Zoals hierboven is aangekaart, is er een groot verschil tussen astronaut en astrofysicus. Astronaut in het bijzonder word je niet zomaar. Ik ben zelf astrofysicus (postdoc in Princeton, USA) dus ik kan wel wat achtergrond geven over dit carrièrepad, als aanvulling op wat degenen hierboven hebben verteld over astronaut worden.
Ten eerste zal je een WO Astronomy/Astrophysics master moeten doen. De toelatingseisen zijn doorgaans een natuurkunde en/of wiskunde bachelor. Ik weet niet of jouw ICT-opleiding zou volstaan, maar je zou het natuurlijk kunnen proberen en jouw gevolgde cursussen kunnen aanhalen.
In Nederland zijn er vier instituten welke masters aanbieden,
Leiden,
Amsterdam,
Groningen en
Nijmegen. Elk instituut heeft haar eigen onderzoeksrichtingen en het is van belang om daar bewust van te zijn, aangezien dit je latere specialisatie sterk kan beïnvloeden. De opleiding is meestal 2 jaar, waarvan het tweede jaar voor een groot deel uit de masterscriptie bestaat.
Als je daarna verder wil gaan als astrofysicus, is de volgende stap een PhD-positie. Dit kan in Nederland, of elders in de wereld. In Nederland duurt een PhD-traject gemiddeld zo'n 4,5 jaar (officieel 4). Om een PhD te krijgen moet je vernieuwend onderzoek doen en dit publiceren in wetenschappelijke tijdschriften.
Met de PhD op zak het is zo goed als onmogelijk om gelijk een vaste baan te krijgen als astrofysicus, dus zal je minstens één postdoc moeten doen. Postdoc-posities zijn moeilijker te krijgen dan PhD-posities omdat er relatief weinig worden aangeboden. Het zijn tijdelijke posities (2-3 jaar, soms langer). Er is een goede kans dat je hiervoor naar het buitenland zal moeten verhuizen. Bovendien wordt postdoc-ervaring in het buitenland tegenwoordig als minimumeis gezien voor een vaste baan als astrofysicus bij een Nederlandse universiteit. Belangrijk voor een postdoc is zelfstandig onderzoek doen, en veel publiceren.
Als je voldoende postdoc-ervaring hebt en verder een goede track record hebt, maak je uiteindelijk (een) kans om een vaste baan te krijgen als astrofysicus bij een universiteit (beginnend als assistant professor, dan associate professor, en uiteindelijk full professor met tenure, of vergelijkbaar in andere landen). Reken er echter niet op dat dit automatisch bij een Nederlandse universiteit zal zijn. Er zijn immers maar weinig nieuwe faculty-vacatures (misschien enkele per jaar voor heel Nederland). Grote kans dus dat dit in het buitenland zal zijn.
Samenvattend, professioneel astrofysicus worden is een lang en onzeker traject, en is niet makkelijk. Zelf ben ik in 2010 begonnen met mijn masterstudie, heb in 2016 mijn PhD behaald in Leiden, en ben nu postdoc in Princeton. Of ik hierna verder ga in de academie weet ik niet, dit hangt af van wat voor mogelijkheden zich in de toekomst presenteren.
In elk geval kan ik dit pad alleen aanbevelen als astronomie/astrofysica je echte passie is en je aanleg hebt voor onderzoek en/of onderwijs. Ook zal je bereid moeten zijn om een periode regelmatig te verhuizen van/naar het buitenland. ICT is tegenwoordig een belangrijk aspect in de astronomie dus aanleg daarvoor is zeker een pre, maar uiteindelijk telt de wetenschap erachter, niet de methode (dat gezegd hebbende, er zijn wel banen als developer in astronomische context, bijvoorbeeld het ontwikkelen van software voor de volgende generatie telescopen). Voor het geld moet je zeker niet professioneel astrofysicus worden - dan kan je veel beter de ICT in gaan en daarin carrière maken (als je het ver schopt, zal je veel meer verdienen dan een professor).