TLDR; ik mis iets in mijn baan, wat moet ik doen?
Ik heb sinds iets minder dan een jaar een baan als IT-consultant. Ik heb hierover erg gemixte gevoelens. Hoewel ik de regelmaat en het krijgen van een maandelijks salaris erg fijn vind, voelt het niet alsof ik iets nuttigs of interessants doe. Ik hou me voornamelijk bezig met frontend development, wat niet iets is wat ik ooit geambieerd heb, maar wat wel de vraag van 90% van de klanten van het bedrijf is. Ik heb altijd de ambitie gehad om goed te worden in programmeren, en niet in een specifiek framework of tool. In de praktijk ligt de focus op het gebruiken van de laatste frameworks. Veel van het werk komt neer op het overzetten van frontend code van een oude technologie naar bijvoorbeeld Angular.
Ik heb lang gestudeerd (bachelors en master wiskunde en technische informatica), en na zo'n theoretisch diepgaande studie is de praktijk toch wel erg... oppervlakkig? Voor niks wat ik doe heb ik ook maar iets van mijn studies gebruikt. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat mensen met een HBO-bachelor een stuk beter zijn voorbereid op de baan dan ik, omdat zij gewoon voor hun afstudeeropdracht al een website of app bouwen (in bijvoorbeeld Angular).
Daarnaast mis ik ook wel een beetje een klik met collega's. Dit heeft te maken met het feit dat je veel bij een klant zit. Maar ook op kantoor is de tendens dat iedereen met een koptelefoon op zit te werken. Ik moet zeggen dat ik dit ook tijdens mijn studie informatica had - ik vind het gewoon moeilijk om contact te leggen met een doorsnee informaticus (het doorsnee gesprek gaat al snel over frameworks, en dat interesseert me gewoon niet zo; ik praat liever over het leven buiten werk - tijdens wiskunde was de aansluiting al een stuk beter). Ik merk ook vaak dat er weinig overlap is tussen wat mijn collega's en ik interessant vinden1.
Dit heeft allemaal tot gevolg dat ik het erg lastig vind om de motivatie op te brengen die nodig is voor het leren van de libraries en tools die gebruikt worden. Daarnaast ben ik nog erg aan het worstelen met de tijd die ik kwijt ben aan werk. In de consultancy is het blijkbaar vrij normaal dat je naast de acht uur per dag die je voor de klant aan het werk bent nog uren aan reistijd, zelfstudie, en meetings kwijt bent. Ik ben gewend dat ik redelijk wat tijd voor mezelf heb om te sporten, goed te koken, en sociale dingen te doen. Dit is opeens vrijwel voorbij, en de contacten op het werk zijn goed, maar ik mis bijvoorbeeld wel zoiets als een vrijdagmiddagborrel.
Al met al zit ik een beetje in een crisis. Ik weet niet zo goed of ik een andere baan moet zoeken of niet. Mijn werkgever staat bekend als een goede, en iedereen lijkt het naar zijn zin te hebben (al is het ook een beetje de bedrijfscultuur om heel lovend over het bedrijf te zijn), maar ik voel me gewoon niet zo thuis. Ik weet niet of ik me gewoon wat meer vast moet bijten in de frameworks, en het werkplezier vanzelf wel volgt wanneer ik iets meer vaardig ben, of dat er ook echt wel banen zijn die ik wèl leuk/interessant zou vinden, en waar ik wèl het gevoel zou hebben dat ik veel leer. Ik zit er ook over te denken om iets buiten de ICT te zoeken. Ik heb ook wel sterk de behoefte (en ik heb nooit gedacht dat ik zoiets zou zeggen, want ik vond het altijd een beetje zweverige onzinterm) om 'iets meer met mensen' te doen. Ik heb erover gedacht om middelbareschoolleraar te worden, maar dan moet ik me weer laten omscholen, en ik heb geen zin om weer langer te studeren voor iets wat ik misschien niet eens leuk vind.
Ik vraag me erg af of er mensen in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten, of gewoon wat bij kunnen dragen. Hoewel deze post waarschijnlijk erg negatief overkomt, voel ik me over het algemeen prima (niet neerslachtig ofzo, wat ik tijdens studie soms wel een beetje had -- het regelmatige leven doet me erg goed wat dat betreft), is het toch wel iets waar ik wel erg mee zit, omdat ik voor mijn gevoel weinig wezenlijks leer (misschien dat ik beter wordt ik het gebruik van sommige frameworks, maar dit voelt voor mij niet als leren).
1 Zo ging het tijdens een presentatie over databases een keer over consistency, availability, en partition tolerance: daar is een mooie en simpele theorem over: de CAP theorem, die uiteraard overgeslagen werd in de presentatie. Voor mij voelt het dan heel erg alsof je de wezenlijke kennis ontwijkt, en ik vond dit erg teleurstellend
Ik heb sinds iets minder dan een jaar een baan als IT-consultant. Ik heb hierover erg gemixte gevoelens. Hoewel ik de regelmaat en het krijgen van een maandelijks salaris erg fijn vind, voelt het niet alsof ik iets nuttigs of interessants doe. Ik hou me voornamelijk bezig met frontend development, wat niet iets is wat ik ooit geambieerd heb, maar wat wel de vraag van 90% van de klanten van het bedrijf is. Ik heb altijd de ambitie gehad om goed te worden in programmeren, en niet in een specifiek framework of tool. In de praktijk ligt de focus op het gebruiken van de laatste frameworks. Veel van het werk komt neer op het overzetten van frontend code van een oude technologie naar bijvoorbeeld Angular.
Ik heb lang gestudeerd (bachelors en master wiskunde en technische informatica), en na zo'n theoretisch diepgaande studie is de praktijk toch wel erg... oppervlakkig? Voor niks wat ik doe heb ik ook maar iets van mijn studies gebruikt. Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat mensen met een HBO-bachelor een stuk beter zijn voorbereid op de baan dan ik, omdat zij gewoon voor hun afstudeeropdracht al een website of app bouwen (in bijvoorbeeld Angular).
Daarnaast mis ik ook wel een beetje een klik met collega's. Dit heeft te maken met het feit dat je veel bij een klant zit. Maar ook op kantoor is de tendens dat iedereen met een koptelefoon op zit te werken. Ik moet zeggen dat ik dit ook tijdens mijn studie informatica had - ik vind het gewoon moeilijk om contact te leggen met een doorsnee informaticus (het doorsnee gesprek gaat al snel over frameworks, en dat interesseert me gewoon niet zo; ik praat liever over het leven buiten werk - tijdens wiskunde was de aansluiting al een stuk beter). Ik merk ook vaak dat er weinig overlap is tussen wat mijn collega's en ik interessant vinden1.
Dit heeft allemaal tot gevolg dat ik het erg lastig vind om de motivatie op te brengen die nodig is voor het leren van de libraries en tools die gebruikt worden. Daarnaast ben ik nog erg aan het worstelen met de tijd die ik kwijt ben aan werk. In de consultancy is het blijkbaar vrij normaal dat je naast de acht uur per dag die je voor de klant aan het werk bent nog uren aan reistijd, zelfstudie, en meetings kwijt bent. Ik ben gewend dat ik redelijk wat tijd voor mezelf heb om te sporten, goed te koken, en sociale dingen te doen. Dit is opeens vrijwel voorbij, en de contacten op het werk zijn goed, maar ik mis bijvoorbeeld wel zoiets als een vrijdagmiddagborrel.
Al met al zit ik een beetje in een crisis. Ik weet niet zo goed of ik een andere baan moet zoeken of niet. Mijn werkgever staat bekend als een goede, en iedereen lijkt het naar zijn zin te hebben (al is het ook een beetje de bedrijfscultuur om heel lovend over het bedrijf te zijn), maar ik voel me gewoon niet zo thuis. Ik weet niet of ik me gewoon wat meer vast moet bijten in de frameworks, en het werkplezier vanzelf wel volgt wanneer ik iets meer vaardig ben, of dat er ook echt wel banen zijn die ik wèl leuk/interessant zou vinden, en waar ik wèl het gevoel zou hebben dat ik veel leer. Ik zit er ook over te denken om iets buiten de ICT te zoeken. Ik heb ook wel sterk de behoefte (en ik heb nooit gedacht dat ik zoiets zou zeggen, want ik vond het altijd een beetje zweverige onzinterm) om 'iets meer met mensen' te doen. Ik heb erover gedacht om middelbareschoolleraar te worden, maar dan moet ik me weer laten omscholen, en ik heb geen zin om weer langer te studeren voor iets wat ik misschien niet eens leuk vind.
Ik vraag me erg af of er mensen in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten, of gewoon wat bij kunnen dragen. Hoewel deze post waarschijnlijk erg negatief overkomt, voel ik me over het algemeen prima (niet neerslachtig ofzo, wat ik tijdens studie soms wel een beetje had -- het regelmatige leven doet me erg goed wat dat betreft), is het toch wel iets waar ik wel erg mee zit, omdat ik voor mijn gevoel weinig wezenlijks leer (misschien dat ik beter wordt ik het gebruik van sommige frameworks, maar dit voelt voor mij niet als leren).
1 Zo ging het tijdens een presentatie over databases een keer over consistency, availability, en partition tolerance: daar is een mooie en simpele theorem over: de CAP theorem, die uiteraard overgeslagen werd in de presentatie. Voor mij voelt het dan heel erg alsof je de wezenlijke kennis ontwijkt, en ik vond dit erg teleurstellend