/u/159815/crop580f717442e00_cropped.png?f=community)
Hallo, gezien de omstandigheden gebruik ik in navolging van vele anderen de memebersonly-tag om een deel van mijn verhaal af te schermen. Als jullie in de reacties rekening willen houden met de noodzaak dit ook echt af te schermen zou dat erg fijn zijn!
Het verhaal is extreem lang. Suggesties voor herformulering zijn zeker welkom, mogelijk wijzigt dit bericht dus nog gedurende de avond. Kernpunten zijn geaccentueerd. Na de streep mijn vraag, maar wil het hele verhaal ook gewoon even van me afschrijven.
Ik ben vooral op zoek naar een manier om mijzelf te beschermen, liefst zonder klanten of collega's de dupe te laten worden. Ik heb een tijdelijk contract, tot einde van de zomer, en werk nu minder dan een jaar voor dit bedrijf.
Mijn werkgever is een kleine IT dienstverlener (gok 15-25 FTE). Klanten zijn 80% privaat, 20% zakelijk (zzp'ers enzo). Bij mijn indiensttreding waren er plannen voor uitbreiding en professionalisering.
Mijn voorstellen werden door de uitvoerende medewerkers veelal met apathie ontvangen en bij de uitvoering bleef er vaak weinig over van mijn oorspronkelijke idee. Er was altijd wel iets urgenter bij een klant. Als het geld kostte bleef het bij woorden, eigenaar en voorman bleven naar elkaar verwijzen, maar als het weer beter ging zou het echt worden opgepakt!
Toen de uitbreiding ook werd ingezet vroeg de eigenaar mij samen met een ervaren medewerker hier verantwoording voor te nemen. Toen kwamen de eerste echte problemen.
Een dienst die op papier 8 uur was, betekende minimaal 9 uur (alleen) aanspreekpunt voor klanten en collega's. Nu kan je telefoon en e-mail wel even negeren, maar we adverteren met een open deur en gratis koffie, dus even rustig poepen kon niet eens, laat staan eten of iets banaals als bellen voor een tandartsafspraak. Na afloop van de werkdag even alles loggen/overdragen en dan bellen met de eigenaar over hoe het die dag was gelopen betekende regelmatig dagen van 10 uur, waardoor ik thuis behoorlijk wat pandapunten aan het verzamelen was
(de ervaren collega kreeg tegen hoger uurloon slechts 8 uur betaald, maar sloeg dan ook logging & opruimen over).
Uiteraard probeerde ik wel de professionalisering door te zetten, nu door voorstellen te doen om onze interne IT te verbeteren. Simpele zaken die weinig impact hebben op uitvoering, een extra mapje hier, encryptie daar.
Omdat ik 4 dagen was ingeroosterd lukte het me ondanks de lange dagen om de pijnpunten op papier te zetten en mogelijke oplossingen aan te dragen. Tegen mijn principes in heb ik hierbij ook suggesties gedaan waarmee we als bedrijf risico's indekken zonder onze zakelijke belangen te schaden. Ik hoopte zo meer steun te krijgen van de eigenaar voor mijn voorstellen, die aanhoudend klaagde over de financiële situatie.
Een van onze toeleveranciers is na een absurde offerte om deze zaken op te lossen zijn laatste krediet verloren en vervangen. Iedereen in het bedrijf was ontevreden over het product, maar de voorman was hierdoor onmisbaar en de eigenaar 'had er al zoveel geld aan uitgegeven'. In plaats van een vervangend systeem voor de interne administratie viel de keus op het huidige systeem verbeteren. Toen mijn collega's ook hierop enigszins apathisch reageerde kreeg ik het vermoeden dat alle mooie woorden van de eigenaar vooral hete lucht waren, maar na overleg met de nieuwe leverancier had ik voldoende vertrouwen om nog even door te gaan.
Eigenaar en voorman bleven focussen op mijn persoonlijke taken ('dan hoef je je minder druk te maken'), maar in de praktijk veranderde er niks. De door mij aangedragen verbeterpunten werden bijna alleen cosmetisch doorgevoerd en ik ging, net als mijn collega's, me verschuilen achter gebrekkige logging.
Steeds meer zag ik hoe klanten werden misleid met halve informatie en producten kregen aangesmeerd die ze niet nodig hadden, hun gegevens zeer onzorgvuldig werden verwerkt en de eigenaar privé veel geld uitgaf, terwijl het toch zo slecht ging?
En toen ging het echt fout.
Ondanks een goede persoonlijke relatie met de voorman wekte professionele samenwerking weerzin op en ben ik vorige maand ingestort. Naar de huis- & arbo-arts, na wat overleg op werk met ideeën gekomen voor re-integratie zonder echt stil te staan bij de oorzaak van de stress.
Mijn baas zag volgens mij wel wat er gebeurde. Via e-mail maakte hij direct duidelijk dat de voorgestelde optie voor re-integratie (een andere afdeling) wat hem betreft onmogelijk was, om praktische redenen. Hierna volgde even radiostilte en ik het advies van de huisarts om vooral even niet met werk bezig te zijn.
Toen het contact weer op gang kwam ging de eigenaar actief met me bespreken hoe de zaken op het werk liepen. Ik voelde me verplicht hier in mee te gaan, tenslotte moet ik re-integreren!
De eigenaar sprak met me over de toegenomen werkdruk bij collega's voor mijn wegvallen, de financiële problemen en herhaalde het verhaal over mijn taken herstructureren als oplossing voor mijn stress. Dat werd steeds negatiever, met termen als 'donkere periode' en 'zware opgave'. Hij maakte heel duidelijk dat de gang van zaken bij de organisatie niet ging veranderen, het was noodzakelijk, want er is geen geld of capaciteit om de knelpunten op te lossen!
Uiteindelijk resulteerde dit in een aanbod 'om uit elkaar te gaan'. Toen ik aangaf dat ik niet zomaar ontslag kon nemen (re-integratie voelde steeds meer als een onmogelijke opgave die me alleen maar slechter zou doen voelen) gaf hij aan mogelijk een oplossing te hebben. Niet veel later kwam hij er op terug:
Het duurde even voordat ik doorhad wat hij precies voorstelde. Emotioneel was ik er helemaal klaar mee, maar toen ik de financiële gevolgen voor mij op een rijtje zette was direct duidelijk wat ik alleen maar verloor, nog los van de morele afweging.
Omdat ik uiteindelijk afhankelijk ben van het bedrijf voor mijn inkomen, ben ik in de praktijk natuurlijk geen fuck opgeschoten
Alles openbaren betekent geheid verlies van inkomen. De eigenaar nu proberen te intimideren ga ik ook niet doen, ik wil me niet verlagen tot dat soort tactieken. Ik had gehoopt met bewijs beter te kunnen slapen dan de afgelopen weken, maar op dit moment voel ik me alleen maar machtelozer dan ooit.
Het juridisch loket gebeld, die zegt dat ik hoe dan ook een re-integratieverplichting heb. (ja, het bedrijf zal door UWV vast verantwoordelijk gehouden worden voor mijn ziekte, maar daar heb ik niks aan zolang mijn contract loopt)
Iemand tips, uitwegen, wat dan ook?
Het verhaal is extreem lang. Suggesties voor herformulering zijn zeker welkom, mogelijk wijzigt dit bericht dus nog gedurende de avond. Kernpunten zijn geaccentueerd. Na de streep mijn vraag, maar wil het hele verhaal ook gewoon even van me afschrijven.
Ik ben vooral op zoek naar een manier om mijzelf te beschermen, liefst zonder klanten of collega's de dupe te laten worden. Ik heb een tijdelijk contract, tot einde van de zomer, en werk nu minder dan een jaar voor dit bedrijf.
Mijn werkgever is een kleine IT dienstverlener (gok 15-25 FTE). Klanten zijn 80% privaat, 20% zakelijk (zzp'ers enzo). Bij mijn indiensttreding waren er plannen voor uitbreiding en professionalisering.
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
Mijn voorstellen werden door de uitvoerende medewerkers veelal met apathie ontvangen en bij de uitvoering bleef er vaak weinig over van mijn oorspronkelijke idee. Er was altijd wel iets urgenter bij een klant. Als het geld kostte bleef het bij woorden, eigenaar en voorman bleven naar elkaar verwijzen, maar als het weer beter ging zou het echt worden opgepakt!
Toen de uitbreiding ook werd ingezet vroeg de eigenaar mij samen met een ervaren medewerker hier verantwoording voor te nemen. Toen kwamen de eerste echte problemen.
Een dienst die op papier 8 uur was, betekende minimaal 9 uur (alleen) aanspreekpunt voor klanten en collega's. Nu kan je telefoon en e-mail wel even negeren, maar we adverteren met een open deur en gratis koffie, dus even rustig poepen kon niet eens, laat staan eten of iets banaals als bellen voor een tandartsafspraak. Na afloop van de werkdag even alles loggen/overdragen en dan bellen met de eigenaar over hoe het die dag was gelopen betekende regelmatig dagen van 10 uur, waardoor ik thuis behoorlijk wat pandapunten aan het verzamelen was
(de ervaren collega kreeg tegen hoger uurloon slechts 8 uur betaald, maar sloeg dan ook logging & opruimen over).Uiteraard probeerde ik wel de professionalisering door te zetten, nu door voorstellen te doen om onze interne IT te verbeteren. Simpele zaken die weinig impact hebben op uitvoering, een extra mapje hier, encryptie daar.
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
Omdat ik 4 dagen was ingeroosterd lukte het me ondanks de lange dagen om de pijnpunten op papier te zetten en mogelijke oplossingen aan te dragen. Tegen mijn principes in heb ik hierbij ook suggesties gedaan waarmee we als bedrijf risico's indekken zonder onze zakelijke belangen te schaden. Ik hoopte zo meer steun te krijgen van de eigenaar voor mijn voorstellen, die aanhoudend klaagde over de financiële situatie.
Een van onze toeleveranciers is na een absurde offerte om deze zaken op te lossen zijn laatste krediet verloren en vervangen. Iedereen in het bedrijf was ontevreden over het product, maar de voorman was hierdoor onmisbaar en de eigenaar 'had er al zoveel geld aan uitgegeven'. In plaats van een vervangend systeem voor de interne administratie viel de keus op het huidige systeem verbeteren. Toen mijn collega's ook hierop enigszins apathisch reageerde kreeg ik het vermoeden dat alle mooie woorden van de eigenaar vooral hete lucht waren, maar na overleg met de nieuwe leverancier had ik voldoende vertrouwen om nog even door te gaan.
Members only:
Reden voor een ad-hoc functioneringsgesprek, volledig terecht. Gevolg was dat ik zo snel mogelijk weer met de 'voorman' zou gaan meewerken, iemand anders zou mijn taken overnemen. Capaciteitsgebrek en de gebruikelijke decemberchaos verhulde mijn toenemende stressniveau en verminderde inzet.
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
Eigenaar en voorman bleven focussen op mijn persoonlijke taken ('dan hoef je je minder druk te maken'), maar in de praktijk veranderde er niks. De door mij aangedragen verbeterpunten werden bijna alleen cosmetisch doorgevoerd en ik ging, net als mijn collega's, me verschuilen achter gebrekkige logging.
Steeds meer zag ik hoe klanten werden misleid met halve informatie en producten kregen aangesmeerd die ze niet nodig hadden, hun gegevens zeer onzorgvuldig werden verwerkt en de eigenaar privé veel geld uitgaf, terwijl het toch zo slecht ging?
En toen ging het echt fout.
Ondanks een goede persoonlijke relatie met de voorman wekte professionele samenwerking weerzin op en ben ik vorige maand ingestort. Naar de huis- & arbo-arts, na wat overleg op werk met ideeën gekomen voor re-integratie zonder echt stil te staan bij de oorzaak van de stress.
Mijn baas zag volgens mij wel wat er gebeurde. Via e-mail maakte hij direct duidelijk dat de voorgestelde optie voor re-integratie (een andere afdeling) wat hem betreft onmogelijk was, om praktische redenen. Hierna volgde even radiostilte en ik het advies van de huisarts om vooral even niet met werk bezig te zijn.
Toen het contact weer op gang kwam ging de eigenaar actief met me bespreken hoe de zaken op het werk liepen. Ik voelde me verplicht hier in mee te gaan, tenslotte moet ik re-integreren!
De eigenaar sprak met me over de toegenomen werkdruk bij collega's voor mijn wegvallen, de financiële problemen en herhaalde het verhaal over mijn taken herstructureren als oplossing voor mijn stress. Dat werd steeds negatiever, met termen als 'donkere periode' en 'zware opgave'. Hij maakte heel duidelijk dat de gang van zaken bij de organisatie niet ging veranderen, het was noodzakelijk, want er is geen geld of capaciteit om de knelpunten op te lossen!
Uiteindelijk resulteerde dit in een aanbod 'om uit elkaar te gaan'. Toen ik aangaf dat ik niet zomaar ontslag kon nemen (re-integratie voelde steeds meer als een onmogelijke opgave die me alleen maar slechter zou doen voelen) gaf hij aan mogelijk een oplossing te hebben. Niet veel later kwam hij er op terug:
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
Het duurde even voordat ik doorhad wat hij precies voorstelde. Emotioneel was ik er helemaal klaar mee, maar toen ik de financiële gevolgen voor mij op een rijtje zette was direct duidelijk wat ik alleen maar verloor, nog los van de morele afweging.
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
Omdat ik uiteindelijk afhankelijk ben van het bedrijf voor mijn inkomen, ben ik in de praktijk natuurlijk geen fuck opgeschoten
Alles openbaren betekent geheid verlies van inkomen. De eigenaar nu proberen te intimideren ga ik ook niet doen, ik wil me niet verlagen tot dat soort tactieken. Ik had gehoopt met bewijs beter te kunnen slapen dan de afgelopen weken, maar op dit moment voel ik me alleen maar machtelozer dan ooit.
Het juridisch loket gebeld, die zegt dat ik hoe dan ook een re-integratieverplichting heb. (ja, het bedrijf zal door UWV vast verantwoordelijk gehouden worden voor mijn ziekte, maar daar heb ik niks aan zolang mijn contract loopt)
Iemand tips, uitwegen, wat dan ook?
[ Voor 3% gewijzigd door Cio op 25-05-2018 15:41 ]
Vette nieuwe game? Poepluiers zal je bedoelen!
:strip_icc():strip_exif()/u/301255/crop5632215ae014a.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/174878/SCKnightMicro.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/103959/buddy_small.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/4547/crop60281945ae3f4_cropped.jpg?f=community)
/u/9238/crop5f26d14165147_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/8430/logo.jpg?f=community){kind=logo}
/u/180271/av.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/785433/crop650086fbbb563_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/208413/crop581cd2baeed44_cropped.jpeg?f=community)
/u/245264/crop619cee55cb97b_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/151534/crop5a48e625630a0_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/195257/owl_icon.jpg?f=community){kind=icon}
Je moest eens weten. Vaak is het ook gewoon een kwestie van verstand hebben van het één, maar niet van het andere. Vaak zie je dan ook een benaderingswijze afkomstig uit het ene, ongeacht of het geschikt is voor het andere. :strip_exif()/u/512346/crop5ddbd71d4a80b_cropped.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/22063/DodgeViper3.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/25528/crop6262b474a9363_cropped.jpg?f=community)