaald werken. Daarna kregen zij een uitzendcontract op basis van het minimumloon. Wie weigerde, riskeerde gekort te worden op de uitkering.

Drie maanden lang doosjes sorteren als ervaring opdoen 😐 En iedereen speelt de vermoorde onschuld. TNT doet alsof daar niemand is geweest en gemeente knikt braaf ja dat het toch echt nodig is.


Er zijn talloze twijfelachtige praktijkvoorbeelden aan te halen waarbij onder het mom van re-integratie je gewoon normaal arbeid verricht. Hier staat gelukkig duidelijk aangegeven dat je kunt weigeren, dus ook doen,
en ik zou daarbij tevens de begeleider van de gemeente in lichten dat er bepaalde verwachtingen zijn bij de werkgever waar je niet aan kunt voldoen en/of dat zal mee wegen in het verdere traject.

[daan!]

Noxious schreef op donderdag 9 augustus 2018 @ 15:11:
afspraak met de gemeente

dutchinteldude schreef op donderdag 9 augustus 2018 @ 15:30:
gemeente

me_mrtn schreef op vrijdag 10 augustus 2018 @ 11:29:
gemeente

Moet dit niet UWV zijn in plaats van gemeente?

Of het nou re-integratie van iemand in de WW of van iemand in de Ziektewet is, dat loopt toch via het UWV?
Wat heeft de gemeente hier precies mee te maken?
Of gaat het hier om re-integratie vanuit een bijstandsuitkering?

[Noxious]

@daan! re-integratie vanuit bijstandsuitkering.

Iedereen super bedankt voor de antwoorden

Inmiddels is er contact geweest met de begeleider vanuit de gemeente en een gesprek met de werkgever.
De werkgever geeft aan dat hij geen kennis had van deze afspraken (o.a. de 12 uur), ook al staan die wel in het (door hem opgestelde) contract. Maar voorlopig is het in ieder geval opgelost. Wij kijken het even strak aan want er was al sprake van veel gemopper over het niet kunnen werken van 20 uren.

Inmiddels zijn er extra mensen aangetrokken vanuit dezelfde re-integratiegroep om aan de slag te gaan en de uren die mijn vriendin niet kon werken te vullen. De verwachting was blijkbaar dat zij nog meer zou gaan werken in de komende weken/maanden, alhoewel de 12 uur in ieder geval mondeling een bovengrens was voor de eerste drie maanden, maar dus contractueel niet duidelijk vast ligt.

[FlowSnake]

Haha, wat een grap, die werkgever, en dan nog chanteren met de drukte bij een re-integrant naar aanleiding van een burn out. Dan snapt daar iemand eventjes helemaal niets.

Maar ik vermoed dat die beste kerel donders goed weet wat hij aan het doen is. En op zich, het is niet verkeerd om in goed overleg van de geadviseerde uren af te wijken. Stel dat zij na anderhalve maand plezier heeft in het werk, het voelt allemaal goed, en ze gaat 16 uur werken ofzo. Maar dan nog, gebeurt dat uiteraard niet in week 2 van een uitgewerkt re-integratieplan van meerdere maanden, en al helemaal niet op aansturen vanuit de werkgever.

Anderzijds ken ik veel situaties waarbij re-integranten vanuit de ziektewet klaarblijkelijk meer kunnen maar niet willen (motivatie probleem). Als werkgever kan je daar niets mee en heb je dat te accepteren.

Goed ook dat jij dat oppakt en niet je vriendin. Lijkt mij niet dat zij daar dan ook nog mee belast moet worden, maar houd wel in de gaten hoe de arbeidsrelatie zich nu ontwikkelt. Anders is het raadzaam om zo snel mogelijk wat anders te zoeken bij een werkgever die iets meer begaan is.

offtopic:
EVE speler?