Zojuist op reviews: Waar blijft de opvolger van jpeg? - De 'strijd' om een nieuw beeldfo...
een interessante discussie gelezen die me aan het denken zette.
Opslag = kosten = milieuschade etc. Vanuit dit maatschappelijk oogpunt alleen al, is het wenselijk dat we niet zomaar dom blijven fotograferen en alles online blijven plempen.
Maar wat als we dit eens omdraaien:
We zijn mensen en kuddedieren die alles zomaar online gooien. We hebben bedrijven als Facebook en Google die alles, maar dan ook letterlijk alles indexeren.
Waarom daar geen gebruik van maken en met algoritmes een foto opslaan t.o.v. een basis uit een hele grote database. Die database groeit natuurlijk alleen maar meer.
Als ik in de Grand Canyon ben en maak een foto van 12MP. Logischerwijs wil ik het uitzicht hebben met mijzelf er op. Ik wil nog wat van het uitzicht zien dus mijn lichaam beslaat +- 15% van de foto. Dit is 1,6MP. Daar komt bovenop dat ik een jeans draag en een wit T-shirt. Ook dat is echt wel ooit gefotografeerd dus van die 1,6MP is ook nog eens 1,2MP al "bekend". Effectief gezien dus 400.000 pixels die Lossless opgeslagen moeten worden (al is dat natuurlijk ook relatief) en 15,6MP die a.d.h.v. verschillen van de basis gaan.
Het lijkt mij dat dit een veel kleiner bestand op kan leveren dan je met wat voor compressie ook kan behalen.
Ja, maar en mijn privacy dan? Terecht punt, maar de basis ligt in wat al bekend is en wat al gedeeld is. Uiteraard zit er een aan/uit-deelknop in het systeem. Maar dit heeft grotere bestanden tot gevolg (immers je gezicht bijvoorbeeld moet steeds in detail opgeslagen worden). Een duidelijke gezichtsfoto laten indexeren bijvoorbeeld kan heel nuttig zijn voor dit systeem. En uiteraard boeit het voor het systeem niet of je de foto nu paultje3181, donaldtrump of justinbieber noemt...
De nadelen lijken me ook duidelijk: op de camera moet je in RAW schieten (evt. met basis index optie, vaak genoeg dat je 10 shots neemt van die ene macrovlieg) en uiteindelijk worden al je foto's stuk voor stuk gecontroleerd t.o.v. index. Dus redelijk tijdrovend. Maar dit zou ook kunnen betekenen dat je een dynamische bestandsgrootte krijgt voor je foto's. Immers, als ik vandaag bovenstaande foto maak en volgende week mijn dubbelganger uit Michigan, Ohio dan wordt het voor beide ineens minder gegevens. Mijn gegevens worden t.o.v. zijn foto gespiegeld en andersom. Omdat je met verschillen werkt t.o.v. zou dit moeten kunnen lijkt mij. Ja, er zal ergens een master moeten zijn van een man tegen de achtergrond van de Grand Canyon, maar that's it.
Ik hoop dat mijn brainfart gevolgd wordt en dat er vanuit verschillende invalshoeken gekeken kan worden naar dit idee. Wat zijn de voordelen? Wat zijn de nadelen? Waarom zou dit nooit kunnen werken, waarom juist wel?
Disclaimer: mocht een bedrijf dit idee op willen pikken en dit verder uit willen werken, dan mag dit uiteraard tegen een x% van de opbrengst.
een interessante discussie gelezen die me aan het denken zette.
Opslag = kosten = milieuschade etc. Vanuit dit maatschappelijk oogpunt alleen al, is het wenselijk dat we niet zomaar dom blijven fotograferen en alles online blijven plempen.
Maar wat als we dit eens omdraaien:
We zijn mensen en kuddedieren die alles zomaar online gooien. We hebben bedrijven als Facebook en Google die alles, maar dan ook letterlijk alles indexeren.
Waarom daar geen gebruik van maken en met algoritmes een foto opslaan t.o.v. een basis uit een hele grote database. Die database groeit natuurlijk alleen maar meer.
Als ik in de Grand Canyon ben en maak een foto van 12MP. Logischerwijs wil ik het uitzicht hebben met mijzelf er op. Ik wil nog wat van het uitzicht zien dus mijn lichaam beslaat +- 15% van de foto. Dit is 1,6MP. Daar komt bovenop dat ik een jeans draag en een wit T-shirt. Ook dat is echt wel ooit gefotografeerd dus van die 1,6MP is ook nog eens 1,2MP al "bekend". Effectief gezien dus 400.000 pixels die Lossless opgeslagen moeten worden (al is dat natuurlijk ook relatief) en 15,6MP die a.d.h.v. verschillen van de basis gaan.
Het lijkt mij dat dit een veel kleiner bestand op kan leveren dan je met wat voor compressie ook kan behalen.
Ja, maar en mijn privacy dan? Terecht punt, maar de basis ligt in wat al bekend is en wat al gedeeld is. Uiteraard zit er een aan/uit-deelknop in het systeem. Maar dit heeft grotere bestanden tot gevolg (immers je gezicht bijvoorbeeld moet steeds in detail opgeslagen worden). Een duidelijke gezichtsfoto laten indexeren bijvoorbeeld kan heel nuttig zijn voor dit systeem. En uiteraard boeit het voor het systeem niet of je de foto nu paultje3181, donaldtrump of justinbieber noemt...
De nadelen lijken me ook duidelijk: op de camera moet je in RAW schieten (evt. met basis index optie, vaak genoeg dat je 10 shots neemt van die ene macrovlieg) en uiteindelijk worden al je foto's stuk voor stuk gecontroleerd t.o.v. index. Dus redelijk tijdrovend. Maar dit zou ook kunnen betekenen dat je een dynamische bestandsgrootte krijgt voor je foto's. Immers, als ik vandaag bovenstaande foto maak en volgende week mijn dubbelganger uit Michigan, Ohio dan wordt het voor beide ineens minder gegevens. Mijn gegevens worden t.o.v. zijn foto gespiegeld en andersom. Omdat je met verschillen werkt t.o.v. zou dit moeten kunnen lijkt mij. Ja, er zal ergens een master moeten zijn van een man tegen de achtergrond van de Grand Canyon, maar that's it.
Ik hoop dat mijn brainfart gevolgd wordt en dat er vanuit verschillende invalshoeken gekeken kan worden naar dit idee. Wat zijn de voordelen? Wat zijn de nadelen? Waarom zou dit nooit kunnen werken, waarom juist wel?
Disclaimer: mocht een bedrijf dit idee op willen pikken en dit verder uit willen werken, dan mag dit uiteraard tegen een x% van de opbrengst.