Hoe een burnout van een jaar te verklaren bij sollicitaties?

[demichel]

Dag iedereen. Wat iedere Tweaker die hier reeds een aantal jaar regelmatig komt, verwacht had, is vorig jaar dan ook gebeurd...

Ik ben goed een jaar geleden geveld door een reusachtige burnout. Ben een jaar thuis geweest en heb professionele hulp gezocht zoals velen me in het verleden aanraadden (wat uitstekend advies was). Nu voel ik me er langzaam aan weer "klaar" voor om terug aan de slag te gaan.

Nu vraag ik me af, hoe verklaar ik het jaar lang "burnout" in mijn CV gedurende een sollicitatiegesprek? Hoe pak ik dat het beste aan want ik kan me goed voorstellen dat een toekomstig werkgever niet zit te wachten op een mogelijk kwetsbare werknemer?

Dank voor alle reacties!

[zwiep]

Je kan gewoon zeggen dat je langdurig ziek was en voor zo ver ik weet hebben ze niet het recht om jou daarover uit te vragen... Dat is de gemakkelijke oplossing, ik besef ook wel dat het beter is voor je kansen als je het goed kan verwoorden/inkleden.

Het beste is altijd eerlijk zijn, je vergroot er je kansen niet direct mee, maar je weet dan wel dat je potentiele werkgever op de hoogte is en er in de mate van het mogelijke rekening mee kan houden.
Je geeft aan professionele hulp gehad te hebben, dat is heel goed, ik ga er dan vanuit dat je ook weet waarom je die burnout gehad hebt en wat je kan doen om daar niet in te hervallen (in mijn geval was ander, uitdagender, werk een gigantisch verschil)
Als je kan aangeven waarom je denkt dat jij en het toekomstige bedrijf er beter van zullen worden als ze je aannemen en jij die specifieke job kan doen. Dan denk ik dat zowel je eerlijkheid als je inzichten over je situatie in je voordeel kunnen spreken.

[ Voor 58% gewijzigd door zwiep op 28-02-2018 12:20 ]

[Falcon]

Wees eerlijk.

[Outerspace]

Het is altijd lastig om een cv met een gat in te vullen. Je kan eerlijk zijn en zeggen dat je een burn-out hebt gehad, maar je kan ook eerlijk zijn dat je misschien wel een diploma hebt gehaald, een cursus hebt gevolgd of dat je op reis bent geweest. Persoonlijk zou ik eerlijk zijn wat er is geweest, hoe het kwam en hoe je het hebt overwonnen.

[ Voor 14% gewijzigd door Outerspace op 28-02-2018 12:20 ]

[FreezeXJ]

Erkennen en aangeven wat je ervan geleerd hebt. Dus niet zeggen 'zo we gaan er weer lekker 40 uur + overwerken tegenaan want dat kan ik nu weer' (of 'ik werk lekker rustig aan, en om 16:45 naar huis want dan brand ik minder snel op' maar aangeven dat je je grenzen kent, en hebt geleerd goed time-management toe te passen.

Werkgevers die je hierom affakkelen zijn er best, maar wil je daar echt voor werken? Die duwen je weer terug je dip in...

edit:
Zie nu dat Zwiep met n ninja-edit hetzelfde zegt

[ Voor 7% gewijzigd door FreezeXJ op 28-02-2018 12:21 ]

[Slavy]

Volgensmij mag een werkgever hier helemaal niet naar vragen, dit is een van de "verboden vragen" waar je niet op antwoorden bent verplicht:

https://www.rijksoverheid...s-een-sollicitatiegesprek

[MAX3400]

Erg dubbel; een werkgever heeft geen recht om informatie over je medische dossier te bevragen, en al helemaaaaal niet tijdens een sollicitatie. Jouw dossier is alleen voor de arbo-arts en pas bij specifieke klachten/ziekte ook deelbaar met jouw werkgever voor reintegratie.

Andersom, je wil laten zien dat je wel geschikt bent en door op te komen dagen bij de sollicitatie en het bespreekbaar maken van je burnout, geeft in ieder geval aan dat je weer aan de slag wil. Als je het al bespreekbaar wil maken, zou ik in 3 zinnen een verklaring roepen en het daarbij laten bijvoorbeeld "door een aantal factoren die op dat moment speelden, ben ik langere tijd thuis geweest. Mijn ziektebeeld (sic) is gekend door de arts en werkgever en achteraf bleek het niet volledig aan mij te liggen".

/edit: even ter info (als je dat wil delen); had je een burnout in prive-tijd (dus geen arbeidscontract) of had je een burnout tijdens je contract? In het eerste geval is het prive en kan je het dus ook op "mental sabbatical" gooien ofzo; in het laatste geval, heb je toch geen gat in je CV?

[ Voor 15% gewijzigd door MAX3400 op 28-02-2018 12:25 ]

[Verwijderd]

Ik heb tijdens elke sollicitatie aangegeven dat ik door een burn-out een half jaar school heb gemist. Kreeg tijdens elke gesprek en positieve reactie en ik heb ook van elke bedrijf een aanbod gehad.

Persoonlijk vind ik de burn-out de beste wat mij ooit is overkomen. Dus ik zie het zelf als iets wat mij sterker maakt dan een 22 jarige die geen levenservaring heeft en dit laat ik tijdens sollicitaties ook merken.

[demichel]

MAX3400 schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:24:
Andersom, je wil laten zien dat je wel geschikt bent en door op te komen dagen bij de sollicitatie en het bespreekbaar maken van je burnout, geeft in ieder geval aan dat je weer aan de slag wil. Als je het al bespreekbaar wil maken, zou ik in 3 zinnen een verklaring roepen en het daarbij laten bijvoorbeeld "door een aantal factoren die op dat moment speelden, ben ik langere tijd thuis geweest. Mijn ziektebeeld (sic) is gekend door de arts en werkgever en achteraf bleek het niet volledig aan mij te liggen".

Dank voor je advies. Kan me echter voorstellen dat na een dergelijke uitspraak de spreekwoordelijke ongemakkelijke stilte komt te ontstaan...

Er zijn geen makkelijke antwoorden op mijn vraag, dat besef ik. Het is een lastig parket tijdens een sollicitatiegesprek.

[JJschr]

Slavy schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:21:
Volgensmij mag een werkgever hier helemaal niet naar vragen, dit is een van de "verboden vragen" waar je niet op antwoorden bent verplicht:

https://www.rijksoverheid...s-een-sollicitatiegesprek

Interessant. Stel het wordt toch gevraagd, dan ga je niet antwoorden met dat ze het niet mogen vragen

Ik zou het omschrijven als een periode van rust waarin je nagedacht hebt over een nieuwe uitdaging.

[nare man]

Gewoon eerlijk zijn, maar niet nodeloos veel informatie geven. Dus niet: een burn-out omdat mijn baas een ongelooflijke klootzak was, maar gewoon: ziek, eventueel langdurig ziek. Dan hoor je vanzelf wel of ze doorvragen.

Als je ergens gaat werken komt het vroeg of laat toch wel uit, en dan staat het op zijn zachtst gezegd nogal lullig als je collega's en je werkgever dachten dat je een jaar lang tot jezelf was gekomen tijdens een sabattical in de Achterhoek.

Voor ongemakkelijke stiltes als je het vertelt zou ik niet bang zijn. Een burn out komt echt heel veel voor en elke werkgever maakt het mee. Het zou een mooie boel zijn als je je voor een burn out zou moeten schamen. Het getuigt juist van karakter als je er na een herstelperiode weer vol voor wilt gaan.

[ Voor 28% gewijzigd door nare man op 28-02-2018 12:39 ]

[Verwijderd]

Begin voor jezelf. Dan is het veel makkelijker om je grenzen te bewaken en heb je aan niemand, behalve aan jezelf, verantwoording af te leggen. Nee zeggen tegen een manager is veel lastiger dan tegen een opdracht waar je tegenop ziet. Probeer eens te brainstormen waar kansen voor je liggen.

Maandag was er toevallig een uitzending van Radar over zieke werknemers en hoe bedrijven daarmee omgaan. Het omgekeerde geldt helaas ook als je weer aan het werk wil. Ik kan erover meepraten als ervaringsdeskundige. Er zijn goede bedrijven die je wel een kans willen geven, maar de meerderheid is helaas niet zo.

[ Voor 35% gewijzigd door Verwijderd op 28-02-2018 12:51 ]

[MAX3400]

JJschr schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:35:
[...]


Interessant. Stel het wordt toch gevraagd, dan ga je niet antwoorden met dat ze het niet mogen vragen

Echt wel... Heb wel eens een gesprekje gevoerd met van die "junior recruiters" en ze eventjes fijntjes verteld dat sommige vragen niet kunnen... Let wel; het niet afbakenen van deze grenzen (zeker bij dit soort prive-vragen als kinderen, geloof, etc), grenst aan discriminatie; dan ben ik al vrij rap klaar met een sollicitatie.

[President]

Verwijderd schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:24:
Persoonlijk vind ik de burn-out de beste wat mij ooit is overkomen. Dus ik zie het zelf als iets wat mij sterker maakt dan een 22 jarige die geen levenservaring heeft en dit laat ik tijdens sollicitaties ook merken.

Dus, omdat ik nog nooit een burnout hen gehad mis ik levenservaring en zou een ander die wel een burnout hebben gehad geschikter zijn?

https://www.metronieuws.n...p-tweede-instorting-groot

De kans dat een werknemer die een burn-out heeft gehad, nog een keertje instort is groot. Wie eenmaal slachtoffer is geweest van stress op de werkvloer loopt namelijk een verhoogd risico.

Dat maakt het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid vandaag bekend.

[Nature]

Zeg gewoon dat je een soort van sabbatical hebt gehouden om jezelf te vinden ofzo.

[ybos]

Nature schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 13:56:
Zeg gewoon dat je een soort van sabbatical hebt gehouden om jezelf te vinden ofzo.

Dat is toch gewoon glashard liegen

[Nature]

ybos schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 14:26:
[...]

Dat is toch gewoon glashard liegen

Vind ik niet, een burnout zoals ik het heb gezien is jezelf weer terug zoeken nadat je jezelf bent verloren.

[President]

demichel schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:26:
[...]


Dank voor je advies. Kan me echter voorstellen dat na een dergelijke uitspraak de spreekwoordelijke ongemakkelijke stilte komt te ontstaan...

Er zijn geen makkelijke antwoorden op mijn vraag, dat besef ik. Het is een lastig parket tijdens een sollicitatiegesprek.

Kwam de burnout eigenlijk geheel door het werk of waren er ook persoonlijke zaken die speelden?

[Willion01]

Altijd eerlijk blijven, echt!
Dat doen ALLE sollicitanten, toch?
Ik bedoel, hoe zou je nu kunnen liegen op je CV?

Nee, liegen is echt moreel verwerpelijk.
Dit doen werkgevers ook nooit. Over opleidingsmogelijkheden en carrière mogelijkheden.
Over de inhoud van werk. Of over de reden waarom ze iemand afwijzen zijn ze ook ALTIJD eerlijk.

[Elynn]

Je CV hoeft niet chronologisch te zijn. Dus zet er bij hoe lang je ergens hebt gewerkt en wat voor soort vaardigheden je hebt opgedaan, etc. maar geen jaartallen en wanneer je ergens bent begonnen.

Dan is het gat niet zichtbaar en zolang jij er niet over begint word er niet over gevraagd.

(Tenzij je bijvoorbeeld een linkedin account hebt en het daarop zichtbaar is.)

[Barrycade]

Ik ben rete slecht in liegen.

Dus als ik TS zou zijn zou ik binnen 2 weken door de mand vallen in een koffieapparaat gesprekje.

Maar gezien de link kunnen ze wel vragen; de functie vereist soms werken met krappe deadlines. Bent u in staat om met stressvolle situaties om te gaan?

Als je daar dan aangeeft dat dat geen probleem is ben je dus niet correct bezig (als dat de oorzaak van de burn out is geweest).

Denk dat het goed is om wellicht samen met je professionele hulp af te stemmen hoe je zoiets gerichts kan beantwoorden zodat het geen probleem hoeft te zijn maar je ook niet onnodig met de billen bloot gaat.

[Nature]

Misschien heb je hier iets aan:
https://www.kenniscentrum.../2015/06/CORAL-NL_def.pdf

[Verwijderd]

President schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 13:38:
[...]

Dus, omdat ik nog nooit een burnout hen gehad mis ik levenservaring en zou een ander die wel een burnout hebben gehad geschikter zijn?

https://www.metronieuws.n...p-tweede-instorting-groot


[...]

Maar dat betekent niet dat jij ook geen kans hebt om een burn-out te krijgen. En ik durf te wedden dat als ik het weer krijg ik er veel beter me om kan dan iemand die het nog nooit gehad heeft. Dat vind ik levenservaring. Er zal vast iets anders zijn waar jij ervaring mee hebt en ik niet, die punten kan jij naar voren trekken tijdens je gesprek.

[Foutlook]

Barrycade schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 15:08:
Maar gezien de link kunnen ze wel vragen; de functie vereist soms werken met krappe deadlines. Bent u in staat om met stressvolle situaties om te gaan?

Als je daar dan aangeeft dat dat geen probleem is ben je dus niet correct bezig (als dat de oorzaak van de burn out is geweest).

Waarom? Wellicht heeft TS juist door zijn burn-out inmiddels goed geleerd hoe hij in de toekomst (beter) met stressvolle situaties om kan gaan.

Door gewoon eerlijk te zijn over je burn-out, en vooral aangeven wat je ervan hebt geleerd kom je mijns inziens juist krachtiger over dan iemand die aangeeft wel 60 uur per week te willen als de deadlines daarom vragen.

[Auwey]

demichel schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:15:


Nu vraag ik me af, hoe verklaar ik het jaar lang "burnout" in mijn CV gedurende een sollicitatiegesprek? Hoe pak ik dat het beste aan want ik kan me goed voorstellen dat een toekomstig werkgever niet zit te wachten op een mogelijk kwetsbare werknemer?

Ik zou niet een Corporate Zombie c.v. schrijven met daar in jaren date en bullet-points van wat je doet. Maar juist meer persoonlijke C.V. wat je hebt gedaan, hoe en wat je hebt geleerd. Dan kan je ook heel goed verwoorden wat de "burn-out" was en hoe je er van hebt geleerd. En bent gekomen waar je nu bent.

Zelf gebruik ik een inleidend verhaal voor mijn werk ervaring. Hierin stel ik mij zelf voor en staat kort mijn opgedane ervaring samenvat in 10-15 regels. Dit spits ik dan toe op functie waar ik voor solliciteerde. heb daar iedere keer positief feedback op gehad.

Als je wil kan ik je wel m'n cv doorsturen als voorbeeld.

Succes met solliciteren en vinden van juiste job waar je energie van krijgt!

[FreshMaker]

JJschr schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:35:
[...]


Interessant. Stel het wordt toch gevraagd, dan ga je niet antwoorden met dat ze het niet mogen vragen

Ik zou het omschrijven als een periode van rust waarin je nagedacht hebt over een nieuwe uitdaging.

Wij hebben een (LOI)manager gehad die keihard tegen solliciterende dames zei dat hij liever niet te maken had met zwangerschappen.
Tot 3 x op zijn vingers getikt, ook door een jurist, en het enige wat hij daarvan geleerd had, was om het 'anders' te vragen

goddank dat we niet meer met hem hoeven te werken trouwens ...

[Free rider]

demichel schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:15:
Nu vraag ik me af, hoe verklaar ik het jaar lang "burnout" in mijn CV gedurende een sollicitatiegesprek? Hoe pak ik dat het beste aan want ik kan me goed voorstellen dat een toekomstig werkgever niet zit te wachten op een mogelijk kwetsbare werknemer?

Je hebt je professionele grenzen opgezocht, overschreden, en daar een hoge prijs voor betaald.

NB: zo'n antwoord kan alleen als je er nu positief op kan terugkijken. Dus je vergeeft alle fouten van je vorige werkgever.

[BLACKfm]

Ik vind het eigenlijk niet moeten kunnen dat een potentiele werkgever vragen gaat stellen bij een 'gat' in je CV.
Welke grondslag daar ook aan ligt is dat totaal niet relevant.
Je kan een jaar er tussen uit zijn gegaan, je bent mogelijk in goed overleg ontslagen en/of hebt lekker op je spaarcenten een jaartje rustig aan gedaan. Of je hebt gezellig in de WW gezeten.

Je komt ergens om een taak te vervullen en daar ben je goed in of niet, op basis van het gesprek en (werk)verleden zal blijken of dat klopt. Mogelijk solliciteer je wel naar een geheel andere functie en doet dat de voorgaande ervaring wel te niet.

[ Voor 24% gewijzigd door BLACKfm op 28-02-2018 15:48 ]

[zwiep]

Ik denk dat we in dit topic even af moeten van de misvatting dat burnouts enkel gecreëerd worden door aanhoudende werkdruk.
Het is niet omdat je een burnout gehad hebt dat je niet met werkdruk om kan... En je kan in een job of professionele omgeving op veel meer dingen uitbranden dan de hoeveelheid werk alleen. Ook het type werk, de voldoening die je nog krijgt de erkenning die je verwacht, wat je verwacht van collega's, het kan allemaal een rol spelen.
En voordat iemand zegt dat die persoon dan maar eerder ander werk moet zoeken, daar spelen ook vaak veel meer factoren mee, niet het minst de persoonlijkheid zelf. Maar ook stabiliteit, onzekerheid, gezin, financiele situatie zijn vaak redenen waarom mensen niet eerder oplossingen gaan zoeken en zo komen ze uiteindelijk, onvermijdelijk, in een burnout terecht. Vaak nog gevolgd door een depressie als er geen dokter de juiste diagnose stelt en jouw keuzes voor jou gaat maken.

Dit alles om maar te zeggen dat het overwinnen van een burnout geen belemmering moet zijn om een uitdagende job aan te gaan. Maar jammer genoeg maken werkgevers nog veel te vaak dezelfde conclusie als veel mensen in deze thread.

[ Voor 74% gewijzigd door zwiep op 28-02-2018 15:55 ]

[Marzman]

Als je jaartallen op je CV zet IPV maanden heb je dan ook een groot gat?

[Verwijderd]

Free rider schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 15:33:
[...]

Je hebt je professionele grenzen opgezocht, overschreden, en daar een hoge prijs voor betaald.

NB: zo'n antwoord kan alleen als je er nu positief op kan terugkijken. Dus je vergeeft alle fouten van je vorige werkgever.

Probleem is alleen dat een burnout in 9 van 10 gevallen een combo is van werk, prive en persoonlijkheid eigenschappen. Als het alleen je werk zou zijn, zou het ook makkelijk op te lossen zijn. Verder valt bijna iedereen terug na hervatten van werk en werkgevers weten dat ook.

Burnout is gewoon zwaar k.. en het vergt heel wat van je om hier overheen te komen en niet terug te vallen. Het vergt van jezelf heel wat en ook van de (nieuwe) werkgever en vrees dat een nieuwe werkgever hier geen oren naar heeft. Mensen met een burnout worden helaas nog steeds gezien als de zwakkelingen (ik ben het daar niet mee eens). Ik schrijf dit niet om TS te ontmoedigen, maar om hem nuchter naar de situatie te laten kijken.

Mijn mening: fake it till you make it, oftewel praat er niet over bij je sollicitatie of zoals ik al zei, begin voor jezelf.

[Nature]

Het is het belangrijkst om weer wat positieve werkervaring op te doen, als het de eerste baan is na een burnout zou ik sowieso eerst wat vrijwilligerswerk/parttime werk doen endan op te bouwen.
Het is makkelijker iets te verzwijgen als je er ook 100% zeker van bent dat je het kan, eigenlijk lieg je dan niet eens.

[Ernemmer]

Maak van dat jaar burn-out, een jaar sabbatical, en het klinkt een heel stuk positiever.

[Standeman]

Ik zou er eerlijk in zijn. Je hoeft niet elk detail op tafel te leggen, maar de grote lijnen kan je imo best noemen. Ook gelijk aangeven dat je er veel van hebt geleerd waardoor je het niet nog een keer laat gebeuren. Je bent weer een stuk wijzer geworden en kent je grenzen goed.

Er over liegen heeft geen enkele zin. Want zou je voor werkgever willen werken die over dit verhaal gelijk in een kramp schiet? Een werkgever met enig empathisch vermogen die begrip kan tonen lijkt me veel fijner om voor te werken namelijk. Door gewoon eerlijk te zijn filter je eigenlijk al op goed werkgeverschap

[ Voor 6% gewijzigd door Standeman op 28-02-2018 16:29 ]

[Ionicawa]

Een aantal jaren geleden ben ik voor mijn eerste stage van mijn opleiding gezakt. Toen ik vervolgens een jaar later weer begon met solliciteren voor een nieuwe stage kreeg ik ALTIJD de vraag "Ik zie dat je al eerder stage hebt gelopen, wat ging er toen mis?". Ik, als onervaren IT-er heb er ongeveer 10 sollicitatiegesprekken over gedaan om dit op een positieve manier te verwoorden. Maar toen dat eenmaal lukte, kreeg ik ook daadwerkelijk aanbiedingen.

Als je kan aangeven wat er is gebeurd, de factoren die meespeelde, en vooral wat je ervan geleerd hebt, hoe je het anders zou aanpakken, dan gaat een goede werkgever je daar niet op afrekenen. Als een werkgever dat wel zou doen, dan moet je je afvragen of je uberhaupt wel voor deze werkgever zou willen werken.

Dus wees gewoon eerlijk, maar bedenk vantevoren hoe je het verhaal gaat vertellen voor het geval dat er naar gevraagd wordt.

Succes!

[Ortep]

Marzman schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 15:52:
Als je jaartallen op je CV zet IPV maanden heb je dan ook een groot gat?

Grijns, ik heb tot 2015 gewerkt bij bedrijf X en vanaf 2015 bij bedrijf Y

En weg is mijn jaar

[Morelleth]

Ik moet zeggen dat ik er na mijn burnout niet eens na gevraagd ben.
Wel waarom je zonder werk kwam te zitten en dat heb ik naar waarheid verteld.
Namelijk dat ik niet in vaste dienst kon komen en mijn contract af liep.
Dat ik vanaf toen in de ziektewet heb gezeten en pas een half jaar later weer eens ben gaan soliciteren maakt niet uit en heb ik ook niet vermeld.

Medische info mogen ze niet vragen en hoef je zelf ook niet te geven als je dat niet wil.
Erover liegen zou ik niet doen, hoogstens aangeven als ze vragen wat je gedaan hebt dat jaar is dat je even tijd voor jezelf hebt genomen (wat de waarheid is) om daarna weer fris opnieuw te beginnen.

Het kan in dat opzicht positief werken maar ook negatief, risico op terugval is groot.
Een burnout heb je tot ca 3 a 4 jaar naderhand nog last van.
Merk het nu af en toe nog steeds terwijl ik alweer bij een volgende werkgever zit.

Maar dat zal per werkgever verschillen hoe ze het zien. Iemand op de werkvloer zal het eerder positief inzien dan iemand van HR.

[ Voor 21% gewijzigd door Morelleth op 28-02-2018 16:56 ]

[geekeep]

Wauw, teleurstellend hoe zoveel topics hier op tweakers gevuld worden met reacties over wat wel en niet mag, al dan niet volgens wet- en regelgeving.
Welkom in de echte wereld. Vol mitsen, maren, sociale dilemma's en subjectieve inzichten.

Wees gewoon eerlijk (als ze er naar vragen), dat duurt het langst. Een fatsoenlijke werkgever waardeert eerlijkheid én zal niet onbekend zijn met burn-outs (of in ieder geval snappen en weten hoe er met omgegaan moet worden). Als ze dat niet zijn, is die potentiële baas het niet waard.

Ik heb zelf ook een gat van 1,5 jaar in mijn CV (tussen 2 opleidingen door), waar ik eerlijk over ben geweest tijdens mijn sollicitatie: foute keuze studie, genoten van vakantie en hobby's, besef gekomen dat er toch een diploma moet komen en heel bewust die nieuwe studie gekozen, welke nu zijn vruchten afwerpt.
In het slechtste geval valt het even stil, dan kun je vragen of iets hen verrast heeft. In het beste geval heb je aanvullende gespreksstof tijdens de sollicitatie, gedeelde interesses, etc. Onderschat de koetjes en kalfjes tijdens een gesprek niet. Een CV wordt vaak maar globaal bekeken. Bij een sollicitatie wordt meer nadruk gelegd op jou als persoon(lijkheid). Beschouw het als een date in plaats van een 'kijk mij hoe slim ik ben'-betoog, deze laatste hebben ze dag-in-dag-uit al te vaak gehad en daar prikken ze zo doorheen.

[unezra]

Gat op je CV lekker laten voor wat het is, hooguit de maanden een tikje tegen elkaar aan schuiven (als je tot zeg 10 januari hebt gewerkt, zet je "tot en met januari" op je CV, scheelt optisch weer een maandje).

Verder afhankelijk van het gesprek zeggen "burnout" of "ziek".

Burnout of boreout (welke van de 2 was het?) is geen schande en als je een prima CV hebt en vlammende sollicitatiebrief schrijft, kom je wel door de selectie. (Zo niet, dan was het niet jouw bedrijf. NEXT!)

Je kunt het ook positief bekijken, je hebt in dat jaar het nodige over jezelf geleerd, heb je eigen grenzen leren bewaken, "nee" leren zeggen, etc. Je herkent de symptomen nu eerder en zal eerder als het nodig is gas terug nemen.

Een beetje bedrijf kijkt daar wel doorheen.

FYI: Ik heb zelf ook met dat bijltje gehakt, ik spreek uit ervaring.

EDIT: Wat @Ortep zegt kan ook, maar dat is lastiger als je halverwege het jaar begonnen bent en in feite ben je dan wél aan het liegen. Die burnout of boreout komt toch wel een keer uit, beter daar in het begin eerlijk over zijn.

[ Voor 12% gewijzigd door unezra op 28-02-2018 18:18 ]

[Sissors]

BLACKfm schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 15:46:
Ik vind het eigenlijk niet moeten kunnen dat een potentiele werkgever vragen gaat stellen bij een 'gat' in je CV.
Welke grondslag daar ook aan ligt is dat totaal niet relevant.
Je kan een jaar er tussen uit zijn gegaan, je bent mogelijk in goed overleg ontslagen en/of hebt lekker op je spaarcenten een jaartje rustig aan gedaan. Of je hebt gezellig in de WW gezeten.

Je komt ergens om een taak te vervullen en daar ben je goed in of niet, op basis van het gesprek en (werk)verleden zal blijken of dat klopt. Mogelijk solliciteer je wel naar een geheel andere functie en doet dat de voorgaande ervaring wel te niet.

Of je goed of niet bent in het vervullen van je taak blijkt uit je verleden, maar een werkgever mag niet naar dat verleden vragen? Dat lijkt mij een probleem. Ja er zijn limieten waar een werkgever naar mag vragen. Maar een vraag naar een gat op een CV lijkt me niet vreemd, en als je dan weigert te antwoorden omdat het met gezondheid te maken heeft in jouw specifieke geval, dan is dat je goed recht. Ik zou alleen niet verwachten dat je aangenomen wordt.

[Marzman]

Ortep schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 16:52:
[...]


Grijns, ik heb tot 2015 gewerkt bij bedrijf X en vanaf 2015 bij bedrijf Y

En weg is mijn jaar

Ja dat kan toch?
2001 - 2015 bedrijf X
2015 - heden bedrijf Y

[Bockelaar]

open, eerlijk en transparant is het langst houdbaar....ben jezelf en lieg niet, dat is in dit soort situaties toch echt het enige advies

[unezra]

@Marzman En dan? Komt het in je proeftijd uit, ben je niet eerlijk geweest, lig je alsnog buiten en heb je wéér een gat op je CV.

[vanisher]

Verwijderd schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:49:
Begin voor jezelf. Dan is het veel makkelijker om je grenzen te bewaken en heb je aan niemand, behalve aan jezelf, verantwoording af te leggen. Nee zeggen tegen een manager is veel lastiger dan tegen een opdracht waar je tegenop ziet. Probeer eens te brainstormen waar kansen voor je liggen..

Begin voor jezelf?? Lijkt me geen goed advies, dan doe ik al een jaar of 15, en iedere keer zoek je voor jezelf de grens op en ga je er net overheen.

Nee tegen een manager zeggen is een stuk eenvoudiger dan nee tegen een klant.. de eerste betaald door, de 2e zegt toedels en moet je weer wat anders. Veel mensen kunnen slecht omgaan met de onzekerheid van een instabiel inkomen.

Wij hebben zelf iemand in dienst die met een burn-out thuis gezeten heeft.. Top gast. Weet tenminste zijn grenzen aan te geven en de inzet is uitstekend omdat hij erg graag wil.
Ik zou het zelf ook gewoon melden tijdens een sollicatie, als daar negatief over gedacht wordt past het bedrijf ook niet bij je, en loop je binnen de korste keren weer op je tene

[ Voor 8% gewijzigd door vanisher op 28-02-2018 20:18 ]

[bvbal79]

vanisher schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 20:17:
[...]


Begin voor jezelf?? Lijkt me geen goed advies, dan doe ik al een jaar of 15, en iedere keer zoek je voor jezelf de grens op en ga je er net overheen.

Nee tegen een manager zeggen is een stuk eenvoudiger dan nee tegen een klant.. de eerste betaald door, de 2e zegt toedels en moet je weer wat anders. Veel mensen kunnen slecht omgaan met de onzekerheid van een instabiel inkomen.

Wij hebben zelf iemand in dienst die met een burn-out thuis gezeten heeft.. Top gast. Weet tenminste zijn grenzen aan te geven en de inzet is uitstekend omdat hij erg graag wil.
Ik zou het zelf ook gewoon melden tijdens een sollicatie, als daar negatief over gedacht wordt past het bedrijf ook niet bij je, en loop je binnen de korste keren weer op je tene

Je haalt me de woorden uit de mond.
Verder begrijp ik TS niet goed. Toen ik met een burn-out thuis zat 6 maanden was ik gewoon in dienst van het bedrijf. Ze kunnen je niet ontslaan voor je burn-out, alleen als je niet meer wilt mee integereren. Dus je verteid iets niet wat we moeten weten. Want wat heb je dat jaar dan gedaan? Heb je uitkering gekregen, moest je toen ook al niet volgens de wet al meerdere keren solliciteren?

Mijn CV heeft dus geen gat, ik zat 6 maanden thuis, maar op mijn CV staat gewoon bedrijf X

[ Voor 3% gewijzigd door bvbal79 op 28-02-2018 20:26 ]

[Verwijderd]

vanisher schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 20:17:
[...]

Nee tegen een manager zeggen is een stuk eenvoudiger dan nee tegen een klant.. de eerste betaald door, de 2e zegt toedels en moet je weer wat anders. Veel mensen kunnen slecht omgaan met de onzekerheid van een instabiel inkomen.

Nee zeggen tegen mijn manager heeft mij destijds mijn baan gekost tijdens burnout, ja ik was nog ziek en werd er gewoon uitgeknikkerd. Dat kan ondanks dat het verboden is. En ik werkte bij een groot bedrijf waar het geld tegen de plinten klotste. Bij alle bedrijven draait het tegenwoordig alleen maar om efficiency, targets en deadlines. Daar horen zieke en zwakke mensen niet bij. Kijk even naar Radar van afgelopen maandag. Je wordt er kotsmisselijk van hoe bedrijven met zieke mensen omgaan.

Mijn ervaring met zelfstandig zijn zijn niet die van jou blijkbaar. Ligt er denk ik ook maar net aan in welke branche je dat gaat doen. Het heeft ook heel veel voordelen.

[bvbal79]

Verwijderd schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 20:27:
[...]


Nee zeggen tegen mijn manager heeft mij destijds mijn baan gekost tijdens burnout, ja ik was nog ziek en werd er gewoon uitgeknikkerd. Dat kan ondanks dat het verboden is. En ik werkte bij een groot bedrijf waar het geld tegen de plinten klotste. Bij alle bedrijven draait het tegenwoordig alleen maar om efficiency, targets en deadlines. Daar horen zieke en zwakke mensen niet bij. Kijk even naar Radar van afgelopen maandag. Je wordt er kotsmisselijk van hoe bedrijven met zieke mensen omgaan.

Mijn ervaring met zelfstandig zijn zijn niet die van jou blijkbaar. Ligt er denk ik ook maar net aan in welke branche je dat gaat doen. Het heeft ook heel veel voordelen.

En heel veel nadelen. En niet in elke branche kun je helaas zelfstandig zijn. Gelukkig heeft het voor jouw god uitgepakt.

[vanisher]

@Musicmasters ik heb geen idee in welke branche jij werkt, ik zit in de ICT branche. Radar, super programma.. maar "alle bedrijven" dat is complete bullshit. Ik zelf heb nooit voor beursgenoteerde bedrijven willen werken omdat daar idd alles om efficency, targets en deadlines (WINST!!) draait.

Een burn-out heeft altijd 2 kanten en ontstaat niet vanzelf. Het is gewoon een combi van werkdruk en zelf je grenzen niet kennen. Niets mis mee, alleen een burn-out is wel een hele harde wake-up call. Als jou manager het voor elkaar krijgt om je eruit te mikken tijdens je burn-out (dus ziektewet?) dan moet er wat anders gebeurt zijn. 1 belletje met een advocaat en ze hebben geen poot om op te staan.

Maargoed dat is een andere discussie.

Over het algemeen is het niet slim om vanuit een burn-out situatie voor jezelf te gaan beginnen.

[Free rider]

Verwijderd schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 16:01:
[...]
Probleem is alleen dat een burnout in 9 van 10 gevallen een combo is van werk, prive en persoonlijkheid eigenschappen. Als het alleen je werk zou zijn, zou het ook makkelijk op te lossen zijn. Verder valt bijna iedereen terug na hervatten van werk en werkgevers weten dat ook.

Burnout is gewoon zwaar k.. en het vergt heel wat van je om hier overheen te komen en niet terug te vallen. Het vergt van jezelf heel wat en ook van de (nieuwe) werkgever en vrees dat een nieuwe werkgever hier geen oren naar heeft. Mensen met een burnout worden helaas nog steeds gezien als de zwakkelingen (ik ben het daar niet mee eens). Ik schrijf dit niet om TS te ontmoedigen, maar om hem nuchter naar de situatie te laten kijken.

Zeer slecht advies. Je wil niet de indruk wekken dat je zielig bent, dat niemand je begreep, dat.... Je wil juist uitdragen dat de moeilijke tijd achter je ligt, dat je problemen overwonnen zijn.

Zo'n standpunt moet wel aansluiten bij de houding van TS. Mijn eerdere verwoording suggereert een optimistische levenshouding, en dat moet natuurlijk ook in de rest van het gesprek naar boven komen. TS moet voor zichzelf bepalen of hij zich herkent in dat beeld.

In de startpost is TS bereid hier open over te zijn. Het zou zomaar kunnen werken.

Mijn mening: fake it till you make it, oftewel praat er niet over bij je sollicitatie of zoals ik al zei, begin voor jezelf.

Slecht advies. Als een werkgever hier niet naar vraagt, je draait erom heen en vervolgens komt hij er achter -bv. bij het natrekken van referenties- dan gaat hij je zeker niet aannemen ("wat zou hij nog meer verbergen?"). In HR bestaat de gouden regel: bij twijfel niet aannemen.
Je kan zoiets beter op tafel leggen, met een positieve draai natuurlijk, dan krijg je misschien twee moeilijke vragen en dan is het afgelopen.

Rest mij nog om TS te feliciteren met zijn herstel, en veel succes bij de sollicitaties.

[Marzman]

unezra schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 19:56:
@Marzman En dan? Komt het in je proeftijd uit, ben je niet eerlijk geweest, lig je alsnog buiten en heb je wéér een gat op je CV.

Je moet ook niet gaan liegen. Als je op gesprek bent zal het inderdaad wel aan bod komen. Maar dan ben je al op gesprek.

[Myliobatis]

Zelf ook een gat op mijn CV, een aantal jaar zelfs, door een psychiatrische aandoening.

Wat ik precies zou zeggen bij sollicitaties, ben ik nog niet exact over uit. Ik vermoed dat ik het bij sollicitaties wel aan zou geven dat ik dat gat heb door ziekte, maar dat ik die jaren hard heb gewerkt aan herstellen daarvan.
Juist richten op het positieve, dat je die tijd gebruikt hebt om te herstellen, aan jezelf gewerkt hebt om beter te worden en weer te kunnen functioneren in de maatschappij.

Maar het lijkt me wel dat je dan ook overtuigd moet zijn dat je weer kan werken, omgaan met werkdruk e.d.

Details van de ziekte zou ik denk ik in mijn geval achterwege laten. Een sollicitatie procedure lijkt me niet echt het moment om dat stigma te proberen doorbreken. Op een burnout is dat wellicht wat minder van toepassing en is het iets "bekender".

Ik weet zeker dat ik bij toekomstig werk veel beter mijn grenzen moet aangeven, voor mezelf op moet komen, mijn eigen mening geven e.d.

Waarschijnlijk ook niet fulltime werken en wellicht wel als zelfstandige, ook al is dat ook zeker niet makkelijk, biedt een aantal voordelen maar ook een behoorlijk aantal nadelen.

[ Voor 18% gewijzigd door Myliobatis op 28-02-2018 20:58 ]

[Verwijderd]

Ts werkt in België dus wellicht is het daar anders. Maar hoe kom je aan een gat op je CV? Normaal ben je ziek en dan ben je gewoon in dienst. Op je CV staat daar gewoon je werkgever ook al ben je ziek. Als je na 2 jaar ziekte (in NL) uit dienst gaat dan is het anders, maar je spreekt zelf over een jaar en meer dan 2 jaar volledig uit dienst is voor de gemiddelde burnout weer erg lang. Dus waarom zit er een gat van een jaar op je CV? Als je gewoon in dienst was dan heb je geen gat in je CV ondanks ziekte. Dat is tussen je oude werkgever, de arboarts en jou. Mensen die dat niet netjes vinden moeten dat lekker blijven vinden, maar de wet (wederom NL) is er niet voor niks strikt in.
Ook wel schrijnend dat burnouts tegenwoordig zo een gemeengoed geworden zijn. Ligt het aan de werkgevers, de tijd waarin we leven, de generaties of een beetje van alles met nog wat zaken gemixed?
Het is nagenoeg altijd een mix van privé en werk, maar voor iedere 2 gevallen waar ik begrip voor had ken ik ook wel een geval waar ik dat eigenlijk totaal niet voor had......n=1 en oppervlakkig wellicht.

[Zebby]

Persoonlijk zou ik het eerlijk benoemen, maar wel met een positieve insteek (zoals je ook moet doen als je om je "zwakke punten" wordt gevraagd).

Je hebt een burn-out gehad, dit is gebeurt om reden X / Y. Je hebt samen met professionele hulp dit overkomen en weet nu reden X / Y te herkennen en passend te acteren. Bij het inlezen over <sollicitatie bedrijf en functie> heb je totaal niet het beeld gekregen dat het hier zou optreden, maar krijg je juist motivatie door Z.

Dit soort shit overkomt je nou eenmaal. Een goede werkgever zou waarde moeten inzien in een persoon die het heeft ervaren, en weet hoe dit hem niet meer overkomt. Het is een waardevolle, en vaak grondige levenservaring die ruimte biedt voor meer rust en vertrouwen.

[Harm_H]

Zorg eerst dat ze je 'willen'.

Zodra vragen over het gat komen deze eerlijk beantwoorden of verbloemen met andere dingen die je daadwerkelijk gedaan hebt. Bij voorkeur het eerste. Daarbij hoef jij je ook absoluut niet te schamen want een jaar is echt niet onmogelijk lang. Ik bedoel: 'de sabatical', 'de omscholing, de 'wereldreis', 'kinderen' zijn ook allemaal zaken waar veel tijd aan op gaat.

Ten slotte, er is ook een trend bij sommige kleine creatieve bedrijven die na elke 5 jaar, een jaar dichtgaan, zodat het personeel inspiratie op kan doen.

Tot 72 wachten voor je pensioen is het alternatief.

[ Voor 53% gewijzigd door Harm_H op 28-02-2018 22:32 ]

[Verwijderd]

ik zou gewoon zeggen als ze er om vragen dat je een jaar op wereld reis bent geweest.
nooit je ziekte geschiedenis delen met een werkgever of werknemers.

gaat niemand wat aan , toch...

[geekeep]

Verwijderd schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 00:38:
ik zou gewoon zeggen als ze er om vragen dat je een jaar op wereld reis bent geweest.
nooit je ziekte geschiedenis delen met een werkgever of werknemers.

gaat niemand wat aan , toch...

Oh, waar ben je geweest dan? Azië. Leuk, ik ook! Welke landen allemaal? Uhmmmm...

Ja, wat een topplan

Ik ben eerlijk gezegd wel teleurgesteld in de hoeveelheid tweakers die niet eerlijk zijn of het willen verbloemen. Grow up, man.
De waarheid komt uiteindelijk toch wel naar boven, op wat voor manier dan ook. Liegen op/over je CV is een domme zet.

[Sissors]

Verwijderd schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 00:38:
ik zou gewoon zeggen als ze er om vragen dat je een jaar op wereld reis bent geweest.
nooit je ziekte geschiedenis delen met een werkgever of werknemers.

gaat niemand wat aan , toch...

Dat je ziekte geschiedenis ze niet aangaat, betekend niet dat ze het moeten accepteren dat je gaat liegen op je sollicitatiegesprek.

[TheBrut3]

demichel schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:15:
Nu vraag ik me af, hoe verklaar ik het jaar lang "burnout" in mijn CV gedurende een sollicitatiegesprek? Hoe pak ik dat het beste aan want ik kan me goed voorstellen dat een toekomstig werkgever niet zit te wachten op een mogelijk kwetsbare werknemer?

Je kan op je CV zetten dat je laatste werkgever tot 2017 was, dan is je gat nu op papier nog 2 maanden.
Verder zou ik er eerlijk over zijn, maar dat is persoonlijk. Er zijn genoeg mensen die hun hele sollicitatie aan elkaar liegen en zichzelf héél goed kunnen verkopen, maar als ze dan daadwerkelijk moeten werken...

Slavy schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:21:
Volgensmij mag een werkgever hier helemaal niet naar vragen, dit is een van de "verboden vragen" waar je niet op antwoorden bent verplicht:

Volgens mij mogen ze best politiek-correct vragen waarom jij een gat hebt in je CV. Als jij aangeeft dat dit privé is, dan mogen ze niet doorvragen. Er zijn vast ook mensen welke een sabbatical hebben genomen om te reizen of om hun horizon te verbreden en zien dit als meerwaarde. Die willen misschien maar al te graag antwoord geven op een dergelijke vraag.

[Lethalis]

Verwijderd schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 12:49:
Begin voor jezelf. Dan is het veel makkelijker om je grenzen te bewaken en heb je aan niemand, behalve aan jezelf, verantwoording af te leggen. Nee zeggen tegen een manager is veel lastiger dan tegen een opdracht waar je tegenop ziet. Probeer eens te brainstormen waar kansen voor je liggen.

Dit lijkt me nou niet het beste advies.

Gewoon lekker van 9 tot 5 je weekje volmaken is echt vele malen makkelijker dan overleven als zelfstandige.

[unezra]

Verwijderd schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 00:38:
ik zou gewoon zeggen als ze er om vragen dat je een jaar op wereld reis bent geweest.
nooit je ziekte geschiedenis delen met een werkgever of werknemers.

gaat niemand wat aan , toch...

Dan sta je dus gewoon glashard te liegen.
Lijkt me een goede garantie dat je d'r in je proeftijd al weer uit vliegt als ze d'r achter komen.

[Verwijderd]

en jullie denken dat bazen eerlijk zijn tegen over personeel.

LOL grow up please

[orf]

Verwijderd schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 12:01:
en jullie denken dat bazen eerlijk zijn tegen over personeel.

LOL grow up please

Liegen tijdens je sollicitatie kan een prima reden zijn voor ontslag op een later moment. Dat sommige werkgevers niet eerlijk zijn is geen vrijbrief om als sollicitant te liegen.

[unezra]

Verwijderd schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 12:01:
en jullie denken dat bazen eerlijk zijn tegen over personeel.

LOL grow up please

Ik ben 40 en werk 20, 21 jaar in de ICT. Ik denk dat ik wel redelijk volwassen ben inmiddels.

Ja, bazen zijn soms niet helemaal eerlijk of spiegelen zaken anders voor dan ze zijn. Wil niet zeggen dat jij als sollicitant hetzelfde moet doen. Liegen tijdens je sollicitatiegesprek (of uberhaupt liegen op de werkvloer) kan goed reden voor ontslag zijn. In je proeftijd mogen ze je on the spot vragen te vertrekken. Als je zegt een jaar op wereldreis geweest te zijn terwijl je met een burnout thuis zat, snap ik heel goed dat een werkgever zegt "doei".

[demichel]

bvbal79 schreef op woensdag 28 februari 2018 @ 20:24:
[...]

Je haalt me de woorden uit de mond.
Dus je verteid iets niet wat we moeten weten. Want wat heb je dat jaar dan gedaan? Heb je uitkering gekregen, moest je toen ook al niet volgens de wet al meerdere keren solliciteren?

Ik kreeg gewoon een uitkering. Nee, ik moest niet solliciteren want ik ben technisch gezien nog steeds "in dienst" bij mijn werkgever.

[bvbal79]

demichel schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 19:06:
[...]


Ik kreeg gewoon een uitkering. Nee, ik moest niet solliciteren want ik ben technisch gezien nog steeds "in dienst" bij mijn werkgever.

Dan heb je toch geen gat in je CV....

[TukkerTweaker]

orf schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 12:07:
[...]


Liegen tijdens je sollicitatie kan een prima reden zijn voor ontslag op een later moment. Dat sommige werkgevers niet eerlijk zijn is geen vrijbrief om als sollicitant te liegen.

Op het moment dat je prima presteert, met name in de IT waar er nogal schaarste is aan goed personeel, heeft het niemand er meer over wat je op je sollicitatie gezegd hebt.
Als je niet voldoet aan de verwachting, dan gaat men zoeken ja.

[TukkerTweaker]

bvbal79 schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 19:20:
[...]

Dan heb je toch geen gat in je CV....

Tenzij er om referenties wordt gevraagd.

[bvbal79]

TukkerTweaker schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 23:02:
[...]

Tenzij er om referenties wordt gevraagd.

Dus? Hoe maakt deze opmerking nu weer een gat in je CV? Volgens mij mogen referenties het niet hebben over de ziekte zelf als er om gevraagd wordt.

[Mijre]

Ik heb geen gat op mijn cv gelaten, maar het bij mijn eerste sollicitatiegesprek wel eerlijk aangegeven van dat ik een dik jaar ervoor een burnout heb gekregen. De verhoudingen tussen mij en hr & het management bij mijn vorige werkgever waren nogal verziekt (laten we het er maar op houden dat de regelgeving niet werd opgevolgd), dus ik was bang dat als ik het niet zou zeggen en zij werden gebeld als referentie, zij het eruit zouden flappen (ook al mag dat niet).
Focus in het tweede gesprek lag daardoor met name op die burnout omdat de werkdruk op mijn nieuwe plek nogal hoog is, maar ik ben toch aangenomen.

Nu moet ik wel zeggen dat een eerdere ex-collega van me daar net een halfjaar werkte toen ik daar solliciteerde en die raadde me aan, dus misschien niet geheel vergelijkbaar met jouw situatie, maar toch.

[demichel]

Dank voor alle antwoorden tot dusver!

Ik neem er uit mee:

-dat een burnout veelvuldig voorkomt en dat iedere werkgever ermee vertrouwd is
-dat een werkgever die me op dat punt alleen al afwijst, een werkgever is waar ik toch niet voor wil werken
-dat ik het beste maar eerlijk ben over wat er gebeurd is en wat ik er uit geleerd heb

[Willion01]

Top, goed topic en graag gedaan.
Ben benieuwd naar de reactie van werkgevers.
Zou je die met ons willen delen?

Lees ook veel reacties in dit topic van mensen die je niet zouden aannemen namelijk...

[nare man]

demichel schreef op vrijdag 2 maart 2018 @ 08:51:
Dank voor alle antwoorden tot dusver!

Ik neem er uit mee:

-dat ik het beste maar eerlijk ben over wat er gebeurd is en wat ik er uit geleerd heb

Zeker. Maar let ook op: eerlijk zijn is niet hetzelfde als breedsprakig zijn. Je hoeft niet ongevraagd dat hele traject in details uit de doeken te doen.

[evilution]

Is een ziekteverleden in B dan normaal gespreksonderwerp bij sollicitatie? Anders zie ik niet zo in wat er te verklaren valt. Mensen worden wel eens ziek, worden behandeld en zijn dan weer beter en dat is niet altijd een griepje. Verder geen zaak voor een potentiele werkgever.

In NL mag een werkgever vziw medische geschiktheid alleen vaststellen door een medische keuring die alleen geschikt/ongeschikt terugkoppelt.

[Jorissie87]

Wees eerlijk maar geef ook aan dat het voordelen heeft. Je weet nu waarschijnlijk bijvoorbeeld veel beter waar je grenzen liggen en weet deze te bewaken.

[RaZ]

bvbal79 schreef op vrijdag 2 maart 2018 @ 01:30:
[...]

Dus? Hoe maakt deze opmerking nu weer een gat in je CV? Volgens mij mogen referenties het niet hebben over de ziekte zelf als er om gevraagd wordt.

Klopt.

Maar je kan altijd zeggen dat je door de wettelijke bepaling daar niks over mag zeggen. Dan weet de nieuwe werkgever ook wel genoeg

[Verwijderd]

xx

[ Voor 100% gewijzigd door Verwijderd op 27-04-2021 20:29 ]

[bvbal79]

RaZ schreef op vrijdag 2 maart 2018 @ 17:20:
[...]

Klopt.

Maar je kan altijd zeggen dat je door de wettelijke bepaling daar niks over mag zeggen. Dan weet de nieuwe werkgever ook wel genoeg

Nou dat valt wel mee...dus als een werkgever niks mag zeggen weet de nieuwe werkgever wat er aan de hand is...denk het niet. Anders sloeg de regel ook nergens op.

[KnoxNL]

Heel eerlijk, ik denk gewoon dat het ervan afhangt wie je tegenover je krijgt in een gesprek, en dat er weinig is dat de mening van die persoon kan beïnvloeden buiten gewoon eerlijk zijn.

Ik heb zelf al de nodige kandidaten voor diverse functies geïnterviewd en ik merk ook dat iedereen die deelneemt aan de sollicitatiecommissie er op sommige punten andere meningen op nahoudt, en een andere keuze zal maken ten aanzien van de sollicitant.

Ik zou het niet benoemen indien men er naar vraagt (staat immers in je cv een gat) maar als je de vraag krijgt (en dat gebeurd natuurlijk) aangeven dat het een burn-out betrof en dat je door het herstel daarvan meer inzicht in je eigen kunnen, sterke en zwakke punten etc. hebt gekregen, waardoor kans op herhaling gelukkig klein is en je er weer helemaal klaar voor bent!

Just my 2 ct

[Wokschotel]

Liegen mag niet. Maar op niet gestelde vragen hoef je geen antwoord te geven. Maw: wees eerlijk, maar ga niet vanuit jezelf alles vertellen als dat niet nodig is.

[demichel]

evilution schreef op vrijdag 2 maart 2018 @ 14:33:
Is een ziekteverleden in B dan normaal gespreksonderwerp bij sollicitatie? Anders zie ik niet zo in wat er te verklaren valt. Mensen worden wel eens ziek, worden behandeld en zijn dan weer beter en dat is niet altijd een griepje. Verder geen zaak voor een potentiele werkgever.

In NL mag een werkgever vziw medische geschiktheid alleen vaststellen door een medische keuring die alleen geschikt/ongeschikt terugkoppelt.

Wettelijk mag er niet naar gevraagd worden, maar een "gat" van een jaar of meer op je CV roept altijd vragen op en daar kun je je niet zomaar vanaf maken door te zeggen "no comment". Vandaar ook mijn vraag in dit topic hoe dit het beste aan te pakken.

[RaZ]

Je bent nog steeds in dienst, waar haal je dat "gat" vandaan dan?

[descon]

Verwijderd schreef op vrijdag 2 maart 2018 @ 17:41:
@demichel
Je kan eerlijk zijn maar je hoeft er niet het hele verhaal erachter te vertellen. Ik zou zeggen 'ja ik heb een burnout gehad in de werk- of privésfeer en daar heb ik hulp bij gehad en daar ben ik klaar mee/uitbehandeld. Ik voel me goed en gemotiveerd om bij bedrijf X aan de slag te gaan. Dit is mijn ervaring...' en je gaat verder in het sollicitatiegesprek.

Dan hou je het gesprek open naar mijn idee en laat je net genoeg los aan de werkgever over je achtergrond/ziektebeeld en meer hoeft hij niet te weten. Mag hij ook niet schijnbaar.

Succes!!

Als je de oorzaak van de burnout kan benoemen en welke leerpunten je er uitgehaald heb zou het geen probleem moeten zijn.

Maar goed..in principe is er geen gat in het cv van TS. Tenzij je specifieke project ervaring in je cv hebt staan. Alleen als referenties worden gevraagd zou de nieuwe werkgever er achter kunnen komen.

Normaal gesproken geef je toch zelf je referenties aan en zou je dat kunnen voorkomen.

Als ik een sollicitant zou hebben die een burnout heeft gehad en de oorzaak duidelijk heeft en weet hoe dit in de toekomst te voorkomen (en ook echt hersteld is). Zou dit voor mij niet uitmaken. Krijg ik een wazig verhaal dan is het een no-go.

[Greyfox]

demichel schreef op donderdag 1 maart 2018 @ 19:06:
[...]


Ik kreeg gewoon een uitkering. Nee, ik moest niet solliciteren want ik ben technisch gezien nog steeds "in dienst" bij mijn werkgever.

Dat is precies de reden dat werkgevers wél geinteresseerd zijn in een ziekteverleden.
Zij moeten immers ook gewoon door betalen bij ziekte en dat kan voor kleinere bedrijven desastreus
uitpakkken.

Zoals ook al door anderen aangeraden, is het beste om eerlijk te zijn en vooral goed te kunnen formuleren waarom je in die situatie terecht bent gekomen, hoe je er weer weer uitgekomen bent en wat je geleerd hebt.
Liegen levert alleen maar weer stress op lijkt me, want hoe meer je liegt hoe beter je moet onthouden wat je tegen wie gezegd hebt.

[evilution]

Waarom zou je zelf over zaken beginnen die de beoogde werkgever niet eens mag vragen?

[Greyfox]

evilution schreef op maandag 5 maart 2018 @ 08:24:
Waarom zou je zelf over zaken beginnen die de beoogde werkgever niet eens mag vragen?

Mee eens, ik belicht alleen de kant van de werkgever die hier nog wel eens over het hoofd gezien wordt.

Ik ken bedrijfjes die door 2 langdurig zieken failliet gegaan zijn, dan staan er ineens nog 4 man op straat.
De wet zou niet voor elk bedrijf hetzelfde moeten zijn, nu heb ik als ZZP-er als ik iemand in dienst neem dezelfde verplichtingen als Shell.
Maar goed, dat is een andere discussie.

[Qwerty-273]

demichel schreef op zondag 4 maart 2018 @ 13:18:
Wettelijk mag er niet naar gevraagd worden, maar een "gat" van een jaar of meer op je CV roept altijd vragen op en daar kun je je niet zomaar vanaf maken door te zeggen "no comment". Vandaar ook mijn vraag in dit topic hoe dit het beste aan te pakken.

Maar je hebt toch helemaal geen gat op je CV? Je geeft zelf eerder aan dat je technisch gezien nog gewoon indienst bent bij je (oude) werkgever. Of geef je ook alle perioden van vakanties en griepjes op je CV aan dat je niet in dienst bent geweest?

Waar sta je zelf nu op dit moment? Heb je ontslag genomen, ben je ontslagen, dienstverband afgelopen, of nog steeds op (langdurig) ziekte verlof en zou je bij je (oude) werkgever weer aan de slag kunnen (willen is een andere vraag natuurlijk).

Greyfox schreef op maandag 5 maart 2018 @ 08:18:
Dat is precies de reden dat werkgevers wél geinteresseerd zijn in een ziekteverleden.
Zij moeten immers ook gewoon door betalen bij ziekte en dat kan voor kleinere bedrijven desastreus
uitpakkken.

Om heel zwart-wit te zijn. Dat is juist onderdeel van het risico van ondernemerschap, dat de ondernemer ook op één of andere manier moet incalculeren en afdekken. En ja dat is een groot risico. Aan de andere kant hoe is de winstdeling in dat kleine bedrijf (op dit moment en de langere termijn bij groei) en de loonverdeling? Goed/eerlijk (ja moeilijk om daar een formule voor neer te zetten) verdeelt over de paar werknemers, of gaat alles de zak in van de 'baas'?

[ Voor 31% gewijzigd door Qwerty-273 op 05-03-2018 10:51 ]