@
Karel V Foto's 1 t/m 4 zetten in op een hoog niveau. Jammer dat de toon van de reacties meteen al negatief gezet wordt door, in mijn beleving, tamelijke onbenullige privacy overwegingen.
Wie in foto 2 geen één en al instemming kan aflezen, heeft denk ik nog niet vaak een mens op de foto gezet. Echt een leuke foto. Aangename pose. Mevrouw heeft er talent voor. Aangename en betrokken expressie. Jij hebt ook talent. Zeker indien ik aanneem dat deze foto in het voorbijgaan gemaakt is. Je maakt me nieuwsgierig naar je lichtbron. De maximum scherpte ligt op de ogen. Precies waar het hoort. Prettige onscherpte op de achtergrond. Mooi dat we haar handen nog zien ondanks de naaimachine.
Foto 3 is ook een aangenaam straattafereel. Er gebeurt duidelijk iets. Het windt de bewoners op en deze mensen willen jou (en dus ook de kijker) daarin betrekken. Met foto 2 en 3 breng je aantrekkelijk leven in het bezoek aan Sardinië.
Foto1 heeft sterke lijnen. En een autovrij straatbeeld. Hoe krijg je dat voor elkaar? Italië heeft enorm veel mooie straten en pleinen. Parkeerverbod of niet, er is altijd wel iemand met een ontheffing die zijn autootje storend in je beeld weet te pleuren.
Vanaf foto 4 wordt het niveau geleidelijk wat minder hoog. 5: De kleur van de ondergaande zon komt er niet echt uit achter de stenenwerper. Dus die kan je beter achterwege laten. Of er geheel los van maken. De lucht versterkt wel mooi de dreiging van het wapen. Dat wel. Onderwerp precies in het midden is maar zelden de optimale plaatsing. Ook hier niet. Vraag me ook af of het liggende formaat de beste keuze is. Zit zelf te denken aan een staand of vierkant. Camera niet hoger dan 40 cm en de stenen veel manifester in beeld. In de hoek. Werper dan in lijn met die hoek en de stenen. Zoiets. Ik besef dat ik makkelijk praten heb want ik ken de moeilijkheden/mogelijkheden ter plaatse niet.
Foto 6 heeft een krachtige donkere voorgrond. Samen met heldere blauwe water en de opspattende golf wordt het een onderwerp op zich. Samen met de idyllische pasteltinten van het dorp op de achtergrond wordt het een foto met strikt genomen twee min of meer gelijkwaardige (lees aandacht vragende) onderwerpen. Iets wat maar zelden goed gaat.
7. Heeft geen noemenswaardige voorgrond. Landschappen zonder manifeste voorgrond hebben het heel erg moeilijk. Verder vind ik de lucht niet krachtig genoeg om de horizon in het midden te houden. Panoramische uitzichten worden doorgaans krachtiger indien je een panoramisch formaat kiest. Minimaal 16x9 of liever 21x9. Soms snij ik tot 3x1.
8. Heeft mooie avondstemming. Mag als geheel wel wat donkerder. Het is toch niet voor niets dat de verlichting ontstoken is? Rook vind ik hier geen toevoeging. De camera op dit standpunt iets naar rechts gedraaid had mogelijk nog wat meer bruikbare voorgrond opgeleverd. Altijd gunstig voor de dieptebeleving. En mogelijk het dorp als geheel nog iets evenwichtiger in de foto gezet.
Zo is er over de vervolgende foto's ook nog wel wat te zeggen. Laat ik maar stoppen. Voor het geval je mijn bijdrage helemaal niet kunt waarderen

Landschappen fotograferen vind ik hartstikke moeilijk. Een technisch goede registratie maken van een mooi landschap is vandaag de dag niet moeilijk meer. Maar er een stukje van jezelf inleggen, zodat het nog mooier wordt. Dat is pas moeilijk!