Loopbaan/studie advies gevraagd naar omstandigheden

[DR.V]

Hallo allemaal,

Op het gebied van mijn toekomstig carriere en mijn hbo bachelor zit ik momenteel in wat onduidelijkheid/onzekerheid en ben in dubio over wat het beste plan van aanpak is.

De situatie is als volgt. Momenteel zit ik in het laatste jaar van mijn bachelor-opleiding. Ik zou oorspronkelijk volgens planning op de helft van het studiejaar gaan afstuderen in februari, maar door omstandigheden waarbij ik in december vorig jaar een burnout heb gehad is dit niet gelukt te realiseren door een studiepunten tekort. Dit had tot gevolg dat ik verplicht werd mijn afstuderen een periode uit te stellen.

Inmiddels ben ik hiervan gelukkig hersteld en naast mijn studie met allerlei baantjes/projecten bezig. Ook ben ik goed op weg om mijn mijn missende punten zo goed als ik kan in te halen om in mei met afstuderen te proberen te beginnen. Echter, het is aan mijn docenten om in dit geval mij toestemming te geven hiervoor gezien ik niet alles voordat ik met afstuderen begonnen ben gecompenseerd heb. Het is dus onzeker of dit doorgaat en wederom is er kans op uitstel.

Dit zou wel een grote teleurstelling zijn, momenteel ben ik 23 en zou ik pas ergens in 2019 klaar zijn. Ik heb hiervoor al een studie afgebroken, daardoor een jaar weggegooid en ben bang om weer een jaar weg te gooien.

Mijn zeer belangrijke doelen waren om dit jaar uit huis te gaan en aan een fulltime baan te beginnen. (huisje, tuintje, boompje.) Alleen dit lijkt er nu niet in te zitten en loop ik zonder meerwaarde uit in 2019. Ik baal heel erg van al de verspilde tijd die ik met de vertraging oploop. Nu bedacht ik mij dat ik wellicht een master kan doen in 2019, zodat mijn uitloop van mijn bachelor eigenlijk geen punt meer is. Ik kan dan weliswaar niet uit huis en fulltime werken wat ik heel graag wil, maar heb wel soort van de schade gecompenseerd. Alleen ben ik er voor mezelf niet over uit of dit nou echt is wat ik wil en überhaupt wel goed is.

Heeft iemand misschien advies of ideeën kijkende naar de situatie? Of heeft iemand een soortgelijke ervaring?
Alle hulp en meningen worden erg gewaardeerd.

[DirtyBird]

Ben je dan 24? Ik zie het probleem niet zo. Het ligt buiten je macht dus zorgen maken heeft niet zoveel zin.
Wat betreft een master, welke opleiding doe je nu, welke master(s) overweeg je, en wat voor baan zou je willen krijgen?

[LuNaTiC]

Je hebt het constant maar over 'jaren weggooien', 'schade compenseren'... ik snap dat je vindt dat het zonde is, maar 1-een paar jaar tijdens je studieperiode is te verwaarlozen op je totale carrière en überhaupt op een mensenleven.

Ik zou me er wat minder druk om maken en gewoon doen wat je wilt. Niet om 'schade te repareren', maar omdat je het leuk vindt en het een goede investering vindt. Zijn genoeg mensen die een paar keer zijn geswitcht van studie en/of studievertraging hebben opgelopen door privé-omstandigheden en/of gezondheidsredenen. Niets om je voor te schamen of om over te blijven malen.

Dan doe je er dus een jaartje lange over, big deal.

[karel01]

Een dag heeft 24 uur, elk uur kan je maar 1 keer uitgeven. Als je door tijd gebrek je studie niet op tijd kan afronden moet je misschien wat baantjes / projecten naast je studie op een wat lager pitje zetten. Het is een kwestie van de juiste prioriteiten stellen.

[ShitHappens]

Ik ben nu 25, inmiddels bijna 4 jaar full-time aan 't werk, 3 studies vroegtijdig afgebroken en tijdens de 2e uit huis gegaan... Maar als ik terug kon gaan in de tijd, had ik toch echt wat langer thuis willen blijven wonen en 1 van die studies afgemaakt.
Persoonlijk advies dus: alles op alles zetten om in ieder geval je bachelor te gaan halen, ongeacht of dat nou nog dit jaar kan of volgend jaar pas. Praat hierover met je mentor, studieloopbaanbegeleider of decaan. Die kennen deze situaties echt wel en zouden je dus van goed advies moeten kunnen voorzien.
Je hebt echt nog minstens 40 jaar om je te bekommeren om carrière, een opleiding (én diploma!) is hier een solide basis voor, dus wat maakt dan een jaar nog uit?
Tevens is 't terugbetalen van studieschuld ook knap irritant (als is het alleen maar door de hap die uit m'n toekomstige hypotheek geslagen wordt), dat zou ook nog kunnen meespelen.

Van tijd weggooien is echt geen sprake Je hebt geleerd, bent er sterker van geworden en hebt levenservaring opgedaan. Een heel jaar thuis op de bank zitten, zoiets is zonde, maar dit nog niet.

[SmurfLink]

Het is maar 1 jaartje joh.. ik was 27 toen ik afstudeerde... it happens when it happens. Maak je niet druk, lekker op je eigen tempo studie afmaken en in de tussentijd nadenken of je die Master ook echt WIL doen, of alleen maar ziet als iets om je vertraging af te dekken. Heb je de juiste motivatie en wil je graag een Master doen? Dan sowieso ervoor gaan! Maar als je niet gemotiveerd genoeg bent of het om de verkeerde redenen aanpakt, dat gaat pittig worden...

[DR.V]

Super bedankt voor de reacties!

DirtyBird schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 06:56:
Ben je dan 24? Ik zie het probleem niet zo. Het ligt buiten je macht dus zorgen maken heeft niet zoveel zin.
Wat betreft een master, welke opleiding doe je nu, welke master(s) overweeg je, en wat voor baan zou je willen krijgen?

Ja dan ben ik 24. Het ligt inderdaad buiten mijn macht, maar voel mezelf wel gedwongen het niet verder te laten escaleren en er het beste ervan maken. Ik doe nu een informatiebeveiligingsgerichte opleiding Information Security Management aan De Haagse Hogeschool. Ik overweeg een eenjarige master op het gebied van bedrijfskunde.

Een voorbeeld van een HBO-master zou die mij aanspreekt zou iets bedrijfskundings/management-gericht als dit zijn https://www.hogeschoolrot...entrepreneurship/voltijd/ . Zoiets zou nog wel iets van waarde hebben voor mijn toekomstige baan wat op het gebeid van consultancy zou zijn bij bijvoorbeeld een van de big 4. Ik zou ook nog een pre-master kunnen doen, zodat ik wellicht een WO-master kan doen.

LuNaTiC schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 07:09:
Je hebt het constant maar over 'jaren weggooien', 'schade compenseren'... ik snap dat je vindt dat het zonde is, maar 1-een paar jaar tijdens je studieperiode is te verwaarlozen op je totale carrière en überhaupt op een mensenleven.

Ik zou me er wat minder druk om maken en gewoon doen wat je wilt. Niet om 'schade te repareren', maar omdat je het leuk vindt en het een goede investering vindt. Zijn genoeg mensen die een paar keer zijn geswitcht van studie en/of studievertraging hebben opgelopen door privé-omstandigheden en/of gezondheidsredenen. Niets om je voor te schamen of om over te blijven malen.

Dan doe je er dus een jaartje lange over, big deal.

Ja daar heb je wel gelijk in, opzicht is het niet zo heel veel.. Ik vergelijk mezelf wel erg met WO-studenten die ik ken. Daarvan hebben sommige dus in 5 jaar een bachelor en 2 masters behaald, en daarnaast al lang op zichzelf kunnen wonen. Die gedachte frustreert mij erg, want na 5 jaar heb ik mogelijk nog steeds nog altijd geen papiertje en niet uit huis. Maar er zijn natuurlijk ook genoeg mensen bij wie iets soortgelijks aan de orde is.

karel01 schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 07:27:
Een dag heeft 24 uur, elk uur kan je maar 1 keer uitgeven. Als je door tijd gebrek je studie niet op tijd kan afronden moet je misschien wat baantjes / projecten naast je studie op een wat lager pitje zetten. Het is een kwestie van de juiste prioriteiten stellen.

Goed punt. Die studie heeft inderdaad de prioriteit dus belangrijk om daar de meeste aandacht aan te geven.

ShitHappens schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 07:48:
Ik ben nu 25, inmiddels bijna 4 jaar full-time aan 't werk, 3 studies vroegtijdig afgebroken en tijdens de 2e uit huis gegaan... Maar als ik terug kon gaan in de tijd, had ik toch echt wat langer thuis willen blijven wonen en 1 van die studies afgemaakt.
Persoonlijk advies dus: alles op alles zetten om in ieder geval je bachelor te gaan halen, ongeacht of dat nou nog dit jaar kan of volgend jaar pas. Praat hierover met je mentor, studieloopbaanbegeleider of decaan. Die kennen deze situaties echt wel en zouden je dus van goed advies moeten kunnen voorzien.
Je hebt echt nog minstens 40 jaar om je te bekommeren om carrière, een opleiding (én diploma!) is hier een solide basis voor, dus wat maakt dan een jaar nog uit?
Tevens is 't terugbetalen van studieschuld ook knap irritant (als is het alleen maar door de hap die uit m'n toekomstige hypotheek geslagen wordt), dat zou ook nog kunnen meespelen.

Van tijd weggooien is echt geen sprake Je hebt geleerd, bent er sterker van geworden en hebt levenservaring opgedaan. Een heel jaar thuis op de bank zitten, zoiets is zonde, maar dit nog niet.

Dat is waar, studie is wel belangrijk en snap dat je daar uiteindelijk spijt van hebt. Die bachelor is zeker belangrijk en mocht dat mislopen ben ik helemaal ver van huis. Binnen mijn opleiding is de begeleiding beperkt, dus met dit soort dingen kan ik helaas niet bij iemand daar terecht. Voor mezelf sta ik echt te trappelen om weg van het studieleventje te gaan die mij voor mijn gevoel momenteel beperkt en daar tegenover geen positiviteit brengt. Ik zou meer geluk halen uit 40 fulltime aan de slag bij een groot bedrijf met verschillende ervaringen. Maar hoe dan ook is het wel waar dat er niet puur tijd verstreken is en er wil iets van hebt geleerd.

SmurfLink schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 08:02:
Het is maar 1 jaartje joh.. ik was 27 toen ik afstudeerde... it happens when it happens. Maak je niet druk, lekker op je eigen tempo studie afmaken en in de tussentijd nadenken of je die Master ook echt WIL doen, of alleen maar ziet als iets om je vertraging af te dekken. Heb je de juiste motivatie en wil je graag een Master doen? Dan sowieso ervoor gaan! Maar als je niet gemotiveerd genoeg bent of het om de verkeerde redenen aanpakt, dat gaat pittig worden...

Het is zeker maar 1 jaartje, maar tegenover anderen om mij heen voel ik het alsof ik ver achterloop en niet echt op korte termijn een inhaalslag kan maken. Inderdaad wel zeker goed om mezelf af te vragen of ik het wel echt echt wil en met welke redenen.

[Olaf van der Spek]

DR.V schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 03:56:
Mijn zeer belangrijke doelen waren om dit jaar uit huis te gaan en aan een fulltime baan te beginnen. (huisje, tuintje, boompje.)

Is het belangrijkste doel niet de studie afronden?
Waarom wil je per se uit huis?
Ik zou focussen op de studie, dan komen die baan en daarna dat huis vanzelf wel..

DR.V schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 11:04:
Het is zeker maar 1 jaartje, maar tegenover anderen om mij heen voel ik het alsof ik ver achterloop en niet echt op korte termijn een inhaalslag kan maken. Inderdaad wel zeker goed om mezelf af te vragen of ik het wel echt echt wil en met welke redenen.

Waarom wil je een inhaalslag maken? Ben je jezelf niet teveel met anderen aan het vergelijken?
Wat was eigenlijk de oorzaak van de burn out? Als ik lees hoe druk je je momenteel maakt...

[ Voor 40% gewijzigd door Olaf van der Spek op 23-03-2018 11:55 ]

[Frieda]

Als je het ziet als een weggegooid jaar zit je binnenkort weer in een burnout. Gun jezelf het herstel en leg jezelf niet teveel druk op om alles maar tegelijk te moeten doen. Beslis wat je het allerliefste zou willen en focus hierop. Het gaat om wat JIJ wil, niet om wat je voor anderen zou willen lijken. Je gevoel voor eigenwaarde zou niet afhankelijk moeten zijn wat anderen doen of laten, maar waar jij zelf tevreden mee bent. Vergelijk jezelf dus niet met andere mensen!

[SmurfLink]

DR.V schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 11:04:


Het is zeker maar 1 jaartje, maar tegenover anderen om mij heen voel ik het alsof ik ver achterloop en niet echt op korte termijn een inhaalslag kan maken. Inderdaad wel zeker goed om mezelf af te vragen of ik het wel echt echt wil en met welke redenen.

Tegenover welke anderen om jou heen? Waarom vergelijk je jezelf met hen, hebben zij hetzelfde meegemaakt als jij?

Iedereen is anders, iedereen bewandelt zijn eigen pad. Waarom zou je je vergelijken met anderen en je daar druk om gaan maken, terwijl zij een heel ander leven hebben? Het gaat wanneer het gaat, en gaat het niet dan even niet. Je hebt niks in te halen, je hebt een studie af te maken. En dat doe je niet om je te vergelijken met de rest, maar voor jezelf. Voor jouw toekomst. En dat doe je in je eigen tempo.

[LuNaTiC]

Uit het Wear Sunscreen-liedje

“Don't waste your time on jealousy. Sometimes you're ahead, sometimes you're behind. The race is long and, in the end, it's only with yourself.”

[descon]

Frieda schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 11:58:
Als je het ziet als een weggegooid jaar zit je binnenkort weer in een burnout. Gun jezelf het herstel en leg jezelf niet teveel druk op om alles maar tegelijk te moeten doen. Beslis wat je het allerliefste zou willen en focus hierop. Het gaat om wat JIJ wil, niet om wat je voor anderen zou willen lijken. Je gevoel voor eigenwaarde zou niet afhankelijk moeten zijn wat anderen doen of laten, maar waar jij zelf tevreden mee bent. Vergelijk jezelf dus niet met andere mensen!

Dit dus...stel je prios,focus hierop en overweeg wat randactiviteiten te schrappen om jezelf meer rust te geven.

Met name omdat je het over "allerlei baantjes en projectjes hebt". Beter 1 goed randproject dan 3 half uitvoeren

[ Voor 7% gewijzigd door descon op 24-03-2018 00:53 ]

[Ardana]

Met de mensen hierboven. Jij kiest met wie je je vergelijkt. E kan jezelf ook vergelijken met anderen, en dan lig je voor. Waarom kiez je ervoor om je te vergelijken met juist die mensen?

Ik zie ook grote risico's. Je hebt al een KLEINE burn-out gehad, ik neem aan dat je de risico's van een grote burn-out kent? Dan ben je niet zomaar een jaartje kwijt. Dan kun je permanent beschadigd raken. En permanent arbeidsongeschikt.

Je zult jezelf toch echt op nr. 1 moeten zetten. Niet iedereen is geschikt om in 5 jaar 2 masters te doen en op z'n 24e klaar te zijn. En dat moet je ook niet willen.

Overigens ken ik geen enkel mens die dat tempo z'n leven lang vol houdt. De meesten daarvan krijgen ook ergens tussen hun 30e en 50e een zeer grote burn-out, en ontdekken dan dat er meer in het leven is dan carriere en presteren naar de maatstaven van anderen.

[Lethalis]

DR.V schreef op vrijdag 23 maart 2018 @ 11:04:
Ik vergelijk mezelf wel erg met WO-studenten die ik ken. Daarvan hebben sommige dus in 5 jaar een bachelor en 2 masters behaald, en daarnaast al lang op zichzelf kunnen wonen.

Tsja, dat moet je dus niet doen.

Als jij volgend jaar jouw bachelor haalt, dan heb je al meer bereikt qua opleiding dan de meeste mensen in Nederland.

Ik ben 37 en heb mijn HBO opleiding nooit afgemaakt... En mag van geluk spreken dat ik destijds als programmeur aan de slag kon waardoor ik iig qua werk en inkomen het nog wel prima doe.

Maar dan moet ik mezelf ook niet gaan vergelijken met een advocaat of arts. Of iemand met een CS master en een inkomen van een ton per jaar.

Ik verdien ongeveer de helft. Maar ja, genoeg mensen die al lang heel blij daarmee zouden zijn.

Het is maar net met wie jij je vergelijkt...

[Ardana]

Lethalis schreef op zaterdag 24 maart 2018 @ 07:31:
[...]

Tsja, dat moet je dus niet doen.

Als jij volgend jaar jouw bachelor haalt, dan heb je al meer bereikt qua opleiding dan de meeste mensen in Nederland.

Ik ben 37 en heb mijn HBO opleiding nooit afgemaakt... En mag van geluk spreken dat ik destijds als programmeur aan de slag kon waardoor ik iig qua werk en inkomen het nog wel prima doe.

Maar dan moet ik mezelf ook niet gaan vergelijken met een advocaat of arts. Of iemand met een CS master en een inkomen van een ton per jaar.

Ik verdien ongeveer de helft. Maar ja, genoeg mensen die al lang heel blij daarmee zouden zijn.

Het is maar net met wie jij je vergelijkt...

En ik verdien weer ongeveer iets meer dan de helft van jou, en ik ken mensen die weer ongeveer iets meer dan de helft daarvan ontvangen. En ik ken mensen op absoluut bare minimum die ontzettend tevreden en blij zijn, en mensen die 4x modaal hebben, en dat nog niet zijn.

Iedereen kiest. En hoewel je je geluk of pech niet kunt kiezen, kun je wel kiezen om ondanks pech gelukkig te zijn, en ondanks geluk, ongelukkig te zijn.

De daadwerkelijke omstandigheden hebben werkelijk niets te maken met de vraag of iemand gelukkig is.